Sommige van de meest welvarende landen ter wereld, waaronder de VS, Canada en Groot-Brittannië, lijken het grootste deel van de voorraden in het nauw te hebben gedreven, schrijft Thalif Deen.
Een gezondheidswerker vult een injectiespuit met vaccin in een Rohingya-vluchtelingenkamp in Cox's Bazar, Bangladesh. (UNICEF/Patrick Brown)
By Thalif Dien
bij de Verenigde Naties
Inter Press Service
Thier bestaat de al lang bestaande overtuiging dat vrijwel alles in deze wereld gericht is op de armen en vertrapten.
Het Covid-19-vaccin vormt daarop geen uitzondering, omdat enkele van de rijkste landen ter wereld, waaronder de VS, Canada en Groot-Brittannië, het grootste deel van de voorraden in het nauw lijken te hebben gedreven – terwijl ze de armere landen van de wereld marginaliseren.
De stap richting het kapen van de nieuw gevonden remedie heeft een nieuw soort misplaatst patriottisme teweeggebracht: vaccinnationalisme.
Volgens een rapport op Cable News Network (CNN) van 9 december wijzen de histrionics van Amerikaanse en Britse leiders op een groeiend vaccinnationalisme in rijkere landen.
Rijke landen met 14 procent van de wereldbevolking hebben volgens de People's Vaccine Alliance, een internationale coalitie van gezondheids- en humanitaire organisaties, meer dan de helft van alle meest veelbelovende vaccins gekocht.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws
Tijdens de Winter Fund Drive 2020
Negen van de tien mensen die in 10 arme landen wonen, zullen het vaccin in 67 mislopen, zei de Alliantie, erop wijzend dat de deals die door de rijke landen zijn gesloten betekenen dat ze “genoeg doses hebben verzameld om hun hele bevolking bijna drie keer te vaccineren.” Canada heeft naar verluidt genoeg doses gekocht om zijn burgers vijf keer te immuniseren.
“Tenzij er iets dramatisch verandert, zullen miljarden mensen over de hele wereld de komende jaren geen veilig en effectief vaccin tegen Covid-19 krijgen”, aldus Anna Marriott, manager gezondheidsbeleid van Oxfam, lid van de coalitie.
Het vergroten van de ongelijkheid
Vaccinnationalisme is ook één facet van de toenemende economische ongelijkheid tussen de ontwikkelingslanden en de ontwikkelde wereld.
Ben Philips, auteur van Hoe ongelijkheid te bestrijdenVolgens IPS is het schandaal niet alleen dat rijke landen arme landen marginaliseren door schaarse voorraden. Het grotere schandaal is dat deze schaarste alleen maar bestaat omdat bedrijven licenties en kennis mogen oppotten.
Tussen 1996 en 2001 zei Phillips dat de prioriteitstelling van het intellectuele eigendom van bedrijven boven de gezondheid van mensen ertoe leidde dat miljoenen mensen in arme landen stierven aan AIDS toen de behandeling voor HIV bekend was en goedkoop produceerbaar was, maar door winstbejag opzettelijk te duur en te zeldzaam werd gehouden. -gedreven beleid: “Het is verbazingwekkend kleingeestig en volkomen kortzichtig dat dezelfde aanpak nu wordt gevolgd met Covid-19”, zei hij.
Aandeelhouders van farmaceutische bedrijven zouden hun rijkdom nog steeds laten groeien – alleen iets langzamer – als licenties en kennis zouden worden gedeeld, zodat de internationale massaproductie op grote schaal zou kunnen beginnen, merkte hij op.
“We kunnen nog steeds van koers veranderen. Op die manier kunnen levens worden gered en kan de wereldeconomie opnieuw worden opgestart. Niemand is veilig totdat iedereen veilig is, en de wereld kan zich niet herstellen voordat alle landen dat kunnen”, aldus Phillips. “Maar niets hiervan zal vrijelijk door de leiders worden gegeven – het zal alleen gebeuren als voldoende mensen hen daartoe aanzetten. Overlevenden van Covid-19, gesteund door HIV-overlevenden die weten wat er op het spel staat, voeren precies daarvoor een inspirerende strijd.”
De ergste mondiale gezondheidscrisis in de geschiedenis van de VN
De Verenigde Naties zeggen dat de wijdverbreide pandemie, die sinds begin dit jaar wereldwijd het leven heeft gekost aan meer dan 1.6 miljoen mensen, “niet alleen de grootste mondiale gezondheidscrisis is sinds de oprichting van de Verenigde Naties 75 jaar geleden, maar ook een humanitaire, sociaal-economische, veiligheids- en mensenrechtencrisis.”
Tijdens een tweedaagse speciale sessie over Covid-19 op 3 en 4 december zei Volkan Bozkir, voorzitter van de Algemene Vergadering:
“De wereld kijkt naar de VN voor leiderschap, om op te treden en aantoonbare actie te ondernemen om de grootste uitdaging aan te gaan waarmee onze wereld vandaag wordt geconfronteerd. Deze crisis dwingt ons om de manier waarop dingen worden gedaan door elkaar te schudden, doortastend te zijn en het vertrouwen in de Verenigde Naties te herstellen.”
Professor Kunal Sen, directeur van het in Helsinki gevestigde UN University-World Institute for Development Economics Research (UNU-WIDER), zegt dat het weliswaar begrijpelijk is dat regeringen van rijke landen hun eigen burgers willen immuniseren, vooral die in kwetsbare categorieën. Het vaccinnationalisme kan burgers van lage-inkomenslanden de komende maanden van Covid-19-vaccins beroven.
“De wereld heeft behoefte aan een het vaccin van mensen die universeel kan worden verstrekt, en het is belangrijk voor de internationale gemeenschap om een vaccin te ontwikkelen dat compatibel is met universele toegang”, zei hij.
The New York Times meldde op 10 december dat drie van de nauwe politieke bondgenoten van president Donald Trump, die besmet waren met het virus en snel herstelden, medicijnen kregen die niet beschikbaar waren voor de rest van de Amerikanen. Als gevolg hiervan wordt Covid-19 beschreven als een ziekte van de haves en de have-nots.
President Donald Trump levert zijn toespraak over het Covid-19-vaccin, 8 december 2020. (Witte Huis, Shealah Craighead)
Gevraagd naar de ‘lippendienst’ van de rijke landen op het gebied van eerlijke toegang tot vaccins, terwijl er flagrante ongelijkheden blijven bestaan in de distributie naar Afrika en andere ontwikkelingslanden, zei VN-secretaris-generaal Antonio Guterres op 9 december tegen verslaggevers:
“Het is waar dat we het vaccinnationalisme met volle snelheid zien bewegen. Maar de vaccins die het Afrikaanse continent nodig heeft, en die wij allemaal nodig hebben, moeten op de juiste manier worden ondersteund. Anders kunnen we de pandemie nergens effectief bestrijden.”
De enige manier is natuurlijk om ervoor te zorgen dat het COVAX-initiatief – een coalitie van meer dan 150 landen, plus de Wereldgezondheidsorganisatie, Gavi (de Vaccine Alliance) en CEPI (The Coalition for Epidemic Preparedness Innovations) – volledig wordt gefinancierd. .
Het initiatief, zei hij, heeft de komende maanden 4.2 miljard dollar nodig, en daarna aanvullende financiering, om ervoor te zorgen dat door de WHO goedgekeurde vaccins eerder vroeger dan later in Afrika kunnen worden gedistribueerd.
Guterres zei:
“Ik hoop dat we dit vóór het tweede kwartaal kunnen doen, maar het is waar dat wat we vandaag zien een enorme inspanning is van verschillende landen om vaccins voor hun eigen bevolking te garanderen. En tot nu toe wordt niet volledig voldaan aan de eisen van COVAX met betrekking tot de benodigde financiering.”
Maar COVAX werkt hard, zei hij, en er zitten verschillende vaccins in de pijplijn voor COVAX, en het is perfect mogelijk om die te leveren als de financiering gegarandeerd is.
The Wall Street Journal meldde op 9 december dat een Chinees vaccin, dat vooral toegankelijk zal zijn voor ontwikkelingslanden, in een laat stadium van proeven 86 procent effectief is gebleken in het beschermen van mensen tegen Covid-19. De proeven werden vorige week uitgevoerd in de Verenigde Arabische Emiraten.
Thalif Dien is een verslaggever bij de Inter Press Service. Hij kan gecontacteerd worden op [e-mail beveiligd].
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd door Inter Press Service.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' Winterfondsactie
Veilig doneren met Paypal
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
