hier zijn de lessen die we kunnen trekken uit de faillissementen uit het Obama-tijdperk van 2008-2009
Amerikaans presidentieel debat, 22 oktober 2012.
WHoe dan ook de verkiezingen van vandaag wint, zal vrijwel zeker te maken krijgen met een ernstige uitsluitings- en uitzettingscrisis, nu staats- en lokale overheden met acute begrotingstekorten worden geconfronteerd. Deze crises beïnvloeden elkaar en op manieren die de economische schade die ze veroorzaken vergroten. De schade is ook psychologisch en politiek. Er kunnen lessen worden getrokken uit de laatste grote marktafscherming, 2008-2009.
Amerikaanse huishoudens verkeerden jarenlang in een zwakke vorm voorafgaand aan het uitbreken van Covid-19. We moeten dan ook niet verbaasd zijn over de gevolgen voor de huizenmarkt. De Wall Street Journal meldt:
“Ongeveer een kwart van de Amerikaanse huurdershuishoudens met kinderen heeft nu schulden omdat ze de huur niet hebben betaald, zo blijkt uit onderzoeken van het US Census Bureau. Oplopende huurschulden zouden ook de weg naar een economisch herstel in de VS kunnen belemmeren, terwijl 30 tot 40 miljoen mensen uit New York City naar San Francisco riskeren een mogelijke uitzetting zodra de moratoria aflopen.”
Als huisuitzettingen en huisuitzettingen herstel in de weg staan, kunnen we ook veilig stellen dat de draconische bezuinigingen op de staats- en lokale overheden zich vertalen in loonsverlagingen en/of werkloosheid voor werknemers in de publieke sector en dus meer druk op de huizenmarkt.
Als huiseigenaren en overheidsmedewerkers niet in staat zijn voldoende vraag te creëren om de economische groei te herstellen, moet de federale overheid ingrijpen. Het is staatsregeringen grondwettelijk verboden om te lenen voor de dagelijkse uitgaven.
Redding van de subprime-hypotheek
De oplossing van de subprime-hypotheekcrisis vereiste een federale reddingsoperatie voor de banken die over deze giftige instrumenten beschikten. Maar vereiste het redden van het banksysteem het redden van de bankiers wier misdrijf de crisis veroorzaakte? Leners raakten hun huizen en spaargeld kwijt, terwijl bankiers bonussen van miljoenen dollars binnenhaalden. Alleen de kredietnemers werden gestraft, ondanks het feit dat er voor elke onzorgvuldige kredietnemer een roekeloze of manipulatieve kredietverstrekker is.
De reddingswetgeving erkende deze waarheid feitelijk en kende een deel van de reddingssteun toe aan huiseigenaren. Niettemin heeft de regering-Obama ervoor gekozen dat deel van de wetgeving niet ten uitvoer te leggen, ook al zou hulp aan gewone kredietnemers minstens zo effectief zijn geweest bij het redden van het banksysteem. Dit ondanks het feit dat deze controversiële wetgeving alleen werd aangenomen door toezeggingen over verlichting van faillissementen als onderdeel van het TARP-programma
Langdurige implicaties
De gevolgen van deze verwaarlozing waren aanzienlijk en langdurig. Michaël Olenick stelt:
“Deze frustratie, het verraad van rechts en links, leidde tot enorme woede. Mensen wilden iets afbranden en precies op het juiste moment kwam Trump de roltrap af en beloofde precies dat te doen.”
Minister van Financiën Steven Mnuchin bespreekt aspecten van het Covid-19-stimuleringspakket, 25 maart 2020. (Witte Huis, Tia Dufour)
Ondanks de enorme hypotheekschuld en de dreigende faillissementscrisis wordt er heel weinig gesproken over de manier waarop de schulden kunnen worden geherstructureerd of hoe de velen die dakloos zullen worden, moeten worden gehuisvest. Wat er weer wordt gepraat, lijkt de schuldenaren de schuld te geven. Yves Smith, oprichter van de blog Naked Capitalism, herdrukken een bijzonder smerig voorbeeld van dit genre uit de Letters-column van de Wall Street Journal:
Howard S
- “Alleenstaande moeders ontdekken plotseling waarom het goed is om een verantwoordelijke echtgenoot te hebben die werkt en zijn gezin onderhoudt voordat je baby’s gaat maken. Slechte beslissingen hebben slechte gevolgen.”
Net als de auteurs van het eerste reddingspakket is ook Howard S vergeten dat er voor elke onverantwoordelijke kredietnemer een roekeloze kredietverstrekker is. Hoe dan ook, hoezeer sommigen ook tieren en tieren, deze schulden zijn veel te groot om ooit volledig afbetaald te kunnen worden. Ze zullen worden geherstructureerd door grote depressies, oorlog, faillissementsrechtbanken, of door democratische politieke bewegingen.
Wat het laatste alternatief betreft, in Debunking economie De Australische econoom Steve Keen presenteert een provocerende interventie in debatten over kwijtschelding van schulden. Hij erkent dat kwijtschelding van schulden schuldeisers kan schaden, een klasse waartoe zowel pensioenfondsen van werknemers als welvarende investeerders kunnen behoren.
Hij pleit in plaats daarvan voor een eenvoudige eenmalige subsidie van bijvoorbeeld 50,000 dollar, die pas kan worden uitgegeven nadat deze is gebruikt om eventuele persoonlijke schulden af te betalen. Dit voorstel heeft verschillende voordelen. Omdat het universeel is, zou het de zuinige huiseigenaren die het grootste deel van hun hypotheek hebben afbetaald voldoende helpen, terwijl het ook mensen helpt die onder water staan door huis- of studieleningen. Nu er weer een schuldenafschermingscrisis aankomt, is het absoluut noodzakelijk dat dergelijke ideeën een eerlijke behandeling krijgen.
John Buell heeft een doctoraat in de politieke wetenschappen, gaf tien jaar les aan het College of the Atlantic en was associate editor van The Progressive voor 10 jaar. Hij woont in Southwest Harbor, Maine, en schrijft over arbeids- en milieukwesties. Zijn meest recente boek, uitgegeven door Palgrave in augustus 2011, is “Politiek, religie en cultuur in een angstig tijdperk.” Hij is te bereiken op jbuell@acadia.net
Dit artikel is van Geïnformeerde reactie
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws
Veilig doneren met
Klik op 'Terug naar PayPal' hier.
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Buffel Ken,
> er zijn veel plaatsen in de VS waar de prijs van onroerend goed laag is en je een plek kunt vinden om “goedkoop” te wonen.
Dat kan waar zijn; maar hoe moeten die mensen daar de kost verdienen, aangezien de arbeidsmarkt daar ook ‘depressief’ is?
Het enige wat de democraten nog over hebben is de positie die ze nu nog een graad links van de middenpositie innemen, nadat ze na de Tweede Wereldoorlog enkele graden naar rechts waren afgedreven. Geweldig telefoontje Loïs. We moesten die vuile communisten tegenhouden, weet je.
Als Trump vanavond wint, verwacht ik dat veel mensen verbaasd zullen zijn over het aantal mensen in de VS dat in 2025 honger lijdt, en misschien zal dit zelfs waar zijn als Biden wint.
Meneer Harrison heeft gelijk als het gaat om wie wat op de kin heeft gepakt. Veel van degenen in die middenklasse zijn nu armen, gaan failliet en zijn berooid. Momenteel zijn deze cijfers de economische slachtoffers die door de pandemie zijn veroorzaakt.
Laten we ook niet vergeten dat Slick Willie een kaakkramp kreeg nadat Billy B Barr er bij hem op had aangedrongen de BCCI-zaak niet met alle kracht voort te zetten.
Maar ik dwaal af.
Anne R en BK, jullie hebben allebei gelijk, afhankelijk van waar we het over hebben, maar we slaan hier allemaal de plank mis als we niet erkennen dat het hopeloos grote groeiende aantal dakloze behoeftigen tot gigantische proporties stijgt.
Wat te doen wat te doen. Hoe zit het met het wegslaan van de slobbers uit de rijken en het betalen van de rekening?
Of zou dat een veel te grote afwijking van de democraten naar links zijn?
Het is duidelijk dat als we de komende vijftig jaar doorgaan zoals we de afgelopen vijftig jaar hebben gedaan, . . . . . . . . Misschien moet de regering het ware socialisme bestuderen in plaats van het te verwarren met het sterk genationaliseerde communisme. Dan kan diezelfde regering misschien onderscheid maken tussen wat menselijk is en wat niet.
Dank aan iedereen bij CN en VIPS
Mijnheer Buell, als de huren in de eerste plaats niet zo verdomd hoog waren – laat staan midden in de lockdown die banenverlies veroorzaakte in een breed spectrum van bedrijven, klein en niet zo klein – en dat niet was gebeurd, zoals in veel gevallen, elk jaar stijgen (vooral als de huurder een vastgoedbedrijf is), dan hadden degenen die, weet je wel (of misschien niet), misschien ook een beetje geld daarvoor opzij kunnen zetten gewone (voor de lage inkomensniveaus in westerse samenlevingen) regenachtige dag.
Wat betreft degenen die werden misleid om huizen te kopen die ze zich (op de langere termijn) niet konden veroorloven – uhm. Ik denk niet dat het hun schuld was dat ze het (al te gebruikelijke) ingewikkelde gedoe waarin, ik ben er zeker van dat die zeer dubbelzinnige hypotheekleningsvormen in stonden, niet begrepen. Ze waren absoluut niet in de buurt van het equivalent van de klootzakken bij de banken. en hypotheekmaatschappijen. Bij lange na niet. En Obama was net zo laaghartig en dubbelhartig als degenen die hij werkelijk heeft gered. Maar hij en Wall Street hebben het sindsdien allemaal heel goed gedaan, ta. Wat alleen maar de waarheid laat zien over dit hele, zogenaamde, democratische systeem.
Eerlijk gezegd – welk gezicht van de Janus-partij ook in de WH verblijft (beide hebben dezelfde balk in de kleur van lippenstift), degenen op de lagere sporten van de sociaal-economische ladder zullen in dezelfde totale puinhoop en ontbering verkeren. De Janus Partij zorgt voor haar eigen kameraden en haar plutocratische kameraden – samen vormen zij de heersende kapitalistisch-imperialistische elite van het bedrijfsleven. Wij – de vox populi/hoi polloi – doen er niets toe. Tenzij ze de vloer moeten wassen, een maaltijd moeten koken, een kind moeten verzorgen….
Dus ik heb een beetje een oplossing voor deze ‘uitzettingscrisis’. Als je buiten de grote stad gaat, zijn er veel plaatsen in de VS waar de prijs van onroerend goed laag is en je een plek kunt vinden om “goedkoop” te wonen. Ach, misschien kun je wel een gratis plek vinden om te wonen, en ik moedig iedereen aan om deze mogelijkheid, die zich vlak voor onze ogen in ons eigen land bevindt, te onderzoeken.
Het zou een win-winsituatie kunnen zijn en daar ben ik helemaal voor.
Vrede,
BK
Ik zal er nog een gedachte aan toevoegen. Als je buiten de grote stad komt en ergens woont als huurder of bij de gratie van iemand anders die iets ziet dat je te bieden hebt, dan heb je misschien wat aarde in de omgeving van je huis en kun je wat gewassen verbouwen. daar voor de lol en voor je eigen gezond verstand. Denk eens na over de leermogelijkheden die uw kinderen kunnen hebben als ze zien dat u moeite heeft met het verbouwen van voedsel en/of ander natuurlijk vegetatief materiaal.
Iedereen zou dit kunnen doen en toch een reguliere baan kunnen hebben, vooral als hun werk op afstand kan worden uitgevoerd. Dus wat ik denk is dat het tijd is om terug te gaan naar onze roots, onze handen vuil in de grond te steken en wat zelfvoorzienend te worden. Als u oprecht wilt bijdragen aan een betere toekomst voor ons allemaal, dan is dit een echte kans om dat te bereiken. Dingen zullen beter worden, dat denk ik, en ik denk dat ze voor vrijwel iedereen van ons beter zullen worden. Stel je voor dat!
Vrede,
BK
Het is misleidend voor lezers om de Democraten links te noemen. Links zou al deze criminaliteit hebben bestreden als het daartoe de macht had gehad.
De meeste zijn zelfs niet eens in de buurt:
hXXps://www.politicalcompass.org/useselection2020
Ik durf te wedden dat Howard S zich niet realiseerde dat Yves Smith van Naked Capitalism een vrouw is.
De Grote Recessie kan aan de Amerikaanse regering worden toegeschreven. Zowel de Republikeinen als de gematigde Republikeinen (ook wel Democraten genoemd) zijn schuldig, schuldig, schuldig. Door Glass Steagall (Slick Willie) in te trekken, konden de commerciële banken een go-go-casino starten dat draaide op belastinggeld. Alan Greenspan hield de economie drijvend op een oceaan van nepgeld (struik), gecreëerd door een kunstmatig lage Fed-discontovoet. De heer Buell lijkt niet te begrijpen dat al dat geld ergens heen zou gaan. Ze lieten toe dat de productiebasis van de VS werd vernietigd door bedrijven toe te staan hun productie naar het buitenland te verplaatsen en hen niet te straffen met een tarief om de goederen naar de VS te importeren (hoewel dit grotendeels werd afgekondigd door een Republikeinse vrijhandelsmythe). En het was de Amerikaanse middenklasse, en niet de rijken, die het op zich nam.