Amerika heeft geen bondgenoten, alleen gijzelaars

By Caitlin Johnstone
CaitlinJohnstone.com

TDe nieuwe verkozen president van Bolivia, Luis Arce, heeft verteld het Spaanse internationale persbureau EFE dat hij van plan is de betrekkingen van het land met Cuba, Venezuela en Iran te herstellen. Dit keert het beleid van de VS terug VS gesteunde staatsgreepregime dat onmiddellijk begon ambassades sluiten, artsen eruit gooien en relaties verbreken met die landen nadat ze vorig jaar illegaal de macht hadden gegrepen.

Arce sprak ook over warme betrekkingen met Rusland en China.

“We gaan alle relaties herstellen”, zei hij tegen EFE. “Deze regering heeft zeer ideologisch gehandeld en het Boliviaanse volk de toegang ontzegd tot de Cubaanse geneeskunde, tot de Russische geneeskunde, en tot de vooruitgang in China. Voor een puur ideologische kwestie heeft het de bevolking blootgelegd op een manier die onnodig en schadelijk is.”

Arce sprak de bereidheid uit om “de deur te openen voor alle landen, de enige vereiste is dat ze ons respecteren en onze soevereiniteit respecteren, meer niet. Voor alle landen, ongeacht hun grootte, die een relatie met Bolivia willen, is de enige vereiste dat we elkaar als gelijken respecteren. Als dat zo is, hebben wij geen probleem.”

Als u iets weet over het Amerikaanse imperialisme en de mondiale politiek, zult u dat laatste herkennen als schaamteloze ketterij tegen de imperiale doctrine.

Onofficiële doctrine 

De onofficiële doctrine van de imperiumachtige cluster van internationale bondgenoten die losjes gecentraliseerd is rond de Verenigde Staten erkent de soevereiniteit van andere naties niet, laat staan ​​respecteert hen als gelijken. Dit imperium beschouwt het als een gegeven dat het alle recht heeft om te bepalen wat elke natie ter wereld doet, wie hun leiders zullen zijn, waar hun hulpbronnen naartoe zullen gaan en wat hun militaire houding op het wereldtoneel zal zijn. Als een regering weigert het recht van het imperium te aanvaarden om deze zaken te bepalen, wordt zij het doelwit, gesaboteerd, aangevallen en uiteindelijk vervangen door een marionettenregime.

Het door de VS gecentraliseerde imperium functioneert als een gigantische klodder die langzaam naties probeert op te nemen die nog niet zijn omgezet in imperiale cliëntstaten. Het komt zelden voor dat een natie aan die klodder kan ontsnappen en zich weer bij de niet-geabsorbeerde naties als China, Rusland, Iran, Venezuela en Cuba kan voegen in hun strijd voor zelfsoevereiniteit, en het is bemoedigend dat zij daarin is geslaagd.

We zagen de dynamiek van de imperiale klodder heel levendig uitgelegd vorig jaar door de Amerikaanse politiek analist John Mearsheimer tijdens een debat georganiseerd door de Australische denktank Centre for Independent Studies. Mearsheimer vertelde zijn toehoorders dat de VS er alles aan zullen doen om de opkomst van China een halt toe te roepen en te voorkomen dat het de regionale hegemon op het oostelijk halfrond wordt, en dat Australië zich in die strijd bij de VS moet aansluiten, anders zou het land te maken krijgen met de toorn van China. Washington.

“De vraag die op tafel ligt is wat het buitenlandse beleid van Australië moet zijn in het licht van de opkomst van China”, zegt Mearsheimer. zei. "Ik zal je vertellen wat ik zou voorstellen als ik een Australiër was."

Mearsheimer zei dat China economisch zal blijven groeien en die economische macht zal omzetten in militaire macht om Azië te domineren ‘zoals de VS het westelijk halfrond domineert’, en legde uit waarom hij denkt dat de VS en zijn bondgenoten alle mogelijkheden hebben om dat te voorkomen. gebeurt.

“De vraag is nu: wat betekent dit allemaal voor Australië?” aldus Mearsheimer. 'Nou, je zit zeker in een dilemma. Iedereen weet wat het dilemma is. En trouwens, je bent niet het enige land in Oost-Azië dat in dit dilemma verkeert. Je handelt veel met China, en die handel is heel belangrijk voor je welvaart, daar bestaat geen twijfel over. Veiligheidstechnisch wil je heel graag met ons mee. Het is gewoon veel logischer, toch? En je begrijpt dat veiligheid belangrijker is dan welvaart, want als je niet overleeft, zul je niet gedijen.”

"Nu zeggen sommige mensen dat er een alternatief is: je kunt met China meegaan", zei Mearsheimer. “Je hebt hier inderdaad een keuze: je kunt voor China kiezen in plaats van voor de Verenigde Staten. Er zijn twee dingen die ik daarover zal zeggen. Ten eerste: als je met China meegaat, wil je begrijpen dat je onze vijand bent. Je besluit dan een vijand van de Verenigde Staten te worden. Want opnieuw hebben we het over een hevige veiligheidsconcurrentie.”

'Met ons of tegen ons' 

'Je bent voor ons of tegen ons,' vervolgde hij. “En als je veel handel drijft met China en bevriend bent met China, ondermijn je de Verenigde Staten in deze veiligheidsconcurrentie. Vanuit ons perspectief voed je het beest. En dat gaat ons niet gelukkig maken. En als we niet gelukkig zijn, wil je niet onderschatten hoe gemeen we kunnen zijn. Vraag het maar aan Fidel Castro.”

Het nerveuze gelach van het Australische denktankpubliek onderstreepte de meer opruiende observaties van Mearsheimer. Het is bekend dat de CIA dit heeft gedaan talloze pogingen tot moord ondernomen Castro.

Als je je ooit hebt afgevraagd hoe de VS er zo succesvol in zijn om andere landen over de hele wereld op één lijn te krijgen met hun belangen, dan is dit de manier. Het is niet zo dat de VS een goede speler op het wereldtoneel zijn of een vriendelijke vriend voor zijn bondgenoten, maar dat het land je zal vernietigen als je het niet gehoorzaamt.

Australië sluit zich niet aan bij de VS om zichzelf tegen China te beschermen. Australië sluit zich aan bij de VS om zichzelf tegen de VS te beschermen. Als Twitter-volger onlangs waargenomenhebben de VS geen bondgenoten, alleen maar gijzelaars.

De VS hebben geen bondgenoten, alleen maar gijzelaars.

— Amazon.ca nationaliseren ?? ? (@ggatin) 9 oktober 2020

Paleis brieven

Zoals de onlangs uitgebrachte Paleis brieven geïllustreerd, de CIA een staatsgreep gepleegd om de Australische premier Gough Whitlam af te zetten omdat hij prioriteit gaf aan de zelfsoevereiniteit van het land. Journalist John Pilger schreef in 2014 na de dood van Whitlam:

“Australië werd tijdens de Whitlam-jaren, 1972-75, kortstondig een onafhankelijke staat. Een Amerikaanse commentator schreef dat geen enkel land 'zijn houding in internationale aangelegenheden zo totaal had omgekeerd zonder een binnenlandse revolutie door te maken'. Whitlam maakte een einde aan de koloniale slaafsheid van zijn land. Hij schafte de koninklijke bescherming af, verplaatste Australië naar de Non-Aligned Movement, steunde ‘vredeszones’ en verzette zich tegen het testen van kernwapens.”

Het belangrijkste verschil tussen de staatsgreep in Australië en die in Bolivia was dat de Bolivianen dat deden weigerde zich om te draaien en het aan te nemen terwijl we onze schouders ophaalden en zeiden: "maak je geen zorgen, maat."

We hadden alle mogelijkheden om een ​​echte natie te worden en aan te dringen op zelfsoevereiniteit, maar wij waren, in tegenstelling tot de Bolivianen, te grondig gepropageerd en te kalm. Sommige gijzelaars ontsnappen, andere niet.

Het Amerikaanse imperium heeft Whitlam van de hand gedaan, en toen we in 2007 een premier kozen die als te bevriend met China werd beschouwd, deden ze dat opnieuw; om de “spil” van de regering-Obama tegen Peking te vergemakkelijken pro-China Kevin Rudd werd vervangen door de meegaande Julia Gillard. Wereld socialistische website meldt:

“Geheime Amerikaanse diplomatieke telegrammen, gepubliceerd door WikiLeaks in december 2010, onthulden dat 'beschermde bronnen' van de Amerikaanse ambassade cruciale figuren waren in de verheffing van Gillard. Maandenlang hebben belangrijke coupplegers, waaronder senatoren Mark Arbib en David Feeney, en het hoofd van de Australian Workers Union (AWU), Paul Howes, stiekem verstrekt de Amerikaanse ambassade met regelmatige updates over interne regeringsdiscussies en verdeeldheid binnen de leiding…’

Rudd had een Azië-Pacific Gemeenschap voorgesteld, in een poging te bemiddelen in de escalerende strategische rivaliteit tussen de VS en China, en verzette zich tegen de vorming van een vierzijdige militaire alliantie tussen de VS, India, Japan en Australië, gericht tegen China.

Gillard, die haar pro-Amerikaanse geloofsbrieven had ontwikkeld via leiderschapsforums tussen Australië, de VS en Australië en Israël, werd door de Amerikaanse ambassade letterlijk uitgekozen als een betrouwbare vervanger van Rudd. In haar eerste publieke optreden nadat ze Rudd had neergestoken, demonstreerde ze haar toewijding aan Washington door te poseren voor een foto met de Amerikaanse ambassadeur, geflankeerd door Amerikaanse en Australische vlaggen. Al snel had ze een telefoontje met president Barack Obama, die eerder al twee keer een gepland bezoek aan Australië onder leiding van Rudd had uitgesteld.

De centrale rol van Australië in de Amerikaanse voorbereidingen op de oorlog tegen China werd duidelijk in november 2011, toen Obama zijn “draai naar Azië” aankondigde in het Australische parlement, in plaats van in het Witte Huis.

Tijdens het bezoek ondertekenden Gillard en Obama een overeenkomst om Amerikaanse mariniers in Darwin te stationeren en de Amerikaanse toegang tot andere militaire bases te vergroten, waardoor de Australische bevolking in de frontlinie van elk conflict met China kwam te staan.

De regering van Gillard keurde ook de uitbreiding goed van de grote Amerikaanse spionage- en wapenbasis in Pine Gap, stemde in met het toegenomen gebruik door het Amerikaanse leger van Australische havens en vliegbases, en versterkte de rol van Australië in het door de VS geleide topniveau ‘Five Eyes’. mondiaal surveillancenetwerk, [Australië, Canada, Nieuw-Zeeland, de Verenigd Koninkrijk en Verenigde Staten] die de communicatie en online activiteiten van miljoenen mensen over de hele wereld monitort.

Keerpunt

De verwijdering van Rudd betekende een keerpunt. Het Amerikaanse imperialisme zond via de regering-Obama een botte boodschap uit: er was niet langer ruimte voor dubbelzinnigheid door de Australische heersende elite. Welke partij er ook aan de macht was, het land moest zich onvoorwaardelijk achter het Amerikaanse conflict met China scharen, ongeacht de gevolgen voor het verlies van zijn enorme exportmarkten in China.

Dit is wat we nu over de hele wereld zien: slow motion derde wereldoorlog wezen gevoerd door de Amerikaanse machtsalliantie tegen de overige naties die zich hebben verzet om erin te worden opgenomen. Als veruit de machtigste van de niet-geabsorbeerde naties, China is het uiteindelijke doelwit van deze oorlog. Als het imperium slaagt in zijn uiteindelijke doel, namelijk het tegenhouden van China, zal het een de facto planetaire regering hebben bereikt waartegen geen enkele bevolking zich kan verzetten of het niet eens kan zijn.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb nooit ingestemd met een wereld waarin krachtige kernwapens met Armageddon-wapens naar elkaar zwaaien terwijl ze vechten voor planetaire overheersing en minder machtige landen ondermijnen als ze niet meespelen met hun Koude Oorlog-spelletjes. Ontspanning en vrede moeten worden gezocht en verkregen, en we moeten er allemaal aan werken om samen te leven op deze planeet, in samenwerking met elkaar en met ons ecosysteem.

Deze omnicide, ecocidale manier van leven die het oligarchische rijk voor ons heeft uitgestippeld, past niet bij onze soort, en zal ons samen met God weet hoeveel andere soorten tot uitsterven drijven als we geen manier vinden om er een einde aan te maken. Heersers staan ​​historisch gezien hun macht niet vrijwillig af, dus wij gewone mensen als collectief zullen een manier moeten vinden om vernietig hun propagandamotor, een einde maken aan het imperialisme en bouwen aan een gezonde wereld.

Caitlin Johnstone is een malafide journalist, dichter en utopie-prepper die regelmatig publiceert bij Middel. Haar werk is volledig door lezers ondersteund, dus als je dit stuk leuk vond, overweeg dan om het te delen en haar leuk te vinden Facebook, na haar capriolen Twitter, bekijk haar podcast op een van beide YouTube, SoundCloud, Apple-podcasts or Spotify, haar volgend Steemit, terwijl ze wat geld in haar fooienpotje gooide Patreon or Paypal, wat van haar kopen zoete koopwaar, het kopen van haar boeken Rogue Nation: psychonautische avonturen met Caitlin Johnstone en Woke: een veldgids voor Utopia Preppers.

Dit artikel is met toestemming opnieuw gepubliceerd.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.