De uitleveringshoorzitting die deze week begint, is de slotakte van een Anglo-Amerikaanse campagne om Julian Assange te begraven. Het is geen eerlijk proces. Het is uit wraak, zei John Pilger maandag in een toespraak buiten het gerechtsgebouw.
Na verslag te hebben gedaan van de lange, epische beproeving van Julian Assange, hield John Pilger op 7 september deze toespraak buiten het Centraal Strafhof in Londen als de Wikileaks De uitleveringshoorzitting van de redacteur is de laatste fase ingegaan.
By John Pilger
WToen ik Julian Assange meer dan tien jaar geleden voor het eerst ontmoette, vroeg ik hem waarom hij was begonnen Wikileaks. Hij antwoordde: “Transparantie en verantwoordingsplicht zijn morele kwesties die de essentie van het openbare leven en de journalistiek moeten zijn.”
Ik had nog nooit een uitgever of redacteur op deze manier een beroep op moraliteit horen doen. Assange gelooft dat journalisten de agenten van het volk zijn, en niet de macht: dat wij, het volk, het recht hebben om de donkerste geheimen te kennen van degenen die beweren in onze naam te handelen.
Als de machtigen tegen ons liegen, hebben we het recht om het te weten. Als ze privé het ene zeggen en in het openbaar het tegenovergestelde, hebben wij het recht om dat te weten. Als ze tegen ons samenzweren, zoals Bush en Blair deden over Irak, en zich dan voordoen als democraten, hebben wij het recht om dat te weten.
Het is deze doelgerichtheidsmoraal die de samenzwering van machten zo bedreigt die een groot deel van de wereld in oorlog willen storten en Julian levend willen begraven in het fascistische Amerika van Trump.
In 2008 werd in een uiterst geheim rapport van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gedetailleerd beschreven hoe de Verenigde Staten deze nieuwe morele dreiging zouden bestrijden. Een in het geheim gerichte persoonlijke lastercampagne tegen Julian Assange zou leiden tot ‘ontmaskering [en] strafrechtelijke vervolging’.
Het doel was om het zwijgen op te leggen en te criminaliseren Wikileaks en zijn oprichter. Pagina na pagina onthulde een komende oorlog tegen één enkel mens en tegen het principe van vrijheid van meningsuiting, vrijheid van denken en democratie.
De imperiale stoottroepen zouden degenen zijn die zichzelf journalisten noemden: de grote hitters van de zogenaamde mainstream, vooral de ‘liberalen’ die de grenzen van afwijkende meningen markeren en patrouilleren.
'Uit wraak'
En dat is wat er gebeurde. Ik ben al meer dan vijftig jaar verslaggever en ik heb nog nooit zo'n lastercampagne gekend: de verzonnen karaktermoord op een man die weigerde lid te worden van de club: die geloofde dat journalistiek een dienst was aan het publiek, nooit aan degenen hierboven.
Assange maakte zijn vervolgers te schande. Hij produceerde schep na schep. Hij legde de fraude bloot van oorlogen die door de media werden gepromoot en het moorddadige karakter van de Amerikaanse oorlogen, de corruptie van dictators en het kwaad van Guantánamo.
Hij dwong ons in het Westen om in de spiegel te kijken. Hij ontmaskerde de officiële waarheidsvertellers in de media als collaborateurs: degenen die ik Vichy-journalisten zou noemen. Geen van deze bedriegers geloofde Assange toen hij waarschuwde dat zijn leven in gevaar was: dat het ‘seksschandaal’ in Zweden een opzet was en een Amerikaans hellegat de uiteindelijke bestemming was. En hij had gelijk, en herhaaldelijk gelijk.
De uitleveringshoorzitting in Londen die deze week begint, is de slotakte van een Anglo-Amerikaanse campagne om Julian Assange te begraven. Het is geen eerlijk proces. Het is uit wraak. De Amerikaanse aanklacht is duidelijk vervalst, een aantoonbare schijnvertoning. Tot nu toe doen de hoorzittingen denken aan hun stalinistische equivalenten tijdens de Koude Oorlog.
Tegenwoordig onderscheidt het land dat ons de Magna Carta heeft gegeven, Groot-Brittannië, zich door het opgeven van zijn eigen soevereiniteit door een kwaadaardige buitenlandse macht toe te staan de gerechtigheid te manipuleren en door de wrede psychologische marteling van Julianus – een vorm van marteling, zoals Nils Melzer, de VN-expert heeft erop gewezen dat dit door de nazi’s werd verfijnd omdat het het meest effectief was in het breken van de slachtoffers.
Lafheid in Canberra
Elke keer dat ik Assange in de Belmarsh-gevangenis bezocht, heb ik de gevolgen van deze marteling gezien. Toen ik hem voor het laatst zag, was hij ruim 10 kilo afgevallen; zijn armen hadden geen spieren. Ongelooflijk genoeg was zijn slechte gevoel voor humor intact.
Wat het thuisland van Assange betreft: Australië heeft slechts een ineenkrimpende lafheid getoond, aangezien de regering in het geheim heeft samengezworen tegen haar eigen burger, die gevierd zou moeten worden als een nationale held. Niet voor niets zalfde George W. Bush de Australische premier tot zijn ‘plaatsvervangend sheriff’.
Er wordt gezegd dat wat er de komende drie weken ook met Julian Assange gebeurt, de persvrijheid in het Westen zal verminderen of zelfs vernietigen. Maar welke pers? DeVoogd? De BBC, The New York Times, de Jeff Bezos Washington Post?
Nee, de journalisten in deze organisaties kunnen vrij ademen. De Judassen op de Voogd die met Julian flirtten, zijn baanbrekende werk uitbuitten, hun stapel maakten en hem vervolgens verraden, hebben niets te vrezen. Ze zijn veilig omdat ze nodig zijn.
De persvrijheid berust nu bij de eerbare weinigen: de uitzonderingen, de dissidenten op het internet die tot geen enkele club behoren, die noch rijk zijn, noch beladen met Pulitzers, maar goede, ongehoorzame, moreel journalistiek – zoals Julian Assange.
Ondertussen is het onze verantwoordelijkheid om een echte journalist bij te staan wiens pure moed een inspiratie zou moeten zijn voor ons allemaal die nog steeds geloven dat vrijheid mogelijk is. Ik groet hem.
John Pilger is een Australisch-Britse journalist en filmmaker gevestigd in Londen.De website van Pilger is: www.johnpilger.com. In 2017 kondigde de British Library een John Pilger-archief aan met al zijn geschreven en gefilmde werk. Het British Film Institute heeft zijn film uit 1979, ‘Year Zero: the Silent Death of Cambodja’, opgenomen in de tien belangrijkste documentaires van de twintig.theeuw. Enkele van zijn eerdere bijdragen aan Consortium Nieuws kan zijn hier te vinden.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' 25-jarig jubileum herfstfondsactie
Veilig doneren met 
Klik op 'Terug naar PayPal' hier.
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Mijn overgrootvader, James Kerney, was honderd jaar geleden zowel redacteur als uitgever van de Trenton Times in Trenton, New Jersey, en hij haalde moraliteit aan in een brief aan zijn drie zonen waarin hij de krantenwereld beschreef:
“Geen enkele andere roeping, zelfs de kerk niet, heeft een grotere verplichting – of, als die er is, gaat deze met zoveel moed tegemoet. Achterin het nieuws zou de reputatie moeten staan van iemand die buitengewoon eerlijk is en de moed heeft om het goede te doen, maar wel eerlijk en met inachtneming van de menselijke zwakte. Er bestaat geen menselijke perfectie en het oordeel van de krant is niet altijd juist. Maar het is duidelijk de plicht van de krantenman om eerlijk te proberen het goede te doen, zoals God hem het goede laat zien. … De echte taak van een krant is het beschermen van het publiek tegen de woedeaanvallen van politici en rijke topmensen, die als zelfvoldane leiders van de gemeenschap leven terwijl zij uw wacht opheffen.’
Ik heb vorig jaar een ansichtkaart naar Julian Assange in de Belmarsh-gevangenis gestuurd en kan alleen maar hopen dat deze hem die dag een lift heeft gegeven, als zijn criminele ontvoerders hem die kaart laten ontvangen.
Beste John Pilger,
Je geweldige toespraak doet me huilen. Hoe waarheidsgetrouw, hoe krachtig, hoe oprecht zijn uw woorden!
Bedankt voor je betrokkenheid en je onvermoeibare strijd voor Julian Assange – met groot respect B.
Ik feliciteer de heer Pilger met zijn uitstekende artikel van gisteren over het voortdurende onrecht dat Julian Assange wordt aangedaan.
Ik heb al gedoneerd aan Julians campagne en was eerder dit jaar aanwezig bij de protestbijeenkomst.
Ik e-mail voortdurend mijn lokale parlementslid, ook Priti Patel, Robert Buckland en PM Johnson = uiteraard zonder antwoorden. En ik bombardeer vrienden en contacten met e-mails
Als er nog iets gedaan kan worden, laat het ons dan weten.
vriendelijke groeten
Ik zal een belangrijke opmerking maken.
De voormalige Braziliaanse president werd door de aanklager strafrechtelijk beschuldigd op basis van vooropgezette zekerheden. De Braziliaanse wet, die bewijs van het auteurschap en de materialiteit van het misdrijf vereist voordat vervolging kan plaatsvinden, werd genegeerd. Tijdens de procedure werd het werk van de verdediging belemmerd door de rechter. Lula werd veroordeeld vanwege journalistieke beschuldigingen en met minachting voor het bewezen bewijsmateriaal in het voordeel van hem dat in het dossier aanwezig was. De rechter die de beslissing uitsprak, was de politieke vijand van Lula. De wet die voor de veroordeling werd gebruikt, strafte de praktijk van “specifieke daden” van corruptie. De inhoud werd door de rechter gewijzigd om de veroordeling mogelijk te maken: Lula werd veroordeeld vanwege de praktijk van “niet-gespecificeerde daden” van corruptie.
De juridische techniek die in dit proces tegen Julian Assange wordt gebruikt, lijkt mij vergelijkbaar met die in de zaak van Lula.