Wat Kamala Harris werkelijk denkt van WikiLeaks

De Democratische vice-presidentskandidaat Kamala Harris wil een ‘heldere’ scheidingslijn Wikileaks van de grote media, maar er is alleen een politieke, zegt Joe Lauria.

By Jo Lauria
Speciaal voor consortiumnieuws

DTijdens een debat van de Amerikaanse Senaatsinlichtingencommissie in september 2017 over een inlichtingenwet werd een regel ingevoegd waarin dit werd gezegd Wikileaks ‘lijkt op een niet-statelijke vijandige inlichtingendienst’ en dat de VS ‘het als zodanig moeten behandelen’.

“Deze taal zou onderzoekers helpen de toestemming te verkrijgen die nodig is om Amerikaanse burgers te monitoren waarvan men denkt dat ze geassocieerd zijn met WikiLeaks”, aldus McClatchy. verslag citeerde een overheidsadvocaat.

“Je moet aantonen dat iemand een agent is van een buitenlandse macht”, zei advocaat Robert Deitz, die hoge juridische posities bekleedde bij het Pentagon, de CIA en de National Security Agency.

“Het is mogelijk dat Assange collega’s in dit land heeft waar ze zich op moeten concentreren,” citeerde McClatchy Deitz, “waarbij hij opmerkte dat dergelijke actie alleen kan worden ondernomen op bevel van de rechtbank.”

De niet-statelijke vijandige uitdrukking werd rechtstreeks overgenomen uit een schunnige toespraak van Mike Pompeo in zijn eerste toespraak als CIA-directeur.

De taal overleefde de commissie en maakte deel uit van het wetsvoorstel waarover door de voltallige Senaat werd gestemd. Maar voordat dit gebeurde, maakten twee senatoren er bezwaar tegen. Een daarvan was Ron Wyden uit Oregon.

De andere was senator Kamala Harris uit Californië, de vermoedelijke Democratische vice-presidentskandidaat bij de verkiezingen van november.

Volgens de McClatchy verslag,

“Harris verklaarde dat ze 'geen voorstander is van WikiLeaks', wat volgens haar 'aanzienlijke schade' heeft toegebracht aan de Verenigde Staten. Maar de clausule over de groep is ‘gevaarlijk’ omdat deze ‘er niet in slaagt een duidelijke grens te trekken tussen WikiLeaks en legitieme nieuwsorganisaties die een cruciale rol spelen in onze democratie’, aldus haar opmerkingen voor de goede orde.”

Harris liet er geen twijfel over bestaan ​​dat ze er een vijand van is Wikileaks, net als haar running mate, Joe Biden, die afgesproken het leek meer op een hightech terroristische organisatie dan Daniel Ellsbergs publicatie van de Pentagon Papers.

Harris maakte duidelijk dat ze zich alleen maar bekommerde om de gevestigde media (die bijna universeel ten grondslag liggen aan het agressieve Amerikaanse buitenlandse beleid) en dat ze zich zorgen maakte dat deze verstrikt zouden raken in een Wikileaks sleepnet.

Ze zei dat ze een “heldere grens” wil tussen publicaties zoals The New York Times en WikiLeaks.

Behalve dat er niet zo'n juridische lijn kan worden getrokken als beide vestigingspapieren, zoals de Times, en Wikileaks hebben precies hetzelfde gedaan: geheim materiaal bezitten en publiceren.

Omdat er geen juridisch onderscheid bestaat, heeft de regering-Obama wanhopig een aanklacht willen indienen Wikileaks uitgever Julian Assange trok zich terug onder verwijzing naar zijn “New York Times probleem." De regering-Trump had daar geen problemen mee en liet Assange in april 2019 arresteren en aanklagen wegens samenzwering om computerinbraak te plegen en 17 aanklachten van de Spionagewet.

De enige duidelijke lijn die kan worden getrokken is van politieke aard: een besluit van het ministerie van Justitie om de grote media niet te vervolgen, maar om Wikileaks voor dezelfde ‘misdaad’, die in strijd is met de persvrijheid van het Eerste Amendement.

Dit is waar Harris voor opriep: bescherm de door de staat beheerde bedrijfsmedia, maar ga achter een serieuze publicatie aan die de misdaden van de Amerikaanse regering aan het licht durft te brengen, die Harris wil beschermen. Met andere woorden: voor dezelfde activiteit wordt de Times krijgt bescherming uit het Eerste Amendement, maar Wikileaks is niet.

In een antwoord vorig jaar op deze vraag van  The New York Times over de vervolging van Assange door de regering-Trump: “Zijn deze beschuldigingen constitutioneel? Zou uw regering het spionagewetgedeelte van de zaak tegen Assange voortzetten? Harris zei:

“Het ministerie van Justitie moet onafhankelijke beslissingen nemen over vervolgingen op basis van feiten en de wet. Ik zou een onafhankelijke DOJ herstellen en geen vervolgingen dicteren of aansturen.”

Als ze zich daaraan zou houden, zou dat betekenen dat Harris er voorstander van zou zijn om ook de “feiten en de wet” te vervolgen zoals die van toepassing is op de Times voor het publiceren van de Irak-oorlogsdagboeken, net zoals Wikileaks deed, en waarvoor de oprichter 175 jaar – de rest van zijn leven – in een Amerikaanse super-max-gevangenis moet doorbrengen.

Dat het een politieke beslissing van de regering-Trump was, en geen juridische, om achter Assange aan te gaan, maar niet de Times, versterkt verder het argument van de advocaten van Assange dat het Amerikaanse uitleveringsverzoek een politiek misdrijf is, en dus verboden door het Amerikaans-Britse uitleveringsverdrag van 2006.

Niet dat zijn uitlevering wegens een politiek misdrijf Kamala Harris erg zou storen, zo blijkt uit haar opmerkingen.

Joe Lauria is hoofdredacteur van Consortium Nieuws en voormalig VN-correspondent voor Thij Wall Street Journal, Boston Globe, en tal van andere kranten. Hij was onderzoeksjournalist voor de Sunday Times uit Londen en begon zijn professionele carrière als stringer voor The New York Times.  Hij is te bereiken op joelauria@consortiumnews.com en gevolgd op Twitter @unjoe.