De voormalige chef van het Reuters-bureau in Bagdad sluit zich aan bij de Wikileaks hoofdredacteur, een advocaat van Assange en een Iraakse academicus om nieuwe details over de vrijgave van ‘Collateral Murder’ te bespreken.
Wikileaks hoofdredacteur Kristinn Hrafnnson en Julian Assange-advocaat Jennifer Robinson reageren op twee Voogd artikelen van deze week die veel context boden Wikileaks' Collateral Murder'-videorelease uit 2010: In deze video van Don't Extradite Assange worden Hrafnnson en Robinson vergezeld door de voormalige chef van het Reuters-bureau in Bagdad, Dale Yates, en Sami Ramadani, een Iraakse docent en schrijver.
Yates, onderwerp van een van The Guardian artikelen, bekleedde de post in Bagdad in 2007 toen bij een luchtaanval met een Apache-helikopter twee van zijn stafleden, Saeed Chmagh en Noor-Eldeen, omkwamen. Yates mocht niet rapporteren over wat twee Amerikaanse generaals destijds aan Reuters hadden laten zien.
Wat we nu leren is wat Reuters niet kon melden, in het bijzonder hoe de dood van een medewerker van Reuters sterk een oorlogsmisdaad lijkt te zijn. Yates twijfelt aan het bedrog en zegt dat Reuters is bedrogen door de Amerikaanse politiek.
Sami Ramadani spreekt over de Iraakse reactie op de vrijlating van de 'Collateral Murder' en het bewijsmateriaal Wikileaks gepubliceerd over martelingen in de gevangenis van Abu Ghraib. De tweede Voogd artikel wijst erop dat er in de aanklacht van Assange geen melding wordt gemaakt van de beelden van de luchtaanval in Bagdad, ook al hebben 40 van de 175 jaar gevangenisstraf waarmee Assange wordt geconfronteerd betrekking op ‘collateral Murder’.
Robinson legt uit dat de beschuldigingen in feite betrekking hebben op de publicatie van de Rules of Engagement, die Manning heeft gelekt om aan te tonen dat de luchtaanval in Bagdad deze had geschonden.
Bekijk hier de herhaling van het programma van zaterdagavond, met dank aan Don't Extradite Assange:
op een dag zou iemand terug moeten denken aan de tijd dat de Amerikaanse sluipschutter “per ongeluk” de Italiaanse gijzelingsonderhandelaar Nicola Calipari doodde
Als Brit denk ik dat de vraag die je moet stellen is dat deze acties rechtstreeks door Britse troepen werden uitgevoerd: zou iemands houding überhaupt veranderen?
Ik neem aan dat veel mensen net als ik de misplaatste overtuiging hebben dat je eigen land zulke dingen niet zou doen, maar wie kan dat geloven?
Ofwel zal de waarheid door velen worden begrepen, ofwel zal zij samen met de rest van ons sterven.
Plaats uw inzet.
Maar één weddenschap is een zekere verliezer.
Denk er eens over.
Geef me vrijheid of geef me de dood!
De verliezende weddenschap is degene die gokt dat hij “met de rest van ons zal sterven”. Want dan zijn we allemaal dood. Rechts?
De dood van Ken zou veel te goed zijn voor sommige van onze landgenoten, degenen die beter hadden moeten weten en dat niet deden. Degenen die ons op deze weg van verderf hebben geleid.
Vietnam, toen Reagan en toen Reagan en zijn nationalisme, 41 en Irak. Ik denk dat 911 de CIA was die zijn criminele verleden vernietigde.
Het blijkt dat “PAY BACK TIME” een hel gaat worden. Zeer verdiend door zovelen.
Ik gok erop dat de mensheid deze gelegenheid zal aangrijpen. De waarheid sterft pas als degenen onder ons die van de energie van de waarheid leven, sterven. Dit is de reden waarom de waarheid bewaard moet worden en moet worden doorgegeven aan de massa van de jeugd.
Ik ben het volledig met je eens, op één uitzondering na is de mens er tot nu toe in geslaagd om geruime tijd te overleven. We bevinden ons in een zeer sombere tijd, maar de tijd schrijdt voort.
Ik was in 2004 bij de Nationale Garde van het leger van Virginia in Mosul. Het was een vreemde oorlog. Wij hadden internet. Ik was een van de operationele sergeanten in een ingenieursbedrijf dat op twee verschillende locaties werd ingezet. Ik was een ‘Fobit-’ iemand wiens plicht hem de hele tijd op de basis hield. Als ik geen soldaten en materiaal volgde, of de Amerikaanse post bezorgde, was ik op internet. Ik werd ook geplaatst bij een radiotoren. Dus net als iedereen daar was ik een mortierdoelwit. Op YouTube postten de huurlingen die in dienst waren van de VS trots hun ‘snuff’-video’s – bewijs dat ze willekeurig mensen neerschoten terwijl ze rondreden. Op het geheime net stond een video die liet zien hoe een Amerikaanse helikoptereenheid 's nachts naar believen mensen kon doden. Ik zei tegen mezelf dat ik hoop dat dit nooit naar buiten komt. Nog geen tien jaar later zag ik DIE op Youtube. Ik ben helemaal niet verrast door de “terugslag” van die oorlog. Ik was niet verrast toen ik hoorde over de massale schietpartij op Virginia Tech. Ik zou hier gewoon over kunnen doorgaan. De wereld ziet ons zoals we zijn geworden.
Schrijf uw herinneringen op. Individuele herinneringen zijn erg belangrijk en maken deel uit van het mozaïek van geschiedenis en werkelijkheid. We moeten horen van zowel de vernietigden als van degenen die namens de vernietigers optreden, zodat we uiteindelijk die vernietigers zelf kunnen lokaliseren – de bankiers, de makers van massavernietigingswapens – en ze hopelijk kunnen vernietigen voordat ze deze aarde in vlammen op laten gaan. gat van vergetelheid.
Apache M230 kettingkanon heeft een maximaal effectief bereik van (2.5 km).
mondingssnelheid 786 m/s (2,580 ft/s)
Als je de video bekijkt vanaf het moment dat je het geluid van het machinegeweervuur hoort tot het moment waarop de kogels het doelwit raken, duurt het ongeveer 2.5 seconde, wat neerkomt op een afstand van anderhalve kilometer vanaf het doelwit.
Ze hebben het nooit zien of horen aankomen.
Op zijn zachtst gezegd niet eerlijk!