UPRISING: De protestverslaggeving van Unicorn Riot herinnert aan de lange geschiedenis van grassroots-videoproductie

Errol Salamon blikt terug op de ongefilterde documentaires die groepen als Videofreex eind jaren zestig produceerden. 

By Errol Salamon
University of Minnesota

ODe visie op de protesten die het land overspoelen, is van cruciaal belang om te begrijpen wie er protesteert en waarom. Reguliere nieuwsmedia berichtgeving en de sociale media-posts van individuele personen gaan slechts zo ver – en dat kan ook focus op geweld en ontwrichting.

Er bestaat ook een grassroots-mediatraditie in de VS, die ik in mijn werk heb bestudeerd media en sociale bewegingen. De live gestreamde, ongefilterde videoverslaggeving verzorgd door de kleine staf van het non-profit mediacollectief Eenhoorn rellen is de moderne erfgenaam van een geschiedenis van straatvideodocumentaires over protesten en sociale bewegingen die eind jaren zestig begonnen, inclusief ongestructureerde interviews met demonstranten.

Deze groepen wilden verschillende stemmen, verhalen en perspectieven opnemen die de reguliere media doorgaans niet belichten. Maar ze hadden zich waarschijnlijk niet kunnen voorstellen dat hun opvolgers, zoals Unicorn Riot, over de middelen zouden beschikken om hun video's onmiddellijk aan het grote publiek uit te zenden om vorm te geven aan de manier waarop zij over sociale kwesties leren.

Vroege videocollectieven

Lang voordat mobiele telefoons en YouTube amateurs in videoproducenten veranderden, was de productie van documentaire video's duur en tijdrovend en vereiste er veel zwaar materieel. Vanaf 1967, Sony introduceerde de Portapak. De Portapak was een videocamera met de eerste draagbare videorecorder op batterijen.

De Portapak maakte het voor communityleden gemakkelijker om video's te produceren. Het was lichtgewicht, gemakkelijk te gebruiken en relatief goedkoop.

Mensen konden aanvankelijk maximaal 20 minuten opnemen op een videoband van een halve inch, reel-to-reel. Ze konden gemeenschapsleden interviewen of gebeurtenissen op straat documenteren en opnames direct op andere apparaten afspelen Sony videorecorders.

“Door de nadruk te leggen op de deelname van leden van de gemeenschap aan het maken van hun eigen elektronische informatie, hield de grassrootsvideo zich minder bezig met ‘gepolijste’ producten dan met het animeren van het ‘proces’ van sociale verandering”, schrijft historicus Deirdre Boyle in het boek.Wijzigingen voorbehouden: Guerrilla Television Revisited. '

Uw partner voor Videofreex en andere ondergrondse mediacollectieven ontstond al snel in de VS. New York werd een knooppunt voor de underground videoscene. De scene trok vooral linkse activisten, filmmakers en kunstenaars aan die geïnteresseerd waren in het gebruik van media als instrument voor sociale verandering.

Deze collectieven maakten video's over hun betrokkenheid bij de tegencultuur beweging. Ze documenteerden anti-oorlogsdemonstraties, campusbijeenkomsten en de hippielevensstijl. Ze exposeerden hun opnames op ondergrondse theaters, kunstgalerijen en universiteitscampussen in Bestelwagens met tv.

Destijds CBS, NBC en ABC domineerde de reguliere televisie. Hun berichtgeving in de media bestond over het algemeen uit zeer gestructureerde interviews en gedocumenteerde vooraf afgesproken evenementen, zoals congressen en inauguraties. De netwerken lieten geen verhalen zien vanuit het perspectief van de jeugd die centraal stond in de levendige tegencultuurbeweging.

In 1969 wendde CBS zich tot de underground videoscene. Het netwerk wilde dat gaan in tegen de conventionele focus en afstandelijke vertelbenadering van de reguliere media. CBS wilde ook relevant zijn voor een jonger, liberaal publiek.

CBS huurde de Videofreex in en gaf duizenden dollars uit aan de tv-pilot "Aan verandering onderhevig”, een wekelijkse serie in tijdschriftstijl. Een CBS-medewerker had de Videofreex met hun videocamera's in de hand ontmoet Woodstock-muziekfestival eerder dat jaar. ‘Onder voorbehoud van verandering’ zou in de plaats moeten komen 'Het komedieuur van de Smothers Brothers”, een serie die populair is bij jongeren.

De Videofreex reisde door het land als onderdeel van 'Subject to Change' om Amerikanen een insidervisie op de tegencultuur van de jeugd te laten zien. CBS stuurde de Videofreex in oktober 1969 naar Chicago interview jeugdactivist Abbie Hoffman. Hofman was een van de “Chicago 7'die werd beschuldigd van samenzwering tot rellen tijdens de Democratische Nationale Conventie van 1968.

De Videofreex nam ook een interview met Fred Hampton, de vice-voorzitter van de Illinois-afdeling van de Black Panther Party, op 19 oktober 1969. Ze interviewden Hampton zes weken voor de de politie doodde hem tijdens een inval waarbij ook een ander Black Panther-lid om het leven kwam.

CBS nam de 90 minuten durende tv-pilot ‘Subject to Change’ op met live studiopubliek en netwerkmanagers December 17, 1969. De pilot bestond uit fragmenten van Videofreex-banden die werden afgewisseld met live rockmuziek uitgevoerd voor het studiopubliek.

Uiteindelijk hebben de netwerkbestuurders het programma echter niet aan het grote publiek vrijgegeven omdat zij vond het te radicaal en zijn tijd ver vooruit. Als gevolg hiervan gingen de Videofreex en het CBS uit elkaar.

In 1972 startte de Videofreex Lanesville TV, het eerste tv-station in het land dat zonder een licentie van de Federal Communications Commission.

Het station, net ten noorden van New York City, zond lokale gemeenschapsrapporten, live studio-interviews, sketchcomedy en experimentele videokunst uit. De Videofreex beheerde Lanesville TV totdat het collectief in 1978 werd ontbonden. De zender stond model voor de Televisie met laag vermogen systeem, dat de FCC in 1982 heeft opgezet om een ​​goedkope en flexibele manier te bieden om lokale tv-programma's in kleine gemeenschappen te produceren.

De Videofreex beïnvloedde soortgelijke videocollectieven en producenten in het hele land. Eén producent was dat wel Dee Dee Halleck, die medeoprichter was Paper Tiger-televisie in 1981 om de communicatie-industrie te analyseren en te bekritiseren, met een presentatie gemarginaliseerde stemmen en opvattingen die grotendeels afwezig waren in de reguliere media. De show werd het eerste landelijk verspreide televisieprogramma voor het publiek.

Later, de Onafhankelijk Mediacentrum (Indymedia) werd een pionier op het gebied van online grassrootsmedia. Indymedia, opgericht in 1999, was een collectief van onafhankelijke mediaorganisaties op internet.

Indymedia bracht aanvankelijk verslag uit over de Protesten van de Wereldhandelsorganisatie in Seattle naarmate de gebeurtenissen plaatsvonden. De vrijwillige journalisten leverden on-the-ground, zonder tussenkomst van audio- en videobeelden via het Indymedia-netwerk. Indymedia publiceerde online reportages, een krant en vijf documentaires.

Het werk van deze basisgroepen beïnvloedde de praktijk en stijl van reguliere tv-verslaggeving, wat de grote netwerken inspireerde om vanaf het midden van de jaren zeventig kleine, lichtgewicht elektronische apparatuur voor nieuwsgaring te adopteren. Door deze aanpak konden ze overstappen van film- naar videoproductie en konden ze spontaan live verslag doen van gebeurtenissen en direct ooggetuigenverslagen uitzenden.

Betere hulpmiddelen

Grassroots-mediacollectieven kunnen in 2020 meer communicatiemiddelen gebruiken dan in voorgaande jaren.

De non-profitorganisatie Unicorn Riot, opgericht in 2015, maakt gebruik van video- en social media naar livestream Sindsdien bijna dagelijks meerdere uren dekking De dood van George Floyd op 25 mei 2020. Unicorn Riot kan bewijsmateriaal, zoals de rol van de politie bij het aanzetten tot geweld, gemakkelijk verifiëren en documenteren, omdat de videografen aanwezig zijn bij evenementen terwijl deze zich afspelen.

De kijkers van Unicorn Riot krijgen ooggetuigenverslagen van gebeurtenissen. De organisatie is begonnen in Minneapolis en wordt ondersteund met particuliere fondsenwerving correspondenten in Denver, Philadelphia en Boston.

De stijl van verslaggeving van Unicorn Riot sluit goed aan bij sociale media. Zoals mijn onderzoek demonstreerthebben sociale media meer mogelijkheden gecreëerd om de aandacht te vestigen op sociale kwesties, waardoor mensen hun stem kunnen laten horen collectief gedeelde strijd en sociale bewegingen opbouwen.

Errol Salamon is een postdoctoraal onderwijsmedewerker in de journalistiek aan de University of Minnesota.

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees de originele artikel.

Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' 25-jarig jubileum Lentefondsactie