Andrea Germanos rapporteert over de redenen waarom 18 organisaties – waaronder de National Press Club, Reporters Without Borders, het Committee to Protect Journalists en PEN America – alarm slaan.
Politieagent in Minneapolis gebaart naar een nieuwsverslaggever die verslag doet van de protesten van George Floyd op 30 mei 2020, om op de grond te komen. (Twitter)
By Andrea Germanos
CommonDreams
LLeidinggevende journalistieke groeperingen hebben er maandag bij de Amerikaanse politie op aangedrongen om te stoppen met het aanvallen van leden van de media die berichtten over de landelijke protesten die werden gekatalyseerd door de moord op George Floyd door de politie. Ze schreven: “Als je de pers het zwijgen oplegt met rubberen kogels, leg je de stem van het publiek het zwijgen op.”
De vraag komt in een open brief van 18 organisaties, waaronder de National Press Club (NPC), Reporters Without Borders (RSF), het Committee to Protect Journalists (CPJ) en PEN America.
“De afgelopen 72 uur heeft de politie het vuur geopend met rubberen kogels, traangas, pepperspray, pepperballen en knuppels en schilden gebruikt om de werkende pers aan te vallen als nooit tevoren in dit land. Dit moet stoppen”, schrijven de groepen.
ingebedde video: pic.twitter.com/jmo4AiZROh
— CJ Chivers (@cjchivers) 3 juni 2020
“Een paar jaar geleden probeerde de politie in Ferguson, Missouri, enkele van deze tactieken uit, maar die faalden. Rechtbanken hebben regeringen veroordeeld die journalisten illegaal hebben gearresteerd en hen vervolgens uit hun staat hebben proberen te weren. Het was verwoestend voor de reputatie van Missouri”, aldus de brief.
“Dit zal opnieuw gebeuren”, voorspellen de groepen, waarbij ze de wetshandhaving in “Minneapolis, Philadelphia, Las Vegas, Denver, Fargo, Pittsburgh, Dallas, Atlanta, Seattle, Washington, DC en andere steden” benadrukken.
‘Schiet niet op ze. Arresteer ze niet. De wereld kijkt toe. Laat de pers het verhaal vertellen”, aldus de brief.
De nieuwe open brief kwam zoals het CPJ zei in een verklaring Maandagavond werd gemeld dat er in de driedaagse periode vanaf 125 mei minstens 29 incidenten met schendingen van de persvrijheid hadden plaatsgevonden in de context van de huidige sociale opstand.
“We zijn geschokt door het aanhoudende harde en soms gewelddadige optreden van de politie tegen journalisten die hun werk doen. Dit zijn directe schendingen van de persvrijheid, een fundamentele constitutionele waarde van de Verenigde Staten”, aldus Carlos Martinez de la Serna, programmadirecteur van het CPJ.
“We roepen lokale en staatsfunctionarissen op om de nieuwsmedia expliciet vrij te stellen van de avondklokregels, zodat journalisten vrijuit kunnen rapporteren”, voegde hij eraan toe.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' 25-jarig jubileum Lentefondsactie
CPJ wees op een nieuwe database van de Amerikaanse Press Freedom Tracker, een project van Freedom of the Press Foundation en CPJ. Het logboek bevat een doorlopend overzicht van incidenten tijdens de aanhoudende George Floyd-protesten, waaronder arrestaties, mishandelingen – inclusief de vraag of het incident door de politie is gepleegd en of er een wapen zoals traangas of rubberen kogels is gebruikt – en schade aan apparatuur.
Help ons de schendingen van de persvrijheid in de VS op te sporen terwijl deze aan de gang zijn #George Floyd protesten!
We delen ons trackingdocument openbaar, zodat u ons kunt helpen aanvallen op verslaggevers in realtime te registreren. Reageer in het document om ons op de hoogte te stellen van meer gevallen zodra deze zich voordoen. https://t.co/73e9qJ0uLp
— Amerikaanse Persvrijheid Tracker (@uspresstracker) 2 juni 2020
Laura Hazard Owen schreef Maandag om NiemanLab dat “het duidelijk wordt dat aanvallen door de politie op journalisten een wijdverbreid patroon aan het worden zijn, en geen eenmalige incidenten.”
Een aantal nieuwsberichten en video’s die de afgelopen dagen op sociale media zijn gedeeld, getuigen van dat patroon.
De politie richt zich doelbewust op verslaggevers in het hele land, video na video. Er is geen andere manier om het te beschrijven. https://t.co/HjwdCnQcia
— Trevor Timm (@trevortimm) 31 mei 2020
Eh, wat? Dit werd zojuist uitgezonden @ABC7Nieuws. pic.twitter.com/tyAQdlsFnf
— Mike Levine (@MLevineReports) 1 juni 2020
Deze video is van drie nachten geleden, maar blijft een van de meest verontrustende die we ooit hebben gezien.
Benzinestation binnengevallen door politie. De verslaggever gehoorzaamt aan het bevel om op de grond te komen. Terwijl zijn handen omhoog zijn en hij weerloos is, spuit de politie hem met pepperspray in de ogen.
Persbadge de hele tijd zichtbaar. https://t.co/XPZGa0COqZ
— Amerikaanse Persvrijheid Tracker (@uspresstracker) 2 juni 2020
“Voor mijn eerste boek heb ik talloze protesten onderzocht. Sindsdien heb ik over veel geschreven. Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat we nog nooit de wijdverspreide, doelbewuste aanvallen op journalisten door de politie hebben gezien zoals we de afgelopen dagen hebben gezien. Er is iets veranderd”, aldus journalist Radley Balko tweeted Maandag.
Een andere organisatie, Free Press, versterkte deze week de vraag naar persveiligheid en zei dat de noodzaak voor journalisten om naast demonstranten de straat op te gaan om hun perspectieven te versterken belangrijker dan ooit was.
“Het is voor herhaling vatbaar”, zei organisatiemanager Alicia Bell van Free Press News Voices maandag. “Het Eerste Amendement verhindert dat wetshandhavers de stemmen van demonstranten het zwijgen opleggen en journalisten terugslaan die hun zorgen met de wereld willen delen.”
“Verslaggevers moeten hun camera’s en microfoons richten op de lokale organisatoren die zich al lang bezighouden met de strijd voor de zwarte waardigheid, naast degenen die nu de straat op gaan met legitieme grieven tegen een systeem dat de levens van onze mensen devalueert,” vervolgde ze.
“Dit moment onderstreept het belang van het opbouwen van diepgaande relaties tussen redactiekamers en gemeenschappen”, aldus Bell. “Rapportages moeten het meerijden met de politie vervangen door luistersessies voor de gemeenschap en andere opzettelijke tactieken om de macht te verschuiven.”
Andrea Germanos is hoofdredacteur en stafchef bij Common Dreams.
Dit artikel is van GemeenschappelijkeDromen.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' 25-jarig jubileum Lentefondsactie
Veilig doneren met 
PayPal hier.
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Welnu, Phillip, zeg je dat de politie journalisten niet opzettelijk aanvalt terwijl ze weten dat het journalisten zijn? Het is mij duidelijk dat ze dat zijn. Kom op, man, ga er vanaf!
De media, inclusief Journalist zonder Grenzen, zijn medeplichtig aan het creëren van het probleem waarover zij klagen. Hoe ironisch. Als het gaat om het blootleggen van de diepe staat en hun politieke hacks, krijgt het publiek alleen maar krekels te horen. Maar elke beweging die Trump maakt wordt op de een of andere manier opgemerkt en door alle nieuwsmedia als gevaarlijk, roekeloos, verkeerd of onsympathiek bestempeld? Bestaat er zoiets als 3-faced zijn?
Hoewel ik boos ben over de laffe berichtgeving over de protesten door de MSM, moeten de 1st Am en de pers als instituut nu meer dan ooit krachtig worden verdedigd. De bedrijfspers zoals die momenteel is samengesteld, heeft de bescherming van de 1st Am niet nodig. Daarom verdedigen ze Assange niet en zijn ze niet bang voor de gevolgen van zijn vervolging. Er zullen voor hen geen negatieve gevolgen zijn. Omdat ze niet van plan zijn de macht uit te dagen, hoeven ze ook niet tegen misbruik ervan te worden beschermd. Zij zijn de stem van de machtigen. De verslechtering van de 1st Am zorgt er alleen maar voor dat hun monopolistische controle over de communicatie verder mogelijk wordt. Maar de 1st Am biedt nog steeds enige, weliswaar afnemende, bescherming voor de stemmen van alternatieve journalisten en burgerjournalisten. De bedrijfspers zijn pretendenten die de persvrijheid alleen verdedigen om triviale kwesties over hun status binnen de machtselite te beschermen. We kunnen er niet op vertrouwen dat zij de pers verdedigen; zij zijn niet de pers in de betekenis van het woord.
Er zijn tientallen video's op Twitter geplaatst die gewelddadige aanvallen op hun eigen verslaggevers laten zien. Voor het grootste deel halen ze het niet in de ether. Als ze dat doen, worden ze geminimaliseerd, of vergeleken met aanvallen van demonstranten op journalisten (die volgens mijn telling precies 2 zijn en grote terughoudendheid tonen bij de demonstranten imo). Wanneer het verhaal van de onderdrukking van de pers wordt gepresenteerd vanuit de tv-studio’s en op de pagina’s van de NYT en WaPo, stelt MSM ten onrechte de acties van de politie gelijk, handelend onder de kleur van autoriteit, bewapend met militaire uitrusting en gesteund door de volle kracht. van de staat, met de acties van willekeurige, anonieme individuen in een ongeorganiseerde menigte.
De verleiding om de pers aan de kaak te stellen en te weigeren hun rechten te verdedigen is groot. Maar we moeten duidelijk inzien dat de persvrijheid voor hen weinig voordeel oplevert. Wij verdedigen ONS recht op een vrije pers, wat belangrijker is dan ooit nu deze charlatans zich verspreiden en de plaats innemen die gereserveerd is voor degenen die het volk werkelijk willen informeren.
Ligt het aan mij, maar heeft niemand gemerkt dat alle verslaggevers ter plaatse van zowel MSM als niet-MSM nonchalant gekleed zijn, waarbij velen alleen in het zwart gekleed zijn en niet één van hen PRESS op zijn voor- of rug draagt. In tegenstelling tot de pers in een oorlogsgebied. Wat, laten we eerlijk zijn, veel hiervan op een oorlogsgebied leek.
Ik weet dat ze kleine perskaarten bij zich hebben, maar welk wetshandhavingspersoneel kan dat zien in een chaotische omgeving.
Hoe zijn ze te onderscheiden van demonstranten of relschoppers?
Zou het kunnen dat ze met opzet geen duidelijk herkenbare vesten dragen bij PRESS, omdat demonstranten of relschoppers hen zouden kunnen aanvallen. Wat eigenlijk hoe dan ook is gebeurd. De Fox-journalist is degene die het meest wordt waargenomen als hij deze behandeling van demonstranten krijgt.
Of kan het om meer snode redenen zijn, zoals het doelbewust overkomen als een niet-identificeerbare demonstrant of relschoppers, waardoor een negatieve reactie van de politie wordt aangemoedigd voor een foto-opname.
Dat laat ik aan je verbeelding over.
Kortom. Zorg ervoor dat u duidelijk herkenbaar bent. Draag uw lichtgevende PRESS-vest. Het zal helpen.
Getekend door een gepensioneerde Canadese politieagent.
Dat is rijk, afkomstig van Chivers.
Zei hij dat “deze illegale invasie moet stoppen” toen hij verslag deed van de VS in Irak of Afghanistan?
Als de MSM zich lang geleden, laten we zeggen in 2010, hadden uitgesproken en niet hadden opgegeven over de vervolging van Julian Assange, zou ik me nu voor 100% met hen verbonden voelen. Aangezien zij dat niet deden, lekt mijn hart niets voor hen. Dat omvat iedereen die censuur gebruikt.
Er was hier inderdaad sprake van een soort poëtische rechtvaardigheid, ware het niet dat zij (de corporatocratie) het verhaal in handen hadden. Hun hypocriete pose zal dus hypocriet worden geëerd. Dat geldt ook voor Pomo Amerika.
Het is hun eigen schuld. “Fake News” is niet alleen de verdedigingstactiek van een demagoog; noch alleen massavernietigingswapens, Russiagate, etc., maar is altijd tendentieus, en vaak zelf een acteur, door het uitlokken of versterken van sensatiezucht die van nature niet zou voorkomen, waardoor slimme “demonstranten” de kans krijgen om met de camera te spelen. Daarom zijn ze per definitie de vijand van zelfs de meest nauwgezette politie.
Zij zijn de vijand van de wet. Derek Chauvin is nu al een ‘moordenaar’, die hem het vermoeden van onschuld ontzegt, de ‘vermeende’ die routinematig zelfs aan Eddie Gallagher, Jeffrey Epstein, enz. wordt toegekend.
de misdadigers willen niet gefilmd worden WANNEER ZIJ HET GEWELD BEGINNEN
Het is onnodig om te zeggen dat verslaggevers die “ingebed” zijn bij de politie – dat wil zeggen achter de politielinies zijn geplaatst – niet worden aangevallen. Deze dynamiek speelde ook een rol tijdens de oorlog in Irak, waar alle journalisten die niet officieel ingebed waren het doelwit waren.
En nog steeds doet de reguliere media niets om de onwettige gevangenneming van Julian Assange – hypocrieten – aan de kaak te stellen!
Amen, Susan. Hoe ziet het imperium er nu uit? Nu dat wat zij ongestraft buiten onze grenzen heeft gedaan, en met de zwarte, bruine en inheemse onderklasse binnen onze grenzen, op u neerkomt? Bent u er nu eindelijk klaar voor om volledig te begrijpen wat uw rol is als u werkt voor media die eigendom zijn van en beheerd worden door bedrijven die deels dicteren aan, en voor een ander deel dicteren van de staat? Dat zodra je buiten je rol als propagandist, apologeet en, ja, leugenaar namens de organisatie stapt, je net zo wegwerpbaar wordt als alle slachtoffers ervan? Dat hoop ik zeker. We kunnen hier nog veel meer Bob Parrys en Joe Laurias gebruiken.
Precies! Ze betrekken de meegaande Britse ‘gerechtigheid’ om hem in afwachting te houden van uitlevering, omdat hij de waarheid durft te vertellen.
Fantastisch inzicht! Je kunt het niet beide kanten op hebben. De MSM is het schoothondje van de Oligarchie geweest, en nu verwachten ze hun meester te kunnen bijten en ermee weg te komen. Ze gingen van oorlogsverslaggeving naar ‘ingebedde’ verslaggevers, en van het tonen van dode lichamen naar het tonen van generaals met power point-presentaties en commentatoren die spraken over ‘prachtige wapens’. Julian zit in Belmarsh omdat hij een 'echte' journalist is, en ze hebben niets gedaan om voor hem op te komen. En nu zijn de kippen thuisgekomen om te slapen.
Een groot deel hiervan zou niet gebeuren als de politie verplicht zou worden hun naam duidelijk op de voor- en achterkant van hun uniformen te vermelden.
Hun echte verifieerbare namen.
Als de pers lichtgevende vesten zou dragen met PRESS voor- en achterkant, zou dit ook nuttig kunnen zijn.