George Floyd protesteert op 30 mei 2020 in Washington, DC, Lafayette Square. (Rosa Pineda, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
Het inzetten van federale troepen om de onrust onder de burgers te onderdrukken is niets nieuws in Amerika, maar Trump bevindt zich op wankele grond.
By John Kiriakou
Speciaal voor consortiumnieuws
Pinwoner Donald Trump dreigde deze week een beroep te doen op de Insurrection Act van 1807 om demonstraties in het hele land te onderdrukken die zijn uitgelokt door de politiemoord op George Floyd. De handeling is tenminste ingeroepen 14 keer door de geschiedenis heen, waardoor presidenten federale troepen in eigen land konden inzetten.
Maar alleen al door voor een lessenaar in de Rozentuin te staan en te zeggen dat hij zich op de wet zal beroepen, wordt niet bereikt wat Trump denkt dat het zal doen. Het kan zijn dat hij niet eens de bevoegdheid heeft om er überhaupt een beroep op te doen.
De Insurrection Act, 10 USC 251-255, machtigt de president om de Nationale Garde te federaliseren en de strijdkrachten in eigen land op te roepen, maar alleen in specifieke omstandigheden: Op verzoek van de wetgevende macht of gouverneur van een staat; om een “opstand tegen het gezag van de Verenigde Staten” aan te pakken of om de uitvoering van wetten zodanig te belemmeren dat burgers van hun grondwettelijke rechten worden beroofd.
Tot nu toe heeft geen enkele gouverneur of staatswetgever, Republikeins of Democratisch, Trump gevraagd om in te grijpen, ook al wordt hem dat aangeboden. Er heeft geen opstand tegen de federale regering plaatsgevonden, zelfs niet in Washington DC, waar het de Nationale Garde, de politie en de geheime dienst waren die op vreedzame, ongewapende demonstranten schoten en niet andersom. En er bestaan in geen enkele staat wetten die burgers hun grondwettelijke rechten ontnemen.
Foto op
President Donald J. Trump op 1 juni 2020, buiten de St. John's Episcopal Church, die de avond ervoor door brand werd beschadigd tijdens demonstraties op het nabijgelegen LaFayette Square. (Witte Huis, Shealah Craighead)
Trump houdt een toespraak en loopt vervolgens aan de overkant van het Witte Huis naar een kerk voor een foto, waar hij zwaaide met een Bijbel zoals een man met een dollarbiljet naar een stripper zwaait, geeft hem dan niet plotseling de bevoegdheid om oorlog te voeren tegen het Amerikaanse volk.
Trump probeerde eerder op de dag zeker de basis te leggen voor die oorlog, toen hij sprak over a conference call met gouverneurs, waar hij ze ‘zwak’ noemde en zei dat ze ‘eruit zien als klootzakken’ omdat ze demonstraties in hun staten hebben toegestaan.
De gouverneur van Illinois, JB Pritzker, had het lef om op te staan en Trump te vertellen dat hij degene was die voor opschudding zorgde vanwege zijn opruiende taalgebruik. Achteraf gezien hoopte Trump waarschijnlijk dat een van de gouverneurs Amerikaanse troepen zou ‘uitnodigen’ in zijn of haar staat, waardoor Trump zijn ‘cause célèbre’ zou krijgen en hem de ‘oorlogs’-president zou worden die hij zo graag wil zijn. Maar in plaats daarvan is hij de president die verstopt in een bunker bij de eerste tekenen van problemen.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' 25-jarig jubileum Lentefondsactie
De handen van Trump zijn gebonden op de meeste plaatsen waar hij troepen zou willen sturen. New York, Californië, Pennsylvania en Colorado worden allemaal bestuurd door Democratische gouverneurs. Massachusetts heeft een liberale Republikeinse gouverneur.
Maar Trump kan alle problemen veroorzaken die hij wil in Washington, DC, waar ‘belasting heffen zonder vertegenwoordiging’ het mantra is. De uiteindelijke bevoegdheid in het District of Columbia berust bij de federale overheid. Trump kan troepen in Washington oproepen en er is niemand die hem tegenhoudt, tenzij het Congres plotseling en ongewoon besluit actie te ondernemen, of tenzij de oppositie van minister van Defensie Mark Esper ervoor zorgt dat Trump twee keer nadenkt.
Hij zou ook kunnen proberen plunderaars of gewelddadige demonstranten die de staatsgrenzen overschrijden, op te vatten als een overtreding van de federale wet, waardoor hij in die staten met federale troepen kan ingrijpen, zelfs zonder toestemming van de gouverneurs. Een dergelijke stap zou zeer waarschijnlijk voor de rechter worden aangevochten.
Maar Trump heeft een precedent
24 juli 1967: President Lyndon B. Johnson (zittend, voorgrond) overlegt met (achtergrond LR): Marvin Watson, FBI-directeur J. Edgar Hoover, Sec. Robert McNamara, generaal Harold Keith Johnson, Joe Califano, sec. van het leger Stanley Rogers Resor, over de reactie op de rellen in Detroit. (Yoichi Okamoto, Wikimedia Commons)
De vraag is dus “zullen Amerikaanse troepen op Amerikaanse burgers schieten?” Ik denk dat het antwoord een volmondig ‘ja’ is. Dat hebben ze in het verleden zeker gedaan. Kijk maar eens naar een handvol eerdere aanroepen van de Opstandwet.
In 1894 gebruikte president Grover Cleveland federale troepen om de oorlog tegen te gaan Pullman-staking in Chicago. In 1914 deed Woodrow Wilson hetzelfde in Colorado, in wat bekend werd als de Colorado Coalfield-oorlog. Franklin Roosevelt deed het in 1943 door een rassenrellen in Detroit. En Lyndon Johnson beriep zich op de daad viermaal om rellen in Detroit, Washington, Baltimore en Chicago neer te slaan. In al deze gevallen schoten Amerikaanse troepen op Amerikanen. De geschiedenis herhaalt zich wellicht.
En als Trump niet de steun van zijn minister van Defensie krijgt bij het sturen van troepen in actieve dienst, heeft Esper dat tijdens diezelfde conference call met gouverneurs wel gedaan. moedig ze aan demonstranten hard te raken. “Ik denk dat hoe eerder je de gevechtsruimte massaal en domineert, hoe sneller dit verdwijnt en we weer terug kunnen keren naar het juiste normale,” zei hij.
Esper noemt Amerikaanse steden ‘strijdruimtes’. En wat is in hemelsnaam ‘het juiste normaal’? Is dat “normaal” waarbij de politie zwarte mannen ongestraft kan vermoorden? Is dit de ‘normaal’ van de ‘goede oude tijd’ die we hadden na Ferguson, Baltimore, Cleveland en Sacramento?
Nog een opmerking. Je vraagt je misschien af wat de Posse Comitatus Wet van 1878, de federale wet die specifiek het gebruik van strijdkrachten bij binnenlandse wetshandhaving verbiedt. Het stond uitzonderingen toe in ‘gevallen en onder omstandigheden die uitdrukkelijk zijn toegestaan door de grondwet of de wet van het Congres’, zoals de opstandwet die eraan voorafging.
En toen was het in wezen ingetrokken in 2012. Door president Barack Obama.
John Kiriakou is een voormalige terrorismebestrijdingsofficier van de CIA en voormalig senior onderzoeker bij de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen. John werd de zesde klokkenluider die door de regering-Obama werd aangeklaagd op grond van de Spionage Act – een wet die bedoeld was om spionnen te straffen. Hij zat 23 maanden in de gevangenis als gevolg van zijn pogingen om zich te verzetten tegen het martelprogramma van de regering-Bush.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws' 25-jarig jubileum Lentefondsactie
Veilig doneren met 
PayPal hier.
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Anti-BDS-wetten zijn ongrondwettelijk
Maar zouden zwarte troepen op zwarte demonstranten schieten?
Trump en de Bijbel, de geweldige Amerikaanse gekke foto-op-actie aller tijden.
Het is gewoon ongelooflijk dat een president deze stunt midden in een crisis zou uithalen.
En natuurlijk is de voorloper van de foto een klein leger van zwaarbewapende mannen die demonstranten traangas gebruiken en Trump tijdens zijn kleine wandeling omsingelen met hightech machinegeweren.
De foto lijkt op een scène uit ‘The Blues Brothers’ over ‘een missie voor God’.
Weet je nog, in de jaren '80, toen de Republikeinen aan het piekeren waren over de staat van beleg, FEMA-kampen, zwarte helikopters, enz.? Nu eist de valse GOP de staat van beleg!
Vraag het maar aan Chris Hedges, aangezien hij de regering-Obama heeft aangeklaagd wegens het intrekken van de Posse Comitatus Act en verloor van de federale rechterlijke macht die voor Obama's zaak werkte. Het is maar goed dat Obama demonstranten ‘helpt’ te begrijpen wat ze wel en niet moeten doen. Obama's buitengerechtelijke executies van Amerikaanse burgers alleen vanwege hun MENING in het Midden-Oosten zouden u moeten doen nadenken over het opvolgen van zijn advies. Vraag het aan Occup Wall Street. Vraag het de pijpleidingdemonstranten in North Dakota.
Nogal FPI – vooral met betrekking tot uw laatste twee “Ask” -verklaringen. Interessant hoe mensen zo snel de anti-rechten, anti-menselijkheid, pro-kapitalistisch-imperialistische acties van de zogenaamde “Democraten” (de Blauwe Gezichten) vergeten en verdoezelen.
Er is nog een ander raamwerk dat Trump zou kunnen gebruiken om de staat van beleg af te kondigen: Rex 84. Dit was een plan ontwikkeld door Reagans FEMA-directeur:
hXXps://en.wikipedia.org/wiki/Rex_84
Ga verder met de achtervolging, John. Donnie Murdo wil macht uitoefenen, brute macht. Hij zorgt ervoor dat mensen als Tricky Dick er absoluut heilig uitzien. We hebben onze zakenman-president gekregen waarvan de Republikeinen zeiden dat we die nodig hadden, en hij is een eenmanszaak die drie keer failliet is gegaan en op weg is naar een vierde.
Ik vraag me af of de reactie op onderdrukking alleen maar verlegenheid is, of dat er weerstandscellen met directe actie worden gekweekt.
Het merendeel gaat naar huis, een paar kleine schietincidenten of een bomaanslag, een paar heethoofden worden weggespoeld door de FBI.
Gewoon sit-ins of korte onderbrekingen, bekentenissen van angst. Wanneer wordt er sprake van ernstige weerstand, of kan dat niet meer?
De Civil Rights Act reageerde op de rellen, maar de massamedia en de democraten bekommeren zich helemaal niet meer om de ongelukkigen.
Hebben we geen Amerikaanse gele hesjes nodig, met een mix van problemen, een verklaarde onderduikleider en grondige contraspionage?
Misschien hebben de Taliban ons geleerd over DC-tirannie: precisieaanvallen op de massamedia, DC en zijn strijdkrachten, en smelten vervolgens weg.
Het zou een grappige ironie zijn als de USG, nadat ze in AfPak in haar eigen val was gelopen, hier in dezelfde val zou lopen.
Dan kan DC opkomen en de massamedia koken, maar ze kunnen het niet vasthouden en uiteindelijk toestaan dat opstandige regio’s zich afscheiden.
Bedenk dat betalen voor voedsel en onderdak de eerste prioriteit is, zelfs voor gedesillusioneerde Amerikanen. Niemand wil een dakloze bedelaar zijn.
Ik ben het eens met je bezorgdheid, John, dat militaire troepen van de U$ U$-burgers zouden neerschieten.
Vooral als deze troepen in gebieden worden geplaatst waar de mensen waarmee ze worden geconfronteerd ‘anders’ zijn, of worden gezien als ‘de ander’.
Ik kan mij Kent State nog goed herinneren.
De ‘sfeer’ dus, van officiële vijandigheid jegens de jongeren in het algemeen, maar heel specifiek jegens degenen die zich verzetten tegen de verzonnen oorlog tegen het Vietnamese volk, een ‘oorlog’ die officieel begon op basis van de leugen die de ‘ Tonkin Incident”, een volledig verzonnen lekkernij, die bewees dat de rede was gevlogen, die garandeerde dat de Nationale Garde voornamelijk bestond uit degenen die deze leugen grif geloofden en ook de opdracht hadden gekregen om degenen te haten die als onpatriottisch of laf werden beschouwd. Het tijdperk van ‘Love it or leave it’, van ‘Mijn land, goed of fout’ (maar altijd gelijk) en het einde van de belachelijke natie van het ‘Monolithisch Communisme’, van de dwaze en dwaze ‘Domino-theorie’.
Dus schoten de jonge troepen.
En jonge mensen, sommigen gewoon op weg naar de volgende klas, stierven …
Wat als de troepen, die naar onbekend terrein worden gestuurd, tussen mensen die er anders uitzien en anders leven, in paniek zouden raken en iedereen waarmee ze worden geconfronteerd, als een bedreiging, als een vijand zouden zien?
Is dat niet wat we de jongeren die zich bij het leger voegen leren, dat ze de natie redden van gemene en gewelddadige vijanden die de U$ haten vanwege, zo wordt hen verteld, haar vrijheden?
Hoe gemakkelijk zou een vrijwillig leger, gerekruteerd uit economisch achtergebleven gebieden waar het leger maar al te vaak wordt gezien als de enige uitweg, en onder wier leden ze zijn gestuurd om te strijden tegen ‘misdadigers’ en ‘plunderaars’, wezens die al van hun gewone menselijkheid zijn beroofd? zijn sociopaten of zelfs psychopaten die de macht genieten om te beslissen wie moet leven en wie moet sterven (iedereen die de ‘Forever’-oorlogen heeft bestudeerd, weet dat er altijd mensen zijn die hun ‘moed’ meten als macht, niet als mededogen, en genieten van een vertoon van geweld en niet terughoudendheid) onderhevig zijn aan angst en, als ze het gevoel hebben dat ze in groot gevaar verkeren, de trekker overhalen in de vlucht- of vechtmodus.
Wat zou ‘discipline’ voorschrijven?
Je kunt je voorstellen dat er veteranen uit die oorlogen zullen zijn die krachtig zullen spreken en zich openlijk zullen verzetten tegen het gebruik van het U$-leger in de straten en buurten van dit land.
Je hoopt dat er naar hen geluisterd wordt, dat ze gerespecteerd worden, niet alleen vanwege hun dienstbaarheid, maar ook vanwege hun wijsheid en moed om een beroep te doen op de rede, en niet op politieke roep om bloedige wetten en gehamerde orde.
Om chaos te riskeren voor de kleine ambities van politici en generaals (tegenover een volk, een samenleving, geteisterd door pandemieën, raciale en klassenonderdrukkingen van de meest ernstige en verpletterende soort, als economische depressie van een niveau dat de levende herinnering van de meeste mensen te boven gaat). , waarschijnlijk nadert) is enorm gevaarlijk, dom en onvergeeflijke dwaasheid.
Vooral voor een militair imperium dat in volledige verduistering verkeert, hoe het ook moge uitbarsten en pesten, hangt het teken aan de muur, niet de muur aan een bepaalde grens, maar de muur aan het echte einde van een steeds pathetischer bewind van hoogmoed en afgrijzen.
Het enige wat idioter zou zijn, zou het starten van een nucleaire oorlog zijn.
Om nog maar te zwijgen van het doen alsof de mondiale milieuramp een door de vijand bedacht bedrog is – maar dat is iets om ‘later’ mee aan de slag te gaan, als dit absurde kernpunt rationeel kan worden aangepakt en bedachtzaam verder kan worden gegaan.
Kom op, mensen, en plaats uw weddenschappen.
Gaan we verstandig zijn?
Of dom?
Wat is jouw inschatting?
We staan zeker op een kruispunt in onze geschiedenis. Hier is mijn gok, weddenschap.
“Natuurlijk kunnen en zijn er boeken geschreven over het onderwerp Amerikaans geweld. Ik hoor NPR-uitzendingen en andere mediakanalen die op subtiele wijze proberen het gesprek te verschuiven van het buitensporige geweld dat Derek Chauvin, een vertegenwoordiger van onze overheidsinstanties, tegen George Floyd uitte, naar andere onderwerpen, zoals de economische situatie van sommige delen van onze bevolking. een oorzaak van de protesten in onze straten. Ik ben het hartgrondig oneens met deze verschuiving. In plaats daarvan zouden we een discussie moeten voeren over het ‘geweld dat de Verenigde Staten van Amerika’ altijd in de wereld hebben vertegenwoordigd. In zekere zin zou George Floyd de vlam kunnen zijn die licht zal werpen op al het onrecht dat de geschiedenis van onze natie is. Of het nu gaat om racistisch onrecht, economisch onrecht of onrecht op het gebied van gezondheid en milieu, ons land en zijn verzadiging met geweld zijn al sinds onze oprichting bij ons. De overgrote meerderheid van ons wordt sinds onze vroege kinderjaren gecontroleerd door de propaganda die door scholen, overheid en media wordt verspreid en waarin de grootsheid van Amerika wordt verkondigd. Deze propaganda moet aan het licht worden gebracht en aan het licht worden gebracht als we ooit in staat willen zijn vreedzaam te leven onder ons eigen volk en met anderen over de hele wereld. We hebben onze kans gemist om in opstand te komen tegen de moorden op Martin Luther King en JFK en de daaruit voortvloeiende doofpotoperaties door de overheid. Wat dit in zoveel opzichten voor ons als ‘het volk’ zegt, is dat we zijn wat onze regering ons als een gewelddadig volk laat afschilderen. Wij zijn geen gewelddadig volk; maar we blijven met een gewelddadige regering samenwerken. Onze ouders probeerden ons dit in onze jeugd bij te brengen: “we zijn een beeld van het gezelschap dat we onderhouden”. Velen van ons hebben, net als nu, geen gehoor gegeven aan dat advies. Als 75-jarige blanke man, Vietnamveteraan (kapitein, piloot en Minuteman Missile Crew Commander) en opgegroeid in het Zuiden, heb ik de achtergrond en levenservaring om te zeggen wat ik zeg. Als burger van dit land kan ik er niet langer trots op zijn geassocieerd te worden met het slechte gezelschap dat mijn land van geweld vertegenwoordigt en altijd heeft vertegenwoordigd, omdat het een weerspiegeling is van mijn karakter. Is dit land te redden? Ik weet het antwoord op mijn vraag niet; maar mijn vermoeden is dat dat niet zo is. Onze geschiedenis als een natie die in geweld is opgevat, geweld tolereert en opzij blijft kijken naar het geweld van onze regering, kan niet overleven. Deze geschiedenis en het onverschillige gedrag van ons allen helpen mij bij het vormen van mijn mening. Nu onze Grondwet ons, het volk, het “recht en de verantwoordelijkheid” geeft om een regering te vormen die ons niet langer vertegenwoordigt en “wij het volk” werkeloos als getuigen toekijken terwijl de knie op onze nek zit, getuigt dit van lafheid en een reputatie van onderdanigheid die terecht verdiend is. Ons grondwettelijk recht zoals vastgelegd door onze ‘voorvaderen en stichters’ is te lang genegeerd. Nu zal de door de mens veroorzaakte klimaatverandering, nog verder geïrriteerd door onze tolerantie voor het militaire geweld van onze regering tegen de rest van de wereld in haar eindeloze oorlogen, hoogstwaarschijnlijk niet de tijd noch de economische mogelijkheden bieden voor de echte veranderingen die onze bevolking moet doorvoeren. Zoals we al zoveel jaren hebben gezien, maken verkiezingen geen cent uit in een land dat wordt beheerst door rijkdom en dat afhankelijk is van oorlogsgeweld om het grootste deel van zijn economie te ondersteunen. Wij zijn een natie van geweld. Wij zijn gewoon een van de gewelddadige rijken uit de geschiedenis, die zeker zullen mislukken. We zijn als de woeste dinosaurus, Tyrannosaurus Rex, die schreeuwt en brult terwijl we verdrinken in de teerput van de olierijkdom, zoals we zeker zullen doen.