In de VS heeft de overgave van de armen en vertrapten aan hun lot niet geleid tot een samenleving die de moeite waard is om in te leven, maar tot een groeiende dystopie waaraan ontsnapt moet worden, schrijft John Wight.
By John Wight
in Edinburgh, Schotland
Medium
IIn zijn klassieke roman ‘The Plague’ uit 1948, die het verhaal vertelt van de fictieve uitbraak van een door ratten overgebrachte plaag in de Algerijnse havenstad Oran onder het Franse kolonialisme, onderzoekt de Franse schrijver en denker Albert Camus de manier waarop de pest en de daaruit voortvloeiende crisis zich verspreiden. in het allerbeste en het slechtste van de menselijke conditie.
De huidige coronaviruscrisis, die zeker niet fictief is, doet in onze tijd hetzelfde – alleen niet als het gaat om de acties van mensen als reactie daarop, maar in plaats daarvan als het gaat om het handelen of nalaten of zelfs de fundamentele wreedheid van nationale regeringen.
In dit opzicht zou Washington, als wreedheid en barbaarsheid Olympische sporten zouden zijn, de permanente houder van de gouden medaille zijn. Want wat zegt het ons als deze door neoconservatieven geteisterde regering en hegemonistische politieke orde, zelfs midden in een mondiale pandemie, weigert in te stemmen met verlichting van de sancties voor Iran – een land dat tot de zwaarst getroffen landen door het virus behoort – als reactie op pleidooien uit Teheran om dat te doen?
Camus:
“Tot nu toe had de pest veel meer slachtoffers gemaakt in de dichter bevolkte en minder goed uitgeruste buitenwijken dan in het hart van de stad. Maar heel plotseling lanceerde het een nieuwe aanval en vestigde het zich in het zakencentrum.”
Campagne voor arme mensen in Ohio, 2018. (Becker1999, Flickr)
Laten we het bovenstaande als analogie gebruiken en ons Iran voorstellen als ons “minder goed uitgeruste buitendistrict” en de VS als het “zakencentrum” van de wereld. Als je dat doet, begrijpen we het feit dat het coronavirus, net als Camus’ fictieve plaag in Iran, geen respect heeft voor grenzen, culturen, religie, ideologie of geopolitieke agenda’s. Met andere woorden, als president Donald Trump en de groep fanatieke neoconservatieven die hem omringen geloven dat het veroordelen van het Iraanse volk – en niet de regering, het volk – tot lijden en dood samenvalt met iets anders dan de verdorven acties van een vernederde en zieke cultuur, ze zijn zelfs zieker dan aanvankelijk werd gedacht.
De juiste maatstaf voor de gezondheid van een staat of natie op een bepaald moment is de manier waarop die staat of natie zijn armste en meest kwetsbare burgers behandelt. En volgens deze maatstaf is het machtigste en rijkste land dat er ooit is geweest ook een kanshebber voor het meest barbaarse, ondanks de oceaan van propaganda die het tegendeel beweert.
Ik schrijf hier als een niet-Amerikaan die daar een aantal jaren heeft gewoond en door deze ervaring politiek geradicaliseerd is geworden. Omdat in Amerika de overgave van de armen en vertrapten aan hun lot niet heeft geleid tot een samenleving die de moeite waard is om in te leven, maar tot een groeiende dystopie waaraan ontsnapt moet worden, een waarin de verankering van wreedheid als deugd in plaats van als ondeugd al lang voltooid is.
'Mississippi begrijpen'
De brutale acties van Washington op het wereldtoneel als het gaat om zijn betrokkenheid bij armere landen en regio’s weerspiegelen slechts de wreedheid die de armste en meest kwetsbaren in eigen land worden aangedaan. En zoals Malcolm X het ooit treffend zei: ‘Je kunt niet begrijpen wat er in Mississippi gebeurt als je niet begrijpt wat er in Congo gebeurt.’
Albert Camus. (Dietrich Liao, Flickr)
Wat er vandaag de dag in ‘Mississippi’ – met andere woorden in de VS – aan de hand is, is dat miljoenen mensen blijven bestaan zonder gezondheidszorg en die zich midden in deze mondiale pandemie gereduceerd zien tot het menselijke equivalent van kegelen op een bowlingbaan, in spanning wachtend op een overwinning. coronavirusbal die in hun richting komt razen.
Vergelijk en contrasteer de barbarij van Washington te midden van de coronaviruspandemie met de internationale solidariteit die wordt getoond door landen als China, Cuba en Rusland.
China, waar de uitbraak van het virus is ontstaan, heeft het al onder controle en in bedwang gehouden en stuurt er nu medische hulp en deskundigen naartoe Italië, Iran en Zuid-Korea. Cuba heeft ondertussen eveneens een team artsen naar Italië gestuurd, samen met voorraden Interferon Alpha 2B, een krachtig antiviraal middel ontwikkeld door de Cubaanse farmaceutische industrie dat effectief is gebleken bij de behandeling van het coronavirus. Tenslotte, wat betreft Rusland, Moskou stuurt Iran 50,000 testkits.
Als we op basis hiervan iets positiefs uit de huidige crisis kunnen halen, dan is het wel de herbevestiging van het internationalisme als het hoogtepunt van menselijke solidariteit en vooruitgang. Want er is geen nationale oplossing voor pandemieën, alleen internationaal, waarbij de huidige crisis bewijst dat nationalisme begint waar de menselijke verbondenheid eindigt. Juist hier moet de betrokkenheid van Washington met de rest van de wereld worden begrepen.
Om het bot te zeggen: Amerika herbergt een cultuur en een politieke orde die zo ver verwijderd is van de werkelijkheid dat het land niet langer het land van de vrije ezel kent, maar ook het land van de dappere elleboog – tot het punt waarop de zelfbenoemde leider van de vrije wereld de leider van de vrije wereld is. leider van niets en nergens.
Terugkerend naar Camus:
'Je denkt echter, net als Paneloux, dat de pest zijn goede kant heeft; het opent de ogen van mensen en dwingt hen tot nadenken?” De dokter schudde ongeduldig zijn hoofd. ‘Dat geldt ook voor elk kwaad waarvan het vlees erfgenaam is. Wat voor al het kwaad in de wereld geldt, geldt ook voor de pest. Het helpt mannen boven zichzelf uit te stijgen. Niettemin, als je de ellende ziet die het met zich meebrengt, zou je een gek moeten zijn, of een lafaard, of een steenblinde, om zachtjes aan de pest toe te geven.''
Onze wereld lijdt minder onder een coronaviruscrisis en meer onder een Amerikaanse crisis.
John Wight is een onafhankelijke journalist gevestigd in Edinburgh, Schotland.
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd op Medium.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Doneren naar Consortium Nieuws.
Lees eerst die van Robert Parry voordat u commentaar geeft Reactiebeleid. Beschuldigingen die niet door feiten worden ondersteund, grove of misleidende feitelijke fouten en ad hominem-aanvallen, en beledigend of grof taalgebruik jegens andere commentatoren of onze schrijvers zullen niet worden gepubliceerd. Als uw reactie niet onmiddellijk verschijnt, wees dan geduldig, aangezien deze handmatig wordt beoordeeld. Om veiligheidsredenen raden wij u aan geen links in uw opmerkingen in te voegen. Deze mogen niet langer zijn dan 300 woorden.
.
Je zou je moeten schamen als je dit schrijft. Het is niet alleen niet contextueel, het is ook een gevaarlijke retoriek tegen de VS.
Het is vanwege de mislukte leiders van Iran dat duizenden zullen sterven.
Misschien hadden de Iraanse leiders meer tijd moeten besteden aan het studeren van economie dan aan de Koran.
De waarheid doet pijn hè?
Hoezeer u het ook probeert te ontkennen, wat u beweert als “gevaarlijke retoriek tegen de VS” is puur een feit!! Als de VS van Israël zich voor de verandering eens met hun eigen zaken zouden bemoeien en andere landen met rust zouden laten zonder de maniakale en kinderachtige embargo’s, blokkades en sancties die aan andere landen zijn opgelegd door de voortdurende cavalcade van geestelijk gestoorde zittende machthebbers in het Witte Huis!
De Amerikaanse “leiders” hadden meer tijd moeten besteden aan het verwijderen van hun schedels uit hun anussen, en misschien zou het land sinds 1933 niet failliet zijn geweest!
Vandaag, 1 april, telt Tsjechoslowakije 3,330 gevallen en 32 doden. Oostenrijk, direct naast de winkel, heeft 10,500 gevallen en 150 doden. Zwitserland, 17,665 gevallen, 475 doden. Het verschil is dat Tsjechen een masker moeten dragen als ze buitenshuis zijn. Iedereen doet het en zelfgemaakte maskers zijn acceptabel.
De woorden van John Wight klinken waar. Amerika valt letterlijk uiteen, een proces dat begon toen Ronald Reagan president was. De natie heeft haar ziel boven alles aan bedrijven en individuele hebzucht gegeven; de verwaarlozing van de armen en kansarmen is nu zo diepgeworteld dat mensen niet eens met hun ogen knipperen als ze het zien. Ik schaam me om Amerikaan te zijn en zie de onverschilligheid hier tegenover menselijk lijden. Amerika zal van binnenuit volkomen vernietigd worden. Het proces is al begonnen.
Spot op Kim. De zaden van de vernietiging van het land begonnen serieus met het aannemen van de Nationale Veiligheidswet van 46-47 en de Atoomenergiewet die ongeveer tegelijkertijd de Atoomenergiecommissie in het leven riep.
De CIA kwam vanaf het begin letterlijk weg met moord en slaagde er specifiek in de moord op JFK te verdoezelen. Ze werden te groot voor hun broek en faalden allemaal bijna tijdens de hoorzittingen van de Church en Pike over de misstanden van de CIA, maar Bush 41 in ieder geval zorgde er, met de hulp van Richard Helms en anderen, verdomd zeker voor dat die commissies werden belemmerd.
Lees “A SEIZOEN VAN ONDERZOEK HERZIEN” door Lock K Johnson en denk dan aan het advies van Bill Barr aan 41 om alle Contra-sterren gratie te verlenen.
Denk aan Kim, degenen die woeden tegen de machine hoeven zich niet te verontschuldigen voor het land of zich te schamen. We moeten allemaal vanuit het diepst van ons hart tot de top van onze longen schreeuwen: “Ik ben deze onzin beu en ik ga het niet meer tolereren.”
Wees sterk en geef deze clowns de hel.
Nogmaals bedankt voor de artikelen. Ik heb geen helden, maar Camus zou er één zijn als ik die had.
Bedenk nu dat ik niet zei dat het Militair Industrieel Complex geen beveiliging had, alleen dat wij, Pelgrims, er geen hebben.
Zie je hoe dat voor jou werkt?
De VS wordt getoond dat al die militaire uitgaven hoge kosten met zich meebrengen voor degenen die het zich het minst kunnen veroorloven.
En met welk doel kunnen al die kernwapens die vernederend rondhangen en de Opperste Leider ze niet tegen het virus gebruiken? Waarom, omdat het gebruik ervan het punt zou ondermijnen!
Mijn hond, de domheid van ons leiderschap.
De Verenigde Staten bevinden zich in een crisis en het begon allemaal lang geleden, rond 1946. Het lijkt erop dat we hier in de goede oude VS sinds het aannemen van de National Security Act alles behalve!
Dank aan alle CN, probeer veilig te zijn.
We hebben NOG STEEDS te veel betaalde schrijvers als Max Boot die gebonden fantasieën schrijven over hoe we “hadden kunnen winnen” in Vietnam; terwijl er maar heel weinig mensen zijn die erop wijzen dat ons eigen land er zo veel anders – en beter – uit had kunnen zien als de oorlog in Vietnam nooit had plaatsgevonden.
Het [lame ass] Verzet heeft bijna alle oorlogsmisdadigers van de invasie van Irak gerehabiliteerd, behalve Dick Cheney [die voortleeft vanwege een tweede hart dat uit een tweede mens is gerukt, maar nooit wordt genoemd in de “Lamestream Media.”] . De Unitary Executive Theory van Cheney heeft wortel geschoten in het presidentschap, en het heeft die ‘lamme ezels’ in het Congres er niet van weerhouden te verzekeren dat Trump dezelfde draconische bevoegdheden en middelen heeft als zijn voorgangers. Onze gerehabiliteerde oorlogsmisdadigers worden gewaardeerd om hun ‘mening’ over Donald Trump.” Minstens één van onze oorlogsmisdadigers wordt zelfs als schattig en knuffelig beschouwd.
Zogenaamde “centristen” [closet rightwings] geven de steun van Joe Biden aan de invasie van Irak een “pass” omdat het “zo lang geleden” gebeurde. Trump is de ‘noodsituatie’, maar Trump is er tot nu toe niet in geslaagd een land op de schaal van Irak (2003) of Libië (2011) te verwoesten. Trump is een onnozele oorlogsmisdadiger die blijkbaar niet in staat was de volledige vernietiging van Syrië voor elkaar te krijgen. Dank Vladimir Poetin voor het eerlijk houden van de VS in Syrië en Venezuela. Trump is eerlijk over sommige dingen – bijvoorbeeld de ‘grove’ motieven achter het gewelddadige buitenlandse beleid van Amerika. En hij zei ooit dat de VS zijn eigen moordenaars hebben – wat blijkbaar geen bekentenis was, maar slechts een beschrijving van hoe we dingen doen.
Als veteraan van de oorlog in Irak [Army National Guard, 2004, Mosul en Tal Afar] ben ik het eens met het idee dat ons gewelddadige buitenlandse beleid verband houdt met/weerspiegeld wordt in onze cultuur thuis. Ik herinner me dat ik hoorde van de massale schietpartij op Virginia Tech, nu meer dan tien jaar geleden. Ik weet nog waar ik was – in een fastfoodrestaurant – en ik weet nog dat ik niet verbaasd was dat het gebeurde: ruim twintig mensen werden vermoord terwijl ze in een klaslokaal zaten. Ruim tien jaar later zijn we niet langer verrast. Ik ben het eens met de observatie dat er een verband bestaat tussen onze ‘buitenlandse zaken’ en onze ‘interne zaken’. Ik had verwacht dat IED's in Amerika gemeengoed zouden worden, maar dat is waarschijnlijk niet gebeurd omdat de VS strikte controles hebben ingesteld op de bronnen van explosief materiaal.
Ik was elf jaar oud toen John F. Kennedy werd vermoord. Het was pijnlijk, verschrikkelijk. Een schok die door iedereen op school, in de stad en op het platteland werd gedeeld. Vandaag vraag ik me af of ik me nog een keer zo zou kunnen voelen als een van onze huidige leiders zou worden vermoord. De toespraken van president Kennedy zijn nog steeds te horen op Youtube. Luister maar eens naar hem toen hij in het voorjaar van 11 aan de American University begon: een gelouterde, volwassen jonge president van de Verenigde Staten die een toespraak hield over de noodzaak van begrip en vrede in de wereld. Ik was tien tijdens de Cubaanse rakettencrisis en ik vond Kennedy destijds te jong. Kennedy had harde lessen geleerd – van de Varkensbaai (1963) en de rakettencrisis (10). Vijf maanden na zijn universiteitsrede zou hij weg zijn. En er is sindsdien geen president meer geweest die de status had van president Kennedy uit 1961.
De Pew Charitable Trust ondersteunt een jaarlijks onderzoek naar Amerikaanse overtuigingen en waarden. In een van hun overzichtsgrafieken over het Amerikaanse ‘vertrouwen in de regering’ is er een duidelijke daling te zien die begint in 1963 – toen meer dan de helft van de mensen vertrouwen had in de overheid – en gedurende het tijdperk van de Vietnamoorlog daalde, met enkele stijgingen in de loop van de decennia; maar nooit op het niveau dat het in 1963 was. Het is alsof het publiek echt wist dat er iets sinisters en kwaadaardigs was gebeurd, maar het niet bewust kon erkennen.
Dertig jaar na het einde van de ‘Koude Oorlog’ beschikken de Verenigde Staten nog steeds over honderden militaire bases over de hele wereld. In 30 waren onze “Special Forces” – Rangers, Seals, Green Barets enz. – uitgegroeid tot de omvang van verschillende legerdivisies. Ze hebben nu hun eigen commando. Ze zwerven over de wereld en doden onze ‘vijanden’. Ze ‘houden ons veilig’ door mensen over de hele wereld redenen te geven om Amerikanen te vermoorden.
Het ontwerp van het Vietnam-tijdperk eindigde in 1972. Toen het eindigde, stortte de anti-oorlogsbeweging eenvoudigweg ineen. Het kon niemand meer schelen. We verlieten Vietnam, een soort van. Het leger zou alleen maar ‘vrijwilligers’ hebben, in werkelijkheid economische huurlingen. – Zwarten, Latino’s en arme blanken die aan de sombere economische omstandigheden ontsnapten. Uit het oog uit het hart. Dat is de ‘les van Vietnam’.
Bijna niemand denkt veel na over ons buitenlands beleid en het effect ervan op de wereld. In de afgelopen twintig jaar had slechts minder dan een half procent van de Amerikaanse bevolking iets te maken met het Amerikaanse leger. Het bataljon van de Nationale Garde waar ik deel van uitmaakte, heeft MEERDERE uitzendingen in het buitenland meegemaakt – naar Irak en Afghanistan. Onze militaire veteranen vormen tegenwoordig een geharde kleine subklasse van onze bevolking. Velen geloven nog steeds in de missie. Ze hebben daar vrienden laten sterven, dus ze moeten geloven dat het een goed doel was. Ik voel me niet zo. Maar het is een feit. In het leger draag je een uniform. Je verwerft rang en een bepaalde status. De voordelen zijn goed, als er niet op je wordt geschoten. De mensen op het vliegveld in Atlanta geven je een staande ovatie als je door die plek komt en gaat. Je hebt gezondheidszorg, een ‘militaire korting’ bij Lowes en Walmart. Veel veteranen hebben veel geleden onder hun ervaringen. Maar hun pijn wordt niet gedeeld en ook niet begrepen.
$ 21 biljoen. Dat is het bedrag waarover het Pentagon geen verantwoording kan afleggen – over een periode van twintig jaar. DAT is onze staatsschuld. We geven tien keer zoveel uit aan oorlogsuitgaven als de rest van de wereld samen. Maar we moeten niet aannemen dat dit zich vertaalt in automatische dominantie op welk punt dan ook op de aardbol. Onze leiders zijn VOL van zichzelf.
Oh, verdomd, ik zou voor altijd kunnen ronddwalen!
Leon Trotski en Che Guevara zouden trots zijn op Rusland, Cuba en China vanwege hun nobele internationalisme. Het was het allemaal waard. Ondertussen laat het Amerikaanse imperium de wereld zijn ‘barbaarse gezicht’ zien. Viva Fidel
Een laffe samenleving/land… dat altijd de zwakkere en kleinere aanvalt. Het komt langzaam op gang, maar gerechtigheid zal nog komen.
De VS zullen alleen landen aanvallen waarvan bekend is dat ze geen massavernietigingswapens hebben.
Het is werkelijk een sombere reeks feiten.
Maar het is gewoon de harde waarheid dat Amerika lange tijd een behoorlijk wreed land is geweest.
Slavernij. Indische Oorlogen. Mexicaanse oorlog. Spaans-Amerikaanse oorlog.
Tijdens de zinloze, jarenlange slachting in Vietnam draaide de beperkte tegenstand in Amerika om de zorg voor Amerikaanse dienstplichtigen, niet om het enorme aantal mensen – naar schatting drie miljoen – dat in hun eigen land en op extreem brute wijze werd vermoord. bombardementen, napalm, clusterbommen.
Hetzelfde geldt voor de illegale invasie van Irak. Kinderen verminkt door clusterbommen. Geschokt en verbijsterd. Uiteindelijk kwamen er ongeveer een miljoen om het leven. Een geavanceerde samenleving verscheurd. En zelfs vandaag de dag hebben de VS nooit de volledige elektriciteitsinfrastructuur gerepareerd die zij hadden vernietigd. Ik herinner me enkele tekenen van bezorgdheid vanuit de VS.
Bedankt moet vaak gezegd worden
welke beperkte oppositie er in Amerika was, draaide om de zorg voor Amerikaanse dienstplichtigen, niet om het enorme aantal mensen – geschat op 3 miljoen – dat in hun eigen land werd vermoord
Dat is niet waar. Dat is eerder een propagandameme van na die oorlog, waarin wordt geprobeerd de oppositie ertegen in de VS en elders te kleineren en te verdraaien.
John Chuckman van Elmerfudzie: Het blijft mij verbazen, de altijd aanhoudende naïviteit onder de westerse burgers in het algemeen. We hoeven alleen maar onze blik terug te werpen op de Amerikaanse burgeroorlog, waar generaal Grant het bevel gaf om zwarte grond nr. 1 te zouten, waardoor het onbruikbaar werd voor gewassen om daar ooit weer te groeien (het diepe zuiden). Op naar de Tweede Wereldoorlog, waar vrouwen en kinderen levend werden verbrand of gestikt in ondergrondse burgerbunkers tijdens de geallieerde bombardementen op Duitse steden als Dresden en Berlijn. Toen kwam de oorlog in Vietnam en de praktijk van het vermoorden van de officier die de leiding had door een informele term te ‘fragmenteren’ die beschrijft hoe je een kogel of granaat tegen een van je eigen mensen gebruikt, omdat de moordenaar besloot dat de officier die de leiding had over een peloton op patrouille ongeschikt was om te geven. bestellingen?! Het My Lai-bloedbad onder burgers, het Sabra- en Shatila-bloedbad door Phalange-strijdkrachten en toch, ondanks dit alles, en vele andere voorbeelden, waren mensen op de een of andere manier geschokt en geschokt door een YouTube-fragment waarin een Apache-helikopter Iraakse burgers in Bagdad beschoot, waarbij een tiental mensen om het leven kwam. of zo ongewapende journalisten en kinderen? De kanonpiloten grapten: "Oh, ja, kijk eens naar die dode klootzakken".
Het is moeilijk om te leren dat er mensen zijn die zonder geweten lijken te zijn geboren en dat deze gemoedstoestand in grote delen van de mensheid voorkomt. Nog een laatste voorbeeld; boeren die willens en wetens bosbessen verbouwden langs een rivier stroomafwaarts van de ramp in Tsjernobyl. De teler verdiende een paar dollar door te verkopen aan een Canadese distributeur, waar de intens radioactieve bessen op de Amerikaanse markt terechtkwamen en vermoedelijk op de ontbijtgranen van een kind belandden of werden geserveerd aan een toch al zieke bejaarde in een verpleeghuis?
Calgacus, sorry, het is waar. Ik heb het meegemaakt, alles.
Amerika heeft een verschrikkelijke staat van dienst.
Amerika wordt bestuurd door een psychopathische doodscultus genaamd de Neocons. De neoconservatieven zijn niemand minder dan de hedendaagse Nietzscheaanse nihilisten. Als ze eerlijk waren, zou hun motto zijn: ‘Niets is waar, alles mag.’ Als je dit begrijpt, kun je zien waarom de wereld zich in zo’n erbarmelijke toestand bevindt en niet snel voor de meeste mensen leefbaar zal worden gemaakt.
Ah, de oude kont van de elleboog. Mijn Ierse moeder had hetzelfde gezegde. Hou ervan. En maar al te waar, man.
Maar ik zal me niet schamen namens slechte oplichters die een vlagspeld dragen en dit land naar de ondergang leiden. Ik beschouw ze ook niet langer als louter neoCons, want ze zijn in verschillende lagen onder bedrog terechtgekomen en zijn, in mijn gedachten, neoHuns geworden. Zoals in de schooljongensassociatie van Attila met extreme wreedheid en barbaarsheid in plaats van met de moderne pejoratieve verwijzing naar Duitsers. Wat er zogenaamd bekend is over hoe oude volkeren zich feitelijk gedroegen, zou ik aan wetenschappers overlaten om zich druk over te maken.
Vind je trouwens niet dat Pompous Ass eruitziet alsof hij een echte kapper zou kunnen zijn? Oké, misschien van de Sweeney Todd-variëteit.
“maar een groeiende dystopie waaraan moet worden ontsnapt”.
Weglopen, hoewel populair, gaat niet in op causaliteiten (meervoud), hoewel sommigen weglopen proberen voor te stellen als strategische terugtrekking, terwijl sommigen strategieën vertegenwoordigen als ‘weglopen/instemmen) die het voortdurende proces van de transcendentie van ‘De Sovjet-Unie’ door de Russische Federatie.
De sociale relaties die zichzelf omschrijven als ‘de Verenigde Staten van Amerika’, die niet beperkt zijn tot deze politieke geografische locatie, vereisen transcendentie, aangezien het niet-transcenderen van dergelijke sociale relaties waarschijnlijk een andere Samson-optie is, hoewel sommige anderen geloven/hopen/wensen dat ‘De Verenigde Staten van Amerika’ kunnen worden teruggebracht naar een verleden dat nooit heeft bestaan of ‘hervormd’ (verandering van vorm en niet van inhoud, aangezien dit betekent dat de toestand eindigt).
Deze transcendentie vereist niet noodzakelijkerwijs de medewerking van de sociale relaties die zichzelf omschrijven als ‘de Verenigde Staten van Amerika’, maar zou kunnen worden versneld door de medeplichtigheid, hetzij door ontwerp en/of door gebrek, van ‘de Verenigde Staten van Amerika’.
Als deze sociale relaties in de verleiding komen om het meisje dat wormen ging eten te evenaren door een andere Samson-optie te initiëren, zouden de anderen de keuze hebben uit Samson-opties, waarvan sommige al in een eerder draadje over kernwapens werden genoemd.
Bedankt voor dit artikel van John Wight. Het gaat over de dystopie van de VS, iets waar ik twintig jaar lang getuige van was in de medische wereld, waaraan ik uiteindelijk ontsnapte door naar Schotland te emigreren.
GW BSc MBChB
Over twee weken, misschien eerder, zal het volgende van Lenin zeer relevant zijn:
“Wat zijn in het algemeen de symptomen van een revolutionaire situatie? We zullen ons zeker niet vergissen als we de volgende drie belangrijke symptomen aangeven: (1) wanneer het voor de heersende klassen onmogelijk is om hun heerschappij zonder enige verandering te handhaven; wanneer er een crisis is, in een of andere vorm, onder de ‘hogere klassen’, een crisis in het beleid van de heersende klasse, die leidt tot een kloof waardoor de onvrede en verontwaardiging van de onderdrukte klassen naar boven komen. Om een revolutie te laten plaatsvinden is het doorgaans onvoldoende dat “de lagere klassen niet op de oude manier willen leven”; het is ook noodzakelijk dat “de hogere klassen niet in staat zijn” op de oude manier te leven; (2) wanneer het lijden en de nood van de onderdrukte klassen nijpender zijn geworden dan normaal; (3) wanneer er, als gevolg van bovengenoemde oorzaken, een aanzienlijke toename is in de activiteit van de massa, die zich in ‘vredestijd’ zonder klagen laat beroven, maar in turbulente tijden wordt aangetrokken door alle omstandigheden van de crisis en door de ‘hogere klassen’ zelf tot onafhankelijke historische actie.”
“Lenin zal zeer relevant zijn”
Voor sommigen werd de relevantie van de heer Lenin en het bolsjewistische project ontleend aan de heer Tsjernesjevski en Narodnaya Volya (Volkswil), die gedeeltelijk naar “de Verenigde Staten van Amerika” werd getransporteerd en geïnformeerd door de tolk/plagiaat Alisa Rosenbaum/Ayn Rand. .
Het gepropageerde doel van het bolsjewistische project was het bereiken van een niet op klassen gebaseerde samenleving; de praktijken van het bolsjewistische project illustreerden dat het gekozen middel om dit gepropageerde doel te bereiken het creëren van een op klassen gebaseerde samenleving was – een van hun eerste daden was het uitkiezen van speciale rantsoenen in tijden van hongersnood.
Eén van de “gepropageerde voordelen” van een niet op klassen gebaseerde samenleving was een “toekomst” gebaseerd op niet-dwingende praktijken in “De dictatuur van het proletariaat” – zelfs niet “De dictatuur door het proletariaat” – waarbij het proletariaat voedselbronnen zou blijven en menselijk schild voor “De Sovjet-Unie”.
Een nuttig commentaar op dit proces kan gevonden worden in het Hart van een hond van de heer Boelgakov.
Het begrip van deze mythen door een groeiend aantal Russische mensen hielp/helpt, en is een illustratie van, het voortdurende proces van transcendentie van “De Sovjet-Unie” door de Russische Federatie.
Strategieën en hun evaluatie zijn functies van het doel, en daarom faciliteerden de heer Lenin en verwante discipelen de voortzetting van sociale relaties die zichzelf omschrijven als ‘de Verenigde Staten van Amerika’ door middel van revoluties rond een vast punt.
In processen van transcendentie zal de heer Lenin zeer relevant zijn voor sommige dingen die niet gedaan moeten worden, en voor andere voor wat wel gedaan moet worden, aangemoedigd door de samensmelting van kunnen/moeten.
Als alles gelijk was, goed, gelukkig en mooi, zou er nooit een Camus zijn. Bijna alle originele kunst en cultuur komt voort uit de armen en wordt geruïneerd door de midden- en hogere klasse.
Is er iemand die de genetische structuur van Covid-19 uit verschillende landen in kaart brengt om te zien of het virus dat Italië en Iran zo hard treft, hetzelfde is als het virus dat in andere landen wordt verslagen? Er moet een verklaring zijn. Het kunnen verschillen in de genetische structuur zijn.
“COVID-19: Genome Analysis Suggereert dat 2 virussen mogelijk zijn gecombineerd” werd hier gepubliceerd
maart 20th.
Er is weinig noodzaak om een genetisch verschillend virus te postuleren. Er is een overvloed aan alternatieve mogelijkheden qua leeftijd, voeding, klimaat etc etc. En nauwkeurigheid van statistieken over de werkelijke prevalentie. Bedenk ook dat volledig afzonderlijke ziekten – de meeste zelfs – maar als we kanker als voorbeeld nemen, duidelijke verschillen in incidentie en morbiditeit tussen geografische zones vertonen, zonder dat er enig duidelijk verschil is in de fundamentele pathologische entiteit.
Fred, ik geloof dat de belangrijkste oorzaken van de ongelijkheid in impact in Italië en Iran te danken zijn aan de nauwkeurigheid van de cijfers over de infectiecijfers, de uitgevoerde tests en de capaciteiten van de gezondheidsdiensten in die landen.
Als het stof is neergedaald, zullen we waarschijnlijk ontdekken dat Italië en Iran niet erger zijn getroffen dan elders.
Bedenk dat het sterftecijfer eenvoudigweg het aantal infecties is, gedeeld door het aantal sterfgevallen. Onderschat het aantal infecties en het sterftecijfer is eveneens, en eenvoudigweg, verkeerd.
Niet dat we weten, tenminste nu. Er kunnen risicofactoren zijn die in sommige landen wel aanwezig zijn, maar in andere niet. Dit alles wil zeggen dat, wanneer deze pandemie afneemt, we dit virus en de lessen die we uit de pandemie hebben geleerd, zullen moeten “wetenschappen” en onderzoek zullen moeten doen dat we nu niet kunnen doen, nu de prioriteit is om zieke mensen te behandelen en levens zo goed mogelijk te redden.
Er zijn verschillen gevonden en het werk gaat ook nog steeds terug tot voordat het eerste geval werd gevonden. Het beschamende Trump/Pompass ‘Chinese virus’ is dat misschien niet eens (voor wat het waard is).
PS het virus is SARS-CoV-2 en de ziekte is COVID-19.