Terwijl de VS en de OAS kijken the Op een andere manier zijn demonstranten onderworpen aan brutaal gewelddadige repressie, meldt Ben Norton.
By 
Wde Amerikaanse regering, internationale NGO's, en zakelijke mediakanalen hebben meedogenloos gedemoniseerd de gekozen regeringen in Venezuela en NicaraguaDe door Washington gesteunde rechtse regering in Chili heeft de opstand tegen het neoliberale beleid gewelddadig neergeslagen, en dat vrijwel ongestraft.
In oktober 2019 braken in heel Chili protesten uit tegen de regering van president Sebastián Piñera, een miljardair-oligarch die de voormalige regering heeft verdedigd. militaire dictator Augusto Pinochet terwijl we bezuinigen op de sociale uitgaven en verdere privatisering stimuleren in een land waar dat wel het geval is water is al geprivatiseerd.
Kort nadat de demonstraties uitbraken, riep Piñera uit: “We zijn in oorlog!” De taal van de president riep gruwelijke herinneringen op bij veel Chilenen die de staatsterreur van de dictatuur van Pinochet hebben meegemaakt, en bij de families van degenen die daardoor zijn omgekomen.
Het feit dat president Piñera aangeeft dat “estamos en guerra” de vergelijkingen met Pinochet verspreidt pic.twitter.com/AqjuJ3m7jZ
— El Siglo (@elsiglochile) 21 oktober 2019
De Verenigde Staten en aanverwante instellingen zoals de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) prijzen Chili al lang als een lichtend voorbeeld van democratie in Zuid-Amerika. Maar het land is nog steeds gebonden aan een grondwet die is geschreven tijdens de dictatuur van Pinochet. Demonstranten hebben een nieuwe grondwet geëist, en a volksraadpleging in april zou daar verandering in kunnen brengen, als het niet wordt uitgesteld door de regering-Piñera.
Dat bleek uit een peiling in januari Piñera's goedkeuringsscore was gedaald naar een recordlaagte van slechts 6 procent, met een maar liefst afkeuringspercentage van 82 procent. (Vergelijk dit met een recent onderzoek waaruit dat blijkt 63.5 procent van de Nicaraguanen zal stemmen voor het regerende Sandinistische Front.)
Maar de bijna universele oppositie tegen Piñera en zijn rechtse beleid heeft niets gedaan om de Amerikaanse regering en de OAS ervan te weerhouden hun volledige steun achter zijn regering te werpen.
Met de volle steun van Washington lijkt de miljardair-president alle steun te hebben die hij nodig heeft om zijn repressiecampagne voort te zetten.
Door de staat gesteund bloedvergieten
Een rapport van 18 februari (PDF) by Chili's Nationaal Instituut voor de Rechten van de Mens (INDH) illustreert de schokkende reikwijdte van de repressie door de regering van Piñera.
Het instituut werd opgericht door de wetgevende macht van Chili met een leiderschapsraad die werd benoemd door verschillende regeringsfiguren, waaronder de president zelf, de Senaat, de Kamer van Afgevaardigden en openbare universiteiten.
Hoewel de INDH een door de staat gesteunde instelling is, heeft zij te maken gehad met agressieve intimidatie door de nationale politiediensten van Chili, bekend als de carabineros.
Volgens het rapport van de groep hebben staatsveiligheidstroepen leden van INDH minstens veertien keer bedreigd. De carabineros hebben ook traangas geschoten op de lichamen van INDH-waarnemers, waarbij drie mensen gewond raakten met kogels, waardoor ze geen toegang meer kregen tot de gevangenen.
Het rapport van INDH beschuldigt de regering van Piñera van het plegen van de volgende ernstige misstanden:
- willekeurige detentie van mensen die vreedzaam demonstreerden
- overmatig gebruik van geweld
- mikken op de lichamen van demonstranten en gassen op hen afschieten
- kogels schieten naar het lichaam, de nek en het gezicht van demonstranten
- gebruik van traangas bij kinderen en zwangere vrouwen
- detentie van journalisten
- het inzetten van undercoverpolitie en strijdkrachten die zich niet identificeerden
INDH documenteerde veiligheidstroepen detentie van 10,365 Chilenen in slechts vier maanden van protesten, van 17 oktober 2019 tot 18 februari 2020. Dat komt neer op een gemiddelde van ongeveer 86 aanhoudingen per dag gedurende 120 dagen.
Het staatsgeweld was extreem. Video's die op sociale media circuleren, laten zien dat sommige demonstranten worden overreden door gepantserde voertuigen.
De notoir gewelddadige politie in
Het brutale rechtse Pinochet-achtige regime in Chili (dat uiteraard krachtig wordt gesteund door de VS) heeft zojuist een demonstrant tussen twee gepantserde voertuigen verpletterd.Waarschuwing, deze video is angstaanjagend:pic.twitter.com/9fuU6Ikgq1
— Ben Norton (@BenjaminNorton) 21 december 2019
Volgens een conservatieve schatting heeft INDH de afgelopen vier maanden 3,765 protestgerelateerde wonden gedocumenteerd. Onder de gewonden waren ongeveer 282 kinderen.
Onderzoekers van de mensenrechtenorganisatie bezochten 67 ziekenhuizen en gezondheidscentra om dit cijfer te berekenen. Omdat de onderzoekers alleen gewonde demonstranten telden wier gevallen door medische instellingen waren gemeld, is dit waarschijnlijk een onderschatting van het werkelijke aantal.
Het rapport zelf merkt op: “Het is belangrijk om te benadrukken dat dit cijfer niet alle mensen vertegenwoordigt die gewond zijn geraakt in deze sociale crisis, maar alleen de gevallen weerspiegelt die zijn waargenomen en bevestigd door de INDH.”
De meerderheid van de gewonde demonstranten, 2,122 mensen, of ongeveer 56 procent, werd neergeschoten door de staatsveiligheidstroepen. Daarvan werden er 51 met scherpe kogels neergeschoten, 190 met grote metalen kogels en 1,681 met kleine metalen kogels. (De munitie die bij de andere 200 schietpartijen werd gebruikt, werd niet geïdentificeerd.)
Nog eens 271 demonstranten werden in het ziekenhuis opgenomen vanwege traangasverwondingen.
De bron van verwondingen van Chileense demonstranten, volgens ziekenhuisgevallen gedocumenteerd door het Nationaal Instituut voor de Rechten van de Mens.
Honderden in de ogen schieten
Oogwonden behoren tot de meest hardnekkige verwondingen die demonstranten in Chili oplopen.
De Chileense carabineros, oftewel de nationale politie, vertrouwen op oproergeweren die in een groot deel van de wereld verboden zijn als een vorm van crowd control, waarbij demonstranten worden neergeschoten met clusters van kogels die in kleine granaatscherven exploderen en ernstige oogwonden veroorzaken.
Het National Institute of Human Rights heeft de afgelopen vier maanden 445 gevallen gedocumenteerd van demonstranten die last hadden van oogwonden. Veel activisten hebben een gedeeltelijk of zelfs volledig zicht verloren in één of beide ogen.
In 25 extreme gevallen barsten het oog of de ogen van de demonstranten volledig. En in negen gevallen verloren demonstranten volledig een oog; het werd van hun hoofd verwijderd.
“Als Nationaal Instituut voor de Rechten van de Mens zijn wij bezorgd”, aldus het orgaan, “dat we klachten blijven ontvangen en het bestaan van oogletsel blijven observeren, met betrekking tot mensen die hun recht uitoefenden om vreedzaam te protesteren.”
Deze oogwonden zijn een symbool geworden van de protestbeweging in Chili en worden gebruikt in borden, flyers en memes.
Mon Laferte, een prominente Chileense muzikant die de demonstraties steunt, verspreidde de volgende cartoon waarin een blinde activist tegen Piñera zegt: “Het spijt ons zeer dat u niets kunt zien, president.”
#enchileseviolanlosddhh pic.twitter.com/QbQJVnXsJw
— MON LAFERTE (@monlaferte) 13 november 2019
Talrijke journalisten die verslag deden van de protesten in Chili hebben oogletsel opgelopen en zijn zelfs permanent het gezichtsvermogen in hun eigen of beide ogen kwijtgeraakt.
De Chileense fotojournaliste Nicole Kramm was na het eten met een paar vriendinnen aan het wandelen toen ze door de politie in haar oog werd geschoten.
Kramm leed aan ernstig oogtrauma en zegt dat ze nu een wazige zwarte wolk in haar linkeroog ziet. Ze noemde het ‘iets totaal crimineels en pijnlijks’.
“Hoe lang zullen deze misdaden tegen de menselijkheid doorgaan?” zij vroeg. “Gisteren was ik degene die bang was voor het politiegeweld toen ik mensen interviewde die hun gezichtsvermogen verloren hadden, vandaag is het helaas mijn beurt.”
Nicole Kramm's oogwond. (Nicole Kramm, Instagram)
De Chileense fotojournalist raakte ook gewond en kwam bijna om het leven toen door de VS gesteunde Venezolaanse oppositieleden haar bijna overreden met een gepantserd troepentransportvoertuig tijdens de poging van de regering-Trump om Venezuela binnen te vallen met “humanitaire hulp” aan de Colombiaanse grens in februari 2019.
Te midden van de staatsrepressie van de anti-bezuinigingsprotesten mobiliseren extreemrechtse krachten in Chili. Onlangs werd een netwerk van extreemrechtse Pinochet-aanhangers, opererend vanuit de rijke wijken van Chili, blootgelegd het verhandelen van zware wapens, inclusief aanvalsgeweren.
Stevige steun van de VS en de OAS
Als reactie op de aanhoudende staatsrepressie zijn er 1312 rechtszaken ingediend bij het Chileense rechtssysteem.
Maar nu de regering van Piñera stevig aan de macht is en krachtige bondgenoten in het buitenland heeft, blijft gerechtigheid ongrijpbaar.
Toen Piñera in oktober werd gedwongen internationale conferenties die in Chili zouden worden gehouden, te annuleren, zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken en voormalig CIA-directeur Mike Pompeo dat hij de beslissing begreep.
“We juichen het leiderschap toe dat Chili heeft getoond,” zei Pompeo, “en zijn toegewijd aan het bevorderen van onze gedeelde doelen.”
Pompeo maakte deze opmerking twee weken na de protesten in Chili, terwijl de rechtse regering duizenden demonstranten verwondde en vasthield. Tijdens het geweld hield de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken zich stil.
Wij begrijpen de Chileense president @sebastianpinera's besluit om te annuleren #APEC Leidersweek en #COP25. Wij juichen het leiderschap toe #Chile heeft overal getoond #APECChili2019 en zijn toegewijd aan het bevorderen van onze gedeelde doelen.
- Secretaris Pompeo (@SecPompeo) 31 oktober 2019
De Amerikaanse ambassade in Chili heeft ook totale radiostilte gehandhaafd over het geweld van de regering-Piñera tegen ongewapende burgers. Blijkbaar heeft de ambassade het te druk het plaatsen van verontwaardigde verklaringen waarin Venezuela wordt veroordeeld en het bevestigen van de steun aan Juan Guaidó, de marionet van de staatsgreep van Trump, om zich bezig te houden met de repressie die vlak buiten zijn poorten plaatsvindt.
Op dezelfde manier hebben de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) en haar secretaris-generaal Luis Almagro, een fervent verdediger van de Amerikaanse militaire interventie in Zuid-Amerika, de repressieve rechtse regering van Piñera in Chili vergoelijkt, terwijl ze krachtig lobbyden voor de omverwerping van de democratisch gekozen regering. regeringen in Venezuela en Nicaragua.
Almagro prees Piñera in januari en prees “zijn werk om de openbare orde te bewaren in het kader van een rechtsstaat en democratie, en zijn maatregelen om de mensenrechten en de sociale agenda te garanderen.”
Op geen enkel moment heeft Almagro een woord van kritiek geuit. In plaats daarvan zei hij: ‘Chili is een partner van onschatbare waarde voor werk bij de verdediging van internationale democratische instellingen, mensenrechten, ontwikkeling en veiligheid.
Terwijl de VS en de OAS een oogje dichtknijpen voor de razernij van Piñera's carabineros, verliezen Chilenen hun eigen carabineros met honderden.
Ben Norton is journalist en schrijver. Hij is verslaggever voor De Grayzone, en de producent van de “Gematigde rebellen" podcast, die hij samen met Max Blumenthal presenteert. Zijn website is BenNorton.com, en hij twittert op @Benjamin Norton.
Dit artikel is van De Grayzone.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Lees eerst die van Robert Parry voordat u commentaar geeft Reactiebeleid. Beschuldigingen die niet door feiten worden ondersteund, grove of misleidende feitelijke fouten en ad hominem-aanvallen, en beledigend of grof taalgebruik jegens andere commentatoren of onze schrijvers zullen niet worden gepubliceerd. Als uw reactie niet onmiddellijk verschijnt, wees dan geduldig, aangezien deze handmatig wordt beoordeeld. Om veiligheidsredenen raden wij u aan geen links in uw opmerkingen in te voegen. Deze mogen niet langer zijn dan 300 woorden.
De kleinkinderen van de martelaren van Pinochet. staan weer op; en wij, de grootvaders in de VS die de oorlog in Vietnam hebben overleefd, kijken toe met een verschrikkelijk gevoel van déja vue. Het beste resultaat zou een vreedzame revolutie in de VS zijn, die een betere democratie en republiek zal creëren dan in 1776 werd voorzien. Als we die kunnen behouden.
Eén vraag: wie en waar worden deze psychopolitie gerekruteerd, hoe worden ze beloond, en waar winkelen en wonen ze?
Verfijningen van het overheidsgeweld tegen geweldloze demonstranten duiden sterk op protest via andere vormen van directe actie. Dit zou voor de mensen in de Verenigde Staten een zaak kunnen zijn die nauwlettend in overweging moet worden genomen, aangezien we mogelijk een nieuw tijdperk binnengaan dat wordt gekenmerkt door een waarschijnlijk duidelijke diefstal van de Democratische nominatie.
Een beetje nadenken vooraf kan de actie enigszins richting geven.
“Verfijningen van het overheidsgeweld tegen geweldloze demonstranten suggereren sterk protest door andere vormen van directe actie.”
Protest, of het nu niet-gewelddadig is of via andere vormen van directe actie, blijft nog steeds binnen de keuzevrijheid van de tegenstanders, gegeven het feit dat de demonstranten smekelingen blijven en daarmee de keuzevrijheid van hun tegenstanders vergroten.
Het versterken van de verwachtingen van de tegenstanders dat anderen smekelingen blijven, heeft nut bij het parallel faciliteren/implementeren van laterale strategieën via het portaal – Wat zijn de Verenigde Staten van Amerika en hoe worden deze gefaciliteerd? – de ‘Verenigde Staten van Amerika’, een verkeerde voorstelling van zaken die verwijst naar specifieke soorten sociale relaties die in veel ‘geografische gebieden’ voorkomen.
Vóór 1973 probeerden delen van de Socialistische Partij en MIR in Chili tevergeefs parallelle netwerken op te bouwen zonder voldoende begrip van de voordelen van misleiding, waardoor ze medeplichtig waren aan het faciliteren van de tijdelijke “uitroeiing van het probleem” door hun tegenstanders van 1972 tot eind jaren tachtig, voornamelijk van de arbeidersklasse; leden van andere klassen hebben doorgaans meer gemak om niet te verdwijnen.
De context in Chili en elders is sinds 11 september 1973 veranderd, maar er zijn nog steeds resten in sommige aspecten van een vergelijkbaar niveau van naïviteit bij het formuleren/implementeren/monitoren/moduleren van laterale strategieën van transcendentie, inclusief maar niet beperkt tot een overmatig vertrouwen op mantra’s zoals als een pueblo unido onder leiding van Victor Jara-imitators, en een gebrek aan voorbereiding vergelijkbaar met de heer Guevara, niet beperkt tot het vergeten van zijn medicijn voordat hij zich in Bolivia waagde.
De conflicten en oorlogsomstandigheden in landen komen nu vaker voor dan tijdens de Tweede Wereldoorlog, en de productie van oorlogsuitrusting groeit jaarlijks.
De enorme winstverschillen tussen de bezittingen van de haves vergeleken met die van de have nots is een van de gevolgen; en dit wordt niet gedegradeerd naar dictatoriale regimes van de derde wereld, maar naar de meer welvarende, stabielere, van de Eurocentrische landen afkomstige landen.
Er kan geen leiderschap van beledigende naties bestaan zonder de steun van de militaire en financiële belangen van deze Eurocentrische partijen.
Komen de maandelijkse of zelfs jaarlijkse tragedies van de Chileense elites tegen de meerderheid van de burgers in Chili zelfs maar in de buurt van de tragedies die op één dag door de VS, de NAVO en Israël worden veroorzaakt in Irak, Syrië, Libië, Afghanistan of de nu aanhoudende strijd van het eurocentrische leger in het land? i8 Afrikaanse landen.
Er komt een oude zaag in me op uit de tijd dat het christendom nog echt christelijk was, die van: klagen over de splinter in het oog van iemand anders als je zelf een plank hebt.
Aan de moedige demonstranten en journalisten: bedankt dat u ons hier in de VS op de hoogte heeft gesteld van de situatie van onze regering
medeplichtigheid aan dergelijke wreedheden in uw land. Vroeg of laat zal zulke repressieve brutaliteit van onze regering in onze straten komen terwijl de machtige rechtervleugel onze democratische instellingen vernietigt.
Idem dito. Vrijheid van spreken en protesteren is HEILIG. Personen in machts- en gezagsposities die geacht worden dat heilige recht te beschermen en dit niet doen, moeten uit hun ambt worden ontheven, voortaan worden uitgesloten en het stemrecht wordt ontzegd. Degenen die zich ook actief tegen dat recht verzetten, moeten onmiddellijk van hun positie worden ontdaan, alle wereldse bezittingen verbeuren en de stad ontvluchten.
Hier is een interessante blik op een recent bezoek aan Latijns-Amerika door Sergey Lavrov en wat hij heeft bereikt:
zie: levensvatbareopposition.blogspot.com/2020/02/russian-diplomacy-in-latin-america.html
Rusland speelt inderdaad in de achtertuin van Amerika, een kwestie die grote opschudding moet veroorzaken in Washington, dat koste wat het kost een anti-Rusland-benadering heeft aangenomen in de wereld van vandaag.
Ik begrijp wat je bedoelt en voor degenen die dat niet doen; 1, Rusland is niet “playin” en 2, het is niet “Amerika” – oftewel WDC’s – achtertuin.
Wanneer heb je dit voor het laatst gezien op de BBC, CNN of ITV? Hoe zouden ze de zendtijd krijgen tussen hun aanvallen op Venezuela en Nicaragua en de verspreiding van “vrijheid en democratie” – Amerikaanse stijl?
Goed artikel en duidelijk. De Amerikaanse regering heeft in Chili een dictatuur ingesteld, Pinochet, ter ondersteuning van de Somoza-dynastie in Nicaragua, Marcos Perez Jimenez in Venezuela, en meer. Het is het Amerikaanse traject van het buitenlands beleid in L. Am.
Je hoopt echt dat al deze mensen zoals Pinera ergens in de toekomst uit Den Haag worden weggevoerd op beschuldiging van oorlogsmisdaden en dat alle betrokkenen voor een hele lange tijd opgesloten worden als ze door de gelederen gaan.
Democratie is in haar naam een regering die werkt voor en vertegenwoordigt het volk, en niet een feodale samenleving van een paar elite die toezicht houden op een slavenmaatschappij.
Zal Amerika zijn gedrag veranderen wanneer het wordt geconfronteerd met zijn eigen binnenlandse burgerlijke onrust, of zal het met evenveel wreedheid optreden?
Ik veroordeel het linkse leiderschap in Chili dat studenten, arbeiders en andere onschuldigen in een onbeperkte opstand tegen de regering heeft gestort. De rode leiders hebben mensen in een situatie gebracht waarin ze onnodig gemarteld zullen worden. Als we verder verlies van onschuldige levens willen voorkomen, moeten de protestacties worden afgeblazen en moet de toewijding aan de electorale politiek opnieuw worden bevestigd. De wereld kijkt naar links in Chili, wie ben jij en wat zijn jouw waarden? Ben jij een huurling zoals je voorouders of menselijk zoals je bloemrijke woorden beloofden? De wereld kijkt toe.
Absoluut! Een verantwoordelijke politieke leider roept alleen op tot demonstratie als hij/zij de steun kan krijgen van gewapende misdadigers, bij voorkeur inclusief de politie. Viva Bolivia voor het geven van het voorbeeld.
Ja, de oppositieleiders hebben zichzelf zeker grenswapens gestuurd als ordehandhavingsinstrumenten die de politie kan gebruiken zonder enig juridisch advies en zonder beperkingen op het legitieme niveau van geweld dat door de politie kan worden gebruikt… ze hebben martelaren nodig. Ze hebben menselijke schilden nodig om hun radicale opvattingen aan de samenleving op te leggen, ze hebben schokbeelden nodig om ongeluk te katalyseren. Ze hebben het bloed en de tranen van jullie uitgehongerde kinderen nodig... maar ze hebben het veel minder nodig, omdat de macht ter plaatse de demonstrant nodig heeft om te vrezen voor zijn fysieke integriteit wanneer hij geconfronteerd wordt met de protesterende politie.
Draai de verantwoordelijkheid dus niet om: als een regering iets doet DAN protesteren mensen. De mensen protesteerden niet voor het plezier; de meesten van hen leiden liever een saai leven dan geconfronteerd te worden met de oproerpolitie en dodelijk geweld. Soms bewust van de risico's, zoals de Gele Hesjes deden en nog steeds doen in Frankrijk. Dit verdiende geen haat: het verdiende respect.
Uiteindelijk is het de schuld van Macron en Castaner. Ze gaven de wereld het slechtst mogelijke voorbeeld. “Als de geboorteplaats van de rechten van de mens dit doet, kan dat geen probleem zijn” is voor sommigen anno 2020 nog steeds een ding. Helaas zijn niet alle mensen blind… en steeds meer mensen hebben elke dag één oog.
Hetzelfde verhaal – ander land. Wanneer worden de Amerikanen nou eens wakker?
Ik weet dat jouw protestkreet een protestkreet is, maar laten we eens beter en verder kijken.
Presidenten zijn gewoon gewone mensen in een speciale categorie. Ze weten niet alles voor of na hun verkiezing (kijk eens naar de onervaren, onervaren burgemeesters die dit jaar zijn binnengehaald!) Daarom zijn ze afhankelijk van het advies van degenen die 'experts' zijn op het gebied van buitenlandse informatie.
In 1947 richtte president Truman de CIA op, maar met tegenzin. Dus de langstdurende fluisteraars in het presidentiële jaar zijn van dat agentschap. Vroeger voegde het ministerie van Buitenlandse Zaken er nog wat aan toe, maar toen we deze eeuw binnenkwamen, werden ze overspoeld door de Cia en in 2008 ook de FBI. We hebben dus al ruim zeventig jaar steeds meer controle over het buitenlands beleid vanuit onze belangrijkste informatiebron.
Dus wat moet een president doen; zeg ze dat ze moeten uitmesten? Dus op basis van vaak valse, vaak gepolitiseerde informatie knikken presidenten met hun hoofd en activeert de CIA ergens een of andere oorlog die ze vervolgens verliezen. Erger nog is hun theorie dat fascistische regeringen stabieler zijn en gemakkelijker om “zaken” mee te doen. Het is gemakkelijker om in drugs te dealen, zolang de vriendelijke dictator maar een deel krijgt.
Dat er incidentele gevolgen zouden moeten zijn, zoals hier beschreven, is klein vergeleken met onze bloedige vervangingen van ooit geïnstalleerde CIA-regimes zoals Kaddafi, Saddam, of in Nicaragua, Peru, het hele Midden-Oosten, enz., enz., de lijst is meer dan 70 jaar. lang.
Hoezeer ik Trump ook verafschuw, om zijn eigen perverse redenen probeert hij de inlichtingenmonsters die ons land werkelijk besturen te verkleinen.
Om de verkeerde redenen heeft hij gelijk, want de weinige eerlijke democratische mensen die aan de macht zijn, zowel de Democraten als de Republikeinen, ontdekten daar alleen maar dat ze machteloos waren om tegen de bulldozer te vechten. De CIA houdt zich bezig met chantage en zij weten waar de skeletten van iedereen begraven liggen. Bedank J Edgar Hoover daarvoor. De laatste personen die hun non-conformistische eerlijkheid op de proef stelden, waren de gebroeders Kennedy. Iedereen die geïnteresseerd is in politieke macht heeft de CIA-boodschap daaruit gehaald en is die sindsdien niet meer vergeten.
En zo verblinden we Chilenen, martelen we miljoenen, creëren we miljoenen vluchtelingen die Europa vernietigen, enzovoort. En er kan niets aan worden gedaan tenzij Trump slaagt – en dan hebben ook wij nog jaren en jaren een neofascistische dictator!