De jury die de Kings Bay Ploughshares 7 veroordeelde, was naar eigen zeggen apathisch over de risico's van kernwapens en de rechter en het openbaar ministerie verhinderden dat beklaagden probeerden hun bewustzijn over de kwestie te vergroten, meldt Marjorie Cohn.
Trident II D-5 ballistische raket gelanceerd vanaf onderzeeër USS Kentucky tijdens een test op de Pacific Test Range, 2015. (Amerikaanse marine/Wikimedia Commons)
TDe zeven katholieke vredesactivisten die op 24 oktober werden veroordeeld voor hun symbolische protest tegen kernwapens op de marinebasis Kings Bay in Georgië, moeten nu twee tot drie maanden wachten op hun gevangenisstraf. Ze riskeren een gevangenisstraf van meer dan twintig jaar.
“Ons eigen leven is onzeker over de mogelijke lengte van gevangenisstraffen”, vertelde beklaagde Martha Hennessy Truthout in een exclusief interview. “Maar we zijn blij met het feit dat er meer aandacht wordt besteed aan het doel van de Kings Bay marinebasis in Zuid-Georgië.”
De marinebasis Kings Bay is dat wel huis tot nucleair bewapende onderzeeërs met twintig ballistische Trident D5-raketten, die elk dertig keer krachtiger zijn dan de atoombom die de Verenigde Staten in 30 op Hiroshima lieten vallen. De zeven vredesactivisten – Martha Hennessy, Mark Colville, Clare Grady, jezuïet Fr. Stephen Kelly, Patrick O'Neill, Carmen Trotta en Elizabeth McAlister, gezamenlijk bekend als de Kings Bay Ploughshares 1945, werden door een federale jury in Georgia veroordeeld wegens samenzwering, vernieling van eigendommen op een marinestation, plundering van overheidseigendommen en overtreding na het betreden van de basis op 7 april 4.
Ze kwamen op de basis met hamers, babyflesjes met hun eigen bloed, tape van de plaats delict, een exemplaar van Daniel Ellsbergs boek ‘The Doomsday Machine: Confessions of a Nuclear War Planner’ en een aanklacht waarin de Amerikaanse regering werd beschuldigd van misdaden tegen vrede. Ze hebben een hek doorgesneden en ingevoerd de basis zonder opgemerkt te worden. Ze gebruikten de hamers om een monument voor de Drietand te beschadigen, goten hun bloed en lieten een bord achter met de tekst: ‘De ultieme logica van de Drietand is omnicide.’ Ze gingen naar drie locaties op de basis, waaronder een opslagbunker voor kernwapens, waar ze beelden beschadigden en hun bloed over verschillende bouwwerken goten.
>>Alsjeblieft Doneren naar Consortiumnieuws' Herfstfondsactie<
“We begrijpen dat de efficiëntie van de staat een formidabele kracht is, en we zijn zelf niet verrast door de schuldige uitspraak op alle punten,” vertelde Hennessy. Waarheid. “In een tijd waarin we ons terugtrekken uit nucleaire verdragen en geweld in het buitenlands beleid bevorderen, blijven we ons afvragen wat de toekomst voor de wereld in petto heeft.”
Zelfbenoemde apathische jury
De jury die de Kings Bay Ploughshares 7-activisten veroordeelde, was naar eigen zeggen apathisch over de risico's die kernwapens voor de mensheid met zich meebrachten, en de rechter en de aanklager werkten samen om te voorkomen dat de beklaagden informatie of argumenten zouden delen om de juryleden bewust te maken van de kwestie.
Sam Husseini, communicatiedirecteur bij het Institute for Public Accuracy, een vooruitstrevende non-profitorganisatie, woonde de driedaagse rechtszaak bij. “Het was een subtiel maar verraderlijk gecontroleerde rechtszaal, waar de rechter en de aanklager hand in hand werkten”, vertelde Husseini. Truthout. “De beklaagden mochten spreken over hun religieuze overtuigingen en tot op zekere hoogte hoe deze zich verhouden tot kernwapens. Maar het werd allemaal gepresenteerd als subjectief, en getuigenissen van deskundigen op het gebied van het internationaal recht, en de rechtvaardiging en noodzaak van dringende actie werden uitgesloten.”
De beklaagden, die zeiden dat ze het bevel van de bijbelse profeet Jesaja volgden om ‘zwaarden tot ploegscharen te slaan’, werd het recht ontzegd om de verdediging van de noodzaak te voeren, waardoor iemand een misdaad kan begaan om grotere schade te voorkomen. Hen werd ook het recht ontzegd om de Religious Freedom Restoration Act te bespreken, die ‘verzekert dat belangen op het gebied van religieuze vrijheid worden beschermd’. Ze waren dus beperkt tot hun eigen getuigenis over hun subjectieve motivaties voor hun daden.
“Beklaagden mochten kort hun morele bezwaren tegen kernwapens bespreken, maar werden snel onderbroken. Er was geen bewijs of getuigenis van buitenaf toegestaan”, vertelde advocaat Bill Quigley Waarheid.
Husseini voegde eraan toe: “De manier waarop de rechter toestond dat de zaak werd behandeld, maakte niet duidelijk dat het huis inderdaad in brand stond – of zelfs maar dat er een huis was. De realiteit van de kernwapens, de dreiging die ze vormen, en zeker hun onwettigheid, werden niet objectief gecommuniceerd” aan de jury.
Spreken met Truthout in een exclusief e-mailinterview deelde beklaagde Patrick O'Neill een anekdote die verder de mate benadrukt waarin de jury de wijdverbreide onwetendheid over nucleaire risico's weerspiegelde die nu in de VS bestaat.
'Toen rechter Lisa Wood de hele jury vroeg: 'Heeft iemand van jullie een sterke mening over kernwapens – voor of tegen, zou je dan je hand willen opsteken?' Van de 73 mensen stak niemand zijn hand op”, vertelde O'Neill Truthout. “Dat is een indicatie dat mensen die in de greep van het nucleaire tijdperk leven, om twee minuten voor middernacht op de Doomsday Clock, [massavernietigingswapens] als onbelangrijk zijn gaan beschouwen – kernwapens die 24 uur per dag en 7 dagen per week op scherp staan, zijn nu een ‘normaal’ onderdeel van het leven van mensen.”
O'Neill voegde eraan toe: 'Het Pentagon heeft mensen gehersenspoeld om gewoon een regering te vertrouwen die de aarde in gevaar brengt en het einde van het leven riskeert, zoals we weten. Daarom zijn we naar Kings Bay gegaan – om mensen hopelijk wakker te maken.”
Aanvalsonderzeeër USS Pittsburgh van Los Angeles-klasse die in 2011 marinebasis Kings Bay binnenreed voor een routinematig havenbezoek. (US Navy/James Kimber, Wikimedia Commons)
Weigering om de noodzaakverdediging toe te staan
Als de rechter de vredesactivisten had toegestaan een ‘noodzaakverdediging’ aan te voeren – met andere woorden, met het argument dat hun acties noodzakelijk waren om het gebruik van kernwapens te vermijden – had de jury tot een heel ander besluit kunnen komen. Er was overvloedig bewijs ter ondersteuning van een noodzakelijke verdediging.
Om de noodzakelijke verdediging te ondersteunen, Quigley uitgelegd in zijn korte toelichting, de verdachte moet vier elementen aantonen:
(1) dat ze geloofde dat ze moest kiezen tussen twee kwaden en dat ze het kleinste kwaad koos. “Elk gebruik van kernwapens kan per definitie geen onderscheid maken tussen civiele en militaire doelen. Elk van de vele Trident-kernraketten die in Kings Bay worden bewaard, bevat vele veelvouden van de vernietigende kracht die door de Verenigde Staten in Hiroshima en Nagasaki wordt gebruikt.”
(2) dat zij oprecht geloofde en redelijkerwijs handelde om dreigende schade te voorkomen. Volgens het Bulletin of Atomic Scientists is de wereld dichter bij een nucleaire verwoesting dan ooit tevoren. President Donald Trump verklaarde herhaaldelijk dat “alle opties op tafel liggen” en bedreigde Noord-Korea met “vuur en woede zoals de wereld nog nooit heeft gezien.”
(3) dat zij redelijkerwijs geloofde dat haar handelen die schade kon helpen voorkomen. “Alleen door het symbolisch ontwapenen van deze kernwapens is er enige hoop op echte ontwapening.”
(4) dat zij redelijkerwijs geloofde dat er geen legale alternatieven waren voor het overtreden van de wet. “Beklaagden hebben elk tientallen jaren gesproken, geschreven, gebeden, petities ingediend en gelobbyd voor nucleaire ontwapening en vrede. Deze acties zijn de enige die nog een verschil kunnen maken.”
Quigley's brief citeerde de Nuclear Posture Review uit 2018, die de Verenigde Staten in staat zou stellen kernwapens te gebruiken als reactie op een niet-nucleaire aanval. De Doomsday Clock, onderhouden door het Bulletin of Atomic Scientists, blijft staan op twee minuten voor middernacht. De VS weigeren zich bij de meerderheid van de naties van de wereld aan te sluiten bij het ratificeren van het Verdrag inzake het verbod op kernwapens. Trump heeft de VS teruggetrokken uit de nucleaire deal met Iran, en het is goed mogelijk dat hij zich ook terugtrekt uit het New START-verdrag, “dat kernwapens vrij zou laten van alle controles”, schreef Quigley.
Ellsberg is van mening dat de beklaagden “absoluut het recht” hadden om de noodzaak van verdediging naar voren te brengen. Zoals hij zei in een verklaring Volgens het Institute for Public Accuracy kan een handeling die onder andere omstandigheden illegaal zou zijn, als legaal worden gerechtvaardigd door een redelijke overtuiging dat het noodzakelijk is om een veel groter kwaad af te wenden: in dit geval omnicide, de bijkomende moord op bijna ieder mens op aarde. aarde in een oorlog waarin de kernraketten aan boord van de Trident-onderzeeërs werden gelanceerd.”
De rechter oordeelde dat de beklaagden hadden kunnen protesteren tegen kernwapens zonder Kings Bay illegaal binnen te komen en het politieke proces hadden kunnen gebruiken om het nucleaire beleid te veranderen. Maar, schreef Quigley in de zijne motie tot heroverweging, “Er zijn helemaal geen feiten in het dossier” die de conclusies van de rechter ondersteunen. In feite probeerde de verdediging tevergeefs bewijs te leveren dat beklaagden “tientallen jaren zonder succes” hadden geprobeerd om via het politieke proces verandering teweeg te brengen.
In een aangifte ingediend bij de rechtbank, Ellsberg schreef over de betekenis van burgerlijke ongehoorzaamheid:
Dat gebeurde pas toen wijdverspreide campagnes van burgerlijke ongehoorzaamheid plaatsvonden, die het publieke bewustzijn en geweten aantasten. . . met betrekking tot het stemrecht van vrouwen, burgerrechten en het recht om zich in een vakbond te verenigen, zijn de electorale, wetgevende en juridische processen begonnen te functioneren om deze rechten uit te breiden en te beschermen op een manier die we nu als vanzelfsprekend beschouwen als fundamenteel voor de democratie.
Weigering om getuigenissen van deskundigen toe te staan
Doomsday Clock zegt dat het twee minuten tot middernacht is. (Unie van bezorgde wetenschappers)
‘Te veelzeggend’, schreef Quigley, ‘gaf de magistraat de regering het recht toe om de jury te beletten bewijsmateriaal over kernwapens te horen, zonder ooit de onbetwiste dodelijkheid van kernwapens te bespreken of zelfs maar te erkennen.’
Bovendien verwierp de rechter het verzoek van de verdediging om de deskundige getuigenis van professor Francis Boyle over de illegaliteit van kernwapens onder zowel internationaal als Amerikaans recht te presenteren. “[D]e beklaagden handelden rechtmatig en redelijk om flagrante en fundamenteel verboden misdaden, oorlogsmisdaden, te voorkomen,” Boyle schreef in een verklaring. Hij kwam tot de conclusie dat de verdachten niet over het criminele oogmerk beschikten dat nodig was om hen te veroordelen voor de ten laste gelegde misdaden.
Maar terwijl de “gedaagden” subjectief Opvattingen over de illegaliteit van kernwapens kunnen relevante achtergrondinformatie zijn, ongeacht of kernwapens dat wel zijn werkelijk illegaal volgens internationaal of nationaal recht (een twijfelachtige stelling) is niet relevant of een geschikte kwestie om in deze zaak te procederen,’ Rechter Lisa Godbey Wood schreef.
Weigering om de verdediging van de godsdienstvrijheid toe te staan
De rechter ontkende ook het verzoek van de verdediging om te stellen dat de aanklager hun recht op religieuze oefening, beschermd door de Religious Freedom Restoration Act (RFRA), had geschonden. Hoewel de rechter concludeerde dat de verdachten op het eerste gezicht de elementen van een RFRA-verdediging hadden aangetoond, toonde de regering een dwingend belang bij het vervolgen van de verdachten voor hun daden in Kings Bay, daarbij verwijzend naar de veiligheid van individuen op de basis, de beveiliging van de bezittingen daar en de soepele werking van de basis.
De verdediging lokte echter uit een toelating van Scott Bassett, communicatieofficier van de Kings Bay-basis, die hij had verteld Uw partner voor Washington Post dat de demonstranten geen personeel of bezittingen hebben bedreigd, of militaire middelen, inclusief onderzeeërs of wapensystemen, op de basis hebben beschadigd.
Reacties op het vonnis
De Kings Bay Ploughshares 7 vragen mensen om een wereldwijde petitie met het dringende verzoek de aanklacht tegen hen in te trekken.
Vredesactiviste en gepensioneerde kolonel Ann Wright vatte de ironie van de vervolging van de Kings Bay Ploughshares 7 samen: schrijven op Facebook, “De Amerikaanse kernwapens zijn zo slecht beschermd dat de zeven in staat waren het veiligere gebied binnen te dringen! Ze zouden beloond moeten worden omdat ze erop wijzen hoe slecht de wapens worden bewaakt, in plaats van dat ze terecht staan!!!”
"Ik zie niet in wat ik deed, dat is de misdaad", beklaagde Liz McAlister zei on Democracy Now! “Ik denk dat de misdaad de wapens zijn. De misdaad is het geld dat aan de wapens wordt uitgegeven. De misdaad is het geld dat wordt onttrokken aan de werkelijke behoeften in ons land en in onze wereld om het te besteden aan deze massavernietigingswapens. En daar moeten we mee stoppen. En dat is de boodschap waar ik achter wil blijven staan.”
Ondertussen vertelde advocaat Quigley Truthout dat hij denkt dat het vonnis in de toekomst “veroordelingen gemakkelijker en de verdediging moeilijker zal maken”.
“Als de jury de feiten had gehoord over de kernbommen met het hoofdkantoor in Kings Bay – met 3,800 keer de vernietigende kracht van Hiroshima en de reële mogelijkheid om al het leven op de planeet te beëindigen – zouden ze waarschijnlijk tot een ander besluit zijn gekomen over de wettigheid ervan. van wat deze moedige mensen deden”, zei hij.
Marjorie Cohn is emeritus hoogleraar aan de Thomas Jefferson School of Law, voormalig voorzitter van de National Lawyers Guild, plaatsvervangend secretaris-generaal van de International Association of Democratic Lawyers en lid van de adviesraad van Veterans for Peace. Haar meest recente boek is "Drones en doelgericht moorden: juridische, morele en geopolitieke kwesties. '
Dit artikel is van Truthout en is met toestemming herdrukt.
Lees eerst die van Robert Parry voordat u commentaar geeft Reactiebeleid. Beschuldigingen die niet door feiten worden ondersteund, grove of misleidende feitelijke fouten en ad hominem-aanvallen, en beledigend of grof taalgebruik jegens andere commentatoren of onze schrijvers zullen worden verwijderd. Als uw reactie niet onmiddellijk verschijnt, wees dan geduldig, aangezien deze handmatig wordt beoordeeld. Om veiligheidsredenen verzoeken wij u geen links in uw opmerkingen in te voegen.
>>Alsjeblieft Doneren naar Consortiumnieuws' Herfstfondsactie<
De verdediging heeft uitstekend werk geleverd. Het jurypanel (73 personen) was zo klein dat er niet eens één persoon was die tegen kernwapens was. Het panel kan dus niet representatief zijn geweest voor de mensen in Georgië, of ‘onpartijdig’ zijn als het gaat om schuld of onschuld. Mensen zonder mening zijn doorgaans eerder ongeïnformeerd dan onpartijdig, en missen mogelijk een referentiekader dat verder gaat dan de beschuldigingen en argumenten.
De onpartijdige standaard was misschien wel het beste dat de 18e eeuw kon bereiken. Als jury's onpartijdig moeten zijn over de kwestie, zijn ze nutteloos. De representatieve norm is meer in overeenstemming met de waarborgen van de Bill of Rights voor onschuldigen en onrechtvaardig beschuldigden.
Het Amerikaanse volkstellingsbureau schat dat de bevolking van Georgië op 1 juli 2018 10,519,475 bedroeg. Het schat verder dat 23.8% van de bevolking jonger is dan 18 jaar. Het jurypanel had dus een database moeten zijn van 8,015,840 burgers van Georgië minus degenen die medisch niet in staat zijn om te dienen. Er is geen andere manier om een jury te selecteren die de kans heeft representatief te zijn voor een meerderheid van de bevolking van Georgië, of welke andere staat dan ook.
Ik suggereer niets nieuws of radicaals. Er is niets nieuws of radicaals aan een eerlijk proces. Als de grootmoeder van een politieagent of de broer van een drugsdealer niet in het jurypanel zit, is het niet representatief voor de mensen uit Georgië of welke andere staat dan ook. Door de willekeurige selectie zou de jury minder representatief zijn voor de staat en het district.
Een echte jury van het zesde amendement zou, waarschijnlijk zonder enige discussie, hebben geweten dat de federale regering niet eenzijdig de nucleaire triggers uit haar kernwapens zou verwijderen of de voorraad zou vergroten, wat de jury ook zou beslissen.
Een echte jury zou hebben vrijgesproken. De demonstranten hebben geen schade aangericht. Ze zijn misbruikt en mishandeld en hun grondwettelijke rechten zijn ontnomen. De verdediging werd effectief de mond gesnoerd.
Natuurlijk probeerden ze ons allemaal te hersenspoelen. Mensen wisten al die tijd dat bukken en bedekken nutteloze daden waren. Toen het beste acroniem dat de oorlogszaaiers konden bedenken nadat ze de controle over de wetenschap en technologie van de kernbom hadden verloren MAD was en niemand met de ogen knipperde, hadden ze de “NUCLEAIRE BLACKMAIL” van de mensheid voltooid.
Wat ze zeiden was: ‘Wees allemaal goede, kleine burgers en ga door met je eigen zaken. We hebben dit!"
Wederzijds verzekerde vernietiging – in naam van DOG, wat was er in hemelsnaam mis met deze mensen?
We werden allemaal voorgelogen. De Amerikaanse bommenmakers hebben gelogen over alles wat nucleair is en dat voor hen een PR-probleem zou kunnen veroorzaken. Doses, uitval, vervuiling van faciliteiten, kosten commerciële kerncentrales die veilig en goedkoop hadden moeten zijn, allemaal.
Zeventig jaar later kan de industrie het nog steeds niet op eigen kracht redden en heeft zij levensondersteuning nodig in de vorm van politieke machinaties om geld in te zamelen uit elektriciteitstarieven en belastingen. Het geheel is een mega-industriële schijnvertoning geworden, omdat repressieve regeringen de kernwapens nodig hebben om de moderne wereld bang te maken. ‘Wees braaf, kleine kinderen, anders zullen we op jullie allemaal proosten.’ Allemaal pure, onvervalste BS
Toen Oppenheimer eenmaal had laten zien dat de technologie zou werken, noemden Teller, Lewis Stauss en een groot aantal anderen hem onwaardig om in zijn vroegere hoedanigheid te dienen, omdat hij een criticus van het wapen was. Ik geloof dat het bewijs van voorbedachte rade aanwezig was, en dat de intentie van hun daden duidelijk naar voren kwam.
Maar ik vrees dat de uitspraak vals was en verankerd was in de angst dat Oppenheimer het er niet mee eens zou zijn en zou onthullen wat volgens mij een complot was binnen de USAEC, de United States Atomic Energy Commission, om de hoogverrijkte U-235 naar Israël om te leiden. ZIE de Apollo-affaire.
De Israëli's hebben de HEU 235 omgeleid en nu hebben de Israëli's kernwapens, thermonucleaire wapens. De echte grote bommen.
Ik ken deze geschiedenis voor een leek behoorlijk goed, en de zaken kloppen gewoonweg niet.
Dus kondig ik officieel aan in de Amerikaanse marinetaal: “Het is veel tijd om hier de Bull Shit-vlag te hijsen!”
Je ziet dat dit de reden is dat de regering deze demonstranten gevangen moet zetten. Tot op de dag van vandaag zijn deze institutionele nucleaire griezels nog steeds bang dat de waarheid aan het licht komt, dus elke kritiek op hen en hun missie wordt gezien als een spijker die uit het zicht moet worden geslagen.
Kernwapens horen niet thuis op deze planeet, PERIODE VOLLEDIGE STOP!
Bedankt, laten we nu wat waarheid horen van de CIA, FBI, Israël en de DOJ over deze kwestie!
Hartelijk dank Marjorie Cohn voor dit artikel over de 7 moedige anti-nucleaire activisten.
Wat walgelijk dat een rechtbank in Amerika hen niet heeft toegestaan uit te leggen waarom ze dat wel moesten doen
voer deze actie uit op de marinebasis. Een actie om de aandacht te vestigen op de verschrikkelijke gevaren die kernwapens met zich meebrengen voor het leven op aarde, nu en voor altijd, is de beste reden voor burgerlijke ongehoorzaamheid.
Hoe corrupt is de democratie nu in Amerika, met Chelsea Manning voor de tweede keer in de gevangenis omdat ze misdaden tegen de menselijkheid in Amerikaanse oorlogen aan het licht heeft gebracht en weigert mee te werken op de manier die de autoriteiten willen met Julian Assange die haar materiaal publiceerde; en Julian Assange is nu ziek en wordt bedreigd met uitlevering aan Amerika voor een kangoeroerechtbank en een groteske straf van meer dan honderd jaar gevangenisstraf wegens het publiceren van bewijsmateriaal over oorlogsmisdaden waarvan we op de hoogte moesten zijn. Dit is geen democratie of rechtvaardigheid! Er wordt wel eens gezegd dat de plaats voor een rechtvaardig mens in een onrechtvaardige samenleving de gevangenis is.
Hartelijk dank voor het geweldige werk dat u doet en verricht heeft, professor Cohn. Ik heb gemerkt dat uw werk, waarin u wijst op de onwettigheid van de door de VS geleide oorlog tegen Afghanistan, zeer nuttig is voor een onderwerping aan een onderzoek in Nieuw-Zeeland.
Hier is een vraag: wat hebben de elites te winnen als ze een nucleair Armageddon tot stand brengen? Zijn ze dom genoeg om te denken dat ze zullen overleven als een verdomde Noah uit de 21e eeuw? Denken ze dat ze op een strand op Mars mai tai zullen nippen terwijl de wereld brandt in een nucleair (of klimatologisch) hellevuur? Of is dit weer een voorbeeld van hun arrogantie en hoogmoed die hen (samen met de rest van ons) over de rand duwt en hun fout beseft nadat het te laat is?
Het is het geld dat de industrie elk jaar opzuigt, een op zichzelf staande economie die miljarden waard is.
Er lijkt een wijdverbreide illusie te bestaan dat de huidige nucleaire crisis niet zo ernstig is als de Koude Oorlog, die eindigde zonder nucleaire vernietiging. Maar de geschiedenis laat zien dat de ‘nieuwe Koude Oorlog’ veel gevaarlijker is dan het origineel.
Zie ghostsofhistory.wordpress.com/
Helaas waren de juryleden in dit proces niet alleen apathisch, ze waren ook zielig.
Ze lieten zich verleiden tot het volgen van de letter van de wet, in plaats van de geest van de wet. Ze lieten zichzelf instrumenten worden van een systeem dat geen afwijkende meningen tolereert, geen klokkenluiders, en alleen denken toestaat binnen een bereik dat het “aanvaardbaar” acht.
Ze beschouwden juryvernietiging niet als een optie of waren zich totaal niet bewust van die optie. (te veel kijken naar bedrijfsnieuws en tv).
Nu riskeren deze activisten twintig jaar gevangenisstraf, wat voor de meesten van hen in wezen een levenslange gevangenisstraf is. Wat zou hun straf zijn geweest als ze daadwerkelijk schade hadden aangericht of iets hadden vernield in plaats van symbolisch te protesteren?
In hoger beroep zou ik de verdediging laten onderzoeken of de jury heeft geknoeid door de aanklager, naast gerechtelijk wangedrag.
Als 73 mensen in een juryselectiepanel allemaal aantonen dat ze geen mening hebben over het gebruik van kernwapens of over het voortbestaan ervan, kan dat maar één van twee dingen betekenen; optie #1 – deze mensen zijn met de hand uitgekozen door de aanklager voorafgaand aan de selectie van de jury onder auspiciën van de rechter, of optie #2 – ze zijn allemaal zo dom dat ze geen idee hebben van overleven.
Mijn geld staat echter op optie nr. 1…
Het grootste risico op een nucleaire oorlog van vandaag komt voort uit het Trump Derangement Syndroom. Het feit dat de leiding van de Democratische Partij Russia-gate, een stapel absurde leugens, zou gebruiken voor politiek gewin, met het risico een nucleaire oorlog met Rusland te beginnen, is meer dan verachtelijk. Hopelijk is dat risico nog steeds klein (dankzij het gezond verstand van Poetin), maar om het voor zo’n egoïstisch doel nog waarschijnlijker te maken, is een schande.
Dank u, mevrouw Cohn, voor dit overzicht van de afschuwelijke procesprocedure, waarbij de beklaagden het recht wordt ontzegd om voor hun eigen verdediging te pleiten. Deze rechter/magistraat en haar samenwerking met de aanklager (hoe kan je het anders noemen?) is bijna, zo niet geheel, een herhaling van de hoorzitting van Julian Assange voor die andere magistraat in Groot-Brittannië, Vanessa Baraister. (Is deze rechter/magistraat, Lisa Wood, dezelfde die Chelsea Manning terug naar de gevangenis stuurde – met helse dagelijkse boetes – omdat ze weigerde te getuigen tegen de heer Assange?)
Wat we hier zien is een flagrante toename van de opbouw van een politiestaat. Of zo lijkt het mij. De ‘rechtvaardigheid’ tussen de VS en Groot-Brittannië is nooit echt rechtvaardig geweest, vrij van vooroordelen van welke aard dan ook, en is diep wraakzuchtig. Maar het lijkt mij dat het steeds erger wordt.
Wat betreft de onverschilligheid van de jury ten opzichte van de realiteit rond kernwapens/oorlog. Als iemand die eind jaren veertig en zestig in Groot-Brittannië is geboren en getogen, sta ik altijd versteld van de verdeeldheid van Amerikanen in het algemeen. Aan de ene kant de paranoia van de Koude Oorlog (terug in volle triomf) met zijn totaal nutteloze – afgezien van het vestigen en in stand houden van die paranoia – ‘Duck and Cover’ voor schoolkinderen (niet één keer ooit gedaan in Groot-Brittannië); aan de andere kant, de blas, er zullen hier geen gevolgen zijn als we ooit kernwapens gebruiken, dus wat maakt het uit. We zullen veilig zijn voor straling, voor verdamping… Als we kernwapens tegen een ander land gebruiken – nou, dat is oké, want het is daar, duizenden kilometers verderop. We gebruikten ze tegen de Japanners, en we kregen geen enkele nucleaire ‘terugslag’.
Niet hebben hoeven te lijden – sinds de komst van de Britten in de 17e eeuw – van een gewapende, genocidale invasie, niet zijn gebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog (Pearl Harbor was immers een militaire marinebasis), en geen enkele van de daaropvolgende oorlogen hebben meegemaakt die we in andere landen hebben bezocht, arriveren op deze kusten (9/11 was een soort kleine terugslag, maar absoluut niets vergeleken met wat we sinds 1945 aan andere landen hebben bezocht en nog steeds bezoeken) lijkt een totaal te hebben veroorzaakt, haal de schouders op. houding ten opzichte van wat wij als volk over de hele wereld hebben gedaan en wat we sinds 1945 hebben geweigerd: al onze kernwapens vernietigen.
Dat 73 juryleden geen specifieke mening hebben over kernwapens en massavernietigingswapens toont aan dat de oorlogsmachinemedia en hun huurlingen in pakken met succes de collectieve apathie en instemming hebben gefabriceerd van een natie die illegale oorlog na illegale oorlog blijft voeren op basis van dat de waargenomen vijand over massavernietigingswapens beschikt.
Op welke basis werd de beklaagden geweigerd informatie te verstrekken over de mogelijkheden van kernwapens, het oplaaien van een nieuwe Koude Oorlog en de bedreigingen die specifiek waren voor het politieke klimaat? Dit zijn geen nationale veiligheidsinformatie. Dit is informatie die open source beschikbaar is voor de hele wereld.
Als de juryleden waren blootgesteld aan andere mediabronnen dan de belangrijkste schreeuwmedia, hadden ze dit geweten. Dus op welke grond werd de beklaagden de kans ontzegd om uit te leggen waarom ze deden wat ze deden? Ja, het zou de ongelukkige (helaas voor de aanklager/oorlogsmachine) consequentie hebben gehad dat de juryleden werden geïnformeerd, maar hoe zijn ze in staat een schuldig vonnis uit te spreken als ze niet de motivatie, de omstandigheden en de redenen kennen waarom de beklaagden deden wat ze deden? deed?
Ik hoop dat er een beroepsprocedure komt. Ik wed dat geen enkele Main Scream Media dit zou verslaan, net zoals ze Julian Assange niet verslaan. Als ze deze zaak, of die van Julian Assange, wel zouden behandelen, zou dat alleen maar zijn om juist die mensen die zichzelf hebben opgeofferd verder te demoniseren in de ogen van de samenleving die ze hopen te beschermen.
Niet alleen werden de activisten verhinderd een echte verdediging naar voren te brengen; Uit de dreigende gevangenisstraffen van twintig jaar blijkt dat de rechtsstaat een slechte grap is geworden tegen het Yankee-imperium.