Attilio Moro roept op tot concreet beleid om de krachten van het mondiale kapitalisme te temmen die, hoewel over het hoofd gezien door beide kanten van het debat, de drijvende kracht achter massale illegale immigratie zijn.
By Attilio Moro
in Brussel
Speciaal voor consortiumnieuws
TTwee menigten confronteren elkaar en wisselen beledigingen uit.
Er worden welkomstbanners gehesen. De ander roept “ga terug naar huis” naar een paar tientallen mensen in een boot (die van een NGO is) die wachten op toestemming om aan land te komen.
Enkele dagen eerder besloot een grotere groep migranten, na zeventien dagen te hebben gewacht, zich een weg naar de kust te banen, en werden opgewacht door dezelfde menigten, die tegen elkaar schreeuwden. Dit is wat er sinds 17, het eerste jaar van massa-immigratie uit het Midden-Oosten en Afrika, bijna elke dag gebeurt op het Zuid-Italiaanse eiland Lampedusa.
Overal in Italië – in de bars, op straat, in de kranten – confronteren mensen elkaar over de kwestie van illegale migratie. Aan de ene kant staan de basisorganisaties, sociale centra, filantropische organisaties en de katholieke kerk die gastvrijheid willen bieden aan alle migranten die de weg naar Italië vinden. Aan de andere kant staan de militanten van de regeringspartij La Lega, volgelingen van de zeer populaire Matteo Salvini, de informele leider van de huidige regering, die vorig jaar, toen hij eenmaal aan de macht was, de Italiaanse havens sloot voor de boten van een tiental NGO’s. . Zijn goedkeuringsscore steeg vervolgens van 5 procent naar 35 procent en zelfs hoger. Hieruit bleek dat een minder luidruchtig, maar substantieel deel van het publiek zijn immigratiestandpunt steunt.
Migranten arriveren op het eiland Lampedusa, augustus 2007. (Sara Prestianni, CC BY 2.0, Wikimedia Commons)
Tegenwoordig is immigratie inderdaad de meest controversiële kwestie in de Italiaanse politiek; en een meerderheid heeft een hekel aan de NGO's, de Katholieke Kerk en de Europese Unie, die de mensenrechten en immigratie steunen – zij het met enkele verschillen. De EU, vertegenwoordigd door haar leiders (de Franse Emmanuel Macron en de Duitse Angela Merkel), is bijvoorbeeld vooral voorstander van het accepteren van migranten, maar alleen als ze in Italië aankomen en blijven, terwijl slechts een paar (voornamelijk de Scandinavische landen) bereid zijn om migranten te accepteren. deel de last. Bovendien beschouwt de EU illegale immigratie nog steeds als een nationale en niet als een Europese aangelegenheid.
Het Dublin-akkoord was een vergissing
Van hun kant hebben de Italianen in 1990 de fout gemaakt door de Overeenkomst van Dublin te ondertekenen, die de last van de verwerking en het vasthouden van migranten in het land van aankomst oplegde. Natuurlijk had niemand destijds de stroom Afrikaanse migranten naar Italië kunnen voorspellen. En elke poging om het Dublin-akkoord te herzien is tot nu toe mislukt.
De wrok is diep. Rechtse groeperingen vallen de EU aan en willen de NGO’s verbieden, waarbij ze hen ervan beschuldigen medeplichtig te zijn aan de maffia en mensenhandelaars in Libië, die profiteren van het vervoer van migranten. De afgelopen jaren hebben ze een nieuwe vijand gevonden in de filantroop George Soros, die substantiële steun heeft verleend aan de zoek- en reddingsactiviteiten van de NGO's in het Middellandse Zeegebied.
Sommige nieuwscommentatoren en politici zijn van mening dat het doel van Soros niet is om migranten te redden, maar om een persoonlijke oorlog te voeren tegen de Italiaanse Salvini en vooral de Hongaarse Viktor Orban en hun handlangers in Europa, door de meest hardnekkige problemen van het land te verergeren. Ze merken bijvoorbeeld op dat Soros tijdens regelmatige en verdachte bijeenkomsten veel heeft gedaan om zijn goede vriend Frans Timmermans, vice-president van de Europese Commissie, ertoe aan te zetten de Italiaanse overheidsfinanciën ‘onhoudbaar’ te verklaren en een inbreukprocedure tegen Rome te starten. het schenden van het Verdrag van Maastricht (dat twaalf EU-landen in 12 ondertekenden om een gemeenschappelijke economische en monetaire unie te creëren).
Als gevolg hiervan reageerde de financiële markt en steeg de verspreiding van Italiaanse obligaties, een indicator van beleggingsrisico, naar een ongekend hoogtepunt, met extra kosten voor de Italiaanse schatkist van meer dan 1 miljard euro in slechts een paar dagen tijd om haar schulden af te betalen. . Of dit nu wel of niet daadwerkelijk werd georganiseerd om de Italiaanse regering een lesje te leren, Soros wordt nog steeds beschouwd als de publieke vijand van Salvini, zijn aanhangers en anti-immigratie-Italianen.
Zetel van de Europese Centrale Bank en de skyline van Frankfurt bij zonsopgang. (DXR, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
Geen redelijke analyse
Bij deze verwarde en emotionele radicalisering heeft niemand een argument naar voren gebracht redelijke analyse van het immigratiedilemma. Terwijl de ene kant spreekt over het terugsturen van iedereen die de Italiaanse kust nadert en het bouwen van een muur aan de grens met Slovenië, verheerlijken de anderen (vaag links) humanitaire waarden.
Ze missen echter allemaal het essentiële feit dat de massale illegale immigratie van de moderne tijd het resultaat is van het mondiale kapitalisme.
In de zestig jaar dat de EU bijvoorbeeld een protectionistisch landbouwbeleid heeft opgelegd, heeft dit miljoenen Afrikaanse boeren en vissers geruïneerd. Tegelijkertijd vernietigen de grote multinationale landbouwbedrijven de bodem, de diversiteit en de overlevingsvoorwaarden van kleine en middelgrote landbouwbedrijven. Ten slotte hebben de oorlogen om olie en de dominantie in het Midden-Oosten voor enorme instabiliteit en vluchtelingen gezorgd. De ‘welkomers’ en de hardliners missen dus het cruciale punt: de massa-immigratie zal doorgaan en onhoudbaar worden voor Europa, tenzij de EU probeert deze verstoringen te corrigeren en andere internationale spelers ertoe aan te zetten hetzelfde te doen.
Van hun kant moeten de hardliners begrijpen dat zelfs gezien de integratieproblemen (inclusief de verslechtering van de arbeidsomstandigheden en lonen, omdat de nieuwe werknemers deze zullen accepteren) – een goed gereguleerde immigratie een kans kan worden voor landen met een negatieve demografische groei en banen om te vervullen.
De welkomers en traditioneel links in de EU (waartoe in het verleden ook Italië behoorde) moeten de steriele mensenrechtenbenadering opgeven. In plaats daarvan zou het een concrete mondiale visie moeten omarmen, waarin massamigraties als gevolg van oorlog of economische ontbering niet worden gezien als een humanitaire aangelegenheid, maar eerder als het product van het moderne, wilde neokapitalisme, dat alleen kan worden opgelost door het rampzalige beleid ervan te temmen.
Attilio Moro is een ervaren Italiaanse journalist die correspondent was voor het dagblad Il Giorno uit New York en eerder werkte voor zowel radio (Italia Radio) als tv. Hij heeft veel gereisd, waarbij hij verslag heeft gedaan van de eerste oorlog in Irak, de eerste verkiezingen in Cambodja en Zuid-Afrika, en heeft verslag uitgebracht vanuit Pakistan, Libanon, Jordanië en verschillende Latijns-Amerikaanse landen, waaronder Cuba, Ecuador en Argentinië. Momenteel is hij correspondent voor Europese zaken, gevestigd in Brussel.
Als u dit originele artikel op prijs stelt, overweeg dan alstublieft een gift doen aan Consortium News, zodat we u meer van dit soort verhalen kunnen vertellen.
Lees eerst die van Robert Parry voordat u commentaar geeft Reactiebeleid. Beschuldigingen die niet door feiten worden ondersteund, grove of misleidende feitelijke fouten en ad hominem-aanvallen, en beledigend of grof taalgebruik jegens andere commentatoren of onze schrijvers zullen worden verwijderd. Als uw reactie niet onmiddellijk verschijnt, wees dan geduldig, aangezien deze handmatig wordt beoordeeld. Om veiligheidsredenen verzoeken wij u geen links in uw opmerkingen in te voegen.
Ik denk dat mensen heel goed begrijpen wat de uittocht van immigranten veroorzaakt, dat wil zeggen de illegale immorele oorlogen waarin de mensen van Europa en de VS zijn voorgelogen.
Betekent dit dan dat dezelfde mensen die ook het slachtoffer waren van de Amerikaanse oorlogen nu voor deze misdaden moeten boeten met hun leven en landen?
Het lijkt erop dat we onvoorstelbare hoeveelheden geld hebben voor (nooit eindigende) oorlogen. Als we de helft daarvan zouden investeren in economische kansen voor die landen, zouden we de migratie bijna kunnen elimineren. Oorlogen zijn heilig, immigranten niet. Houd op met zeuren over immigranten totdat je de werkelijke kosten van de oorlog en de naderende klimaatcrisis onder ogen ziet.
“Allen missen echter het essentiële feit dat de massale illegale immigratie van de moderne tijd het resultaat is van het mondiale kapitalisme. ”
Nee nee nee. Niet “allen” missen dit feit.
Velen wijzen al heel lang op dit feit.
Het is heel duidelijk.
En daarom is Soros een goede avatar van de hele puinhoop.
Laten we niet vergeten dat dit de man is die als kapitalist met mondiaal bereik de zilvermarkten in het nauw kon drijven, zodat het Britse pond – wat, de waarde ervan – instortte? Ik kan me de details niet herinneren, maar hij brak de Bank of England door short te gaan op het pond, en dwong Groot-Brittannië zich terug te trekken uit een of ander financieel beleid dat ze van plan waren uit te voeren.
Dit werd bewerkstelligd doordat ÉÉN MAN spelletjes speelde op het mondiale kapitalistische bord en de munteenheid van een heel land en zijn financiële beleid en plannen verpestte. Heeft een ‘nationalist’ ooit zoiets gedaan? Nee. Omdat je een ‘mondiale kapitalist’ moet zijn om dit soort streken uit te halen. Soros, hij is perfect in staat om migranten te gebruiken als instrument om een land vooruit te helpen door spelletjes te spelen met de economie of de financiën. Omdat hij in meerdere landen aan hendels kan trekken en trekken om de gewenste effecten te bereiken. Dat is de basisdefinitie van globalisme.
Het is absurd naïef om je voor te stellen dat Soros *niet* aan de touwtjes trekt om het beleid in heel Europa en de wereld te beïnvloeden. Het is zijn beroep. Het is wat hij doet. Dat is zijn CV.
Het artikel klopt precies. Multinationale ondernemingen zijn niet langer tevreden met de obscene winsten die zij maken door banen uit te besteden van geïndustrialiseerde landen naar lagelonenlanden. Met behulp van ‘humanitaire gronden’ als excuus faciliteren ze illegale en legale migratie naar geïndustrialiseerde landen om hoge werkloosheid, vernietiging van vakbonden en lagere lonen te garanderen. Dit doen ze door lokale werknemers te vervangen door lagerbetaalde migranten. Bovendien creëren ze doelbewust oorlogen (profiteren van wapenverkopen), staatsgrepen en economische chaos om het aantal migranten te vergroten. Ten slotte maken ze, om publieke steun voor dit beleid te verzekeren, gebruik van door het bedrijfsleven gecontroleerde reguliere media en NGO’s om de oppositie tegen dit beleid te onderdrukken met beschuldigingen van racisme, nationalisme, rechts conservatisme en wreedheid.
Helaas, en teleurstellend, komt dit artikel volledig overeen met alles wat je kunt lezen over de Italiaanse politiek buiten Italië – inclusief natuurlijk alles wat de reguliere media (*) te bieden hebben: de grootste politieke macht in Italië (meer dan 30% van de de volksstemming vanaf de verkiezingen van 2018), dat wil zeggen de Movimento 5 Stelle (M5S, = “Vijfsterrenbeweging”), wordt volledig genegeerd. Afgaande op dit artikel zou je niet denken dat het nog steeds de belangrijkste kracht is in de tweede regering op rij.
Hoewel deze omissie vaak kan worden verklaard door de dreiging die de nieuwe aanpak van deze beweging vertegenwoordigt voor de traditionele politieke belangen (of deze nu globalistisch, links, soevereinistisch of welke andere -ist dan ook in de stad zijn), en dat het de voorkeur verdient een ernstige dreiging te negeren in plaats van deze in de publiciteit te brengen. Het toont ook vaker wel dan niet aan dat de meeste commentatoren niet in staat zijn een referentiekader te begrijpen – om niet te zeggen zich voor te stellen – dat verschilt van hun eigen diepgewortelde denkpatronen.
Toch hebben een aantal exponenten van de M5S al een aantal jaren – zij het met variabele intensiteit – de noodzaak benadrukt van alternatief beleid, zoals voorgesteld door de auteur van dit artikel. Vreemd genoeg negeert hij dat hun standpunten soms openlijk tot conflictueuze uitwisselingen hebben geleid (zoals bijvoorbeeld toen ze probeerden het effect van de Franse CFA-frank op de economieën van de Afrikaanse landen die ervan afhankelijk zijn aan te pakken, een kritiek die niet zo was. helemaal goed ontvangen in Franse kringen); of juist het feit dat premier Conte, die in de geest dichter bij de M5S staat dan bij welke andere politieke groepering dan ook, herhaaldelijk de noodzaak heeft uitgedrukt van een totaal andere benadering van immigratiegerelateerde kwesties.
[(*) De Italiaanse MSM hebben vanzelfsprekend een andere houding aangenomen, sinds de M5S twaalf jaar geleden vorm begon te krijgen: in al die tijd zou het heel moeilijk zijn om iets te vinden dat niet als onwaarheden, leugens kan worden gecategoriseerd. , verdraaiingen, laster, laster, of gewoonweg bashen omwille van het bashen.]
Attilio Moro maakt een aantal zeer goede punten met betrekking tot de wortels van de immigratiecrisis in Italië en Europa, vooral de rol van Europa in de verarming van Afrika door middel van landbouwprotectionisme en de verwoestingen van multinationals, maar maakt slechts één zijdelingse verwijzing naar de olifant in de kamer, namelijk Door de neoconservatieve westerse imperialistische interventies in Libië en het Midden-Oosten, die enorme stromen oorlogsvluchtelingen creëerden – en in het geval van Libië, zoals kolonel Gaddafi had gewaarschuwd – werd de barrière voor Afrikaanse immigratie naar Europa weggenomen.
Het Italiaanse volk – dat in mijn (subjectieve) visie – waarschijnlijk het meest intelligent en best geïnformeerd in het Westen is – beseft dit grotendeels, en dit wordt niet alleen weerspiegeld in de populariteit van Matteo Salvini en zijn anti-immigrantentubthumpers (die nu afnemen? ), maar ook in die van meer reflectieve leiders, vooral in de Vijfsterrenbeweging, die erkennen dat het niet de arme immigranten zijn die de schuld moeten krijgen, maar eerder het oorlogszuchtige, corrupte establishment in het Westen dat de puinhoop heeft gecreëerd, zowel door zich te bemoeien in Afrika en door de ‘eeuwige oorlog’ in het Midden-Oosten.
Eerder dit jaar verstoorde de Vijfsterrenleider Luigi di Maio de diplomatieke veren toen hij aankondigde: “De EU zou Frankrijk en alle landen zoals Frankrijk die Afrika verarmen, moeten sanctioneren en deze mensen moeten laten vertrekken, omdat Afrikanen in Afrika zouden moeten zijn, en niet aan de onderkant van de wereld. de Middellandse Zee… Als mensen vandaag de dag vertrekken, komt dat omdat de Europese landen, en vooral Frankrijk, nooit zijn gestopt met het koloniseren van tientallen Afrikaanse landen.”
Hoe waar, maar hoe zelden openlijk uitgesproken!
De nieuwe leiding van Italië – vooral Giuseppe Conte en di Maio – betreurt de dag waarop Sarkozy en Cameron, met Obama en H. Clinton voorop, erin slaagden Libië te veranderen van een functionerende staat in een anarchistische jungle vol terroristen en open slavenmarkten , waardoor de immigratiecrisis ontstaat.
Laten we hopen dat Conte en di Maio erin slagen het beleid te veranderen, niet alleen in Italië, maar in Europa als geheel (wat na de Brexit gemakkelijker zal worden). Laten we ook hopen dat 5 star erin slaagt zich te ontwikkelen van een populistische beweging tot een sterke en duurzame politieke kracht voor de lange termijn.
@ PEG: Ik zou het (uiteraard) eens zijn met bijna alles wat je hier beweert – ware het niet dat dit het geval was: “Het Italiaanse volk – dat in mijn (subjectieve) visie – waarschijnlijk het intelligentst en best geïnformeerd is ter wereld West – beseffen dit grotendeels, en dit komt niet alleen tot uiting in de populariteit van Matteo Salvini”.
Italianen zijn over het geheel genomen ongeveer net zo gehersenspoeld en ongeïnformeerd als ieder ander in Europa, en Salvini's succes in de enquêtes toont dat naar mijn mening precies aan. Het sensationele kabaal dat hij en de Lega de hele zomer hebben gemaakt, waarbij ze pronken en slogans schreeuwen op de stranden van het land – terwijl de Vijfsterren-leden van de regering hun uiterste best deden – is met plezier door de media uitgezonden. Zoals sommigen suggereren, heeft dit de verdienste dat het de aandacht afleidt van de prestaties van de M5S, het zwarte schaap van de politiek.
Er spelen verschillende dingen. Terwijl de gedrukte pers, net als elders, voortdurend in termen van verkoopcijfers achteruitgaat, vertrouwt de overgrote meerderheid van de mensen nog steeds op hun televisie als informatiebron. Los hiervan heeft het feit dat Italianen, om historische redenen, veel meer redenen hebben om hun politieke klasse (of wat dat betreft de meeste instellingen) te wantrouwen, ertoe geleid dat mensen op alternatieven springen, of deze nu constructief zijn zoals de M5S of incompetent, bekrompen luidruchtige mensen zoals de politici van de Lega (die in dit voorbeeld lijken op de fascisten van Mussolini in de begindagen, zie “Goliath” in het Engels door GA Borgese)
Wat betreft het gebruik van internet als informatiebron moeten we opmerken dat de statistieken ons vertellen dat Italianen tot de minst internetvaardige mensen op het continent behoren (je zou je niet kunnen voorstellen hoeveel mensen bijna nooit hun internet aanzetten). computers voor wat dan ook, bekijk hun e-mails of neem zelfs de moeite om ze te beantwoorden). Dit kan te maken hebben met de vergrijzing van de bevolking, maar ook met de slechte bekendheid (bijvoorbeeld vergeleken met de Duitsers of de mensen in kleinere landen) met het Engels, om maar niet te spreken van andere vreemde talen. Ik zei ‘computers’, niet ‘smartphones’: persoonlijk beschouw ik het universele gebruik van Facebook, Twitter en dergelijke niet als een bewijs dat mensen min of meer intelligent zijn, of beter of slechter geïnformeerd.
Om samen te vatten hoe Italianen heel goed kunnen aantonen dat ze *niet* noodzakelijkerwijs ‘intelligenter en beter geïnformeerd’ zijn dan anderen, zelfs als ze bijvoorbeeld internet gebruiken: de commentaren op dit interview van twee dagen geleden op Spoetnik Italië, waar toppoliticus en ex-minister Calderoli, een van Salvini's meest weerzinwekkende karakters (zie zijn bijdrage op Wikipedia, in het Italiaans als je kunt), vergelijkt schaamteloos het activisme dat zijn Lega verwacht met dat van de Vietcong tijdens de Amerikaanse oorlog! Al deze commentaren *juichen* zijn belachelijke analogie toe, en slechts één ervan toont enig voorbehoud, waarbij hij betwijfelt of de Lega het lef heeft om de Vietcong te evenaren!
Toevoeging aan onze beide berichten: het karakter zelf van de Vijfsterrenbeweging maakt haar, voor zover zij zich niet houdt aan de regels van de traditionele politieke spelletjes en het beste kan worden samengevat met de uitdrukking ‘directe democratie’, kwetsbaar voor manipulaties door de media, zoals blijkt uit dit artikel in Sputnik Italië, m5s-in-rivolta-parla-la-fronda-anti-di-maio/ waar Sputnik (die de neiging heeft gunstig te zijn voor de Lega) in de kop beweert dat een interne Er vindt een opstand onder leiding van de vorige minister van Volksgezondheid plaats in de gelederen van de M5S – terwijl verder in het artikel blijkt dat zij stelt, zo niet precies het tegendeel, dan tenminste dat zij en anderen slechts de wens hebben geuit voor een andere benadering van de interne problemen van de beweging. Probeer Yandex voor een vertaling.
Robert J: Bedankt voor je zeer scherpzinnige en interessante antwoord op mijn bericht. Je richtte je op een overdreven verklaring van mij, die ik zou hebben geschrapt of opnieuw geformuleerd als ik een beetje had nagedacht over de post voordat ik hem eruit gooide. Het was op geen enkele manier mijn bedoeling om Salvini te prijzen (of zijn handlangers als Calderoli, die zo schadelijk zijn als je beschrijft, sommigen op het niveau van Mussolini's squadristi), maar ik wilde eerder wijzen op de totaal nieuwe en zeer productieve aanpak van de Vijfsterrenbeweging. , wat uniek is in Europa als een democratische beweging die ingaat tegen de heersende orthodoxie (op deze manier is Italië vandaag de dag uniek, net zoals Duitsland dat was in de jaren tachtig toen Petra Kelly de Groene Partij oprichtte, die helaas is afgeweken van de verkeerde kant).
Dat is het punt dat beiden maken: de Vijfsterrenbeweging (M5S) hanteert een fundamenteel nieuwe en innovatieve benadering, gebaseerd op directe democratie, non-interventionisme, milieubewustzijn, democratisch gebruik van internet, enz., die over het hoofd wordt gezien of weggevaagd als ‘populisme’ door de westerse reguliere pers. Zoals u in uw bericht zegt, wordt de M5S “volledig en volkomen genegeerd”, ook al is zij nu de belangrijkste politieke kracht in het land, en daar ben ik het mee eens – dit kan worden verklaard door de bedreiging voor de gevestigde belangen en door het feit dat zij een nieuw kader heeft. referentie die conventionele commentatoren niet begrijpen.
Ook een goede opmerking van u dat de “directe democratie” van M5S haar kwetsbaar maakt voor manipulatie door de media, die democratische meningsverschillen als interne opstanden of problemen afschildert.
De cruciale vraag voor de toekomst is wat de toekomst van M5S kan zijn en zal zijn, zowel in Italië als als een beweging die wortel kan schieten in andere Europese landen – zoals bijvoorbeeld Frankrijk, Oostenrijk en zelfs Duitsland – als alternatief voor zowel de steeds uitgeputtere mainstream en het nationalistisch populisme. Is directe democratie in een politieke partij echt levensvatbaar of is deze, net als het hoeden van katten, gedoemd te mislukken? Bovendien krijgen, zoals u aangeeft, de pestkoppen op het schoolplein – de Lega – de aandacht en dus steun, terwijl de serieuze, ijverige leerlingen (M5S) dat niet doen (een situatie die we kennen uit andere landen). De sterke, diepgewortelde positie van het reguliere ‘establishment’, dat nieuwe rivalen zal negeren, belasteren of actief ondermijnen, kan niet worden onderschat.
Het zou zeer interessant zijn om dit gesprek voort te zetten.
Nou ja, deze zin is eindelijk geschreven: “(D)e oorlogen om olie en dominantie in het Midden-Oosten hebben enorme instabiliteit en vluchtelingen gecreëerd.”
Maar er had moeten staan: “De oorlogen tussen de VS en de NAVO om olie en dominantie in het Midden-Oosten en Afrika hebben enorme instabiliteit gecreëerd, een toestand die door de geschiedenis heen vluchtelingen heeft voortgebracht.”
De VS hebben een boog van militair/economisch conflict gecreëerd die Europa omringt. Het Amerikaanse leger beweert openlijk legitieme ‘belangen’ te hebben in vrijwel elk Afrikaans land, en de oorlogen die het in sommige daarvan voert, blijken zelfs voor het Amerikaanse Congres geheim te zijn.
Als men “niet beter wist”, zou men gedwongen kunnen worden te concluderen dat de VS in het gebied oorlog voerden
worden gevoerd om Europa te verzwakken!!!
Een iets scherper artikel verscheen in augustus 2018 door Aidan O'Brien, getiteld In Italië zijn er 12,000 Amerikaanse soldaten en 500,000 Afrikaanse vluchtelingen. Verbind de punten.
Een deel van dat artikel:
“Sinds het jaar 2000 hebben de VS het Italiaanse schiereiland feitelijk in een dolk veranderd, die de Middellandse Zee in het algemeen en Afrika in het bijzonder treft. De oorlogen tegen de islam en AFRICOM veranderden de relatie van Amerika met Italië. In 2005 verplaatste de Amerikaanse marine haar Europese hoofdkwartier van Londen naar Napels. In 2008 vestigde United States Army Africa (USARAF) een winkel buiten Venetië (Vicenza). En Sicilië (de Sigonella-basis, vlakbij Catania) werd een belangrijk centrum voor Amerikaanse drones en andere aanvals- en surveillancevliegtuigen – gericht op Afrika.”
Het vrije verkeer van arbeid is het stalinisme van het kapitalisme. Europa wordt ook geplaagd door de vluchtelingen van het imperialisme van de VS, Israël en de maffia-monarchieën die aan de Perzische Golf zijn opgeofferd.
De effectieve ‘mondiale visie’ moet economische ontwikkeling en bescherming van externe culturen zijn om ontheemding te voorkomen. Zonder dat zullen de ontheemden een terugslag krijgen, en de ontwrichting zou therapeutisch moeten zijn, waarbij de nadruk zou moeten liggen op het ombuigen van de verspilde middelen van buitenlandse oorlogen naar buitenlandse hulp.
Terwijl “massamigraties het product zijn van … kapitalisme” omdat de ergste tirannen naar de top stijgen waar instellingen het kopen van publieke ambten toestaan, moet de oplossing van “het temmen van het rampzalige beleid” beginnen met het beschermen van die instellingen tegen geldmacht, dat wil zeggen door het herstellen van de democratie.
We zouden allemaal beter af zijn als de immigranten ons zouden kunnen helpen de democratie te herstellen. Dat kan het volledige embargo van de VS vereisen, het mislukken van zijn eindeloze illegale buitenlandse oorlogen en het terugdringen van de armoede, zodat de bevolking van de VS gedwongen wordt naar DC en New York te emigreren om de krachten van de oligarchie te overweldigen.
De politieke kloof in de westerse wereld is niet langer links/rechts, arbeid/conservatief, arbeider/werkgever. De PRIORITEIT verandert snel naar globalistisch/nationalistisch. Daarom zijn BORDERS onderwerp en overweging nummer één. Cultureel/multicultureel, grenzen/zonder grenzen.
Hoewel de verdeeldheid tussen globalisten en nationalisten steeds meer wordt benadrukt door de media, denk ik dat de verdeeldheid tussen de mondiale neoliberale establishment-elites versus alle anderen een nauwkeuriger beeld zou zijn. Het establishment, inclusief bedrijven, regeringspolitici en inlichtingendiensten/politiestaten, heeft de elites tientallen jaren lang zichzelf beschermd in hun pogingen tot mondiale zakelijke exploitatie van de hulpbronnen van zwakkere landen, waaronder goedkopere arbeidskrachten. De rijken hebben er enorm van geprofiteerd; de bovenste 1% heeft hun waarde zien verdrievoudigen, terwijl de onderste 50% de afgelopen 40 jaar watertrappelen. Om deze ongelijkheid voort te zetten, uit te breiden en enigszins en tijdelijk de hebzucht van de rijken te bevredigen, moet het establishment alle aspecten van het niet-globalistische niet-neoliberalisme demoniseren, vooral via de overheid en hun schoothondjemedia, die alle geloofwaardigheid hebben verloren. De wereld bestaat in hun visie om geld te dumpen in de onverzadigbare muil van de mondiale neoliberale elites van het establishment. Verpest de rest van de mensheid.
Er is absoluut niets moreel, ethisch verdacht of pathologisch aan het verlangen naar een sterke handhaving van de grenzen van een natiestaat. Er is absoluut niets moreel of ethisch verdacht of pathologisch aan het verlangen naar enig economisch nationalisme, zolang de militaristisch-imperialistische impuls volledig wordt onderdrukt en de burgerlijke vrijheden onwankelbaar worden gehandhaafd voor alle burgers van de genoemde natiestaat. Natuurlijk zou het volledig onderdrukken van de imperialistische impuls enorm veel doen om de stroom van arme underdogs naar onze kusten te verzachten, die vaak op de vlucht zijn voor door oorlog geteisterde en economisch uitgebuite derdewereldlanden door de uitbuiters en hegemonen van Washington-Zio.
Het is opmerkelijk dat enkele van de grootste voorstanders van het krankzinnige idee van open grenzen de gebroeders Koch en de Kamer van Koophandel zijn geweest, omdat zij zich volledig realiseren – in tegenstelling tot sommige van mijn broeders van anti-imperialistisch progressief-populistisch links dat een krappe arbeidsmarkt markt is een zegen voor werknemers. Als je aan de kant van de Koch-broeders en de Kamer van Koophandel staat, weet je dat je op zijn best waanvoorstellingen hebt en in het slechtste geval bedrieglijk bent.
Kijk bijvoorbeeld eens naar de Joodse supremacistische staat Israël – zij handhaven hun grenzen met een bloeddorstige wreedheid die ziek en weerzinwekkend is; toch behoren veel van Israëls grootste kampioenen en propagandisten hier in de Verenigde Staten tot de grootste voorstanders van onbelemmerde immigratie. De hypocrisie blijft niet onopgemerkt.
Goede punten.
De belangrijkste kwestie is dat, zoals opgemerkt: “De EU, vertegenwoordigd door haar leiders (de Franse Emmanuel Macron en de Duitse Angela Merkel) bijvoorbeeld vooral voorstander is van het accepteren van migranten, maar alleen als ze aankomen en in Italië blijven, terwijl slechts een Slechts weinigen (voornamelijk de Scandinavische landen) zijn bereid de lasten te delen. Bovendien beschouwt de EU illegale immigratie nog steeds als een nationale, en niet als een Europese, aangelegenheid.”
De neoliberale globalisten willen Zuid-Europa behouden als een exploiteerbare buffer waar de problemen ‘problemen van de soevereine natie’ zijn (hoewel de EU de soevereiniteit alleen door de euro heeft vernietigd). In principe zouden immigranten die ooit in Italië, Griekenland of welk ander EU-land dan ook zijn toegelaten, vrij bestuur over de hele EU moeten hebben. In de praktijk weigeren zelfs de welvarender Noord-Europese landen, de meest gewilde woningen, deze te accepteren en te ondersteunen. In plaats daarvan willen ze de beste, goedkoopste en meest exploiteerbare arbeidskrachten uitkiezen.
Goed gezegd, Drew. Bedankt; Daar ben ik het mee eens.
Hoor hoor. Wat mij heeft verrast is dat er een grens is getrokken tussen de Italianen die tegen de toestroom van vluchtelingen zijn (in een land met momenteel zeer slechte economische vooruitzichten voor de bevolking) en degenen die deze toestroom steunen (als humanitair antwoord). Zoals in de media wordt geportretteerd (wie kent de realiteit?), is het kwaadaardig, xenofoob extreemrechts versus het openhartige, redelijke centrum – en niemand legt de schuld op imperiale oorlogen en de verachtelijke aanvaarding ervan door de EU. Moro legt de schuld waar die hoort. Hoeveel Italianen doen dat ook? Weten we?
Er zit meer in de Israëlische immigratie dan mensen weten. Decennia lang heeft Israël een arbeidsmigrantenbevolking gehad uit Thailand en andere Zuidoost-Aziatische regio's. Deze honderdduizenden arbeiders leefden onder erbarmelijke omstandigheden, aldus de overleden Israëlische dichter en schrijver Maxim Ghilan, die de publicatie Israel and Palestine leidde. Als ze kinderen hadden, waren de kinderen ongedocumenteerd, onzichtbaar en in wezen geen entiteiten. Human Rights Watch publiceerde op 21 januari 2015 het rapport getiteld “A Raw Deal Abuse of Thai Workers in Israel’s Agricultural Sector.” Het is een inkijkje in de kwestie.