Alleen Bernie en Tulsi liepen de wandeling in 2016, zegt John V. Walsh.
Tweede ronde van Democratische kanshebbers tijdens het primaire debat van CNN op 31 juli.
By John V Walsh
Dissident Voice
TDe huidige ronde van presidentiële debatten zit boordevol plannen, programma's, beloften, claims en tegenclaims. De vraag is, zoals altijd, welke kandidaten we moeten geloven. Hoe dichter we bij een verkiezing komen, hoe gewetenloze kandidaten hun uitspraken afstemmen op wat de kiezers willen horen. Het probleem is het scheiden van de flimflampols van de eerlijke.
Nog problematischer: hoe kunnen we onderscheid maken tussen de politicus die zich op zijn gemak voelt met de meest verheven woorden, maar niet de moed heeft om ervoor te vechten? Ideeën zijn dertien in een dozijn, en de beste op politiek gebied zijn eenvoudig. Er is geen Isaac Newton voor nodig om ze te formuleren, laat staan te herkennen. Een kind dat kan zeggen: ‘De keizer heeft geen kleren’, zal het prima doen, zolang het kind maar de moed heeft om het te zeggen. Testiculaire of ovariële kracht, afhankelijk van het geval, is essentieel
Hoe moeten deze vragen worden beantwoord als progressieven in 2020 naar de kandidaten van de Democratische Partij kijken? Voor 2020 is er een eenvoudig antwoord. Kijk maar naar 2016.
Senator Bernie Sanders, primair debat op 30 juli. (YouTube)
2016 werd algemeen erkend als het jaar van het ‘populisme’, beter omschreven als het jaar van de opstand tegen het politieke establishment – bij beide partijen. De Democratische voorverkiezingen in 2016 waren een strijd van progressieve krachten tegen het Democratische establishment, en de strijdlijnen waren duidelijk getrokken. Die lijnen blijven grotendeels hetzelfde als we 2020 naderen.
Aan de progressieve of populistische kant bevonden zich degenen die zich verzetten tegen de eindeloze oorlogen in het Midden-Oosten, en aan de kant van het establishment degenen die deze lange en bloedige oorlogen steunden. Aan de progressieve kant bevonden zich degenen die de broodnodige binnenlandse hervormingen steunden, met name Medicare for All, wat tenslotte een hervorming is van bijna 20 procent van de gehele economie en een hervorming die met het leven zelf te maken heeft. Daarentegen waren er aan de kant van het establishment degenen die ObamaCare steunden, een apparaat met zijn steeds stijgende premies en steeds afnemende dekking, om onze gezondheidszorg over te laten aan de tedere genade van de verzekeringsgiganten.
In 2016 gaven de experts progressieven weinig kans op succes. Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton was een shoo-in, zo werd ons allemaal verzekerd door de bekende horde ‘betrouwbare bronnen’. En gezien de controle die de Clintonieten uitoefenden over het apparaat van de Democratische Partij, was er weinig vooruitzicht op een succesvolle rebellie en was er geen enkele kans dat je carrière zwaar beschadigd zou raken door je te verzetten tegen de partijelite. Zomersoldaten en dubbelhartige kandidaten waren niet geïnteresseerd in het uitdagen van het establishment.
Alleen Gabbard steunde Sanders
Senator Bernie Sanders was de enige politicus die bereid was de strijd aan te gaan met het establishment. Hoewel hij technisch gezien geen Democraat was, voerde hij gesprekken met hen en werkte met hen samen. (Voor 2020 heeft hij genomen de partijbelofte.) En hij was een levenslange, betrouwbare en vurige pleitbezorger voor Medicare for All en een consequente tegenstander van de eindeloze oorlogen. Voor deze dingen was hij bereid de strijd aan te gaan tegen een overweldigende overmacht in de hoop dat hij zou zegevieren, en omdat hij door zijn basiscontacten voelde dat er een opstand op komst was.
Tulsi Gabbard voert campagne voor Sanders in Gainesville, Florida. (YouTube)
In 2016 volgde slechts één van de huidige kandidaten Bernie, steunde hem en vergezelde hem op het campagnespoor: vertegenwoordiger Tulsi Gabbard. Destijds was ze congreslid voor twee ambtstermijnen en vice-voorzitter van het Democratic National Committee (DNC), een functie om carrière te maken, waarvan ze zou moeten aftreden om een van de kandidaten te steunen. Bovendien werd gemeld dat ze de interne vooringenomenheid van de DNC ten gunste van Hillary in toom hield.
Om haar ongenoegen over de DNC te uiten en Bernie te steunen moest ze het Clinton establishment trotseren, wat misschien wel het einde van haar politieke carrière had kunnen betekenen. Maar ze was een vijand van de eindeloze oorlogen, deels gebaseerd op haar eigen ervaring als lid van de Nationale Garde, die in een medische eenheid in Irak was uitgezonden en de verwoestingen van de oorlog met eigen ogen had gezien. Dus sloot ze zich aan bij Bernie, stelde hem voor op veel van zijn bijeenkomsten en versterkte zijn anti-oorlogsboodschap.
Bernie en Tulsi hebben zich bewezen in de bepalende strijd van 2016. Ze laten ondubbelzinnig weten waar ze aan toe zijn. En Bernie had de nominatie heel goed kunnen winnen als hij niet door het establishment, dat nog steeds de machtsinstrumenten in de Democratische Partij controleert, had bedrogen.
Warren hield steun in
In 2016 stonden deze twee in schril contrast met de andere Democratische kandidaten van 2020. Laten we een voorbeeld van deze anderen nemen: Elizabeth Warren, een lieveling van de reguliere media, die vaak naar haar verwijst als “ideologisch afgestemd” op Sanders. [Haar belangrijkste probleem is de aanpak van de banken op Wall Street.] Misschien staat ze er – althans in woorden – ook achter dat ze Medicare for All bevoordeelt, hoewel ze zich haast te zeggen dat ze ‘openstaat voor andere benaderingen’. Die kwalificatie is balsem voor de oren van de verzekeringsgiganten. Vertaling: ze heeft zich al overgegeven voordat de strijd is begonnen.
Sanders en Warren tijdens het debat van 30 juli. (YouTube)
In 2016 was een cruciale voorverkiezing voor Bernie Massachusetts, waar Warren aanzienlijke invloed uitoefende. Clinton versloeg Sanders daar met slechts 1.5 procent, terwijl ze daar in 15 met 2008 procent verloor van Obama. Wikipedia heeft dit over de primaire zeggen:
“Na de voorverkiezingen werd Elizabeth Warren, de hoogste Amerikaanse senator van de staat, breed bekritiseerd door Sanders-aanhangers online vanwege haar weigering om hem voorafgaand aan de voorverkiezingen te steunen. Aanhangers van Bernie Sanders hebben betoogd dat een steunbetuiging van Warren, wiens politieke standpunten vergelijkbaar waren met die van Sanders, en die in het verleden een frequente criticus van Hillary Clinton was, Massachusetts aan hem had kunnen overhandigen."
[Ondanks haar verdediging van Sanders tijdens het debat van dinsdagavond] moet men zich afvragen of Warren de standpunten van Sanders niet werkelijk deelt, of dat zij niet bereid is zich tegen het establishment te verzetten en voor die standpunten te vechten. In beide gevallen zijn zij, en de anderen die er in 2016 niet in slaagden Bernie te steunen, niet gemaakt van het spul dat Medicare for All kan winnen, een einde kan maken aan de oorlogen om het regime te veranderen en aan de illegale sancties van de laatste vier of meer regeringen, en serieus kan beginnen. onderhandelingen om een einde te maken aan het existentiële nucleaire gevaar, en om de vele andere problemen aan te pakken waarmee wij en de hele mensheid worden geconfronteerd.
Als je dus vooruitstrevend bent en naar het drukke Democratische veld in 2020 kijkt, hoef je niet perplex te staan. Het antwoord op uw dilemma ligt vlak voor uw ogen in de plaat van 2016. De twee die toen opstonden en vochten voor het soort veranderingen dat u wenst, waren Bernie en Tulsi. Ze liepen de wandeling terwijl de weg niet gemakkelijk was.
John V. Walsh is te bereiken op [e-mail beveiligd]
Dit artikel is van Dissident Voice.
Lees eerst die van Robert Parry voordat u commentaar geeft Reactiebeleid. Beschuldigingen die niet door feiten worden ondersteund, grove of misleidende feitelijke fouten en ad hominem-aanvallen, en beledigend taalgebruik jegens andere commentatoren of onze schrijvers zullen worden verwijderd.
Geachte heer Walsh,
Bedankt voor uw steun aangaande het recente geheugenverlies van het liberale Amerika. Ik heb de rendementen in Massachusetts gezien op de avond dat ze Bernie niet steunde. Toen hij verloor, heb ik gezworen nooit meer naar Liz te luisteren. Het is dit feit alleen al dat mij ervan weerhoudt haar als alternatief in deze race te beschouwen. Helaas, er is genoeg MeToo-mediahype om Progressieven te verdelen op basis van identiteit en ik denk dat ze genoeg koelte voor de Bern zou kunnen veroorzaken.
Elizabeth Warren zou een van de zwakste kandidaten zijn die de Democraten ooit zouden kunnen nomineren.
Ze zou van alle kanten worden uitgelachen vanwege haar Indigenous Heritage Caper. En terecht.
Ze heeft geen echte reputatie op het gebied van het bestrijden van oorlogen en het Pentagon en de CIA en de duistere staat in het algemeen.
En eerlijk gezegd komt ze over als een professor uit de hogere middenklasse, gevestigd in de voorsteden, die zich op de een of andere manier met politiek bezighoudt.
Hopeloos.
Sanders mag niet eens genoemd worden. Hoe snel vergeten we zijn laatste periode, waarin hij zich openlijk blootstelde als de herdershond van de Democratische partij, om de ontevredenen weer bij de kudde te verzamelen. Hij kondigde het met zoveel woorden aan, zelfs voordat hij zijn campagne begon, en hij was openlijk medeplichtig aan de partijoperatie om hem af te sluiten toen duidelijk werd dat hij onverwacht zelfs de voorverkiezingen zou kunnen winnen.
De oude Mountebank is een constante factor en voorstander geweest van alle Amerikaanse agressieoorlogen. Geen uitzonderingen. Hij steunde ze allemaal volledig en stemde naar behoren over de oorlogsbegrotingen. Zijn enige show-oppositie was een stemming over de oorlog in Irak die niet relevant was omdat de agressie in Irak al was toegestaan door de Autorisatie voor het gebruik van militair geweld uit 2001, die hij krachtig steunde, en hoe dan ook keurde hij de kredieten uit de oorlogsbegroting goed. Hij steunde krachtig de zionistische invasie en bezetting van Palestina – hij protesteert alleen tegen de “buitensporige” ongecamoufleerde acties van de huidige extreemrechtse regering, maar volgt volledig de indringers en massamoordenaars van de “Labour Party” (kijk maar hoe hij juicht voor het bloedbad in Gaza in 2014 , tijdens zijn gemeentehuisvergadering in 2014!)
Sanders verdient, na zijn optreden in 2016 met Clinton, die hem bedroog, geen serieuze aandacht.
Dat is niet het soort man dat moet vechten tegen de groten van de CIA en miljardenbedrijven en lobby's of de schitterende geüniformeerde generaals.
Hij kan een indrukwekkende speechmaker zijn, maar dat is de grens van zijn vaardigheden.
Tulsi is het echte werk.
Maar ze gaan haar geen kans geven.
Iedereen met enige kracht en eerlijkheid is eruit wat het establishment betreft.
Amerika gaat over oorlog en imperium, en je kunt niet verwachten dat iemand die dat serieus in twijfel trekt, daarin zal slagen. Er staat te veel op het spel.
God, ze wordt regelmatig genegeerd.
Of aangevallen.
Kijk eens naar dat stukje desinformatie en vitriool van 4000 woorden van de heer Higgins in Groot-Brittannië dat zojuist is gepubliceerd.
Ze heeft geen enkele kans, maar ik bewonder haar wel.
Ik kan Elliot Higgins nergens serieus nemen. Ik ben het eens met de 'false flag'-theorieën van veel van de chemische aanvallen in Syrië. Tulsi is geweldig!
Het probleem, en Jill heeft het onderkend, is dat velen in 2007/8 op Obama reageerden door niet kritisch te luisteren naar wat hij zei en wat hij vertegenwoordigde.
Tulsi is Obama niet, maar de reacties die ik lees zijn grotendeels hetzelfde. Ze is tegen regimeveranderingsoorlogen. Periode. Ze prijst haar militaire dienst aan als een teken van moed. Ze is verre van anti-oorlog. Ze is tegen oorlog tegen regimeverandering en stelt herhaaldelijk dat de rol van de president die van opperbevelhebber is.
Ja, de MSM besmeurt haar omdat zij regimeveranderingsoorlogen en de status quo van het establishment steunt. Maar dat betekent niet dat we niet erg kritisch moeten zijn over wat majoor Tulsi Gabbard vertegenwoordigt.
Waarschijnlijk zal de ergste van allemaal, Biden, de nominatie krijgen. :-(
Accepteer geen imitaties. Sanders 2020
Naarmate de weken verstrijken, wordt het steeds duidelijker dat velen vergeten wat Sanders heeft gedaan en wat er is gebeurd met het geld dat we hem hebben gedoneerd nadat hij ervoor had gekozen het systeem te steunen waartegen hij beweerde te vechten. Hij trok de strijd niet naar de conventie, maar maakte een buiging voor het establishment. Nadat die kant van het establishment verloren was gegaan in zijn eigen nep-systeem, sloot hij zich aan bij hun koor van het valse Rusland-verhaal, als een nieuwe klap in ons gezicht. En nu wil je dat we geloven dat hij die illusie van 2016 naar vandaag heeft gebracht om door te vechten, op een positieve manier. Zijn eigen valse verhaal toepassen.
“een consistente tegenstander van de eindeloze oorlogen”
Hoe kun je een consequente tegenstander zijn van eindeloze oorlogen terwijl je stemt voor de puinhoop die nu Libië en Syrië teistert en tegelijkertijd de oorlog in Irak voortdurend steunt in stemmen? Terwijl we ook het valse verhaal steunen dat wordt gefabriceerd richting Venezuela en Maduro, wat tot meer oorlog zou kunnen leiden. Is Jemen überhaupt ter sprake gekomen in de debatten? Er is een man in deze debatten, Biden genaamd, die de deur wijd had moeten openen voor het gebruik van zelfs zo’n subtiele introductie. Vooral als het gaat om zijn gruwelijke betrokkenheid bij zijn beleid dat ons de huidige crisis aan de grens heeft gebracht. Zelfs de oorlogszuchtige Hillieary Clinton bracht ons op de hoogte van zijn stemgedrag over deze oorlogen en gruweldaden, omdat zij bereid was samen met hem daarin samen te werken.
Eén foto in het artikel heeft een onderschrift: Tulsi Gabbard voert campagne voor Sanders in Gainesville, Florida. (YouTube).
Samen met haar eigen problemen met betrekking tot conservatieve entiteiten, zoals hierboven. Je hebt ook een bijeenkomst op het gemeentehuis waar haar werd gevraagd naar de acties van de DNC in 2016, waarbij de man die de vraag stelde snel werd neergehaald door een lid van de DNC-waakhond en zij de vraag feitelijk afwimpelde. Met andere woorden. Deze acties worden niet getolereerd als ze worden besproken. Ik laat dat gewoon waar het ligt. Hij spreekt uit zichzelf behoorlijk luid.
Warren volgt ook alles hierboven. Dit artikel gaat alles over het vergeten van het verleden. Ik ben er niet helemaal zeker van of dit past bij de ideologie van Robert Parry, aangezien de huidige setting van het verhaal van de kandidaten niet overeenkomt met het verleden.
!!!Verander deze site niet in een nieuwsbron van het type Common Dreams!!!
Willem,
Dat was goed beargumenteerd. Ik herinner me dat Obama de immuniteit voor telecom steunde. In plaats van aandacht te schenken aan deze actie, negeerden mensen deze eenvoudigweg. Ik zie dat gebeuren met Tulsi en Bernie. We negeren de acties van kandidaten op eigen risico.
Sorry William, maar Noam Chomsky, Chris Hedges en Ray McGovern doen niet mee, en zouden ook niet winnen als ze dat wel zouden doen, of zelfs maar aan de debatten deelnemen.
De vraag is niet of we een of andere utopische kandidaat tot president kunnen krijgen, maar eerder welke opties een kans maken. En die opties zijn vrij duidelijk Bernie Sanders en Tulsi Gabbard, zoals dit artikel duidelijk maakt. Zelfs als ze niet winnen, kunnen ze het gesprek op een heel positieve manier veranderen, zoals Bernie en Tulsi in 2016 deden, en zoals ze nu doen.
Volgens mij is een van de problemen die we hebben het te snel tot conclusies komen. Ik weet niet zeker of je gelijk hebt als het gaat om Sanders over Irak, en ook niet als het gaat om het ondersteunen van het huidige criminele gedrag van de VS in Venezuela. Je commentaar op Tulsi is erg mager. Heb je daar een link van? Wat is meer ondersteunend voor uw standpunt? Ik leef mee, en heb mijn teleurstelling in Sanders uit 2016 hier meer dan eens kenbaar gemaakt. Ik hoef daar niet nog eens op in te gaan. Wat Tulsi betreft: ik heb moeite om haar recente BDS-stem te begrijpen, en heb tot nu toe nog geen uitleg of commentaar van haar gezien. Ik geloof ook dat we allemaal hypergevoelig zijn voor teleurstellingen en heel snel conclusies trekken. Wat Sanders betreft, ben ik bereid een tweede kans te geven. Wie van degenen van wie u tot nu toe hebt gehoord in deze show-trial “debatten” om de geloofsbrieven van de gevestigde orde te bevestigen, is indrukwekkender in het maken van een begin met belangrijke veranderingen? Sanders versus Biden? Het lijkt mij wat vroeg om deze alternatieven weg te gooien.
Hier is Tulsi over de stemming:
https://electronicintifada.net/blogs/ali-abunimah/tulsi-gabbard-tries-defend-anti-palestinian-vote
Bedankt voor deze link. Een probleem voor mij in de analyse is de óf-of-benadering: óf je steunt boycot en oppositie, óf je bent voor het verlengen van de Israëlische onderdrukking, zo begrijp ik uit de inslag van deze schrijver in zijn rapport. Ze reageerde twee keer, waarbij ze in haar tweede reactie stelde dat de BDS-beweging waartegen ze had gestemd niet de enige manier is om naar een oplossing te gaan, en dat ze voorstander is van de tweestatenoplossing. Misschien heeft ze hierover meer denkwerk/ervaring nodig? De conventionele platitudes in de resolutie en de aanval op de BDS-beweging lijken haar een onthouding als een betere positie te hebben opgeleverd. Misschien. Ik ken haar niet goed genoeg om op dit moment te concluderen dat ze door de zionisten is opgeslokt.
“Toen stemde ze, zoals gezegd, voor een militair budget van meer dan een biljoen dollar.” Ze stemde voor een ‘begroting’ die alleen maar een spelletje speelde met de ‘schuldenlimiet’; er werd feitelijk geen geld toegeëigend. En de 1.5 biljoen dollar was voor twee jaar. Kijk in plaats daarvan naar hoe zij stemt over de NDAA (National Defense Authorization Act), waar het geld wordt toegeëigend, dwz uitgegeven. Op één jaar na, 2015, heeft ze altijd NEE gestemd over de NDAA. (Ik zou haar graag haar ja-stemmen van dat jaar horen uitleggen).
Alleen Bernie Sanders heeft een betere staat van dienst dan zij gedurende de jaren dat ze in functie is; hij heeft altijd NEE gestemd.
Tulsi Gabbard is nog steeds lid van de Council on Foreign Relations en dan is er nog haar anti-BDS-stem.
Ja, en ze zegt herhaaldelijk: "Als ik er ben, ben jij de opperbevelhebber". CIC speelt alleen een rol tijdens oorlog, en volgens de grondwet alleen wanneer het Congres de oorlog verklaart. Nu is laatstgenoemde sinds Korea dood, en daarvoor creëerden regeringen verschillende vormen van valse vlaggen om deel te nemen aan een imperialistische oorlog (niet zozeer een ‘regime change’-oorlog).
Velen die deze oorlog tegen het terrorisme volgen, hebben keer op keer verklaard dat een dergelijke oorlog een tactiek is, en niet een natiestaat. Als zodanig is het van nature eindeloos, gegeven hoe lang het gebruik van terreur al bestaat in de geschiedenis van het menselijk bestaan. Het wordt een voorwendsel, niet anders dan ‘Remember the Maine’. Het wordt in wezen gedreven door kapitaal (middelen en het verzekeren van de hegemonie van de dollar).
Het verklaarde doel van Tulsi is om een einde te maken aan oorlogen over ‘regimeverandering’, maar om door te gaan met de strijd tegen ‘terrorisme’. Dit past in het neoconservatieve speelboek van dominantie over het volledige spectrum.
Ik weet niet wat ze werkelijk gelooft, maar ze heeft een agenda opgesteld die meer over militarisering gaat dan over alleen vrede. Ze doet dit door haar focus te vergroten op het beëindigen van één soort oorlogsvoorwendsel en het versterken van de oorlogsagenda van GW Bush.
Het lijkt erop dat de MSM haar bijna wat linkse steun probeert te verwerven door haar aan te vallen, zoals ze dat hebben gedaan en nog steeds doen met de “basis” van Trump. Haar frontale aanval op Harris was, hoewel schijnbaar passend, een middel om een golf van naamsbekendheid en steun te creëren.
Zolang de MSM haar aanvalt, creëert zij wat wij haar zien; de kritische scepsis aan de linkerkant/de anti-oorlog verdwijnt.
Hier wordt een andere strategie ter overweging aangeboden. In plaats van dat 30,000 mensen een stadion binnendringen om Bernie te horen spreken, waarom zouden we dan niet 30,000 mensen verzamelen in een Amazon-magazijn (samen met elke kandidaat die wil komen) en protesteren namens de slechte omstandigheden van die arbeiders? Het geld dat voor een campagne zou worden uitgegeven, zou in plaats daarvan kunnen worden ingezameld ter ondersteuning van stakende arbeiders. Geloof me, als 30,000 mensen voor een Amazon-gebouw staan, zal dat effect hebben! Dit zal mensen empoweren op een manier waarop geen enkele toespraak dat kan. Daarmee kunnen wij echte hulp bieden.
Ik wil snel erkennen dat dit slechts één ding is dat iemand zou kunnen doen. Er zijn nog veel meer. 30,000 mensen zouden fysiek een gemeentelijke zonne-/wind-/water-/geothermische centrale enz. kunnen bouwen voor een kleine tot middelgrote gemeente. Met het donatiegeld konden het land en de materialen worden gekocht.
Als iemand uit zijn huis wordt gezet, kunnen 30,000 mensen de bank omsingelen en naar de onderhandelingstafel dwingen. Als gevangenen lijden (en dat is het geval) kunnen 30,000 mensen buiten de gevangenis, het ICE-detentiecentrum enz. blijven staan en de zaak afdwingen. Elke politicus die aan deze acties mee wil doen, is welkom. (Op basis van die deelname zou je een aantal beslissingen kunnen nemen over kandidaten.)
Nu de aarde en al haar levensvormen ernstig in gevaar zijn, ben ik er niet zeker van dat de zorgen over de kandidaten voor 2020 zelfs maar relevant zijn. Het is echter duidelijk dat 30,000 mensen bereid zijn samen te komen om iemand te horen spreken. Als dat het geval is, kunnen diezelfde 30,000 mensen elkaar ontmoeten en actie ondernemen. Eén actie tegelijk, net zoals mensen door het hele land komen opdagen om Bernie te horen spreken. We weten absoluut dat 30,000 mensen zich kunnen verenigen. Laten we dat doen! Laten we directe actie ondernemen namens deze planeet en andere mensen en wat onrecht rechtzetten – direct en onmiddellijk.
Dit maakt deel uit van wat ik bedoel met een vreedzame revolutie.
Jill hoor, hoor!
“The Silent Takeover: Global Capitalism and the Death of Democracy”, een boek van Noreena Hertz, heeft als eerste hoofdstuk: “De revolutie zal niet op televisie worden uitgezonden”. In dat hoofdstuk vertelt ze hoe 800,000 mensen marcheerden tegen een economische top in Helsinki, gehouden door de mondiaal en economisch dominante naties, maar niets daarvan werd gepubliceerd in de reguliere media, die de dienstmaagd van de elites zijn. In plaats daarvan werden de weinigen die de berichtgeving toevallig zagen, getrakteerd op ‘geldschoten’ van ‘anarchisten’ die waarschijnlijk in de menigte waren geplant om het verhaal op aandringen van de rijken te veranderen en zo een vreedzaam protest van honderdduizenden mensen op gang te brengen. Het protesteerde tegen het mondiale economische beleid tot een verhaal over hoe een paar luidruchtige schurken probeerden auto's in brand te steken en ruiten in te slaan om anarchie en geweld als oplossing voor het probleem te promoten.
Hier ligt de kneep. Zelfs als 30,000 mensen voor een Amazon-fulfilmentcentrum staan en protesteren tegen slechte lonen en ondraaglijke omstandigheden, zullen ze hun dag nooit in de zon zien, aangezien de mondiale mediabelangen die de belangen van een van de grootste bedrijven ter wereld ondersteunen ook de pers bezitten te. Het zou dwaas zijn om te denken dat massale protesten ooit de oren van een aanzienlijk deel van de burgers zouden bereiken, omdat ze volledig genegeerd zouden worden en de realiteit zo verdraaid zou zijn dat het zou lijken alsof slechts een klein handjevol gewelddadige extremisten zich verzette tegen de mondiale economische belangen van de wereldbevolking. de rijkste landen.
Snel vooruit naar recente gebeurtenissen in Venezuela en Iran. De VS hebben massale omverwerpingscampagnes gelanceerd tegen deze “schurkenstaten” met hun weerzinwekkende genationaliseerde oliemaatschappijen en hun venijnige oppositie tegen mondiale bedrijven die controle proberen te krijgen over hun natuurlijke hulpbronnen. We worden gebombardeerd met nieuws over hoe deze landen een existentiële bedreiging vormen voor de vrijheid en democratie. Hemisferische hegemonie-argumenten die deze regeringen omver willen werpen, en domino-theorieën die een ineenstorting van de wereldorde van de meest vrije naties voorspellen omdat deze naties bestaan, worden door de MSM niet betwist.
Nergens is één enkele bron van de reguliere media te vinden die een afwijkend verhaal biedt waarin onze rechten om deze regeringen omver te werpen worden betwist op basis van de vermeende misdaden tegen de democratie en de vrijheid die deze landen begaan. Zij zijn onze topprioriteiten voor militaire interventie en uiteindelijke nederlaag en het is historisch sinds we dat in Iran in de jaren vijftig deden toen een CIA-staatsgreep de regering van Iran omver wierp en de olievelden aan mondiale oliemaatschappijen overdroeg.
Het lot van sommige gezinnen die lijden in een fulfilmentcentrum hier in de VS is van weinig belang voor de defensie-industrie die zich over de hele wereld verspreidt, gefinancierd door het vitriool dat wordt gelanceerd tegen andere landen die toevallig hun natuurlijke hulpbronnen willen beheersen.
Het is een eeuwenoud verhaal, maar de realiteit is dat het waar is dat degenen die de microfoon besturen onze handelwijze over de hele wereld bepalen.
30,000 of 30,000,000 demonstranten doen er niet echt toe voor de mensen die de microfoon bedienen. Ze zullen eenvoudigweg genegeerd worden.
.
Burger één,
Waar ik het over heb, hoeft er geen lakei-pers bij te zijn. 30,000 mensen die één probleem tegelijk aanpakken en terugslaan op lokaal onrecht, worden wellicht nooit op televisie uitgezonden. Maar het zal absoluut een effect hebben op het huidige onrecht en het zal de mensen laten zien dat we macht hebben, of het nu op televisie wordt uitgezonden en of er grote namen aanwezig zijn of niet.
Ik geloof dat je nog steeds in de oude manier van denken leeft dat we de oligarchie en hun handlangers “nodig hebben”. We doen niet. Het moment dat we ons dit realiseren, is het moment dat we een soort vrijheid hebben die we al lang niet meer hebben ervaren. De pers bericht misschien ook niet over de bouw van een zonne-energiecentrale, maar dat betekent niet dat deze niet is gebouwd.
Burger Eén, en het is niet mijn bedoeling hier vijandig te zijn, maar heeft u enige suggestie voor ENIGE effectieve reactie? Jills punt lijkt een oproep tot activisme te zijn in plaats van toeschouwer te zijn, net zoals wij hier in het commentaarpubliek bij CN lijken te zijn. Als activisme van het door Jill aangegeven soort nutteloos is, heeft het dan nog iets van nut? Ik denk dat deze vraag voor velen van ons erg verwarrend is. Ik zou denken dat, ongeacht hoe de gebeurtenis door de gehoorzame media zou worden getransformeerd, zoals u suggereert, 30,000 protesteerders inderdaad opschudding zouden veroorzaken, en dat zou op zijn beurt enkele hersencellen kunnen provoceren. Maar tenzij dat een kettingreactie van 30,000 mensen veroorzaakte die de een na de ander protesteerden, heb je waarschijnlijk gelijk. Ik geniet van uw opmerkingen en zou graag uw mening willen horen over wat we moeten doen (misschien is er niets) in ons huidige moeras van hersenspoeling en manipulatie.
Ik denk dat het laatste wat we op dit forum nodig hebben, dit soort neerbuigende spot is met mensen met wie je het niet eens bent. Het essentiële probleem, zoals geïllustreerd in de commentaren, is de kwestie van de geloofwaardigheid. De geloofwaardigheid van Bernie stond in 2016 ernstig op het spel en hij beschadigde die. Als je wilt ontkennen dat ook jij er last van hebt, krijg dan meer van hetzelfde soort praatjes te horen die je hier aanbiedt. Wat Tulsi's redenen ook zijn om voor de recente BDS-resolutie te stemmen, ze heeft plotseling haar geloofwaardigheid verloren. Misschien zijn we te gevoelig en overhaasten we deze kwesties. Er is aandacht nodig, geen woede en ‘het rechtzetten van mensen die volwassen zouden moeten worden’.
Ik ben het ermee eens, hetero. Mensen te schande maken met ‘oh, word volwassen’ is niet productief. Dat is niet de manier waarop de meeste commentatoren graag in contact komen met iemand met wie ze het hier op CN niet eens zijn. Ik vind de opmerking van Vinnieoh leuk. Hij voert het overtuigendere argument aan om iemand te steunen die hen enorm heeft teleurgesteld.
Als u mij een beetje speculatie wilt vergeven (geen journalist, ik).
In de eerste plaats aan de auteur die ik door de jaren heen heb gelezen en die hem een radicaal Groen vond en ver verwijderd van het dilemma van wat Dem. te geloven. Dus ik ben een beetje perplex als zijn uitdaging om de perplexen te ontwarren.
Wat betreft de kwestie van Tusli Gabbard: ik was een ‘gelovige’, vooral in een deel van wat ze zei, en het feit dat ze werd gezien als een marginale kandidaat maakte haar des te aantrekkelijker. Er waren tekenen, rode vlaggen, maar ik heb deze afgewezen in naam van een of andere nominale waarheidsvertelling.
Dan was er de recente stemming tegen BDS. Dit was een onverzoenlijke schok. Een die ik niet kon afwijzen, en dat zal ik ook niet doen. Mijn speculatie is dat ze steun heeft gevonden bij Chomsky (en misschien bij Finkelstein). Niet dat ze met Chomsky praat. Niet nodig. Hij wordt overal geprezen als de grootste intellectueel ter wereld. Dit wordt maar al te vaak vertaald in, als Chomsky het zei, dat het de zegen heeft van 's werelds leidende intellectueel. We hebben allemaal gehoord hoe macht corrumpeert. De macht is niet alleen in handen van politieke leiders. Er zijn mensen aan wie we de macht van de ‘grootste…’ hebben verleend. Toch heeft Chomsky zijn recht op een eerste amendement, en misschien is hij alleen al op dat principe tegen de stemming in het Huis van Afgevaardigden.
Ik zou het nooit oneens zijn met Chomsky alleen maar omdat ik het op bepaalde punten niet met hem eens ben (hij gelooft misschien nog steeds in de tweestatenoplossing). Dat zou dwaas zijn. Ik wil de waarheid, ongeacht de bron. Ik zoek naar mensen die in de schijnwerpers staan, met oordeelsvermogen en het vermogen om te onderscheiden wanneer iemand op een dwaalspoor is geraakt, ongeacht eerdere lofbetuigingen.
Boycots zijn een recht van het eerste amendement. BDS volgt het pad van de succesvolle boycot tegen de Apartheid in Zuid-Afrika. Vaak heb ik mensen als Chomsky de Palestijnen horen berispen vanwege hun strijdbaarheid in Gaza. En toch roept hij, wanneer een Gandhiaanse benadering van de slachting van de Palestijnen wordt ondernomen: het zal een einde maken aan Israël!
Gabbard is nu persona non grata wat betreft haar kandidaatstelling voor het presidentschap. Misschien spreekt ze de waarheid, en dat zal ik niet zomaar terzijde schuiven. Maar haar stem tegen het eerste amendement, vreedzame boycots voor een rechtvaardige zaak, en haar bereidheid om voor een militair budget van 1 biljoen dollar te stemmen, is net buiten alle grenzen. Haar bezorgdheid over regimeverandering is geen oproep tot vrede. Presidenten hebben altijd voorwendsels bedacht voor een eindeloze oorlog – tenminste 1.3% van de Amerikaanse geschiedenis bestaat uit oorlog/conflicten. Voor het grootste deel is het de CIA die de regimeverandering op zich neemt.
Grr! Ik post antwoorden en er verschijnt NIETS. Krijg geen feedback over geplaatst/geaccepteerd (of afgewezen) zijn.
“Kijk maar naar 2016” Ehmm, is dit niet een mooie manier om te zeggen: “Negeer de berg bewijsmateriaal die zich sindsdien heeft opgestapeld”? Bernie's onvermoeibare RussiaGating is niet zomaar een probleem: het zijn de dingen die ertoe kunnen leiden nucleaire oorlog. Het zet de heer Sanders ook neer als een verstokte leugenaar of als een misleide oude dwaas – welke heeft jouw voorkeur in het Witte Huis? Ten slotte maakt het niet uit hoeveel leuke dingen Bernie belooft, aangezien het geld allemaal op is: in het klimaat van de McCarthy-hysterie, die hij zelf heeft helpen creëren, al het geld gaat naar de Legers van Mordor en de staatsveiligheidsdiensten; De enige klacht van de Democraten tegenwoordig is dat Trumps oorlogsbudget niet groot genoeg is. Bernie is in Washington geweest, hij begrijpt dit allemaal; het bewijs zegt dat hij het goed vindt. Bovendien, en aangezien u ons vroeg om 2016 te herdenken, toont de RussiaGating ook een enorme minachting voor de stemming in dat jaar. Hoe kan het dat zo’n antidemocratische klootzak überhaupt nog eens verkiesbaar wordt gesteld?
Wat is er breder genomen nodig voordat mensen zich realiseren dat het systeem van twee officieel toegestane partijen zelf het probleem is? Wat weten we het beste over Tulsi Gabbard: dat ze Irak binnenviel met de legers van Mordor, en dat ze ervoor koos zich bij de Dem-partij aan te sluiten. Maar zonder toestemming van de VN-Veiligheidsraad was het eerste een oorlogsmisdaad; het bevel om het land van iemand anders binnen te vallen was sowieso illegaal en dus nietig. Waarom doen alsof je trots bent op iets dat ernstige tekortkomingen van karakter en oordeel aan het licht brengt? En wie wil er nou geassocieerd worden met de partij van de Clintons en de Podestas, naast talloze andere klootzakken, tenzij je doel eenvoudigweg is om dichter bij de gevestigde macht te komen?
Ik kom hier voor Tulsi op. Ik zou zeker niet op 38-jarige leeftijd veroordeeld hebben willen worden vanwege de naïviteit die ik bezat toen ik begin twintig was. En het was niet noodzakelijkerwijs een gebrek aan karakter voor een jongere om zich na 20 september bij de strijdkrachten aan te sluiten. Het kan zijn dat ze handelde (of misschien niet) vanuit een ‘karakter’ – door te doen wat zij dacht dat goed was. Dat zij de invasie van Irak vandaag de dag als een tragische vergissing beschouwt, strekt haar tot eer (tenzij ze louter een leugenachtige opportunist is – maar op dat punt geef ik haar nog steeds het voordeel van de twijfel).
“Er zijn twee manieren om voor de gek gehouden te worden: de eerste is door te geloven wat niet zo is; de andere is weigeren te geloven wat zo is.” – Kierkegaard
Nou, ik heb Bernie en Tulsi in die volgorde bekritiseerd: op elk moment een mogelijk verstandig individu boven een 100-jarige DC-lifer, die al verloren. Maar zoals ik het zie, haal je twee zaken door elkaar: enerzijds het ondertekenen na Witte Dinsdag (hoe 9/11 in Saoedi-Arabië wordt genoemd) en anderzijds het binnenvallen van Irak, wat transparant niets met 9/11 te maken had. , alleen maar omdat iemand met veel sterren en medailles dat zegt. Je ontvangt een bevel waarvan iedereen weet dat het illegaal is, je kiest de hoofdweg en bepleit het voor de krijgsraad (geen gemakkelijke zaak in het jingoïstische klimaat van 2003, dat is zeker) – of je vraagt asiel aan in China. Als je denkt dat het aantrekken van een uniform je ontslaat van individuele verantwoordelijkheid en schuldgevoelens, dan geef je in mijn oren toe dat je niet langer een mens bent, en het kan me niet zoveel schelen als de weerbarstige lokale bevolking in Irak je dienovereenkomstig behandelt.
Ik weet het, in Amerika praat men gewoon niet op deze manier. Voor mij is dat een teken van een cultuur dat is op een dwaalspoor geraakt, en het duopolie van de Oorlogspartij is een belangrijke boosdoener. De kwestie van de hervorming van de Democraten is na het fiasco van 2016 volledig uitgeprocedeerd; Mede dankzij de hardhandige tussenkomst van een zekere Barack Obama bleef alles zoals het was, afgezien van het opheffen van de laatste beperkingen op lobbygeld. Er kan geen vooruitgang zijn zonder verantwoording: als je het ook maar serieus meent, verbrand je de Democraten plat vanwege hun verraad aan het Amerikaanse volk, en bouw je iets beters voor '24. Weet je, het soort dingen die progressieven de afgelopen drie jaar hadden moeten doen, maar dat niet hebben gedaan, vanwege Poetin. Ellendig.
Er is hier veel waar we het over eens moeten zijn, inclusief 'hoe je praat'. Dat “er geen vooruitgang kan zijn zonder verantwoording” is een van de belangrijkste dingen die u zegt. Ik uit consequent mijn veroordeling van de Democraten en het oorlogsduopolie waar zij zich aan houden. Mijn steun voor de visie van Poetin als een rationele en toegewijde internationalist is duidelijk geweest.
Wat ik suggereer is dat ja, jouw wereldbeeld en morele keuzes duidelijk te bereiken zijn vanuit een perspectief dat niet zo duidelijk is voor jongeren. Ik hoop niets van het duopolie. Ik wil Gabbards stem versterken als hij herhaald moet worden.
De invasie van Irak was geen ‘tragische vergissing’. Het was de doelbewuste vernietiging van een soevereine natie met de bedoeling haar hulpbronnen te beheersen.
Iedereen die goedgelovig genoeg is om aan deze oorlogsmisdaden deel te nemen, zou de slachtoffers om vergeving moeten smeken. Ik zie Tulsi Gabbard dat niet doen. Ze is nog steeds trots op haar ‘service’.
Dat Gabbard de gevolgen van die oorlog en de voortdurende inspanningen om het regime te veranderen als een tragedie beschouwt en expliciet verwijst naar het lijden dat wordt toegebracht aan de mensen die daar wonen, is haar verdienste.
Ik begrijp de doelbewustheid achter de oorlog van terrorisme en krankzinnige 'overheersing', maar ik kan niet verwachten dat Tulsi's boot-schommelen deze machinaties in niet mis te verstane bewoordingen perfect blootlegt. Het woord “fout” mag niet worden gebruikt in verband met de tragedie en het was niet mijn bedoeling om haar woorden in de mond te leggen, maar als ze de uitdrukking “tragische fout” gebruikte, kan nog steeds worden gezegd dat ze een kwestie benadrukt die moet worden benadrukt. Ik ben ervoor om haar campagne (die veel kritiek levert die kritiek verdient) wat ruimte te geven om te ademen. Ik ga duidelijke meningsverschillen niet uit de weg en heb haar campagne hierover een e-mail gestuurd, maar ik wil erachter komen waar ze absoluut op de goede weg is. Een dwaze boodschap misschien.
Hoor, hoor!
Hoe zit het met de steun van Gabbard aan Israël? Ik zal niet stemmen op een vriend van de zionistische gruweldaad.
En hoe zit het met je trollen?
Ik vroeg het me af…
Wat Gabbard betreft: zij woont geen AIPAC-conferenties bij en heeft zich uitgesproken tegen Israëlische acties tegen Palestijnen. Ja, ze heeft het verprutst door dat stomme Res (“belofte” – niet-bindend) tegen BDS te ondertekenen; het was, in de meeste gedachten, een poging om over het hek heen te stappen (en uit haar reactie op de reactie bleek dat ze er niet in slaagde haar stem te rechtvaardigen). Maar in een enigszins verlossende daad tekende ze als medesponsor bij HR 496 (2019-2020). HR 496 bevestigt dat boycots beschermd zijn onder de vrijheid van meningsuiting.
Gabbard valt de MIC (plus veiligheidstakken), de zorgverzekeringssector, de DNC (en de Clinton-machine), de bedrijfsmedia en de grote technologie-industrie aan, en mensen willen ook dat zij het opneemt tegen AIPAC? De tentakels zijn op dit punt te diep om dat te riskeren: kijk maar naar wat er met Omar is gebeurd, en stel je dan voor wat er zou gebeuren met de kandidaat voor POTUS die dat zou doen. Dus... ik ben er vrij zeker van dat Gabbard hierin een dunne lijn probeert te volgen. En ik ben er vrij zeker van dat haar pleidooi voor “veilige verkiezingen” zal aansluiten bij (hoogstwaarschijnlijk indirect, wat nog steeds een manier is om de klus te klaren) de Israëlische inmenging. Houd in gedachten dat Israël zijn haken heeft in alle gebieden waar Gabbard al openlijk aanvalt.
Er vindt WEL actie plaats, maar die is alleen niet zo zichtbaar als sommigen zouden willen. Ik geloof dat Gabbard een klein voordeel van de twijfel heeft verdiend. Dit betekent echter niet dat zij buiten kritiek staat.
Als u een kandidaat heeft waarbij u zich prettiger voelt, dan is dat in elk geval de kandidaat voor U. Voel je vrij om zo'n kandidaat met de rest van ons hier te delen: ik ben er zeker van dat ze geen zwakke plekken hebben, geen gebieden waarin iemand mogelijk als lasteraas zou kunnen gebruiken.
Meneer Murray, helaas kunt u de arena niet eens betreden als u het zionisme niet steunt. Als u denkt dat Gabbard anders de beste kandidaat is, kunt u overwegen haar te steunen. Miljoenen zijn gefrustreerd als ze deze realiteit in ogenschouw nemen. Helaas kan dit alleen worden opgelost als een verlichte kritische massa van Joden de gevaren van zoveel macht in hun handen in overweging neemt. Veel joden erkennen dit en er bestaat een gevoel dat het zionisme uit de hand is gelopen en dat de onrechtvaardigheden en andere gevaren niet kunnen worden verdragen in het belang van iedereen, en niet alleen van de joodse gemeenschap. Het lijkt erop dat dergelijke gevoelens onder joden groeien, vaak vanwege de leer van het jodendom en het gedrag van christelijke en joodse zionisten. Dat het groeit is misschien meer een wens dan een gefundeerde opmerking.
Tulsi Gabbard komt 16,000 donaties te kort van de 130,000 die nodig zijn om in aanmerking te komen voor de debatten in september of om haar campagne te beëindigen; Ik heb zojuist mijn bijdrage geleverd.
Tulsi heeft zojuist aangekondigd dat ze de grens van 130,000 unieke donoren heeft overschreden – waarschijnlijk mede dankzij Deniz!!!
Nu heeft ze steun nodig om te stijgen in de peilingen.
Bij iedereen kun je fouten vinden, maar we staan op de rand van een kernramp en om perfectie te bereiken moeten we van de afgrond af zien te komen – Tulsi en Bernie zijn de beste hoop die we hebben.
Ze zijn niet perfect, maar dat is niemand. Ze gaan echter wel de goede kant op.
Laten we het volmaakte niet tot de vijand van het voortbestaan maken.
Ik dacht dat Tulsi ontslag had genomen bij de DNC nadat de organisatie door Wikileaks aan de kaak was gesteld. In ieder geval heeft ze meer moreel karakter getoond en is ze openhartiger geweest over haar bedoelingen om de VS uit eindeloze oorlogen te halen en over haar bereidheid om het op te nemen tegen het Pentagon. Geen van de andere kandidaten beschikt tot nu toe over deze kwaliteiten.
Ze heeft eerder ontslag genomen.
Het is het systeem “dom”. Geen van deze persoonlijkheden zal iets veranderen. John Adams waarschuwde voor een pseudo-democratie die niets meer was dan een cultus van persoonlijkheden.
Ook ik liet Gabbard vallen toen ik zag hoe gemakkelijk ze in de ban raakte van de AIPAC met haar stem tegen de BDS (ze zegt omdat ze tegen een tweestatenoplossing zijn, iets waar zij voor is. De tweestatenoplossing werd dood geboren. Niemand wilde Het is een middel voor eindeloze onderhandelingen die nergens toe leiden. Kijk naar het landschap. Tweestaten zijn onmogelijk. Elke dwaas kan dat zien.)
Voormalig senator Mike Gravel heeft het duidelijk en overtuigend gezegd: de tweestatenoplossing is dood. Laten we de voor de hand liggende en humane weg voorwaarts volgen
https://mondoweiss.net/2019/06/solution-obvious-forward/
Woorden betekenen weinig als je de macht hebt om te stemmen. En Gabbard koos ervoor om tegen het eerste amendement te stemmen, een vreedzaam middel om de asymmetrische macht van Israël tegen te gaan. Toen stemde ze, zoals gezegd, voor een militair budget van meer dan een biljoen dollar. Als ze (twijfelachtig) verkozen zou worden, zou ze in 2022 een militaire begroting erven die groter is dan die in 2021… een begroting waar ze op heeft gestemd.
Regimeverandering is slechts een van de vele manieren waarop dit land oorlog voert. Tegen stomme oorlogen (Obama) of regimeveranderingsoorlogen (Gabbard) is geen einde aan de oorlog en brengt geen rechtvaardige vrede tot stand. Je moet het leger op de knieën snijden en het geen miljarden dollars meer geven dan waar het zelfs om vraagt...
Het is een dom systeem. En dat systeem is gebouwd voor zelfbehoud ten koste van alles.
>Het is het systeem “dom”. Geen van deze persoonlijkheden zal iets veranderen. John Adams waarschuwde voor een pseudo-democratie die niets meer was dan een cultus van persoonlijkheden.
Ja, het is een systeem dat George Washington in een gecompromitteerde nul zou veranderen.
Mijn enige bedenking bij het volledig degraderen van haar op het gebied van de BDS is dat Norman Finkelstein er naar verluidt ook tegen is.
Wat is UW alternatief voor een vreedzame benadering van de Israëlische slachting van Palestijnen?
Misschien kunt u de oplossing van Finkelstein bieden. Ik heb er nog nooit één gehoord.
Boycotten is in ieder geval een recht van het eerste amendement.
>Wat is UW alternatief voor een vreedzame benadering van de Israëlische slachting van Palestijnen?Misschien kunt u de oplossing van Finkelstein bieden. Ik heb er nog nooit één gehoord.
[Finkelstein] beschuldigde BDS-activisten ervan “het aantal Palestijnse vluchtelingen op te blazen” en “terreur te willen creëren in de harten van elke Israëliër” in plaats van het conflict op te lossen. “Ik ga niet tolereren wat ik denk dat dwaasheid, kinderachtigheid en veel linkse geneuzel is”, zei hij.
https://newrepublic.com/article/122257/unpopular-man-norman-finkelstein-comes-out-against-bds-movement
Ik was van plan dit te posten:
BDS>Wat is UW alternatief voor een vreedzame benadering van de Israëlische slachting van Palestijnen?Misschien kunt u de oplossing van Finkelstein bieden. Ik heb er nog nooit één gehoord.
[Finkelstein] beschuldigde BDS-activisten ervan “het aantal Palestijnse vluchtelingen op te blazen” en “terreur te willen creëren in de harten van elke Israëliër” in plaats van het conflict op te lossen. “Ik ga niet tolereren wat ik denk dat dwaasheid, kinderachtigheid en veel linkse geneuzel is”, zei hij.
https://newrepublic.com/article/122257/unpopular-man-norman-finkelstein-comes-out-against-bds-movement
Ik heb dit standpunt ook ingenomen, maar kwam toen tot de conclusie dat het politiek niet verantwoord is in het licht van hoe slecht de zaken ervoor staan. Als je naar het hele plaatje kijkt…
Gabbard woont geen AIPAC-conferenties bij en heeft zich uitgesproken tegen Israëlische acties tegen Palestijnen. Ze ontmoette Assad, een verklaarde vijand van Israël. Ja, ze heeft het verprutst door dat stomme Res (“belofte” – niet-bindend) tegen BDS te ondertekenen; het was, in de meeste gedachten, een poging om over het hek heen te stappen (en uit haar reactie op de reactie bleek dat ze er niet in slaagde haar stem te rechtvaardigen). Maar in een enigszins verlossende daad tekende ze als medesponsor bij HR 496 (2019-2020). HR 496 bevestigt dat boycots beschermd zijn onder de vrijheid van meningsuiting. Dit is zeker het maken van Gabbard-worsten. Maar kijk eens wie zich bij dit onderzoek heeft aangemeld en ik betwijfel of u daar pro-zionisten of Israël-Firsters zult vinden.
Gabbard is pas 38. Ik vraag me af hoe ‘wakker’ de mensen hier waren toen ze die leeftijd hadden. Er is altijd tijd voor verandering. Dat ze doorging met het ondersteunen van HR 496 zou zo'n verandering kunnen zijn. Sanders is op dit onderwerp veranderd. Als hij vóór zijn verandering naar de schroothoop was gegooid, zouden we nu niet gezegend zijn met zijn huidige invloeden.
Gabbard valt de MIC (plus veiligheidstakken), de zorgverzekeringssector, de DNC (en de Clinton-machine), de bedrijfsmedia en de grote technologie-industrie aan, en mensen willen ook dat zij het opneemt tegen AIPAC? De tentakels zijn op dit punt te diep om dat te riskeren: kijk maar naar wat er met Omar is gebeurd, en stel je dan voor wat er zou gebeuren met de kandidaat voor POTUS die dat zou doen. Dus... ik ben er vrij zeker van dat Gabbard hierin een dunne lijn probeert te volgen. En ik ben er vrij zeker van dat haar pleidooi voor “veilige verkiezingen” zal aansluiten bij (hoogstwaarschijnlijk indirect, wat nog steeds een manier is om de klus te klaren) de Israëlische inmenging. Houd in gedachten dat Israël zijn haken heeft in alle gebieden waar Gabbard al openlijk aanvalt.
Er vindt WEL actie plaats, maar die is alleen niet zo zichtbaar als sommigen zouden willen. Ik geloof dat Gabbard een klein voordeel van de twijfel heeft verdiend. Dit betekent echter niet dat zij buiten kritiek staat.
Ik ben het ermee eens dat stemmen voor een opgeblazen militair budget slecht is. Maar als ze ertegen stemt, betekent dit dat haar tegenstanders voldoende voer hebben om haar een hypocriet te noemen omdat ze weigert veteranenspullen te financieren. Je kunt hier verdomd niet winnen, en dat is hoe het systeem het heeft gestapeld. Ze heeft overduidelijk gemaakt dat ze wil bezuinigen op de militaire uitgaven. Je moet ergens beginnen, en zij initieert dat door mensen te trainen om het te accepteren, door ‘regime change wars’ te beknotten. Er valt genoeg te verankeren met betrekking tot “regime change wars”, terwijl het met andere militaire zaken (nog) niet zo eenvoudig is. En onthoud dat ze het ook heeft over het indammen van de nieuwe opbouw van de Koude Oorlog.
Als u een kandidaat heeft waarbij u zich prettiger voelt, dan is dat in elk geval de kandidaat voor U. Voel je vrij om zo'n kandidaat met de rest van ons hier te delen: ik ben er zeker van dat ze geen zwakke plekken hebben, geen gebieden waarin iemand mogelijk als lasteraas zou kunnen gebruiken. Gravel, die ik steun, zal geen echte zichtbaarheid krijgen; hij verklaarde dat hij niet voor de nominatie ging (het kostte hem waarschijnlijk om op het podium te komen; hij herriep later, maar dat was niet genoeg om de 'overtuiging' van de DNC dat hij geen serieuze kandidaat was, ongedaan te maken). En laten we eerlijk zijn: Gravel heeft NUL te riskeren: zie de positie van Bernie in 2016 (hij zou permanent uitgesloten zijn als Dem-kandidaat als hij zijn knie niet had gebogen). Gravel zegt dat het droomticket Sanders/Gabbard is. Als je het niet met hem eens bent, lijkt het erop dat je Gravel opnieuw moet beoordelen. Ik ben het in ieder geval met hem eens: ik ben er zeker van dat hij de moeilijkheid van ‘de missie’ begrijpt.
> Gabbard is pas 38. Ik vraag me af hoe ‘wakker’ de mensen hier waren toen ze die leeftijd hadden.
Ik ben 38 en je zult niets van dat geklets uit mij horen komen.
Het lijkt mij dat Gabbard, die in de ban is geraakt van AIPAC, met deze beslissing misschien een beetje overhaast of te simpel is. Heeft iemand eigenlijk haar antwoord op WAAROM zij de BDS-resolutie steunde? En met alle respect voor Mike Gravel: zijn uitspraak dat de tweestatenoplossing dood is, wordt vervolgens gevolgd door een alternatief waarvan sommigen zouden kunnen beweren dat het in feite niets minder is dan het wettelijk vastleggen van het paradijs als antwoord op het probleem. Laten we de VS onttrekken aan ongepaste invloed van het huidige politieke establishment van Israël en Net en de rest ertoe aanzetten ervoor te zorgen dat één enkele staat ieders belangen op een democratische en eerlijke manier eert, inclusief het rechtzetten van alle huidige stappen die zijn gezet en het voortzetten van de Israëlische onderdrukking. Dat klinkt goed, dat zal ik zeggen.
Dus daar gaan we weer. Uiteindelijk ben ik het eens met wat Jill hieronder zei. Maar zolang Sanders in de race is, zal ik hem steunen en alles doen wat ik kan om hem te helpen de nominatie binnen te halen. Waarschijnlijk voor niets, en ik ben niet op zoek naar een redder: ik ben 66 – geef me een pauze omdat ik hardop huil.
Veel van de uitspraken die nu over Sanders worden gedaan, zijn valse raps of nemen niet echt de realiteit van ons verknipte politieke systeem in zich op. “Hij heeft zijn aanhangers verraden door te capituleren.” Nee, hij kwam een belofte na die hij aan het begin van de race had gedaan om de uiteindelijke kandidaat te steunen, als hij het niet was. “Hij is gewoon een herdershond die de roekeloze gelovigen naar het D-stemhokje leidt om te worden afgeslacht.” Als dat waar was, zouden ze niet zoveel geld en moeite besteden om te proberen hem weg te krijgen en te stoppen met het vullen van de hoofden van mensen met de waarheid over onze verdraaid systeem. Het establishment van de D-partij haat absoluut de anti-establishment opstand die hij heeft helpen aanwakkeren; Luister maar eens hoe Pelosi degenen kleineert die hij heeft helpen inspireren en verkozen te krijgen.
Ook ik betreur zijn besluit om het aanbod van de Groenen om hun ticket te bemachtigen niet te aanvaarden. Het zou moedig en geïnspireerd zijn geweest, maar uiteindelijk zou het in hetzelfde resultaat zijn geëindigd: Trump als POTUS. Gelooft u werkelijk dat Sanders zou hebben gewonnen als het die driewegstemming in de generaal was geweest? NIET. OP. JOUW. LEVEN. De stemming zou hopeloos verdeeld zijn geweest en Sanders zou (politiek gezien) dood en begraven zijn. Kijk eens hoe de hyperpartizanen nog steeds naar Nader spugen. In plaats daarvan leefde Sanders om nog een campagne te voeren.
En terwijl degenen die Sanders terecht veroordelen dezelfde beschuldigingen herhalen, wie zal, zeg maar, zelfs maar in de buurt komen van campagne voeren voor de dingen die hij doet? Gabbard heeft geen enkele kans als koploper, maar in dit vroege stadium is het absoluut juist om haar te steunen als je haar zo leuk vindt. Ik hou van Liz, maar veel minder dan vroeger, want zoals de auteur aangeeft toen ze de kans kreeg om hem te steunen, capituleerde ze voor de partijbazen, en ze zal hetzelfde doen op Medicare for All. De senior senator uit mijn eigen Ohio, die stoere ‘progressieve’ Sherrod Brown, haastte zich eveneens naar de schaduwen en steunde Sanders niet – geen van hen deed dat. Ze dronken allemaal de conventionele Koolaid en stierven samen in november '16.
Ik haat het om dit gesprek nog een keer te voeren, waarbij ik al deze stijlfiguren op het slagveld opnieuw moet herhalen. Zelfs als Jezus zelf verkozen zou worden, zouden ze hem nog eens kruisigen in de Senaat, en niets over de zieken en daklozen, de minsten onder ons, die de andere wang zouden toekeren, en maar door en door zouden zelfs de onderdanigheid van Mitch McConnel, Chuck Schumer en anderen verstoren. hun soortgenoten.
“Ik weet al wie de verkiezingen in 2020 zal winnen: de plutocratie.” Bedankt Jill; Ik had het daar gewoon bij moeten laten.
Het zou heel goed kunnen zijn dat Trump nog steeds POTUS was, maar het zou ook een ENORME impuls zijn geweest voor de Groene Partij, en ons misschien in een betere positie hebben gebracht voor 2020. Totdat we het flimflam-spel van de volkomen corrupte twee partijen stoppen. systeem hebben we geen kans op ECHTE verandering. Ik ben 63 jaar oud en ik denk dat ik in mijn hart nog maar een kind ben, maar ik ben slim genoeg om te weten dat Lucy elke keer op het laatste moment die voetbal wegtrekt. Tijd voor iets anders!
John, bedankt dat je ons eraan herinnert. Ik herinner me dat allemaal, maar het stond gewoon niet centraal in mijn gedachten.
Bernie is nog steeds de beste keuze, ook al is hij niet perfect op het gebied van buitenlandse zaken. Hij is zeer fel gekant tegen oorlog en dat is hij al heel lang, en dat is een goed begin voor mij. Ik denk ook dat hij kan worden geïnformeerd over de feiten over Oekraïne, Syrië en Libië enz.
Ik ben ervan uitgegaan dat hij zo geconcentreerd is op de binnenlandse programma's die hij steunt, dat hij geen tijd heeft gehad om diepgaand over alle andere buitenlandse zaken te lezen. En het is heel moeilijk om de waarheid te achterhalen, tenzij je CN, Intercept en een paar andere sites hebt gevolgd. Merk op dat vrijwel iedereen die ook maar iets weet over de feitelijke feiten nu “Onmensen” zijn. Onmensen zijn degenen die vroeger regelmatig te zien waren op PBS, CNN, netwerknieuws en kabelnieuws zoals MSNBC en nu nooit meer worden gezien en hun namen nooit worden genoemd. Ik heb het natuurlijk over mensen als Glenn Greenwald, Ray McGovern, William Binney en tientallen anderen die nu geen mensen meer zijn. Wanneer de waarheidsvertellers niet langer mogen spreken in de MSM-uitzendingen of in de opiniestukken van grote kranten, wordt het moeilijk te ontdekken wat er aan de hand is.
Geef Bernie dus niet de schuld – schrijf hem in plaats daarvan en hekel hem niet; vertel hem gewoon wat het verhaal is en waar hij moet zoeken naar bevestiging van de feiten die u presenteert.
Warren is ook leergierig, ik hoop dat Bernie de kandidaat is voor het presidentschap. en Warren is de vice-president. Beiden zijn strijders en beiden hebben een lange staat van dienst in hun ideeën voor een beter Amerika. En ik hoop dat president Sanders Tulsi zal benoemen op een van de vele belangrijke kabinetsposten die ik kan bedenken.
Bernie's campagne sms't me veel met de vraag om een of andere vorm van steun, meestal geld. Ik antwoord dat ik Bernie ondanks veel dingen graag wil steunen, vooral zijn kniebuiging voor Russiagate, maar ik kan zijn belofte om welke Dem dan ook te steunen die de nominatie wint, niet aanvaarden. Dat is de handdoek in de ring gooien vóór de eerste voorverkiezingen.
Amen Ann! Tijd voor Bernie om “een setje te laten groeien”.
En als hij niet had getekend, zou hij niet kandidaat zijn als Dem.
Hij is, in tegenstelling tot Gabbard, geen volwaardige Dem. Hij moet dus hoger springen.
Houd er rekening mee dat dit zijn laatste poging zal zijn (de nominatie). Als hij het niet haalt, betwijfel ik of hij een bedrijfsdemocraat (waarvan Warren er één is) zal steunen: hij zou echter een aantal hardcore eisen kunnen stellen die het gemakkelijker zouden maken om de genomineerde te dwingen steun te betuigen aan ‘Onze Revolutie’. Hetzelfde geldt voor Gabbard. De mensen zullen gewoon nog eens vier jaar Trump moeten tolereren; en hopelijk zullen de mensen dan serieus genoeg worden om alle bedrijfsdemocratie volledig uit te bannen.
Warren is geen vechter. Ze praat zo, maar als het erop aankomt, NIETS. Ze werd vele jaren geleden hard genaaid door HRC, maar werd door haar gezogen tijdens de campagne van 2016 (HRC lokte haar steun uit met de beloften van VP – en, zoals we weten, was het niet Warren die werd geselecteerd als running mate voor HRC ). Houd er rekening mee dat CNN aanhangers van Warren en Biden voor de camera's van de vluchters toeliet, terwijl aanhangers van Sanders werden geblokkeerd. Wil je raden waarom?
Zoals duidelijk wordt gemaakt in dit artikel, is Gabbard loyaal aan de zaak, ze heeft het BEWEZEN. Sanders weet dit absoluut, en ik zou zeggen dat het vrijwel zeker is dat hij Gabbard als zijn running mate zal kiezen: ik zou het graag andersom willen zien (onderschat niet hoe iemands steun kan veranderen – kijk hoe vroeg -in de campagne van 2016 stond Trump op geen enkele radar [het waren eigenlijk HRC en de DNC die hoewel het het beste was als Trump de nominatie zou winnen, omdat ze dachten dat ze hem konden vernietigen]): Gabbard IS beter geschikt als opperbevelhebber, en Bernie zou uitstekend in het land kunnen circuleren en doen waar hij goed in is: zijn binnenlands beleid promoten.
“hoewel [Warren] zich haast om eraan toe te voegen dat ze “openstaat voor andere benaderingen.”
Wat een zeikerdwoorden. Dit is zo Slick Willie en Obama-achtig gebrabbel, gladde praatjes.
Ik vind het geweldig als CEO's van zorgverzekeraars en andere oligopolie-pruiken van andere zorgverzekeraars ons vertellen dat Medicare for All 'niet zal werken'. Wat een gelach! Ik zal je vertellen wat niet werkt: de satus quo!
Door de status quo zijn miljoenen Amerikanen de afgelopen dertig jaar de dood of het faillissement in gedreven als gevolg van uitsluitingen, exorbitante eigen bijdragen, hoge eigen risico's en buitensporige premies. Als je zegt dat Medicare for All niet zal werken, wil je impliceren dat wat er nu gebeurt relatief goed werkt. Het is niet!
Medicare for All (“single betaler”) heeft in de rest van de geïndustrialiseerde wereld decennialang prima gefunctioneerd. De enige mislukkingen vloeien grotendeels voort uit Tory-types en andere pogingen van de vrije markt-rechtsen om het land te weinig te financieren.
De status quo in de gezondheidszorg in Amerika moet naar de vuilnisbak van de geschiedenis worden verwezen. Het is tijd dat het zover is!
De auteur is duidelijk een aanhanger van Sanders. Dus Tulsi Gabbard is om te beginnen een soulmate. Sanders verkocht zijn kernkiezers door steun te verlenen aan Clinton, terwijl hij op zijn minst had moeten aandringen op fundamentele hervormingen bij de DNC, en Gabbard tekende voor ongrondwettelijke wetgeving die de vrijheid van meningsuiting ten aanzien van Israël beperkt. In de echte wereld waarin we leven is het óf Trump óf een democraat. Er is een pro-Israëlische lakmoesproef voor elke Democratische kandidaat. Alle Democratische Presidentskandidaten steunden de BDS-wetgeving, tenzij ik mij vergis. Het is in ieder geval niet Joe Biden die zichzelf ooit een Goy-zionist noemde, maar Warren en Harris zijn ook sterke voorstanders, er worden geen vragen gesteld over Israël. Het kleinere kwaad zou Gabbard of Sanders kunnen zijn, maar het is onwaarschijnlijk dat zij de nominatie zullen winnen. Elke verkiezingscyclus lijkt erger te worden. Trump zou herkozen kunnen worden. Ik denk dat het allemaal afhangt van hoe jij over hem denkt. Kun je de pil hoe dan ook doorslikken? Wie zal dan het Huis en de Senaat winnen? De Senaat zal zeker Republikeins blijven en het Huis kan floppen. Wat ik zie is meer van hetzelfde. Geen vooruitgang op iets belangrijks. En hoe ver zijn we verwijderd van november 2020? Wat betreft het aannemen van anti-BDS-wetgeving: was daar ooit enige twijfel over? Onze gekozen vertegenwoordigers zijn helemaal in de war over Israël en AIPAC. Herinnert u zich niet de vele staande ovaties voor Netanyahu toen hij werd uitgenodigd om het Congres toe te spreken over zijn minachting voor de Iraanse nucleaire onderhandelingen? Ze waren als getrainde zeehonden met hun belachelijke applaus. En kijk wat er met de JCPOA is gebeurd. U betaalt uw geld, u krijgt uw keuze.
Ik ga niet veel zeggen. Het duurt nog een jaar tot de conventies. Ik ga wachten tot ik zie wat het corrupte Amerikaanse politieke systeem mij te bieden heeft om uit te kiezen, omdat we allebei weten dat ik er niet veel over te zeggen heb.
Ja, het is op dit moment een kwestie van je neus dichthouden en opnieuw voor het kleinere kwaad stemmen, net als in 2012 en 2016. Obama, niet Romney; Hillary, niet Trump, enz.
Het is opmerkelijk dat er op dit moment geen derde partij is opgestaan, zeker een volkspartij, met slimme jonge idealisten aan het hoofd, om het Systeem uit te dagen, inclusief het aanvechten van deze absurde “debatten” waarin reguliere nieuwsoperatoren gesticuleren en toegeven aan soundbites zoals ‘Ik zal het ovale kantoor cloroxen.’
Plus-winnaars worden blijkbaar bepaald op basis van het aantal Google-zoekopdrachten dat hun naam vergezelt na elke dickering. Dat het publiek blijkbaar geboeid toekijkt bij deze show is verbazingwekkend, gezien hoe nijpend het moment in veel opzichten is.
Waarom geen derde partij – NU, met mensen waar we nog nooit van hebben gehoord, en degenen met principes die aanpakken wat we nodig hebben om te bereiken?
Helemaal waar in 2016. We weten nu meer over Gabbard op basis van enkele van haar recente gedrag en keuzes. Ik overwoog om voor haar campagne te gaan werken, maar ik moest haar standpunt over Palestina weten, aangezien haar beide campagnegerelateerde websites Palestina weglieten als beleidskwestie, wat op zichzelf een rode vlag opriep. Haar stem vóór de motie van het Huis van Afgevaardigden om pogingen om BDS te gebruiken tegen de bezetters van Palestina af te keuren en zo een grondwettelijk recht in te korten, hamert zij op de noodzaak om te verdedigen, wat vervolgens werd gevolgd door haar stem vóór de oorlog van 1.5-202 van $ 21 biljoen Budget, en voorzag mij zo van alle informatie die nodig was om mijn beslissing te nemen. Ik zal niet voor haar campagne werken. Tulsi Gabbard is pas 38 en moet wijzer worden als ze echt POTUS wil worden, wat betekent dat ze moet zien dat ze dubbele normen hanteert die haar geloofwaardigheid schaden en haar principes ondermijnen – je kunt bijvoorbeeld niet tegen eindeloze oorlogen zijn en zionisten steunen.
Zeker twee zeer teleurstellende stemmen. Nadat ik uit Syrië was teruggekomen en een Stop Arming Terrorists Act had gesponsord, dacht ik dat ze het “samen” had over wat er aan de hand was. Maar ze zwichtte voor Syrië en zei in The View dat Assad een ‘brute dictator’ is. Haar bezoek aan Syrië (Kucinich was er ook) omvatte een behoorlijk uitgebreid reisprogramma. Ik zou denken dat ze een redelijk goed begrip zou hebben gekregen van wat er aan de hand was (met een overvloed aan aantekeningen) en ‘de mensen’ (zoals ze graag zegt) een volledig rapport zou hebben gegeven. Als ze echt die indruk van Assad kreeg, zou ze moeten zeggen waarom.
De route begint op pagina 11 van het volgende document:
https://mauitime.com/wp-content/uploads/2017/02/Gabbard-Revised-Syria-Travel-Disclosure.pdf
Voor meer informatie over haar stemgedrag (bijvoorbeeld de Krim):
http://thesaker.is/what-tulsi-gabbards-caving-in-to-the-israel-lobby-really-shows/
K, je hebt nagelaten je perfecte kandidaat te noemen.
Mijn ideale kandidaat was Ralph Nader toen hij in 2000 kandidaat was en ik voor zijn campagne werkte. Ik stem op een kandidaat die MIJN waarden weerspiegelt en die mijn gelijke is als het gaat om geloofwaardigheid. Tot nu toe heeft zich in deze verkiezingscyclus nog geen dergelijke kandidaat gemeld, maar de Groenen zijn behoorlijk consistent in het naar voren brengen van een kandidaat op wie ik zal stemmen. Helaas raken de inconsistenties van Gabbard rechtstreeks de kern van haar campagne: het stoppen van de eindeloze oorlogen. Ze heeft zojuist gestemd voor meer geld om deze oorlogen te financieren!!!!! Of heb je dat deel van mijn reactie niet gelezen.
Er is geen ernstiger probleem dan de herindustrialisatie van de VS. Zonder de industrie en de daaraan gekoppelde wetenschappelijke, technische en technische kenmerken zullen de VS verder afglijden, waarschijnlijk een steeds snellere afglijding.
Alle andere kwesties zijn ondergeschikt en afhankelijk van het hebben van een intern stabiele, welvarende economie en het vermogen om het land militair te verdedigen in dit technologische tijdperk. Als de klimaatverandering werkelijkheid wordt, en dat is zeer waarschijnlijk, zal de internationale druk en conflicten ernstig toenemen.
De enige kandidaat in 2016 en daarna die zelfs maar over de herindustrialisering sprak, was Trump. Het grote probleem, ervan uitgaande dat hij weer aan de slag gaat, is om Trump af te dwingen van zijn toegeven aan grote geldbelangen en de neo-conservatieven.
Er is nooit een ‘zeer ernstige kwestie’ die de overweging van alle andere kwesties uitsluit. Degenen die vasthouden aan één kwestie en alle andere uitsluiten, proberen het publieke debat over andere kwesties te elimineren, om hun geheime agenda te verbergen. Ze kiezen altijd voor een belangrijke langetermijnverandering met veel opties, die geen onmiddellijk snel effect heeft, ongeacht het beleid, en die pas kan worden gerealiseerd als er serieuzere overheidshervormingen zijn doorgevoerd. En ze proberen altijd de noodzakelijke overheidshervormingen te voorkomen.
De economie is altijd belangrijk, maar de herindustrialisatie is twijfelachtig wat betreft haalbaarheid en middelen, en heeft een lage prioriteit. Hetzelfde geldt voor het beleid inzake klimaatverandering: binnenkort noodzakelijk, maar dat zullen we pas bereiken als geld wordt uitgesloten van verkiezingen, de rechterlijke macht en de massamedia.
Praten we liever over herindustrialisatie en laten we de eindeloze oorlogen doorgaan?
Spreekt u liever over herindustrialisatie dan over gezondheidszorg?
Liever praten over herindustrialisatie dan goud halen uit verkiezingen en massamedia?
Dus je wilt dat zieke mensen sterven, dat genociden voor Israël en oorlogen tegen sociaal-democratieën doorgaan, rijke sukkels die controle krijgen over jouw nieuwsbronnen, rechterlijke macht en verkiezingskeuzes, en geheime agentschappen om de regering te controleren, alleen maar zodat een bepaald idee van ons verleden economie kan worden hersteld? Misschien kunt u dat verduidelijken.
anon4d2,
>Er is nooit een “zeer ernstig probleem”
Ja, dat is zo – als, als dat probleem mislukt, alle andere ook falen.
Gedeïndustrialiseerde landen zijn landen die onderworpen zijn aan en bang zijn voor de eisen van hun industriële/militaire superieuren.
Gedeïndustrialiseerde landen zijn landen die geen rijkdom hebben voor zaken als gezondheidszorg voor iedereen, superieure universiteiten, goede banen die intellectuele competentie vereisen, competentie in de echte wereld en een bloeiende, toegewijde middenklasse.
Herindustrialisatie moet inderdaad een doel zijn, ook al is het aannemelijk dat de zware industrie de komende tijd beter elders kan worden gerealiseerd. Maar ik zal betogen dat geen van onze conditio sine qua nons voldoende is om het debat over de andere te onderdrukken. We moeten ze niet alleen allemaal bespreken om de publieke voorlichting te garanderen, we moeten ook op alle fronten vooruitgang boeken: waarschijnlijk zullen we geen van deze volledig verwezenlijken zonder de andere, en op geen enkel gebied veel vooruitgang boeken zonder substantiële vooruitgang op de andere.
Overleven is de allerbelangrijkste kwestie – en we zouden allemaal in een mum van tijd in paddestoelwolken kunnen opgaan als we geen structuur van vrede creëren. En dat soort Armageddon is beslist geen projectie van ingewikkelde computermodellen.
Warren maakt onmogelijk een kans tegen Trump.
Tulsi Gabbard is de enige hoop, zij is de enige die eerlijk is, behalve de media
beschuldigt Tulsi nu van samenzwering met de Russen!
Hoe kan iemand die eerlijk een einde wil maken aan de Amerikaanse militaire ondernemingen, de oneerlijke drugsoorlogen en het vullen van gevangenissen met zwarte Amerikanen, een van de andere strijders steunen?
We bevinden ons op een moeilijke plaats. Niemand kan zich iemand gemeender of incompetenter herinneren dan Donald Trump. Het is dus een goed moment om te profiteren van de chaos die hij heeft gebracht.
https://osociety.org/2019/08/01/a-guide-to-bad-faith-arguments-against-bernie-sanders/
Maar de Senaat, het Huis van Afgevaardigden, de media… Het is gemanipuleerd voor Hillary en gemanipuleerd voor Trump omdat zij inspelen op de neoconservatieve en neoliberale ideologie. Ze zullen niet aardig spelen met Sanders of Gabbard als/wanneer een van hen echte betekenisvolle veranderingen probeert door te voeren. Het systeem is opgezet tegen betekenisvolle veranderingen, niet tegen Clinton of Trump. Ze brengen niets van betekenis mee. Bernie of Gabbard wel.
In het beste geval krijgen we een tagteam van Sanders die zich kandidaat stelt voor het presidentschap, met Gabbard of Warren als vicepresident. In het slechtste geval is... nou ja, al het andere. Biden, Kamala, Buttgig… het zijn allemaal verwisselbare onderdelen van de machine.
Zoals uit dit artikel blijkt, is er één zeer kritisch onderwerp dat zelden enige aandacht krijgt tijdens debatten van beide partijen:
https://viableopposition.blogspot.com/2019/06/the-homeless-in-america-washingtons.html
Washington heeft honderden miljarden dollars te besteden aan regimeverandering over de hele wereld door gebruik te maken van zijn militaire macht, maar is vergeten dat een deel van zijn mandaat bestaat uit het helpen van de meest behoeftige Amerikanen.
Sally – Ik hoop dat ik het niet mis heb en ik herinner me dat je het onderwerp daklozen in het verleden hebt genoemd. Ik denk dat een herinnering aan deze situatie nooit genoeg vermeldingen kan krijgen en ik dank u daarvoor.
Bernie gaf op de conventie toe, puur en simpel. Toen Wikileaks onthulde dat de DNC alles op alles had gezet en Sanders tegenwerkte, was elke belofte om de Democratische kandidaat te steunen nietig. Hij had de conventie moeten aanvechten en een ultimatum moeten stellen: óf hij krijgt de Democratische nominatie, óf hij brengt zijn kiezersblok over naar de Groene Partij. In plaats daarvan verwachtte hij dat hij ons zou overhalen om op “oorlogszuchtiger uit kolom B” te stemmen. Tot zover het ‘wandelen van de wandeling’ toen het er echt toe deed. Hij heeft zich ook volledig in de “RuslandGate” BS gekocht. Naar mijn mening heeft hij alle geloofwaardigheid verloren.
Tulsi heeft zojuist vóór de anti-BDS-wetgeving gestemd. Tot zover ‘de waarheid spreken tegen de macht’. Er barstte weer een zeepbel.
Uiteindelijk zal het een revolutie moeten zijn. Er is GEEN HOOP binnen het tweepartijensysteem.
Tulsi Gabbatd zou eigenlijk moeten worden gevraagd waarom zij heeft gestemd voor het criminaliseren van kritiek en het organiseren van een boycot van het gedrag van de Israëlische regering, Skip Scott.
Ik dank u dat u hebt opgemerkt hoe zij over deze kwestie heeft gestemd, ook al krijgt u wellicht kritiek van degenen die moeten geloven dat er een verlosser op u wacht.
Sanders heeft keer op keer blijk gegeven van zijn gebrek aan noodzakelijke moed. Hij wilde mensen laten geloven dat het ‘gentleman’ van hem was om te suggereren dat de e-mails die door Wiki Leaks werden vrijgegeven van geen enkel belang waren, en dat het steunen van Hillary, nadat ze hem had verwoest, ‘het juiste was om te doen’ omdat … Trump.
Sanders had de moed moeten hebben om te weigeren mee te gaan in de Rusland-deed-het-onzin en de hele BS van Venezuela.
Ik besef dat velen wanhopig verlangen om vast te houden aan “hoop” en aan “geloof” in “progressieven”.
Maar totdat er een samenhangende definitie is van wat die term betekent, is het slechts een betekenisloos woord, want het betekent blijkbaar wat de persoon die het uitspreekt ook wil dat het betekent.
Ja, het is een “goede zaak” dat Gabbard zich in een opwelling uitspreekt tegen oorlog,
Het steunen van Israël, gezien de grote manipulatie van zowel het buitenlandse als het binnenlandse Amerikaanse beleid, ondermijnt eerder elke schijn van algemene oppositie tegen oorlogen naar keuze, terwijl zo veel van die oorlogen, van bommen, van sancties en van wrede verbale aanvallen (zelfs inclusief het criminaliseren van verzet tegen Israëlisch gedrag VIA wetgeving om het fundamentele recht op vrije meningsuiting te onderdrukken of te onderdrukken), VOORDEEL lijkt de Israëlische regering op zijn best hypocriet en in het slechtste geval opzettelijk oneerlijk.
Op de een of andere manier moeten Amerikaanse burgers gaan beseffen en begrijpen hoe consequent en met succes ze de afgelopen honderden jaren, en vooral de laatste honderd, zijn gemanipuleerd om allerlei soorten onzin te geloven.
De Koude Oorlog instrueerde het Amerikaanse publiek, mijn generatie, bijvoorbeeld om Rusland te haten, te doen alsof het ‘echte’ China een klein eiland was, terwijl echte informatie over het vasteland van China werd onderdrukt, en dat ‘socialisme’ (synoniem met ‘onbeschaamd’) Communisme”) is niet alleen SLECHT, maar geïncarneerd KWAAD. Het leerde de VS-burgers te geloven dat de VS niets verkeerds konden doen, en dat de VS een door Gawd gegeven RECHT hadden om de wereld te regeren, ook al ontkent een aanzienlijk aantal VS-burgers tot op de dag van vandaag dat de VS een militair imperium is en geloven blijkbaar dat haar 1000 militaire bases, in 150 andere landen, slechts de goedaardige goedheid van de ene Onmisbare Natie weerspiegelen.
Nu we dit besef en begrip (hopelijk) hebben bereikt, is het noodzakelijk dat mensen wijzer worden en de waarschijnlijke gevolgen, die nu behoorlijk existentieel zijn, gaan begrijpen als dit patroon van grootschalige en alomtegenwoordige bedrog en vernietiging zich mag voortzetten.
DW
U verwart de resolutie van het Huis van Afgevaardigden met een wetsvoorstel van de Senaat. Als het Senaatswetsvoorstel was aangenomen (wat niet het geval was), zou het een wet zijn geweest en zou het boycotten van Israël verboden zijn.
De resolutie van het Huis van Afgevaardigden is geen wetsvoorstel. Het is slechts een verklaring van de ‘zin van het Huis’. Het vaardigt geen enkele wet uit en verbiedt geen enkele vorm van spreken, en boycotten is een door SCOTUS gedefinieerde vorm van meningsuiting. Maar zelfs toen zei de resolutie niets tegen burgers die BDS beoefenden; in feite bevestigde zij het recht van burgers om hun vrijheid van meningsuiting uit te oefenen en om te protesteren tegen zowel de VS als alle andere landen, dus inclusief Israël.
Wat het wel deed, was zeggen dat het Huis niet voor de Global BDS Movement is, wat een organisatie is, en iets anders is dan zich simpelweg bezighouden met het boycotten of afstoten van Israël. GBDS is er duidelijk over dat één doel het recht op terugkeer is. Dat betekent een éénstaatoplossing (die ik steun), aangezien Israël een Palestijnse meerderheid zou worden en dus niet langer een Joodse democratie zou zijn. Je kunt alleen maar BDS bedrijven en voor een tweestatenoplossing zijn, waarbij je BDS ziet als druk op Israël om een rechtvaardige tweestatenoplossing te steunen. Maar je kunt niet echt voor de GBDS-beweging zijn als je voor het bestaansrecht van Israël in een tweestatenoplossing bent, ongeacht hoeveel je ook een soevereine, veilige, onafhankelijke en veilige Palestijnse staat steunt.
Laat mij nogmaals verklaren dat ik het eens ben met de GBDS en het recht op terugkeer en het einde van Israël als Joodse staat steun, net zoals ik voor één seculiere staat ben met gelijke rechten voor iedereen, Jood of Palestijn, en het recht van vluchtelingen om terug te keren. .
Maar bijna alle Democraten zijn tweestaten en elke kandidaat is tweestaten, en iedereen die probeert levensvatbaar te zijn en één staat te hebben, zou volledig worden afgewezen. De resolutie maakt duidelijk dat zij dit standpunt van oppositie tegen de GBDS inneemt, omdat zij twee staten steunt. Bernie heeft uitgelegd dat hij GBDS om dezelfde reden afwijst.
Het Huis van Afgevaardigden heeft niets te maken met het ‘veroordelen’ van GBDS. Het zou niet binnen hun “bevoegdheid” moeten vallen. Het moedige (en gepaste) wat Tulsi in dit geval zou hebben gedaan, zou zijn geweest om, in termen van de stemming, op zijn minst “zich te onthouden”. Ze had deze onthouding vervolgens kunnen gebruiken om haar standpunt uit te leggen met betrekking tot ‘twee staten’, die een aanklacht tegen de apartheid, de nederzettingen en de aanhoudende moorden zouden omvatten.
Ik waardeer nog steeds veel van wat ze zegt en ondersteun dat. Maar ze heeft zeker alle hoop verloren die ik voor haar als ‘oprecht’ had kunnen hebben. Oprechte mensen voeren geen campagne om “verspillende uitgaven” opnieuw te prioriteren en vervolgens voor hetzelfde te stemmen.
Miranda M. Keefe, Israël moet rechtstreeks worden geconfronteerd vanwege zijn apartheids- en genocidale praktijk, net zoals Zuid-Afrika dat deed.
Om te blijven doen alsof een levensvatbare tweestaten-‘oplossing’ nog steeds mogelijk is, wanneer de feitelijke geschiedenis van het Israëlische gedrag eerlijk wordt onderzocht en geconfronteerd, is absolute onzin en goedkoop politiek theater, kabuki voor oppervlakkig geïnformeerden.
Israël heeft geen enkele oplossing in gedachten, en heeft dat ook nooit gehad, maar het volledig verwijderen van het Palestijnse volk uit Israël, “hen in zee duwen”, is de beoogde “Eindoplossing”.
Omdat het 'gevoel van het Huis' zelfs botst met de tirannieke bedoeling van de Senaat om vrije en eerlijke meningsuiting te criminaliseren, is een grondwettelijke garantie ook een hiërarchische poging om te intimideren en het zwijgen op te leggen met bruut geweld en politieke afkeuring, in plaats van het feitelijk als wet te codificeren. In feite is het een laffe poging om de politieke klasse een deugdelijk signaal te geven aan de Israëlische lobby, waarmee wordt aangetoond dat de Amerikaanse politieke klasse slaafs de Israëlische dictaten volgt. Het is laf en zou beschamend moeten zijn. Het heeft zeker geen goede weerslag op de politieke klasse.
Hoezeer u het ook probeert te verkleden en te suggereren dat de dwingende bedoeling gebaseerd is op rede en humanitaire zorg, de poging valt plat en zwak als excuus voor misdadige pogingen om het publieke begrip te manipuleren door te proberen degenen te schande te maken die Israël zien waarvoor het heeft ijverig geprobeerd te worden.
Men zou zich zelfs een incident kunnen herinneren met betrekking tot een bepaald Amerikaans schip dat Israël ooit probeerde tot zinken te brengen. Dat ‘incident’ moet inderdaad uitgebreider worden onderzocht in de context van wat wordt beschouwd als Israëlische ‘intenties’, zogenaamd van de allerbeste soort, die op de een of andere manier nooit manifest lijken te worden.
Historische feiten spreken veel overtuigender voor degenen die al zestig jaar en langer aandacht besteden aan feitelijk Israëlisch gedrag dan aan verzinsels van veronderstelde ‘intentie’.
U kunt Sanders (een senator) en Gabbard (een vertegenwoordiger) beschouwen als moreel oprechte verdedigers van de mensheid, en beiden hebben misschien wel de slachting van ongewapende Palestijnen veroordeeld, maar toch willen beiden nog steeds dat de rest van ons gelooft dat Israël het goed bedoelt.
Ik zal niet overtuigd blijven totdat Israël het Palestijnse recht op terugkeer erkent en een einde maakt aan zijn brutale repressie en aanhoudende landroof.
Welke woorden u ook doorgeeft, van Sanders en Gabbard, ze worden dagelijks gelogenstraft door Israëlische acties.
Raad eens welke luider spreken, welke de grootste impact hebben op echte mensen?
Woorden of daden?
Tot en tenzij Israël zich afkeert van zijn Ubermensch-mentaliteit en harteloos gedrag, kan er geen reden zijn om te ‘geloven’ dat Israël van plan is af te wijken van het pad van vernietiging en vernietiging dat het zo duidelijk en volhardend heeft gekozen.
Dat noch Sanders, noch Gabbard bereid zijn deze evidente realiteit onder ogen te zien, weerspiegelt het meest slecht voor hen beiden.
DW – Ik ben het volledig eens met uw beoordeling van de situatie. Bedankt dat u deze specifieke politiek-humanitaire gruwel zo goed heeft uitgelegd.
Het lijkt mij dat – afgezien van in dit geval alleen het $$$-aspect en ook de evangelische onzin – tot op zekere hoogte Amerikaanse (en Canadese, Australische, en voor zover ik weet Nieuw-Zeeland) steun voor het zionistische Israël en zijn 70 + Een jaar lang onophoudelijke etnische zuivering, geweld en brutaliteit jegens de rechtmatige bewoners van dat land, de Palestijnen, vloeit voort uit de opbouw en voortzetting van de etnische zuivering door de eigen koloniale kolonisten (racistisch, gewelddadig, genocidaal, landonteigening, cultuurvernietigende). En de Israëliërs weten dit. Als ik het me goed herinner, was het Amos Oz in een interview (voor de NYRB? Ik ben het vergeten) die, terwijl hij vriendelijk lachte, wees op de duidelijke overeenkomsten in de vorming van zowel Israël als de VS.
Dit achtergrondfeit speelt misschien maar een kleine rol naast de $$ en de religieuze gekte, maar het zorgt wel, zo zou ik zeggen, voor een diepgewortelde connectie – lelijk, inhumaan en aanhoudend, maar mogelijk wel aanwezig.
De grootste verklaring tegen Israël is verzet tegen de eindeloze en zich uitbreidende oorlogen in het Midden-Oosten. Totdat de staat Israël zich losmaakt van beleidsvorming, lobbywerk, de wapenindustrie en het inlichtingenapparaat, is elke hoop op invloed op HUN binnenlands beleid ten aanzien van de Palestijnen door de VS verloren. Ik denk dat Sanders en Gabbard dit weten. De echte strijd NU is niet Palestina of het innemen van een standpunt over BDS. Dat is een valstrik die de MSM in staat stelt ze op te kauwen en uit te spugen voordat ze zelfs maar een kans hebben op het presidentschap. De enige hoop is om het lange spel te spelen en het Amerikaanse volk te laten twijfelen aan de verloren levens en de biljoenen die zijn uitgegeven aan regimeverandering en imperiale bezetting.
Miranda-
Ik word gecorrigeerd met betrekking tot “resolutie” versus “wetgeving”. Maar hoe dan ook, het is eigenlijk “lippenstift op een varken smeren”. De Israëlische wreedheid moet worden erkend voor wat het is, en Tulsi heeft mij laten zien dat ze bereid is de “glibberige helling” op te gaan om gecoöpteerd te worden.
Overslaan,
Ik vind dat je dit heel goed hebt uiteengezet.
Met alle informatie die er is, blijf ik verrast door mensen die nog steeds van Bernie houden, een man die zijn aanhangers in 2016 volkomen heeft verraden. Bernie is een man waar progressieven zich geen illusies over mogen maken. Tulsi's verzet tegen BDS toont haar bereidheid om onze grondwet te omzeilen en de vrijheid van meningsuiting te beperken.
Ik weet al wie de verkiezingen in 2020 zal winnen: de plutocratie.
We moeten inderdaad een ander pad vinden. Ik geloof ook dat er een vreedzame revolutie nodig is. Je zorgen maken over welke kandidaat voor ons zal worden geselecteerd bij verschillende schijnverkiezingen is tijdverspilling. We moeten op een heel andere manier samenwerken. Er zijn veel betere doelen dan de nieuwste smaak of redder aan de slag te krijgen!
Ik denk dat wat je schrijft behoorlijk accuraat is.
Bedankt voor het wijzen op Tulsi's standpunt over deze kwestie, hoewel het uit mijn onderzoek bleek dat het geen wetgeving was, maar een niet-bindende resolutie. Toch is het een buiging voor de macht en onaanvaardbaar, net zoals de steun van Bernie.
Ik was van plan om vanuit mijn schamele inkomen opnieuw een bijdrage te leveren aan haar campagne, maar zal nu heroverwegen om goed geld na slecht geld te steken, omdat velen van ons de ‘debatten’ slechts als een bijzaak beschouwen, wetende dat de enige mogelijke aanvaardbare kandidaten (Tulsi en Bernie) vierkant in de strijd staan. bezienswaardigheden van MSM en de DNC en hun veronderstelde hervormingen met behulp van het nominatie-eliminatieproces van de “tweede stemming”. Tot zover de ‘democratie’ en de kiezersparticipatie. Stemmen voor het minste kwaad levert hetzelfde resultaat op: kwaad.
“….de enige mogelijke aanvaardbare kandidaten (Tulsi en Bernie) staan vierkant in de ogen van de MSM en de DNC en hun veronderstelde hervormingen met behulp van het nominatie-eliminatieproces van de “tweede stemming”. ”
Ik zie een mogelijk voordeel voor de Democraten die het corrupte nominatieproces gebruiken om hun favoriete kandidaat te installeren... de mensen zullen eindelijk wakker worden en beseffen dat de Democratische Partij de weg van de Dodo-vogel moet volgen, en dat we nieuwe, levensvatbare partijen.
Ik ben het ermee eens Marko. De tijd is rijp voor een echte uitdaging in het tweepartijenflimflamspel. Ik zal echter kleine bedragen aan Tulsi blijven doneren, omdat ik denk dat ze dingen zegt die de mensen moeten horen, en de tv-debatten de grootste megafoon zijn die er is. Ik heb mijn roze bril wat betreft Tulsi afgezet, maar voorlopig is ze nog steeds een uitdaging voor de oorlogsmachine en hun MSM-lakeien.
Overslaan. Ik geef niet graag toe dat je gelijk hebt, want wat je zegt is zo demoraliserend. Maar feit is dat je gelijk hebt.
Oké, ik geef het toe... Ik was vreselijk teleurgesteld toen Bernie er niet in slaagde een staat op te roepen door middel van een stemming door staatsafgevaardigden en niet te EISEN dat Nina Turner mocht spreken op de conventie. Het was schokkend, vooral wat Hillary Clinton met Nina Turner deed.
Er was iets aan de hand dat achter de schermen heel lelijk was….
Ik zei tegen mezelf dat hij misschien had besloten dat het tegenwerken van het democratische politieke establishment op dat moment hem en het beleid dat hij van zich afschuwde elke kans zou ontnemen om in de Senaat te blijven vechten. Hij zou door Chuck Schumer – op bevel van de Clinton-machine – tot persona non grata zijn afgesloten van belangrijke commissies.
Breken met de partij zou elke politieke macht die Bernie nog had, hebben ondermijnd. (Zoals Noam Chomsky zei: “Bernie is een DECENTE, EERLIJKE New Deal-democraat”.
Eerlijkheid in dit vuile spel dat we in Washington spelen, is niet om te versmaden :))
Ik denk dat Sanders een politieke berekening heeft gemaakt die correct was. Een Catch 22 en ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk dat moet zijn geweest. Een minder persoon zou het hebben verzilverd…..
Cornel West volgde Bernie niet in zijn steun aan de oorlogszuchtige Clinton, maar hij is nog steeds een groot voorstander van Sanders.
Aan de andere kant is er een geweldig artikel uit 2015 in The Nation over Sanders dat boekdelen spreekt: "Wat voor burgemeester was Bernie Sanders", geschreven door Peter Dreier van Occidental College en Pierre Clavel van Cornell.
Hij was pragmatisch, effectief en kwam op tegen de rijken en machtigen om kwetsbare mensen te beschermen tegen uitzetting uit hun huizen. hij liep de wandeling….
uit het artikel:
“John Davis herinnert zich een bijeenkomst in 1986 toen Bernie Sanders, destijds burgemeester van Burlington, Vermont, de eigenaren van het grootste betaalbare wooncomplex van de stad confronteerde. Het federale programma dat de Northgate Apartments twintig jaar lang had gesubsidieerd, had een maas in de wet waardoor de verhuurders de gebouwen konden ombouwen tot markthuur of luxe appartementen.
“Bernie sloeg met zijn vuist op de vergadertafel in zijn kantoor en zei tegen de eigenaren: 'Jullie gaan over mijn lijk 336 werkende gezinnen verdrijven.' Je gaat Northgate niet ombouwen tot luxe woningen”, herinnert Davis zich, de belangrijkste huisvestingsassistent van Sanders.
Onder leiding van Sanders nam de stad een aantal wetten aan om de plannen van de eigenaren te onderdrukken. Eén verordening vereiste dat eigenaren van appartementen hun bewoners twee jaar opzegtermijn moesten geven vóór de verbouwing van een appartement. Anderen gaven de bewoners een voorkeursrecht om de eenheden te kopen en verboden huisbazen om gebouwen te bulldozeren, tenzij ze deze vervingen door hetzelfde aantal betaalbare eenheden. (Deze maatregelen verlaagden de verkoopprijs van het onroerend goed.) Sanders werkte vervolgens samen met de deelstaatregering en senator Patrick Leahy om de $ 12 miljoen te krijgen die nodig was om de gebouwen te kopen en te rehabiliteren. De stad heeft geld vrijgemaakt om de huurders te helpen een organisator in te huren, de Northgate Residents Association op te richten en het proces te starten om het complex om te zetten in eigendom van de bewoners. Tegenwoordig is Northgate Apartments eigendom van de huurders en gelden er langetermijnbeperkingen om de gebouwen betaalbaar te houden voor werkende gezinnen.
De strijd om Northgate Apartments illustreert Sanders' algemene benadering van regeren. Bij het aanpakken van deze en vele andere kwesties moedigde hij de organisatie van de basis aan, nam lokale wetten aan om de kwetsbaren te beschermen, daagde de zakelijke machtsmakelaars van de stad uit en werkte samen met andere politici om een leefbaardere stad te creëren.
De vraag is niet of Warren in gevaar is. De vraag is: gegeven het feit dat we niet in een democratie leven en de media al het mogelijke zullen doen om de campagnes van Gabbard en Sanders stop te zetten omdat Wall Street ze niet goedkeurt, zou je dan liever Warren of Harris op de democratische stemming hebben? Ik geloof dat het antwoord duidelijk is. De volgende vraag wordt dan: zou je liever Warren of Trump als president hebben? Ik denk dat die vraag ook voor de hand ligt.
Wat je ook van Warren mag denken. als we het over realistische uitkomsten hebben, is zij duidelijk het minste kwaad.
Nou, Warren is het minste kwaad in vergelijking met Trump. Maar ik ben op dit punt in mijn eigen persoonlijke politieke revolutie zo ver voorbij die manier van denken, dat het voor mij allemaal volkomen zinloos en zinloos lijkt om me druk te maken over welke democratische keuzes dan ook. Er zal heel weinig of helemaal niets ten goede veranderen voor degenen onder ons die jarenlang heel hard hebben gewerkt voor de kost. Op dit punt in mijn leven volg ik graag het Consortium en een paar andere uitstekende sites en lees ik graag onafhankelijke journalisten, maar eerlijk gezegd wil ik gewoon wat vreugde in het leven, waar die ook te vinden is. En ik wil compassie hebben voor onze medemensen en dieren en lekker kunnen eten en lachen met degenen van wie ik houd. Met dank aan Skip Scott en DW Bartoo, en Jill en vele anderen voor hun altijd scherpzinnige interpretaties van hoe de dingen werkelijk zijn. Je wordt gewaardeerd!