De echte tirannen zijn Amerikaanse bondgenoten in het Midden-Oosten (niet Venezuela, Cuba of Nicaragua), schrijft Danny Sjursen.
By Danny Sjursen
TomDispatch.com
AHet Amerikaanse buitenlandse beleid kan zo retro en absurd zijn. Ondanks dat het team van Trump verwikkeld is in meer militaire interventies dan het redelijkerwijs aankan, heeft het team onlangs een nieuwe strijd gekozen – in Latijns-Amerika. Uncle Sam zette samen met enkele van onze zuiderburen het vervolg op de Koude Oorlog in gang, terwijl hij de boeman van het socialisme nieuw leven inblies. Daarbij trakteerde de nationale veiligheidsadviseur John Bolton ons allemaal op een nieuwe zin, niet minder lachwekkend dan die van Bush-de-jongere uit 2002. "as van het kwaad" (Iran, Irak en Noord-Korea). Hij noemde Venezuela, Cuba en Nicaragua a "trojka van tirannie. '
Alliteratie niet minder! Het enige probleem is dat de uitdrukking zowel de mate van samenwerking tussen deze drie staten als de gevaren die zij vormen voor hun hegemonistische buurland in het noorden belachelijk overschat. Kortom: op geen enkele manier vormen deze kleine tirannieën een existentiële of zelfs een serieuze bedreiging voor de Verenigde Staten. Het is echter duidelijk dat de zinsnede bedoeld was om voldoende kwade wil en angst op te roepen om het verlangen van het Trump-team naar een ingrijpende regimeverandering in Latijns-Amerika te rechtvaardigen. Zie het als een microversie van de Koude Oorlog 2.0.
Bolton: Op zoek naar tirannie op de verkeerde plaatsen.
De kans is groot dat Bolton en minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, beiden onberouwvolle neoconservanten, degenen zijn die deze herstart van de Latijns-Amerikaanse Koude Oorlog aandrijven, terwijl zij aan de andere kant van de planeet aandringen op oorlog met Iran. Ondertussen wordt het steeds duidelijker dat president Donald Trump zijn eigen kick krijgt door een “oorlogspresident” te zijn en de unieke vorm van productie van bedreigingen dat hoort erbij.
Omdat het een recept voor een ramp is, moet je jezelf vastbinden voor een hobbelige rit. De demonisering van Latijns-Amerikaanse ‘socialisten’ en een onverstandige oorlog in de Perzische Golf maken immers al deel uit van onze levenservaring. Denk onder de gegeven omstandigheden aan uw Karl Marx: De geschiedenis herhaalt zich, eerst als tragedie, daarna als farce.
En voeg deze ironie toe aan de grimmige farce die gaat komen: je hoeft alleen maar naar het Midden-Oosten te kijken om een echte, volledig Amerikaanse trojka van tirannie te zien. Ik denk aan het koninkrijk Saoedi-Arabië, de militaire junta in Egypte en de koloniserende staat Israël – allemaal landen die echte democratie mijden en samenwerken om chaos te veroorzaken in een toch al onstabiele regio.
Amerika’s favoriete koninkrijk
Het Saoedische koningshuis behoort tot de ergste despoten die er zijn. Toch heeft Washington hen al lang toestemming gegeven. Zeker, ze bezitten hopen olie, het zwarte goud waarvan de VS ooit was, maar niet langer sterk afhankelijk is. De Amerikaanse steun voor deze royals gaat terug tot de Tweede Wereldoorlog President Franklin D. Roosevelt maakte na de Conferentie van Jalta een omweg naar voldoen aan Koning Ibn Saud sloot als eerste de duivelse deal die de olie in de komende decennia zou laten stromen. In ruil daarvoor zou Washington het koninkrijk ruimschoots steunen en de ogen sluiten voor de omvangrijke mensenrechtenschendingen.
FDR: Een deal sluiten met de Saoedi's die nog steeds de betrekkingen tussen de naties regelt.
Uiteindelijk bleek deze afspraak even contraproductief als immoreel. Soms kwamen de Saoedi’s hun afspraken niet eens na. Zij bijvoorbeeld sluiten de oliekraan tijdens de Jom Kipoeroorlog van 1973 om uitdrukking te geven aan de collectieve Arabische frustratie over Washingtons vriendjespolitiek jegens Israël. Het koningshuis maakte ook gebruik van hun voortdurende olie-meevaller bouw religieuze scholen en moskeeën in de hele moslimwereld om het intolerante Wahhabi-geloof van het regime te verspreiden. Van daaruit was het een relatief korte weg naar de aanslagen van 9 september, waarbij vijftien van de negentien kapers Saoedische staatsburgers waren (en niet één Iraniër).
Meer recentelijk, tijdens de Syrische burgeroorlog, zelfs in Saoedi-Arabië met een rug het al-Nusra Front, een franchise van al-Qaeda. Dat klopt, een Amerikaanse partner financierde een uitloper van de organisatie die de Twin Towers neerhaalde en het Pentagon beschadigde. Hiervoor zijn geen gevolgen geweest.
Met andere woorden: Washington staat schouder aan schouder met een werkelijk weerzinwekkend regime, terwijl het tegelijkertijd bitter klaagt over het despotisme en de tirannie van landen waar het minder dol op is. De hypocrisie moet hier als onthutsend worden beschouwd (maar is dat in het algemeen niet). We hebben het over een Saoedische regering die pas onlangs is begonnen toegestaan vrouwen autorijden en nog steeds onthoofdt hen wegens ‘hekserij en tovenarij’. Massa-executies zijn inderdaad een hoofdbestanddeel van het regime. Onlangs executeerde het koninkrijk 37 mannen op één dag. (Een van hen was naar verluidt zelfs gekruisigd.De meesten waren niet de ‘terroristen’ waarvoor ze werden afgeschilderd, maar dissidenten van de sjiitische minderheid in Saoedi-Arabië die veroordeeld waren, zoals Amnesty International zet het, “na schijnprocessen die … berustten op bekentenissen die door marteling waren verkregen.”
Dira-plein in Riyad, Saoedi-Arabië, gebruikt voor executiestraf, 2014. (Luke Richard Thompson via Wikimedia Commons)
Tijdens de Arabische Lente van 2011 bleek het Saoedische koningshuis allesbehalve vrienden te zijn met de opkomende democratische bewegingen die in de regio opkwamen. Het is zelfs militair binnengevallen een klein buurland in het oosten, Bahrein, om de burgerrechtenprotesten van de omstreden sjiitische meerderheid van dat land te onderdrukken. (Een soennitische koninklijke familie leidt daar de show.) In Jemen blijven de Saoedi's dat doen terreur bom burgers in de oorlog tegen de Houthi-milities. Tienduizenden zijn omgekomen – het exacte aantal is niet bekend – als gevolg van een brutale bombardementscampagne en minstens 85,000 Jemenitische kinderen zijn al gestorven. uitgehongerd tot de dood dankzij de oorlog en een Saoedische blokkade van wat toch al het armste land van de Arabische wereld was. De hel die over Jemen is losgelaten, wordt wel de ergste humanitaire crisis ter wereld genoemd. Dat is al gebeurd geproduceerd miljoenen vluchtelingen en momenteel de ergste cholera-epidemie ter wereld.
Jemen wordt beschreven als de ergste humanitaire crisis ter wereld.
Ondanks dit alles bleef Washington keer op keer achter zijn koninklijke familie staan, waarbij The Donald veel vrolijker pro-Saoedisch was dan zijn voorgangers. Zijn eerste buitenlandse uitstapje was tenslotte naar de hoofdstad van dat koninkrijk, Riyadh, waar de president veel plezier leek te hebben aansluiting het krijgshaftige spektakel van een Saoedische ‘zwaarddans’. Hij liet ook weten dat het geld vanuit het koninkrijk naar de militair-industriële schatkisten in dit land zou blijven stromen. aankondigen een zogenaamd record van $ 110 miljard wapenhandel (waaronder een aantal dat door de regering-Obama is gesloten en dat wellicht nooit werkelijkheid zal worden). Schoonzoon Jared Kushner blijft zelfs een Bromance met de ambitieuze en meedogenloze regerende Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman.
Met andere woorden: met de volledige steun van Washington, geavanceerde Amerikaanse wapens en een boot vol Amerikaans geld blijft Saoedi-Arabië terreur ontketenen in binnen- en buitenland. Zoveel is zeker: als je op zoek bent naar een trojka van tirannen, dan zou dat land bovenaan je lijstje moeten staan.
Amerika’s favoriete militaire autocratie
De VS steunen ook – en Trump lijkt dat ook te doen liefde — De Egyptische militaire heerser Abdel Fattah el-Sisi. Tijdens een persconferentie in het Witte Huis in september 2017 neigde de president naar de generaal en aangekondigd dat hij ‘geweldig werk deed’. Bijna niemand binnen de Beltway, in de media of zelfs in Main Street keek ernaar. Washington heeft uiteraard lange tijd de verschillende tirannen van Egypte gesteund, waaronder de meedogenloze Hosni Mubarak die vroeg in de Arabische Lente werd omvergeworpen. Caïro blijft de tweede grootste jaarlijkse ontvanger van Amerikaanse militaire hulp van 1.3 miljard dollar per jaar. In feite gaat 75 procent van deze hulp naar slechts twee landen, het andere is Israël. In zekere zin koopt Washington eenvoudigweg beide staten om om niet met elkaar te vechten. Dat is diplomatie voor jou!
First Lady Melania Trump ontmoet el-Sisi en zijn vrouw Entissar el-Sisi, 2018, Ittihadiya Palace in Caïro. (Witte Huis/Andrea Hanks)
Dus, hoe gebruikt het Egyptische leger alle wapens en boter die de VS hun kant op sturen? Brutaal natuurlijk. Nadat Mubarak in 2011 werd afgezet, won Mohammed Morsi vrije en eerlijke verkiezingen. Nog geen twee jaar later heeft het leger, dat zijn organisatie van de Moslimbroederschap verafschuwt, gegrepen macht bij een staatsgreep. Generaal el-Sisi komt binnen. En toen Morsi-aanhangers zich verzamelden om te protesteren tegen de staatsgreep, reageerde de generaal, die zichzelf tot president had benoemd, onmiddellijk bestelde zijn troepen om het vuur te openen. Minstens 900 demonstranten werden gedood tijdens wat bekend werd als het Rabaa-bloedbad van 2013. Sindsdien regeert el-Sisi met ijzeren vuist. verlenging zijn persoonlijke macht, het winnen van een schijnherverkiezing met 97.8 procent van de stemmen, en doordrukken grote constitutionele veranderingen waardoor de generalissimo minstens tot 2030 aan de macht kan blijven. Washington zweeg uiteraard.
El-Sisi heeft een echte politiestaat geleid, vol mensenrechtenschendingen en massale opsluitingen. Vorig jaar had hij zelfs een proces laten zien van 739 met de Moslimbroederschap geassocieerde verdachten, van wie er 75 op één dag ter dood werden veroordeeld. Hij eveneens toepassingen “noodwetten” tegen terrorisme om vreedzame dissidenten gevangen te zetten. Duizenden van hen zijn voor militaire rechtbanken gedaagd. Bovendien blijven in het door de VS gesteunde Egypte de meeste vormen van onafhankelijke organisatie en vreedzame vergadering bestaan verboden. Caïro werkt zelfs samen met zijn oude vijand Israël onderhouden een wurggreep van een blokkade tegen de Palestijnen in de Gazastrook, die de Verenigde Naties ‘onmenselijk’ heeft genoemd.
Toch krijgt Egypte een halpas van de regering-Trump. Het doet er helemaal niet toe dat maar weinig plaatsen op de planeet de vrijheid van meningsuiting zo effectief onderdrukken als Egypte nu doet – niet omdat het Amerikaanse wapens koopt en in het algemeen doet wat Washington in de regio wil. Met andere woorden: een diplomatieke staat van huwelijks- (en krijgs)geluk beschermt het tweede lid van de echte trojka van tirannie.
Amerika’s favoriete apartheidsstaat
Sommigen zullen verbaasd zijn, en zelfs beledigd, dat ik Israël in deze denkbeeldige trojka betrek. Zeker, op het eerste gezicht heeft de Israëlische democratie geen enkele relatie met de politieke werelden van Saoedi-Arabië en Egypte. Maar als je onder het vergulde oppervlak van het Israëlische leven krabt, zul je dat snel doen opgraven onthutsende schendingen van de burgerlijke vrijheden en een neiging tot institutionele onderdrukking. De misstanden van steeds meer rechtse Israëlische regeringen tegen de staatloze Palestijnen zijn immers zo extreem geweest dat zelfs sommige reguliere buitenlandse leiders en geleerden nu vergelijken dat land tot de apartheid van Zuid-Afrika.
Protest tegen de Israëlische blokkade van Gaza en aanval op humanitaire vloot, Melbourne, Australië, 5 juni 2010. (Takver via flickr)
En het label is gerechtvaardigd. De Palestijnen zijn in wezen geïsoleerd in het equivalent van openluchtgevangenissen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook – vergelijkbaar met die in de Gazastrook bantoestans van Zuid-Afrika in de jaren dat dat land door de blanken werd geregeerd. In de verarmde vluchtelingenkampsfeer van deze staatsverblijven ontbreekt het de Palestijnen aan alles wat op burgerrechten lijkt. Ze kunnen niet eens stemmen op de Israëlische premiers die over hen heersen. Bovendien worden de Palestijnse burgers van Israël (zo'n 20 procent van de bevolking), ondanks dat ze technisch gezien over het stemrecht beschikken, systematisch onderdrukt Op verschillende manieren.
In de Palestijnse gebieden zijn overal de bewijzen van een apartheidsstaat zichtbaar. In overtreding met talloze internationale normen en VN-resoluties legt Israël zijn eigen versie van een politiestaat op – functioneel gezien een militaire bezetting van land dat legaal in bezit is van Arabieren. Het is de facto begonnen annexatie van Palestijns land door een ‘veiligheidsmuur’ door Palestijnse dorpen te bouwen. Het leger legt op de Westelijke Jordaanoever speciale “uitsluitend Joodse” wegen aan die illegale Israëlische nederzettingen met elkaar verbinden, terwijl de fictie van de Palestijnse nabijheid verder wordt verstoord. Premier Benjamin Netanyahu heeft niet alleen geweigerd deze nederzettingen terug te trekken of de kolonisatie van Palestijns grondgebied door Joodse Israëli’s een halt toe te roepen, maar heeft tijdens de recente Israëlische verkiezingen ook beloofd beginnen de daadwerkelijke annexatie van de Westelijke Jordaanoever tijdens zijn nieuwe ambtstermijn.
Israëlische militaire acties zijn regelmatig directe schendingen van de beginselen van het Israëlische leger evenredigheid in oorlogsvoering, wat betekent dat de verhouding tussen Israëlische en Palestijnse slachtoffers altijd absurd disproportioneel is. Sinds afgelopen voorjaarzijn minstens 175 Palestijnen (bijna allemaal ongewapend) doodgeschoten door Israëlische soldaten langs het hek van de Gazastrook, terwijl 5,884 anderen gewond raakten door scherpe munitie. Bij vierennegentig van hen moest een ledemaat worden geamputeerd. Maar liefst 948 van de gewonden waren minderjarig. In die periode stierf slechts één Israëliër en raakten elf gewond bij diezelfde schermutselingen.
Het leven in het geblokkeerde Gaza is bijna onvoorstelbaar verschrikkelijk. De sancties zijn zo streng dat een prominente functionaris in een diplomatieke kabel heeft gelekt toegegeven dat het Israëlische beleid erop gericht was ‘de economie van Gaza op de rand van de afgrond te houden’. In 2012 zelfs een van de militaire woordvoerders van dat land aangegeven dat voedsel in de geblokkeerde strook werd toegelaten met een telling van 2,300 calorieën per dag per Gazaan – net genoeg om hongersnood te voorkomen.
Trump en Netanyahu, Jeruzalem, 2017. (Amerikaanse ambassade Jeruzalem via Flckr)
Ondanks dit alles, met Trump aan het stuur, kan Netanyahu zich volkomen verzekerd voelen van de vrijwel onbeperkte steun van de Verenigde Staten. Het Trump-team heeft in wezen al het Israëlische gedrag gesanctioneerd en daarmee de huidige staat van het Palestijnse leven gelegitimeerd. Trump heeft verplaatst de Amerikaanse ambassade om Jeruzalem te betwisten – waarbij voor eens en voor altijd wordt toegegeven dat Washington de heilige stad als het enige eigendom van de Joodse staat ziet – erkend de illegale Israëlische annexatie van de veroverde Syrische Golanhoogten, en meer de stroom van militaire hulp en wapens naar Israël, dat nu al de grootste ontvanger is van zulke Amerikaanse vrijgevigheid.
Soms lijkt het in het tijdperk van Trump bijna alsof “Bibi” Netanyahu degene was die het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten leidde. Geen wonder dat Israël de trojka van tirannie completeert.
Wag de hond?
Naast hun slechte staat van dienst op het gebied van de mensenrechten en hun ondemocratische tendensen, heeft deze trojka nog een bijzonder relevante gemeenschappelijkheid: de VS. naar verluidt bereidt zich voor op een mogelijke oorlog met Iran. Twee van die landen – Israël en Saoedi-Arabië – verlangen er wanhopig naar dat het Amerikaanse leger het opneemt tegen hun Iraanse aartsvijand. Het derde land, Egypte, zal met vrijwel alles akkoord gaan, zolang Uncle Sam de militaire hulp naar Caïro in stand houdt. Zie het als potentieel het ultieme "kwispelen met de hond" scenario, waarbij Washington de rol van de hond op zich neemt.
Dit alleen al zou de functionarissen in Washington voorzichtig moeten maken. Een oorlog met Iran zou dat zeker bewijzen noodlottig (welke schade er ook aan dat land is toegebracht). Als je dat niet denkt, heb je de afgelopen zeventien jaar van de eeuwige oorlogen in dit land niet meegemaakt. Helaas mag niemand rekenen op dergelijke voorzichtigheid van John Bolton, Mike Pompeo of zelfs Donald Trump.
Dus ga lekker zitten, mensen, en bereid je voor om te zien hoe het imperium de republiek in zijn geheel opslokt.
Danny Sjursen, op TomDispatch regelmatig, is een gepensioneerde majoor van het Amerikaanse leger en voormalig geschiedenisinstructeur op West Point. Hij diende rondleidingen met verkenningseenheden in Irak en Afghanistan. Hij heeft een memoires geschreven over de oorlog in Irak, "Ghost Riders of Bagdad: soldaten, burgers en de mythe van de golfslag. ' Hij woont in Lawrence, Kansas. Volg hem op Twitter op @SceptischVet en check zijn podcast "Fort op een heuvel' mede georganiseerd met collega-dierenarts Chris 'Henri' Henriksen.
Dit artikel verscheen voor het eerst op TomDispatch.
Waarom voelen Amerikaanse rechtse politici de behoefte om dergelijke uitingen te blijven verzinnen?
Trojka van tirannie?
As van het kwaad?
Duister rijk?
Bijna zoals slogans die worden gebruikt om ingeblikte soep of huishoudelijk schoonmaakmiddel te verkopen.
Deze praktijk suggereert iets elementairs en onaangenaams in hun psychologie.
Het duidt op zijn minst op een soort kinderachtigheid rond grote kwesties.
De ad hominem-aanvallen op de auteur door sommige commentatoren – dat “hij om verschillende redenen geen journalist is” – zijn het bewijs dat hij een aantal impopulaire waarheden spreekt die moeten worden gehoord en overwogen. In de eerste plaats dat onze ‘vroegere bondgenoten’ in het Midden-Oosten, in verschillende mate, repressieve regimes zijn. Zijn kritiek op John Bolton als architect van het Amerikaanse beleid is niet uniek, maar in mijn ogen waardevol – hoe meer, hoe beter. Of de gevaarlijke en provocerende uitspraken van Bolton nu een exacte weerspiegeling zijn van de opvattingen van zijn baas, of dat de benoeming van deze moderne Dr. Strangelove door de Deep State aan een ongelukkige Trump werd opgedrongen, de man moet uit het Witte Huis worden verwijderd.
De retoriek ‘die door de Deep State aan een ongelukkige Trump wordt opgedrongen’ heeft geen basis in logica of realiteit. Het kabinet en de acties van de regering-Trump weerspiegelen de standpunten van de bazen van Trump, niet meer en niet minder.
O, daar ben ik het zeer mee oneens.
Hier vindt u een beknopte analyse van de situatie.
Een hele terechte, denk ik.
https://chuckmanwordsincomments.wordpress.com/2019/05/11/john-chuckman-comment-why-trump-doesnt-rein-in-bolton-dismal-bolton-pompeo-and-abrams-are-part-of-the-price-trump-paid-for-political-support-against-threats-he-felt-and-getting-a-big-pile-of-ca/
Ik vind het moeilijk om een ‘journalist’ te geloven die Cuba, Venezuela en Nicaragua omschrijft als ‘kleine tirannieën van blikken potten’ – sterker nog, ik verloor mijn interesse en stopte op dat moment met lezen. Er is meer “vrijheid en democratie” in deze drie landen dan je ooit in de VS zult vinden. Vraag het maar aan Julian Assange.
Ik zou deze man helemaal geen journalist noemen. Hij is een ex-militair die een nieuw leven lijkt te hebben gevonden door te schrijven over de duidelijke criminaliteit van het systeem dat hem heeft gemaakt tot wat hij is. Het lijkt mij een nep; in het beste geval heeft hij nog VEEL te leren.
Het is zeer slecht geschreven, of het nu door een journalist is of niet, om een uitdrukking als ‘kleine tinnen tirannie’ te gebruiken.
Het gebruik van dergelijke oude claptrap-frasen onthult zeker een gebrek aan nadenken en geeft aan dat dit ‘niet de moeite waard is om te lezen’.
Uitzonderlijk artikel!! Een aanrader! Bedankt!
“kleine tinnen tirannieën” Waarom gaat de auteur mee met de propaganda? Van de andere twee weet ik niets, maar Venezuela is duidelijk geen tirannie, ook al willen de VS er wel een tirannie van maken.
Leef bij het geweer, sterf bij het geweer.
Ik heb je artikel gelezen. Democratie kan een tweesnijdend zwaard zijn!!!! Hitler werd in 1932 gekozen. Hoe verliep dat? Hetzelfde geldt voor de Arabische Lente moslimbroederschap, Hamas in Gaza. Hoe zit het met Venezuela of het communistische Rusland onder Stalin en Lenin? En last but not least zijn Iran en Syrië allemaal democratisch.?
Het lijkt mij alsof een paar commentatoren hier lijden aan het “zure druivensyndroom”! Of misschien is het gewoon een JERK-reactie van degenen die dingen lezen waardoor ze zich ongemakkelijk voelen.
Je vage smet op anonieme commentatoren is trollenpraat.
Ik ben het volledig eens.
Kortom, Trump heeft ons in NUL-oorlogen gebracht. Toen hij de Republikeinse nominatie won, stond hij erop dat het Republikeinse Nationale Comité de hulp aan de staatsgreepregering in hun burgeroorlog met Oost-Oekraïne van haar platform schrapte. Dus in plaats van Rusland nog verder te prikkelen en onder druk te zetten, gedroeg hij zich als een volwassen volwassene, in tegenstelling tot de HRC die no-flyzones in Syrië en die Poetin met Hitler vergeleken in een vergelijking die niet werkte. Bolton en Pompeo zijn dus een paar grote hamers – misschien gebruikt Trump dat in zijn voordeel terwijl hij oorlogen vermijdt… Bush/Cheney drie oorlogen, Obama/HRC zes of zeven; Obama liet twee keer zoveel bommen vallen als Bush; Obama hernieuwde de Koude Oorlog met Rusland toen HRC de vrouw van Robert Kagan benoemde om de Europese zaken te leiden en de staatsgreep van Oekraïne te steunen; Obama/HRC vernietigde Libië; Obama/HRC steunde jihadisten om de bondgenoot van Rusland, de legitieme regering van Syrië, omver te werpen. Conclusie: Trump op koers voor een nuloorlog.
Uw conclusie over Trump is voorbarig en ongefundeerd. De regering-Trump heeft ons al in verschillende niet-verklaarde oorlogen over de hele wereld verwikkeld. Sancties en belegeringen zijn oorlogsdaden. Trump karakteriseren als vredespresident is absurd.
Trump een ‘volwassen volwassene’? O, dat is rijk! Maar ik ben het met je eens wat betreft HRC. Maar beide partijen zijn oorlogspartijen en stemmen allebei voor steeds grotere militaire begrotingen, ten koste van de burgers van dit land. Trump steunt ons opgeblazen militaire budget. Uw lof voor Trump is misplaatst. En zijn keuze om Bolton en Pompeo in te huren zal tot nog meer vernietiging leiden, mogelijk ook die van ons. Maar ik neem aan dat jij een diehard supporter bent. Niet goed gezien, Lucius. Laat de schellen van u vallen, meneer. Ontwaken.
Gefeliciteerd, Jucius Patrick. Jij bent een van de weinige Amerikanen die daadwerkelijk voorbij de georganiseerde ‘liberale’ demonisering van Donald Trump kan kijken en naar de feiten kan kijken in plaats van naar de vloed van vitriool en demonisering. Als HRC in 2016 had gewonnen, ben ik er niet zeker van dat iemand van ons vandaag in de buurt zou zijn om commentaar te lezen of te schrijven, aangezien ze vastbesloten was een nucleaire WO III te starten, die Trump tegen alle verwachtingen in heeft weten te vermijden.
Er zijn drie dingen nodig om de wereld financieel te controleren….#1 fiat-valuta met reservestatus….. controle door eigendom van de gebieden in de wereld die de grootste olie- en gasvoorraden hebben….. en een duidelijke veilige weg gegarandeerd door het leger om de plan.
Hier zijn de belangrijkste spelers en beleidsmakers …..VS…Israël…Saoedi-Arabië….
De OPEC ligt aan de levensonderhoud... Het nieuwe kartel is goed op weg om alle landen die zich verzetten uit te schakelen. Hallo Rusland…Hallo Syrië (Russische pijpleiding/Golanhoogten)….Hallo Venezolaanse energiereserves samen met Centraal-Amerikaans verzet….
De VS zijn financieel afhankelijk van levensonderhoud, tenzij dit nieuwe plan succesvol is, kan de grote VS afscheid nemen van de goede tijden….
Dit is de toekomst...maak uw plannen dienovereenkomstig
“Everybody Knows”, het lied van Leonard Cohen zou het lied moeten zijn dat de ware, sadistische trojka van de tirannie definieert, namelijk Amerika, Saoedi-Arabië en de moderne staat Israël. Alle drie de landen zijn wetteloze, schurken- en criminele landen die allemaal het internationaal recht en de VN-wetten verachten, tenzij dit hun eigen doeleinden ten goede komt? Alle drie de landen zijn oorlogszuchtige, despotische landen die worden bestuurd door gekken, die vastbesloten zijn tot chaos, vernietiging en oorlogsmisdaden tegen de menselijkheid? Amerika steunt juist het land, Saoedi-Arabië, dat direct verantwoordelijk was voor de bevoorrading van 15 van de 19 Saoedi-Arabische vliegtuighyjackers die de aanslagen van 9 september op het World Trade Center veroorzaakten! Saudi's vlogen de vliegtuigen de torens in, wat het “uitzonderlijke Amerikaanse imperium” vernederde en zijn uiterste kwetsbaarheid en zwakke onderbuik blootlegde! Het waren niet Iraniërs, Irakezen, Syriërs of Libiërs die dit deden, maar de schuld ervoor kregen van een corrupte Amerikaanse regering! Waar was John Bolton, de boze snorrenman, toen dat gebeurde en waarom veroordeelde hij niet de ware terrorist achter de aanslagen, zijnde de hoofdhakkende gek van Saoedi-Arabië? Nee, de Snor gaf de Irakezen de schuld van de aanvallen, om Amerika het excuus te geven om Irak binnen te vallen en zijn olie te stelen! Over het steunen van de vijand (Saoedi-Arabië) van mijn vijand gesproken, is mijn vriend? De hele chaos in het Midden-Oosten wordt veroorzaakt door Amerika, Israël en Saoedi-Arabië, de drie terroristische tirannen van de wereld, verenigd in deze trojka van dood en vernietiging? De multipolaire wereld kan niet snel genoeg komen voor een wereld die wanhopig op zoek is naar vrede en die een lef heeft gehad van Amerika en zijn lakeien zoals Israël en Saoedi-Arabië en die de suïcidale bedreigingen en het pestgedrag van deze drie krankzinnige landen en de Verenigde Staten beu is. Hoe eerder het hoofd in de vergetelheid raakt, hoe beter de wereld af zal zijn!
Goed artikel, maar het lijkt opzettelijk de rol van Obama in dit soort zaken te bagatelliseren. Bijvoorbeeld:
“Het komt erop neer: op geen enkele manier vormen deze kleine tirannieën een existentiële of zelfs een serieuze bedreiging voor de Verenigde Staten. Het is echter duidelijk dat de zinsnede bedoeld was om voldoende kwade wil en angst op te roepen om de wens van het Trump-team voor een ingrijpende regimeverandering in Latijns-Amerika te rechtvaardigen.”
Het was “het Obama-team” dat Venezuela tot een bedreiging voor de nationale veiligheid verklaarde; toch wordt dit niet vermeld.
Over de staatsgreep in Egypte: “Washington zweeg uiteraard.”
Waarom niet “Het Obama-team zweeg natuurlijk”? En niet te vergeten: ze bleven niet zwijgen. Net als in Oekraïne en Honduras weigerden ze het als een staatsgreep te erkennen en oefenden ze actief druk uit op bondgenoten om de nieuwe regimes te accepteren, zodat ze wapens en andere vormen van steun konden blijven verkopen. Volgens de Amerikaanse wet hadden ze een deel hiervan niet kunnen doen als dit erkende staatsgrepen waren.
De vooringenomenheid hier, meestal door weglating, sommige door selectieve woordkeuze, is vrij gemakkelijk te herkennen (imo).
PS “Tijdens dit proces trakteerde de nationale veiligheidsadviseur John Bolton ons allemaal op een nieuwe zinsnede, niet minder lachwekkend dan de “as van het kwaad” van Bush de Jongere uit 2002 (Iran, Irak en Noord-Korea). Hij bestempelde Venezuela, Cuba en Nicaragua als een ‘trojka van tirannie’.
De zinsnede is een beetje nieuw, maar dit is niets nieuws voor Bolton. In datzelfde jaar 2002 hield diezelfde Bolton een toespraak over zijn nieuwe As van het kwaad-groep: Libië, Cuba en Syrië.
En in 2005 grapte Condi Rice: “Zeker, er blijven in onze wereld voorposten van tirannie en Amerika staat naast onderdrukte mensen op elk continent… in Cuba, en Birma, en Noord-Korea, en Iran, en Wit-Rusland, en Zimbabwe”
En we hebben een nationale noodtoestand voor elk land van Condi Rice (hoewel die van Birma (Myamnar) is geëindigd, mogelijk omdat ze genoeg Rohingya hebben afgeslacht om weer in de goede gratie van Amerika te komen).
19 mei 2019 Venezuela ontmaskert de mythe van John Boltons ‘genie’
In Venezuela toonde Bolton niets van de meedogenloze, slinkse subtiliteit van een Dwight D. Eisenhower bij het bedenken van een staatsgreep en een geurige schending van het internationaal recht zonder dat het leek alsof hij er iets mee te maken had.
https://www.strategic-culture.org/news/2019/05/19/venezuela-exposes-the-myth-of-john-boltons-genius/
Bedankt Consortium voor het opnemen van Sjursen in uw pantheon van schrijvers. Ik heb zijn artikelen op een andere website gelezen en speelde met het idee om CN te schrijven met het verzoek enkele van zijn essays op te nemen. Ik denk dat hij een duidelijke stem heeft, ondersteund door de huidige ervaring met een aantal van de gebieden waarmee we momenteel te maken hebben.
Ik lees met ontsteltenis de kritiek van sommige andere lezers hier die zijn bewoordingen betwisten of vinden dat zijn woorden niet zo sterk zijn als ze zouden willen. Persoonlijk ben ik van mening dat er moed voor nodig was om Israël in zijn theoretische trojka te plaatsen, en moed voor Truthout en Common Dreams om het te publiceren en nu CN.
Ik hoop dat je hem hier nog eens vermeldt. Bacevich en Astore zijn ook twee anderen waarvan ik denk dat het goed is om van te horen. Ook zij hebben militaire ervaring in het Midden-Oosten en een historisch perspectief. Vreemd genoeg hebben ze alle drie geschiedenis gedoceerd aan West Point of aan een universiteit.
Een goede vuistregel bij het uiten van een meningsverschil met iemand die over het algemeen “op dezelfde golflengte zit” is om die overeenkomst ook duidelijk te maken. Danny Sjursen heeft regelmatig de podcast van Scott Horton bezocht – die ik meestal hoor – en ik heb veel van de denkbeelden gewaardeerd en bewonderd die hij moedig begon te formuleren terwijl hij nog in actieve dienst was.
Behalve dat ik het met Drew eens was dat de opmerking over ‘tinpot tirannies’ niet klopte, wilde ik benadrukken dat de oorlog in Jemen een geval is van wat Obama ooit ‘leiden van achteren’ noemde, een middel tot ‘dekking’ voor operaties die de VS hebben uitgevoerd. wil niet de indruk wekken dat het onder Amerikaanse leiding staat. Simpel gezegd, zoals Poppy Bush opgetogen stelde: ‘Wat we zeggen, gebeurt ook.’ De belangrijkste hoofdrolspeler in de agressie tegen Jemen en Syrië is duidelijk niet Saoedi-Arabië.
Het is zeker niet kleinzielig om terug te komen op het idee (of zoals jij het “bewoording” noemt) van een “burgeroorlog” in Syrië. Die valse propaganda zou bij elke gelegenheid moeten worden opgeroepen.
Ja, ik zou de opname van Astore zeker ‘onderschrijven’ – hij maakt uitstekende anti-militaristische punten, die vooral effectief zijn, afkomstig van een voormalige majoor van de USAF en later universiteitsprofessor…
Nogmaals bedankt Danny voor het noemen van alles. Ga zo door – we hebben uw stem van de rede nodig in dit land van pure waanzin…
De analyse van de majoor van de echte trojka klopt; Door Cuba, Nicaragua en Venezuela echter ‘kleine tirannieën’ te noemen, vervalt hij in de Washington Consensus van het kleineren en kleineren van het socialisme. De majoor moet nog veel leren.
Ik stopte bij “tinnen pot”; wie denkt deze burgerlijke snit wel dat hij is?
Het artikel waagt zich onder de oppervlakte van de zogenaamde “democratie” van Israël en vermeldt de Saoedische steun voor Al-Qaeda in Syrië, maar vermijdt een volledige beschrijving van de Amerikaans-Saoedisch-Israëlische as van agressie.
Majoor Sjursen beweert terughoudend dat “het in het tijdperk van Trump soms bijna lijkt alsof ‘Bibi’ Netanyahu degene was die het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten leidde”.
Een eerlijkere analyse zou ingaan op de verachtelijke eerbetoon aan de pro-Israëllobby die herhaaldelijk werd getoond door het Amerikaanse Congres en de regering-Trump.
De inspanningen van Trump namens Israël begonnen onmiddellijk na de verkiezingen, voordat hij de ambtseed aflegde. Zijn regering heeft op agressieve wijze de pro-Israëllobby-agenda van conflict met Iran nagestreefd.
Bolton heeft zijn baan te danken aan de Republikeinse Joodse Coalitie (RJC) en Sheldon en Miriam Adelson, de grootste individuele donoren van de Republikeinse partij in de verkiezingscyclus van 2018 en aan de Trump-campagne in 2016. De Adelsons hadden Bolton lange tijd gepromoot voor een topbeleid op het gebied van buitenlands beleid. positie nadat ze in het voorjaar van 2016 de presidentskandidatuur van Trump steunden.
Pompeo heeft zijn christelijk-evangelische geloof op zijn mouw gedragen met onder meer zijn verwijzingen naar De Opname. Het vurige zionisme van protestantse evangelische leiders komt voort uit een eigenaardige Britse 16e-eeuwse interpretatie van het boek Openbaringen. Het christelijk-zionistische kamp van de pro-Israëllobby heeft de strijdlust en dreigementen van Netanyahu tegen Iran consequent gesteund.
Trump, Bolton en Pompeo blijven diep in de zakken van de pro-Israëllobby zitten. Fundamentele redenen, laat staan ‘voorzichtigheid’, kunnen niet van de regering-Trump worden verwacht.
“Kleine tinnen tirannieën”
Probeer het nog eens Sjursen.
Het zijn helemaal geen tryannies. Zijn ze perfect, uiteraard niet. Bieden ze een andere sociaal-economische regeling voor 90% van hun bevolking? Ja; een die beter en menselijker is dan de uitbuiting die in de meeste Latijns-Amerikaanse staten al meer dan een eeuw plaatsvindt door de imperialistische hegemonie van Washington.
En als aanvulling op uw correctie Drew moet worden benadrukt dat gruwelijke luchtaanvallen op burgers en civiele infrastructuur in Jemen werden gecoördineerd met Amerikaanse “inlichtingendiensten” en tanken in de lucht.
En de oorlog in Syrië mag niet worden omschreven als een ‘burgeroorlog’. Het is vanaf het begin een naakte agressie geweest tegen een beschaafd, vreedzaam volk, voornamelijk gepleegd en gecoördineerd door de CIA/Mossad. De “steun” van Al-Nusra, Al-Qaeda en andere huurlingen met Saoedisch geld werd “effectief” gemaakt omdat ze werden gedekt door de Amerikaanse luchtmacht en aangevuld met CIA-wapenlijnen.
Precies meneer de heer. Uitstekende punten!
Helemaal zo. Hoewel het leger het perspectief van de heer Sjursen aanzienlijk lijkt te hebben vertekend, hebben misschien ook de historische geschriften die hij las en onderzocht terwijl hij aan zijn studie werkte, zijn wereldbeeld gevormd, dat een vleugje oriëntalisme bevat (hoewel Latijns-Amerika niet Azië is). Wat zijn perceptie ook kleurde, het is beslist neerbuigend en tamelijk imperialistisch van toon.
Syrië, Iran en Irak hebben op de tekentafel voor vernietiging gestaan, omdat staten des te beter zijn voor de Amerikaanse bedrijfskapitalistische exploitatie van hun hulpbronnen en voor Israëls immer expansionistische ambities. Er kan in eerste instantie sprake zijn geweest van rebellie onder de Syrische landbouwgemeenschappen, op wie de langdurige droogtes ernstige economische en levensgevolgen hadden, maar die werd vrijwel onmiddellijk ‘geïnfiltreerd’ door door de VS en Israël gesteunde jihadistische groepen (uiteraard de aanvankelijke anti-Israëlische groeperingen). De opstand van de regering zou heel goed door de gebruikelijke verdachten kunnen zijn aangewakkerd). Of deze nu aanvankelijk werd aangewakkerd door de VS en Israël, of eenvoudigweg door hen werd gekaapt via volmachten, het is geen burgeroorlog geweest.
Ja. De grote tirannieën leven vooral op Wall Street, en hun 'elite'-controleurs opereren meestal vanuit het parallelle universum (bijvoorbeeld de vierkante mijl in Londen, de BIS in Bazel en een handvol andere locaties).
Eh, voorwaar, meneer Sjursen. Je bent duidelijk gehersenspoeld door je meesters die je überhaupt naar Irak hebben gestuurd. Je belastert iedereen die de VS niet mag. Normaal gesproken mogen we ze niet, omdat ze ons eruit hebben gezet (Iran, Cuba, enz.) of omdat ze niet toestaan dat de VS of onze agenten, de NGO's, zoals de National Endowment for Democracy, hun regering controleren (Rusland, India, Turkije), anders zullen ze niet toestaan dat het Amerikaanse leger hun economie controleert, en niet omdat er iets mis met hen is. Jimmy Carter zei dat Venezuela het beste verkiezingssysteem in Zuid-Amerika had, zelfs toen de VS staatsgrepen tegen het land aanmoedigden. Ze zouden zoveel geluk hebben als we ze met rust zouden laten.
Waarom eten we graag de uitwerpselen van menselijk afval uit het Midden-Oosten? Meer direct de Saoedi's en Israëliërs. Waarom is het? Het is irrationeel, krankzinnig en niet gezond! Onze grootouders hebben het gedaan, onze ouders hebben het gedaan, wij doen het en ik denk dat onze kinderen en kleinkinderen het met vreugde en tevredenheid zullen blijven doen. Zonder twijfel twee van de meest kwaadaardige landen en volkeren op de planeet, Saoedi-Arabieren en Israëlische joden die zeer zeker zijn gereserveerd als speciale plaats in de hel.
Zodra ik het moeilijk vond om niet te stoppen met lezen bij de opmerking over ‘kleine tirannie’s, scrollde ik naar beneden en was blij toen ik zag dat dit al heel vroeg in de commentaren aan de orde kwam. Zoals gewoonlijk zitten de commentatoren van CN vol met goedgelezen, goed geïnformeerde mensen. Helaas lijkt dit soort opmerkingen (vgl. “Assad-regime”, “Poetins Rusland”, evenals “Sovjet-invasie van Afghanistan” of “Russische annexatie van de Krim”, enz.) voor veel TomDispatch-schrijvers de gewoonste zaak van de wereld te zijn.
Oeps, ik heb waarschijnlijk op de verkeerde knop geklikt... Dit was bedoeld als een op zichzelf staande opmerking...
De nieuwe agressieve gouden jongen van Trump drong in ieder geval sinds 2003 aan op oorlog met Iran door middel van leugens, vuile trucs, verzonnen feiten en propaganda
https://failedevolution.blogspot.com/2018/03/trumps-new-hawkish-golden-boy-was.html