Beste juryleden op het gebied van sociale media: vergeet de grondbeginselen van een eerlijk proces niet

Aandelen
5

De Australische advocaat van Julian Assange en zijn EU-adviseur zeggen dat de uitgever niet via sociale media moet worden berecht en een eerlijk proces moet krijgen in de rechtbank. 

Artistieke weergave van sociale media. (Geralt via Wikimedia Commons)

Artistieke weergave van sociale media. (Geralt via Wikimedia Commons)

 

By Greg Schuren en Lisanne Adam
Speciaal voor consortiumnieuws

ODonderdag deze week Wikileaks oprichter Julian Assange zal voor de rechtbank in Londen verschijnen. Deze hoorzitting heeft betrekking op het verzoek van de Verenigde Staten om Assange aan dat land uit te leveren op grond van een aanklacht wegens computerhacking, waarop een maximumstraf van vijf jaar staat. Ongetwijfeld zullen de sociale media bruisen van commentaar, steun, misbruik en alles daartussenin over de benarde situatie van Assange.

Toen Assange na bijna zeven jaar op 11 april 2019 op Ecuadoriaans grondgebied werd gearresteerd en door de Britse politie in hechtenis werd genomen, ontploften de sociale media, waarbij de pro- en anti-Assange-troepen elkaar tegenwerkten, en er was een stortvloed aan berichten. commentaar over Wikileaks en Assange de man. Maar veel van wat doorgaat voor commentaar over Assange op sociale media zoals Twitter en Facebook negeert enkele fundamentele kwesties en feiten over deze buitengewone zaak. Het is belangrijk om ze te herhalen in de hoop, hoe vergeefs ook, dat de sociale media commentaar geven op Assange Wikileaks is in ieder geval goed geïnformeerd en gaat in op wat er daadwerkelijk op het spel staat in zijn zaak.

In de eerste plaats is er de kwestie van het schenden van de borgtocht door Assange in 2012 en het aanvragen van asiel bij de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Dit was nooit het geval van een individu dat de gerechtigheid probeerde te ontvluchten. Als je de acties van Assange in dit licht ziet, negeer je het fundamentele recht dat iedereen heeft om asiel aan te vragen als hij of zij gegronde angst voor vervolging heeft, gebaseerd op politieke opvattingen. In zijn geval was de angst dat Zweden hem zou arresteren en hem vervolgens zou uitleveren aan de Verenigde Staten. Zweden weigerde hem te verzekeren dat dit niet het geval zou zijn. We moeten ook onthouden dat Assange zich niet als een voortvluchtige in de ambassade heeft ‘verstopt’. Hij werd vastgehouden omdat hij geen keus had; vertrekken en gearresteerd worden was geen haalbare optie.

Maak alstublieft een Schenking naar onze
Lenteinzamelingsactie vandaag!

Het is ook essentieel dat Assange’s recht op een eerlijk proces wordt gerespecteerd. De meningen over zijn arrestaties, zijn vermeende (wan)gedrag en zijn persoonlijkheid hebben in wezen velen op sociale media betrokken bij het klassieke ‘proces door de media’. De voortdurende discussies hierover op mediaplatforms raakten verdeeld in twee kampen: Assange is óf een slechterik die verdient wat hij krijgt, óf een held die informatie openbaar maakt waar het publiek recht op heeft.

Assange op weg naar de Belmarsh-gevangenis, 11 april 2019. (Twitter)

Assange op weg naar de Belmarsh-gevangenis, 11 april 2019. (Twitter)

Proef via Twitter

De zaak van Assange heeft en wordt beoordeeld door miljoenen rechters op sociale media over de hele wereld, die hem schuldig achten aan hacking, spionage en seksueel wangedrag. En veel van deze zelfde sociale media-rechters beraadslagen over de uitleveringsstrijd van Assange en de rol van Zweden en de Verenigde Staten. Bovendien leidt zijn proces op sociale media onvermijdelijk tot vervolging door niet-statelijke actoren in de vorm van intimidatie van Wikileaks, Assange en voor degenen die dicht bij hem staan.

Eén kwestie is van bijzonder belang. Het is bijzonder verontrustend dat velen op sociale media anderen misleiden door te denken dat er momenteel juridische procedures gaande zijn in Zweden. Deze bewering is eenvoudigweg onjuist. Assange is in Zweden nooit aangeklaagd, het onderzoek naar het vermeende seksuele wangedrag werd twee keer afgesloten. Er zijn slechts twee actuele kwesties voor de rechtbank, afgezien van de veroordeling wegens schending van de borgtocht. Het gaat om het uitleveringsverzoek en de bijbehorende aanklachten die door de VS zijn ingediend en waarbij de kans reëel is dat Assange, eenmaal op Amerikaans grondgebied, te maken krijgt met een onmenselijke en vernederende behandeling, marteling en een oneerlijk proces. Het is te verwachten dat Assange een soortgelijke behandeling zal krijgen als zijn medewerker, Chelsea Manning, die momenteel wordt vastgehouden vanwege haar onwil om te getuigen in een groot juryonderzoek naar WikiLeaks.

We zeggen dit eenvoudig tegen deelnemers aan sociale media. Beoordeel de zaak van Assange niet op basis van de presentatie ervan in de politieke arena, in het nieuws of in de analyse van anderen op sociale media. Laat de procedure in het proces tegen Assange bovendien geen gevaarlijk precedent scheppen voor toekomstige, soortgelijke zaken. De gerechtelijke procedure waarbij hij betrokken is, moet worden beslist door een onpartijdige rechter, die de rechtsstaat respecteert en volgt. Zijn zaak moet eerlijk worden beoordeeld op basis van de merites en feitelijk bewijsmateriaal, in plaats van op basis van complottheorieën of politieke spelletjes. Het recht op een eerlijk proces omvat het recht om zichzelf te verdedigen, toegang tot een advocaat, een hoorzitting met een onpartijdige rechter en het respecteren van alle procedurele vereisten om het risico op andere mogelijke schendingen van de grondrechten tot een minimum te beperken. In het geval van Assange bestaat er geen uitzondering op deze fundamentele rechten. Het respecteren van het eerlijke proces van Assange en de rechtsstaat zal de gerechtigheid ten goede komen.

Greg Barns is advocaat in Australië en Australisch juridisch adviseur van Julian Assange. Lisanne Adam is consultant op het gebied van de mensenrechtenwetgeving van de EU, gevestigd in Melbourne, Australië.

Maak alstublieft een Schenking naar onze
Lenteinzamelingsactie vandaag!

18 reacties voor “Beste juryleden op het gebied van sociale media: vergeet de grondbeginselen van een eerlijk proces niet"

  1. Bob
    Mei 5, 2019 op 13: 27

    Sociale media? Als je denkt dat de Orwelliaanse technologiegiganten bij grote sociale media niet alles doen om ervoor te zorgen dat Assange niet wordt gehoord, zoals ze doen met politieke toespraken aan de rechterkant, ben je een dwaas.

  2. Mei 1, 2019 op 19: 20

    Dikke kans als er in deze zaak een onpartijdige rechter komt. De twee juryleden klinken tot nu toe als enkele van de gedrochten van het establishment uit het Britse drama Judge John Deed. Hij is toast.

  3. Doc Smith
    Mei 1, 2019 op 18: 22

    Een eerlijk proces zal nooit plaatsvinden, aangezien al het verzachtende bewijsmateriaal een kwestie is van ‘nationale veiligheid’, ook al weet iedereen het al. Wie had ooit gedacht dat een Australische journalist en uitgever voor zijn Kangaroo Court naar Amerika zou worden overgebracht.

  4. Larry
    Mei 1, 2019 op 12: 34

    De echte bedreiging voor Assange is de regering. Wat idioten op sociale media zeggen, is meestal niet relevant.

  5. Robert Mayer
    Mei 1, 2019 op 08: 44

    1. Als inet-reportages vergelijkbaar2 zijn op sociale media, dan maakt CN zich zelf schuldig aan het “houden van een proces” als enige site die een probleem presenteert: Danger2 Alle mediaverslaggeving van Wikileak reageert overdreven door U$ “justice”-systemen.
    2. Herinner ik me goed dat de laatste SCOTUS-aanklacht wegens verkrachting werd aangeklaagd?
    3. Kan iedere beschuldigde een eerlijke behandeling verwachten door toedoen van het gepolitiseerde U$ “rechtvaardigheid” systeem?!!!

  6. Linda Lewis
    Mei 1, 2019 op 01: 40

    Een moordzaak uit de jaren vijftig in de Verenigde Staten heeft aangetoond dat publiciteit voorafgaand aan het proces de gerechtigheid op flagrante wijze kan belemmeren. In Sheppard v. Maxwell (1950) beval het Amerikaanse Hooggerechtshof een nieuw proces tegen Dr. Sam Sheppard, die eerder was veroordeeld voor de moord op zijn vrouw, vanwege een carnavalssfeer, de vermenging van verslaggevers en juryleden in het gerechtsgebouw en een stortvloed aan schadelijke publiciteit. Tijdens het tweede proces oordeelden juryleden Sheppard niet schuldig. Zie: https://caselaw.findlaw.com/us-supreme-court/384/333.html

    Naar hun mening bekritiseerden de rechters het onvermogen van de rechtbank “om de vrijgave van aanwijzingen, informatie en roddels aan de pers door politieagenten, getuigen en de raadslieden van beide partijen te controleren.” “Veel van de aldus onthulde informatie was onnauwkeurig, wat leidde tot ongegronde geruchten en verwarring”, schreven de rechters. Voor zover de rechtbank schadelijke publiciteit zou kunnen beheersen, zou zij dat ook moeten doen.

    Julian Assange is ook het middelpunt geweest van een mediacircus, het onderwerp van onnauwkeurige, schadelijke informatie, niet alleen gepromoot op sociale media, maar ook door vertegenwoordigers van de Britse en Amerikaanse regeringen. Beide regeringen beschikken over de middelen om de acties van hun rechters, wetshandhavingspersoneel en uitvoerende instanties te controleren, maar slagen er routinematig niet in dit te doen met betrekking tot aangeklaagde klokkenluiders als Chelsea Manning en Edward Snowden, en ook in het geval van Julian Assange.

  7. Garrett Connelly
    April 30, 2019 op 19: 11

    Het sprookje van onze jeugd.

    Herinner je je het verhaal van de naakte koning nog? De idioot werd ertoe verleid zijn onzichtbare kledij voor te stellen als de grootste en meest grande. Le elegánte ongeëvenaard.

    Er zijn films gemaakt over dit soort dingen. Invasie van de Body Snatchers?

  8. Gerry L Forbes
    April 30, 2019 op 19: 06

    Ik geloof dat de minister van Binnenlandse Zaken het laatste woord heeft over de vraag of uitleveringen door kunnen gaan, dus ik verwacht dat de rechter het zo snel mogelijk in de schoot van de minister van Binnenlandse Zaken zal dumpen. Rechters in lagere rechtbanken houden niet van hete zaken en willen ze gewoon doorgeven. Het is net als de oude Life-graanreclame:

    “Ik probeer het niet, jij probeert het!”
    “Ik probeer het niet.”
    'Laat Mikey het proberen; hij haat alles!”

  9. Andreas Nichols
    April 30, 2019 op 17: 47

    een onpartijdige rechter

    Grote kans dat dat door de laatste man gaat.

  10. April 30, 2019 op 17: 28

    De auteur zegt: “Het recht op een eerlijk proces houdt het recht in om zichzelf te verdedigen, toegang tot een advocaat, een hoorzitting met een onpartijdige rechter …” Ja, Assange verdient een eerlijk proces, en zelfs volledige gratie. Helaas bestaat in de VS vandaag de dag – blijkbaar sinds 9 september volgens verschillende advocaten waarmee ik heb gesproken – het “recht om zichzelf te verdedigen” niet langer, en is er zelden “een onpartijdige rechter”. Ongeveer 11% van de zaken wordt afgehandeld via gedwongen ‘pleidooiovereenkomsten’, waarbij de beschuldigde schuld bekent in ruil voor een ‘strafvermindering’, ongeacht onschuld of schuld. Ik heb vier advocaten geïnterviewd, en geen enkele was bereid een zaak voor de rechter te brengen, niet omdat ze geen respect hadden voor gerechtigheid, maar omdat ze geloofden dat een rechtszaak zinloos was en een averechts effect zou hebben, wat zou resulteren in een langere straf.

    Het Amerikaanse ‘rechtssysteem’ lijkt tegenwoordig op de neprechtbanken van na de Franse Revolutie, zoals beschreven in Tale of Two Cities, en wordt steeds corrupter. Bij dergelijke rechtbanken ben ik als waarnemer aanwezig geweest. Kijk bijvoorbeeld eens naar het geval van een bezoek aan de Russische staatsburger Maria Butina, die vorige week werd veroordeeld tot 18 maanden na een schuldig pleidooi, ondanks het feit dat haar “misdaad” om zich niet te registreren als “buitenlandse agent” nog nooit eerder op deze manier is afgedwongen. Ik geloof dat deze totalitaire trend deels wordt aangewakkerd door de bedrijven die hun geprivatiseerde gevangenissen willen vullen. Een rechtssysteem is, net als een monetair systeem, een vorm van infrastructuur die nooit geprivatiseerd mag worden. Maar in de gevallen van Butina, Assange en Manning zijn de motieven vooral van politieke aard.

    Deze politieke onderdrukking overstijgt duidelijk de ‘deep state’-fracties van de Amerikaanse regering, aangezien deze zich uitstrekt tot de hele sfeer van westerse invloed. Wees bijvoorbeeld getuige van de behandeling van Assange in Groot-Brittannië, waar hij illegaal werd gearresteerd op buitenlands grondgebied en vervolgens werd vastgehouden zonder toegang tot een advocaat of medische zorg, evenals van de politieke onderdrukking die nu in Frankrijk plaatsvindt, zoals blijkt uit de Gele Hesjes-beweging. Sommigen schrijven het huidige westerse optreden, dat zich ook manifesteert als internetcensuur, toe aan de genocidale doelstellingen van de mondiale elite, die mogelijk wordt geïdentificeerd als het “Comité van 300” met namen vermeld op de volgende link:
    http://themillenniumreport.com/2016/12/illuminati-leak-current-membership-of-committee-of-300/

  11. mik k
    April 30, 2019 op 17: 08

    De auteur lijkt een naïef vertrouwen te hebben in de werking van de 'wet'. Deze fantasieën zullen niet relevant zijn voor wat er gebeurt in een Amerikaanse kangoeroerechtbank.

    • DW Bartoo
      April 30, 2019 op 21: 01

      Mike K, de Australische advocaat van Julian Assange, Greg Barns, en zijn EU-adviseur zijn de auteurs van dit artikel.

      Het is te hopen dat hun verwachting en hoop op een “eerlijk proces” werkelijkheid zal worden.

      Eerlijk gezegd deel ik uw twijfels over een dergelijk proces dat zich in de Verenigde Staten en/of Groot-Brittannië afspeelt, aangezien het vooroordeel van de eerste Britse rechter duidelijk naar voren kwam in zijn verklaring dat Assange narcistisch was/is.

      Het is mijn ervaring dat veel advocaten geloven dat er nog steeds een functionerende rechtsstaat bestaat, en ik hoop oprecht dat dat zo is. Mijn observatie van gerechtelijke procedures gedurende een aantal decennia heeft mij er echter van overtuigd dat we in de meeste gevallen te maken hebben met een rechtssysteem dat is vervormd tot een lege “vorm van de wet”, waarvan het doel is om, opzettelijk en cynisch, de de rechtsstaat.

      Dat Barns en Adam de sociale media vragen (en ik neem aan dat ze met alle aspecten van die media praten, inclusief veel sites en platforms buiten de groten) om af te zien van de karaktermoord op Assange door de lynchmenigte, kan even naïef zijn. Toch is het mogelijk dat sites die meer ontvankelijk zijn voor rede en geweten extra inspanningen leveren om aan te dringen op terughoudendheid en gebieden van bedrog te laten leeglopen, zoals het feit dat Zweden nooit enige aanklacht tegen Assange heeft geuit, zoals Cortium News al heeft gedaan.

      In het algemeen rust er daarom op ons allemaal een last om te durven spreken over de waarheid van dingen, hoe intimiderend die taak ook mag lijken, want de “rechtbank van de publieke opinie” wordt ondermijnd door bedrieglijke argumenten die zelfs buiten het bereik van de reguliere traditionele mensen en dienaren van de publieke opinie liggen. macht, zoals Google, Facebook en Twitter.

      In de Verenigde Staten is rond Assange ijverig een verhaal over criminaliteit opgebouwd om te verbergen en tegelijkertijd te kleineren wat hij heeft gedaan bij het aan het licht brengen van oorlogsmisdaden en ander wangedrag van de overheid en de elite.

      Het publiek in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië is ertoe gebracht te geloven dat het een grotere misdaad is om misdaden en wandaden aan het licht te brengen dan de misdaden en het bedrog zelf. In die zin gaat de schade verder dan Assange, Manning, Snowden en anderen en is het niets minder dan een verdere, doelbewuste poging om de mensen bang te maken, zodat ze niet langer willen weten wat er in hun naam wordt gedaan, wat hun recht en verantwoordelijkheid is.

      Dat is ook een misdaad tegen het volk zelf en als het succesvol is, richt het de goedgelovigheid en de angst van velen op de burgermaatschappij, op echte democratie en op morele principes.

  12. SPENCER
    April 30, 2019 op 16: 47

    Assange vertelde de waarheid over Amerikaanse oorlogsmisdaden – de USGOVT. Oorlogsmisdadigers die deze misdaden hebben begaan zouden moeten worden berecht – niet Assange – de journalist – die zijn werk deed en de misdaden rapporteerde – je hoeft geen SHERLOCK HOLMES te zijn om te weten wie de moordenaars zijn.–

  13. Sally Snyder
    April 30, 2019 op 14: 55

    Zoals uit dit artikel blijkt, wordt één belangrijk platform voor sociale media grotendeels gecontroleerd door insiders uit Washington:

    https://viableopposition.blogspot.com/2019/04/facebook-and-its-close-links-to.html

    Het Assange-verhaal dat door de sociale media wordt gepromoot, is grotendeels dat van Washington.

    • DW Bartoo
      April 30, 2019 op 20: 28

      Je zorgen over Facebook zijn heel redelijk en realistisch, Sally Snyder.

      Veel sites lenen Facebook echter wat neerkomt op een voortdurende geloofwaardigheid door een deel of al hun commentaarthreads op Facebook te plaatsen.

      Een aantal van deze sites behoren tot de sites die ik beschouw als een van de beste bronnen van consistente en essentiële informatie, waarop auteurs en standpunten worden gepresenteerd, ook in de commentaarsectie, die goed geïnformeerd en van vitaal belang zijn.

      Het perspectief dat de site-eigenaren bieden voor het gebruik van Facebook, afgezien van de kosten en de operationele problemen van het zelf hosten van commentaarsecties, is dat Facebook hen toegang geeft tot een veel groter publiek.

      Aangezien een behoorlijk aantal van deze sites tot degenen behoren die in het begin van het valse verhaal ‘Rusland heeft het gedaan’ zijn uitgekozen als Russische dupes of sympathisanten, zou het kunnen zijn dat er een tijd zal komen dat Facebook hun aanwezigheid niet langer zal toestaan.

      Op dat moment is het te hopen dat er andere opties beschikbaar zijn voor die sites.

      Het is de verdienste en wijsheid van Consortium News dat ze naast hun Facebook-threads nog steeds commentaarthreads op hun eigen site hebben.

      • Robyn
        Mei 1, 2019 op 00: 44

        Akkoord, DW Bartoo. Ik ben voortdurend verrast en teleurgesteld door nieuws- en analysesites die, ook al zijn ze tegen de Mass Surveillance Industry en hun imperialistische/censuuragenda, juist deze instanties blijven gebruiken voor commentaar van lezers. Van minder belang zijn misschien de podcasts waarvan de feedbackkanalen en groepslidmaatschappen beperkt zijn tot Facebook en Twitter. Beheers de media en jij beheerst de wereld.

        Ik ben het ermee eens dat de kansen op een eerlijk proces voor Julian Assange klein zijn en ik ben verrast dat Barns en Adam een ​​eerlijk proces als uitgangspunt nemen. Voor andere klokkenluiders is dit niet gebeurd, en TPTB weet dat ze niet te stoppen zijn.

        • Litchfield
          Mei 1, 2019 op 11: 50

          Robyn en DW Bartoo:
          Ik ben het er volledig mee eens en heb vaak deze reactie geplaatst:
          Waarom lezers blijven instrueren om “ons te volgen op Facebook” als FB een bekende entiteit is en deze negatief is.
          Stop daar gewoon mee.
          Het verlaagt eigenlijk mijn respect voor elke site die lezers blijft vertellen om ze op FB te volgen en vervolgens ook om donaties vraagt.
          Echt niet. Eerst maar eens van het FB-medicijn af, dan ga ik erover nadenken om een ​​donatie te doen.

          • Jimmy G
            Mei 1, 2019 op 16: 14

            Amen. FB is een KoolAid-stand en een bewakingssysteem. Kies maar.

Reacties zijn gesloten.