Een gedicht van de inmiddels overleden Salvadoraanse radicaal Roque Dalton helpt verduidelijken wat er in Venezuela aan de hand is, schrijft Vijay Prashad.
By Vijay Prashad
Tricontinentaal: Instituut
voor Sociaal Onderzoek
ATerwijl de Verenigde Staten en hun bondgenoten Venezuela onder druk zetten, verduidelijkt een gedicht van de Salvadoraanse radicaal Roque Dalton (1935-1975) de structuur van de politiek in Latijns-Amerika.
Dalton kwam uit een van de kleinste landen van Latijns-Amerika, El Salvador, dat hij vroeger de pink noemde (kleine duim). Dalton was een diep meelevende dichter en ook een militant van het Revolutionaire Volksleger, wiens interne strijd zijn korte leven opeiste. El Salvador heeft, net als zoveel andere Latijns-Amerikaanse staten, moeite om zijn soevereiniteit uit de tentakels van de Amerikaanse macht te halen. Die afschuwelijke Monroe-doctrine (1823) leek de VS het vermoeden te geven dat zij macht hebben over het hele halfrond; “Onze achtertuin” is de informele uitdrukking. Mensen als Dalton vochten om die veronderstelling te doorbreken. Ze wilden dat hun landen geregeerd zouden worden door en voor hun eigen volk – een elementair onderdeel van het idee van democratie. Het is een zware strijd geweest.
Roque Dalton, Cuba 1967. (Wikimedia)
Dalton schreef een krachtig gedicht – OAS – genoemd naar de Organisatie van Amerikaanse Staten (opgericht in 1948). Het is een gedicht dat zuur catalogiseert hoe democratie een farce is in Latijns-Amerika.
De president van mijn land
voorlopig is dat kolonel Fidel Sanchez Hernandez
maar generaal Somoza, president van Nicaragua
is ook de president van mijn land.
En generaal Stroessner, president van Paraguay,
is ook een soort president van mijn land, maar niet zo
net als de president van Honduras,
Generaal Lopez Arellano, maar meer nog dan de president van Haïti,
Mijnheer Duvalier.
En de president van de Verenigde Staten is meer de president van mijn land
Dan is de president van mijn land,
Degene wiens naam, zoals ik al zei,
is voorlopig kolonel Fidel Sanchez Hernandez.
Is de president van Venezuela de president van Venezuela of is de president van de Verenigde Staten de president van Venezuela? Er is hier sprake van absurditeit.
Ingestorte olieprijzen, afhankelijkheid van olie-inkomsten, een economische oorlog door de Verenigde Staten en complicaties bij het bijeenbrengen van de financiën hebben geleid tot hyperinflatie en een economische crisis in Venezuela. Als je dat ontkent, ontken je de realiteit. Maar er is een enorm verschil tussen een economische crisis en een humanitaire crisis.
Rafael Enriquez, “Buitenlandse schulden”, OSPAAAL, 1983.
De meeste landen op deze planeet worden geconfronteerd met een economische crisis, waarbij de overheidsfinanciën in ernstige problemen verkeren en regeringen op alle continenten te kampen hebben met enorme schuldenproblemen. De bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos, Zwitserland, richtte dit jaar de aandacht op de mondiale schuldencrisis – van het bijna biljoen dollar tekort van de Verenigde Staten tot de schuldenlast van Italië. David Lipton van het IMF waarschuwde dat als de rente zou stijgen, het probleem zou escaleren. “Er zijn schulden in handen van bedrijven en landen die niet echt over veel aflossingscapaciteit beschikken, en ik denk dat dat een probleem gaat worden.”
Hyperinflatie is een ernstig probleem, maar economische sancties, inbeslagname van miljarden dollars aan buitenlandse activa en oorlogsdreigingen zullen de ondermijnde landen niet redden. Bolivar, de munteenheid van Venezuela.
Het uitbannen van honger moet het basisbeleid van elke regering zijn. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN lijdt 11.7 procent van de Venezolaanse bevolking honger. De hongercijfers in andere delen van de wereld zijn veel hoger: 31.4 procent in Oost-Afrika. Maar de aandacht van de wereld is niet gericht geweest op deze ernstige crisis, die gedeeltelijk de massale migratie over de Middellandse Zee heeft veroorzaakt.
De foto hierboven is van het Europees Parlement in Straatsburg, waar – in 2015 – activisten de 17,306 namen opschreven van mensen die zijn omgekomen bij hun poging de oversteek te maken (het aantal is nu bijna 40,000 verdronken). Leden van het Europees Parlement moesten over deze namen naar hun zitting lopen. Ze zijn hardvochtig in hun houding om een oorlog tegen Venezuela te beginnen, maar arrogant over de ernstige crises in Afrika en Azië die de stroom migranten stabiel houden.
Venezuela's anti-hongerprogramma's
De regering van Venezuela heeft twee programma’s om het hongerprobleem aan te pakken:
- Comité Local de Abastecimiento y Producción (CLAP). De Lokale Comités voor Bevoorrading en Productie bestaan uit lokale buurtgroepen die voedsel verbouwen en voedsel ontvangen van landbouwproducenten. Ze verdelen dit voedsel tegen zeer lage kosten aan ongeveer 6 miljoen gezinnen. Momenteel worden de CLAP-boxen elke 15 dagen naar huishoudens verzonden.
- Plan voor aandacht voor de kwetsbare nutricional. De meest kwetsbare Venezolanen – 620,000 van hen – krijgen hulp. Het National Institute of Nutrition coördineert de levering van voedsel aan de meeste gemeenten van het land.
Deze zijn nuttig, maar onvoldoende. Er moet meer worden gedaan. Dat is duidelijk. Via CLAP verdeelt de Venezolaanse regering ongeveer 50,000 ton voedsel per maand. De “humanitaire hulp” die de VS heeft beloofd bedraagt 20 miljoen dollar – waarmee een schamele 60 ton voedsel zou worden gekocht.
Wat betreft de kwestie van ‘humanitaire hulp’ aan Venezuela zijn de internationale media de stenografen van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de CIA geworden. Het concentreert zich op de valse beweringen van de Amerikaanse regering dat zij hulp wil verlenen, wat de Venezolanen weigeren. De media kijken niet naar de feiten, zelfs niet naar dit feit – dat 20 miljoen dollar een vernederend gebaar is, een bedrag dat bedoeld is om de harteloosheid van de regering in Venezuela vast te stellen en daarom te proberen deze met alle mogelijke middelen omver te werpen. Dit is wat de Amerikaanse regering in 1965 in de Dominicaanse Republiek deed, door humanitaire hulp te sturen, vergezeld van Amerikaanse mariniers.
Vijay Prashad reageert op de Amerikaanse economische druk op Venezuela Democracy Now.
De VS hebben militaire vliegtuigen gebruikt om deze bescheiden hulp binnen te halen, deze naar een pakhuis gebracht en vervolgens gezegd dat de Venezolanen niet bereid zijn een ongebruikte brug ervoor. Het hele proces is politiek theater. De Amerikaanse senator Marco Rubio ging naar die brug – die nooit is geopend – om op dreigende wijze te zeggen dat de hulp op de een of andere manier “door zal dringen” naar Venezuela. Dit zijn woorden die de soevereiniteit van Venezuela bedreigen en de energie opbouwen voor een militaire aanval. Er is hier niets humanitairs.
De term ‘humanitair’ is van zijn betekenis ontdaan. Het is nu een voorwendsel geworden voor de vernietiging van landen. ‘Humanitaire interventie’ was de term die werd gebruikt om Libië te vernietigen; “humanitaire hulp” wordt gebruikt om op de trommel te slaan voor een oorlog tegen Venezuela.
Ondertussen vergeten we de humanitaire solidariteit die de Venezolaanse regering biedt aan de armere landen en armere bevolkingsgroepen. Waarom staat Haïti nu in brand? Het had olie tegen een lagere prijs uit Venezuela ontvangen via het PetroCaribe-programma (opgericht in 2005). Tien jaar geleden bood Venezuela de Caribische eilanden olie aan tegen zeer gunstige voorwaarden, zodat ze niet de prooi zouden worden van monopolistische oliemaatschappijen en het IMF.
De economische oorlog tegen Venezuela heeft geleid tot een achteruitgang van PetroCaribe. Nu is het IMF teruggekeerd om te eisen dat de oliesubsidies worden beëindigd, en monopolistische oliebedrijven zijn teruggekeerd om contante betalingen vóór levering te eisen. De Haïtiaanse regering werd gedwongen tegen Venezuela te stemmen in de OAS. Dat is waarom het land staat in brand. Als je ons niet laat ademen, zeggen de Haïtiaanse mensen, laten we je niet ademen.
Port-au-Prince, Haïti, 2019. (Hector Retamal)
In 2005, hetzelfde jaar waarin Venezuela het PetroCaribe-plan opzette, creëerde het het PetroBronx-plan in New York. De verschrikkelijke armoede in de South Bronx stimuleerde gemeenschapsgroepen als Rebel Diaz Arts Collective, Green Youth Cooperative, Bronx Arts and Dance en Mothers on the Move.
Ze werkten samen met CITGO, de Amerikaanse oliedochter van de Venezolaanse overheid, om een coöperatief mechanisme te ontwikkelen om huisbrandolie bij de bevolking te krijgen.
Ana Maldonado, een socioloog die nu bij het Frente Francisco de Miranda (Venezuela) werkt, was een van de deelnemers aan het PetroBronx-plan. Zij en haar vrienden richtten de North Star op als een gemeenschapsorganisatie die hielp de middelen te verstrekken aan de allerarmste mensen in de Verenigde Staten. ‘In de winter moesten mensen hun jassen binnenshuis dragen’, vertelde ze me. Dat was ondraaglijk. Dat is de reden waarom Venezuela de armen in de Verenigde Staten van gesubsidieerde stookolie voorzag.
De South Bronx en Harlem, de ontberingen veroorzaakt door racisme – dit alles is bekend terrein in Latijns-Amerika.
In 1960 kwam Fidel Castro naar New York om de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties bij te wonen. Een hotel in de stad werd hem geweigerd. Malcolm X, een leider van de Afro-Amerikaanse gemeenschap, kwam hem te hulp en bracht de Cubaanse delegatie naar Hotel Theresa in Harlem, waarvan de eigenaar – Love B. Woods – Fidel en zijn kameraden hartelijk verwelkomde. Vier jaar later zei Malcolm X tijdens een bijeenkomst in Harlem in verband met zijn ontmoeting met Fidel: “Laat niemand anders ons vertellen wie onze vijanden zouden moeten zijn en wie onze vrienden zouden moeten zijn.”
Vijay Prashad is een Indiase historicus, journalist, commentator en een marxistische intellectueel. Hij is uitvoerend directeur van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek en de hoofdredacteur van LinksWoordboeken.
Bedankt, Vijay Prashad. Bedankt dat je het met ons deelt!
Ik ben jou heel erg dankbaar, Vijay Prashad, voor je tijdige en uiterst gevoelige presentatie van de werkelijkheid in het licht van de huidige omstandigheden in de Bolivariaanse natie Venezuela.
De duidelijk zichtbare staatsgreep door Amerikaanse militaire en bedrijfsbelangen volgt op de voet van de overname van het soevereine Brazilië door fascistische auteurs die al hun intentie hebben aangekondigd om historische bosgebieden en volkeren te exploiteren/en te vernietigen in hun zoektocht naar ‘energie’. grondstoffen produceren'.
Het uitsterven van inheemse volkeren, in het streven naar economische rijkdom, is ‘toegestaan’ onder de politieke dekmantel van ‘creatieve vernietiging’.
Er bestaan door de geschiedenis heen meerdere voorbeelden van dit ontwerp, dichtbij en ver weg, omdat de exploitatie en onteigening van hulpbronnen, als zegen en winst, het kenmerk van brute vijandigheid, onderwerping, verminking, verkrachting, onwettige brutaliteit en ongebreidelde doodstrafvonnissen en executies heeft verheven.
Door de geschiedenis heen heeft de wet van de Witte Man de overhand gehad.
Wie kan deze waarheid ontkennen? ? ?
De HELE WERELD is getuige geweest van de humanitaire catastrofe in het Noord-Afrikaanse/Noord-Arabische land Jemen…?
Wie heeft zich uitgesproken tegen deze massamoord op onschuldige burgers...?
Dus. Het getuigenis van Amerikaanse economische sancties tegen Venezuela kan worden gepresenteerd als een mislukking van de Venezolaanse regering. !!! ?
==== Alleen onder de “Regels” van de “Wet” BEKRACHTIGD door de Joodse Wereldbank ////
waar, hopelijk en onder gebed, de moordenaar van Israëls vredezoekende Rabin (Netanyahu)
zal dan voor de rechter verschijnen voor zijn misdaad // en voor zijn voortdurende misdaden tegen het Palestijnse volk
als en ONRECHTMATIGE HEERSER, als zodanig een Farizeeër/Sadduceeër, een aanhanger van de zionistische ideologie
van een Joods/Hebreeuws/Jiddisch? ‘thuisland’ in het Midden-Oosten (een politieke ideologie). …
””' De Joodse kooplieden, bankiers, leraren en Hebreeuwse geleerden die zich vestigden
terwijl patriotten, leraren en kooplieden in Europa tot zondebok werden gemaakt door rechtse racistische nazi’s/
\ Accusers/Haters > wat het raamwerk werd van de beschuldiging van Hitlers haatcampagne
\ tegen de Joden. … / … maar het waren de Joodse bankiers/eigenaren van geld die failliet gingen/
\ heel Europa/ en zette DE EERSTE WERELDOORLOG in beweging. tussen “Wereldbankiers” en/
\ “Soevereine (nationale) banken” waren een uitbraak tegen de financiering van oorlogen door de Rothschild Banken/
\die hun controle over naties/nationale volkeren/ en hun economische duurzaamheid behielden/
/ Dat het Trump-kader van /New York\Duitse banken/
is de fractionele kloof binnengegaan waar de levens van mensen zijn
\ worden gedegradeerd naar termen van winst en verlies, wat betekent leven?/
Que bon???
https://consortiumnews.com/wp-content/uploads/2019/02/tricontinental_2.jpg
Benjamin Netanyahu: Israëlische premier wordt beschuldigd van corruptie – BBC News
https://www.bbc.com/news/world-middle-east-47399539
De heer Netanyahu wordt geconfronteerd met mogelijke beschuldigingen van omkoping, fraude en vertrouwensbreuk in … Hij en zijn rechtse Likud-partij staan voor een serieuze uitdaging in de …
Het Israëlische ministerie van Justitie bevestigt het voornemen om Netanyahu aan te klagen – Frankrijk 24
https://www.france24.com › Terug naar homepage › Midden-Oosten
5 uur geleden – De aankondiging komt voorafgaand aan de verkiezingen van 9 april, waarin Netanyahu wordt geconfronteerd met een zware uitdaging van een centristische politieke alliantie onder leiding van …
Benjamin Netanyahu staat voor de uitdaging van zijn carrière | CBC-nieuws
https://www.cbc.ca/…/benjamin-netanyahu-gaat-de-uitdaging-van-zijn-carrière-1.49654 onder ogen
6 jan. 2019 – Terwijl de Israëlische premier campagne voert tegen machtige tegenstanders in de aanloop naar de verkiezingen in april, krijgt hij ook te maken met beschuldigingen van de politie...
Benny Gantz vormt een serieuze uitdaging voor Benjamin Netanyahu's...
https://www.usnews.com/…/benny-gantz-stelt-een-serieuze-uitdaging-voor-benjamin-netan…
19 februari 2019 – Maar nu de parlementsverkiezingen in april naderen, wordt de man die door de aanhangers ‘Koning Bibi’ wordt genoemd, voor het eerst in tien jaar geconfronteerd met een ernstige...
Voormalige Israëlische generaal doet mee aan de race van 2019 om Netanyahu uit te dagen
https://www.npr.org/…/voormalig-Israëlische-generaal-springt-in-2019-race-naar-uitdaging-netani…
27 december 2018 – Israël houdt in april verkiezingen en er is een politieke nieuwkomer opgestaan die … Netanyahu wordt ook geconfronteerd met de uitdaging van beschuldigingen van corruptie.
Benjamin Netanyahu, premier van Israël, wordt geconfronteerd met een ontwerp-aanklacht wegens corruptie...
https://www.bloomberg.com/…/it-sd-day-for-netanyahu-terwijl-hij-zich-zet-voor-mogelijk-in…
16 uur geleden – De Israëlische premier Benjamin Netanyahu kreeg donderdag te horen dat de verkiezingen het einde van zijn politieke carrière zouden kunnen bespoedigen.
Beslissing over de aanklacht tegen Netanyahu dreigt: rapporten – Yahoo Finance
https://finance.yahoo.com/…/decision-netanyahu-indictments-imminent-reports-09401…
12 uur geleden – De Israëlische premier Benjamin Netanyahu staat voor een serieuze uitdaging van een centristische alliantie onder leiding van de voormalige militaire stafchef Benny Gantz bij …
https://www.globalresearch.ca/benjamin-netanyahu-is-no-friend-to-america/5656502
Ik wil opmerken dat miljarden dollars uit het PetroCaribe-fonds in Haïti verdwenen zijn, hoogstwaarschijnlijk op rekeningen van de door de VS gesteunde president.
Vergeet niet: geweren wegen veel meer dan voedsel.
Geweldige verslaggeving, waarbij het achtergrondverhaal wordt opgesplitst
Ik ben het eens met het uitgangspunt van dit artikel, maar het is verontrustend om te zien dat de berekening van de waarde van hulp zo verkeerd wordt weergegeven. Het artikel stelt: “De ‘humanitaire hulp’ die de VS heeft beloofd bedraagt 20 miljoen dollar – waarmee een schamele 60 ton voedsel zou worden gekocht.”
60 ton voedsel is 120,000 pond. Als dat voedsel 20 miljoen dollar waard is, dan is het op de een of andere manier ook 167 dollar per pond waard. Controleer dit alstublieft en corrigeer de fout. Het zet de rest van je betoog in twijfel.
de reden dat voedsel zo duur lijkt, is vanwege de ongebreidelde inflatie.
Goed om Vijay op CN te zien. Zijn begrip van de dynamiek die aan het werk is in het systeem van imperialistische uitbuiting van het mondiale zuiden is van cruciaal belang als we een einde willen maken aan deze helse waanzin.
Hallo Garrett!
Herman in antwoord op uw opmerking: de mechanismen van regimeverandering in de VS zijn zo repetitief en voorspelbaar dat uiteindelijk zelfs een Amerikaans kind van zeven in staat zal zijn een buitenlandse invasie uit te voeren. Waarom, als ik niet beter wist, zou ik zweren dat ‘regime change’ wordt onderwezen op onze Amerikaanse openbare scholen. Begrijp me niet verkeerd, er zijn veel dingen om onze Amerikaanse vindingrijkheid toe te juichen, net zoals we trots kunnen zijn op ons Amerikaanse volk, maar regimeverandering is niet iets om trots op te zijn. Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben de VS menig intern conflict afgeroepen tegen een arme, verdeelde en onverdeelde natie. Alleen een verdraaide geest zou trots zijn op die vreselijke vernietiging van menselijk leven, maar de laatste tijd heb ik gemerkt dat elke vermelding van vrede door het establishment wordt beschouwd als een daad van verraderlijkheid. En als ik dit soort mentaliteit tegenkom, denk ik bij mezelf: 'Waar zijn we in Amerika fout gegaan'. Vrede Herman. Joe
De grote banken; Grote olie; de MIC; een gekocht en betaald congres; een buitenlands beleid dat wordt geleid als een geheimzinnige criminele organisatie van de Nationale Veiligheid (hoe kan het niet crimineel zijn als marteling, ontvoering, diefstal, intimidatie en plundering “normaal” zijn geworden); een ongeïnformeerd gepropagandeerd publiek dat wordt afgeleid door de ontberingen die hier thuis zijn veroorzaakt door de verschuiving Weg van het New Deal-beleid heeft tot nu toe niet meer publieke controle geëist van dit kostbare regime, dat overladen is met retoriek uit de Koude Oorlog die elke dag wordt gepusht, zelfs op zogenaamde ‘liberale’ netwerken als MSNBC.
De mensen die leven in de landen waarvan we de ‘leiders’ demoniseren, tellen niet mee voor onze beleidsmakers. En dat geldt ook voor de gruwelijke impact op de mensen die in ons leger dienen en thuiskomen met levenslange PTSD.
We horen nooit over de mensen van Rusland of de mensen van Venezuela.
Maar deze twee ‘vijanden’ en alle anderen die het ‘vijandelijke’ kamp binnensluipen, worden gebruikt om beleid af te leiden, bang te maken en berusting te verkrijgen voor beleid waarvan de meeste mensen denken dat het niet eerlijk of rechtvaardig is, of dat het ook niet onze nationale veiligheid dient.
Ons buitenlands beleid negeert hoe de ‘onbedoelde gevolgen’ van regimeverandering miljoenen mensen over de hele wereld verwoesten en hier thuis PTSD veroorzaken.
Ik weet dat ik tegen het koor spreek...
Ik hoop dat we samen met een aantal van de nieuwe jonge mensen in het Congres, waaronder sommigen die in het leger hebben gediend, zoals Tulsi Gabbard, meer verantwoordelijkheid zullen eisen.
Bedankt, Vijay Prashad. Ik vond je artikel erg nuttig.
Ik heb mij verzet tegen de barbaarse wreedheden van de Amerikaanse regering door de Sandinisten te steunen en de grens en de Nicaraguaanse troepen te bezoeken. Nu werk ik tegen alle Amerikaanse vertegenwoordigers, op drie na, die weigerden de staatsgreep in Venezuela te steunen.
Hervormen of vervangen?
Hoewel nog niet klaar, is hier een hulpmiddel dat ons helpt voorbij ja/nee winnen/verliezen. Denk eens aan een nieuwe democratie met zeven facetten, ontworpen om het leven te dienen in plaats van de kapitalistische rijkdom.
http://www.autonomousdemocracy.org/Contents/website-contents.html verken een beetje en kom regelmatig terug om de voortgang te zien. Suggesties?
Zoals uit dit artikel blijkt, is er een reden waarom Washington Maduro wil vervangen, die zelden in de media wordt besproken:
https://viableopposition.blogspot.com/2019/02/venezuelas-socially-responsible-banking.html
Het draait allemaal om de behoeften en wensen van het Amerikaanse bedrijfsleven.
Na het blokkeren van de miljarden dollars die Venezuela bezit, is de 20 miljoen dollar aan “hulp” duidelijk een belachelijk en vernederend gebaar. De bewering in het artikel over 20 miljoen dollar voor de aankoop van slechts 60 ton voedsel is echter duidelijk ver weg. Bij een schatting van 2 dollar per kilo zou met 20 miljoen dollar 10,000 ton kunnen worden gekocht. Schaal dat omhoog of omlaag voor een andere gemiddelde prijs. Als het daadwerkelijk op een bruikbare manier beschikbaar zou worden gesteld, zou het ongeveer 20% bedragen van wat CLAP per maand uitkeert, of 2% van de jaarlijkse distributie.
“de $20 miljoen aan “hulp””
Een van de componenten van exceptionisme is zelfabsorptie.
Het kan nuttig zijn om te overwegen hoe anderen met elkaar omgaan om “de betekenis van “humanitaire hulp” aan te pakken
Nogmaals bedankt, meneer Prashad, voor uw getuigenis van de pijn van de minsten onder ons. Toen ik senator Sanders het verhaal hoorde herhalen voor onze laatste productie van toestemming voor Venezuela, schreef ik dit.
Ik huil opnieuw
ik kijk in de spiegel
Het is moeilijk om hoop te hebben
hoewel ik zeker weet dat we dat wel moeten doen
moeilijk gemaakt door degenen voor wie
we hebben het voordeel van de twijfel beloofd
die dan dezelfde oude vermoeide leugens herhalen
die de overmoed van het exceptionisme ondersteunen
ten koste van de armsten en kwetsbaren
waardoor we elke dag meer medeplichtig worden aan de
het kwaad dat in onze prachtige wereld wordt begaan
en binnen de steden en dorpen waar
mensen hebben geen ander alternatief dan
huis te verlaten naar onbekend land
in doelloos ronddwalen langs muren
die hen buiten proberen te houden
Het is moeilijk om hoop te hebben
ik kijk in de spiegel
Ik huil opnieuw
De humanitaire hulp van de VS aan Venezuela, samen met Maduro als dictator, is niets meer dan een verhaal dat de ramp aankondigt die gaat komen als de VS vastbesloten zijn een soevereine natie omver te werpen. Wij Amerikanen zouden ons inmiddels goed bewust moeten zijn van wat er aan de hand is met deze vaak gebruikte neo-capriolen, maar velen van ons hebben nog steeds de neiging om de kant van dit officiële verhaal te kiezen, in onze eigen persoonlijke verwarring over de huidige gebeurtenissen. Wat nog meer verwaterd is dan enig goed gebalanceerd denken is: wanneer heeft de VS ooit het leven beter gemaakt voor een beoogde natie met zijn Amerikaanse vriendelijkheid? Kijk maar naar het Midden-Oosten en vertel me hoe onze Amerikaanse vriendelijkheid zijn vruchten heeft afgeworpen voor die arme, omstreden mensen. Waren wij Amerikanen niet (door onszelf) beschouwd als de bevrijders? Vertel mij dus niet over de Amerikaanse humanitaire hulp, of over wie een kwaadaardige dictator is. De zogenaamde Amerikaanse 'vriendelijkheid' is niets meer dan een dekmantel om ons Amerikanen in staat te stellen onze dag door te brengen zonder na te denken over de dood en vernietiging die wordt gevoerd met ons zuurverdiende belastinggeld. Heb ik je wakker gemaakt? Vrede.
Lees hoe China reageert…
https://www.zerohedge.com/news/2019-02-26/china-joins-russia-opposing-military-intervention-venezuela
Joe, ik had het verkeerd kunnen begrijpen, maar ik dacht er niet aan toen ik Pompeo hoorde verwijzen naar “onze” man in Venezuela als verkozen. Kan het mis hebben, maar denk het niet. Natuurlijk verwees hij naar Maduro, die als dictator 68 procent van de stemmen haalt. Het komt uit het draaiboek. Assad, die met een overweldigende meerderheid verkozen werd, was eveneens een dictator. Er is nog een ander deel van het draaiboek over regimeverandering. Wanneer de ‘slechteriken’ worden gekozen, vormen we een groep mensen die bereid zijn de uitslag van de verkiezingen niet te erkennen. Dat roept de kreet op dat jongens als Maduro niet legitiem zijn, en dan krijgen we jongens als Guaido, die wel is gekozen, maar niet door het volk van Venezuela.
De tragedie is natuurlijk dat de overvloed aan middelen die we hebben om Venezuela te helpen, wordt achtergehouden om Maduro te verdrijven. Er was een tijd lang geleden dat we op zijn minst een poging deden om onze bedoelingen te verbergen en niet zo achterdochtig waren. Direct na de Tweede Wereldoorlog hebben we in Europa veel goeds gedaan. Niet geheel altruïstisch, maar heeft wel veel goeds gedaan.
We weten allemaal wat het betekent:
Dit landwas jouw land,
Dit land is nu mijn land,
Uit Californië,
Naar Venezuela,
Van de wateren van de Golfstroom,
Aan de oliebronnen uit de Golfoorlog,
Dit land is gemaakt voor mij en mij