Komiek Lee Camp sluit zich aan bij Consortium News Radio voor aflevering 4, waarin hij de staat van de Amerikaanse oorlogen, gevangenissen en media bespreekt, evenals zijn nieuwe komediespecial zal worden vrijgegeven op de tussentijdse Amerikaanse verkiezingsdag, 6 november.
Hoofdredacteur Joe Lauria van Consortiumnieuws interviewt Lee Camp. Luister hier naar het 32 minuten durende interview:
Als je dit originele artikel leuk vond, overweeg dan alsjeblieft een gift doen aan Consortium News, zodat we u meer van dit soort verhalen kunnen vertellen.
Kunt u terecht op onze Facebook pagina waar je kunt deelnemen aan het gesprek door commentaar te geven op onze artikelen om de censuur op Facebook te helpen verslaan. Terwijl je daar bent, like en volg ons, en deel dit stuk!
Kan het niet vinden op SoundCloud of Player FM.
Ik heb een RSS-link op Podcast Addict, maar aflevering 4 is daar ook niet te vinden.
Iemand moet zijn spel verbeteren, anders is dit project dood voordat het goed van start kan gaan.
Als persoonlijk perspectief:
Jaren geleden keken mijn vrouw en ik naar een professionele Amerikaanse ‘documentaire’ over de oorlog in Vietnam, en als ze naar verschillende scènes vroeg, keek ik naar haar toe en gaf ik mijn persoonlijke inzicht als zowel een veteraan als een levenslange student van dat conflict.
Op een scène was te zien dat Amerikaanse soldaten dode vijandelijke lichamen in een enorme grafkuil gooiden; en terwijl ze dat deden, brachten ze zo nu en dan een lichaam in een houding en lachten bij de aanblik.
Ze gedroegen zich nonchalant, rookten en maakten de hele tijd grapjes.
Ik hoorde mijn vrouw mijn kant op draaien in haar fauteuil en voordat ik haar blik kon beantwoorden, stelde ze deze vraag: "Hoe konden die mannen grappen maken en lachen terwijl ze de doden begroeven"?
Ik kon, durfde niet, dan in haar onschuldige ogen kijken, dus staarde ik recht voor me uit en zei: 'Want als ik dat niet had gedaan, zou de volledige gruwel van wat ik had gedaan en toen deed, me gek maken. .”
De beste cabaretiers kunnen de absurditeit naar voren brengen die de volkeren in hun dagelijks leven met zich meedragen, en niet alleen van verre acties, maar ook van die van ons.
In de wereld van vandaag worden er zoveel absurditeiten door mensen als waarheid gesproken, dat we ze als we alleen zouden zijn kale leugenaars of f'n idioten zouden noemen, maar we krijgen nooit de kans om ze persoonlijk te confronteren.
De grootste belemmering voor ons verlangen naar een uitlaatklep voor dergelijke absurditeiten kan en durft die opgekropte gevoelens meestal ook niet te uiten.
Maar als we ons verstoppen voor ons pc-scherm thuis of in een druk publiek, die net als wij enige kennis hebben van hoe komiekgrappen zijn, voelen we ons vrij om hardop te lachen en te klappen als een clou naar voren brengt wat werkelijk de waanzin is van de machthebbers en hun volgelingen.
Het is een vorm van gemeenschap, een vorm waarin we weten dat anderen deze onderdrukte meningen hebben, en we lachen en klappen met hen mee.
Dit lachen verlicht onze innerlijke last tijdens en kort daarna kunnen we openlijk en openhartig praten met degenen die volslagen vreemden zijn.
Dan, in wat bekend staat als de echte wereld, slaat de waanzin buiten de deuren ons opnieuw nog harder tussen de ogen, maar toch zullen we kunnen lachen, ook al zijn we alleen in die krankzinnige wereld.
Kan dit niet als podcast vinden.
Heeft iemand de url of RSS?
Hoewel ik denk dat meneer Camp goed is in wat hij doet en een scherp en bijtend oog heeft voor het belachelijke, heeft hij hulp nodig op het gebied van de micro-economie. De crisis van 2008 werd niet veroorzaakt door bedrijven, maar door banken die de Amerikaanse overheid speelden. Ze verkochten schulden – een CDO is een Collateralized DEBT Obligation – iets wat de USG regelmatig doet (dit alles wordt heel snel heel ingewikkeld). Er zijn een aantal bedrijven die opereren zoals hij suggereerde, bedrijven als Tesla, waar je enige rendement op je investering in het bedrijf kapitaalgroei is (lees aandelenkoersstijging), maar de meeste doen dat niet. De meeste betalen daadwerkelijk dividend uit en dat is niet niets. Afhankelijk van het bedrijf krijgt u een dividend dat gelijk is aan 3 tot 6% van de aandelenkoers. Vergelijk dat eens met de halve punt die u verdient op een spaarrekening bij een bank of de 2% die u in 24 maanden verdient. CD.
Wat we van de heer Camp nodig hebben, is de spot drijven met de welvaart van het bedrijfsleven die de banken en andere bedrijven krijgen dankzij de onophoudelijke inspanningen van hun lobbyisten. Als we geen welzijnskoninginnen kunnen hebben, kunnen we ook geen welzijnsbedrijven hebben die miljarden verdienen en geen belastingen betalen.
Ik denk dat ik erachter ben wat er aan de hand is met de reacties hier bij CN, en trouwens met de artikelen zelf. Als de moderator 's ochtends op zijn werk komt, is het eerste wat hij of zij doet de pagina die wordt weergegeven vervangen door de pagina die aan het eind van de vorige werkdag beschikbaar was. Alle reacties en artikelen uit die tijd verdwijnen dus en verschijnen opnieuw nadat ze door de moderator zijn gecontroleerd. In feite staan we allemaal onder constante gematigdheid. Hoewel dit het voor de moderator misschien gemakkelijk maakt om de reacties te controleren, wordt een tijdig debat onmogelijk gemaakt. Wanneer heeft iemand voor het laatst gezien dat “uw reactie wacht op moderatie” wanneer hij of zij een bericht plaatst? In plaats daarvan wordt de reactie geplaatst en vervolgens onmiddellijk verwijderd totdat deze door de moderator is gecontroleerd. Hoe dan ook, dat is mijn nieuwste theorie. Zin? Trouwens, ik heb CN twee keer een e-mail gestuurd via de link 'Neem contact met ons op' met het verzoek om uitleg, en tot nu toe heb ik geen antwoord gekregen.
Ik heb geprobeerd naar Lee Camp op RT te kijken, maar hij was/is te veel een tweedejaars vulgair.
Die man kan soms de juiste boodschap hebben, maar totdat hij volwassen wordt, is hij de verkeerde boodschapper.
Ik denk dat hij een geweldige boodschapper is. Je hebt waarschijnlijk ook niet zo'n hoge dunk van Caitlin Johnstone. En waarom ben je bang om je naam te posten, of zelfs een consistente gebruikersnaam?
Ik vond het interessant dat Joe Lauria zei dat hij al acht jaar geen kabeltelevisie meer heeft gehad of ernaar heeft gekeken. Dat is een strategie die iedereen zou moeten navolgen. De beste manier om invloed uit te oefenen op de oligarchie is door te stemmen met uw portemonnee en uw levensstijlkeuzes. Meld u af totdat we de gewenste verandering krijgen. Houd uw geld lokaal, leg een 'no Monsanto'-tuin aan en ruil waar mogelijk tijd en vaardigheden. Dat levert veel meer op dan kiezen tussen door het bedrijfsleven gesponsorde oorlogszuchtige mensen uit kolom “A” of kolom “B”.
Ik keek altijd naar Lee Camp op RT, het enige tv-nieuws- en actualiteitenprogramma voor mij. Hoe leuk ik de inhoud van Lee Camp ook vind, ik kan de show gewoon niet bekijken vanwege de stomme oeps, het geschreeuw en het over het algemeen rauwe en onnodige kabaal van zijn publiek. Het is niet slechts af en toe, het komt na elke zin en vernietigt eerlijk gezegd de strekking van wat hij te zeggen heeft.
hallo
Een zeer interessant en intelligent gesprek.
Het is helemaal waar, Joe Lauria, dat humor vaak scherpe waarheden kan uitspreken tegen de macht. Als mensen om de absurditeiten hebben gelachen, beseffen ze vaak zelf de waarheden.
Misschien kan Lee Camp ook een aantal geschreven artikelen proberen, als aanvulling op Caitlin Johnstone. Interviews kunnen afdrijven, maar houden de belangstelling vast met energie en afwisseling.
Aan de andere kant, als ik tegenwoordig overal deze Late Night Shows zie, waarin ik met ‘humor’ propaganda op mensen probeer te drukken, voel ik me misselijk.
Beschuldigt u Lee Camp daarvan? Hij pusht geen propaganda, hij maakt er grapjes over. Bill Maher maakt mij misselijk van zijn arrogantie en onwetendheid.
Het was een genoegen Lee Camp te ontmoeten tijdens de Women's March op het Pentagon. Blijf vechten!
Ik vind het grappig dat de werkelijk grote kwestie, namelijk dat de VS geen democratie is, niet ter sprake wordt gebracht of besproken, en dat mensen dus worden gereduceerd tot dwaze straatdemonstraties die niets opleveren. Ik bedoel, hoe komt het dat we allerlei peilingen hebben over wat mensen over dit en dat denken, maar geen zinvolle peilingen over de vraag of het leger van het land nog een maand in Afghanistan moet blijven na de zeventien jaar van dood en vernietiging? Waarom wordt er geen poging ondernomen om een populaire opvatting te ontwikkelen over wat er moet gebeuren op het gebied van de gezondheidszorg en de mensenrechten? Volgens opiniepeilingen van Real Clear Politics heeft een meerderheid van de mensen het gevoel dat het land de verkeerde kant op gaat. Dus hoe zit het met het ontwikkelen van een agenda om van richting te veranderen naar iets dat mensen steunen?
Ik vind het grappig dat niemand pleit voor het corrigeren van de huidige situatie om democratie naar de VS te brengen, vooral als je kijkt naar de statistieken die aantonen dat de VS in een aantal categorieën op de laatste plaats staat vergeleken met andere geavanceerde landen. We hebben het over de levensverwachting (die nu afneemt), moeder- en kindersterfte, mensen in de gevangenis, zelfmoorden, moorden, vakantietijd – de lijst gaat maar door.
Oh, maar we hebben een democratie, zo gaat het verhaal. Elke twee of vier jaar mogen we stemmen op een of andere klootzak, iemand die wordt gekocht en betaald door anderen met meer jingle op zak. Niet goed genoeg, wat grappig is.
Ja, het beleid en de debatten die de democratie zou voortbrengen kunnen niet eens worden bepleit, omdat we niet langer een democratie hebben. Als de democratie ooit in de VS wordt hersteld, moet deze worden gestabiliseerd door amendementen om de verkiezingen en het massamediadebat te beschermen tegen economische macht, betere checks and balances binnen de regeringsafdelingen, het zuiveren van de corrupte rechterlijke macht en het Congres, het controleren van overheidsfunctionarissen op corruptie, en regulering van het bedrijfsleven, zodat oligarchische pestkoppen en oplichters de economische macht niet gaan beheersen.
>gereduceerd tot dwaze straatdemonstraties die niets opleveren.
Ik denk dat serieuze mensen die het niet leuk vinden wat de regering doet, vervreemd raken van belachelijke politieke straatcarnavals. Het ondermijnt de ontwikkeling van een consensus onder competente mensen die daadwerkelijk een effect zou kunnen hebben op de overheid.
Geweldig interview Joep. Bedankt.
Een commentaar. Als u alle mislukkingen van Obama opsomt, plaats ze dan in de juiste context bij de bespreking. Het is niet zo dat Obama de kans had om goede dingen te doen en dat hij om verschillende redenen faalde. Het is omdat Obama aan de macht werd gebracht om de status quo te HOUDEN. Hij kende zijn rol. Hij wist dat hij oorlogsmisdaden en Wall Street-misdaden moest verdoezelen. Hij wist dat hij elke kans op één betaler moest onderdrukken.
Hij kreeg de macht om deze dingen te doen en dat lukte hem (helaas voor Amerika en de wereld). En als resultaat hebben we Trump.
Context is belangrijk.
Ik krijg de videoclip van de comedyspecial niet voor elkaar om de moeite waard te spelen. Er zou ook een link naar de clip staan op een URL die te maken had met Uncle Sam – daar wordt niets geladen. Ik denk dat ik paranoïde aan het worden ben – ik denk niet dat het toeval is. Werkt het voor iemand?
Ik kon het ook niet – speel de video af.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=1GuebPgik58
Ik plaatste deze YouTube-link naar het interview eerder, maar om de een of andere reden verdween deze. :(
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=1GuebPgik58
Nu zie ik ze allebei. Bizar!
Lee Camp is een van de beste stemmen die we hebben en die de problemen bespreekt die het land en onze wereld verwoesten. Zijn inzicht en humor zijn voor ons vandaag wat Jon Stewart was tijdens de regering-Bush. Bedankt, CN, voor het toevoegen van hem aan je team!
Geluisterd naar het interview. Goede vragen die uitdiepen waar komiek Lee Camp over gaat. Ik verveel me eigenlijk met de komedie van de politiek, want zoals Rachel Maddow is opgevoed… het is bedrijfsmatig en partijdig geschreven… leunend op een verhaal waarvan het systeem wil dat gewone mensen het omarmen.
Er wordt gezegd dat “sarcasme de humor van dwazen is” en ik vind feiten veel interessanter dan het bagatelliseren van serieuze kwesties, omdat het maar al te gemakkelijk is om in die standaard (sarcasme) te blijven hangen.
Wat ‘hoop’ betreft: hoop is een slecht businessplan. Het is voor wat dan ook een slecht plan. Periode. Het interview schetst letterlijk de problemen en uiteindelijk spreken we over hoop. Het leren kennen van de problemen vanuit welk perspectief dan ook en het bedenken van oplossingen in plaats van klagen gaat verder dan hoop… het is beweging. Beweging naar een doel en het is duidelijk dat met alles om ons heen, al onze uitvindingen, mensen een onbeperkte geest hebben… alleen beperkt door ons eigen zelfvertrouwen en de buitenste laag van onze geest – het fysieke lichaam.
We kunnen alles bereiken, wat betekent dat we Amerika niet hoeven uit te wissen of zijn grenzen te vernietigen… we kunnen het repareren. En dat brengt een ander punt naar voren. Amerika werd in dit interview besproken alsof het het enige land is met problemen. Amerika was zeker geweldig, maar zijn kapitalistische systeem werd gekaapt om productplaatsing over de hele wereld te verspreiden. Het beleid en het leger zijn als de sterke zoon van een maniakale vader… die vader is de mondialisering. Amerika en zijn belastinggrondslag worden gebruikt om te helpen bij het creëren van chaos. Het wordt aangespoord zichzelf te vernietigen. Die traagheid kan worden omgedraaid, maar zolang het verhaal wordt gecontroleerd door bedrijven en bevooroordeelde overheidsinstanties zal het moeilijk zijn, vooral omdat sociale media andere nieuws- en opiniekanalen blijven censureren.
Op het gebied van surveillance beschikt Groot-Brittannië wereldwijd over de meeste CCTV-bewakingscamera's per hoofd van de bevolking. China nadert dat snel. Het idee dat Amerika het slechtste surveillanceland is... misschien. De meeste landen nemen surveillancemaatregelen voor hun lokale bevolking. China creëert letterlijk een sociaal kredietsysteem dat gericht is op beloningen voor degenen die de Chinese regering/het Chinese beleid prijzen en degenen straft die een afwijkende mening naar voren brengen… deze beloningen/straffen worden toegepast op wie je ook bevriend raakt. Dit is een manier om mensen online te vormen. Denk dat Facebook gerund werd door China. Eng.
http://globalproject.is/forum/showthread.php?t=3377&highlight=social+credit
Kortom interessant interview. Bedankt!
We moeten echter niet vergeten dat veel van wat er over China naar buiten komt, deel uitmaakt van een gecoördineerde propagandacampagne van de Trump-regering om oorlogsretoriek aan te wakkeren (zelfs toegegeven in de reguliere media). Zeer gevaarlijk, hoewel ik er geen twijfel over heb dat China al deze dingen doet – de VS en Groot-Brittannië zijn geen heiligen (de bedrijfswaakhond Atlantic Council censureert Facebook en Twitter wereldwijd zonder democratische besluitvorming, onthoud Snowden/Assange/Manning) .
Geweldige discussie Joe en Lee. Bedankt! Ik voel me optimistisch :)
Ik hou van deze Lee Camp-man!
We hebben tegenwoordig humor nodig, misschien meer dan wat dan ook.
Anders schud ik de hele dag alleen maar mijn hoofd als ik over de stand van zaken hoor.
Comedy Central maakte me altijd aan het lachen met Stewart/Cobert...