Het besluit van Donald Trump om de VS terug te trekken uit het Iraanse nucleaire akkoord versterkt alleen maar de Iraanse hardliners, schaadt de gemiddelde bevolking en vergroot het potentieel voor een verwoestende oorlog, betogen Trita Parsi en Ryan Costello.
Door Trita Parsi en Ryan Costello
Toen in 2015 het gezamenlijke alomvattende actieplan werd aangekondigd, ging het Iraanse volk de straat op om te vieren wat zij dachten dat het begin van een nieuw tijdperk was.
Ze stonden lange tijd onder druk van zowel de Amerikaanse druk als hun eigen regering en hadden reden tot optimisme. De oorlogsdreiging nam af en de sancties die de Iraanse economie hadden onderdrukt, zouden spoedig worden opgeheven. Velen hoopten dat de Iraanse president Hassan Rouhani, gerechtvaardigd door zijn succes aan de onderhandelingstafel, zijn politieke kapitaal zou aanwenden en het barre veiligheidsklimaat in eigen land zou verlichten.
Nu president Donald Trump de overeenkomst verscheurt, zal het Iraanse volk opnieuw degenen zijn die het meest zullen lijden. Iraanse hardliners, gesterkt door het mislukken van het akkoord, slijpen hun messen voor Rouhani en minister van Buitenlandse Zaken Javad Zarif, en de kansen op catastrofale oorlog zijn ongetwijfeld groter.
Iran deed alles wat nodig was om aan de voorwaarden van het akkoord te voldoen, door de kern van zijn reactor in Arak te vernietigen, inspecteurs van het Internationaal Atoomenergieagentschap te machtigen en zijn uraniumverrijkingsprogramma dramatisch te beperken. De sancties werden aanvankelijk opgeheven onder president Barack Obama, en Iran zag enige beperkte verlichting. Maar dat langverwachte optimisme werd snel een halt toegeroepen door de verkiezing van Trump, die beloofde het akkoord dat onder zijn voorganger was gesloten, te beëindigen. De hoop van Iran op een betere toekomst was overgedragen aan een reality-tv-ster die demagoog werd.
Een meer onmiddellijke oorlogsdreiging
De twijfels over de vraag of Trump werkelijk meende wat hij zei tijdens zijn vluchtige campagne werden in de eerste fase tot rust gebracht
Rouhani: Messen voor hem. (Officiële Iraanse foto)
week van zijn presidentschap, toen hij Iraniërs en vele anderen de toegang tot de Verenigde Staten ontzegde op basis van weinig meer dan onverdraagzaamheid.
Kort na het verbod begon Trump de nucleaire deal te onderwerpen aan een dood door duizend bezuinigingen. Grote deals met internationale bedrijven zoals Boeing kwam nooit tot bloei. Europese banken, bang voor Amerikaanse sancties die in de boeken bleven staan, weigerden opnieuw de Iraanse markt te betreden. Bovendien hebben Trump en zijn topfunctionarissen herhaaldelijk het akkoord geschonden, waarbij ze buitenlandse bedrijven waarschuwden om geen zaken te doen met Iran, terwijl de uitvoering van de Amerikaanse verplichtingen twijfelachtig bleef.
En in maart begon Trump de meest bijtende stemmen over Iran op belangrijke posities op het gebied van de nationale veiligheid te verheffen. John Bolton, die nooit is gestopt met oproepen tot het bombarderen van Iran en geld vandaan gehaald een verachte Iraanse terroristische sekte die regimeverandering nastreeft, werd nationale veiligheidsadviseur. Mike Pompeo, een van de belangrijkste tegenstanders van het nucleaire akkoord, is nu minister van Buitenlandse Zaken. De oorlogsdreiging is teruggekeerd, deze keer dreigender dan ooit tevoren.
Veel Iraniërs voelen zich opnieuw hopeloos, als gevolg van een verscheidenheid aan factoren, niet in de laatste plaats een economie die wordt onderdrukt door sancties, een feit dat zich manifesteerde in december en januari, toen Iran werd opgeschud door de grootste protesten sinds de Groene Beweging van 2009. Toch bleven velen thuis, niet uit steun voor het regime, maar uit angst voor wat er daarna zou kunnen gebeuren.
Nu is het harde verhaal, dat de Verenigde Staten niet te vertrouwen zijn en de sancties nooit zullen opheffen, bevestigd door Trumps kortzichtige en zelfzuchtige besluit om het nucleaire akkoord in te trekken. De hardliners proberen alle machtsinstrumenten terug te grijpen van gematigden als Rouhani en Zarif, om de hoop op hervormingen te vernietigen en om de opkomst van een harde opvolger van de Iraanse Opperste Leider Ali Khamenei te verzekeren. Als ze daarin slagen, zal dat leiden tot grotere repressie in eigen land en escalatie in het buitenland.
Toch hebben Iraanse hardliners, net als de hardliners in Washington, geen goed ‘plan B’ voor wat er na de deal komt. En gezien de plotselinge beslissing van Trump om de deal te verbreken zonder Iraanse schending, hebben Rouhani en Zarif nog een laatste kans gekregen om een nucleair compromis te redden en te voorkomen dat het oorlogskabinet van Trump een rechtvaardiging zou vinden om hun plannen voor oorlog en regimeverandering in praktijk te brengen. plaats.
Federica Mogherini, hoofd van het buitenlands beleid van de Europese Unie, heeft dat gezegd zwoer dat Europa zich zal houden aan zijn verplichtingen uit hoofde van het akkoord, zal handelen binnen zijn veiligheidsbelangen en zijn economische investeringen zal beschermen. De Franse president Emmanuel Macron heeft dat wel gedaan waarschuwde dat het besluit van Trump de structuur van het non-proliferatieregime bedreigt. Cruciaal is dat Rouhani dat ook heeft gedaan aangegeven dat Iran zonder de Verenigde Staten voordelen kan behalen onder het JCPOA. Dit vormt het toneel voor een laatste wanhopige poging van Europa, Rusland, China en Iran om te onderhandelen over een vervolgovereenkomst, waarbij Europa stappen onderneemt om de gevolgen van het opnieuw opleggen van Amerikaanse sancties te verzachten en bedrijven die zaken doen met Iran te beschermen.
Maar de kansen op een dergelijk vervolgakkoord zijn, zelfs zonder Trump, klein.
Vooral Europa is uiterst kwetsbaar voor Amerikaanse sancties, en Europa is traag in het onderkennen dat de beste hoop om de nucleaire deal na te komen niet ligt in het cultiveren van Trump, maar in het blokkeren van Trump. Israël en Saoedi-Arabië hebben ook veel troeven in handen die de diplomatie kunnen kortsluiten en de Verenigde Staten in een directe militaire confrontatie kunnen meeslepen.
De meerderheid van het Iraanse volk heeft echter weinig andere keus dan te hopen dat Rouhani en Zarif deze verraderlijke wateren kunnen bevaren, zodat Iran niet verscheurd wordt door machten van buitenaf, net zoals Irak en Syrië vóór hen.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op HuffPost.
Trita Parsi is de voorzitter van de Nationale Iraans-Amerikaanse Raad. Ryan Costello is assistent-beleidsdirecteur van de Nationale Iraans-Amerikaanse Raad. Ryan Costello trad in april 2013 in dienst bij het NIAC als Policy Fellow.
De ‘ontbering van sociale voorzieningen’ geldt net zo goed voor Amerikanen als voor Iraniërs, Fergus Hashimoto. Wat u ook zegt dat de Iraanse mullahs doen om wereldwijd te bekeren, wordt veel krachtiger gedaan door de VS via haar CIA en geallieerde organen. De enorme bedragen die de VS aan hun militaire establishment besteden, doen de prestaties van de rest van de naties in het niet vallen, terwijl zich binnen de VS een enorme precariaatbevolking heeft ontwikkeld, die in grote nood verkeert. Maar er wordt nooit bezuinigd op de Amerikaanse militaire uitgaven.
Als de Iraanse geestelijk-fascisten geen oorlog willen, kunnen ze die gemakkelijk vermijden. Sinds de revolutie van 1979 heeft Iran geprobeerd zich in het hele Midden-Oosten uit te breiden door lokale sjiitische minderheden aan te zetten tot rebellie tegen de soennitische heersers. Bovendien heeft Iran een enorm terreurapparaat opgezet dat tientallen landen op elk continent bestrijkt. In Latijns-Amerika heeft het diverse landen bezaaid met gericht religieus bekeringsbeleid om een sociale basis te creëren voor zijn mondiale imperialistische ambities.
De Iraniërs zelf zijn niet enthousiaster over hun imperium dan de Amerikanen over het hunne, onder andere omdat het gaat om het beroven van Iraniërs van sociale voorzieningen om een steeds groter wordend militair gevaar te kunnen voeden.
Het is uiterst hypocriet om het Amerikaanse imperialisme aan de kaak te stellen en tegelijkertijd te zwijgen over het Iraanse imperialisme.
Ik heb me afgevraagd in hoeverre het besluit van Trump om de overeenkomst met Iran te vernietigen gebaseerd is op ongefundeerde voorwendsels en hoeveel gebaseerd is op persoonlijke haat tegen Obama.
Ik denk dat een deel van de beslissing van Trump is om te kijken of Washington zijn schepen opnieuw kan dwingen tegen hun eigen belangen in te handelen en te blijven buigen voor Washington. Dit is het grootste keerpunt op het internationale toneel sinds 2013.
Dus, in navolging van The Idiot – Trump – die wegloopt van het Iran-akkoord, lanceren de zionisten een bombardement in Libanon en Syrië. Is het niet duidelijk dat Bebe Netanyahu staat te watertanden voor een oorlog tegen Iran?
Het van onderop lezen-formaat in de commentaarsectie van Consortium News is idioot.
Akkoord.
Trump en Netanyahu werkten samen om Trump de munitie te geven om deze deal te verscheuren en dit land in een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten te brengen. Trump zei tijdens zijn campagne niet dat hij de deal zou verscheuren. Hij zei eenvoudigweg dat de deal verkeerd was vanwege al het uitgewisselde geld. Hij bleef maar praten over de miljoenen of miljarden contant geld die aan Iran werden gegeven. Hij liet zijn volgelingen geloven dat als er in de toekomst een deal in het Midden-Oosten zou worden gesloten, hij het veel beter zou doen. Hij heeft nooit gezegd dat hij het contract met Iran zou schenden. Wie zou van hem verwachten dat hij zo wetteloos en immoreel zou handelen? Hij heeft nooit gezegd dat hij het zou verscheuren of zich ervan zou terugtrekken. Trump is ook een slechte leugenaar. Niet alleen kun je bewijzen dat al zijn uitspraken op inhoudelijk niveau onwaar waren (bijv. “Ik houd mijn beloften”, “Iran doodde honderden Amerikaanse soldaten” “Iran martelt Amerikanen”), hij klinkt zelfs alsof hij liegt. Als hij liegt, spreekt hij op perfecte monotoon.
Er werd geen “contract” gesloten met Iran, dus er vond geen “breuk” plaats. Iran heeft nooit ondertekend wat Obama en anderen hebben opgesteld. Een brief van 19 november 2015 van Obama's eigen functionaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Julia Frifield, bevestigt dit: het “is geen verdrag of uitvoerende overeenkomst, en het is geen ondertekend document.” Het ‘weerspiegelt politieke verplichtingen’. De brief werd verzonden als antwoord op een vraag van de toenmalige vertegenwoordiger Mike Pompeo. Een AP-artikel van 8 augustus 29 citeert de Iraanse president Rohani, die stelt dat Iran niets zal ondertekenen; het zou niet eerlijk zijn tegenover het Iraanse volk om dat te doen. Hij noemde het een ‘politiek akkoord’ en geen pact dat parlementaire goedkeuring vereist. Zoals u weet heeft het Amerikaanse congres ook nooit de toezeggingen van Obama Iran goedgekeurd. Er heeft nooit een ‘deal’ over dit onderwerp bestaan, aangezien Iran nooit iets heeft ondertekend. https://www.scribd.com/document/291042867/Letter-from-State-Department-Regarding-JCPOA#from_embed
Corrigeer me als ik het mis heb, maar is het niet zo dat de VS Iran, of welk land dan ook, alleen maar pijn kan doen in de mate dat dat land verweven is met de door de VS geleide corportacratie? Als dat zo is, dan zou een oplossing, of een logische reactie op dat probleem, erin kunnen bestaan dat een land dat het doelwit is, of een land dat geen doelwit wil worden (bijvoorbeeld voor het bevorderen of zelfs maar lijken te bevorderen van de democratie), zich zo ver mogelijk terugtrekt uit de politiek. mogelijk te maken van dat door Amerika ontworpen en gedomineerde mondiale kapitalistische systeem dat het wilde beest van de corporatocratie is geworden?
Nou ja, als dat haalbaar is. Het probleem is dat Washington bij zijn sancties gebruik maakt van een ‘domino-effect’. Als Washington wil dat de EU Rusland sancties oplegt, maar de EU weigert, zal Washington grote sancties tegen de EU – of welk land dan ook ter wereld – toepassen. Ofwel richt je je op de vijanden van Amerika, zoals bevolen, ofwel richt Washington je onder vuur. Het is een totale schending van de nationale soevereiniteit door Washington, die geen enkel ander land toestaat zijn eigen onafhankelijke buitenlandse beleid te voeren. De Amerikaanse tentakels zijn zo wijd en zijd uitgestrekt dat die dominostenen op vrijwel elk land ter wereld zullen vallen, tenzij het land al volledig geïsoleerd is. Zelfs Noord-Korea was niet zo geïsoleerd.
Realistisch misschien: de tijd is voor de rest van de wereld gekomen om Amerika te sanctioneren en handel te drijven zonder dat de Yanks erbij betrokken zijn.
Daar is het Amerikaanse leger voor.
Op welke juridische gronden moeten de VS zich terugtrekken uit het JPOCA-nucleaire akkoord met Iran, als Iran zich volledig heeft gehouden aan de afspraken van het International Atomic Monitoring Agency? De Amerikaanse overheid heeft door onwettigheid de voorwaarden van deze deal geschonden en zij moeten worden aangeklaagd en bestraft voor dit bedrog en onwettige gedrag! Amerika is het lachertje van de wereld geworden, het kan zich niet houden aan de overeenkomsten die het ondertekent en heeft bewezen dat het nooit vertrouwd kan worden om een deal die het aangaat na te komen? En als de andere ondertekenaars zich ertoe verbinden zich aan de overeenkomst te houden, wie heeft de VS dan eigenlijk nodig? Kunnen andere landen de leemte opvullen, zoals China? Van de isolationistische terugtrekking uit klimaatpacten tot handelsovereenkomsten: de wereld gaat gewoon door en regelt de zaken onderling, zonder de bedervende tactieken en egoïstische, zero-sum game-activiteiten van de VS en we laten Amerika en zijn mislukte leiderschap achteraan spiegel bekijken? Jammer dat de isolationistische ambities van Amerika zich niet uitstrekken tot inmenging in zaken van andere landen en regimeverandering of zich terugtrekken uit de 80 militaire bases in 100 landen, waar ze geen recht op hebben?
Het terrein? Onthoud waar we hier mee te maken hebben. De claim van democratie is slechts schijn. Altijd geweest.
De manier waarop de wolven over de schapen gaan heersen, is door slim met de rest van ons samen te kruipen om te beslissen over de regels die we allemaal zullen volgen, die, als ze worden nageleefd, zullen leiden tot sociale harmonie en winst voor iedereen. en niet slechts een minderheid. Vervolgens overtreden de wolven op strategische wijze die regels (terwijl ze beweren dit te doen in naam van de openbare orde en de democratie), waardoor ze een dominante positie krijgen over de zoogschapen die zich aan de regels hielden. Vanuit dominante posities kunnen de wolven – die, zoals Jezus Christus opmerkte, graag ‘weldoeners’ worden genoemd – uitkomsten dicteren, inclusief economische uitkomsten die henzelf en hun roedel ten goede zullen komen.
https://app.box.com/s/xdifsykv19efol39pp5vdzkomk1iq6hy
Arby —–
laat Jezus Christus er alsjeblieft buiten – “sommige mensen” moeten overal een kruistocht van JCC met zich meebrengen.
En misschien is deze hele oorlog in het Midden-Oosten in werkelijkheid een joods-christelijke kruistocht.
De “vrijgelaten Noord-Koreaanse gevangenen” waren zelfs bezig Jezus Christus in Korea onder druk te zetten (christelijke kruistocht).
De joods-christelijke oorlog tegen de islam met christelijke soldaten heeft een sterke bijbelse achtergrond.
Ja, je zou denken dat een internationaal verdrag (laat staan een verdrag met zes of zeven medeondertekenaars) onschendbaar is, net als een contract, en dat op het verbreken daarvan zware straffen staan. Washington is de partij die gesanctioneerd moet worden voor het breken van haar woord en het agressie vertonen tegenover de onschuldige partij. Wanneer zal de wereld leren dat het woord van de Amerikaanse regering nooit goed is geweest. Vraag het maar aan de inheemse Amerikanen. De misdadigers in Washington zijn slechts oplichters en leugenaars van wereldklasse. Wij, hardwerkende Amerikaanse burgers, zullen hier uiteindelijk voor boeten als het hele kaartenhuis, gebouwd door de bedriegers die de leiding hebben, een klein stukje verderop volledig instort. Als ik een buitenlandse regering of bedrijf zou leiden, zou ik Amerika nooit meer vertrouwen. Ik zou al mijn zaken meenemen naar China, Rusland of waar dan ook behalve Amerika en zijn naaste mede-samenzweerders tegen fatsoen en eerlijk spel.
Sorry, vandaag gepubliceerd op 9 mei (mijn typfout), door Mark Hibbs, Senior Associate, Carnegie's Nuclear Policy Program, gevestigd in Bonn en Brussel: “The Spectre of an Anti-American Eurasia”, Bulletin of the Atomic Scientists.
Zie “The Spectre of an Anti-American Eurasia”, in The Bulletin of the Atomic Scientists, opiniestuk dat vandaag, 8 mei, is gepubliceerd. Het zegt ongeveer dat de VS zichzelf nu hebben geïsoleerd met deze stap en dat Eurazië en het sjiitische Midden-Oosten zich zullen verenigen. tegen het. Ik kan de link niet kopiëren, maar het is zeker de moeite waard om te lezen.
We bevinden ons inderdaad in “een tijd van problemen”. Wij waarnemers zullen keer op keer heen en weer geslingerd worden tussen hoop en wanhoop. De enige zekerheid is onzekerheid. Algemene inzichten hebben meer kans van stand te houden dan kortetermijnvoorspellingen – en kunnen op de lange termijn nuttiger zijn. Door je los te maken van het drama en de opwinding van de huidige gebeurtenissen, ontstaat een breder en dieper begrip.
Ik verlies de hoop niet en ik hoop dat het Iraanse volk dat ook niet doet. De huidige geopolitiek is niet meer zoals in de tijd van Kissinger en zelfs GW Bush. Ik denk niet dat Europa zomaar zal toegeven aan Trump en zijn handlangers. Als ik Haaretz lees, zijn zelfs de Israëli's niet blij met Netanyahu; hij verliest daar terrein met de corruptiezaak en wie weet wat nog meer? Rusland en China zijn grote partners, en ik las vandaag dat de sancties tegen Rusland werden omzeild door Europese landen die deze winter en daarna het Russische gas nodig hadden. Gelooft iemand dat de VS de wereld zullen dicteren als mensen in andere landen zich ongemakkelijk voelen vanwege onredelijke Amerikaanse dictaten?
Iran is een belangrijke speler in Eurazië. De Chinese introductie van de petroyuan, die nog niet is geïmplementeerd, is een game changer. De Amerikaanse elites zullen een multipolaire wereld niet op elegante wijze accepteren, maar die komt er toch. We moeten positief denken en ons niet laten regeren door deze achterlijke denkers, ondanks hun financiële steun en de schade die ze aanrichten! Macht aan het Iraanse volk…zegen hun toekomst! Bedankt voor dit artikel.
Ja, men kan niet anders dan sympathiseren met het volk van Iran, dat zo lang door de VS is verraden.
Ik vraag me af of ze het erg oneens zijn met de soennitische Syrische meerderheid, of alleen met ISIS et al.
Het zou interessant zijn om te zien dat een soennitisch-sjiitische toenadering in Syrië/Qatar/Iran/Pakistan de Amerikaanse bondgenoten in KSA/VAE/Egypte isoleert. Misschien gedeeltelijk ingegeven door de ooit voorgestelde pijpleiding Iran-Pakistan-India.
Vraag me niet meer af. Lees het boek van Stephen Gowans, “Washington's Long on Syria”, eens.
Trump zou wel eens een geschenk kunnen zijn voor de rest van de wereld door zich terug te trekken uit de Iran-deal en zijn andere acties. We zien dat Rusland en China financieel dichter bij elkaar komen en het lijkt erop dat andere landen zich bij hen zullen aansluiten. Deze actie van Trump zou hen misschien wel het lef kunnen geven om ons te vertellen dat we het moeten volhouden en hun eigen weg moeten gaan.
Pence zei dat de deal met Iran beter zou kunnen worden gemaakt dan waar deze nu staat, maar wie zal een nieuwe deal geloven? Wat hij en Macron willen zien gebeuren is dat Iran Syrië verlaat en zijn ballistische raketten opgeeft. Ik zie ze dit niet doen, omdat het hen net zo hulpeloos zou achterlaten als Libië was vlak voordat Obama hen binnenviel en Gaddafi uit zijn ambt en van de aarde verwijderde.
Sancties zijn een oorlogsdaad en bereiken zelden hun doel. Uiteindelijk doden ze veel burgers, terwijl de regering doorgaat met eten, drinken en vrolijk zijn.
Ik denk dat de aankondiging van Trump het signaal was voor Israël om de geplande oorlog tegen Syrië en Iran te beginnen, aangezien talloze nieuwsbronnen zeggen dat Zuid-Syrië nu wordt aangevallen door raketten en artillerie uit Israël, die – raad eens? – zeggen dat ze zich hiertegen verdedigen. Iraanse aanvallen. Het hoofdverhaal op Zero Hedge bevat de meest gedetailleerde informatie. Ik denk dat alle geruchten over een geplande invasie door Israël, Washington en Saoedi-Arabië waar waren. Poetins zet... en het is duidelijk een zet die hij nooit heeft willen doen. Iedereen hier weet wat de opties zijn, tenzij Israël ermee ophoudt.
Israël valt Syrië aan minder dan een uur na de toespraak van Trump
Negen doden bij Israëlische aanvallen nabij Damascus
Jason Ditz Geplaatst op 8 mei 2018Categorieën NieuwsTags Israël, Syrië
https://news.antiwar.com/2018/05/08/israel-attacks-syria-less-than-an-hour-after-trump-speech/
Het zal verrassend zijn als Israël zonder de VS aanvalt, en tot nu toe hebben we alleen maar op een afstandje van Trump gezien.
Misschien wacht Rusland terwijl het wapens produceert voor Syrië en Iran.
Het zou goed zijn om een teken te zien van Ruslands inzet om Iran te verdedigen.
Pas op voor helden.
http://johnhelmer.net/vice-president-for-capitulation-putin-decides-what-job-to-give-kudrin/
Dit is precies hetzelfde waarvan Paul Craig Roberts een paar dagen geleden zei dat het zou gebeuren.
https://www.paulcraigroberts.org/2018/05/05/russia-washingtons-next-vassal/
Bovendien is Saker helemaal boos over de benoemingen in de nieuwe Russische regering. Ik ken er geen een van Adam. Hij praat alsof Poetin heeft besloten zich onvoorwaardelijk over te geven aan Washington.
Als dat waar is, wat is dan de zin geweest van het Russische buitenlandse beleid de afgelopen vier jaar? Waarom alle nationale middelen verspillen, een oorlog in Syrië verlengen, een oorlog in Iran uitlokken en alle economische tegenslag van de NAVO en de EU op zich nemen, om uiteindelijk naar Washington te gaan? Is Poetin ervan overtuigd geraakt dat Washington werkelijk krankzinnig is en daadwerkelijk op het punt staat een Derde Wereldoorlog te beginnen? Wat hebben de maniakken in DC precies bedreigd?
Het lijkt erop dat Roberts Helmer citeert, die alleen een verhaal uit de Britse Financial Times citeert waarin alleen Kudrin zelf wordt aangehaald als de voorkeur van Poetin, terwijl anderen beweren dat Kudrin op het punt staat te worden gezuiverd. Het lijkt dus een dwaas bod van Kudrin om een Amerikaanse proxy te worden, of om politieke zendtijd te krijgen. Roberts zegt dat je moet wachten op de inaugurele rede van Poetin voordat je enige beleidsverandering kunt ontdekken.
Satanyahu (een pluim voor degene die dat handvat heeft bedacht!) en de dummy Trump van zijn imbeciele buikspreker zijn de twee gevaarlijkste en pathologisch oneerlijkste politieke leiders ter wereld. Luisterend naar Trumps rioolwater en kanjers over Iran en het kernwapenverdrag, kan ik alleen maar de beoordeling van schrijver en criticus Mary McCarthy over Lillian Hellman parafraseren: elk woord dat hij zei is een leugen, inclusief “en” en “de”.
ThomasGilroy – “Dit doet me echt afvragen of Poetin of Julian Assange er spijt van hebben dat ze Trump hebben helpen kiezen. […] Poetins inmenging in de Amerikaanse verkiezingen om Trump te helpen kiezen heeft zijn investering niet terugverdiend. Sterker nog, het heeft de situatie wellicht nog erger gemaakt.”
Thomas, ze hebben Trump niet geholpen om gekozen te worden. Hillary verloor alles in haar eentje.
“Een paar nachten geleden bombardeerde Israël een Iraanse militaire faciliteit in Syrië. Iraanse militaire faciliteiten in Syrië zijn een stap te ver voor Israël.”
Wat een lach. Alles is een “stap te ver” voor Israël. Als ze een Whine-prijs zouden uitreiken, zou Israël zonder twijfel winnen, jaar na jaar.
Israël kan dus kernwapens hebben, maar Iran niet. Prima. Israël kan door heel Syrië vliegen en het platteland bombarderen, maar wee de dwaas die zijn voet op de Golanhoogvlakte zet. Oeps, ik vergat dat dit niet eens het land van Israël is. Ze hebben het uit Syrië gestolen. Van een “stap te ver” gesproken!
Precies!
De Israëlische troepen zijn te laf om hun eigen strijd te voeren. Die lafaards kunnen alleen ongewapende Palestijnen neerschieten. Dit is de reden waarom Israël onze regering vertelt onze troepen te sturen om voor hen te vechten. Kijk eens hoeveel decennia de onze zijn gestorven, niet om dit land te verdedigen, maar voor Israël.
Ook ik heb opmerkingen gezien waarin werd gezegd dat Trump de Iran-deal verscheurde omdat Poetin hem dat had opgedragen. En dat Rusland wil dat we een oorlog beginnen met Iran, “ook al zijn ze bondgenoten.” Dit is hoe krankzinnig Rusland Gate de mensen heeft gemaakt en alleen maar omdat Hillary de verkiezingen heeft verloren.
Abby – ja, het is gewoon gek. Mensen hebben werkelijk hun vermogen om te denken verloren. Bedankt voor je bericht.
Ik denk dat ik Gilroy's bericht heb gemist en dat het is geschrapt. Ik weet zeker dat ik niet veel heb gemist.
Je hebt niets waardevols gemist. Het was een recitatie van MSM-conclusies zonder bewijs of argument, verwijderd terwijl ik met te veel geduld antwoordde.
Citaat:
“De meerderheid van het Iraanse volk heeft echter weinig andere keus dan te hopen dat Rouhani en Zarif deze verraderlijke wateren kunnen bevaren, zodat Iran niet verscheurd wordt door machten van buitenaf, net zoals Irak en Syrië vóór hen.”
Ik zou zo ver willen gaan om te zeggen dat het Iraanse volk geen andere keuze heeft dan onderworpen te worden aan dezelfde behandeling als Irak en Syrië om een aantal redenen...
Er zijn te veel landen die zich bij de NAVO hebben aangesloten, ook wel geallieerde strijdkrachten genoemd, of de Amerikaanse inspanningen steunen om Iran te vernietigen, zoals Israël en Saoedi-Arabië. De EU zal zich niet houden aan de belofte uit het akkoord, ongeacht wat de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU en Iran hebben verklaard. Een paar miljard hier, een ander daar, misschien wat arm draaien en voile, iedereen is aan boord van de VS behalve Iran.
Zelfs in Azië en Australië hebben de VS maar heel weinig landen die hun buitenlands beleid ondersteunen. Het komt er eigenlijk op neer dat Rusland en China de vernietiging van Iran moeten voorkomen, maar het is onwaarschijnlijk dat zij zouden ingrijpen. Deze landen realiseren zich misschien niet dat zij de volgende op het “hakblok” zullen zijn, als ze nu niet handelen. En zodra Rusland is geneutraliseerd, heeft China geen enkele kans meer om aan hetzelfde lot te ontsnappen.
Hopen dat het Amerikaanse imperium omvalt is zinloos. Dit is niet jouw imperium van weleer, dit is een imperium dat sterke allianties heeft opgebouwd en zijn leger over de hele wereld heeft verspreid. De kracht omvat overal kernwapens en de VS zijn niet bang om ze te gebruiken, als en wanneer hun imperium wordt bedreigd. De enige uitweg zou zijn dat mensen binnen de VS in opstand zouden komen en de koers van het buitenlands beleid zouden veranderen. Nu de oligarchen de regering en de MSM in de wurggreep houden, is de kans daarop net zo groot als dat Iran het gezamenlijke alomvattende actieplan met de EU handhaaft.
We zullen het de komende maanden zien, maar de kans is groot dat het niet mooi zal zijn…
Hoe groter ze zijn, hoe harder ze vallen.
Ik ben bang dat Europa eindelijk aan de sancties zal voldoen. Duitsland heeft geen politici als Schröder en Fischer meer.
Amerikaanse beleidsmakers hebben gestreefd naar ‘regimeverandering’ in Syrië en Iran vanwege de pro-Israëlische lobby, die een netwerk van denktanks en beleidsinstituten omvat, zoals het American Enterprise Institute (AEI) en het Jewish Institute for National Security of America (JINSA), dat Onder hun leden bevinden zich de fanatieke pro-Israëlische warhawk en terroristenlobbyist John Bolton.
Het Brookings Insitution is een toonaangevende pro-Israëlische lobby-denktank voor ‘regime change’.
Het Brookings-rapport uit 2009, ‘Which Path to Persia?: Options for a New American Strategy towards Iran’, werd geschreven door een team van pro-Israëlische oorlogshaviken onder leiding van Martin Indyk, een voormalig medewerker van de American Israel Public Affairs Committee.
https://www.brookings.edu/wp-content/uploads/2016/06/06_iran_strategy.pdf
Op 3 december 2017 gaf Jared Kushner, de schoonzoon van Donald Trump en senior adviseur op het gebied van Midden-Oosten/Israël-kwesties, zijn eerste officiële optreden op het Saban Forum van het Brookings Institution.
Kushner zei tegen het publiek op Brookings: “Het is echt een eer om over dit onderwerp te kunnen praten met zoveel mensen die ik zo respecteer, die zoveel aan deze kwestie hebben gegeven.” Hij erkende dat “we op veel plaatsen om veel ideeën hebben gevraagd.”
Kushner gebruikte oorlogszuchtige retoriek uit de pro-Israëllobby over “de agressie van Iran” en beweringen over “hun nucleaire ambities en hun uitgebreide regionale onheil”.
Zoals de opmerkingen van Kushner duidelijk aangeven, baseert de regering van Trump haar begrip van de “regionale dynamiek” duidelijk op “een heleboel ideeën” van de pro-Israëlische oorlogshaviken bij het Brookings Institution.
Indyk, de ‘directeur’ van het Saban Center in Brookings, richtte in 1985 samen met de vrouw van AIPAC-voorzitter Lawrence Weinberg en voormalig president van de Joodse Federatie, Barbi Weinberg, het Washington Institute for Near East Policy op. Ondanks zijn bekende banden met de Israëllobby en zijn Australische nationaliteit, benoemde Bill Clinton Indyk in 1995 tot de eerste in het buitenland geboren Amerikaanse ambassadeur in Israël. De uitgifte van zijn Amerikaanse nationaliteit was bespoedigd vanwege zijn eerdere benoeming door Clinton in 1993 als Midden-Amerikaanse ambassadeur. Oost-adviseur bij de Nationale Veiligheidsraad.
Kenneth M. Pollack, de ‘onderzoeksdirecteur’ van het Saban Center, is een voormalig CIA-analist en medewerker van de Nationale Veiligheidsraad onder Bill Clinton. Pollack, een prominente ‘liberale havik’-cheerleader voor de oorlog in Irak, wordt gecrediteerd voor het overtuigen van liberalen om de invasie van Irak te steunen. Zijn boek uit 2002, The Threatening Storm, was van invloed op de verkoop van de ‘WMD’-zaak. Zijn boek uit 2005, The Persian Puzzle, hergebruikte veel van dezelfde argumenten, dit keer gericht tegen Iran.
Michael E. O'Hanlon, de “directeur van onderzoek naar het buitenlands beleid” bij Brookings, is een oorlogshavik en frequente opinieschrijver voor grote nieuwsmedia als de Washington Post. De afgelopen jaren heeft O'Hanlon aangedrongen op Amerikaanse interventie in Syrië. In april 2007 drongen O'Hanlon en Fred Kagan er bij de Verenigde Staten op aan Iran binnen te vallen en te bezetten.
In maart 2003, kort nadat de Verenigde Staten Irak waren binnengevallen, droeg O'Hanlon zijn naam bij aan een open brief die werd gepubliceerd door het Project for the New American Century (PNAC), een neoconservatieve belangenorganisatie die nauw verbonden was met het American Enterprise Institute en een belangrijke rol speelde. het genereren van publieke steun voor de invasie van Irak en het stimuleren van een uitgebreide ‘oorlog tegen het terrorisme’. Onder degenen die hun namen aan het document hebben bijgedragen, bevonden zich hardline-neocons als Max Boot, Eliot Cohen, Joshua Muravchik en William Kristol, evenals liberale interventionisten als O'Hanlon en Ivo Daalder, ook een geleerde gevestigd bij Brookings.
In hun baanbrekende boek, The Israel Lobby and US Foreign Policy (2007), merken de Amerikaanse politicologen John Mearsheimer en Stephen Walt op dat het Saban Center in Brookings “deel uitmaakt van het pro-Israël koor” (pag. 156).
Mearsheimer en Walt merkten op dat “publicaties van het Saban Center nooit de Amerikaanse steun voor Israël in twijfel trekken en zelden of nooit significante kritiek leveren op belangrijk Israëlisch beleid.”
Met het mislukken van het Israëlisch-Saoedisch-Amerikaanse As-project voor ‘regimeverandering’ in Syrië heeft Israël zijn bereidheid getoond om verdere provocaties te organiseren
“Plannen van Amerikaanse beleidsmakers zijn gedocumenteerd en zijn vrij beschikbaar voor het publiek vanuit de verschillende door bedrijfsfinanciers gefinancierde beleidsdenktanks die het Amerikaanse buitenlandse en binnenlandse beleid produceren.
“Prominent hiervan is de Brookings Institution, waarvan de bedrijfsfinanciers sponsors zijn onder meer wapenfabrikanten Boeing, Lockheed Martin en Raytheon, energiegiganten Exxon Mobil, BP, Aramco en Chevron, en financiers waaronder Bank of America, Citi en talloze adviseurs en trustees. aangeboden door Goldman Sachs.
“In hun paper uit 2009, 'Which Path to Persia?: Options for a New American Strategy Toward Iran', gaven de beleidsmakers van Brookings eerst de complicaties toe van de door de VS geleide militaire agressie tegen Iran:
“...elke militaire operatie tegen Iran zal waarschijnlijk zeer impopulair zijn over de hele wereld en de juiste internationale context vereisen – zowel om de logistieke steun te garanderen die de operatie nodig zou hebben als om de terugslag ervan te minimaliseren.'
“Het artikel legt vervolgens uit hoe de VS aan de wereld kunnen overkomen als een vredestichter en beschrijft Irans verraad aan een ‘zeer goede deal’ als voorwendsel voor een anderszins onwillige Amerikaanse militaire reactie:
“De beste manier om de internationale smaad te minimaliseren en de steun te maximaliseren (hoe dan ook, met tegenzin of heimelijk) is alleen toe te slaan als er een wijdverbreide overtuiging bestaat dat de Iraniërs een fantastisch aanbod hebben gekregen, maar vervolgens hebben afgewezen – een aanbod dat zo goed is dat alleen een regime dat vastbesloten is om het verwerven van kernwapens en het verwerven ervan om de verkeerde redenen zou het afwijzen. Onder deze omstandigheden zouden de Verenigde Staten (of Israël) hun operaties kunnen afschilderen als een teken van verdriet en niet van woede, en op zijn minst zouden sommigen in de internationale gemeenschap tot de conclusie komen dat de Iraniërs 'het aan zichzelf te wijten hebben' door een zeer goede deal te weigeren.'
“En vanaf 2009 is dit precies wat de Verenigde Staten wilden bereiken. Eerst met de ondertekening door de Amerikaanse president Barack Obama van de JCPOA uit 2015, tot en met de pogingen van de huidige Amerikaanse president Donald Trump om hiervan terug te komen op basis van verzonnen beweringen dat Iran de overeenkomst niet is nagekomen. […]
“Het ‘spel’ – zoals de beleidsmakers van Brookings in hun paper uit 2009 hun pogingen om heimelijk een oorlog met Iran uit te lokken noemden – die ze voor het publiek hadden gehoopt te verbergen, wordt nu blootgelegd […]
“De hele ‘Iran Nuclear Deal’ werd bedacht, gepromoot en vervolgens opzettelijk gesaboteerd ten koste van jaren van propaganda en publieke vertoningen, evenals van zowel publiek als diplomatiek manoeuvreren achter de schermen.”
Amerika was al jaren van plan de “Iran Nuclear Deal” te verbreken voordat hij deze ondertekende
Door Tony Cartalucci
http://landdestroyer.blogspot.com/2018/05/america-planned-to-break-iran-nuclear.html
Het ding aan Trump en zijn neoconservatieven is dat ze nooit een fout maken. Als ze er een enorme puinhoop van maken en alles echt vreselijk verpesten, bestempelen ze het gewoon als een groot succes en gaan vrolijk door naar de volgende ramp. Misschien geloven ze echt dat ze “het werk van de Heer” doen en de terugkeer van Jezus bespoedigen? Of misschien zijn ze gewoon te dom en te waanvoorstellingen om hun fouten te erkennen voor wat ze zijn. Bovendien blijft het geld binnenstromen, en dat bewijst dat ze altijd op de goede weg zijn – totdat de trein waarin we allemaal zitten over de klif gaat. En zelfs dan zullen ze iemand anders vinden die de schuld krijgt van hun mislukkingen – zoals Hillary deed.
Is het iemand opgevallen dat Trump, net op het moment dat Mueller de valstrik sluit, zoiets als dit doet? Iran is de vriend van Poetin, dus hij denkt dat Robert Mueller, als hij deze deal opzegt, niet kan zeggen dat hij samenspant met Rusland. Maar dit verdrag betekent weinig als het Trump ervan weerhoudt afgezet te worden. Ik vermoed dat hij Poetin en de Iraniërs heeft gebeld en hem heeft verteld dat hij dit alleen om politieke redenen doet en dat hij zich geen zorgen hoeft te maken. Achter de schermen speelt hij een spelletje en doet hij Poetins zaken in het Midden-Oosten, zoals ze vóór de verkiezingen hadden afgesproken. Vóór Trump waren we op weg om net als Kadhafi van Assad af te komen en vrede in het Midden-Oosten te bewerkstelligen. En nu voeren we alleen maar de plannen van Poetin voor de regio uit.
Voor een demo Russiagate-trol heb je behoorlijk wat fantasie!
Nee! Sorry! Mika zei het vandaag op “Morning Joe”… het is al nationaal nieuws… er is geen fantasie voor nodig. Gewoon lezen en jezelf onderwijzen.
Mueller lijkt “de val te sluiten” op de beproefde manier: het inspecteren van inconsistenties met betrekking tot sommige seksuele peccadillo’s.
Gewoon nee.
Waar is jouw vermoeden over Trump op gebaseerd? In het beste geval is het wensdenken en het onvermogen om het werkelijke gevaar waar we nu allemaal mee te maken hebben in te zien, is behoorlijk verbijsterend.
Tom F – een andere scherpzinnige blogger, Skip Scott, wees erop dat strgr-tgther alleen maar sarcasme gebruikt. Lees zijn post nog eens vanuit die hoek. Het is eigenlijk best grappig.
Hopelijk wel, maar ik zou er geen geld op inzetten. Misschien is er een slimme trol aan het werk.
Tom F – ja, wie weet zeker of het sarcasme is of niet, maar wat hij vervolgens zei wijst er zeker op:
"Nee! Sorry! Mika zei het vandaag op “Morning Joe”… het is al nationaal nieuws… er is geen fantasie voor nodig. Lees gewoon en leer jezelf.”
Ik denk dat hij de mensen belachelijk maakt die naar Mika luisteren en wat zij zegt als de waarheid beschouwen, zonder dat er meer 'fantasie nodig' is.
strgr-tgther, ik zou het niet aan Trump overlaten om de JPCOA weg te gooien als een omzeilingsmethode om het steeds groter wordende onderzoek van Mueller te vermijden, maar ik zou alleen willen wijzen op het echte bemoeizuchtige land, en dat is Israël. In feite is het Israël die naar Rusland gaat, omdat Netanyahu gaat deelnemen aan de Russische V-Day-viering. Je moet de Israëliërs in de gaten houden, ze weten hoe ze aan beide kanten van het veld moeten spelen.
http://theduran.com/israels-netanyahu-to-be-guest-of-honour-at-russias-9th-may-victory-day-celebration/
Nog een laatste opmerking: zet uw geld niet in op vrede in het Midden-Oosten als Assad toevallig wordt uitgeschakeld. Assad is niet het probleem, maar ik zal drie keer raden wie dat wel is. Ten eerste is dat de VS, dan is er Israël, en ten derde is dat Saoedi-Arabië. Vertrouw me op deze strgr-tgther. Joe
Hier is wat extra informatie over hoe tweeledige oorlogen een rol spelen in de dagelijkse mechanismen van de Amerikaanse regering.
http://www.tomdispatch.com/post/176418/tomgram%3A_danny_sjursen%2C_hail%2C_%28donald%29_caesar%21/
Het maakt niet echt uit hoe je daar komt, maar in de termen van het hedendaagse Amerikaanse buitenlandse beleid is oorlog de ultieme koers, want daar ligt de winst. Houd op de Russen de schuld te geven van wat de Amerikaanse politicus standaard doet, en dat is voortdurend in oorlog zijn. Er zit geen winst in het beëindigen van oorlog, want vastlopen betekent nog meer winst, en nog meer winst, winst, winst.
Israël profiteert van deze Amerikaanse tekortkoming. Rusland daarentegen is erdoor ingesloten, Rusland is letterlijk omsingeld door Amerikaans wapentuig. Brzezinski tot MacKinder, het maakt niet zoveel uit, zolang er maar winst in zit. Rot op met de mensheid, voor de profiteurs hoeft alleen maar aan de korte termijn te worden gedacht. Vergeet niet dat het directe geld hen de tijd geeft om te profiteren van de lage rentetarieven, wat betekent dat de productie van bommen op de korte termijn zelfs nog hogere opbrengsten zal opleveren. Dit is de Amerikaanse droom.
Ik geef Rusland de schuld, en begin misschien te kijken naar Wall Street en de Hedge Fund Managers.
Het is geweldig om de geest van Trita Parsi op deze pagina's te hebben.
()
Israël voert een luchtaanval uit ten westen van Damascus: rapport
Door ASIA TIMES-PERSONEEL
KAN 9, 2018
Vlak nadat de regering-Trump dinsdag de terugtrekking van de Verenigde Staten uit het nucleaire akkoord met Iran aankondigde, komen er berichten uit Syrië dat Israël luchtaanvallen heeft uitgevoerd op het platteland buiten Damascus.
Het Syrische Al-Masdar News meldde, onder verwijzing naar voorlopige rapporten, dat de Israëlische luchtmacht een militair doelwit nabij de stad Kisweh had getroffen. Er zijn vooralsnog geen slachtoffers gemeld.
Andere onbevestigde berichten beweerden volgens Al-Masdar dat Israël een Hezbollah-konvooi had aangevallen.
Het Israëlische nieuwskanaal Haaretz maakte dinsdagavond ook melding van explosies ten zuiden van Damascus, naar aanleiding van het bevel van de Israëlische regering aan gemeenschappen in de noordelijke Golanhoogvlakte, vlakbij de grens van Israël met Syrië, om schuilplaatsen te openen. Het bevel kwam nadat een Israëlische militaire verklaring ‘ongebruikelijke bewegingen’ van Iraanse troepen in Syrië noemde.
De zionistische wens om de bestaande overblijfselen van het (historische) Perzische rijk uit te roeien en uit te wissen, is het despotische doel geweest van Netanyahu's nationalistische rechtse oorlogszuchters en talmoedistische religieuze fanatici die in wezen slecht zijn.
Met mijn nederige verontschuldiging –
De laatste zin van bovenstaande reactie is van mij. Irrationele uitbundigheid was de oorzaak van het feit dat ik er niet in slaagde het einde van het soms rapport en mijn eigen interpolatie aan te geven.
A = het Asia Times-rapport — http://www.atimes.com/article/israel-conducts-airstrikes-west-of-damascus-report/
B = het historische record — https://www.judaismandscience.com/what-if-cyrus-had-not-freed-the-jews/
Een startpunt voor diepgaande historische observatie –
Ben je ooit in een planetarium geweest om Deep Space te observeren???
http://www.academia.edu/3753890/Cyrus_the_Great_Exiles_and_Foreign_Gods_A_Comparison_of_Assyrian_and_Persian_Policies_on_Subject_Nations
Toen de Kosher Kon Man, Netanyahu, anderhalve week geleden zijn laatste cartoonpresentatie maakte, werd, ondanks de belachelijke leugens die naar voren werden gebracht, bevestigd dat de deal rond was. Het is duidelijk dat de 'beslissing' al veel eerder werd genomen, maar die honden- en ponyshow van Bibsy, met al zijn brutaliteit, hoogmoed en onzin, was in werkelijkheid de publieke 'primeur' waarop de JCPOA was getrakteerd. Er valt eigenlijk niets meer te zeggen. Ik ben sprakeloos, beschaamd en walgend.
Als er ooit enige vraag zou zijn geweest over hoe ingebed Israël is binnen de Amerikaanse regering, nu Trumps opt-out van de JPCOA is toegevoegd aan zijn erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël, dan zijn er geen onbeantwoorde vragen meer te vinden. Het is officieel dat de VS tot Israël behoort. De buitenlandse inmenging is, zoals wij op dit commentaarbord allemaal weten, niet Rusland, maar Israël, dat de tandwielen van onze Amerikaanse regering in de war brengt. Serieus, ik vraag jullie allemaal: hoe kan het zo laag buigen als Amerika voor Israël een defensieve strategie is om de Amerikaanse nationale veiligheid te beschermen? Laat me die vraag voor je beantwoorden, dat is het niet.
Joe- je hebt gelijk. Ik bedoel, er is hier geen verrassing, maar je blijft vol walging het hoofd schudden.
Zelfs het verwachte is schokkend als je er uiteindelijk mee geconfronteerd wordt. Bedankt Joe voor de ondersteunende reactie. Joe
Dat is waar, Joe, en als je wilt begrijpen hoe dit gebeurde, kun je het boek 'Manafest Destiny' van F. William Engdahl lezen, 'Democracy as Cognative Dissonance'. Of misschien vinden ze de discussie met Info Wars leuk
Alex Jones om het verhaal aan hen te laten vertellen. Bedankt…
http://www.williamengdahl.com
Engdahl is een echte schrijver, ik kijk er altijd naar uit om zijn artikelen te lezen, dus ik durf te wedden dat zijn boek spectaculair is.
Bob, wij op dit commentaarbord hebben deze gebeurtenissen vaak meer gelijk dan niet. Ik zou willen dat Trump niet zo trouw zou zijn aan Israël, maar nu Adelson, Sanger en Saban in zijn hoek bakken vol geld doneren aan zijn presidentiële campagne, vrees ik dat Trump een verlies is voor de zionist.
Toegegeven, Trump heeft zijn bezwaren tegen de JPCOA nooit verborgen gehouden, maar nu hij in volle gang is met het eruit halen van de VS, zoals ik hier tegen iemand anders zei ‘dat soms zelfs het verwachte een schok is als je er eenmaal mee wordt geconfronteerd’. Dus dit is waar we ons bevinden.
Ik zie de erkenning door Trump van Jeruzalem als de hoofdstad van Israël, en nu deze vernieling van de Iraanse JPCOA, terwijl Trump voluit zionistisch gaat. Dit past uiteraard niet goed bij de andere handtekeningen en wordt ook niet goed ontvangen door onze bondgenoten. Ik zie dus dat de VS afglijden naar een soort isolationisme, en daarmee stort het imperium ineen.
Ze zeggen dat alles met een reden gebeurt, dus laten we hopen dat we met dit recente Trump-beleid op weg zijn naar betere tijden zodra onze dagen van imperium voorbij zijn. Altijd fijn om met je te corresponderen Bob. Joe
https://www.sott.net/article/385175-Capitol-police-drag-former-CIA-analyst-Ray-McGovern-from-Haspel-hearing-after-anti-torture-protest
Het maakt niet uit wat Iran, zijn volk of zijn leiders doen. De VS hebben er lange tijd moeite mee om oorlog te voeren met Iran. Het Project for a New American Century heeft het ruim twintig jaar geleden zwart op wit uiteengezet. Toen Bush aan de macht kwam, gaf hij de Neo-Cons achter het Project de controle over het buitenlands beleid van de VS. Obama heeft ze niet echt vervangen, maar hij heeft wel geprobeerd de zaken een beetje te matigen, en dat is waar de deal met Iran vandaan kwam.
Maar toen het eenmaal duidelijk was dat Hillary de Democratische kandidaat zou worden in 2016, betekende dat dat we ergens in de volgende regering, of zij nu zou winnen of een Republikein (een van hen) zou winnen, oorlog zouden voeren met Iran.
Alsjeblieft, iedereen, denk niet dat dit alleen een probleem van Trump is. Dit is een probleem van het American Imperial Project en dit was een van de aspecten ervan waar Trump al vóór de campagne mee aan de slag was. Maar als hij niet aan boord was geweest, hadden ze hem wel aan boord gekregen, zoals ze met elk ander aspect hebben gedaan. Hillary was het hier ook mee eens, ondanks dat ze moest klinken alsof ze Obama daarin steunde.
Niet alleen zijn we zonder peddel in de kreek, niet alleen lekt de boot nu, nu zijn er Chainsaw Massacre-types aan de oevers met jachtgeweren die zich klaarmaken om op ons te schieten.
Miranda Tony Cartalucci is het met je eens.
https://journal-neo.org/2018/05/08/america-planned-to-break-iran-nuclear-deal-years-before-signing-it/
Afzien van de JCPOA, Pompeo als SoS, Bolton als Nationale Veiligheidsadviseur, Haley bij de VN, Haspel leidt de CIA, erkent Jeruzalem als de hoofdstad van Israël,...
Ja, “het was duidelijk”…
Hier is een fascinerende kijk op het directe verband tussen de Verenigde Staten en het nucleaire programma van Iran:
https://viableopposition.blogspot.ca/2018/05/irans-nuclear-capability-american.html
Het is interessant om terug te kijken in de geschiedenis om te zien wat voor een ingewikkeld diplomatiek web er is geweven als het gaat om Iran en zijn nucleaire programma, een web dat grotendeels door Washington is geweven.
Bedankt voor de link. Het is interessant dat Henry Kissinger, een groot voorstander van het nucleaire programma van Iran ten tijde van de Sjah, nog steeds in leven is om deze stap in het proces te zien.
Het belangrijkste is dat het pesten dat de VS blijven gebruiken om hun bondgenoten en anderen te straffen voor het durven zich aan een internationale overeenkomst te houden, niet mag slagen. Als we de schandelijke manieren zien waarop Amerikaanse banken zich de afgelopen jaren hebben gedragen om de levens van zoveel Amerikanen te vernietigen, mogen banken niet worden gebruikt om de handel en overeenkomsten met Iran en andere landen te ruïneren die te goeder trouw hebben gewerkt aan het leggen van juridische en juridische banden. productief. De VS zijn de enige partner die schuldig is.
Goede punten, Sally en Rosemerry. Ik was in de jaren zeventig op het MIT toen Iran daar studenten kernwetenschappen had (onder de sjah) en wij protesteerden tegen de sjah, niet tegen de nucleaire studenten. De VS gebruiken economische oorlogen niet voor het doel van hun volk, maar voor dat van Israël en de banken.
Amen, broeder! Zoek de films “De Slag om Algeriers”
en de latere film (circa 1968); "De dromers"; Met Michael Pitt en Eva Green in de hoofdrollen.
Sally Snyder – dat was een heel interessant artikel. Bedankt voor het plaatsen ervan.
De VS zijn een oorlogsstaat. Het is volledig toegewijd aan het vervolgen van oorlog over de hele wereld. Elk gesprek over vrede door agenten van de Amerikaanse regering is eenvoudigweg leugenachtige propaganda zonder enige inhoud. De VS, geboren uit geweld, zijn door de geschiedenis heen de grootste oorzaak van oorlog ter wereld geweest. Als onze wereld uiteindelijk volledig verwoest zal worden door oorlog, zullen de VS de leider zijn in dat debacle. Als de VS zich kunnen afkeren van hun waanzinnige militaire droom om de wereld te veroveren, kunnen we nog vele eeuwen overleven. Als dat niet het geval is, zullen we het einde van deze eeuw misschien niet meer meemaken.
‘Geboren in geweld’. Het zit in ons DNA
“Misschien zullen we het einde van de eeuw niet meer meemaken.” Het vervangen van de eeuw door een decennium zou wellicht passender zijn. Het schijnbare gebrek aan vastberadenheid van Poetin, die ook met Bibi in bed ligt, om Syrië te verdedigen tegen voortdurende luchtaanvallen heeft ongetwijfeld het groene licht gegeven aan het rijk om nu Iran te verwoesten. Rusland moet zijn zaakjes in Syrië op orde krijgen, en wel snel, anders kan het net zo goed meteen naar huis gaan.
Een dergelijke frustratie wordt gedeeld door velen die de Syrische interventie van Poetin verwarren met een principieel standpunt tegen de imperiale strijdlust van Amerika, terwijl hij verklaarde dat hij daar was gekomen om ISIS-terroristen daar te verslaan in plaats van thuis om Assad niet te redden. Hier zijn enkele feiten:
Nog maar zeven jaar geleden en ondanks de onbetwiste positieve rol die Rusland in Syrië speelde, vooral om de pijn en het lijden van het Syrische volk te verminderen. Maar het is niet nodig om het Russische aanvankelijke standpunt in het conflict te ontkennen, dat niets anders deed dan Amerikaanse en NAVO-gangsters aanmoedigde om chaos te veroorzaken die veroorzaakte tienduizenden doden en gewonden.
Om de mensen eraan te herinneren dat het in 2011 Medvedev-vertegenwoordiger van de Russische westerse oligarchische lobby (vriendschappelijk met Obama en neoconservatieven) in het Kremlin was die de leiding had tijdens de Arabische Lente.
Het is een goed gedocumenteerd feit dat Assad Medvedev in maart 2011 bij Moskou heeft gesmeekt om de reeds in 2008 bestelde en betaalde tientallen nieuwe gevechtshelikopters te leveren, evenals een enorme hoeveelheid onderdelen voor het opknappen en upgraden van Russische gevechtsvliegtuigen, die ook werden achtergehouden om niet van streek te raken. Israël en de VS destijds.
Assad werd destijds niet uitgenodigd in Moskou, terwijl hij herhaaldelijk verklaarde dat zijn leger in staat zal zijn de door de CIA gefinancierde terroristische opstand binnen enkele weken te verslaan als het Syrische leger wordt bevoorraad en betaald voor reeds uitgevoerde contracten.
Niets van dat alles gebeurde destijds, terwijl Quadaffi tegelijkertijd door de Russen en de Chinese VN onder de bus werd gegooid zonder veto over de geplande NAVO-agressie tegen Libië, verzoening of toeval?
De Russen kregen hun beloning voor het spelen van westers spel in MENA toen Poetin in 2012 ternauwernood werd gekozen in een nogal belachelijke politieke poppenkast tegenover de door de CIA/Soros gefinancierde mislukte Moskouse Lente, die feitelijk een hellend vlak van open westerse anti-Russische hysterische verfraaiingen inluidde.
Wat zelfs nog raadselachtiger was voor de niet zo ontwikkelde politieke analisten waren de inconsistente acties en verklaringen van Poetin, vooral met betrekking tot Syrië tussen 2012 en 2014, toen hij zich aansloot bij Amerikaanse valse vredesbesprekingen en opriep tot de verwijdering van Assad uit zijn post in een soort democratisch proces. om erachter te komen dat de VS geen vrede in Syrië willen, maar dat sommige Saoedi's een leengoed besturen dat vriendelijk is voor Israël.
Dezelfde verzoening met het Westen was tot 2014 terug te vinden in de houding van Poetin ten opzichte van Oekraïne en de 23 miljoen etnische Russen die het snel groeiende, door het Westen gefinancierde nazisme tolereerden. Zijn tolerantie jegens Rusland hield verband met Oekraïense oligarchische diefstal die het land in een economische depressie stortte en politieke instabiliteit mogelijk maakte.
In die tijd werden Russische minderheden in de Baltische staten ook venijnig aangevallen door veiligheidstroepen, door het discrimineren van Neurenberg-achtige wetten, waardoor zij, waarvan de meesten daar geboren waren, tweederangsburgers werden die beperkt werden in eigendom en burgerrechten om hun cultuur en taal te organiseren en te behouden.
Al dat buitenlandse beleid van Poetin, dat gekenmerkt werd door zwakte en onderwerping aan het Westen en dat terughoudendheid in de benadering van allianties met China inhield, stond in schril contrast met zijn extreme drang om het hele Russische leger te vernieuwen met enorme militaire investeringen die vergelijkbaar waren met die van Rusland, en het uiterst rationaliseren ervan door hen 5 miljoen dollar te geven. termijn van een jaar om enorme veranderingen tot stand te brengen en tegelijkertijd de hype over toekomstige luxe technologieën voor eenvoudige oplossingen die het land effectief tegen westerse agressie zullen verdedigen, te laten varen.
Poetin wist wat er ging gebeuren, dus waarom voerde het Kremlin een beleid van verzoening en daarmee het aanmoedigen van pesten en agressie. Wie had werkelijk de leiding?
In feite reageerde Poetin alleen toen de vitale Russische nationale veiligheid in 2014 rechtstreeks werd bedreigd op de Krim, waar marinebases zich bevinden, en in 2015 toen hij zich realiseerde dat het door het Westen getrainde en gefinancierde terroristenleger onder bevel van Tsjetsjenische Russisch sprekende terroristen bereid is Tsjetsjenië binnen te vallen nadat Assad was vermoord. afgezet en de enige marinebasis van Maditeran werd bedreigd.
Zoals altijd in de geschiedenis leidt het beleid van verzoening met een pestkop tot dezelfde ultieme confrontatie, hoe langer uitgesteld hoe duurder het is.
Dat geldt ook voor Poetin, aangezien Xi trouwens op het punt staat zijn naties nog meer aan de westerse oligarchie te onderwerpen voor hun persoonlijke vooruitgang aan de mondiale oligarchische tafel, anders splitsen ze zich, wat oorlog betekent.
Ik denk niet dat er een mondiale kernwapenoorlog komt, ze hebben het maar al te goed en hun macht wordt niet bedreigd door de tot slaaf gemaakte mensen.