Uit het archief: Op 2 maart 2003 blies de Britse inlichtingenfunctionaris Katharine Gun het fluitsignaal over een truc van vóór de oorlog in Irak. Op de 15e verjaardag van die gebeurtenis vandaag publiceren we opnieuw een artikel uit 2014 over Gun's waarheidsvertelling door Sam Husseini.
Door Sam Husseini (voor het eerst gepubliceerd op 19 november 2014)
“Ik vond het explosief, het maakte me echt boos toen ik het las. … Ik hoopte oprecht dat de informatie de stem van het volk zou versterken. … Het zou het hele oorlogsproces kunnen laten ontsporen.’ Dat zei Katharine Gun onlangs toen haar werd gevraagd naar informatie die ze kort voor de invasie van Irak had gelekt.
Het was geen egoïstische overdrijving. Daniel Ellsberg, die zelf de Pentagon Papers heeft gelekt, noemt het lek van Katharine Gun “het belangrijkste en meest moedige lek dat ik ooit heb gezien. Niemand anders – inclusief ikzelf – heeft ooit gedaan wat Gun deed: geheime waarheden vertellen met persoonlijk risico, vóór een naderende oorlog, mogelijk op tijd om deze af te wenden.”
Voormalige Britse inlichtingenofficier Katharine Gun. (Fotocredit: BBC)
En inderdaad, Ellsberg had in deze periode om een dergelijk lek gevraagd. In de aanloop naar de invasie van Irak had hij gezegd: 'Wacht niet tot de bommen beginnen te vallen. … Als je weet dat er tegen het publiek wordt gelogen en je hebt documenten om dit te bewijzen, ga dan naar het Congres en ga naar de pers. … Doe wat ik wou dat ik had gedaan voordat de bommen begonnen te vallen [in Vietnam] … Ik denk dat er een kans bestaat dat de waarheid oorlog kan afwenden.”
Ellsberg lekte in 1971 de Pentagon Papers – interne documenten die een patroon van misleiding door de Amerikaanse regering over de oorlog in Vietnam aantoonden – hoewel hij de informatie al eerder had. En hoewel de Pentagon Papers, de lekken van Chelsea Manning naar WikiLeaks en de lekken van de National Security Agency van Edward Snowden allemaal behoorlijk groot waren, bestond het Katharine Gun-lek uit slechts 300 woorden. Zijn kracht kwam voort uit zijn actualiteit.
In oktober 2002 keurde het Amerikaanse Congres de zogenaamde Autorisatie voor het Gebruik van Militair Geweld tegen Irak-resolutie van 2002 goed. In november had de Amerikaanse regering de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties zover gekregen een dreigende resolutie over Irak aan te nemen, maar in de ogen van de meeste mensen In mijn optiek bleef het echter bij het daadwerkelijk autoriseren van geweld.
De toenmalige Amerikaanse ambassadeur bij de VN, John Negroponte, zei toen resolutie 1441 unaniem werd aangenomen: “Er is geen sprake van ‘automatisering’ en dit is een proces in twee fasen, en in dat opzicht hebben we tegemoetgekomen aan de belangrijkste zorgen die zijn geuit. voor de resolutie.” Dat wil zeggen dat de VS van plan zijn terug te komen voor een tweede resolutie als Irak zich niet houdt aan een “laatste kans om te voldoen aan zijn ontwapeningsverplichtingen.”
Op 5 februari 2003 beweerde Colin Powell in zijn beruchte presentatie voor de VN dat Irak massavernietigingswapens verborgen hield. Op 15 februari 2003 vonden de grootste mondiale protesten uit de geschiedenis plaats, waarbij miljoenen mensen over de hele wereld zich tegen de naderende invasie van Irak verzamelden, waaronder ruim een miljoen mensen in de buurt van het VN-hoofdkwartier in New York City.
Het was rond deze tijd dat Katharine Gun, die als taalspecialiste werkte op het Government Communications Headquarters, het Britse equivalent van de NSA, een memo van de NSA kreeg en vervolgens besloot deze – via tussenpersonen – naar de media te lekken. De korte e-mail lees gedeeltelijk:
“Zoals u waarschijnlijk inmiddels heeft gehoord, is het Agentschap bezig met een golf die vooral gericht is op de leden van de VN-Veiligheidsraad (uiteraard minus de VS en de GBR) voor inzichten over hoe het lidmaatschap reageert op het voortdurende debat. RE: Irak, plannen om te stemmen over eventuele gerelateerde resoluties, welk gerelateerd beleid/onderhandelingsposities ze misschien overwegen, allianties/afhankelijkheden, enz. – het hele scala aan informatie dat Amerikaanse beleidsmakers een voorsprong zou kunnen geven bij het verkrijgen van resultaten die gunstig zijn voor Amerikaanse doelstellingen of verrassingen vermijden. …om de inspanningen tegen de leden van de VN-Veiligheidsraad, Angola, Kameroen, Chili, Bulgarije en Guinee, nieuw leven in te blazen/te creëren, en om extra aandacht te besteden aan Pakistaanse VN-zaken.”
In de memo werd geschetst dat Amerikaanse en Britse bezittingen zich moeten concentreren op het verkrijgen van informatie om leden van de VN-Veiligheidsraad onder druk te zetten om voor een oorlogsresolutie te stemmen – materiaal voor chantage om het maar bot te zeggen. Dit interne regeringsdocument zou mensen kunnen laten zien – vooral degenen die de neiging hebben om regeringsverklaringen serieus te nemen – dat wat president George W. Bush destijds beweerde: “We doen er alles aan om oorlog in Irak te voorkomen” – precies achterlijk was. De Amerikaanse regering deed feitelijk vrijwel alles wat mogelijk was om oorlog te verzekeren.
Toen de Britse verslaggevers die het verhaal schreven de auteur van de memo, Frank Koza, een topfunctionaris bij de NSA, belden, werden ze doorverbonden met zijn kantoor. Toen ze de aard van hun telefoongesprek deelden, kregen ze van een assistent te horen dat ze ‘het verkeerde nummer’ hadden. De verslaggevers merkten op: “Toen ze protesteerden tegen het feit dat de assistent zojuist had gezegd dat dit het toestel van Koza was, herhaalde de assistent dat het een foutief toestel was, en hing op.”
Het verhaal werd door de Amerikaanse media genegeerd, hoewel wij bij het Institute for Public Accuracy een bericht naar buiten brachten reeks persberichten erover. Gun heeft opgemerkt dat Martin Bright, een van de verslaggevers die het verhaal voor de Britten vertelde Waarnemer, was geboekt op verschillende Amerikaanse tv-netwerken vlak nadat het verhaal was gepubliceerd, maar ze waren allemaal snel geannuleerd. [Zien video- van een interview met Gun en Larry Wilkerson, voormalig stafchef van Colin Powell, op de Duitse televisie van vorig jaar.]
Het verhaal zorgde echter voor krantenkoppen over de hele wereld – vooral in de landen van de Veiligheidsraad die in de memo werden genoemd als doelwit van de surveillance. Door welke combinatie van authentieke woede of schaamte dan ook over hun onderdanigheid aan de Amerikaanse regering die aan het licht kwam, hebben de meeste van deze regeringen zich schijnbaar van de VS losgemaakt, en er werd door de oorlogsplanners geen tweede VN-resolutie gezocht.
In plaats daarvan begon George W. Bush de oorlog in Irak met eenzijdige eisen dat Saddam Hoessein en zijn familie Irak zouden verlaten (en gaf vervolgens aan dat de invasie hoe dan ook zou beginnen).
In 2004 de Waarnemer meldde dat “surveillance een rol speelde bij het ontsporen van een compromisresolutie van de VN in de weken vóór de oorlog in Irak. Adolfo Aguilar Zinser, destijds de Mexicaanse VN-ambassadeur, heeft de VS ervan beschuldigd een besloten bijeenkomst van zes swinglanden in de Veiligheidsraad te hebben bespioneerd, gericht op een compromis. Zinser vertelde de Waarnemer: 'De bijeenkomst was 's avonds. Zij [Amerikaanse diplomaten] bellen ons in de ochtend vóór de bijeenkomst van de Veiligheidsraad en zeggen: “We stellen het op prijs dat u naar ideeën probeert te zoeken, maar dit is geen goed idee.”'
Ondertussen werd Katharine Gun ontdekt als de lekkende memo, kort nadat de memo was gepubliceerd – ze heeft een talent om de waarheid te vertellen, niet zozeer om blijkbaar te verdoezelen – en wachtte vele maanden op haar proces. Engeland heeft geen Eerste Amendement dat Gun zou kunnen beschermen. Het land kent wel een repressieve Official Secrets Act, op grond waarvan zij werd vervolgd door de regering-Blair.
Marcia Mitchell, co-auteur van De spion die een oorlog probeerde te stoppen: Katharine Gun en het geheime complot om de invasie van Irak te bestraffen, merkt echter op dat de regering-Blair, die op het punt stond verkiezingen te organiseren “met haar ondertekende bekentenis in de hand, er op het laatste moment voor koos geen bewijs te presenteren dat de invasie van Irak in feite legaal was, een eis van de verdediging. ”
Dat wil zeggen dat de Britse regering bang was voor wat er tijdens een proces naar voren zou kunnen komen over de wettigheid van de oorlog in Irak. En zo kon Gun, die pas getrouwd was toen ze de activiteiten van de NSA/GCHQ aan het licht bracht, de gevangenis ontlopen en doorgaan als taalinstructeur. Sindsdien steunt ze Edward Snowden en anderen die wangedrag van de overheid aan de kaak stellen.
bij de VN
Het onderwerp spionage bij de VN werd in 2010 opnieuw onder de aandacht gebracht via kabels die door Chelsea (voorheen Bradley) Manning naar WikiLeaks waren gelekt. Reuters rapporteerde destijds: “Volgens één telegram vroeg het ministerie van Buitenlandse Zaken aan Amerikaanse gezanten op het VN-hoofdkwartier en elders om creditcard- en frequent flyer-nummers, mobiele telefoonnummers, e-mailadressen, wachtwoorden en andere vertrouwelijke gegevens van topfunctionarissen van de VN en buitenlandse diplomaten.”
Natuurlijk is het bespioneren van VN-missies door de VS illegaal. Het Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer zegt: “De ontvangende staat zal vrije communicatie van de kant van de missie voor alle officiële doeleinden toestaan en beschermen…. De officiële correspondentie van de missie is onschendbaar.”
Evenzo, in 2013, de Voogd Tijdens de bijeenkomst van de G8-leiders in Noord-Ierland werd gerapporteerd: “Turkije, Zuid-Afrika en Rusland hebben boos gereageerd op de Britse regering die een verklaring eiste voor de onthullingen dat hun politici en hoge functionarissen werden bespioneerd en afgeluisterd tijdens de G2009-top van 20 in Londen.” De regeringen reageerden op de Voogd verhaal: “GCHQ onderschepte communicatie van buitenlandse politici op G20-topconferenties”, gebaseerd op de NSA-lekken van Edward Snowden.
Lessons Learned
De Katharine Gun-zaak geeft ons veel lessen. In de eerste plaats is het een geweldig voorbeeld om iedereen te weerleggen die de gevestigde mening nastreeft dat de activiteiten van de NSA gebaseerd zijn op het stoppen van terrorisme, of dat het slechts overijverige pogingen zijn om de veiligheid te waarborgen, of misschien typische diplomatieke spelletjes. Hier spioneerden de NSA en de GCHQ in een poging een agressieve oorlog te faciliteren – de hoogste oorlogsmisdaad onder de beelden van Neurenberg.
Op dezelfde manier benadrukt het door welke grote idealen sommige “klokkenluiders” – de term doet niet echt recht – gemotiveerd worden. En natuurlijk zijn zulke onthullers veel bedreigender voor oorlogsmakers en anderen als ze parallel met bewegingen optreden. Deze bewegingen kunnen er ook toe bijdragen dat de regering probeert de klokkenluider gevangen te zetten.
Het “weerwoord” dat iedereen bespioneert en daarom geen probleem is als de VS of een andere regering op soortgelijke wijze wordt betrapt, houdt geen stand. Ja, vrijwel elke overheid spioneert, maar het is niet de bedoeling dat je gepakt wordt. En als een regering betrapt wordt, is dat een indicatie dat haar eigen mensen – juist de mensen die betaald worden om de surveillance uit te voeren – er niet in geloven en bereid zijn zichzelf in gevaar te brengen om de spionage en het onderliggende wangedrag aan het licht te brengen. .
Het allerbelangrijkste is misschien wel dat de les niet is dat het lek van Katharine Gun nutteloos was omdat de VS Irak binnenvielen – evenmin als de les is dat de mondiale protesten van 15 februari tevergeefs waren. Integendeel, meer van beide had de zaken echt kunnen veranderen. Als de mondiale protesten in 2002 waren begonnen, had de toestemming van het Congres voor oorlog eind 2002 voorkomen kunnen worden. Als meer mensen binnen de oorlogvoerende regeringen hun geweten door dergelijke bewegingen hadden laten bewegen en meer kritische informatie hadden gelekt, had oorlog voorkomen kunnen worden.
En zelfs als de invasie van Irak had plaatsgevonden, als de mondiale protesten waren doorgegaan en de mondiale solidariteit beter gecoördineerd was geweest, toen het voor iedereen duidelijk werd dat de massavernietigingswapens die zich niet in Irak bevonden een verzonnen voorwendsel voor agressie waren, had een aanhoudende afkeer tegen de invasie kunnen leiden tot de oorlogsmakers worden ter verantwoording geroepen, waardoor veel lijden in Irak en elders wordt voorkomen – en de basis wordt gelegd voor een wereld zonder oorlog.
Sam Husseini is communicatiedirecteur van het Institute for Public Accuracy. Volg hem op Twitter: @samhusseini.
De NSA verschilt niet van de meeste Deep State-bureaucratieën. Ze hebben een gevestigd financieel belang bij voortdurende oorlogvoering. Het is het geschenk dat blijft geven: (1) grotere budgetten; (2) grotere bureaucratieën; (3) grotere mogelijkheden voor promotie; (4) een groter gevoel van eigenbelang en eigengerechtigheid. OORLOG IS EEN RACKET voor schaamteloze afpersers.
Als de laffe Amerikaanse ‘vrije media’ de informatie in het lek hadden gepubliceerd en Marin Bright hadden laten interviewen, had dit veel meer debat en op feiten gebaseerde oppositie kunnen aanwakkeren, wat Bush/Cheney/Rumsfeld/Blair misschien had kunnen tegenhouden van de invasie. van Irak.
De Franse polymath Bruno Latour zegt dat het nieuwe klimaatregime de afgelopen dertig jaar de belangrijkste kracht in de geopolitiek is geweest. Het dwong alle landen op aarde om de COP 3-overeenkomst te ondertekenen om de uitstoot van broeikasgassen te beperken.
Bij ‘nationale veiligheid’ zijn soevereine naties betrokken, maar CO2, water, oceanen, bodem, migratie van dieren en menselijke migratie worden soms begrensd door kaarten. Nationale staten bevinden zich aan de verkeerde kant van de curve
Vandaag heeft Latour vandaag drie tweets:
Bret Stephens doet in de NYT 3-3 een beroep op de wederopstanding van de ‘vrije wereld’ tegen de terugkeer van dictaturen. Hij vergeet dat de vrije wereld dacht ‘bevrijd’ te zijn van de aarde. Als het ooit weer tot leven komt, zal het zijn als een wereld die ‘gehecht’ is aan het Aardse.
Het hele probleem is niet om de ‘vrije wereld’ tegen dictaturen weer tot leven te wekken, maar om staten aan het Terrestriële te hechten om de nieuwe reactionaire terugkeer naar natiestaten en etnische grenzen te voorkomen. Geen vrijheid tegen dictatuur, maar nieuwe gehechtheden tegen oude gehechtheden.
De hernieuwde opkomst van nationalisme overal heeft geen zin, als het niet wordt gezien als een tegenreactie op de pure onwaarschijnlijkheid van een 'vrije wereld', los van de aardse omstandigheden. De nieuwe strijd zal moeten beslissen wat wordt bedoeld met herhechting aan de Aarde.
Een leesbaar interview over hem staat in de recente LA Review of Books
De kritische zone van wetenschap en politiek: een interview met Bruno Latour
https://lareviewofbooks.org/article/the-critical-zone-of-science-and-politics-an-interview-with-bruno-latour/
Gun was vandaag te zien in 'Going Underground' van RT.
Het probleem met lekken is, dat is precies wat ze zijn: slechts een paar kleine druppels water, terwijl wat echt nodig is een stortvloed aan informatie is die naar buiten moet worden gebracht, omdat een klein lek onopgemerkt blijft en gemakkelijk kan worden verholpen.
We zouden een organisatie moeten starten om waarheidsvertellers te ondersteunen, en om bijdragen moeten vragen om hen te helpen. Of misschien gewoon geld naar WikiLeaks sturen?
Wauw, bedankt, onzinfabriek die ons aan David Kelly herinnert. Ik herinner me dat hij getuigde en toen werd hij vermoord. Het leek zomaar te gebeuren. Er zijn in de periode 50-2002 ongeveer 2012 deskundige/chemische wetenschappers gestorven onder de typische ‘mysterieuze omstandigheden’. Sommigen waren Amerikaans en velen waren in het buitenland. Ik ben daarna de tel kwijtgeraakt. Iedereen die de oorsprong kan identificeren van bijvoorbeeld een monster miltvuur, die niet betrouwbaar is in de geest van de “autoriteiten”, was en is in gevaar. David Kelly was een geweldige man.
Dit verhaal doet me denken aan dat van David Kelly en verklaart misschien waarom de regering-Blair ervoor koos hem te laten vermoorden in plaats van een proces te riskeren waarin Kelly veel dingen had kunnen onthullen – van het feit dat Saddam geen biologisch wapenprogramma had en dat Groot-Brittannië wist Dit geldt ook voor de rol die Groot-Brittannië speelde bij het helpen van Saddam bij het opzetten van zijn oorspronkelijke biologische wapenprogramma in de jaren tachtig, waarin het Britse centrum voor biologische oorlogsvoering in Porton Down waarschijnlijk een centrale rol speelde.
“Kelly was verwikkeld geraakt in een lelijke ruzie tussen de regering en de BBC over controversiële nieuwsberichten dat functionarissen vóór de oorlog inlichtingenrapporten over Irak hadden ‘gesekst’. Kelly's dood volgde nauw op de onthulling vorige week dat hij de belangrijkste bron van de BBC-rapporten was. – Science Magazine, 25 juli 2003
Binnen enkele uren na zijn dood was de doofpotoperatie begonnen:
“Uit een brief van Lord Hutton, voorzitter van het openbare onderzoek naar de dood van Dr. Kelly, blijkt dat hem werd gevraagd deze klus te klaren, slechts drie uur nadat de Irakese wapenexpert dood werd aangetroffen. . . Critici zijn nooit tevreden geweest met de conclusies van het Hutton-onderzoek, waarin werd besloten dat Dr. Kelly, 59, die voor het Ministerie van Defensie werkte, stierf aan bloedverlies nadat hij zijn pols had doorgesneden met een bot tuinmes. – 13 juli 2013, Daily Mail
Het lijkt erop dat de Amerikaanse en Britse regeringen nogal wat vuile geheimen hebben met betrekking tot biologische wapenprogramma's die ze niet aan het licht willen zien komen, nietwaar?
Helaas hebben de Amerikaanse en Britse media geprobeerd het David Kelly-verhaal onder het tapijt te vegen (de bewering dat hij zelfmoord pleegde wordt niet ondersteund en vertoont interessante overeenkomsten met de beweerde zelfmoord van legerwetenschapper Bruce Ivins in 2008, gevolgd door de valse beweringen van de FBI dat hij was de partij die verantwoordelijk was voor de miltvuurbrieven van 9 september 18 en 2001 september 10). We moeten ons dus tot Russische nieuwsbronnen wenden voor een uitgebreidere discussie over de kwestie:
https://sputniknews.com/europe/201701181049733149-iraq-war-blair-hutton/
“Als gespecialiseerde medische professionals zijn wij niet van mening dat het bewijsmateriaal uit het Hutton-onderzoek heeft aangetoond dat Dr. David Kelly zelfmoord heeft gepleegd. Dr. Nicholas Hunt, de forensisch patholoog bij het Hutton-onderzoek, concludeerde dat Dr. Kelly doodbloedde door een zelf toegebrachte wond aan zijn linkerpols. Wij beschouwen dit als zeer onwaarschijnlijk”, schreef Dr. Smith.”
onzinfabriek: Bedankt voor de herinnering…James Corbett heeft ook een videoonderzoek gedaan naar de “zelfmoord” van Kelley. Het is een van zijn vele ‘requiem’-video’s die de punten met elkaar verbinden.
https://www.corbettreport.com/requiem-for-the-suicided-dr-david-kelly/
Bedankt… geweldig verhaal: voorbeeldig persoon. Het is ook vermeldenswaard dat Jeffrey Sterling (een andere klokkenluider) onlangs uit de gevangenis is vrijgelaten.
“Het verhaal werd genegeerd door de Amerikaanse media.”
Ik durf te wedden dat dat zo was. Telkens wanneer de waarheid zich tussen de krappe scheuren begint te wurmen, slaan de Amerikaanse media het neer met een dikke stok, roepen mensen die het als complottheoretici zien, bagatelliseren de betekenis ervan, bouwen er een perimetermuur omheen en doen alsof het er niet is, of leidt de aandacht van het publiek af door een verzonnen slechte man aan te bieden, namelijk Russiagate.
Het wordt tijd dat deze Amerikaanse mediamonopolies worden opgesplitst. Zes bedrijven bezitten 90% van alle media. Er bestaan wetten tegen dit soort monopolies, maar deze worden niet gehandhaafd. Zolang dat niet het geval is, zal er niets veranderen. Gewoon weer een gekochte en betaalde tak van de Deep State.
Houd in de gaten wat Google, Youtube (eigendom van Google), Facebook en Twitter momenteel doen en alle afwijkende meningen onder controle houden.
President Xi van China heeft zojuist de woorden ‘Ik ben het daar niet mee eens’ verboden. Hoe zijn we nog beter?
tijd om de Smith-Mundt Act, die Obama in 2013 had ingetrokken, opnieuw in te voeren. Die wet, die van kracht was sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, verbood de Amerikaanse regering Amerikaanse burgers te propageren. Terwijl propaganda ooit illegaal was, zijn de bedrijfsmedia nu gewoon een afdeling van het Pentagon, die ons 2/24 programmeert om eindeloze regime-change-oorlogen te accepteren. Ze zijn zo effectief geweest dat de vredesbeweging niet langer bestaat.
Na deelgenomen te hebben aan de marsen in New York tegen de oorlog in Irak, en lezingen bijgewoond te hebben van waarheidsvertellers als Scott Ritter, die van 1991 tot 1998 wapeninspecteur van de Verenigde Naties in Irak was, die beweerde, en dat ook vaak deed, dat er geen wapens waren van massavernietiging. Naar mijn mening was het de onwil van de reguliere media om de beweringen van het Witte Huis van Bush/Cheney in twijfel te trekken, evenals hun medeplichtigheid aan het verzinnen van hun leugens en de onwil om meer aandacht te besteden aan deze marsen, aan degenen die de beweringen van de regering betwistten, die hun impact verkleinden. over het voorkomen van die leugen van een oorlog. De waarheid in dit land staat tegenover een systeem dat behoorlijk krachtig is en maar al te bereid is het de kop in te drukken. Wat dat betreft zijn wij moreel bankroet.
Beste Joe, na het lezen van dit artikel komen er een hele reeks maar korte uitbarstingen van poëzie in je op: bijvoorbeeld: ‘Een patriot moet altijd klaar staan om zijn land te verdedigen tegen zijn regering’, ‘Ik hou van mijn land, maar ik ben bang voor mijn land’. regering”, of van Alfred Lord Tennyson: ‘Luister naar het valse, bel naar het ware’. Men moet mensen als Gun, Manning, Ellsberg en vele anderen bewonderen omdat ze de waarheid verspreiden met grote risico’s voor henzelf. Dankzij hun moedige inspanningen zijn we vandaag de dag beter geïnformeerd dan ooit tevoren. Ik vraag me af wat er had kunnen gebeuren als er gehoor was gegeven aan hun berichtgeving. We hebben er meer nodig om ons allemaal te helpen de propaganda en het bedrog beter te begrijpen en te doorzien. Nogmaals, Alfred Tennyson “Streven, zoeken, vinden en niet toegeven” Goede post, meneer Tedesky.
Toen ik voor het eerst per taxi aankwam op de campus van de Universiteit van Hawaï, gingen we door een poort met de inscriptie: ‘Boven alle naties staat de mensheid.’ Toen ik hier later over nadacht, dacht ik: “Ja, en boven de mensheid staat de Waarheid.” Er is geen hogere waarde dan de Waarheid.
“Het is een persoon!”
Als Engeland geen VIPS-hoofdstuk heeft, zou Katharine Gun er een moeten beginnen. Ik vind het betreurenswaardig dat in de huidige Amerikaanse en Engelse samenleving juist de patriotten die het goede willen doen, in een soort strafbank worden geplaatst, waar ze worden gezien als verraders, en als ze dat niet zijn, toch iets onpatriottisch. Deze klokkenluiders zijn alles wat er nog over is van een geweldige samenleving die hoge verwachtingen had om de wereld een betere plek te maken. Deze dappere waarheidsvertellers zijn de gelovigen die besloten om vanuit het systeem te werken, maar toen hun geweten en eerlijkheid op de proef werden gesteld, werden zij gestraft voor het maken van de juiste keuze. Wij burgers moeten deze goede mensen eren die alles hebben opgegeven om ons, andere burgers, precies te laten weten wat onze regeringen doen, en toch zijn hun namen nauwelijks bekend bij het naïeve publiek, omdat de MSM hun benarde situatie allemaal negeert.
In februari 2018 werd aangekondigd dat de opnames van een film, Official Secrets, waarin de acties van Gun in 2003 worden verteld, in maart 2018 zouden beginnen met filmen, waarbij Keira Knightley de rol van Gun zou spelen.
https://www.hollywoodreporter.com/news/keira-knightley-matt-smith-star-real-life-spy-thriller-official-secrets-1083955
Ik zou graag willen zien hoe nauwkeurig deze filmweergave blijkt te zijn. Ik hoop dat het ter zake doet. Krijgt iemand de interviewvideo daadwerkelijk afgespeeld? De opzet is er, het gaat gewoon niet door.
Ik verwijs uiteraard naar het Gun-interview met Wilkerson.