Na een aantal misrekeningen op het gebied van het buitenlands beleid zouden Israël en zijn bondgenoten in de regering-Trump ons voor nog meer problemen in het Midden-Oosten kunnen plaatsen, waarschuwt Alastair Crooke in deze analyse.
President Trump ontmoet de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in New York op 18 september 2017. (Screenshot van Whitehouse.gov)
Door Alastair Crooke
Vorige week lachten de Israëlische politieke leiders elkaar van vreugde uit toen vice-president Mike Pence bewees dat hij als christen-zionist zionistischer was dan de zionisten in de Knesset (minus natuurlijk de uitgezet Arabische leden). - zien hier). Maar je zou je kunnen afvragen wat de meer nuchtere Israëlische veiligheidsfiguren dachten toen ze luisterden naar de toespraak van Pence in de Knesset, die vol stond met Bijbelse verwijzingen en verklaringen van zijn ‘bewondering voor de Mensen van het Boek’.
Misschien speculeerden ze hoe ver ze zouden kunnen gaan in het beïnvloeden van Pence en zijn baas, Donald Trump, om Amerikaanse militaire macht uit te oefenen om de Israëlische belangen te behartigen.
Premier Benjamin Netanyahu heeft via de tussenpersonen van de familie Trump – Jared Kushner en de advocaten van de familie Trump – zeker een impact gehad in Washington. Het landschap in het Midden-Oosten is als gevolg daarvan het afgelopen jaar aanzienlijk veranderd, maar het gaat om de aard van die verandering. Hoeveel van deze veranderingen zijn daadwerkelijk ten goede gekomen aan de veiligheidsbelangen van Israël – of die van de VS?
Toen de Saoedische kroonprins Mohammad bin Salman (MbS) afgelopen juni zijn staatsgreep begon, die er uiteindelijk toe leidde dat deze 31-jarige de absolute macht overnam, kreeg president Trump kenmerkend alle eer. 'We hebben gezet onze mens bovenaan!” hij schepte op tegen zijn vrienden, volgens Michael Wolff in zijn boek: Vuur en vlam. Ja, Trump had gelijk – gedeeltelijk.
“Onze man” kwam als beste uit de bus, maar het was Netanyahu, die achter de schermen de touwtjes in handen had, en de “man” van Mohammad bin Zayed (MbZ) in Washington, Yousef al-Otaiba, ambassadeur van de Verenigde Arabische Emiraten, die het zware werk deed. om de vaste voorkeur van de VS voor prins bin Naif, als opvolger van de troon, te veranderen. En het was MbZ in de eerste plaats die MbS had geïnformeerd dat dit zo was Israëlisch steun die zowel de noodzakelijke als de voldoende voorwaarde was om kroonprins te worden. Netanyahu (en Israël) kunnen zich niet onttrekken aan enige verantwoordelijkheid voor de toestand waarin het koninkrijk zich nu bevindt.
Feliciteren de meer nuchtere Israëliërs zichzelf nu nog steeds vol enthousiasme met hun ‘nieuwe man aan de top’? Er zijn enige twijfels nu Saoedi-Arabië verandert in een tikkende bom van interne, familiale en tribale haat – en nu de perifere Emiraten zich afvragen wat er van hen zal worden in dit nieuwe tijdperk van Saoedische hyperbuitenlandse beleidsactiviteiten; of wat hun toekomst zou kunnen zijn, als deze Saoedische ‘bom’ op de een of andere manier zelf tot ontploffing zou komen. (“Niet mooi” is waarschijnlijk hun conclusie.)
En voor het tweede belangrijke aspect van Israëls invloed op de regering-Trump hoeft men niet verder te kijken dan de Koerden: de Israëlische minister van Justitie Ayelet Shaked zei, vlak voor het onafhankelijkheidsreferendum van Masoud Barzani, dat “Israël en de landen van het Westen een groot belang hebben bij de oprichting van de staat Koerdistan.” Ze voegde eraan toe: “Ik denk dat de tijd is gekomen dat de VS het proces steunen.”
(Netanyahu steunde ook het Koerdische bod en drong er naar verluidt bij Barzani op aan om door te gaan, ondanks de tegenstand onder de Koerden zelf en van alle omliggende buurstaten). Dat trucje pakte niet zo goed uit.
Eerst kwam het Barzani-fiasco, waarbij zijn initiatief binnen 24 uur werd verijdeld, en nu hebben we Plan B: een Koerdisch ‘staatje’ in Noord-Syrië. En ook dat is nu aan het ontrafelen.
Israël is er niet in geslaagd de bufferzones te krijgen die het zocht langs de wapenstilstandslijn van de Golan, of aan de Syrisch-Iraakse grens; en nadat zij er niet in was geslaagd de Iraaks-Syrische grens gesloten te houden, heeft zij een ontvankelijke Amerikaanse regering ertoe overgehaald een Koerdische wig in Noordoost-Syrië te vestigen. Dit was een resultaat dat bedoeld was om Syrië zwak te houden (de olie- en gasactiva werden ontzegd aan de centrale regering, en de Syrische staat verdeeld en in strijd met zichzelf), en om de connectiviteit van het Syrische mini-‘staatsproject’ open te houden met de Koerdische bevolking van Noord-Irak.
Het Israëlische ‘project’ met de Koerden bestaat al lang en is in hoge mate ‘praktisch’. Het werd het duidelijkst geformaliseerd in de zogenaamde Oded Yinon plan dat in 1982 werd gepubliceerd en dat de fragmentatie van het Midden-Oosten bepleitte, in termen van een logica van sektarische verdeeldheid. Dus toen minister Shaked pleitte voor een Koerdische staat, gezegde Omdat het een integraal onderdeel zou zijn van de Israëlische inspanningen om het Midden-Oosten te ‘hervormen’, is het zeer waarschijnlijk dat zij het Yinon-plan in gedachten had, dat pleitte voor een opgedeeld Irak in afzonderlijke staten.
Maar opnieuw (ondanks het Barzani-fiasco) was er sprake van overmaat: Moskou en Damascus boden de Koerden een compromis aan dat een zekere mate van autonomie mogelijk zou maken, maar drongen aan op het behoud van de staatssoevereiniteit over heel Syrië. De Koerden weigerden krachtig (blijkbaar in de overtuiging dat Washington achter hen stond). En het Amerikaanse Centcom overtroffen: ze gaven de Koerden ook geavanceerde antitankwapens, en draagbare oppervlakte-luchtraketten.
Natuurlijk ‘snapten’ de Turken het. Dergelijke wapens in de handen van de Koerden veranderen het hele strategische evenwicht. Dergelijke wapens hebben niets te maken met het ertoe aanzetten van de Syrische president Bashar al-Assad om overeenstemming te bereiken over een gewijzigde grondwet voor Syrië. Dat verhaal is nogal ongeloofwaardig. Deze bewapening ging over het versterken van de Koerden à la Oded Yinon: niet alleen in Syrië en Irak, maar als een truc om de macht te verzwakken breuk Ook Turkije: geen wonder dat de Koerden van Afrin zo vol van zichzelf waren. Senior Turkse commentatoren, zoals Ibrahim Karagul (een vooraanstaand commentator die dicht bij Erdogan staat) waren niet verrassend duidelijk in het identificeren van Israëls hand in het willen van Turkse staatsfragmentatie.
Wat is er bereikt? Ankara is nu diep (en misschien onherroepelijk) ontgoocheld over Washington. Damascus is stilletjes bezig met het uitzoeken van Idlib (nu uitgeput door gewapende oppositiegroepen, onder bevel van Turkije om te helpen in Afrin). De druk op Assad is verlicht; en Turkije is dieper opgeschoven naar de Russisch-Iran-Irak-as. Washington verpest nu de Turkse woede, maar wat hadden ze verwacht?
Het teken hing op 19 mei aan de muur persconferentie gehouden door minister van Defensie Jim Mattis, voorzitter van de gezamenlijke stafchefs, generaal Joseph Dunford, en speciaal gezant voor de bestrijding van ISIS Brett McGurk, waarin ze probeerden de verstoorde betrekkingen met Ankara over geschillen over de steun van Washington aan de Koerden glad te strijken.
Maar toen kwam Netanyahu's derde belangrijke inbreng in het Amerikaanse beleid: het aanmoedigen van president Trump om de JCPOA, de nucleaire deal met Iran, op te zeggen.
Pence verklaarde dat Trump in mei zal weigeren de ontheffing van de Amerikaanse nucleaire sancties te ondertekenen. Maar zoals Washington nu de Turkse reactie op zijn Koerdische initiatief betreurt; Israël kan dus alsnog het verlies van de JCPOA gaan betreuren. Gelooft het Israëlische leiderschap serieus dat Lilliputters MbS, Saoedi-Arabië en de VAE Iran en zijn bondgenoten gaan vergulden? En vertrouwt het Israëlische leger er werkelijk op dat de VS volledig achter haar staan als het om een regionale oorlog gaat?
En ten slotte is er de ‘deal van de eeuw’: het sturen van vicepresident Pence om Jordanië, Egypte en de Palestijnen te bedreigen met het intrekken van de financiering completeert het beeld van een Israël dat in een extreem smalle, en zeer partijdige, zionistische naad van de Amerikaanse (en mondiale) steun – een groep bestaande uit Jared Kushner (de schoonzoon van Trump), David Friedman (de faillissementsspecialist van Trump) en Jason Gleenblatt (een vastgoedadvocaat en de voormalige hoofd juridische zaken die voor de verschillende bedrijven van Trump werkte).
Zelfs Haim Saban, de sterk pro-zionistische grondlegger van de Amerikaanse Brookings-beweging Saban Centrum beschreef het team vorige maand tegen Kushner als “een stel orthodoxe joden die nergens een idee van hebben.”
“Het team heeft een ondernemer – jij – een vastgoedadvocaat, een faillissementsadvocaat. Ik weet niet hoe je het acht maanden in deze opstelling hebt volgehouden. Er zit geen Midden-Oosten-macher in deze groep”, zei Saban, waarbij hij het Jiddische woord voor hoge piet gebruikte.
Kushner antwoordde dat het team, hoewel het “niet conventioneel” was, “perfect gekwalificeerd” was, waarmee hij de reputatie van Friedman verdedigde als “een van de meest briljante faillissementsadvocaten en een goede vriend van mij, en van de president.”
Haim Saban merkte op dat de situatie in het Midden-Oosten nog nooit zo ‘failliet’ was geweest.
Misschien gaat Netanyahu tot de conclusie komen dat hij, door deze zeer nauwe naad te ontginnen, Israël in een precaire positie heeft gebracht. Hij mag zich verheugen over de huidige vernedering van de Palestijnen door Trump en Pence, maar aangezien de Israëlische premier het Amerikaanse buitenlandse beleid katalyseert op manieren die diep vijandig staan tegenover de regio als geheel (niet alleen Iran, Syrië, Libanon en Irak, maar ook tegenover de verdragspartners) (Ook Jordanië en Egypte), als de volgende crisis zich aandient, kan Israël zich zonder vrienden en alleen bevinden. Zelfs de Golfstaten zijn hun positie aan het herpositioneren – hedging, als je dat liever hebt – in het licht van de diepe onzekerheid in Saoedi-Arabië.
Het Amerika van vandaag is diep gepolariseerd, waarbij beide partijen reflexmatig de standpunten (zowel over binnenlands als over buitenlands beleid) van de ander verwerpen. Zelfs binnen de bredere naad van culturele Het nationalisme dat vandaag de dag zichtbaar is in Amerika en Europa, Trumps tamelijk beperkte teamopstelling in het Midden-Oosten, is niet eens representatief voor de ‘Alt-Right’-cultuur in het algemeen, die uiteindelijk de basis van Trump vormt. Het bewijs – ondanks alle nadruk van Alt-Right op een gemeenschappelijke joods-christelijke basis – is dat degenen die zich identificeren met Alt-Right hun cultuur bekrompener bekijken. Integendeel, de ongekwalificeerde steun die Israël nu denkt te genieten, zou wel eens zeer kortstondig kunnen blijken te zijn.
De beoordelingsfouten zijn duidelijk voor figuren uit het establishment in Washington, die de gevolgen zien in de gemengde boodschappen die uitgaan van de regering en in de erosie van de eenheidsstaat in opstandige departementale leengoederen, die het Witte Huis niet lijkt te kunnen controleren (zie hier over Turkije).
Het Midden-Oosten (en de rest van de wereld) heeft in 2017 net een ernstig conflict weten te omzeilen, maar in 2018 hebben we misschien niet zoveel geluk. Trump wordt beschouwd als de “beste vriend” van Israël, maar is dat werkelijk zo? De toekomst van Israël lijkt een jaar na zijn aantreden veel minder zeker. Het landschap is verduisterd. Israël heeft Syrië verkeerd ingeschat; het heeft zijn Syrische bondgenoten verkeerd ingeschat; en (waarschijnlijk) zal ontdekken dat het MbS verkeerd heeft ingeschat – en nu nog een misrekening, dit keer met Turkije.
Het zou Iran vervolgens verkeerd kunnen beoordelen.
Het zou ook Rusland verkeerd kunnen beoordelen, dat tot nu toe niet geïnteresseerd is geweest in het aanwakkeren van enig conflict met Israël. Als Israël en de VS Syrië blijven aandringen, en vervolgens Iran, zullen ze misschien ontdekken dat Rusland meer nationale belangen heeft bij het intact houden van die landen dan ze hadden verwacht.
Meneer Crooke
Als Arabier vind ik het woedend dat alle analisten het hebben over de manier waarop al deze oorlogen en staatsgrepen de 'nationale belangen van Amerika of Israël' ten goede komen. Ik zou willen vragen: hoe zit het met de BELANGEN van het volk dat zij afslachten om hun zelfzuchtige belangen uit te breiden.
Al deze oorlogen, meneer Crooke, zijn OORLOGEN voor Eretz Israël, waarvan het Oded Yinon Plan een integraal onderdeel is.
Israël en de kolonisten die daar hurken, behoren niet tot het Midden-Oosten. De meerderheid van hen is niet inheems in het Midden-Oosten, maar zijn geïmmigreerde NIET-SEMITISCHE kolonisten die het bezette Palestina in een imperialistische militaire kolonie hebben veranderd, waarbij ze de heiligheid van het Heilige Land schenden, het besmetten met hun aanwezigheid, hun militarisme en hun kwaadaardige religieuze en politieke ideologieën.
Wat zich in het Midden-Oosten heeft ontvouwd dankzij Oded Yinon is de HOLOCAUST van de Arabische wereld, en inderdaad van de islamitische wereld, aangezien dit zowel een oorlog tegen de islam als tegen de Arabieren is, als je rekening houdt met de langzame holocaust in Afghanistan en de Het Westen zette terroristische aanvallen op Pakistan in, om het te verzwakken en zo de Israëlische bondgenoot te versterken, Modi's Hindoeïstische India, dat zijn haat tegen moslims deelt met zijn weldoener, Israël dat India tenslotte heeft geholpen bij de opbouw van zijn nucleaire arsenaal, en zijn leger en politie heeft opgeleid.
Dit gaat allemaal over wereldheerschappij door het Eretz Israëlische Joodse Rijk – ja, ik DURF dat woord te gebruiken in plaats van Zionistisch, want Israël verklaart zichzelf tenslotte tot een ‘Joodse’ Staat met Jeruzalem als de eeuwige hoofdstad van hun racistische Joodse Staat – niet Zionistisch maar Joods. .
Pence en zijn evangelisch-joodse christelijke volgelingen geloven dat ze Gods hand forceren met hun opname-wetdroom voor Armageddon en de terugkeer van Christus [vzmh]. Het probleem hier is dat noch hij, noch Amerika, noch Israël, noch de joden God kunnen dicteren wanneer Jezus Christus terugkeert – dat is uitsluitend Gods voorrecht, Gods beslissing, en het is verbazingwekkend hoe Pence denkt dat de prijs van honderdduizenden dode Arabieren en moslims de moeite waard is om te betalen voor zijn verwrongen christelijke Messiaanse overtuigingen. Christus zou echter tegen Pence verklaren NIET IN MIJN NAAM.
In een ideale wereld zou ik zeggen: verlaat de Arabische en islamitische wereld – ga weg uit onze naties – hebben jullie westerlingen/Europeanen niet genoeg moorden gepleegd, niet genoeg geleden, niet genoeg schade toegebracht aan ons volk, en hebben we onze toekomstige generaties getraumatiseerd, tenminste als ze overleven? onze eindeloze bloedige, onmenselijke oorlogen.
Het door Israël bezette Westen heeft onze natie geholocaust – en ik gebruik dat woord onder de echte Griekse definitie [niet het woord gekaapt door het Jodendom dat minachtend gelooft dat zij een monopolie hebben op] – massale dood en vernietiging en groot verlies aan mensenlevens, vooral door Vuur – jouw Brandoffer voor uw satanische goden. Miljoenen zijn over de hele wereld omgekomen, niet alleen in het Midden-Oosten, maar ook in Afrika, Azië, Latijns-Amerika, Afrikaanse slaven, inheemse Indianen enz.
.
Gideon Polya, een Australische onderzoeker die zelf joods is, heeft geschat dat sinds 9 september ongeveer 11 miljoen Arabieren/moslims zijn omgekomen als je de doden in deze bloedige kolonialistische oorlogen optelt onder het valse voorwendsel van een oorlog tegen het terrorisme, die in werkelijkheid altijd al is gevoerd. hun OORLOG VAN TERREUR en creëerden hun nieuwe menselijke massavernietigingswapens – hun eigen terroristen – Al Qaeda, Taliban, ISIS, DAESH, AL NUSRA, BOKO HARAM, AL SHABAAB – al deze PHONY-moslimgroepen die jullie allemaal ‘islamisten’ noemen, een woord dat zichzelf is een Israëlische creatie opgebouwd uit ISLAM en Terroristen, zodat altijd de associatie zou ontstaan dat alle moslims Terroristen zijn. Iedereen die ontkent dat Israël en de VS al deze terroristische groeperingen hebben gecreëerd, die zij hebben gerekruteerd, bewapend en getraind, spreekt niet de waarheid, maar bedriegt de wereldgemeenschap, net zoals deze oorlogszuchters met succes hebben gedaan door hun controle en dominantie over de media. is niets anders dan politieke propaganda die geen journalistieke integriteit of eerlijkheid meer kent.
Maar als ik het bloedvergieten zie dat zich door het hele Midden-Oosten ontvouwt [met schandelijke hulp van de Arabische verraders die het Westen in feite heeft geïnstalleerd als onze heersers zoals het Joodse Huis van Saud] met ALLE wapens uit het Westen, vraag ik WIE WERKELIJK de TERRORIST is. , de OORLOGSCRIMINELEN hier??
We leven in een trieste, tragische wereld die wordt gedomineerd door leugenaars, hypocrieten en bloeddorstige oorlogshitsers, gefinancierd door bankiers en bedrijven die meer dan blij zijn om miljoenen te zien sterven zolang Eretz Israël onze GOD GEGEVEN WERELD regeert.
De onmenselijkheid van de mens Man. Lelijk, obsceen, wreed, barbaars zonder genade, zonder compassie voor hun medemens, terwijl deze barbaren in Tel Aviv ten onrechte geloven dat hun religie hen vertelt dat de wereld hen toebehoort, dat niet-Joodse mensen geschapen zijn om hen te dienen zoals onderwezen door wijlen rabbijnen Ovadia Yousef. Ze geloven ten onrechte, terwijl ze God lasteren, dat ze het 'licht voor de wereld' zijn, terwijl ze alleen maar doodvernietiging en lijden hebben gebracht en kwade duisternis hebben gebracht die zo satanisch is dat waar onze wereld naartoe wordt gestuurd, verstoken van moraliteit of echte religieuze ethiek en principes.
En deze zelfde Helpers van Satan scheppen op en scheppen op over hun religieuze prestaties die zij ‘Nationale en veiligheidsbelangen’ noemen, terwijl het alleen maar een imperialistische kolonialistische agenda is en altijd is geweest en het Midden-Oosten de dupe wordt van hun brutaliteit en onmenselijkheid.
scherpe, veelzijdige analyse. Dank u meneer.
U heeft het, meneer Crooke, precies op de stip. Uiteindelijk werd het met feiten aan het publiek gepresenteerd.
Het aanmoedigen van Israëlische excessen is nauwelijks noodzakelijk voor hun slechte gedrag, maar zeker schadelijk voor hun vooruitzichten op een toekomst.
Israël schildert zichzelf snel in een hoek. Het kan zijn dat dit al is gebeurd. Als er al een weg naar buiten is, sluit deze zich snel.
Ze zijn net zo sterk als het Zuid-Afrikaanse leger, compleet met eigen kernwapens en lokale productie van zware wapens, en een diepgaande mobilisatie van sterke reserves. Dat heeft Zuid-Afrika niet gered, en het pakt ook niet het werkelijke gevaar voor Israël aan.
“ondanks al het aandringen van Alt-Right op een gemeenschappelijke joods-christelijke basis” lol oh mijn god, je bent naïef.
Waar heb je het in godsnaam over? Hier is de opmerking in context.
Let op het woord ‘efemeer’. Auteur Cooke begint duidelijk dezelfde tekenen te zien als ik – de rechtse noten voelen dat Armageddon voor de deur staat, en gaan geloven dat het veilig is om te stoppen met het vertroetelen van Joden en te gaan nadenken over wat meer passende eindtijdactiviteiten. Krantenkoppen:
De Amerikaanse joden zijn de drijvende kracht achter de Amerikaanse oorlogen
h**p://russia-insider.com/en/americas-jews-are-driving-americas-wars/ri20965
Wat is er mis met liberale joden?
Die kop is bijna subliminaal – veel mensen zullen het ‘liberale’ gedeelte overslaan.
h**p://russia-insider.com/en/whats-wrong-liberal-jews/ri22241
Het is tijd om het jodentaboe te laten vallen
De auteur ervan heeft het aangepast en er een ‘uitstekende discussie’ over toegevoegd door een neonazi genaamd Richard Spencer.
h**p://russia-insider.com/en/its-time-drop-jew-taboo/ri22186
Van de Crooks and Liars-site is wat informatie over de nieuwe nazi:
h**ps://crooksandliars.com/2016/11/neo-nazi-richard-spencer-are-jews-people
Christelijke fundamentalisten “houden” van Israël, maar in hun hart haten ze Joden. Ik begin artikelen te zien zoals degene die ik heb gelinkt, waarin ze worden verzekerd dat het oké is om Joden te verachten. Het is oké om andere dingen te doen met de ‘zielloze golem’-dienaren van Satan. Eerst:
Christenen! Kick een Kchristus Killer.
Vervolg:
Christenen! Kziek een K*ke voor Kuur.
De eindtimers zijn gek. Religieuze fanatici. Ze zullen deze dingen in een oogwenk doen als hun predikers hen het signaal geven. Israël speelt een cynisch en dodelijk spel met de levens van onschuldige Joden over de hele wereld. Onberispelijke mensen lopen het risico gewond te raken vanwege het kleine beerputtenvolk. Onschuldige mensen lopen het risico gedood te worden vanwege Israël.
DAT is waar de auteur het volgens mij over had toen hij sprak over de kortetermijnliefdesrelatie van de christelijke nazi’s met Israël. Ze wachten gewoon hun tijd af….
Trouwens, de onderbevelhebber van Bellingcat probeerde een verband te leggen tussen Consortium News en die antisemitismeartikelen. Aric Toler wil dat mensen geloven dat Russia Insider deel uitmaakt van Consortium News, alleen maar omdat RI een CN-artikel opnieuw heeft gepubliceerd.
https://twitter.com/AricToler/status/953254608104771585/
Re: “Israël is er niet in geslaagd de bufferzones te krijgen die het zocht langs de wapenstilstandslijn van de Golan, of aan de Syrisch-Iraakse grens; en nadat ze er niet in waren geslaagd de Iraaks-Syrische grens gesloten te houden, heeft ze een ontvankelijke Amerikaanse regering ertoe overgehaald een Koerdische wig in Noordoost-Syrië te implanteren.' Ik ben er niet zo zeker van dat ze niet stapsgewijs een bufferzone hebben gecreëerd. Zie bijvoorbeeld: https://theintercept.com/2018/01/23/israel-syria-safe-buffer-zone-golan-heights/ (gepubliceerd op 1-23-18)
“Premier Benjamin Netanyahu heeft via de tussenpersonen van de familie Trump – Jared Kushner en de advocaten van de familie Trump – zeker een impact gehad in Washington”.
Waarom is dat geen “samenzwering met een buitenlandse macht”?
Ik vraag het alleen omdat ik het wil weten.
Natuurlijk is het een samenzwering met een buitenlandse mogendheid. Maar het is Israël. Israël is eigenaar van de MSM en controleert onze regering, dus er wordt niets gezegd.
Netanyahu is geen Rus.
Hoeveel van onze mede-Amerikanen hebben, denk je, zelfs maar ooit van het Oded Yinon-plan gehoord? Ik zal je dit vertellen, dat in mijn levensloop niemand die ik ooit ontmoet ooit van de beruchte Israëlische ramp, het Yinon Plan, lijkt te hebben gehoord. Moeten we, als we dat in overweging nemen, de infotainmentindustrie van onze MSM-bedrijven de schuld geven? Ik zeg ja.
Het gezegde luidt: 'je bent wat je eet', maar als het erom gaat ook maar een klein beetje inzicht te krijgen in het geopolitieke spel van de wereld: 'je bent wat je leest'. Het Amerikaanse volk in het ongewisse laten, ondermijnt onze nationale veiligheid ernstig. Waarom? Omdat de Amerikaan met stomheid geslagen en in het ongewisse wordt gehouden, en vanwege deze ongeïnformeerde Amerikaan blijft ons Amerikaanse leiderschap onopgemerkt door de publieke controle varen.
Als Amerika op gewelddadige wijze tot een einde komt, zal ik de eerste zijn die de meegaande MSM de schuld geeft van het doordringen van de propagandaverhalen die Amerika naar deze ingewikkelde plek hebben gebracht. Het is tijd om het hegemonieproject te beëindigen, en tijd om samen met de rest van de wereld een nieuwe infrastructuur voor de 21e eeuw te bouwen, om de menselijke conditie te verbeteren en de mensheid niet naar het 'stenen tijdperk' te bombarderen... hartelijk dank Curtis Lemay .
Het plan van Oded Yinon mislukt omdat Syrië niet werkte en Trump ISIS meer wil vernietigen dan buigen voor alles wat Netanyahu tegen hem zegt. Israël zal zich hoogstwaarschijnlijk concentreren op het begin van een oorlog tussen de VS en Iran, wat zeer waarschijnlijk is sinds zijn oorlogshavik. Generaals en neoconservatieve adviseurs zullen het verhaal naar voren brengen dat hij een oorlog nodig heeft om een nieuwe ambtstermijn te winnen.
Trump moet weten dat een groot deel van zijn achterban hem steunde omdat hij beloofde de oorlogen in het Midden-Oosten te beëindigen, en tot nu toe zijn het allemaal blunders en kleine aanvallen geweest. Maar hij lijkt weinig controle te hebben over de militaire en geheime agentschappen die oorlogen beginnen met valse vlag-incidenten, of over de massamedia die aandringen op oorlogen. De zionisten hebben beide in handen en dringen aan op een nieuwe dwaze en illegale oorlog voor hun eigen gewin.
Ik las vandaag op PressTV hoe Bibi een reisje naar Moskou maakte om aardig te zijn tegen Poetin, maar in het artikel stond hoe Poetin al commentaar heeft geleverd op de Russische betrokkenheid bij Iran en Syrië, oh en Hezbollah... hmmm niet wat Bibi van plan is willen horen.
Je hebt gelijk: al deze oorlogsstrategieën die door de VS, Israël en de Saoedi's worden toegepast, zijn slechte reacties op de plotselinge superioriteit van Rusland in het Midden-Oosten. Houd in gedachten hoe China hulpbronnen opslokt en OBOR financiert, terwijl de VS toekomstige terroristen rekruteert, allemaal onder de ‘Clean Break Strategy’-mentaliteit. (Een schone doorbraak: een nieuwe strategie voor het beveiligen van het rijk).
We zouden het kunnen wijten aan het feit dat we niet genoeg Amerikaanse laarzen ter plaatse hebben, of we kunnen er spijt van krijgen dat we huurlingen hebben ingehuurd om ons vuile werk op te knappen, maar waar zou de winst dan in zitten? We zouden ons allemaal moeten afvragen: wat krijgen de VS en Israël door zo veel te wapengekletter, en wat zouden de VS en Israël verwerven door oorlog te voeren met Iran? Ergens binnenin kunnen al deze vragen misschien wel een antwoord zijn, maar ja, een oorlog met Iran lijkt onvermijdelijk.
Ik weet het niet, ik weet zeker dat Trump en Bibi van plan waren de Koerden als kanonnenvoer tegen Iran te gebruiken. Wat nu? Gaan ze Israël en Amerikaanse jongens een vleesmolenoorlog in sturen met Iran, dat niet eens een echte bedreiging vormt, tegen een Russisch – Iraans – Syrisch – misschien Turks bondgenootschap? De hoofdhakkers gaan niet tegen Erdogan in en hij is Poetin waarschijnlijk de toegang tot Syrië verschuldigd tegen de Koerden. Je moet ervan uitgaan dat Poetin over dit alles heeft nagedacht en weet dat hij nu een sterkere hand heeft.
Je maakt een goed punt. Ik wil er alleen aan toevoegen dat de VS hier beter over na kunnen denken dan dat ze kernkoppen in Turkije hebben opgeslagen. Wat een puinhoop.
Ik vind het een zeer kleine mogelijkheid dat Turkije kernwapens van Incirlik zou gebruiken in een proxy-oorlog tegen de VS, zelfs als dat mogelijk zou zijn. Niemand wil oorlog voeren met de VS, ze proberen alleen maar het volgende avontuur van de VS en Israël te overleven.
Vergeet niet dat Erdogan en Assad vrienden waren vóór 2011, toen Obama en de NAVO Erdogan de richtlijn gaven dat Assad moest gaan en hem controle beloofden over de Turkse en Soennitische regio's omdat hij hun bevelen uitvoerde. Nu zien ze terecht de Koerdische bedreiging voor het voortbestaan van Turkije op de lange termijn, vooral vanwege de Amerikaans-Israël-Koerdische alliantie.
De VS als blunderende, onwetende reus. Geef iemand veel macht en hij denkt meteen dat hij een genie is. Hun gedrag vertelt echter een ander verhaal.
Ja, het is opmerkelijk hoeveel machthebbers hun verklaarde principes vergeten, misschien omdat de meesten niet echt principes hebben en gemakkelijk overtuigd worden door het groepsdenken en de sociale druk van de manipulatieve persoonlijkheden die zich in de regering ophopen. Ik ben nog steeds behoorlijk onder de indruk van JFK en een deel van zijn team (RFK, McNamara, Stevenson), maar ze werden natuurlijk allemaal snel gedumpt nadat hun principes waren gedemonstreerd.
De opname van McNamara op deze shortlist verbaast mij Sam. Ted Sorensen en Dag Hammarskjöld (hoewel ze op zichzelf geen deel uitmaken van de regering) zijn twee namen die ik goed vind uit Kennedy's ambtstermijn.
Interessant artikel. Dank daarvoor. Feit is dat Israël zich richt op een langetermijnproject om op de een of andere manier koste wat het kost een “balkanisering” van de regio te bewerkstelligen. Om te overleven in een regio omringd door Arabieren (eigenlijk geen Joodse naties) heeft Israël een stabiele bevolkingsgroei nodig en dientengevolge uitbreiding, zowel qua grondgebied als qua economie. Een mogelijk plattelands- en stedelijk uitbreidingsplan voor de lange termijn kan alleen van de grond komen als de buren verzwakt en verdeeld zijn. Sommige instituten zoals AEI en NDI werken samen met talloze beurshouders en onderzoekscentra om onderzoek naar dergelijke projecten te doen en de vereiste plannen op te stellen. Het gevaarlijke deel van het plan is het geïnfecteerde/getroffen beleid en bestuur van de VS, dat de soevereiniteit van de VS met betrekking tot sommige onderwerpen zou kunnen aantasten. Het is noch rationeel, noch gelegitimeerd om zoveel middelen van de Verenigde Staten te verspillen aan gevaarlijke ambities van een derde land.
Israël heeft geen expansie nodig om te overleven; het heeft veeleer diplomatie nodig, waartoe het niet in staat is omdat het gepest wordt door zionistische tirannen. De zionisten ontdekten dat de ooit vervolgde Joden gemakkelijk vielen voor de klassieke aanspraken van buitenlandse vijanden die door tirannen werden gebruikt om binnenlandse macht op te eisen. Nu hebben hun tirannen echte buitenlandse vijanden gecreëerd om hun eigen bevolking in angst te houden en de binnenlandse macht te behouden.
Uit historische ervaringen blijkt dat tirannen niet vreedzaam worden verwijderd, en net als in Rome wordt hun imperium, zodra ze vijanden hebben gemaakt van iedereen om hen heen, door de slachtoffers veroverd. In de moderne tijd en op de kleinere schaal van het Midden-Oosten zal die ineenstorting snel en gewelddadig zijn. Ze hebben het grootste deel van de VS tot vijand gemaakt door de democratie te vernietigen en geld te gebruiken om de massamedia en verkiezingen te controleren. Zodra dat gecorrigeerd is, zal Israël de enige zijn die alom gehaat zal worden vanwege zijn extreme egoïsme en racisme. Wat een ramp is Israël geweest voor de Joden en alle anderen. De vernietiging ervan zal een grote winst zijn voor alle anderen.
Die ‘zionistische tirannen’ zouden Amerikaanse miljardairs kunnen zijn voor wie Israël een ijdelheidsproject is, analoog aan het vergelijken van elkaar die meer gaven aan de Metropolitan Opera. Ze financieren Israëlische politieke partijen, doen audities voor Amerikaanse politieke kandidaten enz. En terwijl ze met elkaar concurreren, werd de lijst met ‘Israëlische behoeften’ steeds langer – vrij spel voor nederzettingen die je zou kunnen begrijpen (zo niet goedkeuren), maar “zorgen voor Iran”? Daarvoor is het eigenlijk 2500 jaar te laat.
Daar ben ik het mee eens, sinds wanneer zijn de stabilisatieplannen van Israël (verdeel en verovering van buurstaten) Amerikaanse belastingdollars waardig geworden?
Ik ben er steeds meer van overtuigd dat Israël wordt geregeerd door het regionale equivalent van Donald Trump & Company.
Dit was weer een van een reeks verbazingwekkend goede essays die hier zijn gepubliceerd. Als de auteur één enkele fout maakte, heb ik die gemist. Pence is een ongelofelijke ramp. Rechtse talkshowman op de radio die naar het Amerikaanse Congres ging, vervolgens naar Indiana als gouverneur, en nu op één hartslag van het Witte Huis zit. Trump is een lui en onwetend en niet al te slim rijk ***gat, maar vergeleken met Pence schittert hij echt als een “stabiel genie”.
Een van de blogs die ik lees verwijst voortdurend naar Voorzitter Jared, en voor alle praktische doeleinden is dat een feit voor zover het de zaken in en rond het Heilige Israël betreft. Een huisjesmelker die ‘diplomaat’ is geworden, sluit zich aan bij enkele andere rechtse orthodoxe joden en geeft vorm aan het Amerikaanse beleid!
Recep Tayyip Erdogan is ongeveer net zo'n onsympathieke figuur als je op het internationale toneel kunt vinden, maar de Trumpies zijn erin geslaagd hem tot slachtoffer van hun blunders te maken. Ik ben er vrij zeker van dat de man een groot deel van Noord-Syrië wil stelen, net zoals de Heilige Aambeienstaat de goed bewaterde delen van Zuid-Syrië wil stelen. Maar het opzettelijk opzetten van een Koerdische natie vlak aan de Turkse grens is een krankzinnig plan. Trump en zijn generaals proberen niet eens de hersens te gebruiken die God hen misschien heeft gegeven.
Een indicatie van hoe goed het essay van de heer Cooke was, kun je vinden door het te vergelijken met een ander essay dat ik bij Counterpunch vond. Hoewel het ook van hoge kwaliteit is en de moeite waard om te lezen, is de auteur ervan er op de een of andere manier in geslaagd het hele stuk te schrijven zonder het woord ‘Israël’ te noemen. (Misschien heeft hij daar een goede reden voor, want de zionisten zijn wraakzuchtig en hebben een geschiedenis van het schaden van degenen die hen kwellen.)
h**ps://www.counterpunch.org/2018/01/29/washington-widens-the-war-in-syria-by-provoking-turkey/
In een recent stuk op de site van The Saker noemt de auteur terloops een reden waarom Rusland niet bereid is de zeurderige staat Israël te hard op te dringen.
De melaatse staat neemt steeds meer de moraal van het aanhangwagenafval over, en als je dat aan hun waanzin toevoegt, heb je een heel slechte situatie.
h**ps://thesaker.is/why-is-putin-allowing-israel-to-bomb-syria/
Commentaar hier goed, maar met veel ervaring op het terrein in Turkije ben ik het er niet mee eens dat de Turken een stukje Syrië willen. Misschien, maar de echte reden is dat ze NOOIT een seperatistische Koerdische staat zullen toestaan... waar dan ook. U kunt hiermee naar de bank gaan.
Als het gaat om het spelen van vuile, keiharde politiek, schreef Turkije het boek, zullen ze rondjes draaien door de VS, zelfs Israël zal hun handen vol hebben.
Ik ben het ermee eens...zoals gezegd door een ervaren “cavliere” uit Polen …Kanski…..”één Turk is vijf Joden waard”.
Misschien is het omgekeerd, maar er zijn veel meer Turken. En deze regering is ‘vreemd onbekwaam’. Als ze een sluw plan hebben om hun Koerdische huisdieren te bewapenen om een onafhankelijke staat mogelijk te maken, dan moeten ze dat geheim houden zolang de YPG te zwak is. Maar konden ze sterk genoeg worden? Een krachtiger actie lokt een krachtiger reactie uit, en het woedende Turkije kan de Syrische Koerden overspoelen, het is alleen een kwestie van voldoende binnenlandse steun.
Nu voorspellen sommigen dat de Koerden zullen proberen een blijk van dapper verzet te tonen en zich dan aan de boezem van Moeder Rusland zullen werpen, die een autonomieovereenkomst kan sluiten – met goede relaties en invloed met de regering van Damascus EN Ankara, plus hun contacten met de YPG. SDF. Dit zou kunnen leiden tot “en ze leefden nog lang en gelukkig”, waarbij de VS en Israël niet tot “hen” behoorden.
Bedoelt u de homoseksuele vader van Turkije, Kemal “Ataturk?” Ja, ik zou hem ook niet vertrouwen.