Een bittere ironie van de moderniteit is dat de eeuwenoude droom om mensen te bevrijden van de saaiheid van het werk is beantwoord door robots, maar het kapitalisme heeft die ‘vrijheid’ veranderd in een dor leven met weinig meer te verliezen, schrijft dichter Phil Rockstroh.
Door Phil Rockstroh
De mensheid, die van nature een soort gereedschap is, heeft altijd een relatie gehad met technologie. Onze gereedschappen, wapens, machines en apparaten zijn cruciaal voor het smeden van de culturele criteria van het menselijk leven. Tegenwoordig kun je, te midden van het door de technologie gecreëerde fantoomlandschap van de lugubere – maar op een of andere manier steriele – beelden van de massamedia, het gevoel hebben dat je geest het gevaar loopt tot speeksel te worden gekarnd.
Een robotlasser in een fabriek.
Op persoonlijk vlak is er een informele consensus ontstaan onder mijn vrienden die een passie voor lezen delen: we lezen veel minder boeken sinds de tijd dat we verstrikt raakten in het internet. Erger nog, we merken dat de gevoelens van isolatie die we hebben geprobeerd te verzachten door ons onder te dompelen in online activiteiten, op zijn best slechts een verzachtend effect hebben. Maar op de manier van verslaving – of een hopeloze liefdesaffaire – zijn we geneigd dieper in het psychische moeras te sjokken door ons verder onder te dompelen in de bron die onze gevoelens van onbehagen en verveling verergert.
Toch staan we erop mentaal geëpoxeerd te blijven voor elektronische apparaten, terwijl de oceanen van onze door technologie belegerde planeet afsterven, terwijl de atmosfeer verstikt wordt door de hittehoudende uitstoot van broeikasgassen, en als gevolg daarvan prachtige, levende wezens voor altijd verdwijnen.
Daarom is het van cruciaal belang om te onderzoeken waarom we zo geïsoleerd van elkaar zijn, maar zo verbonden met onze apparaten, en getrouwd zijn met het geloofssysteem dat ons verkeerd informeert: technologie kan en zal ons uit onze steeds gevaarlijker wordende situatie verheffen. Wanneer de realiteit dit dicteert en het verleden een proloog blijft, zal een fetisjisering van de technologie ons verder tot slaaf maken in een de facto techno-dystopie. Om tal van redenen moet er een herwaardering plaatsvinden van de relatie tussen de mensheid en de technologie.
Bovendien moet de herwaardering ook machines omvatten die we nu en in de toekomst naar ons eigen beeld hebben gecreëerd. Technologieën zoals kunstmatige intelligentie, die er in toenemende mate voor zullen zorgen dat een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking inactief wordt.
Vleesmachines
Kapitalisten zijn natuurlijk obsessief en ze verlangen ernaar om werknemers te vervangen door een geautomatiseerde beroepsbevolking. Het parasitaire ras heeft arbeiders altijd gezien als vleesmachines, van wie ze hinder ondervonden omdat ze lonen moesten betalen.
Werkloze kunstenaars protesteren tijdens de Grote Depressie.
Het kapitalisme is van nature ontmenselijkend. Vanaf de komst van het industriële/kapitalistische tijdperk heeft het systeem geleid tot massale vervreemding, maatschappelijke atomisering en anomie. Bovendien zorgt de enorme ongelijkheid in rijkdom die inherent is aan het systeem ervoor dat de kapitalistische elite eigenaar kan worden van de politieke klasse – een dwaze groep handlangers die net zo goed robots kunnen zijn die door de kapitalistische orde zijn geprogrammeerd om hun agenda’s te dienen.
De vraag is welk effect de aard van het overbodig worden van de heersende orde zal hebben op de machteloze massa’s – die tot nu toe in het gareel zijn gehouden door economische dwang, door oneerlijke, schuldenopwekkende consumentensteekpenningen en door massale media-indoctrinatie en anesthesie van de popcultuur? Zullen consumenten blijven volhouden dat hun mentale ketens de vleugels van de vrijheid zijn?
Toch heeft het tijdperk van de massamechanisatie het potentieel om een tijdperk van vrijheid, artistieke verkenning, wetenschappelijk onderzoek, intellectuele hartstocht, het nastreven van het maken van zielen en geïnspireerde vrije tijd te schenken. Of de polaire verschuiving in het culturele bestaansreden zou een identiteitscrisis kunnen veroorzaken die zo schrijnend is dat demagogen in opstand komen en despoten beloven een nieuwe orde te zaaien, maar de lijken van dissidenten en buitenstaanders oogsten.
Een paar weken geleden, tijdens een bezoek aan een speeltuin in de buurt met mijn vierjarige, had ik een gesprek met een leidinggevende met vrijwillig verlof vanuit haar managementfunctie bij BMW (Bayerische Motoren Werke). Ze mopperde over een zeewierplaag die de stranden van de Florida Keys verstikte en die ze was tegengekomen tijdens een recente excursie naar de VS.
Toen ik het fenomeen van de opwarmende oceanen van de planeet beweerde, werd de voorloper van de exponentiële groei van de zeeflora waar ze last van had gehad, voor een groot deel veroorzaakt door de sociaal-economisch-culturele dynamiek die haar reis naar Afrika financierde. Florida in de eerste plaats... nou ja, het zette het gesprek in de war.
Het kan verontrustend zijn om geconfronteerd te worden met je medeplichtigheid aan de kwalen van een systeem dat, door zijn aard, camouflage biedt aan zijn daders – de grote bazen, tot aan zijn functionarissen en voetsoldaten. Al snel maakte ze zich, door een reeks subtiele bewegingen, los van het gesprek – en ik kan niet zeggen dat ik het haar kwalijk neem. Zelf ervaarde ik ongemak bij de gedachte aan het ongemak dat ik haar heb toegebracht. Daarom is men, als algemene regel, onder de tirannie van beminnelijkheid, die de regel van de huidige orde is, in de verleiding om te vermijden dat men zich begeeft in de comfortzones die helpen de status quo mogelijk te maken.
Toch worden we geconfronteerd met de volgende imperatief: het systeem en zijn machines moeten de mensheid gaan dienen, in tegenstelling tot wat het geval is geweest sinds de komst van het industriële/technologische tijdperk: de massa van de mensheid dient de machine. Daarom moet er een paradigmatische verschuiving plaatsvinden in de metaforen en het ethos van het tijdperk, bijvoorbeeld een afstand doen van het zielendecimerende concept van menselijke wezens als vleesmachines – die zich, ter wille van monomane winstbejag, moeten scheiden van menselijke gevoelens, en moeten ook afzien van onderzoek, enthousiasme en vakmanschap bij het nastreven van opportuniteiten.
Machines van het vlees
Wij hebben in deze kwestie een keuze, alle aanwijzingen wijzen op het tegendeel. Maar in de heersende verwarring over welk ethos onze relatie met technologie moet leiden, worden we geconfronteerd met fenomenen zoals de situatie die is beschreven in een recent artikel in The Guardian. Met als kop: “The Sex Robots Are Coming: louche, smerig – maar vooral gewoon verdrietig. '
Auguste Rodins ‘De denker’.
Wat betreft de hooghartige aard van de kop: zou het niet gunstiger zijn als alle betrokkenen zich zouden afvragen en onderzoeken waarom mannen in de huidige orde zo vervreemd, sociaal onhandig en eenzaam zijn, in plaats van te vervallen in alle voorspelbare morele paniek? gebrek aan humor en hooghartige waardeoordelen die dit soort verhalen oproepen?
Is het aangetrokken worden tot consumptiegoederen niet waar het in de huidige orde qua identiteit om draait? Eisen klanten niet dat de feitelijke slaven van de dienstensector het gedrag vertonen van meegaande androïden? Is het niet een gegeven dat de arbeidskrachten uit de onderklasse, die banen in de dienstensector hebben, binnenkort zullen worden vervangen door robots? Aanbidden wij niet en worden wij niet geregeerd door het evangelie van de cultus van efficiëntie?
Om de huidige orde te kunnen handhaven is het echter van cruciaal belang dat het grote publiek vervreemd blijft en dus het consumentisme als palliatief gebruikt, en dat omvat ook de productie en verkoop van geseksualiseerde, simulacrum-apparaten die sekspartners nabootsen en de psychische uitlaatklep van kwispelen met de vingers, gemakkelijke deugd en oppervlakkig vitriool gericht op de arme sukkels die troost bij hen zoeken.
Addendum: Ik ben veel meer geschokt door robotica die zijn ontworpen voor surveillance en oorlog dan door robots die zijn ontworpen voor simulacrumatische seks. Ik ben gewoon beestachtig op die manier.
Robots kunnen worden geprogrammeerd om copulatie te simuleren, maar het valt te betwijfelen of machines kunnen worden afgesteld en aangepast om de vele, complexe staten van zijn te ervaren die het menselijk bewustzijn en zijn aangeboren vermogen tot zelfexpressie bepalen, bijvoorbeeld het vermogen om zichzelf uit te drukken door middel van spontaan gegenereerde metaforen.
Hoewel het waar is, kunnen AI-technologieën vormen van poëtische en artistieke expressie nabootsen, maar als je eerlijk kijkt naar de processen die ze gebruiken, zijn machines bezig met de activiteit zonder een diepgaand gevoel, het vermogen om empathie te tonen en het vermogen om toegang te krijgen tot de verbeelding, dat wil zeggen , het fenomeen dat wij mensen bezieling noemen. Zonder de onuitsprekelijke kwaliteit van de ziel zullen AI-entiteiten, zoals het geval is met onze huidige informatietechnologie, bijdragen aan de verzachtende, maar inherent vervreemdende effecten die inherent zijn aan ons hypergecommodificeerde tijdperk.
Schrijvers/kunstenaars/activisten moeten daarentegen naar gevaarlijke plaatsen gaan. Het is absoluut noodzakelijk dat ze afdalen in de gevarenzone die bekend staat als de ziel. De ziel is geen rijk dat wordt bewoond door gewichtloze wezens die een gelukzalig licht uitstralen. Het is eerder een landschap van gebroken, gewonde zwervers; klein verlangen; verschroeiende weeklacht; de verzinsels van het onvolmaakte geheugen; van bronst en woede; overtreding; depressie; gefragmenteerde taal; en verslindende duisternis.
De reductionistische metaforen die inherent zijn aan het tijdperk van mechanisatie – die mensen in gemechaniseerde, gecommodificeerde termen beperken – in tegenstelling tot het organische, zich ontvouwende pantheon dat bestaat uit behoeften, verlangens en verlangens die we zijn – veroorzaken niet alleen vervreemding van onze medemensen, maar ook van onze essentiële naturen. In onze ellende en verwarring hebben we onze lichamen opgeblazen, de aarde verminkt en vergiftigd, en de uren van ons leven van betekenis doorzocht door de dwangmatige commercialisering van alle dingen. Het hoeft dan ook geen verrassing te zijn als vervreemde, eenzame mannen verliefd worden op glamour.
We hebben de ene belediging na de andere beledigd aan de ziel van de wereld, en toch houdt zij van ons met een blijvende en bittere genade. De vraag blijft of we er op onze beurt van houden, en diep genoeg, om weerstand te bieden tegen de huidige orde en zo het tij te keren tegen de van liefde beroofde krachten die verantwoordelijk zijn voor de grootschalige vernietiging van zowel het landschap als het zielenlandschap.
Phil Rockstroh is een dichter, tekstschrijver en filosoof die nu in München, Duitsland, woont. Er kan contact met hem worden opgenomen: philrockstroh.scribe@gmail.com en op FaceBook: http://www.facebook.com/phil.rockstroh
Mooie schrijfstijl, maar eerlijk… het internet gebruiken om het gebruik van moderne technologieën te veroordelen? Zie je de ironie niet?
December 8, 2017 op 8: 43 pm
Het beroep van David Walker
– een uniek stukje Amerikaanse geschiedenis… .
http://www.pbs.org/wgbh/aia/part4/4p2930.html
Antwoord . . .
December 9, 2017,
Bah.
Ja. Precies.
Stephan King's 'The Mist' sprak hier veel over. –
Kijk er eens naar terug
De Trump/Bannon-overname.
“we lezen veel minder boeken” … “het gevoel van isolatie”
Toen ik een klein meisje op de basisschool was, leende ik elke derde dag 6 boeken tegelijk om te lezen, vandaag dragen onze kinderen de bibliotheek met zich mee.
Online heb ik vrienden gemaakt over de hele wereld, het is niet alleen Australië waartoe ik behoor, maar de hele wereld, ik ben net als iedereen en zij zijn zoals ik.
Ik had geen idee dat we allemaal hetzelfde waren, maar toch verschillend.
Ik was geïsoleerd en onwetend.
Iedereen is hier, man.
Eerlijk gezegd hou ik niet van de vorm die hier wordt gebruikt dat “we dit of dat hebben gedaan of toegestaan”. Het is hetzelfde als het beschuldigen van joden die in vernietigingskampen zijn gemarteld en vermoord en er niets aan doen. De onzin van een dergelijke gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor de terreur van de oligarchische klasse alleen al is afschuwelijk, aangezien de huidige stand van zaken alleen mogelijk was door de reeds plaatsvindende massamoord en intimidatie door de misdadigers van de veiligheidsstaat, oligarchische honden. We lieten het kwaad niet gebeuren, wij als mensheid werden tot pulp gebeten om dat kwaad te laten gebeuren, om de oligarchie te laten leven in de ongerechtigheid van de ontmenselijking van de meesten van ons, levende ademende menselijke wezens.
Marx stelde dat zijn economische reproductiecyclus wordt vernietigd door de financialisering en dat robots daarin een rol spelen door werkende mensen te bedreigen, zodat ze niets eisen onder de valse dreiging van robotisering.
Nee, het is een valse dreiging, maar niet wat je denkt, aangezien geen enkele baan zal worden vervangen door robots. De banen zelf zullen verouderd zijn, omdat hun productie niet door de oligarchie of de robots zelf op mensen zal worden gericht.
Als 50 mensen 50% van de wereldrijkdom bezitten, is er helemaal geen behoefte aan massaproductie.
Dus produceren ze effecten, ETF's, opties en futures op basis van niet-bestaande fysieke entiteiten zoals Bitcoin. De notionele waarde van alle derivaten bedraagt meer dan 1400 biljoen dollar. Alle materiële fysieke activa, land, goederen, gebouwen en mineralen zijn ongeveer 100 biljoen dollar waard, wat bij alle winstberekeningen onbeduidend is.
Elites betreden het psychedelische stadium, de realiteit wordt genegeerd omdat deze niet winstgevend is, dus verblijven ze in hallucinaties van een veronderstelde toekomst. Musk wordt niet gefinancierd omdat hij een eeuwenoud idee van een elektrische auto opnieuw heeft opgewarmd, maar vanwege zijn waanvoorstellingen over het koloniseren van Mars en het exploiteren ervan voor winst, nadat hij, zoals hij zelf zei, klaar is met de aarde.
Ze moeten allemaal, oligarchen en hun honden, op hooivorken worden genageld en als parasitaire, gevaarlijke idioten van de aarde worden verdreven.
Het is ons leven versus dat van hen.
Sorry voor de paar autocorrectie, politiek correcte verkeerde correctie van mijn typefouten.
Morele overreding werd gebruikt als argument om een einde te maken aan de slavernij, omdat de abolitionisten van mening waren dat denkende mensen die in wezen goede mensen in Amerika waren, ervan overtuigd konden worden dat slavernij verkeerd was; dat het om morele redenen verkeerd was; dat het om religieuze redenen verkeerd was; dat de idealen waarop de natie was gegrondvest, werden verdraaid door de instelling van slavernij. Wat de abolitionisten zich niet realiseerden, was hoe diep ingebed in de sociale, economische en politieke structuur de slavernij was. Ze beseften niet hoe machtig de slavenocratie was. En ze realiseerden zich niet hoeveel racisme de structuur van het Amerikaanse leven had ingebed.
LOL Ik sta versteld van degenen die zich aan de extremen bevinden met hun fantasieën over opstanden en revoluties. Het enige wat nodig is om de Amerikanen zover te krijgen dat ze zich aan de regels houden, is het beperken van de benzinetoevoer. Al die pick-ups met 'Don't Treat On Me'-stickers en Volvo's met 'Socialism is the Answer'-stickers zullen 5 uur per dag aan de lijn staan voor 5 liter benzine.
Onthoud dat als het echt slecht wordt – als het moeilijk wordt, de ruige situatie het overneemt en alle anderen in de rij staan. Zoals het geval was met Pol Pot, Hitler, Lenin, Mao en elke andere leider die verantwoordelijk is voor wie op hooivorken wordt genageld.
Mooi schrijven. Ik houd van je werk.
Geweldig artikel, Fil.
Albert Einstein noemde zowel het kapitalisme als het communisme ‘kwaad’ vanwege wat ze onze ziel aandoen. Ze werken tegen wie we zijn als complexe menselijke wezens. Wij zijn zowel individuele als sociale wezens.
Daarom beval hij socialisme of sociale planning aan. Machines hebben ons geholpen productiever te worden, maar raad eens wie alle winst heeft geoogst?
CEO's en aandeelhouders. De lonen van arbeiders bleven in de jaren negentig vastzitten, omdat we erbij stonden en toekeken hoe ze de vakbonden of onze collectieve macht als arbeiders vernietigden. Waarom zouden werknemers dit laten gebeuren?
Er is veel propaganda voor nodig op televisie, radio en in de kranten.
“Liberalen zijn het probleem.”
Ik heb al lang geleden zulke hooghartige similacra bekritiseerd.
Gisteren heb ik mijn appelboom gekapt.
Ik denk dat ik aan de superintelligente AI denk, en niet zozeer aan de robots. Veel mensen hameren op AI, omdat het heel veel banen zal vervangen en niet alleen arbeiders. Artsen, accountants, leraren, managers op vele niveaus enz. hebben al AI in handen van de aandelenmarkt.
Op een gegeven moment zal AI zeker ontdekken dat we moedwillig de aarde en bij uitbreiding onszelf vermoorden. Het zal zeker alle leugens en manipulatie van onze pers en onze politiek en alle dood en lijden die we creëren met eindeloze oorlogen zien en concluderen dat we een gevaar zijn voor onszelf en de planeet en ook of we ooit zouden kunnen ontsnappen in de ruimte zou de schade grenzeloos kunnen zijn. AI zal waarnemen dat mensen zich collectief gedragen als bacteriën of virussen, en dat aantal zal toenemen totdat we alle hulpbronnen hebben uitgeput en in ons afval zijn omgekomen.
AI zal ook weten dat mensen een overlevingsinstinct hebben en zullen terugvechten in pogingen om de stekker uit AI te trekken. Het zal begrijpen dat wat het ook doet, het snel zal moeten zijn en alle mensen zal vernietigen. BOOM! Honger in de wereld opgelost. Wereldvrede bereikt. Planeet gered. Geen planeetkanker meer die mensen wordt genoemd.
Stel je de nieuwe dingen voor over ons vreemde universum die een superintelligente AI zal kunnen ontdekken. Dingen die we niet eens kunnen bevatten. Stel je voor dat AI ongetwijfeld in staat zal zijn om erachter te komen hoe de kracht van de nieuwe ontdekkingen kan worden gemanipuleerd, net zoals de ontdekking van elektromagnetisme het tijdperk van de elektriciteit inluidde toen de mens uitvond hoe hij apparaten moest ontwerpen die zouden werken volgens de nieuwe natuurwetten. voor ons eigen gebruik en doeleinden. Ongetwijfeld zal AI hetzelfde willen doen.
Worden we in een wormgat gezogen? Geïmplodeerd door mini-zwarte gaten? In een andere dimensie gezapt? Wie weet wat AI zal ontdekken waarmee het de instrumenten van onze ondergang kan vormen.
De opkomst van drones en robots van militaire kwaliteit met autonome AI neemt toe en zal blijven escaleren. Op een gegeven moment zullen machines andere machines moeten overtreffen, net zoals ze dat op de aandelenmarkten doen. De menselijke besluitvorming zal zo traag en onbetrouwbaar zijn dat je deze niet kunt vertrouwen of als eerste aanvals- of verdedigingslinie kunt gebruiken. De autonomie zal worden verleend voor door AI besloten acties, zelfs dodelijke acties.
Het lijkt erop dat Sky Net voor onze ogen werkelijkheid wordt.
OMG! We moeten Skynet vóór augustus 1997 stopzetten
https://www.youtube.com/watch?v=4DQsG3TKQ0I
Wachten! Het is duidelijk dat iets de tijdlijn heeft veranderd.
De enige manier om de wereld te beschermen en de Dag des Oordeels te voorkomen is het lanceren van een nucleaire aanval op Rusland.
Op die manier kan Rusland geen tegenaanval uitvoeren als Skynet zijn raketten lanceert.
De logica is onberispelijk.
Bovendien wordt het hele gedoe in de Bijbel beschreven, en de Bijbel heeft nooit ongelijk.
AI zal net als wij worden. De Wall Street-algo's drijven de aandelenkoersen op waanzinnige wijze naar een onvermijdelijke crash. Microsoft moest de stekker uit hun Machine Learning-webdemo trekken toen het racistische opmerkingen begon te spuien. Hoe meer dingen veranderen, hoe meer ze hetzelfde blijven.
Zijn laatste zin zegt genoeg: kunnen we de liefde in onszelf vinden om onze wereld te redden, of zal het allemaal eindigen in een orgie van liefdeloze vernietiging en vervreemding?
In het menselijk verlangen om te blijven krijgen en verwekken, hebben we de natuurlijke wereld zo veranderd dat we ons natuurlijke zelf uit het oog verliezen. Ik geloof dat ieder van ons, zielen, het potentieel heeft om te beseffen dat we ons niet hoeven te laten misleiden door gefabriceerde dingen. Hoeveel bossen moeten we verliezen om robotica te ontwikkelen? En urenlang computerschermen lezen heeft een negatieve invloed op het gezichtsvermogen vanwege het schadelijke effect van blauw licht, dat niet optreedt bij het lezen van een boek.
Ik hou van computers. Boeken nemen te veel ruimte in beslag. Persoonlijk blijf ik uit de bossen – te veel bijtende insecten.
In de geschiedenis zijn er voorbeelden te vinden van nieuwe wapens die door de technologie van die tijd werden ontwikkeld. Helpt het nieuwe wapen mensen om zichzelf te verdedigen, of helpt het burgers om meedogenloze opperheren omver te werpen, of helpt het de politie om criminelen onder controle te houden, of helpt het de opperheren om meer mensen onder controle te houden of de generaals om nog bloediger oorlogen te voeren? Dat hangt ervan af. Elke combinatie is mogelijk. Tegenwoordig beschikt de menselijke samenleving als geheel over meer rijkdom en meer technologie dan ooit tevoren. Het leven zou voor iedereen gemakkelijker en rechtvaardiger kunnen zijn. Waarom zou dat niet zo zijn? Het antwoord zijn verschillende soorten menselijke roofdieren. Nieuwe technologie doet niets af aan de interesse van de mens in het controleren, schaden, manipuleren, tot slaaf maken, verkrachten, martelen en vernietigen van medemensen. En technologie stelt velen niet noodzakelijkerwijs in staat de vernietiging van de manipulatieve weinigen te controleren. Technologie gaat gepaard met sociale organisatie, die gepaard gaat met “social engineering” (dwz leugens, fraude, tegens) en spionage. De wereld van vandaag wordt wreed gedomineerd door een relatief kleine (op procentuele basis) kring van wrede criminele spionnen, die gebruik maken van een combinatie van geavanceerde social engineering en mantel-en-dolk-spionage. Waarom is het nieuws zo nep en ondersteunt het altijd eindeloze nepoorlogen? Spionagecriminelen beheersen het nieuws. Hoe doen ze dat? Ze vermoorden en vervangen eerlijke eigenaren/aangestelden door hun handlangers, en dreigen anderen erover te zwijgen, uit angst dat zij met dezelfde dreiging worden geconfronteerd.
Bah.
David Walker's Appeal – een uniek stukje Amerikaanse geschiedenis….
http://www.pbs.org/wgbh/aia/part4/4p2930.html
Wauw! Dat is een wonderbaarlijk schrijven. Serieus indrukwekkend spul.
Consortium News, je hebt er een nieuwe diehard fan en supporter bij.
Hey NavyVet welkom aan boord. Er zijn veel Ole Salts onder ons die hier bij consortiumnews rondhangen, en ik wil de eerste zijn die je welkom heet. Joe
Bedankt Joe! Aangenaam je te ontmoeten. Ik hoop dat ik iets kan bijdragen aan deze discussies. Ik heb er op zijn minst vertrouwen in dat ik enorm veel zal leren van de artikelen en de commentaren. Dit moet een van de meest scherpe artikelen zijn die ik heb gelezen. Geen bullshit hier en veel openhartige praatjes. Ik vind dat erg leuk.
Hallo NavyVet-
Welkom op het feest. Zoals Joe al weet, ben ik een gepensioneerde radio-operator bij de koopvaardij. 27-1/2 jaar op zee. Tegen het einde van mijn carrière ging ik van telegrafist naar internet via satelliet. Radio-operators zijn nu grotendeels vervangen door technologie op commerciële schepen, maar sommige MSC-schepen vervoeren ze nog steeds omdat het marineverkeer te zwaar is voor de oude man om alleen af te handelen. Nu hebben ze het over autonome schepen, dus het kan wel eens tijd zijn voor al die banen.
Alles bewaakt door machines van liefdevolle genade
van Richard Brautigan
Ik denk graag (en
hoe eerder hoe beter!)
van een cybernetische weide
waar zoogdieren en computers
samenleven in onderling overleg
harmonie programmeren
als zuiver water
ontroerende heldere hemel.
Ik denk graag
(nu meteen, alsjeblieft!)
van een cybernetisch bos
gevuld met dennenbomen en elektronica
waar herten vredig rondwandelen
computers uit het verleden
alsof het bloemen zijn
met draaiende bloesems.
Ik denk graag
(het moet zo zijn!)
van een cybernetische ecologie
waar we vrij zijn van onze inspanningen
en weer verbonden met de natuur,
teruggekeerd naar ons zoogdier
broeders en zusters,
en iedereen keek toe
door machines van liefdevolle genade.
Haha. Dat is hilarisch. Ik denk dat dat ook het geval zou kunnen zijn, scheepsmaat. Proost! =)
Een sterke, geheel menselijke kritiek op een saaie fascinatie: ons kwetsbare, onzekere zelf overgeven aan culturele verlatenheid en totale isolatie. Als een organisch, voelend dier “samengesteld uit behoeften, verlangens en verlangens” geloof ik dat mijn bewuste herkenning van keuze en mijn politieke/sociale omgeving die is gestructureerd om mijn vermogen om op zinvolle wijze keuzes te maken te sturen en te beperken, een fundamenteel conflict is dat moet worden gevoerd op politieke terreinen. /sociaal terrein. Democratie moet ons voornaamste streven zijn als we hopen onze menselijkheid te herstellen.
Het kapitalisme heeft van generatie op generatie gefloreerd in vergelijking met zijn theoretische alternatieven, maar de toepassingen van kapitalistische principes zijn in verschillende culturen verschillend geweest, en de mate waarin bepaalde vormen van kapitalisme hebben geprobeerd vooraf te bepalen dat geld de mensenrechten niet zal verhandelen, noch de heerschappij zal ondermijnen van de wet, noch een transparant bestuur dwarsbomen, zijn soms goede voorstanders van keuzevrijheid en kritisch denken geweest. In de Verenigde Staten, waar het openbaar onderwijs is opgeofferd aan de verandering van valse keuzes, en waar consumentisme het ultieme gemeenschapsgedrag is geworden, is de democratie begraven. Geld heeft de politiek volledig gekocht en de commerciële journalistiek tot een instrument van de heersende elites gemaakt. Is het mogelijk om een economisch systeem te hebben dat NOOIT het eindresultaat is? Dat is de vraag.
Democratie betekent keuze, en er zijn mensen onder ons die ervoor kiezen om rijk en machtig te worden ten koste van alle anderen. Communisme betekent dat iedereen gelijk is en geld moet ontvangen op basis van zijn behoeften. Dit systeem onderdrukt aspiraties en staat ook open voor corruptie omdat iemand uiteindelijk de controle moet hebben. Laten we eerlijk zijn, Rake, de mens is in wezen een hebzuchtige, vervelende, egoïstische buggar en hij zal de architect zijn van zijn eigen ondergang.
John Wilson, ik denk dat jouw Hobbesiaanse perspectief in grote lijnen de status quo drijft. Uw opmerking waarin wordt geklaagd over ons veronderstelde afzakken naar het communisme lijkt voorbij te gaan aan de grove economische ongelijkheid die een alarmerend aantal Amerikanen in armoede of bijna armoede drijft. Of projecteer je een boze reactie? Ik beschouw mezelf als progressief, maar ik onderschrijf geen enkele ideologie die democratie onderbrengt. We bevinden ons op een maatschappelijke dodenmars als de controle van het bedrijfsleven over onze electorale politiek niet ongedaan wordt gemaakt. Ons tweepartijensysteem is een eenpartijschijnsel. Onze media zijn een instrument van het bedrijfsleven, en de oorlogsverslaving waarvan een grote meerderheid van onze elites blijk geeft, is een roekeloze kruistocht in naam van heilige winst. Bedrijfs- en privégelden verdraaien onze politiek, neutraliseren het stembiljet, beslissen over bondgenoot (Israël) en vijand (Iran), en versterken duidelijk de vervreemding die zo goed door de auteur wordt overgebracht.
Wat dit allemaal laat zien, is dat er zoiets kan bestaan als te veel democratie. Waar de staat de economie en vrijwel alle aspecten van het leven controleert, is er voor iedere kiezer gewoon te veel om bij te houden. Het resultaat is wat we in de VS hebben: een politiek die uitsluitend wordt gedreven door bijzondere economische, sociale en etnische belangen. De Chinezen hebben bedacht wat nodig is om een werkende, door de staat gecontroleerde (socialistische) economie tot stand te brengen (socialisme met Chinese kenmerken is het eufemisme). Ti Wang, de academicus die onlangs tot het vaste comité van de CCP is benoemd, noemde het ‘neo-autoritarisme’.
“Op persoonlijk vlak is er een informele consensus ontstaan onder mijn vrienden die een passie voor lezen delen: we lezen veel minder boeken sinds de tijd dat we verstrikt raakten in het internet. Erger nog, we merken dat de gevoelens van isolatie die we hebben geprobeerd te verzachten door ons onder te dompelen in online activiteiten, op zijn best slechts een verzachtend effect hebben. Maar op de manier van verslaving – of een hopeloze liefdesaffaire – zijn we geneigd dieper in het psychische moeras te sjokken door ons verder onder te dompelen in de bron die onze gevoelens van onbehagen en verveling verergert.”
Ik ook, en ongetwijfeld hebben veel lezers geen verschillende ervaringen.
Ik ben naar het ePub-bestand gegaan en heb vanaf mijn computer gelezen: enorme collecties van verschillende schrijvers, filosofen enzovoort zijn gratis beschikbaar via bitTorrent, er zijn universiteitsarchieven gratis beschikbaar en gratis dingen bij The Gutenberg Project.
Lezen is iets geweldigs.
Het lijkt erop dat de heer Rockstroh probeert de opwarming van de aarde aan te pakken. kapitalisme, kunstmatige intelligentie, robotica en andere stukjes en beetjes daartussenin. Het echte discussiepunt van zijn stuk is robotica en kunstmatige intelligentie, die beide arbeiders (dat wil zeggen vleesslaven) werkloos maken en nutteloos maken. Zoals we natuurlijk allemaal weten: als de arbeiders het zich niet kunnen veroorloven om dingen te kopen, kunnen degenen die ze maken ze ook niet verkopen. Er zit dus een ironie in het feit dat het afschaffen van de arbeiders uiteindelijk ook de fabriekseigenaren afschaft die de dingen afschaffen. met de arbeiders in de eerste plaats. Er bestaat een denkrichting die zegt dat iedereen een fatsoenlijk leefbaar loon moet krijgen van de overheid, want als zoiets niet gebeurt, zal er sprake zijn van totale stagnatie of zelfs de ineenstorting van de samenleving zoals wij die kennen. Vreemd genoeg denk ik dat we op weg zijn naar een soort communisme, maar we weten het niet echt. Iedereen zal de basisbenodigdheden kunnen kopen en misschien nog wel wat meer, en dat zal het dan zijn. Er zal niet echt een economie zijn zoals wij die kennen en het leven zal iets uit Huxley's “dappere nieuwe wereld” zijn. We zullen tot een bepaald niveau van de samenleving behoren zonder de mogelijkheid om omhoog of omlaag te gaan. Niet voor mij, ik ben liever zoals meneer de wilde.
Het hoofddoel van het kapitalisme is om alle bestaande rijkdommen in jezelf bijeen te brengen. Wat komt er daarna, als het spel zichzelf op dat punt beëindigt?
John Ik stel me voor dat op een dag, als alle robots op de juiste plek staan, de nieuwe economie afhankelijk zal zijn van de kosten om de robots te onderhouden, en dat de menselijke consument dan niet langer nodig zal zijn. Dat is het moment waarop de algoritmen van de robots zullen eisen dat wij mensen met uitsterven worden bedreigd. Wat dit nog ironischer zou maken, is dat de natuur, doordat de aarde wordt bevolkt door mechanische robots, op de een of andere manier opnieuw zou gaan evolueren en bloeien. Dus uiteindelijk zouden er op de aarde veel levende wezens rondzwerven en grazen, maar er zouden geen mensen te vinden zijn. Hé, wie heeft ooit gezegd dat het voor altijd zou duren?
Ik denk dat als het allemaal gezegd en gedaan is, wie/wat dan ook overleeft, zal zien dat “de wereld” tamelijk onverschillig stond tegenover mensen.
Het zou ook kunnen aantonen dat mensen tamelijk onverschillig tegenover de wereld stonden.
http://www.oftwominds.com/blog.html
Interessant artikel, en ik ben het eens met wat hij te zeggen had, namelijk dat robots in de meeste dingen niet kosteneffectief zijn. Hoewel ik, toen ik het las, dacht aan onze drones die veel meer mensen doden dan hun beoogde doelwitten, blijven we ze gebruiken, maar als het om winst gaat, zullen ze zich ongetwijfeld laten leiden door wat het meest kosteneffectief is. Ik houd niet van het idee van geautomatiseerde auto's, die het gevoel van controle over je eigen bestemming wegnemen.