Exclusief: Door zich bij Israël en het Witte Huis aan te sluiten bij de verkoop van militaire interventies in Syrië, verborgen de CIA en internationale inspecteurs belangrijk bewijsmateriaal dat de zaak zou ondermijnen, zegt Gareth Porter in een tweede deel van een tweedelige serie.
Door Gareth Porter
Toen Yousry Abushady de hoogst ongebruikelijke CIA-video uit mei 2008 bestudeerde over een Syrische kernreactor die naar verluidt in aanbouw was toen het Israëlische vliegtuig deze zeven maanden eerder vernietigde, wist de senior specialist op het gebied van Noord-Koreaanse kernreactoren van de staf van het Internationaal Atoomenergieagentschap dat er iets heel erg aan de hand was. fout.
Abushady stelde snel vast dat de CIA ernstig was misleid door de Israëlische inlichtingendienst en informeerde onmiddellijk de twee hoogste functionarissen van het in Wenen gevestigde IAEA, directeur-generaal Mohamed ElBaradei en adjunct-directeur voor veiligheidscontroles, Olli Heinonen, dat de conclusies van de CIA niet in overeenstemming waren met de meest technische basisvereisten voor een dergelijke reactor.
Maar het duurde niet lang voordat Abushady besefte dat de topfunctionarissen van het IAEA niet geïnteresseerd waren in het gebruik van zijn expertise met betrekking tot de vermeende Syrische reactor. Volgens Abushady en andere voormalige hoge IAEA-functionarissen citeerde het IAEA zelfs niet-bestaand bewijsmateriaal dat de locatie in verband bracht met een Syrisch nucleair programma, terwijl echt bewijsmateriaal dat een dergelijke bewering duidelijk zou hebben weerlegd, werd verdoezeld.
Toen Abudhsady in mei 2008 Heinonen ontmoette om zijn analyse van de CIA-zaak te bespreken, vroeg Abushady om opname in het team voor de verwachte inspectie van de al-Kibar-site vanwege zijn unieke kennis van dat type reactor.
Maar Heinonen weigerde zijn verzoek, daarbij verwijzend naar een ongeschreven IAEA-regel dat inspecteurs geen inspecties mogen uitvoeren in hun land van herkomst. Abushady maakte bezwaar en wees erop dat hij Egyptenaar is en niet Syrisch, waarop Heinonen antwoordde: “Maar jij bent een Arabier en een moslim!” volgens Abushady. Heinonen weigerde een verzoek om commentaar op Abushady's verslag van het gesprek.
Een merkwaardige inspectie
In juni 2008 nam een IAEA-team bestaande uit Heinonen en twee andere inspecteurs milieumonsters op de locatie al-Kibar. In november 2008 bracht het IAEA een rapport uit waarin stond dat laboratoriumanalyse van een aantal natuurlijke uraniumdeeltjes die op de locatie zijn verzameld “aangeeft dat het uranium antropogeen is”, wat betekent dat het door mensen is verwerkt.
De implicatie was duidelijk dat dit een reden was om aan te nemen dat de locatie verband hield met een nucleair programma. Maar voormalige IAEA-functionarissen hebben serieuze vragen gesteld over Heinonen's omgang met het fysieke bewijsmateriaal verzameld van de Syrische locatie, evenals zijn karakterisering van het bewijsmateriaal in die en andere IAEA-rapporten.
Olli Heinonen, voormalig IAEA-inspecteur
Tariq Rauf, die tot 2011 leiding gaf aan het Verificatie- en Veiligheidsbeleid Coördinatiebureau van het IAEA, heeft wees erop dat een van de IAEA-protocollen die van toepassing zijn op deze milieumonsters is dat “de resultaten van alle drie of vier laboratoria die het monster hebben geanalyseerd, moeten overeenkomen om een positieve of negatieve bevinding te geven over de aanwezigheid en isotopen van uranium en/of plutonium.”
In het Syrische geval hadden de laboratoria waarnaar de monsters waren gestuurd echter geen bewijs gevonden van dergelijk door de mens gemaakt uranium in de monsters die ze hadden getest. ElBaradei zelf had eind september, drie maanden nadat de monsters oorspronkelijk waren genomen maar weken voordat het rapport werd uitgebracht, aangekondigd: “Tot nu toe hebben we geen aanwijzingen gevonden voor enig nucleair materiaal.” Het IAEA-rapport van november 2008, waarin een positieve bevinding werd beweerd, was dus niet in overeenstemming met de protocollen ervan.
Maar de monsters waren naar nog een ander laboratorium gestuurd, dat een positief testresultaat had opgeleverd voor een monster, dat vervolgens als bewijs werd aangeprezen dat op de locatie een kernreactor had gestaan. Dat is op zichzelf al een indicatie dat bij de omgang met de monsters uit Syrië een fundamenteel IAEA-protocol is geschonden.
Een van de inspecteurs die betrokken was bij de IAEA-inspectie in al-Kibar onthulde later aan een collega-IAEA-inspecteur wat er feitelijk gebeurde bij de monsterverzameling daar. Voormalig senior IAEA-inspecteur Robert Kelley herinnerde zich in een interview dat, nadat de laatste resultaten van de monsters van de al-Kibar-inspectie uit alle laboratoria waren teruggekomen, de inspecteur, de Mongoolse staatsburger Orlokh Dorjkhaidav, hem kwam opzoeken omdat hij last had van de resultaten en wilde het aan iemand vertellen die hij vertrouwde.
Negatieve resultaten
Dorjkhaidav vertelde Kelley dat alle monsters die in de buurt van het gebombardeerde gebouw uit de grond waren genomen, negatief waren getest op door de mens gemaakt uranium en dat het enige monster dat positief was getest, in het toilet van het ondersteuningsgebouw was genomen.
Dorjkhaidav verliet later het IAEA en keerde terug naar Mongolië, waar hij in december 2015 stierf. video-overlijdensbericht voor Dorjkhaidav bevestigde zijn deelname aan de inspectie in Syrië. Kelley onthulde het verslag van de voormalige inspecteur pas na de dood van Dorjkhaidav aan deze schrijver.
David Albright, voormalig wapeninspecteur en oprichter van het Institute for Science and International Security.
In een e-mailantwoord op een verzoek om zijn commentaar op Kelley's verslag van de Syrische milieumonsters, zou Heinonen noch bevestigen noch ontkennen dat het door Dorjkhaidav beschreven veegmonster in het ondersteuningsgebouw was genomen. Maar in januari 2013 David Albright, directeur van het Institute for Science and International Security in Washington, DC, die samen met Heinonen verschillende artikelen heeft geschreven, erkende in een commentaar op de website van zijn denktank dat de uraniumdeeltjes van al-Kibar “waren gevonden in een kleedkamer in een gebouw dat verband houdt met de reactor.”
Gezien de verspreiding van enig nucleair materiaal rond de locatie door het Israëlische bombardement, had, als er door de mens gemaakt uranium aanwezig was op de locatie, dit niet alleen in de ondersteuningsfaciliteit moeten verschijnen, maar ook in de monsters die buiten de grond zijn genomen. .
Voormalig IAEA-hoofdinspecteur Kelley zei in een e-mail dat een “zeer waarschijnlijke verklaring” voor deze anomalie is dat er sprake was van “kruisbesmetting” door de eigen kleding van de inspecteur. Volgens zowel Kelley als Rauf had zich bij IAEA-inspecties een aantal keren een dergelijke kruisbesmetting voorgedaan.
Kelley, die begin jaren negentig de leiding had gehad over de inspecties in Irak, herinnerde zich dat uit een reeks milieuonderzoeken van kerninstallaties die de Verenigde Staten in Irak hadden gebombardeerd, leek te blijken dat Irak uranium tot 1990 procent had verrijkt. Maar het bleek dat ze waren meegenomen met veegpapier dat per ongeluk was besmet met deeltjes uit het IAEA-laboratorium.
Maar wat Abushady het meest stoorde, was dat het IAEA-rapport over Syrië had gezwegen over het cruciale feit dat geen van de monsterresultaten enig spoor van grafiet van nucleaire kwaliteit had laten zien.
Abushady herinnerde zich dat toen hij Heinonen uitdaagde over het ontbreken van enige vermelding van de kwestie van nucleair grafiet in het conceptrapport tijdens een bijeenkomst van 13 november 2008, Heinonen zei dat de inspecteurs bewijs van grafiet hadden gevonden, maar voegde eraan toe: “We hebben dat niet bevestigd. het was van nucleaire kwaliteit.”
Abushady antwoordde: ‘Weet jij wat grafiet van nucleaire kwaliteit is? Als je het zou vinden, zou je het meteen weten.”
Heinonen werd voor dit artikel uitgenodigd om commentaar te geven op Abushady's verslag van die bijeenkomst, maar weigerde dit te doen.
Nadat hij had vernomen dat het rapport dat in november zou worden gepubliceerd, niets zou zeggen over de afwezigheid van nucleair grafiet, stuurde Abushady een brief naar ElBaradei met het verzoek het rapport over Syrië zoals het momenteel was geschreven niet vrij te geven. Abushady protesteerde tegen de presentatie in het rapport van de resultaten van milieumonsternemingen, vooral met betrekking tot grafiet van nucleaire kwaliteit.
“In mijn technische visie”, schreef Abushady, “zijn deze resultaten de basis om het tegendeel te bevestigen, namelijk dat de locatie niet daadwerkelijk een kernreactor kan zijn geweest.”
Maar het rapport werd toch gepubliceerd, en een paar dagen later reageerde ElBaradei's speciale assistent Graham Andrew op de boodschap van Abushady door hem op te dragen 'te stoppen met het sturen van e-mails over dit onderwerp' en 'de gevestigde lijnen van verantwoordelijkheid, management en communicatie te respecteren'.
Een duidelijk bericht
De boodschap was duidelijk: het bureau was niet geïnteresseerd in zijn informatie, ondanks het feit dat hij meer over de kwestie wist dan wie dan ook in de organisatie.
Satellietfoto's van de vermeende Syrische nucleaire site voor en na de Israëlische luchtaanval.
Tijdens een briefing voor de lidstaten over de Syrische reactorkwestie op 26 februari 2009 confronteerde de Egyptische vertegenwoordiger bij het IAEA Heinonen met de afwezigheid van grafiet van nucleaire kwaliteit in de milieumonsters. Deze keer had Heinonen een andere verklaring voor het feit dat dergelijk grafiet niet werd gevonden. Hij antwoordde dat het “niet bekend was of het grafiet zich in het gebouw bevond op het moment van de vernietiging”, aldus de diplomatieke kabel die berichtte over de briefing die later door WikiLeaks werd vrijgegeven.
Maar ook die reactie was volgens Abushady onoprecht. “Grafiet is een structureel onderdeel van de reactorkern in de gasgekoelde reactor”, legt hij uit. “Het is niet iets wat je uiteindelijk toevoegt. '
Het IAEA zwijgt over de kwestie van grafiet in nog negen rapporten die over een periode van meer dan twee jaar zijn uitgebracht. Toen het IAEA de kwestie uiteindelijk voor het eerst officieel in een rapport van mei 2011 ter sprake bracht, beweerde het dat de grafietdeeltjes “te klein waren om een analyse van de zuiverheid mogelijk te maken vergeleken met die welke normaal vereist is voor gebruik in een reactor.”
Maar de Amerikaanse nucleair ingenieur Behrad Nakhai, die vele jaren bij Oak National Laboratories heeft gewerkt, zei in een interview dat de laboratoria zeker het vermogen hebben om te bepalen of de deeltjes van nucleaire kwaliteit zijn of niet, dus de bewering ‘slaat niet op.’
Nieuwsmedia hebben nooit gerapporteerd over de rol van het IAEA bij het helpen verdoezelen van de valse bewering van de CIA over een kernreactor in Noord-Koreaanse stijl in de woestijn door een misleidende weergave van het fysieke bewijsmateriaal dat in Syrië is verzameld en het onderdrukken van het bewijsmateriaal dat ervoor zou hebben gezorgd dat rol duidelijk.
Heinonen, die rechtstreeks verantwoordelijk was voor de rol van het IAEA in de doofpotaffaire over Syrië, verliet het IAEA in augustus 2010 en kreeg binnen een maand een baan bij het Belfer Center for Science and International Affairs van Harvard University. Hij is standpunten blijven innemen over de nucleaire onderhandelingen met Iran die niet te onderscheiden waren van die van de regering-Netanyahu. En hij is nu senior adviseur op het gebied van wetenschap en non-proliferatie bij de Stichting voor de Verdediging van Democratieën, een denktank wiens standpunten over de nucleaire kwesties van Iran die van de Likud-regeringen in Israël nauwlettend hebben gevolgd.
Gareth Porter is een onafhankelijke onderzoeksjournalist en historicus op het gebied van het Amerikaanse nationale veiligheidsbeleid en de ontvanger van de Gellhorn Prize voor journalistiek 2012. Zijn meest recente boek is Manufactured Crisis: the Untold Story of the Iran Nuclear Scare, gepubliceerd in 2014. [Voor een vorig deel van deze tweedelige serie, zie https://consortiumnews.com/2017/11/18/israels-ploy-selling-a-syrian-nuke-strike/]
Bedankt Gareth Porter voor een uitstekend artikel, ik was op zoek naar een analyse van dit onderwerp omdat een zoekopdracht op Google/Wikipedia alleen de Amerikaans/Israëlische vriendelijke versie van de gebeurtenissen oplevert.
De andere kant gooit routinematig in: 1. 'Verschillende Noord-Koreaanse technici kwamen om tijdens de aanval', en 2. 'De Syrische reactor werd gefinancierd door Iran'. Zijn dit slechts totale verzinsels? Het speelt in op de 'as van het kwaad'-meme en Neocons zijn schaamteloze leugenaars, maar ik vroeg me af of ze enige basis hadden of dat dit gewoon een goed verhaal oplevert.
Is er een verklaring voor wat voor soort faciliteit dit werkelijk was, aangezien het geen plutoniumreactor was, maar een chemische of farmaceutische fabriek, of een gewone militaire faciliteit?
Ik vermoed dat Israël geen bewijs zou hebben van de financiering van een specifieke faciliteit, en waarschijnlijk ook geen bewijs van specifieke slachtoffers. Om deze te verkrijgen zouden zij voorkennis of grondbronnen nodig hebben, die waarschijnlijk niet accuraat zijn.
Hij, de eindeloos volhardende one/vs.
ik, de getrainde gehoorzame facilitator van
Verraderlijk verbeterde ondervraging
overgenomen uit eerdere menselijke martelingen
https://www.thedailybeast.com/what-cold-war-cia-interrogators-learned-from-the-nazis
De Talmoed-istische factie/zionistische Hebreeën,
wiens heerschappij de rijkdom beheerst,
En daarom, alle communicatie als
gedachten in ons hoofd, gecommuniceerd
Door Talmoed-herkenningen/interpretaties
opnieuw geformaliseerd door Sigmund Freud/ismen
Hij, de eindeloos volhardende one/vs.
ik, de getrainde gehoorzame facilitator van
Verraderlijk verbeterde ondervraging
overgenomen uit eerdere menselijke martelingen
Hun angsten/verschrikkingen voor wilde dieren
en nieuw gevonden land waar je zou kunnen zijn
Kom aan het einde van het ronddwalen
en vind je eigen plekje.
“Nu, geloof is de
stof
van dingen
hoopte op
het bewijs van
dingen die je (nog) niet ziet”
Dit verhaal zou eigenlijk overal in de reguliere media moeten verschijnen. Het is een grote mislukking, die ons in oorlog brengt en mensen doodt.
In plaats daarvan wordt het door die media verdwenen. Onvermeld. Nooit gebeurd.
Dat is net zo goed een verhaal als het onderliggende verhaal. In sommige opzichten heeft het een groter bereik, waardoor meer van onze problemen worden verklaard.
De feiten over al-Kibar waren al snel duidelijk, en over die feiten was geen discussie mogelijk: het was een kernreactor die bijna een exacte kopie was van de Yongbyon-reactor in Noord-Korea, en Noord-Koreanen waren betrokken geweest bij de Syrische ontwikkeling van de kernreactor. plaats. Gezien de ligging en het gebrek aan aansluiting op enig elektriciteitsnet, maakte deze reactor deel uit van een kernwapenprogramma en was het niet bedoeld om elektriciteit te produceren.”
dat de reactor werd gebombardeerd voordat deze in gebruik werd genomen en daarom geen radioactief materiaal verspreidde, is precies de reden waarom de reactor werd gebombardeerd voordat deze in gebruik werd genomen
en GEEN bewijs dat het geen kernreactor was zoals Porter je wil laten geloven.
er komt geen einde aan deze griezelige leugens en onzin van gekken.
alleen door te sterven zal deze koortsachtige schande van een man tot zwijgen worden gebracht
Neem alstublieft uw eigen advies en ga aan de slag.
De Fusters van het Heilige Israël zijn verontwaardigd dat hun plannen niet zo goed werken als dergelijke zaken.
Zielig en lachwekkend, afgezien van de schade die het ongeventileerde bijgebouw van een natie aanricht.
Je bent een lul, Smiff
“Dat de reactor werd gebombardeerd voordat deze in gebruik werd genomen en daarom geen radioactief materiaal verspreidde, is precies de reden waarom de reactor werd gebombardeerd voordat deze in gebruik werd genomen”
En zelfs voordat het ook maar enigszins in de buurt komt van een nucleaire faciliteit!
“Voordat het online werd gebracht” lijkt te klinken alsof de sleutel in de schakelaar zat en de rij vrachtwagens met de grondstoffen over de weg rolde.
Op welk punt zou daar waarneembare straling hebben plaatsgevonden? ALS, zoals u opmerkt, en ik denk dat het een “interessante” opmerking is, dit bekend was lang voordat het online kon worden gezet, waarom dan de moeite om mensen daarheen te sturen om te controleren op straling?
Het lijkt erop dat de inlichtingenkloof (of blunder) groot genoeg is om te onderbreken dat de officiële beweringen accuraat zijn.
Ten slotte: boodschap, geen boodschapper. Ik erken dat het feit dat je vandaag hebt laten zien ad*ck te zijn, niet betekent dat je dat morgen ook zult zijn. Het verandert ook niets aan de inhoud van uw beweringen/woorden (hoewel, zoals besprenkeld met verhulde krachttermen, de neiging heeft om een minder dan geweldige geest te tonen voor het uitvoeren van pure analyses), die meer ondersteuning nodig hebben.
Vier punten:
1. De locatie van de vermeende reactor staat al ongeveer een jaar onder volledige controle van de SDF. Als het echt een reactor was, denk je dan niet dat de CIA de locatie zou hebben onderzocht om vast te stellen of er enig bewijsmateriaal overblijft dat nuttig zou zijn om eventuele proliferatieproblemen te begrijpen. Zijn er berichten over een dergelijk onderzoek?
2. De Noord-Koreaanse reactoren zijn allemaal gebaseerd op de door Groot-Brittannië ontworpen Magnox-reactoren en gebruiken natuurlijk (niet-verrijkt) uranium als brandstof en grafiet als moderator. De grafietmoderator wordt tijdens het bouwproces geïnstalleerd voordat de reactor van brandstof wordt voorzien. In het stadium waarin de vermeende aanval plaatsvond, zou de ontploffing van een bom het grafiet tot duct hebben gereduceerd en grote hoeveelheden in de atmosfeer hebben geworpen die de grond rond de locatie zouden hebben bedekt. Kijkend naar de nieuwste satellietbeelden van de site, is er geen bewijs dat er grafiet is opgeruimd, dus waar is al het grafiet gebleven, klootzak?
3. Het gebrek aan aansluiting op een elektriciteitsnet is feitelijk een bewijs dat het geen reactor is. Ik laat het aan jou over om uit te zoeken waarom, zodat je je kennis van kernreactoren kunt aantonen.
4. De moderator in Magnox-reactoren, grafiet, oxideert snel in de lucht, dus de kern moet worden gekoeld met een relatief inert gas zoals CO2. Om warmte uit de kern te verwijderen, wordt dit gas door warmtewisselaars geleid om stoom te genereren die doorgaans turbines zou aandrijven om elektriciteit op te wekken. Zelfs als de vermeende reactor puur zou worden gebruikt voor het maken van plutonium, zou deze enorme hoeveelheden afvalwarmte produceren. Waar zijn de warmtewisselaars en waar is het koelsysteem om overtollige warmte af te voeren.
Trouwens, zo ziet een kleine Magnox-reactor (60MWe/268MWt) eruit.
http://c8.alamy.com/comp/D969HP/calder-hall-cumberland-england-the-worlds-first-full-scale-nuclear-D969HP.jpg
Gareth Porter is een in ongenade gevallen gek die het fatsoen had moeten hebben om nooit meer een woord te schrijven nadat hij was ontmaskerd als een verachtelijk stuk uitschot dat ontkende dat Pol Pot en de Rode Khmer genocidale maniakken waren.
in plaats daarvan blijft deze walgelijke oude dwaas losbandige onzin en leugens spuwen, ondanks zijn schande en zijn onvermogen om werk te vinden bij een gerenommeerde organisatie.
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/41ZtzlymKmL._SX331_BO1,204,203,200_.jpg
Toen mijn zoon een jonge journalist was in DC, tien jaar geleden, smeekte Porter mijn zoon om zijn bronnen te delen en vertelde hem dat niemand in de stad zijn telefoontjes zou beantwoorden
Uit uw berichten hier blijkt duidelijk dat u voldoet aan uw eigen beschrijving als een ‘in ongenade gevallen gek’.
Ongetwijfeld probeert u de Amerikaanse sponsoring van Pol Pot af te leiden en te verdoezelen.
Iedereen die de feiten wil, kan de door de Australische overheid gesponsorde studie Brother Number One: een politieke biografie van Pol Pot lezen.
Een laatste gedachte over dit bericht door “fuster”. Toen ik jaren geleden voor het eerst de internetbuizen tegenkwam, merkte ik dat de standaardgroep Israëlpropagandisten op de Indystar-site een aantal vreemde eigenaardigheden had. De inhoud van hun berichten varieerde soms enorm. Grammatica, woordenschat en zelfs inhoud waren verschillend voor dezelfde gebruikersnaam! De enige conclusie die voor mij logisch was, was dat er een tag-team van werknemers bij betrokken was. Als iemand ziek werd, vakantie nodig had, of een onderwerp moest bespreken dat totaal buiten zijn bereik lag, nam iemand anders het over en plaatste de post op zijn naam.
Met dat in gedachten, bekijk de post van Fuster nog eens. Er staan enkele hoofdletters in. Er staan wat leestekens in. Het bevat elementen van de standaard Engelse grammatica. Het scheelt zelfs een beetje!!
Ik denk dat er een paar redenen zijn om aan te nemen dat “fuster” af en toe een “assistent” of “verlichter” gebruikt, want deze specifieke post heeft niet het 'gevoel' van iets dat een niet al te slimme tiener heeft geschreven.
Ik realiseerde me net dat Fuster een link had verstrekt! Misschien heeft hij dit al eerder gedaan, maar het is zeker een ongebruikelijke gebeurtenis.
En nog verbazingwekkender is dat er een kern van waarheid in zit. De waarheid van een propgandist van het fuster-type is zeldzaam! Mijn hoofd maakt een sprongetje terwijl ik dit typ.
Garath Porter had inderdaad een grote hersenscheet in 1976, toen hij een periode had als Cambodjaanse genocide-ontkenner.
‘Jong’ en ‘dom’ en ‘arrogant’ zijn een slechte mix. Voeg daar een grote hoeveelheid ‘woede’ over Vietnam aan toe en er kwam een zeer buitensporige conclusie naar voren. Vermoedelijk heeft de heer Porter geleerd en geprofiteerd van deze grove fout van veertig jaar geleden.
De hier gepubliceerde essays zien er enorm goed uit voor mensen die hun neus niet recht in de heiney van het Heilige Israël hebben staan. Er was ook enige moed voor nodig om tegen de heersende stroming van propaganda van het imperiale Amerikaanse en imperiale Israël in te roeien.
ZS Meneer Porter heeft geen hersenscheet gehad. De Rode Kmer doodde ongeveer. 200,000 (bron, een overlevende van S Camp) Bij de USAF-bombardementen op Cambodja van 1969-1973 kwamen ongeveer 1,000,000 mensen om met 2.8 miljoen TON bommen, dat is 2.8 TON bommen om één Cambodjaanse boer te doden. Ofwel is de USAF een inconpetente eenheid, ofwel is een Cambodjaanse boer veel harder dan een Amerikaanse marinier.
Verwoestende dingen. Nogmaals bedankt, Gareth Porter.
Na het lezen van deel 2 heb ik nog steeds hetzelfde gevoel als in mijn commentaar bij deel 1: het is teleurstellend dat ElBaradei blijkbaar niet heeft geprobeerd deze sneeuwklus te stoppen.
Nadat hij had laten zien dat hij tijdens het Irak/MVW-fiasco niet helemaal op zijn plek zat, lijkt hij hier zonder enige zichtbare ophef mee te zijn gegaan.
Ik denk dat we nemen wat we kunnen krijgen; onder zijn opvolger bij het IAEA, de door de VS goedgekeurde Yukiya Amano, weten we dat er geen geschreeuw zal zijn als Washington stilte wil.
Gareth
Mijn begrip van de theorie waarin de BoE als een onvoltooide kernreactor werd geponeerd, hield in dat alle Syriërs de basis voor de reactorkern hadden gebouwd tegen de tijd dat de Israëli's deze bombardeerden. De voltooide reactor zou dus veel groter zijn geweest dan het gebombardeerde gebouw, dat alleen maar diende om regenwater buiten te houden en het doel van de constructie te verhullen. Er had in dit vroege stadium van de bouw geen uranium of grafiet op de locatie mogen aanwezig zijn, tenzij de Syriërs ter plekke kleinschalige experimenten met deze materialen uitvoerden. Jeffrey Lewis plaatste hier een foto die zogenaamd van de reactorstichting was genomen online bij Arms Control Wonk:
http://www.armscontrolwonk.com/archive/201863/boe-just-might-be-reactor-after-all/
Ik denk dat de jury nog steeds niet op de hoogte is van dit mysterie.
Uit jouw link:
Ik ben een beetje verrast dat Lewis het aas pakte en zijn titel creëerde: Eerste bewijs dat BoE een reactor was
Het eerste woord dat in mij opkomt is ‘goedgelovig’. Een andere mogelijkheid is “enorme monetaire bijdrage”.
In 2007 had hij deze conclusie in een stuk geschreven:
Het enige dat nodig was, waren enkele mysterieuze foto's die uit het niets verschenen om de situatie volledig te veranderen.
h**p://www.armscontrolwonk.com/archive/201686/syria-dumps-the-evidence/
(Terwijl ik door de Lewis-archieven snuffelde, zag ik dat hij gelooft dat Edward Snowden een Russische spion is.)
Meer van een andere site:
Neem aan – tegen al het bewijs in het bovenstaande essay van de heer Porter in – dat het ding in feite een reactor was. Zoals het bovenstaande citaat aangeeft, was Syrië te arm om de omringende infrastructuur aan te leggen. Dat land had de wetenschappers niet. Ook niet de benodigde vaardigheden. Je richt geen toverstaf op gebruikte splijtstof en de elementen worden op magische wijze gescheiden in nette stapels.
Het lijkt mij dat als het gebouw volgepropt was met ‘reactor’-materialen, de Amerikaanse satellieten een echte diavoorstelling zouden hebben van de Syriërs die woedend het verminkte puin aan stukken snijden om het weg te voeren. Waar zijn die foto's? Waar is de enorme afvalberg?
Misschien was het grote gebouw gewoon een “dak” om nieuwsgierige blikken weg te houden van een tussenstation op de raketsnelweg van Hezbollah vanuit Iran. Vermoedelijk reden er veel vrachtwagens af en aan, en de inventaris ging op en neer volgens de verzendschema's.
h**ps://www.globalsecurity.org/wmd/library/report/2007/syria_nuke.htm#_ftn20
De politisering van de inlichtingendiensten is de essentie van nepnieuws. De verspreiding van nepnieuws ter ondersteuning van reeds bepaald beleid is niet alleen een belediging voor de democratische politieke systemen van geïnformeerde kiezers, maar ook voor de zogenaamde Verlichtingswaarden die zogenaamd het fundament van onze samenlevingen vormen. Het is duidelijk dat leveranciers van nepnieuws verzekerd zijn van een positie binnen een nepnieuwsdiaspora die ingebed is in het academische/denktanksysteem. Een snelle blik op de website van de Foundation for Defense of Democracies onthult talloze dubieuze ‘feiten’, waaronder Heinonen die een recente verklaring van de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken op een flauwe manier verkeerd interpreteerde (zie http://www.defenddemocracy.org/testimony/the-presidents-iran-decision-next-steps voetnoot 2).
Deze twee artikelen zijn erg deprimerend maar informatief. Ze laten zien hoe gemakkelijk het is voor agentschappen van de VN of de VS (of wie dan ook) om eenvoudigweg de uitkomst van een onderzoek te veranderen als een of twee hooggeplaatste leden van een organisatie in kwestie dat willen. Als we het deprimerende nieuws voortzetten, ontdekken we dat onze blue ribbon-universiteiten zoals Harvard nu misschien bemand zijn door leugenaars en sycofanten die zijn overgestapt van het doen van het vuile werk van multi-nationals naar het ontvangen van prestigieuze bedragen om er ook over te blijven liegen. En omdat ze nu bewezen leugenaars zijn, zullen ze waarschijnlijk ook andere dingen krijgen waarvan hun geheime werkgevers willen dat ze liegen. Met andere woorden: niets waarvan zij voortaan getuigen, kan als waar of eerlijk worden beschouwd.
Tot op zekere hoogte is dat altijd zo geweest. In de wereld van vandaag, waar het wat moeilijker is om ons te verbergen voor degenen die willen weten, zijn we ons er gewoon meer van bewust dat dit gebeurt. Ik geloof echter dat het allemaal in een stroomversnelling komt: de inzet wordt steeds groter; verder richting Armageddon!
“Armageddon” is een strijdmentaliteit, hoe zit het met de apocalyps? ‘Het oplichten van de sluier’ lijkt mij gezonder.
erwten
Het is zeker geen geheim voor degenen die erop letten dat de wereld wordt bestuurd door een criminele kliek. Helaas geven de meeste consumenten van ‘nieuws’ in het Westen de voorkeur aan kale leugens boven de waarheid, omdat ze zich liever niet van streek laten maken door de angstaanjagende realiteit. De waarheid die te verontrustend is om door te gaan met het normale leven als je ermee geconfronteerd wordt, is niet welkom bij een infantiel publiek.
True.
De ruïnes van de vermeende nucleaire faciliteit op de locatie Dair Alzour/Al Kibar zijn momenteel in handen van de Koerden, dus men gaat ervan uit dat deze bezocht en opnieuw geïnspecteerd kan worden.
Hieruit blijkt dat valse berichten over Syrië, of het nu gaat om kernreactoren of beweringen over chemische oorlogsvoering, een gedragspatroon vormen bij VN-functionarissen onder de duim van de Israëliërs en het machtige Amerikaanse regime dat zij domineren.
‘Geschiedenis’ is meestal een bundel leugens die worden verteld door degenen die ervan profiteren. Om erachter te komen wat er werkelijk is gebeurd, zelfs zo recent als gisteren, is toegewijd en helder werk en onderzoek vereist. En toch voelt de gewone burger zich volledig geïnformeerd en op de hoogte door de propaganda van het establishment en de media die het controleert. Deze daaruit voortvloeiende onwetendheid over de wereldaangelegenheden is de basis van de slavernij van de massa.
De waarheid zou ons inderdaad vrij kunnen maken, maar de meesten van ons weten niet eens dat er systematisch tegen ons wordt gelogen. Vandaar de werkelijke waarde van CN en andere onderzoekskanalen. Laten we er het beste van maken, nu we ze nog hebben. De bedrijfsmisdadigers werken er hard aan om ze te sluiten. Ik dring er bij iedereen die ik ken op aan om deze sites te bezoeken…..
Porter heeft de geloofwaardigheid van Heinonen al eerder verwoest, bijvoorbeeld http://www.truth-out.org/news/item/32087-ex-iaea-official-uses-misleading-claims-to-attack-iran-deal.
Uw link zegt dat de Heinonen zich op hun gemak voelen op Harvard, net zoals de martelaar een mooie baan heeft als Emanuel S. Heller hoogleraar rechten aan de Universiteit van Californië, Berkeley.
Nooit gevangenisstraf, zelfs geen schande. Promoot ze, en dat legitimeert de leugens en andere misdaden.
Uit deze artikelen blijkt wel dat Heinonen hoe dan ook tegen certificering is en vervolgens emolumenten van zionisten accepteert. Voeg dat toe aan het bestaan van substantiële Israëlische kernwapens geleverd door de VS, de Amerikaanse omverwerping van de democratie in Iran in 1953, en de aanhoudende pogingen van Israël en de VS om regeringen omver te werpen die ermee instemmen massavernietigingswapens te verminderen of op te geven. Al het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten is volkomen corrupt en verraderlijk en dient niemand anders in de VS dan corrupte politici die steekpenningen aannemen van de zionisten en anderen. Waar de USG zich ook tegen verzet, het is vrijwel zeker goed voor de bevolking van de VS en voor alle anderen. De politici zijn verraders en verdienen vervolging wegens oorlogsmisdaden, op zijn minst levenslange gevangenisstraf en in veel gevallen het vuurpeloton.
Op dit punt zouden kernwapens in Iran waarschijnlijk het Midden-Oosten stabiliseren.
Goed artikel.
Ik geloof dat de oorlogsmisdadigers en aanhangers van terrorisme in machtsposities tot alles in staat zijn en met alles weg kunnen komen. Zie onderstaande link:
---------------------------
November 18, 2017
Is er sprake van hypocrisie en hypocrieten op het Halifax Security Forum in Canada?
“Vertegenwoordigers van meer dan zeventig landen wonen het driedaagse forum in Halifax bij, dat zichzelf bestempelt als een jaarlijkse bijeenkomst van democratische leiders die zich inzetten voor mondiale veiligheid en welvaart.” 70 november 17….
[lees meer via onderstaande link]
http://graysinfo.blogspot.ca/2017/11/is-there-hypocrisy-and-hypocrites-at.html
Komen je links door, Stephen? Doe iets zodat ze dat zullen doen, bijvoorbeeld door de eerste en de laatste letter door een spatie te scheiden.
Hallo Virginia, (re “links naar info.) Bedankt voor de input. Ik vind dat de links goed werken,
Groetjes Stefan.
OK. Dit is waarom ik het vroeg. Je hebt vaak lege regels in je berichten. Ik wist niet zeker of ze geredigeerde inhoud vertegenwoordigden.
Het IAEA verschilt niet veel van de OPCW; ze zitten allebei in de zak van de Amerikaanse diepe staat en andere snode actoren. Hoe dan ook, het was geen nep, het was zoals gewoonlijk gewoon een leugen. De Neocons kunnen het feit van de succesvolle inspectie tot nu toe van de Iraanse nucleaire faciliteiten niet verdragen, en daarom hebben ze zich teruggetrokken uit de deal. We kunnen er zeker van zijn dat de Amerikaanse oorlogsmachine een excuus zal vinden om Iran aan te vallen, en ik betwijfel ten zeerste of de Yanks al klaar zijn met Syrië.
ja, Heinonen is wat: hij is een erehoer.
“Heinonen, die rechtstreeks verantwoordelijk was voor de rol van het IAEA in de doofpotaffaire over Syrië, verliet het IAEA in augustus 2010 en kreeg binnen een maand een baan bij het Belfer Center for Science and International Affairs van Harvard University. Hij is standpunten blijven innemen over de nucleaire onderhandelingen met Iran die niet te onderscheiden waren van die van de regering-Netanyahu. En hij is nu senior adviseur op het gebied van wetenschap en non-proliferatie bij de Foundation for the Defense of Democracies, een denktank wiens standpunten over de nucleaire kwesties van Iran die van de Likud-regeringen in Israël op de voet volgen.”
Laten'a Heinonen genieten van de schande een enthousiaste opportunist en materiële steun voor oorlogsmisdadigers te zijn.
In het eerste deel van dit rapport merkte ik op dat het IAEA niet over militaire middelen beschikt. De CIA en de MOSSAD kunnen echter luchtaanvallen etc. inzetten om schadelijk bewijsmateriaal te laten verdwijnen (wat ze feitelijk deden, met als gevolg voortdurende “observatie” van het officiële verhaal).
Grafiet van nucleaire kwaliteit en andere informatie maken deze twee artikelen, op zijn zachtst gezegd, zeer informatief. Een historisch werkstuk van Mr. Porter. Dichter bij de actualiteit zou ik graag zien dat dit soort inspanningen worden gestoken in het onderzoek naar de illustere heer Mueller. Dat hij een uraniummonster in een handbagage had meegenomen om de zuiverheid van de verkoop aan de Russen aan te tonen toen hij hoofd van de Hoover was, zou een goede lectuur zijn, aangezien we er achteraf van vernemen.
Gareth, in je vorige artikel stond:
“Abushady vond ook dat de waarneembare kenmerken van de al-Kibar-site niet in overeenstemming waren met de meest fundamentele technische vereisten voor een GCGM-reactor. Hij wees erop dat de Yongbyon-reactor niet minder dan twintig ondersteunende gebouwen op de locatie had, terwijl uit de satellietbeelden blijkt dat de Syrische locatie geen enkele belangrijke ondersteunende structuur had.”
In dit huidige artikel staat dit:
“Dorjkhaidav vertelde Kelley dat alle monsters die uit de grond in de buurt van het gebombardeerde gebouw waren genomen negatief waren getest op door de mens gemaakt uranium en dat het enige monster dat positief was getest, in het toilet van het ondersteuningsgebouw was genomen.”
Ik neem aan dat “significante ondersteunende structuur” te maken heeft met het vervullen van de functies van een nucleaire operatie. In het geval van de latere info, het gebruik van 'ondersteuning', gebouw met toilet, wat was dat gebouw?
“Eén enkel belangrijk steungebouw”. Ik vermoed dat dit absoluut noodzakelijk was om het model te laten werken en het kan heel goed worden gekarakteriseerd door grootte of vorm. Het later genoemde ondersteuningsgebouw wordt niet als significant of bijzonder belangrijk gecategoriseerd.
Het genoemde ondersteuningsgebouw is wellicht slechts een van de vele kleinere constructies rond het zogenaamde 'hoofdgebouw' waarin de reactor is gevestigd. Een beetje verkeerd geformuleerd om het publiek te misleiden. Iets wat ze later kunnen uitwerken als het in twijfel wordt getrokken.
Bedankt, Gareth Porter, voor het blootleggen van de VN/CIA-verdoezeling van de Israëlische aanval via Amerikaanse of andere zionistische agenten.
Dat deden ze zeker niet! Dit is de allereerste keer dat ik hoor dat het verhaal van de “Syrische Reactor” van Dick Cheney-kwaliteit was.
Hartelijk dank aan de heer Porter voor de twee essays.
Deze Olie Heinonen is nogal een karakter. Dit laatste verhaal is nieuws voor mij, maar ik herinner me wel dat hij de afgelopen tien jaar water vervoerde voor de VS in de VN. Hij helpt mee de mythe te doorbreken dat de Finnen deze progressieve sociaal-democraten zijn die een neutraliteitsbeleid tussen de grote machten van de wereld nastreven. We vergeten vaak dat Finland tijdens de Tweede Wereldoorlog een bondgenootschap had gesloten met de nazi’s en dat Finse nationalisten nog steeds het openlijk fascistische Mannerheim vereren. Ik moet erkennen dat Finland goede regeringen heeft gehad sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, maar we moeten weten dat het land ook giftige rechtse krachten heeft die al tientallen jaren op hun beurt wachten om te regeren.
Wat is je punt? U biedt een grove vereenvoudiging van het historische bewijsmateriaal waarover u beschikt met betrekking tot de Finse man-in-the-middle-positie in de oorlog van het midden van de eeuw. Je bewolkte openbaring dat “Dit laatste verhaal nieuws voor mij is, maar ik herinner me dat hij het afgelopen decennium water voor de VS heeft vervoerd in de VN” lijkt er te zijn om op de een of andere manier deze man dan door gevolgtrekking te beschouwen als een retrograde nazi-sympathisant of volgeling, iets “giftigs”. .” Hier is nog meer nieuws voor u: breng iets anders dan deze valse redenering naar een serieuze discussie.
Als je een apologeet wilt zijn voor de alliantie van Finland met Hitler en het overduidelijke fascisme van Mannerheim, dan zij dat zo. Ik hoef die geschiedenis niet te recapituleren. Heinonen komt uit een politieke traditie die zijn acties ter ondersteuning van het Amerikaanse neoconservatieve beleid helpt verklaren. Dit is een geschiedenis waar weinigen in de VS zich van bewust zijn.
In The Iran “Threat” in a Kafkaesque World (2012) onderzochten Edward S. Herman en David Peterson de “extreme toepassing van de dubbele standaard” door de Verenigde Staten in het Midden-Oosten:
http://therealnews.com/t2/images/blogs/eherman1218.pdf
“De Amerikaanse bondgenoot en cliënt Israël had vanaf het begin actieve hulp gekregen bij de ontwikkeling van zijn nucleaire capaciteit, en met de hulp van de Verenigde Staten, Frankrijk en Duitsland heeft het sindsdien een substantieel arsenaal opgebouwd. Dit omvat zo'n 150 tot 250 kernkoppen (het exacte aantal is onbekend) plus overbrengingssystemen over land, over zee, door de lucht en via ballistische raketten. En gedurende meer dan veertig jaar van zulke ongeëvenaarde hulp weigerde Israël het NPV te ondertekenen en zichzelf te onderwerpen aan IAEA-inspecties, en werd het nooit onder druk gezet om dat te doen. In 1969 werd zelfs een geheime overeenkomst gesloten tussen de Amerikaanse president Richard Nixon en de Israëlische premier Golda Meir, waarbij de Verenigde Staten ermee instemden het Israëlische kernwapenprogramma te aanvaarden – en erover te zwijgen. Deze overeenkomst, vaak het ‘Amerikaans-Israëlische nucleaire akkoord’ genoemd, werd in mei 2009 opnieuw bevestigd door de Amerikaanse president Barack Obama en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Netanyahu pochte er in september van datzelfde jaar over nadat de Algemene Vergadering van de VN (AVVN) had besloten Tijdens de topconferentie vertelde hij aan het Israëlische televisiestation Channel 2 dat hij tijdens zijn ontmoeting met Obama in mei 'vroeg om van hem een gespecificeerde lijst te ontvangen van de strategische afspraken die al vele jaren bestaan tussen Israël en de Verenigde Staten over deze kwestie.' Obama had zich daartoe verplicht. In feite 'gaf de president Israël een NPV-verdrag om gratis uit de gevangenis te komen', vertelde een medewerker van de Senaat aan de Washington Times.
“Deze dubbele standaard is zo grondig ingebouwd dat toen de Algemene Conferentie van het IAEA in september 2009 in Wenen negenenveertig tegen vijfenveertig stemde om een bindende resolutie aan te nemen die ‘Israël oproept om toe te treden tot het NPV en al zijn nucleaire installaties op te richten’. onder alomvattende IAEA-waarborgen' – met andere woorden, dat het Israëlische kernwapenprogramma op dezelfde manier behandeld moest worden als het civiele nucleaire programma van Iran – observeerden de Engelstalige media een vrijwel totale stilte over de gebeurtenis. De enige grote krant die erover berichtte was de Irish Times van de volgende dag, en er verscheen niets in de grote Amerikaanse gedrukte media.
“Ook onvermeld is het feit dat de Verenigde Staten zelf het NPV schenden (net als elk lid van de Founding Five-staten – de Verenigde Staten, Rusland, Groot-Brittannië, Frankrijk en China – die vóór 1 januari een kernwapen testten). 1967). Artikel VI van het NPV vereist dat alle partijen bij het verdrag ‘in goed vertrouwen onderhandelingen voortzetten over effectieve maatregelen met betrekking tot het vroegtijdig beëindigen van de kernwapenwedloop en nucleaire ontwapening, en over een verdrag over algemene en volledige ontwapening onder strikte voorwaarden. en effectieve internationale controle.' Maar de Founding Five hebben dit niet gedaan. De Verenigde Staten hebben er openlijk naar gestreefd hun kernwapens te upgraden om het gebruik ervan praktischer te maken in conventionele oorlogssituaties, en zowel de Verenigde Staten als de NAVO hebben publiekelijk verklaard hoeveel belang het Bondgenootschap hecht aan een ‘geloofwaardige’ nucleaire houding ‘om de vrede en veiligheid te bewaren’. voorkom dwang en elke vorm van oorlog.' Niettemin riep Resolutie 1887 van de VN-Veiligheidsraad, die tijdens de openingsweek van de zitting van de AVVN in 2009 in september met veel tamtam werd aangenomen, op een Kafkaiaans moment de ‘partijen bij het NPV’ op om te voldoen aan de eisen van het verdrag over ‘reductie en ontwapening van kernwapens’. . Een indicatie van de diepte van de geïnstitutionaliseerde ontkenning van de realiteit was het feit dat de ongebreidelde schendingen en dubbele normen op geen enkele manier de verontwaardiging van de Verenigde Staten en hun bondgenoten over de vermeende schendingen van het NPV door Iran konden temperen.
Wijlen professor Herman (overleden 11 november 2017) was een vooraanstaand wetenschapper, politiek econoom en media-analist/criticus.
Herman is waarschijnlijk het meest bekend vanwege het ontwikkelen van het propagandamodel van mediakritiek (co-auteur met Noam Chomsky) in Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media (1988).
Het propagandamodel is een conceptueel model in de politieke economie, naar voren gebracht door Herman en Chomsky om uit te leggen hoe propaganda en systemische vooroordelen functioneren in de massamedia. Het model legt uit hoe bevolkingsgroepen worden gemanipuleerd en hoe door deze propaganda toestemming voor economisch, sociaal en politiek beleid in de publieke geest wordt ‘gefabriceerd’.
Volgens het propagandamodel creëert de manier waarop nieuws wordt gestructureerd (bijvoorbeeld door reclame, concentratie van media-eigendom, overheidsinkoop) een inherent belangenconflict dat fungeert als propaganda voor ondemocratische krachten.
Het propagandamodel postuleert vijf algemene klassen van ‘filters’ die bepalen welk type nieuws in de nieuwsmedia wordt gepresenteerd. Deze vijf klassen zijn: eigendom van het medium, de financieringsbronnen van het medium, sourcing, luchtafweergeschut en angstideologie.
Het Flak-filter is duidelijk zichtbaar in de recente ophef in de Washington Post/PropOrNot en de Rusland-poort-hysterie. De term ‘flak’ beschrijft pogingen om organisaties of individuen in diskrediet te brengen die het niet eens zijn met of twijfel zaaien over de heersende veronderstellingen die gunstig zijn voor de gevestigde macht. Flak wordt gekenmerkt door gezamenlijke inspanningen om publieke informatie te beheren ter ondersteuning van het politieke en economische establishment, culminerend in regelrechte censuur.
Het propagandamodel beschouwt particuliere media als bedrijven die geïnteresseerd zijn in de verkoop van een product (lezers en publiek) aan andere bedrijven (adverteerders) in plaats van kwaliteitsnieuws aan het publiek.
In The Politics of Genocide (co-auteur met Peterson, voorwoord van Chomsky, 2010) heeft Herman betoogd dat sommige genociden in het Westen veel publiciteit hebben gekregen om een specifieke economische agenda te bevorderen, wat vaak heeft geleid tot door een minderheid gecontroleerde regeringen van pro-westerse landen. en pro-zakenliedenfracties, terwijl andere genociden, zoals in Oost-Timor, om dezelfde reden grotendeels genegeerd zijn.
Geweldige informatie, Abe. Het lijkt erop dat het laatst gepubliceerde artikel van Edward Herman dit was over de Rusland/Fake News-propaganda.
https://monthlyreview.org/2017/07/01/fake-news-on-russia-and-other-official-enemies
De Britse journalist Jonathan Cook merkt op:
“De promotie van het nepverhaal over een Syrische kernreactor door Israël en sleutelfiguren in de regering-Bush was bedoeld als voorwendsel voor een aanval op Assad. Men hoopte dat dit een einde zou maken aan zijn presidentschap en het belangrijkste doelwit – Iran – in de strijd zou slepen. De Syrische 'kernreactor' zou een herhaling zijn van de misleiding van massavernietigingswapens, die in 2003 werd gebruikt om een andere vijand van de VS en Israël te verdrijven: Saddam Hoessein van Irak.
“Het is opmerkelijk dat het verzonnen bewijsmateriaal voor een kernreactor in 2007 plaatsvond, een jaar nadat Israël er niet in was geslaagd Hezbollah in Libanon te verslaan. De oorlog in Libanon van 2006 was zelf bedoeld om zich naar Syrië te verspreiden en tot de omverwerping van Assad te leiden, zoals ik heb uitgelegd in mijn boek Israel and the Clash of Civilizations.
“Het is belangrijk om te onthouden dat dit Israëlisch-neocon-complot tegen Syrië lang ouder was dan – in feite in veel opzichten een voorafschaduwing was van – de burgeroorlog in 2011, die snel veranderde in een proxy-oorlog waarin de VS een belangrijke, zij het meestal geheime, actor werden. . […]
“Het IAEA heeft willens en wetens samengespannen in een fictieve, geheel niet-wetenschappelijke beoordeling van het Syrische ‘kernreactor’-verhaal, een verhaal dat keurig de geopolitieke belangen van de VS en Israël diende. […]
“De regering-Bush wilde een manier vinden om Assad af te zetten, Hezbollah in Libanon te verpletteren, en Iran te isoleren en te verzwakken als een manier om de zogenaamde “sjiitische halve maan” te vernietigen.
“Dat doel wordt vandaag de dag opnieuw actief nagestreefd door de VS, waarbij Israël en Saoedi-Arabië voorop lopen. Een voormalige Amerikaanse ambassadeur in Israël, Dan Shapiro, waarschuwde onlangs dat de Saoedi's, na hun onvermogen om Assad ten val te brengen, hebben geprobeerd het slagveld naar Libanon te verleggen, in de hoop een confrontatie tussen Israël en Hezbollah op gang te brengen die Iran zou meeslepen.
“De wetenschap verlaten
“In 2007 heeft de IAEA, een agentschap van wetenschappers, zijn steentje bijgedragen aan het ondersteunen – of in ieder geval niet belemmeren – van de Amerikaanse inspanningen om een politiek pleidooi te koesteren, een volkomen ongerechtvaardigde, voor militaire actie tegen Syrië en, zeer mogelijk in het verlengde daarvan, Iran.
“Als het IAEA zijn opdracht en de zaak van de wetenschap zo zou kunnen opgeven om politiek namens de VS te spelen, wat brengt [recente commentatoren] dan ertoe aan te nemen dat de OPCW, een nog meer gepolitiseerd orgaan, het vandaag de dag beter doet?
“Dat wil niet zeggen dat Assad, of in ieder geval delen van de Syrische regering, de aanval op Khan Sheikhoun niet had kunnen uitvoeren. Maar we moeten beargumenteren dat in een zaak als deze, waar zoveel op het spel staat, het bewijsmateriaal aan een strenge controle moet worden onderworpen, en dat critici, vooral deskundigen die tegenbewijs bieden, door links eerlijk moeten worden gehoord. . Het gaat erom te beargumenteren dat, wanneer de zaak tegen Assad zo goed past in een al lang bestaand en egoïstisch westers verhaal, een standaardpositie van scepticisme volledig gerechtvaardigd is. Het gaat erom te beargumenteren dat feiten, hoe sterk ze ook lijken, zelfs door deskundige instanties kunnen worden gemanipuleerd, en dat er daarom ook voldoende gewicht moet worden toegekend aan de context – inclusief een beoordeling van motieven.
“Dit is geen ‘ontkenning’, zoals [een recente commentator] beweert. Het is een rationele strategie die wordt aangenomen door degenen die er bezwaar tegen hebben opnieuw – zoals in Irak en Libië – te worden meegevoerd in catastrofale regimeveranderingsoperaties.
“Ondertussen moet de beslissing van [recente commentatoren] om hun hoofd in het zand van een officieel verhaal te steken, terwijl ze ondertussen iedereen aan de kaak stellen die probeert hun verhaal op te tillen voor een beter zicht, worden begrepen voor wat het is: een verloochening van intellectuele en morele verantwoordelijkheid voor degenen over de hele wereld die nog steeds het slachtoffer zijn van het westerse militaire suprematie.”
http://www.jonathan-cook.net/blog/2017-11-21/monbiot-still-burying-his-head-in-the-sand/
KUN JE NIET IETS SLECHTS SCHRIJVEN, ABE???
Ik word er moe van om u te bedanken voor uw bijdragen.
Ik heb de link uiteraard doorgestuurd (naar Ed Hermanson)
aan degenen die ik ken.
Bedankt.
—Peter Loeb, Boston, MA, VS
Bedankt, Peter, voor het delen van de link naar het onderzoek van Herman en Peterson. Hun karakterisering van een Kafkaësk is zeker accuraat.
In Franz Kafka: Representative Man (1991) beschreef literair biograaf en criticus Frederick R. Karl "Kafkaesque" als een "representatief bijvoeglijk naamwoord van onze tijd".
Geïnterviewd voor de New York Times http://www.nytimes.com/1991/12/29/nyregion/the-essence-of-kafkaesque.html?pagewanted=all , beschreef Karl de essentie van ‘Kafkaësk’ als ‘wanneer je een surrealistische wereld binnengaat waarin al je controlepatronen, al je plannen, de hele manier waarop je je eigen gedrag hebt geconfigureerd, in stukken begint te vallen, als je merkt dat je tegen een kracht die zich niet leent voor de manier waarop jij de wereld waarneemt.”
“Je geeft niet op, je gaat niet liggen en sterft. Wat je doet is hiertegen strijden met al je uitrusting, met wat je ook hebt.”
Karl vermeldt de sleutelfactor: “Maar je maakt natuurlijk geen schijn van kans.”
In tegenstelling tot de koortsachtig ‘uitzonderlijke’ zionistische waanvoorstellingen die Israël en de Verenigde Staten regeren, is het ‘joodse leven’ universeel geworden.
Niemand van ons maakt een kans, dus laten we blijven worstelen met alles wat we hebben.