In de schaduw blijft de Amerikaanse speciale operatieoorlog tegen ‘terroristen’ zich over de hele wereld uitbreiden en reikt nu naar Afrika, waar weinig waarneembare Amerikaanse ‘belangen’ bestaan, schrijft Jonathan Marshall.
Door Jonathan Marshall
Als journalisten op het gebied van de nationale veiligheid ooit worden vervangen door robots die standaardverhalen schrijven, wijt dat dan aan het feit dat het Amerikaanse militaire beleid zo voorspelbaar en repetitief is geworden.
Een kaart met de Afrikaanse natie Niger.
Overweeg dit New York Times verhaal van 2011:
“De Central Intelligence Agency bouwt een geheime luchtmachtbasis in het Midden-Oosten die als lanceerplatform moet dienen voor aanvallen in Jemen met behulp van bewapende drones. . . . De bouw van de basis is een teken dat de regering-Obama een langdurige oorlog in Jemen plant tegen een afdeling van Al Qaeda. . . . De clandestiene Amerikaanse operaties in Jemen worden momenteel geleid door het Joint Special Operations Command van het leger.”
Destijds had het verhaal zich net zo goed kunnen afspelen in Zuid-Azië, waar Pakistan ook een belangrijk doelwit was van CIA- en militaire drone-aanvallen. Tegenwoordig zou het, met slechts een paar woordwijzigingen, van toepassing kunnen zijn op nieuwe dronebases in Afrika en India die zich richten op jihadisten in de uitgestrekte en dunbevolkte Sahelregio.
Zoals NBC onlangs gerapporteerd“De regering-Trump maakt de weg vrij voor dodelijke aanvallen op terroristen in Niger, terwijl het Amerikaanse leger vooruitgang boekt met een plan om de Reaper-drones te bewapenen die over dat land vliegen.”
Die impuls werd ingegeven door de recente moord op vier Amerikaanse soldaten die een geheime missie van het Joint Special Operations Command ondersteunden. NBC meldde dat hun dood “volgens inlichtingen- en militaire functionarissen de urgentie binnen de regering-Trump aanwakkert om agressievere stappen te ondernemen tegen de terroristische groeperingen die in Noord- en West-Afrika opereren.”
Het is niet duidelijk of de regering-Trump weet het zelfs welke terroristische groeperingen zich moeten richten. Talrijke gewapende bendes opereren in het uitgestrekte woestijngebied, waar etnische en tribale geschillen wijdverbreid zijn.
Ook is het niet duidelijk welke cruciale Amerikaanse belangen op het spel staan. Kijk eens naar een kaart van Afrika en kijk of je binnen een straal van duizend mijl rond Niger iets kunt identificeren dat de meeste Amerikanen de moeite waard zouden vinden om voor te vechten.
De actie-reactiecyclus
Niettemin is de reactie van de regering-Trump de nieuwste voorspelbare stap in de actie-reactiecyclus die we sinds 9 september zo vaak hebben gezien: Washington stuurt troepen naar het Midden-Oosten, Zuid-Azië of Afrika om oorlog te voeren tegen terroristen. De terroristen doden een deel van de Amerikanen, dus Washington stuurt nog meer troepen, drones en bommenwerpers.
Soldaten geven training in het Franse Notch-gebied in Djibouti, 11 november 2017. De soldaten worden toegewezen aan de East African Response Force van de Combined Joint Task Force Horn of Africa. (Luchtmachtfoto door senior vlieger Erin Piazza)
Daarbij sterven steevast enkele burgers. Er worden meer terroristen geboren. Binnenkort bouwen de Verenigde Staten meer afgelegen bases en voeren oorlog in weer een ander land, zonder uitdrukkelijke toestemming van het Congres.
Als militaire strategie is deze tweeledige strategie een jammerlijke mislukking geweest. Tegen een kostprijs van enkele biljoenen dollars zijn de Amerikaanse militaire interventies in Afghanistan, Irak en andere landen er alleen maar in geslaagd het aantal terroristen en opstandelingen te laten groeien en hun geografische voetafdruk te vergroten.
In Jemen bijvoorbeeld hebben drone-aanvallen en Joint Special Operations Command-missies eind 2009 en begin 2010 tientallen burgers gedood, wat de rekrutering van lokale Al Qaeda- gelederen heeft aangewakkerd.
Na een dergelijke aanval met clustermunitie in 35 kwamen 2009 vrouwen en kinderen om het leven, zei Gregory Johnsen van Princeton University. genaamd De strategie van de regering-Obama is “ongelooflijk gevaarlijk” omdat deze nieuwe steun voor radicale jihadisten zou opleveren – zoals het inderdaad gebeurde. Vier jaar later volgde een nieuwe Amerikaanse aanval een trouwprocessie weggevaagd, wat tot landelijke verontwaardiging leidde.
Toch heeft de regering-Trump dat wel gedaan dramatisch toegenomen het tempo van drone-aanvallen en andere militaire operaties in Jemen, waaronder een mislukte aanval in januari waarbij “tientallen burgers” en één Amerikaans commando omkwamen.
Meer terreur in Somalië
President Obama aangedrongen in 2014 dat de “strategie om terroristen die ons bedreigen uit te schakelen en tegelijkertijd partners aan de frontlinie te ondersteunen, er een is die we al jaren met succes volgen in Jemen en Somalië.”
Soldaten vuren M240-wapensystemen af tijdens training in Djibouti, 1 november 2017. De soldaten zijn toegewezen aan de East African Response Force van de Combined Joint Task Force Horn of Africa. (Luchtmachtfoto door senior vlieger Erin Piazza)
Die rooskleurige inschatting zou niet alleen nieuws zijn voor de bevolking van Jemen, die Al Qaeda heeft gezien gedijen sinds de Verenigde Staten en Saoedi-Arabië de oorlog in dat land hebben uitgebreid, maar... ook in Somalië. Het Oost-Afrikaanse land werd onlangs getroffen door de ergste terreuraanslag uit zijn geschiedenis: een vrachtwagenbom waarbij meer dan 300 mensen omkwamen in het centrum van Mogadishu.
Die aanval, volgens nieuwsberichten, zou een “mislukte, door de VS geleide operatie” kunnen hebben gewroken tegen de opstandelingen van al-Shabaab in augustus, waarbij tien burgers omkwamen, onder wie drie kinderen.
Weinig Amerikanen zijn zich bewust van de omvang van de Amerikaanse militaire operaties in Somalië, waar Washington een van zijn vele niet-verklaarde oorlogen voert. Amerikaanse drone-aanvallen hebben sinds 510 mogelijk maar liefst 2007 mensen in het land gedood. volgens het Bureau of Investigative Journalism, dat rapporten over overlijden en verwondingen bijhoudt.
Bovendien heeft het Pentagon het aantal Amerikaanse soldaten in het land sterk vergroot, van ongeveer vijftig begin dit jaar tot meer dan 50 vandaag.
Op 30 maart verklaarde president Trump Somalië tot een ‘gebied van actieve vijandelijkheden’. het Pentagon autoriteit geven om luchtaanvallen uit te voeren zonder interinstitutionele doorlichting om het aantal burgerslachtoffers tot een minimum te beperken. Het besluit werd snel gevolgd door een golf van zelfmoordaanslagen door Al-Shabaab tegen Somalische regeringstroepen.
Niger is de volgende
Het hoofd van het US Africa Command heeft dat gedaan genaamd Somalië “onze meest verbijsterende uitdaging”, maar Niger staat zeker hoog op de lijst. Zijn contingent van 800 Amerikaanse soldaten is een van de grootste van enkele tientallen onopvallende Amerikaanse militaire inzet op het continent.
De voorgestelde uitbreiding van drone-aanvallen naar dat land “zou neerkomen op een aanzienlijke escalatie van de Amerikaanse terrorismebestrijdingsoperaties”, aldus NBC. Tot nu toe zijn drones door de Verenigde Staten vanuit een basis in Niger gevlogen alleen gebruikt in Libië en Somalië. De basis werd in 2014 door de regering-Obama goedgekeurd om ‘opkomende’ terroristische dreigingen in de Sahel aan te pakken.
Donald Trump, die lang geleden zijn belofte vergat om zich terug te trekken uit kostbare militaire interventies in het buitenland, verdubbelt de strategie van Obama. ‘De oorlog verandert’ zei Trumps naaste vertrouweling senator Lindsey Graham, een hoog Republikeins lid van het Armed Services Committee. “Je zult meer acties zien in Afrika, niet minder.”
De Verenigde Staten hebben al honderden soldaten gestationeerd in buurland Kameroen, evenals in de Democratische Republiek Congo, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Oeganda, Zuid-Soedan en andere landen – zo’n 6,000 man in heel Afrika.
Nick Turse, auteur van Tomorrow's Battlefield: Amerikaanse proxyoorlogen en geheime operaties in Afrika, meldt dat het Amerikaanse leger nu gemiddeld bijna 3,500 missies per jaar op het continent uitvoert, een ‘explosieve’ stijging van 1,900 procent sinds de oprichting van het US Africa Command in 2008.
Pas op voor een terugslag
‘De enorme toename van Amerikaanse militaire missies in Afrika de afgelopen jaren vertegenwoordigt niets minder dan een schaduwoorlog die op het continent wordt gevoerd’ zei William Hartung, directeur van het Arms and Security Project bij het Centrum voor Internationaal Beleid.
Soldaten oefenen grensbewegingen in Djibouti, 1 november 2017. De soldaten zijn toegewezen aan de East African Response Force van de Combined Joint Task Force Horn of Africa. (Luchtmachtfoto door senior vlieger Erin Piazza)
“Dit zwaar militair beleid,” waarschuwde Hartung, “dreigt de Verenigde Staten dieper in lokale en regionale conflicten in Afrika te trekken en een reactie te genereren die terroristische organisaties daadwerkelijk zou kunnen helpen bij hun rekrutering.”
Het meest gezaghebbende nieuwe onderzoek naar de bronnen van terrorisme en opstand op het continent. Reis naar extremisme in Afrika (september 2017) constateert dat wat veel mensen ertoe aanzet zich aan te sluiten bij gewelddadige groepen incidenten van door de overheid gesponsord geweld zijn, zoals ‘de moord op een familielid of vriend’ of ‘arrestatie van een familielid of vriend’.
“Deze bevindingen werpen een schril beeld op van de vraag hoe terrorismebestrijding en bredere veiligheidsfuncties van regeringen in risicovolle omgevingen zich gedragen met betrekking tot de mensenrechten en een eerlijk proces”, concludeert het rapport, gebaseerd op interviews met meer dan 500 voormalige leden. van militante organisaties.
“Het gedrag van staatsveiligheidsactoren blijkt een prominente versneller van rekrutering te zijn, in plaats van omgekeerd. . . Deze bevindingen suggereren dat een dramatische herwaardering van op de staatsveiligheid gerichte interventies dringend nodig is.”
Talrijke andere deskundigen hebben soortgelijke conclusies getrokken uit conflictgebieden in het Midden-Oosten en Azië. In 2008 rapporteerde een RAND Corporation Lessen voor de bestrijding van Al-Qaeda waarschuwde het Amerikaanse leger om “zich te verzetten tegen deelname aan gevechtsoperaties in moslimgemeenschappen, omdat zijn aanwezigheid waarschijnlijk de rekrutering van terroristen zal vergroten. . . . Militair geweld heeft meestal het tegenovergestelde effect van wat de bedoeling is: het wordt vaak overmatig gebruikt, vervreemdt de lokale bevolking door zijn hardhandige karakter en biedt een kans voor de rekrutering van terroristengroepen.”
Evenzo is de Stimson Task Force over het Amerikaanse dronebeleid, bestaande uit voormalige hoge functionarissen van de CIA, het ministerie van Defensie en het ministerie van Buitenlandse Zaken, waarschuwde in 2014 dat Amerikaanse aanvallen radicale islamitische groeperingen in het Midden-Oosten, Afrika en Zuid-Azië hadden versterkt.
Naast andere nadelen verklaarde het rapport dat “burgerslachtoffers, ook al zijn het er relatief weinig, hele gemeenschappen boos kunnen maken, het anti-Amerikaanse sentiment kunnen vergroten en een krachtig rekruteringsinstrument voor terroristische organisaties kunnen worden. Zelfs stakingen waarbij alleen terroristen om het leven komen, kunnen grote wrevel veroorzaken, vooral in contexten waarin de inspanningen voor het rekruteren van terroristen afhankelijk zijn van stamloyaliteit of van een economisch wanhopige bevolking.”
Deze bevindingen lijken volledig van toepassing op Niger, waar “de groeiende buitenlandse militaire voetafdruk in het land een lokaal verzet tegen zowel de regering als de westerse landen lijkt te hebben gevoed.” volgens de Congressional Research Service.
Sinds de moord op de Amerikaanse soldaten hebben de autoriteiten van Niger de zaken nog erger gemaakt door dorpsleiders op te pakken en duizenden mensen te bevelen het gebied te evacueren waar de Amerikanen in een hinderlaag liepen, om zo de oorlog tegen lokale militanten te laten escaleren.
De uitkomst zal uiteraard precies het tegenovergestelde zijn van wat Washington van plan is. Zoals professor Yvan Guichaoua van de Universiteit van Kent zei“Het aanpakken van deze groepen is de beste manier om van hun leiders helden te maken, de eenheid in de jihadistische gelederen te bevorderen en het geweld binnen de gemeenschap aan te wakkeren. Alle beleidsmakers die in het gebied werken, zijn zich goed bewust van de zeer brandgevaarlijke aard van de situatie.”
Helaas heeft de regering-Trump bijna niemand ‘die in het gebied werkt’. President Trump kwam er pas toe om zijn voornemen bekend te maken om een ambassadeur in Niger te benoemen on September 2. De administratie heeft slechts vijf ambassadeurs ingezet naar een continent van 54 landen en heeft nog geen senior beleidsmaker voor Afrika benoemd op het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Afrika lijdt onder een groot aantal kwalen, waaronder ineffectief en corrupt bestuur, ernstige klimaatverandering, afbrokkelende infrastructuur en technologische achterstand – maar ook burgeroorlogen en opstanden. De Verenigde Naties gewoon waarschuwde dat het continent 11 miljoen extra artsen, verpleegsters en leraren nodig heeft om tegen 2030 een “sociale en economische ramp” te voorkomen.
Proberen deze complexe kwalen aan te pakken door middel van meer gewapende interventie van de VS zal het probleem alleen maar verergeren, zoals dat in zoveel andere delen van de wereld is gebeurd. Dat zou de echte les moeten zijn die we kunnen trekken uit de tragische mislukking van de recente Amerikaanse militaire missie in Niger, en uit de bredere tragedie van onze reactie na 9 september op het terrorisme in het buitenland.
Jonathan Marshall, een onafhankelijke journalist en wetenschapper, is auteur of co-auteur van vijf boeken over nationale veiligheid en internationale betrekkingen, waaronder De Libanese connectie: corruptie, burgeroorlog en de internationale drugshandel (Stanford University Press, 2012). [Dit artikel verscheen oorspronkelijk op http://nationalinterest.org/feature/how-lose-special-operations-war-africa-23160 Herdrukt met toestemming van de auteur.]
Misschien ben ik te cynisch geworden, maar ik blijf verbijsterd dat goed geïnformeerde en goedbedoelende auteurs, zoals Johnathan Marshall, blijven schrijven alsof het Amerikaanse mondiale doel het daadwerkelijk voorkomen van terrorisme is... hoe is dat op welke manier dan ook productief voor het militair-industrieel-congres-christelijke complex? Hun enige gevestigde belang is het voortzetten van militaire acties, hoe meer hoe beter (voor hen). Onderdeel van het veranderen van deze status quo is het vertellen van een waarheidsgetrouwer verhaal, in plaats van de kwestie te benaderen als een misleidend beleid van anders ‘verantwoordelijke volwassenen’ en, in plaats daarvan, de cynische, met bloed doordrenkte agenda van de machthebbers bloot te leggen voor wat die is. Zodra mensen zich allemaal op dezelfde pagina bevinden, in hetzelfde boek, kunnen ze beginnen met het doorvoeren van productieve veranderingen. Tot dan, bupki's!
Pentagoniërs gebruiken eenvoudigweg hun vaardigheden om groeimogelijkheden te creëren.
Denk aan de mantra van de regering-Bush(?): als we ze daar niet bestrijden, zullen we hier moeten vechten. Daarbij komt de suggestie dat het doden van terroristen een nulsomspel is. Er zijn 100,000 terroristen, we doden er tien, er zijn nu 99,990. Iemand ontdekt dat er nu 150,000 terroristen zijn. Het eerste cijfer moet een onderschatting zijn geweest, dus nu hebben we 149,990 omdat we er 10 hebben gedood. Maar we gaan nog steeds de goede kant op. We weten natuurlijk dat dit dwaasheid is, maar de dodelijke missie van missie-griep speelt zich af in het buitenland, met zijn agenten en medereizigers, en de oorlog tegen het terrorisme is een voertuig om hen te vervoeren. Wie zijn de medereizigers, meestal zijn het de gemakkelijk te schrikken Amerikaanse mensen. Als we een scorekaart hadden voor gewelddadige sterfgevallen in Amerika, waar zouden de sterfgevallen veroorzaakt door terroristen dan staan? Maar welke sterfgevallen krijgen de meeste aandacht.
Ik zeg het al jaren. Er is geen oorlog tegen terreur. Het is een propagandazin als 'Cola, the real thing', Nike's 'doe het gewoon' of 'Deze Bud is voor jou'. Het is een marketinguitdrukking die niets betekent en uw begrip van gebeurtenissen manipuleert. Ja, er zijn mensen in de ingewanden van de diepe staat die dit spul uitvinden. Het heet oorlogspropaganda. Lees hoofdstuk 6 van Mein Kampf om te leren hoe deze manipulatie werkt en hoe krachtig deze is.
Als je naar 870 AM-radio in Los Angeles luistert, hoor je hoe ze oorlogspropaganda uitzenden naar de Amerikaans-Joodse Gemeenschap als een oorlog voor Israël. Als je naar Oost-Florida gaat, hoor je AM-haatradio oorlogspropaganda uitzenden naar de fundamentele christelijke gemeenschap als een heilige oorlog tegen de islam. Ze richten zich op hun publiek. Ze geven toe en vertellen hun leugens. Ze besmeuren hun vijanden.
Zoals anderen hierboven hebben verklaard, is oorlog het veroveren van grondgebied, het veroveren van hulpbronnen en het veroveren van mensen. Niemand voert oorlog voor een idee, een concept of een nobele zaak.
Gewoon weer een slepende puinhoop van de heer Drone van de vorige regeringen. 'Ik ben goed in het vermoorden van mensen', president. Nergens wordt in de media van ons land aandacht besteed aan de catastrofe in Jemen. Niet de hongersnood of de cholera-epidemie; wij, samen met Engeland, voorzien Saoedi-Arabië van wapens en artillerie om een onschuldig volk met de grond gelijk te maken dat geen hulp krijgt om zichzelf te verdedigen. Het is nogal verrassend dat onze militaire contractanten niet ook Jemen-wapens proberen te verkopen.
Ondersteunen vogels met een veer elkaar?
------------------------
“Blootgesteld: geheime Raqqa ISIS-terugtrekkingsovereenkomst
Een geheime deal waardoor honderden IS-strijders en hun families uit Raqqa konden ontsnappen onder de blik van de door de VS en Groot-Brittannië geleide coalitie.”
Door BBC
13 november 2017 “Informatieverrekenkantoor” …
http://www.informationclearinghouse.info/48193.htm
“Staten als Rusland, Syrië en Iran bestaan als natuurlijke bondgenoten van de Verenigde Staten en Europa in de strijd tegen het terrorisme. En dat zou waar zijn, ware het niet dat het genoemde terrorisme feitelijk een doelbewust product is van het Amerikaans-Europese buitenlandse beleid. Als het Westen werkelijk een oorlog tegen het terrorisme zou voeren, zou het al intensief samenwerken met deze landen aan de frontlinie tegen groepen als Al Qaeda en de zelfbenoemde Islamitische Staat.
“Terrorisme wordt echter gevoerd als een middel om de proxy-oorlogen van het Westen in het buitenland te bestrijden en om verdeeldheid zaaiende, verlammende haat, angst en hysterie in eigen land te creëren.
“Reisverboden zijn ingesteld om opzettelijk controverse aan te wakkeren en het publiek af te leiden van de bovengenoemde realiteit die terrorisme veroorzaakt. Zoals blijkt uit vrijwel alle terreuraanslagen die in het hele Westen worden uitgevoerd, zijn de verdachten al van tevoren bekend bij de veiligheids- en inlichtingendiensten. Deze instanties moeten ze gewoon tegenhouden. In plaats daarvan laten ze de aanvallen plaatsvinden, waardoor hun respectievelijke regeringen politiek kapitaal krijgen om meer macht in gecentraliseerde handen te kanaliseren.
“Hoewel de VS en Europa terrorisme gebruiken als onderdeel van het buitenlands beleid, zouden ze dit niet kunnen doen zonder hun tussenpersonen in de Perzische Golf. Zonder de Saoedi's en Qatari's die als 'handlers' voor de terroristische legioenen van het Westen dienen, is het onwaarschijnlijk dat dergelijke legioenen überhaupt kunnen worden opgericht.
“Het aanpakken, in plaats van omarmen, en zelfs beschermen van deze staatssponsors van alle aspecten van terrorisme, van indoctrinatie en rekrutering tot training, bewapening en financiering van terrorisme op het slagveld, zou een volgende essentiële stap zijn in een echte 'War on Terror'.
“Toch blijven de VS en hun Europese bondgenoten, van president Bush tot president Obama en nu tijdens de regering van de Amerikaanse president Donald Trump, de regimes in Riyadh en Doha vertroetelen, in plaats van welke maatregel dan ook te nemen om deze terreurpijplijn te ontwrichten. […]
“Er wordt duidelijk geen echte 'War on Terror' gevoerd. Niets dat president Trump vóór of na zijn campagneoverwinning in 2016 heeft gepresenteerd, wijst erop dat er een echte oorlog op het punt staat te worden gevoerd. In feite is veel van wat tot nu toe is gedaan eenvoudigweg het plaatsen van extra stenen op een zeer voorspelbaar pad naar de oneindige horizon van deze ‘Lange Oorlog’.”
Hoe een echte oorlog tegen het terrorisme eruit zou zien en waarom de VS er geen voert
Door Ulson Gunnar
http://landdestroyer.blogspot.com/2017/02/how-real-war-on-terrorism-would-look.html
“Niettemin is de reactie van de regering-Trump de nieuwste voorspelbare stap in de actie-reactiecyclus die we sinds 9 september zo vaak hebben gezien: Washington stuurt troepen naar het Midden-Oosten, Zuid-Azië of Afrika om oorlog te voeren tegen terroristen. De terroristen doden een deel van de Amerikanen, dus Washington stuurt nog meer troepen, drones en bommenwerpers.
Daarbij sterven steevast enkele burgers. Er worden meer terroristen geboren.”
Laat mij die laatste zin voor u oplossen.
Daarbij vermoorden Amerikaanse soldaten steevast zonder onderscheid burgers die, hoewel ze geen bedreiging vormen voor de Amerikaanse soldaten, zich toevallig op de verkeerde plaats op het verkeerde moment bevinden (namelijk hun thuisland) en gewoon proberen hun leven te leiden.
Als de auteur ook maar een greintje eerlijkheid en/of fatsoen had gehad, had hij dat op zijn minst kunnen zeggen op een manier die de werkelijkheid weergeeft. Ze sterven niet “steevast”, ze worden door ons gedood.
“De uitkomst zal uiteraard precies het tegenovergestelde zijn van wat Washington van plan is.” – precies ('wat Washington van plan is') staat wellicht meer ter discussie dan een eenvoudige oppervlakkige analyse van kortetermijndoelen op het slagveld. De ‘creatie van vijanden’ is een voortdurend en noodzakelijk aspect van het Amerikaanse buitenlandse beleid. Zonder genoemde vijanden komt het hele spel tot een einde. Ik betwijfel ernstig of iemand in de regering-Bush II dacht dat marteling daadwerkelijke voordelen op het slagveld zou hebben in termen van betrouwbare informatie. Wat ze wisten is dat marteling en geruchten over marteling opstand zouden veroorzaken en vijanden zouden creëren, en dat die vijanden zouden kunnen worden gebruikt om met terugwerkende kracht hun illegale en immorele invasies te rechtvaardigen, lang nadat was aangetoond dat de leugens over ‘massavernietigingswapens’ louter oorlogspropaganda waren. Wanneer een beleid keer op keer wordt herhaald en dezelfde resultaten oplevert, is dit geen ‘fout’ – het is ‘beleid’.
‘Militair’ is gewoon een andere naam voor wreed en dom. Wat verwacht je als je een bende moordenaars traint? Een wereld zonder legers is een wereld in vrede. Weet je niet hoe je daar moet komen? Simpel: stop met ‘dienen’ door je bij het leger aan te sluiten. Dien uw land door militaire dienstplicht te weigeren. Opgesteld? Ga niet. Weersta de dienstplicht. Kan je er niets aan doen? Bereid je dan voor om te zien hoe onze wereld en de mensheid door geweld worden vernietigd. Om te doen alsof we geen keus hebben, dat oorlog een onvermijdelijk onderdeel is van het menszijn, is een leugen en een transparante uitweg.
Ik weet niet waarom de auteur van dit artikel zegt: “In de schaduw blijft de Amerikaanse speciale operatie oorlog tegen ‘terroristen’ zich over de hele wereld uitbreiden en reikt nu naar Afrika, waar weinig waarneembare Amerikaanse ‘belangen’ bestaan, schrijft Jonathan Marshall. ”. Wij ondersteunen regimes in Afrika die uiterst ondemocratisch en repressief zijn, maar het zijn regimes die nauw samenwerken met het bedrijfsleven en de Amerikaanse belangen, en stabiliteit gaat boven alles. Dat is het doel van onze aanwezigheid daar. Als er iets dreigt dat de stabiliteit en burgeroorlogen uitbreekt, gaan we ons zeker niet bezighouden met de ongelijkheden van deze regimes, maar trainen we hun milities om effectiever te zijn in het neerhalen ervan, en voeren we oorlog met drones die burgers doden en uiteindelijk aanleiding geven tot groeiende aantallen ‘terroristen’. Tot zover onze liefde voor de democratie.
Zitten ze allemaal in één grote oorlogszuchtige club, betaald met belastinggeld? zie onderstaande link:
----------------------------
21 september 2016
Hebben ‘oorlogsmisdadigers’, wapenhandelaars, dictators, despoten en ‘nuttige idioten’ de bijeenkomst van de Verenigde Naties (VN) in New York bijgewoond?
http://graysinfo.blogspot.ca/2016/09/did-war-criminals-arms-dealers.html
18 september 2017
De grootste oorlogszuchtige ter wereld
De grootste oorlogsstoker ter wereld streeft naar meer oorlogen
Deze oorlogszuchter en zijn helpers zijn verantwoordelijk voor veel bloed en bloedvergieten
Ze hebben miljoenen afgeslacht en een aantal landen vernietigd
Nu ze op zoek zijn naar meer doelwitten, komt er geen einde aan hun onbeschaamdheid?
Hun propaganda-pushers bevorderen meer militaire confrontaties
Zouden Noord-Korea, China, Iran en Rusland hun volgende doelwitlanden kunnen zijn?
Zullen de 'Grote Satan' en zijn NAVO-bende het eindspel tot stand brengen?
Zullen we allemaal nucleair worden verbrand door politici en generaals, die krankzinnig zijn?
De nieuwste ‘oorlogsleider’ vertelt over de strijd tegen terroristen samen met zijn bemanning van oorlogsmisdadigers
Tegelijkertijd maakt hij deel uit van een coalitie, die ook terroristen bewapent en traint
Hypocrisie is de kracht van deze kwaadaardige, satanische, oorlogszuchtige vuile coalitie
Helaas bevinden ze zich in de hallen van de macht en zullen ze ons allemaal naar de ondergang leiden
Is de rechtsstaat de heerschappij van outlaws en oorlogsmisdadigers geworden?
Zijn we in de handen van verdorven en gestoorde, bloedige imbecielen?
Is het wereldtoneel een platform geworden voor moorden en degenen die dit plannen?
Zijn we allemaal gevangenen van de grootste oorlogszuchtige en zijn helpers op deze planeet?…
[meer info via onderstaande link]
http://graysinfo.blogspot.ca/2017/09/the-biggest-warmonger-on-planet.html
Bedankt voor die link!
De VS hebben toch zeker een militaire aanwezigheid in deze landen om een meer tastbare reden dan terrorisme? Uranium in het geval van Niger.
Bovendien, Vinny, als ik beleefd het volgende aan je uitstekende commentaar mag toevoegen;
Voor de Amerikaanse corporatist is het binnenvallen van een land vanwege zijn natuurlijke hulpbronnen goedkoper dan diezelfde hebzuchtige corporatist die de eerlijke marktprijs betaalt voor dezelfde hulpbronnen waarvoor zovelen zijn gestorven. Joe
We werken hand in hand met repressieve regimes in Afrika om de bedrijfsbelangen op mondiaal niveau te beschermen, en stabiliteit is een noodzaak. Daarom zijn we daar en geven we niets om democratie, zoals we zo vaak beweren, of om vreedzame oplossingen voor de burgeroorlogen die uitbreken als gevolg van deze corrupte, repressieve regeringen.
Ik had eraan moeten toevoegen dat dit een oud verhaal is. Het kolonialisme was min of meer voorbij na de Tweede Wereldoorlog, daarna kwamen de opstanden en aanvankelijk werden deze neergeslagen, maar uiteindelijk namen corrupte regimes hun plaats in en waren ze afhankelijk van de voormalige koloniale machten. Neokolonialisme. De zakenwereld had toen de vrijheid om de rijkdom uit deze landen weg te zuigen, terwijl er weinig overbleef voor de mensen. Dat is waar het allemaal om draait in Afrika. En onthoud wat er met Patrice Lumumba gebeurde toen hij probeerde de rijkdom van zijn land onder de bevolking te verdelen. Eigenlijk een oud verhaal.
Annie-
Uw opmerkingen zijn altijd goed geïnformeerd. De moord op Patrice Lumumba – waarbij de CIA erbij betrokken was – was zo'n tragedie. Het enige wat hij wilde was bedrijven nationaliseren die eigendom zijn van het Westen, zodat de rijkdom van hun natuurlijke hulpbronnen kan worden gebruikt voor de bevolking van Congo. Al die nationalistische leiders in Afrika en ook in Azië werden één voor één neergehaald.
Wij zijn niet in Afrika om terrorisme te bestrijden. Wij zijn van hen om ze te controleren en hun natuurlijke hulpbronnen te exploiteren. Kijk er gewoon naar. Al die hongerige miljoenen in Afrika zullen Europa in de niet al te verre toekomst overspoelen. Er zal op de een of andere manier gerechtigheid geschieden.
Iedereen maakt zich zorgen over het stoppen van terrorisme. Welnu, er is een heel gemakkelijke manier: stop ermee eraan deel te nemen. - Noam Chomsky
Terwijl de VS geen toekomstrichting of langetermijnstrategie lijken te hebben, hebben vooral Rusland en China een echt plan voor de toekomst. Ze bouwen infrastructuur om ervoor te zorgen dat de handel kan doorgaan met het oog op het verlagen van de uitstoot in de toekomst. De VS verspillen, ik herhaal verspilling, miljarden dollars aan falende wapensystemen, onnodige militaire bases en excursies waar dan ook die, eerlijk gezegd, niet nodig zijn, terwijl ze het 'excuus' gebruiken als de voortdurende oorlog tegen terreur. Het lijkt erop dat zelfs fracties van de EU beginnen in te zien dat al deze militaire opbouw een onnodige verkwistende uitgave is die beter gebruikt kan worden voor positievere projecten. Vanuit mijn perspectief bereiden de VS zich voor op een wereldoorlog en als dat zo is, zullen ze verliezen; het rijk zal tragisch eindigen.
Is er een persoon met zelfs maar een klein beetje gezond verstand die NIET kan zien dat het hele “TERROR”-gedoe een FABRICATIE is om precies de UITBREIDING VAN HET IMPERIUM te rechtvaardigen?! ………………Zucht…………….
Ja, het is een voorwendsel.... Dit wordt onderstreept door het feit dat de bondgenoten van de VS, de NAVO, Israël en de Golfstaten in Syrië precies dezelfde terroristische organisaties hebben gesteund waartegen zij elders strijden. (Gelukkig lijkt het er nu op dat Syrië, met de hulp van de Russen, die agressie met succes heeft verijdeld.) De GWOT is een grap. Mensen moeten een vrij kort geheugen hebben om zich niet te herinneren wanneer Osama bin Laden onze bondgenoot was. De VS gebruiken terreur wanneer zij bepaalde belangen/doelstellingen bevorderen, en verzetten zich ertegen wanneer zij tegen deze belangen ingaan. Ondertussen wordt het Amerikaanse publiek op cynische wijze gemanipuleerd door dit verzonnen verhaal.
De diepe staat!
De diepe staat inderdaad!
Kolonel L. Fletcher Prouty was een luchtmachtpiloot die tijdens de Tweede Wereldoorlog vracht en VIP's vervoerde. Hij was de contactpersoon van het Amerikaanse leger met de CIA toen JFK werd vermoord. Hij kende veel diepgaande informatie. Zijn boek ‘JFK: The CIA, Vietnam and the Plot to Assassinate John F. Kennedy’ is een klassieker in boeken over de Deep State.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog verwachtte hij dat de berg militair materieel in het Pacifische theater zou worden teruggestuurd naar de Verenigde Staten. Tot zijn verbazing kreeg hij te horen dat het naar Zuidoost-Azië zou gaan. Later concludeerde hij dat dit ter voorbereiding was op oorlog in die regio. Hij beschrijft gedetailleerd hoe de oorlog in Vietnam door de CIA werd gefabriceerd. Hij concludeerde dat het doel van Vietnam oorlogswinsten was. Het werd vervaardigd om de achterstand op te vangen toen de Tweede Wereldoorlog eindigde, aangezien Europa op dat moment niet nog een grote oorlog aankon.
De brand in het Midden-Oosten nadert een hoogtepunt. Het is dus volkomen verstandig dat de oorlogsprofiteurs op zoek gaan naar hun volgende oorlogstheater. Afrika is vandaag de dag net als Vietnam in de jaren zestig: een regio met relatief weerloze “vis in een vat” waaraan enorme militaire budgetten kunnen worden besteed.
De Afrika-operatie klinkt als een herhaling van de operatie die Prouty zo gedetailleerd heeft beschreven. Prouty's gezaghebbende en gedetailleerde getuigenissen zijn onderdrukt in het corrupte mainstream-landschap van Amerika. Ik raad ze ten zeerste aan.
Om het Kapitein Duidelijke punt duidelijk te maken: dit is PRECIES wat er gebeurt als jouw land in Sparta verandert. Een militaristische zionistische kolos uit Washington rent nu over de hele wereld heen.
Ik krijg altijd deze levendige beelden van een toekomstig Azië waar Chinese, Russische, Iraanse en andere Euraziatische ondernemers druk bezig zijn met het werken aan een grootschalig BRI-project, terwijl je in de verte het beeld krijgt van een kleine willekeurige Amerikaanse militaire basis, met Amerikaanse soldaten die doelloos ronddwalen. over. De nevenschikking is opvallend en roept precies op wat de toekomst waarschijnlijk voorspelt: een Nieuwe Zijderoute die stoïcijns rond en door de militaristische waanzin van Washington-Zio werkt. Amerikaanse burgers, consumenten, zakenbelangen en diplomaten zitten zielig aan de buitenkant en kijken naar binnen!
Aan de westelijke kant zou dit kunnen beginnen met een Levantijnse gemeenschappelijke markt (1), die uiteindelijk Turkije, Syrië, Libanon, Israël, Palestina, Jordanië, Irak, Egypte en Libië zou kunnen omvatten. De LCM zal grote havens hebben aan de Middellandse Zee en tot aan de Indische Oceaan. Het land zal een handelsgeschiedenis hebben die ouder is dan die van Europa, waarmee het veel historische banden heeft gehad. Er bestaat weinig twijfel over dat het de voedselproductie aanzienlijk zou kunnen verhogen. Er bestaat ook weinig twijfel over dat de energieproductie 100% hernieuwbaar kan worden.
Het Arabisch Schiereiland blijft om voor de hand liggende historische redenen daarbuiten, hoewel Jemen en Koeweit binnenkort geassocieerde leden zouden kunnen worden.
De LCM is geen afbeelding. Het is een potentiële realiteit. Als de LCM ook een gemeenschappelijke politieke structuur zou kunnen creëren, zou dat de laatste nagel aan de doodskist van ISIL zijn. Waarom zou een Arabier ISIL willen hebben met een opererende, welvarende en behoorlijk krachtige LCM? En de LCM zou de verachtelijke Sykes-Picot-overeenkomst en de even verachtelijke gevolgen ervan voor altijd begraven.
Ik ben van mening dat Nasser zoiets als dit probeerde met de UAR. Hij was te vroeg en te veel gefocust op bestuur in plaats van op economie. Hij kreeg ook alleen maar verdriet van de westerse mogendheden.
Er zijn veel wegversperringen op die route. Israël is de belangrijkste. Als het land hardnekkig obstructief blijft, creëer dan de LCM zonder Israël en maak van Beiroet zijn hoofdstad. Na niet al te veel jaren zal Israël smeken om toegelaten te worden.
Wat moeten de Arabieren doen? Begin te begrijpen waarom het Chinese vasteland dit ongelooflijke economische succes is geweest: geen religieuze strijd. Daarom moeten jullie de soennitische, sjiitische en andere religieuze strijdbijlen volledig begraven. Laat ook het tribalisme varen en ontwikkel een sterker nationalisme. Als de religieuze haat en het tribalisme voortduren, zal er geen sprake zijn van LCM.
Dat zou de toekomst moeten zijn voor de regio die onze regeringen zouden moeten steunen. Het Amerikaanse beleid sinds 1918 is blind en rampzalig geweest, en volkomen onwetend van de onbedoelde gevolgen. Het huidige bestuur vormt hierop geen uitzondering.
(1) De EU begon eigenlijk met de Benelux. Hoe zit het met de Lebegysyr? Ja, ik ben van mening dat Libanon de spil van dit plan is.
Het is duidelijk dat de VS beter in staat zijn om voor Al Qaeda te rekruteren dan nieuwe troepen voor het eigen Amerikaanse leger te rekruteren. Serieus, met overgebudgetteerde, falende vliegtuigen en met marineschepen die tegen fregatten botsen: is het niet een feit dat de VS overbelast zijn in hun militaire inspanningen?