Verbijsterd door de afvalligheid van de blanke arbeidersklasse reageren veel Democraten door deze Trump-kiezers “dom” te noemen en te hopen dat de Rusland-poort de “deus ex machina” zal zijn om de Democratische macht te herstellen, zoals dichter Phil Rockstroh uitlegt.
Door Phil Rockstroh
Onlangs hebben de elites van de Democratische Partij progressieven uit machtsposities binnen de partij verdreven; zijn aan het licht gebracht bij het creëren en afkondigen en doorslikken van de onbetrouwbare Russische Dossier-uitvlucht; en zijn met de voeten op de grond gegaan voor oorlogsmisdadiger en opperbevelhebber George Bush de Kleine – maar democratische partizanen en mindere van twee kwaden, flauwvallende bankjockeys verkondigen nog steeds de fictie dat de Democraten een levensvatbaar alternatief bieden voor hun nog meer grove Republikeinse dubbelgangers.
President Bill Clinton, First Lady Hillary Clinton en dochter Chelsea paraderen over Pennsylvania Avenue op de inauguratiedag, 20 januari 1997. (Foto van het Witte Huis)
Het vergt uren van toegewijde oefening om zulke virtuozen van zelfbedrog te worden.
Wanhopige liberalen hebben zichzelf ervan overtuigd dat de belachelijke mythos van de Russiagate-dwaas een deus ex machina-wonder zal opleveren om de (schijn)republiek te verlossen van mensen als een in boxy-suit geklede, tweebenige stortplaats voor giftig afval die naar het presidentschap is opgeklommen dankzij de De Democratische Partij speelt haar voorverkiezings- en nominatieproces voor een kandidaat die het schijnbaar onmogelijke heeft gepresteerd – namelijk voorkomen dat de lafhartige Trump zichzelf verslaat.
Het beste wat de Republikeinen voor hen in petto hebben, zijn de Democraten zelf, van hun corrupte tot hun stinkende kernleidersklasse tot aan hun moedwillig en strijdlustig stompe achterban. In het bijzonder de weigering van liberalen uit de professionele en politieke klasse om zelfs maar de grimmige toestand van de belegerde Amerikaanse arbeidersklasse te erkennen, en wanneer zij zich überhaupt verwaardigen aandacht te schenken aan hun economische ondergeschikten, geven zij in de regel blijk van een aura van neerbuigendheid en minachting. .
Toevallig herinner ik me een stuk dat in de New York Times werd gepubliceerd nadat Trumps ‘poesjesgrijpende’ palaver aan het eind van de presidentiële campagne van 2016 aan het licht kwam. Citaat uit het artikel met de kop: “In de Trump Tower, een steeds meer overstuur en alleenstaande Donald Trump”, gepubliceerd op 9 oktober 2016:
“Maar de echte bron van troost voor de heer Trump leek de kleine groep supporters te zijn die met Trump-borden zwaaide op het trottoir van Fifth Avenue buiten het gebouw. Zijn fans botsten met voorbijgangers, waaronder een vrouw die tegen een vrouwelijke Trump-supporter zei dat ze terug moest gaan naar haar ‘trailer’.”
Het is een gegeven dat de vrouwonvriendelijke opmerkingen van Trump het embleem van mondademende waanzin vertoonden. Toch was de vernederende grap van de passerende voetganger, van wie ik zeker weet dat ze zichzelf zou identificeren als 'progressief' in haar politiek, emblematisch voor het liberale classisme. Wanneer was de laatste keer dat u getuige bent geweest van een welvarende liberaal die zijn verontwaardiging uitte over de neiging van zijn kaste tot op klassen gebaseerde schande?
De hooghartige mentaliteit is het resultaat van een insulariteit die voortkomt uit privileges. Bovendien, wanneer praten liberalen ooit één op één met leden van de arbeidersklasse, tenzij de situatie uiteraard betrekking heeft op de feitelijke meester-dienaar-relatie die betrokken is bij een uitwisseling van dienstensectoren?
Op persoonlijk vlak waren de liberalen met wie ik in botsing kwam toen ik inwoner van Manhattan was, bijna als een persoon, volledig verwijderd van en, erger nog, volkomen onnieuwsgierigheid, naar de levens van de arbeidersklasse. Toen ik bijvoorbeeld door mijn geboorteland Zuid reisde en de familie van mijn vrouw bezocht in het landelijke South Carolina Low Country, merkte ik dat de mensen daar veel ontvankelijker waren voor socialistische kritiek op de kapitalistische orde dan die van liberalen. Waarom? In tegenstelling tot de luxe liberalen wordt de arbeidersklasse dag na dag voortdurend vernederd onder het verdorven kapitalisme.
Waarom weigeren liberalen de op klassen gebaseerde deprivatie te erkennen als een bepalende factor in de angst en vijandigheid van de arbeidersklasse?
Kortom, een eerlijke afrekening zou ertoe leiden dat liberalen erkennen dat classisme, zoals het geval is met seksisme en racisme, kwetsend, destructief en ronduit verwerpelijk is. Bovendien zou een erkenning hen ter verantwoording roepen voor hun eigen voorrecht, waardoor de noodzaak zou worden onthuld om het goed te maken en te voorzien in restitutie voor hun medeplichtigheid aan de onderdrukking die de minder bedeelden wordt opgelegd door het kapitalisme, het systeem dat de bron is van de liberale welvaart en de voorloper van het kapitalisme. hun snobisme.
Een buffer voor de rijken
De liberale klasse heeft, op historische basis, gefunctioneerd als de bufferzone tussen de aspiraties van de linkse, minderheids- en arbeidersklasse en de kapitalistische overklasse – dat wil zeggen, de schenker van liberacratieprivileges. Zoals de man in tekst zei: ‘hetzelfde als het ooit was.’ Zo stuiten we op een reden voor het wantrouwen van mensen die wegkwijnen aan de kant van de kapitalistische klassenverschillen jegens economisch bevoorrechte liberalen.
Op het vervallen PIX Theatre-bord staat ‘Vote Trump’ in Main Street in Sleepy Eye, Minnesota. 15 juli 2016. (Foto door Tony Webster Flickr)
Bovendien, wanneer was de laatste keer dat je een persoon uit de arbeidersklasse zag napraten dat de gemene Russische beer armzalig at, de mythos van kleine Hillary's huiswerkgekken? Het sterke verhaal van de Koude Oorlog 2.0 dat pleit voor:
“Poetin is doorgedrongen in de kostbare lichaamsvloeistoffen van het Amerikaanse kiesstelsel”, zoals brigadegeneraal Jack D. Ripper van de liberale klasse zou kunnen tieren, en komt daarmee over als een liberale versie van Alex Jones die de notulen leest van een bijeenkomst van de John Birch Society, circa 1955, over de communistische infiltratie van de Ladies 'Auxiliary Bingo Club, als gevolg van berichten over een buitensporig aantal winnaars die rode poedelrokken droegen.
Kortom, er is een enorme klassenkloof tussen de culturele criteria die rijke liberalen scheidt van de worstelende arbeidersklasse. Hoe konden de stiekeme Vladi en zijn nepnieuws-zwaaiende squadrons internetkozakken verantwoordelijk zijn voor de neoliberale economie, bestaande uit lage lonen, geen voordelen, geen toekomstige mcjobs, die het werkende leven van laatstgenoemden teisteren? De verhaallijn van Russiagate heeft dus weinig weerklank bij de lagere werkende mensen.
De opkomst van rechtse demagogen en hun door angst geteisterde, naar wrok ruikende volgelingen, zowel op historische als op hedendaagse basis, kan worden herleid tot een primaire bron: het verlies van hoop en de dagelijkse dosis vernedering die de kapitalistische klasse aan de arbeidersklasse toebrengt. economisch despotisme. In de holle gebieden van de psyche waar de hoop is verbannen, stijgt woede op en vult de pijnlijke leegte.
Naast de vele ellende brengt een verfoeilijk aspect van het kapitalistische hebzuchtlandschap, zowel op een openlijke als op een subliminale basis, de verraderlijke boodschap over: de psychische verwondingen die door de economische orde worden toegebracht, worden veroorzaakt door persoonlijke tekortkomingen. Als ze geïnternaliseerd worden, zullen de daarmee gepaard gaande gevoelens van schaamte de geest van de patiënt kwellen; gevoelens die beladen zijn met intens zelfverwijt en die zich vaak manifesteren in een groot aantal pathologieën, bijvoorbeeld intense angst en ernstige depressie.
Daarom kan en zal de duistere kunst van het verdringen van schaamte, in de vorm van racistische en xenofobe stijlfiguren, door demagogen worden verkocht. Geef niet de kapitalistische plunderklasse de schuld, zo sporen ze aan, maar geef immigranten en minderheden (die in werkelijkheid ook het slachtoffer zijn van de inherente verdorvenheden van het kapitalisme) de schuld van uw sombere vooruitzichten. Bouw een onschaalbare grensmuur, deporteer de indringers massaal, maak een einde aan de praktijk van ‘omgekeerd racisme’ (waarvan uit peilingen blijkt dat de meerderheid van de blanke mensen, in volledige strijd met de werkelijkheid, wijdverspreid gelooft), dan zal de grootsheid van Amerika groot zijn. hersteld en de toegeëigende toekomst van hardwerkende, echte Amerikanen zal worden teruggegrepen op onverdiende hordes indringers.
De stijlfiguren van een behendige demagoog van het verschuiven van de schuld kunnen dienen om gevoelens van eenzaamheid te verdrijven en de miasmische schaamte te verzachten die gepaard gaat met kapitalistisch economisch despotisme, een fenomeen dat liberalen, en de geschiedenis bevestigt het tragische feit, negeren met gevaar voor alle betrokkenen.
Rusland-poort tot de Redding
En wat is het plan van de Democraten? Het lijkt erop dat er sprake is van een volledige inzet van … meer van hetzelfde.
De Russische president Vladimir Poetin, na zijn toespraak tot de Algemene Vergadering van de VN op 28 september 2015. (VN-foto)
Zo komen we bij de vraag: hoe kunnen ze zo’n gapende afstand van de werkelijkheid vertonen? En we strompelen de smakeloze realiteit binnen: de elite van de Democratische Partij en hun cynische agenten bezitten het totaal aan nada-verlangen om verbonden te zijn met iemand anders dan hun weldoeners van de economische elite – en bovendien het enige kiesdistrict waaraan ze enige mate van trouw bezitten.
Zo houden democratische partizanen vast aan de verlossingsfantasie dat er binnenkort een daad van deus ex machina op komst is. Maar hoe vaak is het traject van Trump naar afzetting nu verzekerd door een nieuwe onthulling … en toch komt er niets substantieels voort uit het vage bewijsmateriaal?
De huidige Democraten doen denken aan het beeld van een droevige, bejaarde koningin van het bal, die door de tijd is gepasseerd en bezeten is door fantasieën die voortkomen uit magisch denken over de verschijning van een denkbeeldige gentleman-vrijer wiens komst haar vergane glorie zal herstellen.
De idiote fantasieën beschermen de Democratische partizanen tegen de gevolgen van de afrekening: ze zijn aangesloten bij de go-to-partij van Wall Street en van het neoliberale en militaristische imperium.
Het komt hierop neer: bijna iedereen doorziet op dit moment de popinjay-manieren van Trump. Barack Obama, ook wel voormalig president Citigroup von Drone genoemd, was een veel effectievere oplichter. Hoe komt het? De liberalen stonden achter de Wall Street-bazuin en de multiculturele imperialist Obama. Op dit moment, na zijn twee ambtstermijnen, geniet hij van de naar geld ruikende omhelzing van zijn weldoeners met een hoge dollar, terwijl de loyalisten van de Democratische Partij, getooid met hun kapotte tiara en gescheurde prom-jurken, wegkwijnen voor een nieuwe zoete leugen. , politieke Lothario om de charmante vapiditeit van Obama te vervangen.
“Ik wil geen realisme. Ik wil magie” — Blanche DuBois, uit het toneelstuk van Tennessee William, “A Streetcar Named Desire.”
Wat een huiveringwekkend gezicht is dat. Je zou bijna tot medelijden kunnen worden bewogen als het gaat om het Blanche DuBois-theater van de Democraten. Maar de zachtaardige, kwetsbare Blanche trad uiteraard nooit op als apologeet voor de moord op drones, en gaf ook nooit de Russische inmenging de schuld van haar moeilijke situatie.
In tegenstelling tot de verarmde Blanche, die door de omstandigheden naar het louche terrein van de (niet-vernieuwde) Franse wijk van New Orleans is geblazen en geteisterd, is het moeilijk om enige mate van sympathie op te wekken voor de hedendaagse Democraten, opgesloten als ze zijn in hun insulaire, stekelige, psychische citadellen, vanwaar ze salvo's van hooghartige minachting loslaten op degenen die onbewogen blijven door hun partijdige casuïstiek en worden geplaagd door de neerbuigendheid die ze richten op degenen die niet gezegend zijn met hun bevoorrechte status.
Phil Rockstroh is een dichter, tekstschrijver en filosoof die nu in München, Duitsland, woont. Er kan contact met hem worden opgenomen: philrockstroh.scribe@gmail.com en op FaceBook: http://www.facebook.com/phil.rockstroh
Phil, je hebt het goed gedaan! Geweldig! Ik heb me afgevraagd of anderen president Citigroup von Drone doorzien. Ik blijf tegen mijn Democratische vrienden zeggen dat we allemaal zwemmend in de zee van propaganda hebben opgegeten, maar ze blijven ervan overtuigd dat Rachel nooit tegen hen zou liegen. FOX, ja, Rachel en de DNC, nee. :-). Ik ben ook gevoeliger geworden voor de neerbuigendheid van de liberale klasse. En net zo afgestoten. Ik voel me nu meer op mijn gemak met nieuwe vrienden uit de arbeidersklasse.
Een cruciaal belangrijk punt in het totaalbeeld zijn de massa's die al effectief van de arbeidsmarkt zijn verdrongen. De VS zijn in de jaren tachtig begonnen met het verschuiven van banen en beëindigden de feitelijke bijstand in de jaren negentig. Sinds 1980 zijn er alleen al ruim vijf miljoen banen in de industrie verloren gegaan. Voor een zogenaamd hoogopgeleide groep kunnen de middenklassers er niet achter komen wat er gebeurt met degenen die worden uitgefaseerd. van de arbeidsmarkt.
Vanaf 2017 begonnen de inspanningen om de pep-rally voor de middenklasse uit te breiden naar de arbeidersklasse. De meeste mensen uit de arbeidersklasse zijn zich terdege bewust van de instabiliteit van de banen van vandaag. De meesten weten (zelfs als sommigen het niet willen toegeven) dat ze op een koord zitten, en dat ze mogelijk één baan kwijtraken/ziekte krijgen doordat ze alles kwijt zijn, en dat er geen uitweg meer is. Het komt erop neer dat de jaren van werken aan het “verdwijnen” van de gevolgen (onze armoedecrisis) van ons verouderde, slecht functionerende kapitalisme krachtig hebben gediend om de agenda van de bedrijfs- en politieke machten te beschermen.
“De huidige Democraten doen denken aan het beeld van een droevige, oude koningin van het schoolbal, overtroffen door de tijd, bezeten door door magisch denken gedragen fantasieën over de verschijning van een denkbeeldige gentleman-vrijer wiens komst haar vergane glorie zal herstellen.”
Het doet denken aan de bijnaam die hier en daar tijdens de campagne van 2016 te horen was: Harridan Hilary.
De Oxford English Dictionary definieert ‘harridan’ als ‘een vergane strumpet [hoer]’.
Ik hou van je gebruik van het woord ‘dubbelgangers’ – de dems en repubs zijn dubbelgangers van elkaar. Ons tweepartijensysteem creëert eenvoudigweg corruptie.
Ik heb een vriend uit Nederland die mij dit stuurde: (tussen aanhalingstekens hieronder)
“In Nederland zijn er naar schatting vijftien partijen, waarvan er ongeveer tien op de verkiezingslijst komen. elke partij heeft een schriftelijk doel en principes. 15% van de kiesgerechtigden stemt wel. Ze moeten kiezen en hebben dus wat gelezen (ja, mijn moeder stemde altijd op een heel oude partij, zelfs toen de partij werd veranderd en opgenomen in een moderne versie. Duitsland heeft ongeveer 75-6 actieve partijen met geschreven doelstellingen en principes. Ongeveer 8 % van de mensen stemt en denkt dus na. De VS hebben twee partijen en 75% van de kiesgerechtigden gaat stemmen.”
En heel veel Amerikanen stemmen emotioneel; voor wat religieuze onzin of over hun wapens of hoe boos ze zijn op de homo's.
Je kunt geen echte democratie hebben met de twee partijen en de oppervlakkigheid van zoveel kiezers die alleen aan zichzelf denken en de grondwet, de wereld of de verantwoordelijkheden die ze moeten dragen niet begrijpen als ze een democratie willen. Plato vertelde ons over de problemen met het volk en de democratie in zijn allegorieverhaal over de grot. Kijk daar eens naar als je er niet bekend mee bent. Hij voorspelde de Paul Ryan's en de Donald Trumps en het gebrek aan begrip bij de kiezers. Duizenden jaren geleden.
bedoeld om commentaar te geven in plaats van commentaar.
Maar uw opmerkingen lijken geschreven in de stijl en het betoog van de liberale klasse, die voor veel arbeiders of klerken niet toegankelijk is.
Ik stel me vaak voor dat ik Nancy Pelosi en Chuck Schumer Russische roulette zie spelen met een Colt Model 1911 45 cal. Semi-automatisch. Elke keer is er een winnaar!
Wat betreft het deel van het artikel dat gaat over de meerderheid van de blanke mensen die zich gediscrimineerd voelen, zou ik willen dat degene die de stemvragen stelt een eenvoudig vervolg zou toevoegen over wie volgens hen discrimineert. Het kan zeker niet van minderheden zijn. Als zwarte man was ik ook verbijsterd toen ik dat las, en ik vroeg me af tot welk alternatief universum ze toegang zouden kunnen hebben. Maar om eerlijk te zijn denk ik dat een vervolgvraag dit duidelijk zou maken, omdat het roofzuchtige kapitalisme IEDEREEN discrimineert, behalve de 1 procent, lijkt mij.
Wanneer kiezers uit de arbeidersklasse door de Democraten te horen krijgen dat hun weigering om op Hellary te stemmen alleen maar het resultaat moet zijn van ‘blanke privileges’, zou dat heel goed kunnen worden geïnterpreteerd als een aanval op hen vanwege hun huidskleur – ook al zouden de mensen die dat doen aanvallende zijn toevallig ook wit.
“in boxy-suit geklede, tweebenige stortplaats voor giftig afval die het presidentschap bereikte”
Dit is vermoedelijk bedoeld als slim en amusant. In feite riekt het naar precies dezelfde snobisme en superioriteit die jij beweert te veroordelen. Waarom kun je geen kritiek schrijven zonder deze kniebuigingen, naar de smaak van de ontwikkelde elites?
Ik heb jaren in de gezondheidszorg gewerkt en beide partijen zorgden ervoor dat de gezondheidszorg voor de gemiddelde Amerikaan slecht werd verleend. FDR wilde een nationaal gezondheidszorgplan als onderdeel van de New Deal, maar het is een wonder dat hij de New Deal er überhaupt door kreeg terwijl de Big Business tegen hem werd gemobiliseerd. Obama gaf volledig toe aan de belangen van de verzekeraars toen hij de federale versie van “Romney-care” goedkeurde die we in Massachusetts hadden, nadat heel veel mensen, inclusief artsen, er bij hem op hadden aangedrongen om een enkele betaler in te stellen. Dus ik geloof niet in het argument dat “we tenminste Obamacare van de Democraten hebben gekregen”. En wat de Democraten nu doen met de hysterie in Rusland staat gelijk aan het wegvagen van wat iemand dacht dat hen “beter dan de Republikeinen” maakte. Beide partijen liggen in bed met Wall Street, het bedrijfskapitalisme en de Oorlogszuchters.
Je hebt helemaal gelijk,Jessica. De Democraten hebben alle twijfel uit mijn gedachten, en die van een grote menigte liberalen en voormalige Democratische kiezers, weggenomen dat de idioten niets meer zijn dan fraudeurs en crypto-republikeinen.
Jingping Xi zou bij de stemming een betere keuze zijn geweest dan Killary of de Donald, als je bedenkt hoe ver en hoe snel hij de Chinese economie, infrastructuur en levensstandaard – die nu op het punt staat de VS te verpletteren – in slechts één enkele stap heeft gebracht. generatie. (http://www.unz.com/article/how-can-western-capitalism-beat-this/ Intussen stagneert het Amerikaanse ‘thuisland’ onder zowel de Democraten als de Republikeinen, terwijl het Imperium zijn militaire tentakels uitbreidt naar 70% van de soevereine naties van de wereld waar het actieve operaties heeft… en het verlangt ernstig naar de resterende 30%.
U hoeft zich dus geen zorgen te maken dat u te maken krijgt met uw zorgpremies. Gefeliciteerd. Maar werkende mensen zoals ik, en de ACA, beter bekend als Obamacare, deden dat wel.
Wat is er mis met uw denkvermogen over de praktische kwestie van wetgeving? Heeft u er interesse in? Weet jij hoe worst wordt gemaakt?
Ja, we weten hoe worst wordt gemaakt, en er is niets betaalbaars aan de wet op de betaalbare zorg, omdat deze alle corrupte machtsstructuren (verzekeringsmaatschappijen, grote farmaceutische bedrijven, ziekenhuisadministraties, enz.) die het systeem failliet laten gaan, in stand laat. Miljoenen betalen alleen maar dure premies om een polis te krijgen met een zo hoog eigen risico dat ze zich toch geen zorg kunnen veroorloven. De enige mensen die zoenen zijn de allerarmsten, en dat gebeurt over de ruggen van de middenklasse.
Wat er mis is met UW denkvermogen is dat u zich laat oversneeuwen door mensen als Obama en Pelosi. Een enkele betaler is de enige optie die iedereen kwalitatief goede gezondheidszorg kan bieden door de kosten onder controle te houden die de machtsstructuren en hun leger van lobbyisten niet onder controle willen hebben. Het kapitalisme is misschien prima voor sommige dingen, maar gezondheidszorg hoort daar zeker niet bij. De worst die ze maakten is verrot tot in de kern.
Hoewel het waar is dat de Democratische partij corrupt is, hebben miljoenen mensen zoals de jouwe de afgelopen drie jaar werkelijk betaalbare gezondheidszorgpremies gehad dankzij het beleidsinitiatief van de Dems. Ook bij de volgende verkiezingen hebben ze er duur voor betaald. Het is gemakkelijk voor de auteur – die in een land woont dat sinds het einde van de 19e eeuw een openbaar gezondheidszorgsysteem kent – om stenen te gooien.
Ik denk niet dat er enige vergelijking bestaat tussen de corruptie van de Republikeinse partij en de Democraten – de Democraten zijn amateurs vergeleken met de huidige bende criminelen die het land besturen. Ik ben verbaasd dat zoveel mensen op dit forum zo weinig voeling hebben.
Democraten zijn verschrikkelijk, maar de Republikeinen zijn nog erger. Op de een of andere manier geeft dat mij geen goed gevoel over de Democraten, die de Republikeinse Lite-Party zijn geworden. Bill Clinton en Barack Obama hebben meer gedaan om het land naar rechts te bewegen dan welke Republikein dan ook had kunnen doen. Elke prestatie van Bill Clinton was oorspronkelijk een Republikeins idee. ObamaCare is een Republikeinse denktank. Obama's TPP is een Republikeins programma. Bovendien zijn de Democraten tegenwoordig grotere oorlogshitsers dan de Republikeinen. Ik lever uiterst respectvol mijn kiezersregistratiekaart in. Ik ben nu een vooruitstrevende onafhankelijke.
Larry Gates – Ja. Ik ben het eens met uw opmerkingen. Waar. We steunden als vrijwilligers democratische presidentiële campagnes sinds de McGovern-campagne van 1972 en tot de Obama-verkiezingen van 2008. Nadat Obama de grootste oplichter van allemaal was geworden, stopte ik met het steunen van de Democratische partij.
De Democratische Partij is al een tijdje de partij van de Elite, Wall Street en Hollywood, veel gevaarlijker dan de Republikeinse Partij. Tegenwoordig wordt de Democratische Partij volledig gecontroleerd door die 01%, die zich inzet voor het voeren van oorlogen ten behoeve van de 01% en enkele hogere klassen. De Partij gooit wat botten naar de uitgebuite massa’s, zoals Obama Care – dat grotendeels werd geschreven door de verzekeringssector en Wall Street.
De Democratische Partij is nu “De Partij van de Oorlog” – puur en simpel.
Ik ook!
Het is geen wonder dat de Democraten de laatste nationale verkiezingen verloren. Ze haalden hun neus op en gaven de verachtelijke arbeidersklasse aan Trump, terwijl ze tegelijkertijd mensen van politiek links, zoals ik, vervreemdden en demoniseerden.
Ik woon halftijds in het lage land van South Carolina en heb – net als de auteur – ontdekt dat, hoewel de Democraten mij en mijn opvattingen nu verachten (ik heb zelfs vrienden verloren) – ik gemakkelijk productieve gesprekken kan voeren met Republikeinse kennissen over mijn democratische socialistische opvattingen.
Domme Ik. Ik dacht dat liberaal zijn onder andere betekende dat we opkwamen voor gewone werkende mensen. Misschien doet mijn mening er niet meer toe, aangezien ik een blanke, heteroseksuele man ben. Of misschien heeft het woord ‘liberaal’ een andere betekenis gekregen: het is niets meer geworden dan een afkorting van ‘neoliberaal’.
Ik heb genoten van de artikelen van Phil Rockstroh en hoop dat Consortium News ze blijft publiceren.
Larry Gates – Al uw opmerkingen kloppen. Dit is hoe velen van ons zich voelen.
Uitstekend stuk.
My, my, ik heb de term 'ronde hakken' niet meer gehoord sinds de middelbare school, zo'n zestig jaar geleden. Bedankt voor een onverwachte grinnik.
Dit artikel is een van de beste beschrijvingen van de hedendaagse politieke realiteit die ik heb gezien.
Als de Democraten ooit tot bezinning zouden komen en zouden stoppen met de onzin die ze over al deze vermeende Russische inmenging creëren om de juiste kwesties aan te pakken, dan zou Amerika een betere plek zijn.
Als de Republikeinen hun nieuwe belastingwet in wet omgezet krijgen, en als de Democraten er niet in slagen om deze veronderstelde windval (alweer een) voor de superelite te overwinnen, dan zul je weten hoe misleid en onaantastbaar de Donkey Party is. is geworden.
https://www.sott.net/article/366105-American-oligarchs-plot-the-biggest-heist-in-US-history
Wat mijzelf betreft, ik denk dat ik klaar ben met stemmen. Ik zou echt willen dat ik het lef had om een enorme meerderheid van ons Amerikanen te organiseren op wie niet zou stemmen, en als de verkiezingen maar ergens binnen de 10% opkomst van de kiezersregistratie zouden plaatsvinden, dan zouden er geen verkiezingen gevalideerd kunnen worden, of zouden de verkiezingen niet geldig zijn? verkiezing officieel erkend worden. Ik weet het, wensdenken, maar als het in Cuba en Zuid-Afrika werkte, waarom dan niet hier? Het is een stom idee, dat besef ik, maar Amerika is een stomme natie geworden om mee te stemmen als de kiezers geluk hebben een kandidaat te kiezen die ons mensen een echte en oprechte burgervertegenwoordiging zou bieden. Stem dus niet.
Disclaimer over niet stemmen; Mensen zeggen graag dat als je niet stemt, je niets te zeggen hebt. Ik beschouw het niet stemmen niet als iets dat je iets verspeelt, omdat ik vind dat je recht om je als burger uit te spreken meer afhankelijk is van de manier waarop je je belastingen betaalt. Uw toegang tot het klachtenloket, of uw recht om een nieuwe verordening of wet te prijzen, hangt af van de ontvangst van uw belastingaangifte die is gemarkeerd als volledig betaald. Laten we het zo zeggen: u kunt beslissen om te dineren in welk restaurant u ook wilt dineren, maar probeer uw maaltijd gratis te eten en kijk hoe ver u daarmee komt om goed gevoed te worden.
Er zijn alternatieven voor het rechtstreeks betalen van uw belastingen aan de federale overheid, waarvan de meest voorkomende
betaling op een geblokkeerde rekening waar het geld wordt vastgehouden totdat de belastingbetaler daartoe besluit
geef ze door aan de belastingdienst. Hoewel het technisch gezien illegaal is om de belastingen niet te betalen, maar deze op een geblokkeerde rekening te houden
wordt gezien als een verklaring van goede trouw dat het niet de bedoeling is om belasting te ontwijken, maar eerder om te protesteren
gebruikt waarvoor het belastinggeld wordt uitgegeven, in het bijzonder oorlogszucht. De startpagina van het Geweten en
Militaire belastingcampagne biedt een goed overzicht:
http://archives.nwtrcc.org/cmtcea/
Ik bel nu mijn accountant. Dat heb ik nooit geweten. Bedankt irina. Joe
Fantaseer hierover: Joe Tedesky organiseert een basisbeweging die bijeenkomsten houdt en borden draagt die burgers in het hele land aanmoedigen om schriftelijke stemmen uit te brengen voor ‘geen van bovenstaande’. Als “geen van bovenstaande” een aanzienlijk percentage van de stemmen zou trekken – bijvoorbeeld 20 of 30% – zou dit de aandacht van de partijen trekken, vooral die van de verliezers. Als het meer dan 50% van de stemmen zou opleveren (niet waarschijnlijk, dat weet ik), zeg ik dat de verkiezingen als ongeldig moeten worden beschouwd en opnieuw moeten worden gehouden, waarbij de verliezende partijen van de herkansing moeten worden uitgesloten. Ja, een stel onbekende amateurs zou wel eens een betere keuze aan kandidaten kunnen presenteren. Het zomaar willekeurig kiezen van namen uit het telefoonboek kan ook een interessanter en productiever congres en CEO opleveren. Helaas zouden de lobbyisten er waarschijnlijk zijn om ze allemaal, net als hun partijdige voorgangers, in een New Yorkse minuut af te kopen.
Het enige wat ik Realistisch kan zeggen, is dat alles het proberen waard is, als er een beter bestuurssysteem uit zou voortkomen. Het enige dat wij Amerikanen nu hebben is een verdeeld land, en geen enkel leiderschap dat het ambt dat zij bekleden kan steunen of op zijn minst respecteren. Ik zie onze natie net zo verdeeld als altijd. Deze huidige kloof bootst in sommige opzichten de jaren zestig na, maar op sommige andere niveaus lijkt ze het ergst. Wat heel Amerika nodig heeft om zichzelf op het rechte pad te brengen, is allemaal zo groot dat ik me niets anders kan voorstellen dan een kolossale catastrofe die reden zal geven om ons als burgers aan te moedigen daar verandering in te brengen.
Ik vermoed dat de mensen die aan de macht zijn, zo'n catastrofe al gepland hebben, Joe. Alleen zij zullen het gebruiken om HUN macht te versterken, die zij volgens mij op het punt staan over de hele wereld op te leggen. Ik las een paar dagen geleden dat Amerikaanse speciale operatietroepen ACTIEF zijn in 70% van de soevereine staten in de wereld. Dit gaat verder dan de 900 tot 1000 bases die Washington in overleg met vazalstaten heeft. Ze voeren operaties uit in landen als Niger, waar Donald Trump waarschijnlijk nog nooit van heeft gehoord, laat staan dat er toestemming is verleend voor de inzet van troepen. Eén dezer dagen, Joe, verwacht ik te horen dat degene die dit land werkelijk bestuurt, China en Rusland een deal heeft aangeboden die ze niet kunnen weigeren. De voortdurend escalerende agressie jegens hen kan niets anders betekenen. Denkt u dat de ‘terroristische’ aanslagen in Vegas en New York mensen bang genoeg hebben gemaakt om nog meer blanco cheques aan de regering uit te schrijven om de ‘nationale veiligheid’ te vergroten? Ze beschikken al over de technologie om te weten wanneer u naar uw eigen badkamer gaat.
Om JFK te parafraseren: arbeiders van Amerika, geef jezelf niet de schuld, geef het kapitalisme de schuld, het economische systeem dat jullie in de steek laat, omlaag, omlaag. Helaas is het, voor het voortbestaan van alle levende wezens, veel gemakkelijker en ogenschijnlijk directer om te zoeken naar zondebokken van vlees en bloed (immigranten, zwarten, joden, enz.), in plaats van te proberen erachter te komen waarom en hoe het systeem hen in de steek laat. .) Niet dat het allemaal zo ingewikkeld is of dat de antwoorden niet beschikbaar zijn, maar dat voor degenen die de pijn voelen van twijfel aan zichzelf en schaamte, het aanwijzen van zondebokken een snelle (zij het tijdelijke) oplossing biedt voor hun psychische ellende. Aan de andere kant, zelfs als de werknemer dingen uitzoekt, wat dan? Het systeem omverwerpen? Ja, maar dat is geen gemakkelijke taak. Niets dat de individuele arbeider zelf kan bereiken, vereist organisatie, massaparticipatie en een overeengekomen plan en visie. Het is zoveel gemakkelijker om onmiddellijke verlichting van je lijden te zoeken door middel van het aanwijzen van zondebokken. Maar voor het voortbestaan van alle levende wezens moeten we de wereld veranderen. Hoe? Op de een of andere manier moeten we een manier vinden om de arbeiders te bewijzen dat we niet alleen hun nijpende situatie begrijpen, maar ook graag met hen om de tafel willen zitten, zodat we samen kunnen uitzoeken wat er moet gebeuren.
Wat moeten we doen? Dat is de geest die boven onze gedetailleerde analyses zweeft van alles wat niet in overeenstemming is met onze tijd. Dat is de schijnbaar onoplosbare koan die onze dromen en wakkere uren achtervolgt. Een diep slapend massabewustzijn verzet zich krachtig tegen het wakker worden van het gevaar dat ons in het gezicht staart – we willen het gewoon niet zien……
Mike, degenen onder ons met onze ogen open worden nu “somber” genoemd. Verdomd als we dat doen en verdomd als we onze ogen niet openen. :-)
Arbeiders geven nu de schuld aan de Democratische Partij, hun voormalige pleitbezorger. Het is gemakkelijk in te zien waarom. De elitaire Nieuwe Democraten denken dat de gewone werkende mensen onder hen staan, maar toch staan ze achter Wall Street, Big Pharma en het militair-industriële veiligheidscomplex. De meeste Democraten die ik ken, geven meer om hun investeringen in de stijgende aandelenmarkt dan om de benarde situatie van Amerikaanse werknemers, wier levenskwaliteit en economische zekerheid snel wegglijden.
Zondebok is een voorspelbaar sociaal fenomeen in slechte economische tijden. Voor driekwart van Amerika zijn dit verschrikkelijke economische tijden. Ze zitten vast aan creditcardschulden, studieleningen, enz. Ze kunnen geen goedbetaalde banen vinden nu deïndustrialisatie, offshoring en de financialisering van de economie hebben plaatsgevonden. Wat nog erger is: zondebokken of de korte termijn hebzucht van de oligarchen van Wall Street, die hun geld in het buitenland verbergen om belasting te ontlopen, die strijden tegen de rechten van werknemers, die roekeloos gokken met het geld van anderen en verwachten dat de regering hen zal redden als ze verpesten?
Er zal geen politieke revolutie komen van de elitaire, goed opgeleide professionele klasse die nu de Democratische Partij controleert. Intellectuelen ter linkerzijde zullen de hand moeten reiken naar gewone mensen die van salaris tot salaris werken. Hillary negeerde ze, en Hillary verloor.
Larry Gates –
Uitstekende opmerkingen. Perfect gezegd en helemaal waar. Al mijn liberale vrienden zijn precies zoals je zei. Ze hebben het allemaal goed en kijken dag en nacht naar hun aandelenportefeuilles en beleggingen, en kijken neer op de deplorables en alle anderen onder hen, als arbeiderstypes die meestal Spaans zijn hier in Californië. Sommigen van hen hebben deze mensen zelfs thuis in dienst. Veel van deze sociale vrienden komen uit gezinnen waar het tamelijk welvarend was.
In mijn eigen huis is er altijd gekibbel als er arbeids- of servicemensen zoals tapijtreinigers en schilders bij ons thuis werken. Ik betaal ze royaal of geef ze een fooi als ze voor een bedrijf of voor andere ondernemers werken. Mijn vrouw – een liberale en zeer toegewijde Hillary-liefhebber – maakt altijd ruzie met mij omdat ik te veel betaal/fooi geef en me geen zorgen maak over geld. Toch gaan we uit en verbranden we gemakkelijk meer dan honderd dollar voor het avondeten. Het hangt ervan af vanuit welke achtergrond we komen en wat we op jonge leeftijd hebben geleerd – mijn ouders waren straatarme boeren die iets meer dan een hectare land bezaten. Al deze arbeiders in Californië en elders en de betreurenswaardige mensen van Hillary worden uitgebuit om deze oorlogseconomie te runnen ten behoeve van de hogere klassen en de superrijken.
Het is een heel goed artikel, hoewel een flink aantal woorden nogal ingewikkeld zijn. Een persoon zoals ik moet het woordenboek raadplegen om de betekenis te vinden, wat vervelend wordt. Ik hoop dat Phil Rockstroh in zijn volgende artikel eenvoudige woorden gebruikt, zodat zelfs de betreurenswaardigen van Hillary het gemakkelijk kunnen begrijpen.
Hij is een dichter, hij kan het niet laten om met taal te spelen.
Bedankt Skip. Ja, Phil is een dichter, en het was echt een heel goed artikel. Zeer relevant. Niet veel schrijvers schrijven over echte sociaal-economische kwesties – wat er in het land aan de hand is. Ik wilde alleen enkele persoonlijke opmerkingen maken in mijn opmerkingen hierboven. We behoren niet tot de zeer welgestelde klasse van onze sociale vrienden die ik hierboven noemde – alleen maar etnische connecties, en we worden af en toe uitgenodigd
Als je in Californië of in een andere grensstaat woont, weet je hoe het arbeidssysteem werkt. Je huurt een schilder in (een eenmansbedrijf!) En hij brengt deze twee mensen, zijn team, mee om te schilderen. Aan het eind van de dag betaalt de man (bedrijfseigenaar!) zeventig of tachtig dollar contant aan elk van zijn werknemers. En ik vraag de arbeiders altijd naar hun persoonlijke leven. Ze hebben vier of vijf kinderen – geen ziektekostenverzekering, niets. De vrouw gaat ergens wat werk doen en brengt zestig of zeventig dollar mee. En ze wonen ergens in een appartement met één slaapkamer. En ik voel me van binnen gedwongen om ze een klein beetje te helpen en het weinige dat ik heb met ze te delen.
Dit is het economische systeem waarin we leven. Dit is uw neoliberaal kapitalisme in actie in dit zeer geavanceerde land en ook elders. Het is gebaseerd op menselijke uitbuiting – puur en simpel. De beloningen gaan naar de welvarende klasse en de echte premie gaat naar de Superrijken.
Hoor, hoor, Larry! Goed gezegd!
FDR zegt het allemaal. na Stevenson en JFK stierven de dems. We hebben er een beetje van gezien tijdens het Carter-regime, maar tegen die tijd vestigde pax-amaericana zich.
De zogenaamde liberalen/progressieven leven, zoals de meeste dingen die verband houden met politiek en economie, en ik zou hieraan willen toevoegen: de sociologie, in een gevaarlijke geestesgesteldheid van vooroordelen over bevestiging. Het links-rechts-paradigma is zo vervuild dat het niets meer betekent. Denk maar eens aan het Reagan-regime toen de meesters van het universum op de proppen kwamen met de term REAGAN DEMOCRATS. De arbeidersklasse is totaal gedecimeerd. Armoedeklasse is de norm. 50 procent van ons leeft onder de armoedegrens. Het gemiddelde inkomen ligt op een historisch dieptepunt: 30 Fiat Amerikaanse dollars per jaar. De grootste economische kloof sinds het vergulde tijdperk. Dat zegt op zichzelf al veel. De zogenaamde liberale intellectuele klasse/progressief is de nieuwe propagandavleugel voor pax-amaericana geworden. Dit is waar rechts en links elkaar ontmoeten en samensmelten in deze hydra-achtige dystopie en onsamenhangende dissonantie.
Hier worden de namen van Gianbattista Vico en Antonio Gramsci vandaag de dag relevanter dan in hun tijd. Vico de vader van de nationale tribalisistische soevereiniteit en Gramsci de vader van het ontmaskeren van de marxistische mythologie van het dialectisch materialisme.
Gramsci noemde Trotski altijd de hoer van de fascist. Het globalisme, onder het mom van onze progressieven en strijders voor sociale rechtvaardigheid, is de nieuwe totalitaire norm geworden, gevuld met vooroordelen over bevestiging en naakte onwetendheid. Ze hebben deze glazen bel van de werkelijkheid gecreëerd die past bij de meesters van het universum en wij, de schapen, zitten erbij en kijken naar de nieuwe Orwelliaanse nachtmerrie.
Deze nieuwe politieke cyclus zal de dood betekenen voor beide partijen, of het nu de RNC of de DNC is. Trump is een geschenk uit de hemel geweest en heeft ons feitelijk achter het Gordijn van de Tovenaar van (OZ) pax-Americana gebracht. De enige mensen die nog geloven in deze rook- en spiegel- en ponyshow zijn de progressieven. Het die-hard-Amerika is een geweldig publiek.
Onze samenleving is zo verpest dat het moeilijk is om er zelfs maar een oplossing voor te bedenken. Net als een zen-koan is het zo onoplosbaar dat het je ertoe aanzet de onmogelijke droom na te streven, ondanks de onverbiddelijke realiteit.
Als we ophouden met met onze hoofden tegen de drieduizend meter hoge muur te slaan, komen we misschien op wonderbaarlijke wijze aan de andere kant ervan terecht. Of is dat wat er gebeurt bij de dood?
Mike's opmerking hier maakte me een paar keer aan het lachen. Perfect geschreven om te wijzen op onze verwarring met de Amerikaanse cultuur die momenteel door de overheid wordt vernietigd, op elke vreselijke manier die je maar kunt bedenken en niet denkbaar (door ‘normale’ mensen – zoals wij?). Na tientallen jaren geassocieerd te zijn geweest met Tibetanen en een efficiënte meditatieprocedure te hebben beoefend (met een MA in de Tibetaanse taal 1977 uit Indiana U., en begin jaren zeventig te hebben gestudeerd in de afdeling Uralic en Altaïsche Talen bij de oudste broer van de Dalai Lama ), klonk alles wat Mike zei als een dagelijkse ervaring voor mij – “verwarring, dankzij of ondanks verlichting”! Bedankt voor je beschrijvende manier met woorden.
Bravo. Geweldige uiteenzetting over bijvoorbeeld het huidige politieke klimaat. Goed gedaan meneer.
Het zionisme is doorgedrongen tot de kostbare lichaamsvloeistoffen van het Amerikaanse kiesstelsel:
Bouw een onschaalbare grensmuur, deporteer de niet-Joodse indringers massaal, maak een einde aan de praktijk van “omgekeerd racisme” (waarvan uit opiniepeilingen blijkt dat de meerderheid van de Israëlische Joden, in volledige strijd met de realiteit, gelooft dat deze wijdverbreid is) en vervolgens de De grootsheid zal worden hersteld en de toekomst van hardwerkende, echte joden zal worden teruggegrepen op onverdiende hordes niet-joodse indringers.
Dat is het lied in Israël.
Vanwege de invloed van de pro-Israëllobby op de Amerikaanse verkiezingen en het buitenlands beleid blijft het lied hetzelfde.
Oei erg.
Ik vind dit gewoon onzin. Waarom roepen we niet beide politieke partijen naar de houtschuur, waarom zijn democraten zo anders dan Republikeinen? We moeten een open discussie voeren over de manier waarop onze beide politieke partijen ons in de steek laten.
Ik beschouw mezelf als een liberaal, niet als een democraat. Het kan me niets schelen wat de Democratische Partij betreft. Ik luisterde naar Perez die een verslaggever dubbel sprak over vragen over het Trump-dossier. Ik heb gisteravond gezien hoe Chris Hayes zichzelf belachelijk maakte terwijl hij opnieuw de gekke Carter Page interviewde. Ik kom hier en lees uw zinloze tirade over de Democraten, en begrijp volledig waarom dit land zich in de positie bevindt waarin het zich bevindt. Ik walg niet alleen van Republikeinen en Democraten, ik ben het ook beu om naar mensen als u te luisteren.
Diane, ik denk dat ik weet waarom mensen zich hierdoor defensief voelen. Ik was mijn hele leven democraat, maar nadat ik door Obama voor de gek werd gehouden, verliet ik de partij. Ik beschouw mezelf ook als ‘liberaal’, vooral sociaal. Maar ik denk wel dat de auteur goede punten heeft. Hoewel hij zelf een minachtende houding lijkt te hebben, misschien als gevolg van enkele harde klappen die hij zelf tijdens zijn leven heeft ervaren, begrijp ik zeker het argument dat hij aanvoert. Het afgelopen verkiezingsseizoen was zo wreed. Ik verloor een paar goede vrienden omdat ze mijn kritiek op Hillary en de Democraten in het algemeen niet konden verdragen. Ze waren woedend op mij omdat ik niet op haar stemde. Zij behoren, net als ik, beslist tot de middenklasse met een goede opleiding. Ik weet dat ik het voorrecht heb gehad dat ik naar de universiteit ben gegaan en vele jaren heb gedijen als een door een master voorbereide NP. Maar ik begrijp precies wat hij zegt over de liberalen en de Democraten in het bijzonder, die nooit nadenken over het verachtelijke, destructieve imperialisme van ons land of over het lijden van veel van de werkende klassen onder ons. Als verpleegkundige heb ik het allemaal van dichtbij meegemaakt en het was persoonlijk. De leiders van ons land zijn al tientallen jaren niet bekommerd om ons algemeen welzijn. De meeste van mijn vrienden kunnen mijn socialistische standpunten en mijn kritiek op ons duopolie horen; ze raken niet beledigd. Maar sommigen van hen zijn echt heel eigenzinnig. Ze voelen zich zeer op hun gemak en houden er NIET van dat ze oorlogszuchtige, onmenselijke en corrupte politici steunen die ‘in hun gezicht worden gegooid’.
ML bedankt voor je attente reactie.
De auteur van dit artikel heeft een stijl waar je even aan moet wennen.
Dat gezegd hebbende, waardeer ik zowel zijn taalbeheersing als zijn inzichtelijke zinnen.
Degene die mij hierboven opviel was "The Dark Art of Shame Displacement".
Zes beknopte woorden die zoveel betekenis en voorteken met zich meedragen.
Natuurlijk, Diane, bedankt dat je contact met me opneemt.
ML-
Allemaal waar, en ik weet zeker dat velen van ons hier in hetzelfde schuitje zitten. Eén ding dat mij echt opvalt, is de houding van de latte-sippers (zoals ik ze graag noem) tegenover ons buitenlands beleid. Ze hebben geen sympathie voor de miljoenen vluchtelingen die we hebben gecreëerd met onze nooit eindigende oorlogszucht. Ze hebben W bestraft voor de oorlog in Irak, maar ze zien niet in hoe Obomber een voortzetting was van datzelfde beleid, en Killary was zelfs nog agressiever dan hij als sec. van staat. Het is alsof ze in een bubbel leven. Ze denken dat Pussy Riot namens de meerderheid van het Russische volk spreekt, terwijl de populariteit van Poetin tijdens zijn hele ambtstermijn varieerde van 60 tot ruim 80 procent. Hun intellectuele luiheid verbaasde mij eindeloos.
Hallo Skip, ja, het is “alsof ze in een luchtbel leven.” Deze zelfde mensen worden woedend over mijn kritiek op Obama. En een paar maanden voor en na de honden- en ponyshow, ik bedoel, de verkiezingen, stuurde ik welbespraakte essays en artikelen hun kant op en vroeg ze ze te lezen, en dan konden we erover praten, maar ze huilden alleen maar. op mij omdat ik de onderwerpen überhaupt ter sprake bracht. Ook ik besloot dat vooral deze twee mensen mogelijk “intellectueel lui” waren, precies zoals je beschreef! Dat heb ik ze nooit verteld. Ik dreef gewoon weg. Veel dingen in de afgelopen tien jaar hebben mij wakker gemaakt en ik ben niet bang dat mijn waarnemingen op de proef worden gesteld. Dat is iets wat ik leuk vind aan CN en de meeste commentatoren hier. Bedankt, Skip. Proost.
Omdat ik Phil Rockstroh jaren geleden kende van een andere website, heeft hij inderdaad een paar harde klappen moeten verwerken uit zijn inspirerende verleden – inspirerend voor mij tenminste.
JPS, ik zal me moeten inlezen over meneer Rockstroh. Zijn geschriften inspireren. Ik hou van de manier waarop hij dingen zegt, hoewel ik ze meestal eerst een paar keer moet lezen en soms moet ik mijn woordenboek bij de hand hebben… haha. Maar dat is maar goed ook!
Je bent niet alleen. Na Russia-gate is het moeilijk om iemand te vinden aan wie ik mijn stem zou willen geven. Wat mij betreft is de Russia-gate verachtelijker dan alles wat de Republikeinen de afgelopen veertig jaar hebben gepromoot (zelfs Watergate is in vergelijking vreemd). Uit wrok en ego zijn de Clintons en hun vele volgelingen bereid te proberen een verkiezing ongedaan te maken, gebaseerd op een pakket duidelijke leugens, en tegelijkertijd een nucleaire oorlog die een einde maakt aan de wereld aanzienlijk waarschijnlijker te maken … voor politiek gewin. Dat is zo laag als maar kan.
Dus je kreeg eigenlijk de bult vanwege de kritiek van de dems en miste door de bomen het bos. De beschrijving van de menselijke conditie in het artikel overstijgt partijen. Maar de dems moeten worden uitgekozen voor kritiek, omdat zij beweren de arbeidersklasse te vertegenwoordigen. Hun bestaan is dus bedrog. Zij vertegenwoordigen de bufferzone. Over de hele wereld zijn zogenaamde centrumlinkse partijen veel efficiënter in het onderdrukken van de belangen van de arbeidersklasse vanwege dit vernisje, waarvan Obomber het recente voorbeeld is. Waar waren de protesten toen hij recordaantallen deporteerde? Of de uitspraak dat vluchtelingenkinderen vanaf drie jaar geen recht hadden op een advocaat? Of een recordaantal landen bombarderen? Je moet je toch afvragen waarom de mensen niet naar buiten zijn gekomen? Het is het bedrog in de kern.
Soldim, ik ben het daar volledig mee eens. En ik zie zowel de bomen als het bos. Maar proberen uit te leggen welk punt je maakt tegen de door de wol geverfde Democraten, wat ik vaak probeerde te doen, was hetzelfde als praten met fundamentalisten (van welke strekking dan ook). Het was vruchteloos.
“Waarom roepen we beide politieke partijen niet naar de houtschuur, waarom zijn democraten zo anders dan Republikeinen?”
De Republikeinen hebben nauwelijks verborgen wat ze zijn. Weet je, als je een Republikein kiest, of ermee opgezadeld wordt, zullen ze belastingverlagingen en subsidies aan de rijken uitdelen, publieke programma's voor de armen schrappen en nog meer geld in een toch al opgeblazen leger stoppen. De leugen die ze ons vertellen is dat het goed voor ons is en dat we allemaal gelukkiger zullen zijn zodra we ons medicijn hebben ingenomen, en de helft van de Amerikaanse kiezers kent deze leugen voor wat het is.
De Democraten daarentegen hebben zichzelf op de een of andere manier gebrandmerkt als de partij van de werkende man, de partij van links, de partij van de FDR – het zijn vooral zijn lauweren waar ze vandaag de dag nog steeds op rusten, hoe verpletterd en gebroken ze ook zijn. De leugen die ze ons vertellen is dat ze voor ons gaan zorgen, en dan gaan ze bijna alles doen wat de Republikeinen sowieso zouden hebben gedaan (behalve met minder openlijk racisme en een beetje meer milieubewustzijn) en de helft van de Amerikaanse kiezers weet dit liegen voor wat het is.
De Republikeinen zijn tegenstanders van links, maar de Democraten zijn verraders ervan, die met plezier alle politieke zuurstof opzuigen en progressieven ervan weerhouden aan de macht te komen door progressieve kandidaten te defunderen en zorgen te trollen – of erger nog, door te doen alsof ze zelf progressief zijn. Ondertussen zijn beide partijen erin geslaagd staatswetten in te voeren en de ontwikkeling van oligarchische bedrijfsmedia mogelijk te maken, zodat verstoringen door derden vrijwel onmogelijk worden gemaakt.
Om het simpel te zeggen: voordat we de Republikeinen kunnen verslaan, moeten we de Democraten verslaan.
Sommigen zouden tegenwerpen dat het aanvallen van de Democraten ons kwetsbaar maakt voor een uitgebreid Republikeins bewind, partijdige Constitutionele Conventies en allerlei andere vormen van misbruik. Waarop ik zeg: hoe eerder we de rotting van de Democratische Partij zuiveren, hoe eerder we de strijd kunnen aangaan de Republikeinen. Je kunt democratische eenheid hebben wanneer je maar wilt; het enige wat u hoeft te doen is achter de feitelijke progressieven en links te staan met uw stemmen, dollars en tijd, en hen te helpen de partij over te nemen. Als je dit echt serieus zou nemen, zouden we in 2020 klaar kunnen zijn om te gaan. Dat roept de scherpe vraag op: wie wil je eigenlijk meer verslaan, rechts... of links?
Ja vrij veel. De Democraten doen zich voor als de ‘goede agent’ en de GOPers spelen de ‘slechte agent’, maar het zijn allebei nog steeds politieagenten die samenwerken en proberen je op te pakken en je vrijheid en zuurverdiende geld af te pakken. En als je je in deze analogie misbruikt voelt door ‘de man’ als een zelfvoorzienende blanke burger uit de middenklasse, dan mag de rest van de wereld de rol spelen van onze verdreven minderheden die alleen maar proberen de mondiale ‘wetshandhaving’ van Amerika te overleven. Ray Gun, Bushdaddy, Slick Willy, Dubya, Obomber, Trump… het heeft er nooit toe gedaan wie de ‘sheriff’ was of zijn partijlidmaatschap.
Ah, een klassieke burgerlijke afwijzing van ideeën die niet overeenkomen met de jouwe. Maakt niet uit. Feit is dat de Democraten de liberalen sinds de jaren negentig bij de neus hebben genomen, in die mate dat ze de kern van de progressieve ideologie volkomen hebben opgegeven. We zouden erover kunnen praten, maar u hebt gesproken en u wilt niet lastig gevallen worden met zulke kleinigheden.
Ik heb geen idee of er sprake was van een ‘overlopen van blanke arbeidersklasse’. Persoonlijk betwijfel ik het. Wat ik wel weet: de kiezersbasis van de Dem bestond lange tijd uit de massa – armen en middenklasse, arbeiders en werklozen, voor het algemeen belang. De Clinton-vleugel splitste deze basis in de jaren negentig wijd uiteen, middenklasse versus arm, en de Obama-jaren bevestigden dat deze verdeeldheid permanent is. Hiermee werd veel werk verzet om de raciale spanningen te vergroten. De Democraten verdeelden en veroverden de Democratische Partij.
Het feit dat grote aantallen van de ‘blanke arbeidersklasse’ tijdens de verkiezingen van 2016 van kant wisselden, is duidelijk vastgesteld (je kunt welke zoekopdracht dan ook gebruiken). De Clinton-vleugel heeft niets te maken met de 'middenklasse'. Het zijn dienaren van Wall Street of wie dan ook met veel geld, die bereid zijn een deel ervan uit te geven voor verleende diensten (Saoediërs, Russische zakenlieden, het maakt niet uit wie).
Blanche DuBois: “Ik kan me heel goed aanpassen aan de omstandigheden.”
Het carrièreisme van de ‘gerespecteerde’ commentatoren, journalisten en pratende hoofden van de massamedia zou de wereld naar een nucleaire oorlog kunnen leiden.
Veel van deze hoeren weten precies wat ze doen. Velen van hen weten dat er geen poging is gedaan door het Kremlin om de verkiezingen te ‘hacken’ of zich op een andere manier met de verkiezingen te bemoeien, maar ze voeden het publiek keer op keer met repetitieve onzin.
Dat anderszins liberaal ingestelde, intelligente mensen zich aansluiten bij deze gevaarlijke groep, is een van de ongelooflijkste dingen die ik ooit heb gezien.
Het kritische denkvermogen van mensen heeft hen verlaten. Anders blijven intelligente mensen verstoken van kritisch denkvermogen als het gaat om de grote boze Trumpenstein, en het is gruwelijk om te zien hoe dit allemaal uitpakt.
Val Trump aan om de juiste redenen, NIET omdat hij toenadering tot Moskou verlangt en durft te suggereren dat het Washington-imperium een beetje in toom moet worden gehouden. (Ja, hij is een treinwrak als het om Iran gaat, en hij zou daarvoor terecht moeten worden vermaand, maar dat is NIET de reden dat de reguliere media achter hem aan gaan.)
Op dit moment hebben we duiven nodig in Washington (als die er nog zijn) die hun uiterste best doen om een dialoog met Moskou te voeren. Zeer onlangs was de imbeciele Pence op een nucleaire lanceerbasis in Minot ND en pontificeerde hij voor de verzamelde media en het personeel over hoe ze volledig voorbereid moesten zijn om te lanceren! Dit is belachelijke en gevaarlijke waanzin.
Washington is vrijwel overgenomen door een militaristisch-zionistische kliek die momenteel vastbesloten is de relaties tussen kernmachten te destabiliseren. De demonisering richting het Kremlin in een tijd waarin de grote media een heksenjacht-sfeer aanwakkeren is adembenemend om te zien.
Dat liberalen – in hun haat tegen de grote boze Trumpenstein – met deze angstaanjagende groep meegaan, is volgens mij een van de meer irrationele en ongelooflijke dynamieken die ik ooit heb gezien in de decennia dat ik het politiek-economische toneel volgde.
Haat Trump om de juiste redenen. Val niet voor een Paul Singer, Bill Kristol, et. al., georkestreerde propagandacampagne.
Fitzgerald zei dat het kenmerk van een echte intellectueel is dat hij tegelijkertijd twee tegengestelde opvattingen in zijn hoofd heeft en het vermogen om te functioneren behoudt.
Bedankt Phil R. Ja, de demodogs-partij is dood, maar de leiders verzilveren nog steeds hetzelfde oude lied en dans. Als het geld niet meer binnenkomt, wie weet, wordt het misschien wel de partij van het volk, maar wordt het alleen maar weer door geld ontvoerd. Geld hoort niet thuis in de politiek.
Aan de andere kant draait het in de politiek (op de een of andere manier) allemaal om geld, omdat de tijd immoreel is. (Zelfs inheemse Amerikanen hadden oorlogen om te overleven – zoals alle inheemse volkeren wereldwijd, maar was dat hetzelfde als ‘alles om geld’, zoals dat tegenwoordig het geval is?)
De Beveroorlogen van de 1600e eeuw zijn vergeten, toen concurrerende Indiaanse naties door de (Britse Rijk was het? of het Franse Rijk? maakt het enig verschil?) ertoe aangezet de Beverhuiden binnen te halen in ruil voor nuttige Europese goederen (wat vermoedelijk zou leiden tot de praktijk van scalperen als bewijs van een moord…van uitdagende anti-imperialistische kolonisten??). Ik heb gelezen dat het vooral de Bever en zijn natuurlijke manier van waterbeheer waren die dit continent tot een smaragdgroen juweel maakten. Wie wist dat toen?
Iedereen heeft het te druk met het 'smash & grab'-kapitalisme en de dagelijkse buit om aan andere dingen te denken, denk ik.
Dit hele artikel kan worden samengevat door deze 6 minuten durende video van een liberale Brit hier:
President Trump: Hoe en waarom.. (triggerwaarschuwing)
h**ps://www.youtube.com/watch?v=GLG9g7BcjKs
Het is hysterisch, maar 100% in orde. IMHO (NSFW)
Geweldig. Spot aan! Bedankt voor het plaatsen.