Het socialistische experiment van Venezuela, dat tot doel heeft de extreme inkomensgelijkheid van het land te verminderen en de wijdverbreide armoede te verlichten, heeft Amerikaanse beleidsmakers van streek gemaakt, die nu nieuwe hoop hebben op regimeverandering, zoals Dennis J. Bernstein uitlegt.
Door Dennis J Bernstein
De Amerikaanse regering, gesteund door de reguliere Amerikaanse media, verlangt er al lang naar om het experiment van Venezuela met het socialisme te vernietigen, inclusief de oorlogsdreigingen van president Trump en de eenzijdige berichtgeving die vijandig staat tegenover de recente verkiezingen in het land.
Venezolaanse vlag (Wikipedia)
In augustus stelde Trump militaire interventie voor en verklaarde: “Dit is onze buurman, we zijn over de hele wereld en we hebben troepen over de hele wereld op plaatsen die heel, heel ver weg zijn. Venezuela is niet ver weg en de mensen lijden en sterven.”
Ondertussen loopt de berichtgeving over Venezuela in de Amerikaanse bedrijfsmedia parallel met de PR-uitspraken van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, waarbij alle verzachtende factoren met betrekking tot de economische problemen van Venezuela worden genegeerd en de steun wordt afgewezen die veel Venezolanen nog steeds tonen voor de revolutie die is begonnen door wijlen president Hugo. Chávez.
Rechtsprofessor Daniel Kovalik merkte deze vooringenomenheid in de Amerikaanse media op toen hij in het land waarnemer was bij de recente Venezolaanse verkiezingen.
“De beweringen over fraude zijn ongegrond en grotendeels onbeduidend”, beweert Kovalik. “Ik weet dit omdat ik een van de bijna 70 verkiezingswaarnemers van over de hele wereld in Venezuela was voor de verkiezingen van 15 oktober, en onze groep tot heel andere conclusies kwam over deze verkiezingen dan die welke op grote schaal worden verkocht… We waren getuige van talloze stembureaus in heel Venezuela in waardoor lange rijen kiezers vrijelijk, zonder dwang en in een sfeer van rust hun stem konden uitbrengen.”
Kovalik is de meest recente auteur van Het complot om Rusland tot zondebok te maken: hoe de CIA en de Deep State hebben samengespannen om Poetin te belasteren. Hij werkt aan een boek over Venezuela en doceert Internationaal Mensenrechtenrecht aan de University of Pittsburgh School of Law.
Dennis Bernstein: Je bent net terug uit Venezuela. Waarom was je daar?
Daniel Kovalik: Ik werd uitgenodigd als verkiezingswaarnemer voor de regionale verkiezingen die op 15 oktober plaatsvonden.
Dennis Bernstein: Jimmy Carter heeft gezegd dat deze verkiezingen in Venezuela tot de eerlijkste ter wereld behoorden.
Daniel Kovalik: Ja, hij zei dat ze het beste verkiezingsproces ter wereld hebben. Ik ben het met hem eens. Ze hebben een ongelooflijk uniform proces door het hele land. Zoals u weet doen de VS dat niet. Elke staat kiest zijn eigen manier van stemmen. In Venezuela hebben ze door het hele land dezelfde machines. Ze zijn vrijwel onfeilbaar. Om de machine zelfs te activeren, moet u een vingerafdruk gebruiken. U krijgt een papieren ontvangstbewijs, dat u in een doos stopt nadat u elektronisch heeft gestemd. En als mensen achteraf ontevreden zijn, kunnen ze om een audit vragen.
Dennis Bernstein: Hoe verhoudt zich dat tot de situatie in andere landen?
Daniel Kovalik: Ik zou zeggen dat het beter is dan in de Verenigde Staten. We weten van mensen als Greg Palast dat ongeveer een miljoen mensen ten onrechte van de kiezerslijst zijn gegooid via een proces dat ‘cross check’ wordt genoemd. Je ziet gerrymandering, die zelfs door de rechtbanken racistisch is bevonden. Venezuela wordt niet door dat soort dingen getroffen.
Eén ding dat de Bolivariaanse Revolutie onder Chavez heeft gedaan, was het creëren van een zeer strak, open democratisch proces. De mensen zijn erg trots op hun systeem. Het doet mij pijn om de reguliere pers te lezen, die zeer kritisch is over Venezuela.
De overleden Venezolaanse president Hugo Chavez.
Dennis Bernstein: Trump heeft er zelfs over gesproken om oorlog te gaan voeren tegen Venezuela. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft plannen opgesteld om het land aan te vallen. Wat zijn volgens jou de echte redenen achter zulke praatjes?
Daniel Kovalik: Dit is ouderwetse kanonneerbootdiplomatie, die de Verenigde Staten tegen veel landen hebben gebruikt, maar vooral tegen Latijns-Amerika. Met de verkiezing van Hugo Chavez in 1999 besloot Venezuela dat het een andere weg wilde inslaan dan andere landen in de regio. Ze wilden een socialistische economie hebben, ze wilden hun olie-inkomsten gebruiken voor sociale diensten. Tegenwoordig wordt 70% van hun olie-inkomsten besteed aan sociale voorzieningen. Dat is een gruwel voor de Verenigde Staten. Je kunt niet besluiten jezelf uit het zogenaamde vrijemarktsysteem te halen en geen vergelding van de Verenigde Staten te verwachten.
Laten we niet vergeten dat de VS in 2002 een staatsgreep tegen Chavez steunden. Ze zijn open over het feit dat ze regimeverandering willen. En ze willen het niet omdat ze om de mensen daar geven, maar omdat ze willen dat Venezuela open blijft voor zaken. Ze willen meer controle over de olievelden van Venezuela. Venezuela heeft de grootste oliereserves ter wereld. Dit gaat niet over democratie. De VS kunnen zich niets aantrekken van de democratie. Je ziet dit in Honduras, waar wij de staatsgreep steunden [in 2009]. Je ziet dit in Colombia, waar we wegkijken van talloze mensenrechtenschendingen.
Dennis Bernstein: Je hebt Venezuela en Puerto Rico vergeleken en gecontrasteerd. Kun je daarover praten?
Daniel Kovalik: Puertoricanen zijn staatsburgers van de Verenigde Staten en wat hebben we voor hen gedaan? Tachtig procent van het land heeft nog steeds geen elektriciteit. Het is een zeer gevaarlijke situatie. Ondertussen heb je Trump die zegt dat we ze niet voor altijd kunnen helpen! FEMA helpt nog steeds in New York met de gevolgen van orkaan Sandy! Dit was net als vijf jaar geleden. FEMA-mensen helpen nog steeds in New Orleans met opruimen na Katrina. En nu zegt Trump dat we misschien wel klaar zijn in Puerto Rico, terwijl we nog maar nauwelijks begonnen zijn! En bedenk dat Puerto Rico dankzij de Jones Act niet vrijelijk hulp van andere landen kan krijgen.
Dennis Bernstein: Als ik me niet vergis, stapte Venezuela naar voren om hulp te bieden nadat Katrina toesloeg en de slachtoffers door de federale overheid werden genegeerd.
Daniel Kovalik: En dat gold ook voor Cuba. Venezuela en Cuba doen meer voor de wereld dan enig ander land. Zij waren de eerste hulpverleners op de choleracrisis in Haïti. Met de hulp van Venezuela heeft Cuba medische teams naar 70 landen over de hele wereld gestuurd. Zelfs in hun eigen moeilijke tijden bieden ze hulp aan anderen.
Dennis Bernstein: Waarom zouden de Verenigde Staten zo bang zijn voor de Bolivariaanse Revolutie?
Daniel Kovalik: Noam Chomsky heeft gezegd dat Chavez voor het eerst in 500 jaar heeft geholpen Latijns-Amerika te bevrijden van buitenlandse controle. Dat is de impact van de Bolivariaanse Revolutie. Voor het eerst werpt Latijns-Amerika de imperiumketens af die de Verenigde Staten en Spanje voorheen rond die regio hadden.
[De Verenigde Staten] wierp de democratische regering in Guatemala in 1954 omver omdat United Fruit bang was voor landhervormingen. We hebben Allende in 1973 in Chili omvergeworpen omdat ITT zich zorgen maakte over zijn zakelijke belangen daar. Keer op keer werpen we democratische regeringen omver en installeren we fascistische dictaturen, en toch kunnen we met een strak gezicht zeggen dat we om de democratie geven? Waar het ons om gaat is dat landen als Venezuela openstaan voor maximale uitbuiting door Amerikaanse bedrijven en hun hulpbronnen naar believen aan ons ter beschikking stellen. We hebben Nicaragua nu net sancties opgelegd omdat ze met hulp van China een kanaal door het land proberen aan te leggen. Dit handenwringen gaat dus niet over zorgen voor de democratie.
Dennis Bernstein: Wat zeggen mensen in Venezuela over de strijd? Er zijn aanzienlijke tekorten aan belangrijke goederen, medische goederen.
Daniel Kovalik: Mensen zijn daar eerlijk en open over. Maar ze willen hun eigen problemen oplossen. Eén man benaderde mij in een stembureau en vroeg mij om de mensen in de Verenigde Staten te vertellen dat dit is hoe democratie eruit ziet. Hij zei: “Zeg tegen Donald Trump dat hij ons met rust moet laten.” Een aantal mensen uitte soortgelijke gevoelens. Dit zijn stemmen die je nooit hoort in de reguliere pers, je hoort altijd de oppositie.
Is er sprake van oppositie? Ja. Zijn er mensen die de overheid niet leuk vinden? Ja. Nog [61] procent van het electoraat stemde zondag en de partij van Maduro won 18 van de 23 gouverneurschappen. Mensen vragen: “Hoe kan dat, met al deze uitdagingen, met al deze economische ellende?” Welnu, het is niet zo verwonderlijk dat mensen aanstoot nemen als de Verenigde Staten hun land dreigen binnen te vallen.
Venezolanen zijn slim en beseffen dat de oppositiekrachten hierin op één lijn staan met de VS. Ze associëren de oppositie met buitenlandse interventie. Ze associëren ze met veel van het geweld dat in Venezuela heeft plaatsgevonden. Dat is iets anders dat niet ter sprake komt: hoe de oppositie brutaal geweld heeft gepleegd, vooral tegen gekleurde mensen. Als je naar een pro-Maduro-bijeenkomst gaat, valt het je op dat de mensen bij die bijeenkomst arm en grotendeels zwart zijn. Dit is de revolutie in Venezuela. De welgestelden en de Verenigde Staten zijn er verontwaardigd over dat deze mensen voor het eerst in de geschiedenis worden bevrijd.
Je zou denken dat vooruitstrevende mensen in de Verenigde Staten enthousiast zouden zijn en dat proces zouden willen steunen. Toch is de propaganda in dit land zo dik dat de mensen niet eens beseffen welke kant welke is. Ik kan u garanderen dat de VS niet aan de goede kant staan. Ze zijn nu een regering aan het opzetten die parallel loopt aan die in Caracas.
Dennis Bernstein: Ik herinner me dat de Verenigde Staten onder Reagan probeerden de Sandinisten te destabiliseren en uit de weg te ruimen. Toen ze Costa Rica niet zover konden krijgen om mee te doen, richtten ze feitelijk een schaduwregering op in Costa Rica om te proberen de regering daar omver te werpen.
Daniel Kovalik: En we vielen Panama binnen in 1989. Het is nog steeds niet bekend hoeveel mensen omkwamen bij de bombardementen. We beweerden dat we achter Noriega aan gingen wegens drugshandel, maar de echte reden was dat Noriega had geweigerd het land te laten gebruiken als verzamelplaats voor de Contra's. Dat was zijn zonde, en zijn volk heeft daarvoor een hoge prijs moeten betalen.
Dit is een geschiedenis die mensen vergeten, maar deze geschiedenis is relevant omdat we zien dat deze zich momenteel afspeelt met Venezuela. Het is behoorlijk hartverscheurend. Veel links in Amerika heeft Venezuela in de steek gelaten. Ik was afgelopen zondag de enige waarnemer uit de VS of Canada. Mensen hebben zich aangesloten bij het heersende verhaal over Venezuela. Ze hebben het moeilijk, ze hebben problemen, maar elke keer dat de zaken er beter uit gaan zien, zoals na de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering in juli, verhogen de VS de sancties. Omdat ze geen stabiliteit in Venezuela willen. Ze willen genoeg chaos om president Maduro af te zetten.
Ik denk dat het feit dat mensen net als zondag kwamen stemmen en dat ze grotendeels op de Chavista Partij stemden, aan de Verenigde Staten laat zien dat ze zich niet terugtrekken. Dat ze niet gepest zullen worden. Ik vind dat ze daarvoor een compliment moeten krijgen.
Dennis Bernstein: Hoe moeten de Verenigde Staten omgaan met de bevolking van Venezuela?
Daniel Kovalik: We moeten de betrekkingen met hen normaliseren, we moeten ambassadeurs uitwisselen, we moeten de sancties stopzetten. We moeten zeker stoppen met het bedreigen van militair geweld. We moeten ze hun eigen fouten laten maken, hun eigen oplossingen laten vinden en hun eigen leven laten leiden. Dat is wat democratie is.
Dennis Bernstein: Waar zie je dit heen gaan?
Een schilderij van Simon Bolivar door José Gil de Castro ca. 1823.
Daniel Kovalik: Tenzij er alternatieve stemmen spreken, zou het de slechte kant op kunnen gaan. Gezien de aard van de oppositie en gegeven hoe lang de Bolivariaanse Revolutie aan de macht is, zul je, als de rechtervleugel aan de macht komt – en dat zou kunnen gebeuren gezien het gebrek aan weerstand in dit land tegen het Amerikaanse buitenlandse beleid – een bloedbad zien. Je zult een ander Pinochet-achtig regime zien. Je zult zien dat mensen op straat worden vermoord. Bedenk dat toen Pinochet in Chili aan de macht kwam, waarbij ongeveer 3,000 mensen om het leven kwamen en ongeveer 30,000 anderen werden gemarteld, de regering-Allende nog maar drie jaar aan de macht was. De Bolivariaanse Revolutie is nu achttien jaar aan de macht. Om dat ongedaan te maken zal veel bloedvergieten nodig zijn. Ik heb naar NPR-programma's geluisterd waarin commentatoren heel duidelijk waren dat zij dergelijk bloedvergieten zouden verwelkomen!
Dennis Bernstein: Herinner ons, voordat we besluiten, aan wie Simon Bolivar was.
Daniel Kovalik: Hij was de grote bevrijder. Hij bevrijdde het Andesgebied van Zuid-Amerika van Spanje. Hij droomde ervan Latijns-Amerika te verenigen tot één natie die kon concurreren met landen als de Verenigde Staten. Dat was ook de droom van Chavez. Toen Chavez in 1999 werd verkozen, nam hij de mantel van Bolivar op zich. En opnieuw slaagde hij er volgens Noam Chomsky in Latijns-Amerika te helpen bevrijden van de Amerikaanse controle. Helaas zien we pogingen om die controle opnieuw op te leggen.
Dennis J Bernstein is een gastheer van "Flashpoints" op het Pacifica-radionetwerk en de auteur van Special Ed: Stemmen uit een verborgen klas. U kunt toegang krijgen tot de audio-archieven op www.flashpoints.net.
Ik ben blij dat hij de rol van de NPR bij het verspreiden van anti-Venezolaanse propaganda noemde. Daarom heb ik zelfs liberale vrienden horen zeggen dat de mensen in Venezuela verhongeren onder een dictatuur en dat “we iets moeten doen.”
Nee, u hoeft niets te doen, aangezien elk volk de gevolgen van zijn daden onder ogen moet zien en zichzelf moet verenigen in tijden van grotere nood, om werkelijk vooruit te komen als samenleving.
Volgens een intern onderzoek van enkele van de meest prestigieuze universiteiten van Venezuela en een paar Colombiaanse universiteiten verloor 75% van de Venezolanen in 8 gemiddeld 2016 kilo. Ik heb perfect geklede ouderen gezien die gedwongen werden in de vuilnisbak te zoeken naar voedsel. Ik heb lokaal nieuws gelezen over kleine kinderen die stierven aan vergiftiging door het eten van een soort yucca die niet geschikt was voor menselijke consumptie en die in de vuilnisbak was gevonden, omdat hun ouders hen na drie hele dagen geen hapje meer hadden kunnen bezorgen. We hebben zelfs een naam voor dit “Maduro-dieet”. Een term die zelfs voor de grap werd genoemd door onze buschauffeur: http://www.reuters.com/article/us-venezuela-politics-idUSKBN16U1UL
Haal alsjeblieft even je hoofd uit de goot en realiseer je dat jij degene bent die propaganda consumeert en geüniformeerde meningen spuugt.
We wonen in Florida en hebben heel veel Venezolaanse asielzoekers. Ik kan me voorstellen dat mensen die commentaar geven hen ‘oligarchen’ zouden noemen, maar de meesten zijn standaardingenieurs, tandartsen en leraren. Velen behoorden tot de middenklasse. Ze lieten alles achter om naar de VS te komen, huizen schoon te maken en Ubers te besturen. Hun verhalen worden niet door de bedrijfspers gefilterd. Hun verhalen zijn echt. Het enige wat je hoeft te doen is luisteren.
Ik kan me voorstellen dat ze moeten zijn vertrokken omdat de democratie in Venezuela zo vrij is dat ze al die vrijheid niet konden opeisen. Terwijl Venezuela zich teweer stelt tegen het Amerikaanse imperialisme, verkopen ze al hun bezittingen aan het Russische imperialisme om economisch nauwelijks overeind te kunnen blijven.
Als Venezuela geen OIL zou hebben, zouden we het niet hebben over de vele pogingen van door de VS gefinancierde NGO's om een regimeverandering in gang te zetten. Het omverwerpen van democratisch gekozen leiders sinds 1953 is een traditie
Wauw... Deze fauteuils blijven me verbazen.
15 jaar geleden kon je voor 4.3 Venezolaanse Bolivares een dollar kopen. Weet je wat er daarna gebeurde? De ‘socialisten van de 21e eeuw’ gingen vol gas. Vandaag kun je voor 43,000.00 Bolivares één Washington kopen.
Chavez begreep maar al te goed wat het grootste probleem waarmee Venezuela rond de eeuwwisseling werd geconfronteerd: een verlammende ongelijkheid. Hij begreep ook hoe hij hiervan volledig kon profiteren; het verwerven van de gunst van de kansarmen, de meerderheid van de bevolking, om te bereiken wat hij maar wilde in een democratie. Dit betekent: de Grondwet naar zijn zin herschrijven, herverkiezingen voor onbepaalde tijd toestaan, alle macht om hem heen nog meer aantasten door elke schijn van machtsverdeling uit te hollen. De uitvoerende macht, de electorale macht en het Hooggerechtshof, allemaal onder zijn duim.
In de afgelopen twintig jaar heeft het bbp van Venezuela, als gevolg van de historisch hoge olieprijzen, de totale winsten van de twintigste eeuw in de schaduw gesteld. Een periode met een olievat van $20, een historische kans om te ontsnappen aan de klauwen van de onderontwikkeling, om een industrie op te richten, om een regionale, misschien wel een continentale macht te worden, allemaal verspild en gestolen door Chavez en zijn handlangers.
Veel sociale programma's, ja. Veel huizen, elektrische apparaten en tegoeden weggegeven. Een paar jaar geleden kon iedereen die zich aanmeldde een jaarlijks quotum aan gesubsidieerde dollars ontvangen om naar het buitenland te reizen of te studeren. Dit is een klassiek voorbeeld van “een man een vis geven zonder hem te leren hoe hij moet vissen”.
Niet alleen is de waarde van eerlijk werk naar de hel gegaan, maar de basis van een succesvol land, de enige manier om echt vooruitgang te boeken, namelijk een gedegen opleiding, is actief gesaboteerd door de overheid. De financiering van openbare universiteiten, waarvan er vele sinds de eerste helft van de vorige eeuw feilloos hadden gefunctioneerd, begon steeds minder overheidsfinanciering te ontvangen, terwijl particuliere universiteiten op alle mogelijke manieren werden bedreigd en gekleineerd. Dit is logisch, omdat een domme bevolking gemakkelijker te controleren is, en dat is alles wat de chavista's nastreven. Te beheersen. Om hun zakken te vullen, terwijl pasgeboren kinderen en moeders in ziekenhuizen sterven in gruwelijke taferelen, rechtstreeks uit het Victoriaanse tijdperk, in ons huidige jaar. Terwijl ouderen en fatsoenlijke mensen van middelbare leeftijd, die tien jaar geleden een vaste baan hadden, nu in de prullenbak moeten snuffelen. Terwijl Venezolanen dagelijks worden afgeslacht, lijden ze onder het hoogste aantal moorden per hoofd van de bevolking ter wereld, erger dan welk modern oorlogsgebied dan ook, en met een straffeloosheid bij moord die bijna 95% bedraagt.
Miljoenen mensen hadden geen andere keuze dan te ontsnappen uit ons geliefde moederland. Velen van ons hebben niets anders dan onze kleren aan en een paar honderd dollar op zak. En dat allemaal dankzij een militaristische misdadiger, die een staatsgreep probeerde te plegen en mislukte, gratie kreeg van de oude garde in een verzoenende daad, en hij betaalde terug in natura door wat een paradijs had kunnen zijn, volkomen te vernietigen.
Ik zou gewoon willen dat je op een dag voorbij je misplaatste ideologie zou kunnen kijken, je persoonlijke waanzin die keer op keer iets ziet mislukken, en niet tot een andere conclusie kunt komen dan: “Dat was geen echt socialisme”. Ik zou alleen willen dat je op een dag eens goed in de spiegel kon kijken en jezelf de vraag kon stellen: sta ik aan de verkeerde kant van de geschiedenis?
Mijn vrouw is Colombiaanse, we wonen in Zuid-Florida – veel Venezolaanse vrienden hier en velen zitten nog steeds vast in Caracas. Ik gebruik met opzet het woord gevangen! Ik kan er niet één bedenken die de huidige regering leuk vindt, sterker nog, ze haten het allemaal. Een van deze vrienden werd gedwongen zijn bedrijf, een bedrijf dat zijn familie al honderd jaar in bezit had, aan de overheid over te dragen. Hij dacht dat de socialistische regering het met rust zou laten, omdat het relatief klein was. Verkeerd, ze hebben het met al zijn bezittingen in beslag genomen en binnen korte tijd hebben ze het tegen de grond gewerkt en waren alle werknemers werkloos. Dit is de echte belofte van het socialisme!
Natuurlijk ben ik niet blij met de Amerikaanse inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen – dit moet stoppen! Maar laat u niet misleiden door te denken dat het Venezolaanse socialisme werkt. Dat gebeurt niet en de mensen lijden verschrikkelijk!!
Hallo Pete… Ik weet niet waar ze deze Daniel Kovalik-man hebben gevonden, hij is duidelijk een aanhanger/apologeet van het regime. Dat is niet ongebruikelijk, maar niet representatief. Op dit moment kan ik nog steeds Chilenen vinden die aanhangers van Pinochet zijn en zelfs sommigen die portretten van Pinochet in hun huis hebben hangen, maar zij zijn nauwelijks de stemmen die voor het land als geheel spreken.
Venezuela besloot oliefutures te verhandelen in yuan in plaats van dollars, en de volgende dag begon de dreiging om deze binnen te vallen.
Die onzin over de handel in yuan, die een bedreiging vormt voor het regime, is flagrante onzin
nog meer belachelijke onzin in een poging een onverdedigbaar en mislukt regime te verdedigen.
het volkomen domme economische en monetaire beleid van Chavez, het toevertrouwen van belangrijke functies aan incompetente mensen die alleen gekozen zijn vanwege loyaliteit aan zijn persoon en niet vanwege enige expertise, en de regelrechte domheid van de overleden opvolger van Chavez heeft het regime van Chavez vernietigd.
niemand hoefde er iets aan te doen. het was te dom om te overleven.
(en trouwens, hoe komt het dat de arme Chavez, die slechts van een schamel overheidssalaris leefde, erin slaagde obsceen rijke kinderen achter te laten????)
De flagrante Amerikaanse ondermijning van Venezuela benadrukt verder de groteske hypocrisie van de verontwaardiging over de nog onontdekte Russische inmenging in de POTUS-verkiezingsfarce. Jammer dat dit door onze media niet van de daken wordt geroepen
/”Herinner je dat toen Pinochet aan de macht kwam in Chili”/
Nou, hier in Chili, de dingen lijken heel anders dan het portret dat Daniel Kovalik schildert:
h**p://www.emol.com/noticias/Internacional/2016/07/04/810792/Macri-acusa-al-Gobierno-venezolano-de-violar-todos-los-derechos-humanos.html
h**p://www.emol.com/noticias/Nacional/2017/08/07/870006/Cadem-El-86-de-los-chilenos-considera-que-Venezuela-tiene-un-gobierno-dictatorial.html
Santiago is gevuld met illegale Venezolaanse migranten die kunnen worden ingehuurd om bijna alles te doen voor een cent per dollar. Ze zouden het hilarisch/absurd/vervelend/droevig vinden dat Venezuela aanbood hulp te sturen naar Puerto Rico.
h**p://www.emol.com/noticias/Internacional/2017/06/03/861241/Marcha-contra-el-hambre-Oposicion-venezolana-protesta-por-la-escasez-de-alimentos.html
Vanuit Chileens perspectief lijkt Daniel Kovalik meer te bieden dan hij laat blijken. Het zou moeilijk zijn om hier iemand te vinden die hoopt dat Chili ooit een revolutie in Bolivariaanse stijl zal ondergaan.
Het enige dat Kovalik zei dat logisch is, is dat de Verenigde Staten zich er buiten moeten houden.
Ja, als we er maar buiten bleven.
En laat andere landen hun eigen beslissingen nemen.
Ik kan me niet voorstellen hoe onze leiders het zouden aanpakken als een ander land zou komen opdagen en ons zou vertellen wat we moesten doen…
Hmmmm…….
Echt? U hield meer van de martelingen, executies en verdwijningen onder het door de VS geïnstalleerde Pinochet dan van het socialistische ‘regime’ van Allende? Is dat wat je naar Chili bracht?
Het Pinochet-regime eindigde in 1990 met een Nationale Volksraadpleging.
En I zou zeggen dat dit het understatement van het jaar is. Stemmen met de no-verify-machines op het aanraakscherm is een grap, en ook een slechte.
Ooit zou ik als vanzelfsprekend hebben aangenomen dat er in Venezuela iets mis mee was, maar nu niet meer. Hoewel ik vrijwel niets over dat land weet, weet ik wel dat noch de Amerikaanse regering, noch haar sokpoppen als de NYT of WP een greintje geloofwaardigheid hebben.
Ja, de tromgeroffel om welke staat dan ook te demoniseren die terugvecht tegen de uitbuiting door de banken, de grote olie, de grote noem maar op, gebruikt angst om ons te laten berusten in dit wrede beleid.
Op dit moment is Vladimir Poetin de duivel.
Ik weet op de een of andere manier niets over Poetin (hoewel Pussy Riot tegen hem protesteerde en de gevangenis riskeerde, wat een bandlid heeft moeten verduren – geen indicatie dat hij op geen enkele manier een goede kerel is)
Niettemin ben ik het beu om Poetin dit en Poetin dat te horen alsof Rusland een ernstige bedreiging voor dit land vormt.
Dat klopt niet, vooral omdat Andrew Bacevich er in zijn Pardee School-toespraak op wijst dat Rusland geen topmacht is, zoals China, India, Europa en de VS dat wel zijn.
Hoe dan ook heeft Rusland blijkbaar 144 miljoen inwoners. Het is geen monolithisch land van Poetin-bots…..
“Vijftig jaar geleden weigerde Arkhipov, een hoge officier van de Sovjet-onderzeeër B-59, toestemming om zijn nucleaire torpedo te lanceren.”
Dit Guardian-artikel vertelt dat verhaal:
“Bedankt Vasili Arkhipov, de man die een kernoorlog heeft gestopt”
https://www.theguardian.com/commentisfree/2012/oct/27/vasili-arkhipov-stopped-nuclear-war
Edward Wilson
Weet je dat Pussy Riot niet is veroordeeld voor het protesteren tegen Poetin, maar voor het plegen van vandalisme in een kerk als onderdeel van dat protest?
Het hele Pussy Riot-gedoe was het begin van de massale mobilisatie van haat door de CIA tegen Poetin en Rusland, waarbij gebruik werd gemaakt van een onderwerp dat centrumlinks dierbaar was: LGBT-rechten. Maar vergeet niet dat ze de kwestie van de vrouwenrechten gebruikten ter voorbereiding op de oorlog in Afghanistan.
Toen werden tijdens de Olympische Winterspelen de media gerekruteerd om Rusland voortdurend te veroordelen omdat het anti-LGBT was.
Hé, ik ben LGBT en LGBT-rechten zijn belangrijk voor mij. Maar ik moet een CIA-operatie herkennen als het dat is. (Niet dat Pussy Riot het instrument van de CIA wilde zijn, wat ze uiteindelijk waren.)
Goed punt. Niets is wat het lijkt aan de oppervlakte.
Nee dat wist ik niet. Bedankt!
Als ik me de naam goed herinner, moet het een zekere homoseksuele Amerikaanse advocaat zijn, Matthew Griffith genaamd, die een essay schreef over de werkelijke toestand van LGBT-mensen in Rusland en de situatie zoals afgebeeld in de westerse MSM. Het zal je misschien verbazen, maar de verschillende media-experts zijn, laten we zeggen, zuinig geweest met de waarheid. Het was zeker verrassend voor deze persoon. Zelfs sommige Russen zijn getroffen door het imago van hun land op dit gebied, zoals dat door professionele Russofoben in de media wordt opgeroepen. Dat wil niet zeggen dat de zaken rooskleurig zijn, maar zeker niet over de horrorshow die mensen onder dwang hebben gevoed.
Ja, het is zover gekomen dat uitspraken van de regering of haar media-lakeien mij doen geloven dat precies het tegenovergestelde waarschijnlijk de waarheid is. Orwell zag het al lang aankomen.
Bedankt voor de aandacht voor Venezuela, en ik vraag me af hoeveel steun zij in het algemeen hebben in Latijns-Amerika? Trump meende duidelijk nooit een woord dat hij zei dat hij geen oorlog wilde. Elke Amerikaanse president sinds Kennedy sluit zich aan bij de diepe staat. We moeten een manier vinden om ze tegen te houden. De documentatie over wie dit aanstuurt is al tientallen jaren aan de gang, maar “zij” kunnen niet worden verdreven zonder revolutie of ineenstorting.
Macht corrumpeert. Zoals Trump zou zeggen: wat is het nut van een enorm leger als je het niet gebruikt?
Simon zegt: "Wat drinkt Kovalik?"
Als u daar überhaupt een redenering had gehad, weet ik zeker dat u die ook zou hebben gepresenteerd.
Alternatieve nieuwe bronnen moeten dieper gaan graven en feitelijke gezichten en namen plaatsen bij de mensen die het Amerikaanse beleid sturen. Als men het erover eens is dat het hele punt van alternatieve nieuwe bronnen is om achter de waarheid te komen, dan is het redelijk om te betogen dat het zinloos is bij het beschrijven van het Amerikaanse beleid zonder te begrijpen wie het precies aanstuurt en waarom. Dit artikel is een goed voorbeeld. We weten al dat de Amerikaanse regering een lange geschiedenis heeft van inmenging in de interne aangelegenheden van veel landen. Dit artikel biedt heel weinig dat we niet al wisten, verwachten en vermoeden.
In de paar jaar dat ik artikelen in alternatieve nieuwe bronnen heb gelezen, is een veel voorkomende reactie die ik heb de vraag: wie is precies de drijvende kracht achter het beleid, de onrust en de strijd? Als iemand wordt gedood door een schot van een geweer, ben ik meer geïnteresseerd in het weten wie de trekker heeft overgehaald en waarom, in plaats van welk type geweer en kogel zijn gebruikt. Als we deze analogie gebruiken, is het Amerikaanse beleid ten aanzien van Venezuela het geweer en de kogel, maar we weten niets over wie de trekker heeft overgehaald. Waarom is dat?
Ik ben het daar volledig mee eens, Ian!
Het was voor mij een eye-opener om het Waarheidsrapport over de staatsgreep in Honduras te lezen.
http://friendshipamericas.org/sites/default/files/report_cdv_honduras_english.pdf
Stap voor stap leer je over de verwikkelingen van verschillende multinationale bedrijven en rechtse families, wier belangen voorop staan.
Dit gaat hier uiteraard ook door.
Denk aan de ontmoetingen van Cheney met de geheime lijst van grote bedrijven.
Big Oil ontkent inspraak te hebben in het beleid, maar hun zakelijke belangen vormen zeker een belangrijk onderdeel van beleidsbeslissingen…
en verweven met de Koude Oorlog-ideologie en binnenlandse propaganda en angstzaaierij.
Toen dichter Ken Saro Wiwa in Nigeria werd vermoord en mensen protesteerden tegen Shell Oil, ontkende Shell alle aantijgingen.
Volgens dit artikel betaalden ze miljoenen aan de familie van de dichter:
http://www.dw.com/en/why-nigerian-activist-ken-saro-wiwa-was-executed/a-18837442http://www.dw.com/en/why-nigerian-activist-ken-saro-wiwa-was-executed/a-18837442
Ze laten misschien geen vingerafdrukken achter van hun gesprekken met het regime dat de dichter heeft vermoord, maar het is duidelijk dat zijn pogingen om zijn volk, de Ogonis en hun land te beschermen, de bedrijfsplannen van Shell verstoorden……
Deze bedrijven laten geen vingerafdrukken achter, maar hebben blijkbaar achter gesloten deuren ontmoetingen gehad met corrupte functionarissen.
Het is de manier van de wereld.
Zij die het goud heeft, regeert.
Bernie's drang om veel geld uit de politiek te halen is een groot deel van de oplossing...
Prachtige referentie over Honduras! Grote danX!
Het aantal medesamenzweerders in de VS die onze bemoeizuchtige interventies in plaatsen als Venezuela tot stand brengen, is bijna gelijk aan de hele hebzuchtige, onwetende populatie van petroleumdronkaards en oorlogsfanaten die deel uitmaken van onze grote natie.
Ja, inderdaad, Mike!
De meesten van ons zijn medeplichtig aan het toegeven aan deze grove gruwelijke wandaden.
Ik weet niet zeker hoe dat samengaat met ons gevoel van triomfalisme en de felicitaties aan onszelf omdat we de beste mensen zijn die er zijn.
Hoe kunnen we fatsoenlijke mensen zijn en tegelijkertijd dit wrede beleid accepteren, terwijl we in het geheim in ons diepste verborgen zelfbewustzijn weten hoe verkeerd ze zijn.
Ik denk dat we voortdurend tegen onszelf liegen.
Tegelijkertijd denk ik dat onze beleidsmakers handige gespreksonderwerpen laten vallen in het verhaal dat we gebruiken om het allemaal acceptabel te maken.
Als we bijvoorbeeld een land gaan bombarderen zodat we de olie kunnen pakken, verstoppen we ons achter het spreekwoord dat Saddam Hoessein een monster is... Ja, hij was waarschijnlijk een monster, maar miljoenen van zijn mensen verdienden het niet om gedood of verminkt te worden , ontheemd, gemarteld, blootgesteld aan giftig verarmd uranium en de rest… om hun lijden nog groter te maken.
Ik denk dat we gewoon gevaarlijke idioten zijn met meer geld dan hersens.
Je kunt niet van een burger verwachten dat hij individuen kan traceren die betrokken zijn bij deze geheime oorlogen die door de CIA en anderen onder leiding van de presidenten worden gevoerd, zonder leiding van het Congres of zonder debat van het volk. Die situatie wordt zoveel mogelijk onderzocht door alternatief nieuws. Enkele agenten van de geheime dienst uit vroegere tijden zijn bekend. Zie bijvoorbeeld Presidents' Secret Wars en vele andere bronnen. Je zult veel alternatieve nieuwsartikelen met details vinden, maar zelfs generaties later kun je het volledige beeld niet verwachten.
Wanneer de Verenigde Staten de democratische processen van andere landen gaan bekritiseren, zoals met Venezuela is gebeurd, zou de wereld moeten reageren door te vragen: 'en kijk eens naar wie andere landen bekritiseert vanwege hun eerlijkheid bij de verkiezingen'. Ik bedoel, hoe eerlijk waren de verkiezingsuitslagen van George W. Bush in 2000, toen het Amerikaanse Hooggerechtshof voor de stemgerechtigde Amerikaanse bevolking besliste wie er in het Oval Office moest zitten. En als je wilt zien hoe verpest onze politieke partijen zijn met hun corrupte verkiezingsvoorverkiezingen, hoef je niet verder te kijken dan Hillary’s DNC-campagne van 2016, waar politieke bijdragen door de congresdistricten worden gespoeld om te worden hergebruikt in het bod van Hillary Presidential Campaign, om Hillary verder te financieren. en opwaarts richting de nederlaag. Als je dan hier in Amerika zit en andere landen bekritiseert, is dat genoeg om je te laten opspringen en te schreeuwen: 'Geef me een pauze', als er ooit een reden was om het te laten rusten.
Zeer toepasselijke en waarheidsgetrouwe opmerkingen Joe. Het is altijd geruststellend om jullie reacties te lezen. Je had veel meer beet in deze. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom. En er zit veel kracht in de reactie van Vladimir Poetin op de vraag van een Amerikaanse journalist over Oekraïne tijdens de bijeenkomst van de Valdai Discussion Club vorige week in Sotsji. Het is echt interessant om deze te bekijken. De onderstaande link:
https://thesaker.is/putins-answers-a-us-journalist-on-the-ukraine/
Bedankt Dave, het was een zeer informatieve video.
Bij het lezen van de ondertitelde video waarin Poetin de situatie in Oekraïne beschrijft, verteld vanuit het standpunt van Rusland, is het een video die geweldig zou zijn als meer Amerikanen hem zouden zien. Alleen de manier waarop nieuws in de VS wordt verspreid, maakt de kans groot dat een video waarin je mij aan Dave koppelt, in Haïti een grote kans heeft dat deze ooit wordt uitgezonden. Net als de Poetin-interviews van Oliver Stone, zelfs als een vrij groot kabelnetwerk als ShowTime het oppikt, zou de uitzending van Poetin op zijn best beperkt zijn, omdat het op ShowTime is en niet op CBS, ABC of NBC. Zou u zich nu niet kunnen voorstellen dat in een weldenkend land, dat opschept over zijn internationale status, het uitzenden van een interview met de Russische tophondenleider een aanzienlijke markt zou hebben die groot genoeg is om een show zoals ik hier vermeld te rechtvaardigen?
Oké Dave, doe rustig aan. Joe
Nogmaals bedankt, Dennis Bernstein; dit keer voor een langverwachte en verfrissende evaluatie van de situatie in Venezuela. Het was moeilijk om in de pers iets positiefs te vinden over de “Bolivariaanse revolutie”, zelfs RT had lange tijd de poging van de regering om de natie te democratiseren in diskrediet gebracht. Hoewel ik geloof dat er vanuit een doctrinair socialistisch perspectief op een hardhandige manier veel is gedaan, kan er weinig twijfel over bestaan dat Amerikaanse “inlichtingen”-agenten en subversieve buitenlanders veel hebben gedaan om de grotendeels van olie afhankelijke economie van Venezuela te irriteren.
Ik ben het zó zat dat we ons bemoeien met het democratische leven van kwetsbare landen, wat leidt tot gruwelijk geweld om exploiteerbare ‘toevluchtsoorden’ te creëren voor onze grootste bedrijven, banken en de lokale rechtse anti-mensenrechtenoligarchen.
Zelfs onze zeer gerespecteerde (door de “liberale elite”) president Barack Obama stond in 2009 werkeloos toe terwijl onze “beste en slimste”,
Minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton weigerde de rechtse Hondurese staatsgreep tegen de democratisch gekozen president Manuel Zelaya een MILITAIRE COUP te noemen (die de militaire hulp aan het land zou hebben tegengehouden). In plaats daarvan verfijnde Clinton de Amerikaanse steun voor een rechtse overname, die de volgende dag onmiddellijk werd gevolgd door gruwelijk bloedvergieten, vooral tegen vrouwen, wat uiteindelijk leidde tot de moord op de heldhaftige inheemse vrouwelijke activiste Berta Caceras.
RE: reactie van Daniel Kovalik:
“Je zou denken dat vooruitstrevende mensen in de Verenigde Staten enthousiast zouden zijn en dat proces zouden willen steunen. TOCH IS DE PROPAGANDA ZO DIK IN DIT LAND DAT MENSEN ZELFS NIET BESEF WELKE KANT WELKE KANT IS. Ik kan u garanderen dat de VS niet aan de goede kant staan. Ze zijn nu een regering aan het opzetten die parallel loopt aan die in Caracas.”
is dat niet de waarheid!!!!! – zelfs de JFK School van de Harvard Universiteit wordt, op enkele uitzonderingen na, voor zover ik weet volledig gepropageerd door deze onzin.
Deze verheerlijkte, goed gevoede (door ons cultureel patronagesysteem) ‘experts’ werden geïntimideerd door politieke hacks als Mike Pompeo en Mike Morrell om de erebeurs aan Chelsea Manning in te trekken. Terwijl Lewandowski samen met andere hacks op hun lijst bleef staan,
Ze kunnen niet inzien dat mevrouw Manning, een moedig gewetensvol persoon, gruwelijke wandaden uit onze naam aan de kaak heeft gesteld.
Hun hoofden zitten te ver in hun kont.
Het is hopeloos.
We zullen de drie miljoen Amerikanen in Puerto Rico negeren, en de strijdende mensen hier thuis in naam van de ‘democratie’, die al zeventig jaar handig verweven is met de ideologie van de Koude Oorlog om ons beleid te verschuiven naar het voeren van een regime-change-oorlog, terwijl Eisenhowers MIC wordt vetgemest – het vertroetelen van de rijken en machtigen, terwijl het de wereld minder veilig maakt en minder kans maakt om de verstoring van het klimaat te overleven.
Zoals Randy Newman zegt in “A Few Words in Defense of Our Country” – “dit imperium loopt ten einde, net als de rest…….
link in volgende reactie
http://www.goldmanprize.org/recipient/berta-caceres/
https://www.youtube.com/watch?v=E0EAwSpTcM4A Weinig woorden ter verdediging van ons land
Randy Newman
Ik zou graag willen zeggen
Een paar woorden
Ter verdediging van ons land
Wiens mensen niet slecht zijn
Ze zijn ook niet gemeen
Nu, de leiders die we hebben
Terwijl ze de ergste zijn die we hebben gehad
Zijn nauwelijks de ergste
Deze arme wereld heeft het gezien
Laten we de bladzijden van de geschiedenis omslaan, oké?
Neem bijvoorbeeld de Caesars
Wel, met de eerste paar ervan
Ze sliepen met hun zus, stopten kleine jongens in zwembaden en brandden de stad plat
En een van hen, een van hen benoemde zijn eigen paard tot Raadsman van het Rijk
Dat is zoiets als vice-president of zoiets
Dat is op dit moment geen goed voorbeeld, toch?
Maar hier is er één:
Spaanse inquisitie
Dat is een goede
Breng mensen in een verschrikkelijke positie
Ik denk er niet eens graag over na
Nou, soms denk ik er graag over na
Maar een paar woorden
Ter verdediging van ons land
Wiens tijd aan de top
Er kan een einde aan komen
Nu willen we hun liefde niet
En respect is op dit moment vrijwel uitgesloten
Maar in tijden als deze
We kunnen zeker een vriend gebruiken
Hitler
Stalin
Mannen die geen introductie behoeven
Koning Leopold van België, dat klopt
Iedereen vindt hem zo geweldig
Nou, hij was eigenaar van Congo
Hij heeft het ook verscheurd
Ik heb de diamanten meegenomen
Het zilver meegenomen
Nam het goud
Weet je wat hij ze achterliet?
Malaria
Weet je, een president zei ooit: ‘Het enige waar we bang voor moeten zijn, is de angst zelf’
Nu lijkt het erop dat we bang moeten zijn
Het is zelfs patriottisch
Kleurgecodeerd
Waar we bang voor moeten zijn?
Wel, van bang zijn
Dat is wat terreur betekent, nietwaar?
Dat betekende het vroeger
Weet je, het maakt me een beetje kwaad dat dit Hooggerechtshof mij gaat overleven
Een stel jonge Italiaanse jongens en een broer nu ook aan het Hof
Maar ik daag je uit, waar ook ter wereld, om voor mij twee Italianen te vinden die net zo strak zijn als de twee Italianen die we hebben
En wat de broer betreft
Nou, Pluto is ook geen planeet meer
Het einde van een imperium
Is op zijn best rommelig
En het einde van dit imperium
Net als al de rest
Zoals de Spaanse Armada
Op drift op zee
We zijn op drift in het land van de dapperen
En het huis van de vrijen
Afscheid
Afscheid
Afscheid
Afscheid
Tekstschrijvers: Randy Newman
Een paar woorden ter verdediging van ons land songteksten © Downtown Music Publishing LLC
Probeer daar maar eens te wonen, Denny...
De levensomstandigheden in Venezuela zouden zeker veel slechter zijn onder elk systeem van oliemaatschappijen in buitenlandse handen met winsten, een plutocratie van lokale schurken en een dictatuur van generaals, die de VS altijd in Latijns-Amerika hebben geïnstalleerd.
Wij (rijke oligarchen) haten het socialisme. Stel je voor dat je onze rijkdom deelt met de armen! Wat een slecht idee!
John Pilger over MSM vijf jaar geleden en het is nog steeds relevant voor vandaag.
http://johnpilger.com/videos/media-and-war-challenging-the-consensus
Geweldige video, Stephen…Noam Chomsky vat het goed samen met termen als “ondraaglijke waarheden” gecensureerd door de MSM en “het normaliseren van het ondenkbare” door groepsdenken naar de massa te verspreiden.