De infrastructuur van Puerto Rico, die al onder zware druk stond vanwege de enorme schulden van het Amerikaanse grondgebied en de eisen van zijn crediteuren, is nu verwoest door de orkaan Maria, zoals Dennis J. Bernstein meldt.
Door Dennis J Bernstein
Hoewel president Trump opschepte over het relatief lage dodental als gevolg van de orkaan Maria – 16 ten tijde van zijn bezoek dinsdag – steeg het aantal al snel naar 34 en er werd verwacht dat het nog veel verder zou stijgen als geïsoleerde ziekenhuizen zich eindelijk konden melden.
Veel van de 59 ziekenhuizen van het eiland waren afgesloten van de stroom en de helft van de 3.4 miljoen inwoners van het eiland had geen veilig drinkwater. De aanhoudende crisis weerspiegelde een trage reactie van de federale overheid.
Een verwoest gebied in San Juan, Puerto Rico, na de orkaan Maria, 23 september 2017. (foto van de Nationale Garde Puerto Rico door sergeant Jose Ahiram Diaz-Ramos)
De Puerto Ricaanse joodse feministische schrijfster, dichter en activiste Aurora Levins Morales is een nationaal bekende Puerto-activiste. In het volgende interview uitte Morales haar verontwaardiging over de racistische reactie van Trump op de orkaanramp in Puerto Rico.
Morales is de auteur van Medicijnverhalen, Remedios: verhalen over aarde en ijzer uit de geschiedenis van Puertorriqueñasen Aanmaakhout: geschriften over het lichaam, en co-auteur van twee boeken met haar moeder, Rosario Morales.
Ze creëerde het Vehicle for Change-project om haar chemisch toegankelijke stacaravan te onderzoeken, ontwerpen, financieren en bouwen, en reist momenteel door de Verenigde Staten om te schrijven over de samenvloeiing van strijd op het gebied van ecologie, gezondheid en sociale rechtvaardigheid voor haar radioblog Letters from Earth, uitgezonden op Flashpoints op Pacifica Radio. Ze schrijft en treedt op met Sins Invalid, een prestatieproject voor gehandicaptenrecht in de Bay Area. Ik sprak met Morales op 2 oktober.
Dennis Bernstein: Aurora Levins Morales heeft de situatie nauwlettend in de gaten gehouden. Dit is je thuisland en je moet diepbedroefd zijn.
Aurora Levins Morales: Ik ben er kapot van. We zijn allemaal wanhopig op zoek naar informatie en er is heel weinig te krijgen. Het grootste deel van het eiland is nog steeds niet bereikbaar. Mijn huis ligt in een afgelegen bergachtig gebied in het westen van het eiland, waar nog helemaal geen hulp is ontvangen. Vandaag heb ik een gedicht geschreven, wat voor mij de duidelijkste manier is om uit te drukken wat er op dit moment aan de hand is. Het heet Geruchten:
Geruchten
Iemand plaatste een bericht over de bijen, hoe ze verwoed overal zoeken naar de bloemen die verdwenen zijn. Ze zeiden dat ze kommen met suikerwater voor ze moesten zetten, zodat de bijen niet allemaal doodgaan, maar niemand heeft suiker en niemand heeft water.
Iemand heeft een bericht gepost vanuit Carrizales, slechts tien ondergrondse bochten verwijderd van mijn huis. Er stond: 'De wegen naar de stad zijn kapot. We kunnen de winkels niet bereiken. Wij hebben geen eten.” Dat was dagen geleden.
Er zijn zeven bronnen op het land van mijn familie. Ik hoop dat een paar mensen met kapmessen een pad kunnen openen zodat iedereen kan drinken. Ik hoop dat er nog bronnen zijn.
Iemand plaatste een artikel waarin stond dat de mortuaria zo vol zijn, dat er geen ruimte is voor nog één lichaam, dat mensen hun doden zelf begraven, en de gouverneur zegt nog steeds dat er maar zeventien doden zijn.
Iemand berichtte over de vader van een voormalige burgemeester die stierf omdat niet al zijn connecties hem de zuurstof konden geven die hij nodig had.
Iemand zei dat mensen het bedorven voedsel uit hun dode koelkast aten omdat er niets anders was, en ik dacht aan de geur, aan het feit dat ze hun neus moesten dichthouden om het door te slikken, en aan voedselvergiftiging, diarree en braken, zonder water om te drinken. of inwassen.
Ik herinner me wat don Luis van zijn vader hoorde na San Ciriaco, 1899, hoe de mensen de wortels van bananenplanten uitgroeven omdat er niets anders te eten was, dat ze niets anders mochten proeven dan water en aarde. Ik herinner me hoe vijftig jaar geleden de armste mensen het land van anderen binnenslopen om malanga op te graven. Ik fluister: Graaf. Geef niet op. Blijf graven.
Iemand plaatste foto's, tien verborgen bochten in de andere richting van mijn huis, en het leek wel november in New England, kale takken, door de wind verbrande bruine bladeren. Het zag eruit als een oorlogsgebied, met enorme gaten ter grootte van een bom in betonnen gebouwen en de muren ontbraken. De mensen die de foto's maakten, konden op die weg maar zo ver komen. Ze hebben het niet gehaald waar mijn mensen zijn.
Iemand zei dat de magazijnen vol zijn en dat onze handen leeg zijn. Iemand heeft gepost dat ze elk minimaal pakje FEMA-voedsel in vieren verdelen. Een pakje appelmoes. Een kraker. Een slokje water. Binnenkort delen ze alleen maar foto's van eten uit. Laat ze etiketten eten.
Wanneer ze maar kunnen, posten de mensen foto na foto van zichzelf terwijl ze kapotte bomen slepen, puin ruimen, elkaar op hun rug dragen, elkaar door vervuild overstromingswater naar droog land drijven en het laatste voedsel delen.
Hier in de verte zijn we allemaal gekanteld, uit balans, en leunen we met ons hele zelf naar datgene waar we van houden. We plaatsen foto na foto van alle dozen die we voor ze hebben ingepakt, al het geld dat we hebben gestuurd, alle kleding, luiers, medicijnen en voedsel dat in de magazijnen is blijven liggen. We blijven de namen van onze stiltes posten, alle plaatsen waar we onze onbeantwoorde berichten hebben achtergelaten.
Zonder elektriciteit weten ze misschien niet dat de man die zichzelf president noemt, denkt dat Puertoricanen zitten te wachten, dat alles voor ons gedaan wordt, dat hij denkt dat we lui zijn. Als ze dat wel deden, zou hun woede misschien de nacht doen oplichten en de generatoren starten.
Er werd aangekondigd dat satelliettelefoons naar alle burgemeesters zouden worden verzonden, maar dat gebeurde niet. Niemand weet wat er aan de hand is. Journalisten arriveren in modderige steden en zij zijn de eersten die daar aankomen. De mensen verzamelen zich om hen heen en vragen: Bent u FEMA? Elf dagen en er is niemand anders gekomen. Geen helikopters. Geen vrachtwagens. Alleen wind.
Er ging een gerucht dat de Nationale Garde die middag net naar Maricao was vertrokken om de wegen vrij te maken en voorraden aan te voeren, maar het werd op verschillende dagen gepost en er is geen enkele foto van een nationale garde die een fles water uitdeelt. water of een broodje voor iemand in Maricao, dus ik geloof het niet.
Er zijn mensen die over de horizon turen naar volgende week of de week erna en de woorden hongersnood en epidemie zeggen. Een deskundige zei dat het water waar mensen doorheen waden, waar kinderen zonder huis spelen, vol rioolwater zit. Ik denk aan cholera en probeer niet in te ademen.
De burgemeester van San Juan, die tot haar borst door haar ondergelopen straten heeft gewaad, waadde door het officiële rioolwater dat uit de presidentiële mond stroomde, zegt dat dit neerkomt op genocide.
Iemand zei: we sterven niet langer door de orkaan. Wij sterven van kolonie.
Er ging een gerucht dat niemand meer kan slapen, dat we allemaal wakker zijn, eindelijk wakker. Er ging een gerucht dat het bijna voorbij zou zijn. Er ging een gerucht dat al dat razende bruine water de bankkluizen vulde en hun contracten in pulp veranderde, dat het berusting overal uiteenviel. Ik hoorde dat overstromingen van chemisch verontreinigd afval hun harde schijven uitwisten en de inkt op de onderwerpen van onderwerping lieten lopen. Er ging een gerucht dat mensen weigeren het ene sintelblok op het andere te leggen om onze ellende weer op te bouwen. Er ging een gerucht, ik hoorde het net, dat genoeg eindelijk genoeg is. Ik hoorde dat mensen over de horizon turen naar volgende week, of de week erna, en de woorden libre, libre, libre y soberana zeggen.
Dennis Bernstein: Puerto Rico is het typische voorbeeld van milieuracisme. Een halve eeuw lang werd het gebruikt als bombardementsdoel van het Amerikaanse leger. Nu hebben de militairen te horen dat dit een moeilijke taak is en we weten niet wat we moeten doen op dit eiland dat we voor altijd hebben bezet. Praat over de militaire reactie en ook over de burgemeester versus Trump.
Aurora Levins Morales: Hoe kan het Amerikaanse leger, het grootste en machtigste ter wereld, het lef hebben om te zeggen dat ze voor een uitdaging staan bij het luchtvervoer van dieselbrandstof voor ziekenhuisgeneratoren, waar mensen sterven omdat ze insuline niet kunnen koelen, ze niet kunnen rennen dialysemachines, kunnen ze geen beademingsapparatuur gebruiken?
Carmen Yulin heeft volkomen gelijk als ze zegt dat dit genocidaal is. Een paar dagen na de orkaan zei ze dat we misschien niet iedereen kunnen bereiken, en nu zegt ze dat we niet eens weten hoe we moeten beginnen met het tellen van de doden. Het onvermogen van de hulp om mensen te bereiken is zo cynisch.
En dan de zogenaamde schuldeisers van deze volledig frauduleuze schuld te laten zeggen: “Nou, ze moeten nog een aantal rekeningen betalen voordat we ze kunnen helpen.” Zet alle koloniale plundering van ons land gedurende 119 jaar door de Verenigde Staten opzij en kijk maar naar de Jones Act, die Puerto Rico beperkt tot het ontvangen van goederen alleen op schepen die onder Amerikaanse vlag varen, en tegen het dubbele van de kosten. Dat zijn miljoenen en miljoenen dollars die we sinds 1920 te veel in rekening hebben gebracht, waarmee we de zogenaamde schuld gemakkelijk in een minuut zouden kunnen afbetalen.
Het is zo cynisch om deze situatie te omschrijven als een situatie waarin Puerto Rico schulden heeft bij Wall Street. Ze zijn aan het extraheren en extraheren zonder de pretentie iets terug te doen. Overal waar je komt zijn er tekenen van koffieboerderijen die te koop staan. Mensen kunnen niet leven van de landbouw. Ze worden economisch en politiek onder druk gezet om marktgewassen te verbouwen. We importeren 80% van wat we eten en er zijn slechts ongeveer twee weken aan reserves op het eiland. Het eiland zweeft dus altijd op de rand van hongersnood.
Dennis Bernstein: Dit is wat Trump zei over de burgemeester van Puerto Rico: “Wat een slecht leiderschapskwaliteiten van de burgemeester van San Juan en anderen in Puerto Rico die er niet in slagen hun werknemers te laten helpen en willen dat alles voor hen gedaan wordt, waar het een gemeenschapsinspanning zou moeten zijn. 10,000 federale werknemers zijn nu op het eiland en doen fantastisch werk. De burgemeester van San Juan, die nog maar een paar dagen geleden nog heel complimenteus was, heeft van de Democraten te horen gekregen dat je gemeen tegen Trump moet zijn.’
Kunstwerk van Shepard Fairey.
Aurora Levins Morales: Dit is het verhaal dat door de tijd heen wordt verteld over gekoloniseerde en onderdrukte mensen. Dit is wat slavenhouders zeiden over de slaven: lui, ondankbaar, kunnen het niet voor elkaar krijgen, daarom zijn ze slaven. Mensen doen geweldig werk in Puerto Rico door zich op gemeenschapsniveau te organiseren.
Activisten over het hele eiland zorgen ervoor dat het goed gaat met de mensen. Ja, we hebben een vlammende racist in het Witte Huis, maar vergeet niet dat de PROMESA Act onder Obama tot stand is gekomen. Dat was een geweldig cadeau voor Wall Street. Dit was de zogenaamde “redding” van Puerto Rico, die onze economie volledig overnam en in de handen legde van een benoemde raad van begrotingscontrole die elke beslissing van onze gekozen regering terzijde kan schuiven.
Ze verkopen feitelijk al onze publieke bezittingen en strippen al onze overheidsdiensten om een frauduleuze schuld te betalen aan roofzuchtige kredietverstrekkers op Wall Street. Het is een grootschalige gewapende overval op ons volk. Nu heeft de verontwaardiging van het Puerto Ricaanse volk een koortsachtig hoogtepunt bereikt. Mensen eisen dat zowel de PROMESA Act als de Jones Act nu worden ingetrokken, dat de schulden worden kwijtgescholden en dat we heel veel geld krijgen om weer op te bouwen, anders is ons land dood. Zonder dat is er geen manier om te herstellen.
De manier waarop het verhaal wordt verteld, bepaalt hoe mensen reageren. Dit wordt afgeschilderd als een natuurramp, terwijl het in werkelijkheid het gevolg is van klimaatgeweld. Ons land wordt afgeschilderd als incompetent, terwijl ons in werkelijkheid actief hulp wordt ontzegd.
Het doet me denken aan de verschillen in de manier waarop de aardbeving in Haïti werd belicht in de Amerikaanse media en in de Latijns-Amerikaanse linkse media. De Amerikaanse media lieten het klinken alsof die Haïtianen stierven omdat ze gewoon niet weten hoe ze goede huizen moeten bouwen. Niet dat Haïti economisch is aangevallen als wraak voor de slavenopstand tweehonderd jaar geleden. De linkse Latijns-Amerikaanse landen zeggen dat we een schuld hebben bij Haïti vanwege wat ze voor ons allemaal hebben gedaan.
Hetzelfde verhaal geldt voor Puerto Rico, waar mensen maar zitten te wachten om gered te worden. Niemand zit en wacht op iets.
Dennis J Bernstein is een gastheer van "Flashpoints" op het Pacifica-radionetwerk en de auteur van Special Ed: Stemmen uit een verborgen klas. U kunt toegang krijgen tot de audio-archieven op www.flashpoints.net.
Deze ervaring doet mij geloven dat we een betere analyse van de onafhankelijkheid van Puerto Rico moeten maken. Wat als Puerto Rico met andere landen zou kunnen omgaan? Vooral economisch?
Ik heb zojuist een derde term gevonden op de Software Censor-lijst:
Neger
Headline: “In Puerto Rico zijn levens afhankelijk van vrijwillige artsen en dieselgeneratoren”
Dat is vrij duidelijk. Puerto Rico heeft dokters nodig, en elektriciteit.
h**p://www.reuters.com/article/us-usa-puertorico-healthcare/in-puerto-rico-lives-depend-on-volunteer-doctors-and-diesel-generators-idUSKBN1CB28W
Maar wat gebeurt er als Cuba beide aanbiedt?
Hoe is dat nu met het arrogante imperialisme? Ze hebben nooit de moeite genomen om te antwoorden!
h**p://www.themilitant.com/2017/8137/813701.html
Dat is hoe wannabee-imperiums zich gedragen. Het lezen van het verhaal riep een herinnering op uit de Tweede Wereldoorlog, toen het verhaal over racisme ging.
Socialistische doktoren en elektriciens zijn niet goed voor Puerto Rico, en Negro Blood was voor niemand goed!
h**p://theconversation.com/desegregating-blood-a-civil-rights-struggle-to-remember-37480
In 1942 gaf het Rode Kruis toe tot het accepteren van negerbloed, maar op de strikte voorwaarde dat het werd gescheiden.
Het gedicht op de link heeft deze twee laatste regels:
'Hun huid is wit als sneeuw... het is goed.
Hun zielen zijn aangetast, zwart als de hel.
Degene die binnen de Trump-regering een genereus aanbod van hulp heeft afgewezen, heeft zeker een ziel die ‘zwart is als de hel’.
Als je bedenkt hoe Trump misgunt Amerikaanse Amerikaan hulp aan de kolonie, ik denk dat ik niet zo geschokt zou moeten zijn.
Nelson Denis verklaarde dat de Jones Act niet van toepassing is op Guam, maar wel op Puerto Rico. ?? Heck Guam bevindt zich verder weg dan Jupiter. GEEN belediging voor Guam, ik hoor dat het aardige mensen zijn. Stakingen zijn echter overduidelijk oneerlijk. En, Puerto Ricanen in Florida, onthoud dat Marco Rubio zijn stem heeft omgedraaid tegen het feit dat Puerto Rico op het laatste moment faillissement kon aanvragen. Waarom? Hedgefondsbeheerders hebben zijn zakken vetgemest om nee te stemmen.
Arme, met haat gevulde, zeurderige liberalen. Het probleem als je van alles een crisis maakt, is dat als er een echte crisis opduikt, niemand je gelooft.
Mensen gingen met honderdduizenden mensen de straat op vanwege een opmerking die president Trump twintig jaar geleden maakte. Het beste dat Puerto Rico krijgt is een interview op een vijfderangsblog met een vrouw die een gedicht over de orkaan heeft geschreven.
Sorry Puerto Rico, de Democraten zijn al verder met hun laatste crisis du jour: het verbieden van bump-stocks.
Ik ben van mening dat de Promesa Act en de Jones Act moeten worden ingetrokken. Ik reis de afgelopen 10 jaar naar Puerto Rico om mijn vader te bezoeken. Ik zie dat mensen in Puerto Rico $ 6.00 betalen voor een gallon melk en $ 3.00 voor 1/2 gal. terwijl we het hier in de Verenigde Staten voor $ 2.30 per meisje kunnen krijgen. zo niet minder. Er is iets ernstig mis als mensen zoveel betalen voor de noodzaak om te overleven. Geef Puerto Rico een kans om zichzelf weer op te bouwen door al deze en andere obstakels weg te nemen. Laat Puerto Rico een staat worden in plaats van het als een tweederangsmaatschappij te behandelen.
Bedankt voor het artikel. Zichtbaarheid en solidariteit zijn in deze tijd van cruciaal belang.
Aldo Lauria Santiago
Op de EIR-website, in hun 'Hot News'-kolom aan de rechterkant: Wall Street in diepe shock omdat Trump zich ertoe heeft verbonden de schulden van PR aan Wall Street weg te vagen. De mensen komen op de eerste plaats, zei hij. Dit zou de ‘grote wending’ kunnen zijn die de LaRouche-mensen (in potentie) in Trump zagen. De vijand is nu aangevallen, en zoals de LaRouche-mensen altijd hebben gezegd: de vijand is WALL STREET.
Ja, het enige wat ik kan zeggen is: a los hermanos del paiis Puerto Rico. Je land heeft de verkeerde naam.
Hoeveel miljarden VS voor Israël in de afgelopen 25 jaar, het spijt me dat ik miljarden zei, zou ik biljoenen kunnen zijn.
Dat heb je goed begrepen.
Als het Amerikaanse volk daadwerkelijk iets te zeggen had, zouden we twee of drie van de oorlogen die we momenteel voeren, annuleren en zeker geen nieuwe oorlogen in Korea en Iran uitlokken. We zouden het bespaarde geld op een intelligente manier zelf uitgeven in plaatsen als Puerto Rico. Wij beweren immers dat het eiland van ons is. Als we Israël niet de vrijgevigheid kunnen tonen die we aan Israël toekennen, moeten we het land zijn onafhankelijkheid geven.
Puertoricanen stemden voor een staat. Geef het ze en behandel ze als Texas in de wederopbouw na een recordbrekende orkaan. Man up, Amerika, en handel als een uitzonderlijk en onmisbaar land. Het belangrijkste wat dit verhindert is de presidentiële politiek en de ongeveer vier verkiezingsstemmen die op het spel zouden staan bij het verkrijgen van een staat. Het is tijd om op te houden zo kleinzielig te zijn en het leven boven de politiek te stellen, die voortdurend met de wind meebeweegt, ongeacht conventionele modellen.
De VS geven jaarlijks 800 miljard uit aan defensie. De VS verzinnen oorlogen die miljoenen onschuldigen doden. De VS geven onschuldige leiders, die hun volk proberen te beschermen, de schuld van hun eigen misdaden tegen de menselijkheid.
De VS gebruiken propaganda van wereldklasse om de genocidale koers voort te zetten om soevereinen omver te werpen en de Nieuwe Wereldorde en munt op te zetten.
De VS geven niets om People of PR, maar krijgen alleen maar geld terug. Geloof nooit een woord van een politicus. Het zijn gewoon duivelse, moordzuchtige, hypocriete leugenaars die de macht en de portemonnee boven de mensen hebben gesteld en dat altijd zullen blijven doen.
Ik zou graag willen denken dat Trump vreemd of onkarakteristiek is, maar zijn bezoek is een rebellie waard van elke Amerikaan die nog een ziel heeft. Zijn woorden gingen allemaal over geld, wat geen verrassing is, aangezien geld zijn God lijkt te zijn, of op zijn minst zijn goddelijke inspiratie voor het leven. Hij moest eerst het land bashen vanwege hun schulden, wat nogal vreemd is voor een man die grofweg vijf faillissementen op zijn naam heeft staan. Hij zou de laatste moeten zijn die praat over het verliezen van geld door slechte investeringen.
De sleutel hier is eenvoudigweg de aard van een persoon, en Trump stoot dit af, of wekt een kokhalsreflex op met zijn nietszeggende woorden. Enig gevoel van fatsoen met betrekking tot sympathie en empathie bestaat niet in zijn zielige hart. Wat een verschrikkelijk voorbeeld, nadat je de armoede van het land hebt bekritiseerd door op een podium te gaan staan en papieren handdoeken naar het 'publiek' te gooien. In Irak zou dat het perfecte geval zijn van een schoen in zijn gezicht en het is jammer dat de aanwezigen dit voorbeeld niet konden volgen.
Mijn enige grote, dure onderneming in mijn leven was het bouwen van een schip dat als ontzilter kon dienen in tijden van wanhopige nood. Ik had geen geld meer met het idee, maar als ik de berichten op dit eiland zie, wou ik dat ik het voor elkaar had kunnen krijgen. Een tanker die zich naar gebieden met een wanhopige behoefte zou kunnen verplaatsen om drinkwater te leveren nadat de zoutresten zijn opgespoord. Ik doe nu wat ik kan, maar om een presidentiële totale hansworst te zijn zonder enige genade in zijn ziel doet me pijn tot in mijn kern en ik zou willen dat hij gewoon weg zou gaan of zijn hart zou vervangen door iemand waarvan bekend is dat hij om hem geeft, empathie en gerechtigheid heeft en geld achterlaat buiten beschouwing gelaten.
Het is tijd om het 70-biljet terug te vorderen van het leger en nog minstens 200 miljard extra, en hen te laten optreden als Amerikanen en niet als mondiale agressors. We hebben ze aan onze kant nodig, en niet aan de kant van het veroveren van de wereld. We hebben de meer dan 800 bases over de hele wereld niet nodig, en dit geval van ongelijksoortige mensen, ook Amerikanen, sterven uit en dit is een goed voorbeeld van waarom we hoeven de wereld niet als agressors te veroveren, terwijl de 'velen' denken dat het allemaal 'verdediging' is.
Het is ver voorbij de tijd om een einde te maken aan de militaire waanzin en verspilling, en mensen in nood te helpen.
“Elon Musk zegt dat Tesla het elektriciteitsnet van Puerto Rico kan herbouwen met batterijen en zonne-energie”
Ik hoop dat hij geen gebakken lucht blaast zoals hij zo vaak doet. Als dit zou gebeuren, zouden de zonnecellen veel robuuster moeten zijn dan normaal. In ieder geval een flink deel ervan. In plaats van kleine metalen rekken zou ik ze in iets veel substantiëlers willen hebben. En dit zou de eerste echt goede toepassing kunnen zijn voor de zonne-straatstenen waarover ik heb gehoord. Zet ze op hun plaats op een terras in de achtertuin. Of bovenop een kleine bovengrondse betonnen stortbak. Dit kan een vrijstaande unit zijn of een back-up voor de watervoorziening.
https://electrek.co/2017/10/05/elon-musk-tesla-rebuild-puerto-ricos-power-grid-batteries-solar/
Ik heb goede herinneringen aan Puerto Rico uit mijn oude marinetijd, eind jaren zestig. Ik meen me te herinneren dat ik ergens in Luna Street mijn eerste Steel Drum Band hoorde. Ik maakte ook deel uit van het probleem van Puerto Rico, omdat ik als matroos van de Amerikaanse marine betrokken was bij militaire oefeningen voor de kust van Vieques. Al met al heb ik geleerd om van mijn niet-stemgerechtigde Amerikaanse medeburgers, de Puerto Ricanen, te houden, en onze familie zal doneren wat we kunnen en bidden voor hun snel herstel. Bedankt voor dit interview met Aurora Levins Morales, de heer Bernstein. Joe
Ja. De schuld is frauduleus. Smeergeld betaald om de schulden te vergroten en duizenden wegmarkeringsborden of nieuwe radiogadgets op politieauto's te kopen, enz.
De aankopen waren in de eerste plaats grotendeels corrupt en dus ongeldig.