Exclusief: Europese politici vinden het lastig om ‘de populistische kaart te spelen’, zoals de Britse premier May ontdekte toen haar Conservatieve Partij struikelde over haar steun voor meer bezuinigingen, schrijft Andrew Spannaus.
Door Andrew Spannaus
De verkiezingen van vorige week in het Verenigd Koninkrijk waren een fiasco voor premier Theresa May, wiens Conservatieve Partij twaalf zetels in het parlement verloor, waardoor de regering verzwakte vlak voor cruciale onderhandelingen over het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie. De verkiezingen waren in mei uitgeschreven in de hoop op een tegenovergestelde uitkomst; het doel was om te profiteren van de sterke voorsprong van de Tories in de peilingen om de conservatieve meerderheid te versterken en de macht van May te vergroten.
De Britse premier Theresa May.
Eén factor in deze evaluatie was de hoop dat kiezers Labour-leider Jeremy Corbyn als radicaal-links zouden zien, en vooral als een zwakke leider vergeleken met de huidige premier. Toch is Corbyn degene die erin is geslaagd de politieke situatie van de afgelopen weken uit te buiten, wat heeft geleid tot een winst van 32 zetels voor Labour en May in een precaire situatie heeft gedwongen waarin ze moet vertrouwen op de stemmen van kleine Noord-Ierse partijen om een meerderheid in het parlement te verkrijgen. .
Theresa May kwam aan de macht dankzij de Brexit-stemming een jaar geleden, toen de bevolking van Groot-Brittannië ervoor stemde de Europese Unie (EU) te verlaten, wat leidde tot het aftreden van de toenmalige premier David Cameron. Het referendum was oorspronkelijk door Cameron uitgeschreven als een manier om de groeiende interne druk van de United Kingdom Independence Party (UKIP), geleid door Nigel Farage, tegen te gaan.
De politieke elites verloren die strijd, omdat de Britse bevolking een krachtige boodschap niet alleen naar de EU-instellingen in Brussel en Frankfurt stuurde, maar vooral naar haar eigen politieke vertegenwoordigers, die werden gezien als mensen die hun eigen belangen nastreefden, terwijl ze die van grote delen van de bevolking negeerden. de bevolking.
Immigratie was een belangrijk probleem bij de Brexit-stemming, wat ertoe leidde dat veel commentatoren Leave-kiezers als racisten bestempelden, zoals is gebeurd met anti-establishment (of populistische) bewegingen in de hele westerse wereld; dezelfde lijn werd gebruikt bij de Amerikaanse verkiezingen, in een poging om alle legitieme redenen om op een kandidaat van buitenaf te stemmen te bagatelliseren.
Er bestaat geen twijfel dat racisme aanwezig is met betrekking tot immigratie, maar academisch onderzoek heeft aangetoond dat economische moeilijkheden de raciale houding verergeren en zelfs de visuele perceptie van mensen over anderen veranderen. [Zie A. Krosch en D. Amodio, Economische schaarste verandert de perceptie van ras. PNAS, 6 mei 2014.]
Dit aspect kan bijdragen aan een grotere mix die ertoe leidt dat kiezers kandidaten steunen die kritisch staan tegenover de huidige politieke instellingen. Een ander wijdverbreid onderzoek in Europa heeft aangetoond dat economische crises leiden tot de opkomst van extremere politieke partijen. [Zie M. Funke, M. Schularick, C. Trebesch, The Political Aftermath of Financial Crises: Going to Extremes, VoxEU.org, 21 november 2015]
Door een analyse van twintig geavanceerde democratieën vanaf 20 tot nu toe ontdekten de auteurs dat, naast het voor de hand liggende geval van de jaren dertig, waarin het nazisme en het fascisme opkwamen, een andere periode van verhoogde steun voor extreemrechtse partijen precies die was na de opkomst van het nazisme en het fascisme. de crisis die in 1870 begon.
Zwak herstel
Het herstel sinds die tijd is zwak geweest, en vooral ongelijk onder de sociaal-economische klassen. Het is dus niet verwonderlijk dat de onderliggende economische problemen proteststemmen hebben aangewakkerd telkens wanneer de bevolking de mogelijkheid krijgt om het aan de politici te binden. De algemene verkiezingen van 8 juni in Groot-Brittannië laten zien hoe belangrijk het is om deze onderstromen te onderkennen, in plaats van steun te zoeken voor bijkomende kwesties die veel kiezers uiteindelijk misschien als oppervlakkig beschouwen.
Jeremy Corbyn, de leider van de Britse Labour Party.
Gezien de overwinning van Leave bij de Brexit-stemming vorig jaar, probeerde Theresa May te kapitaliseren. Geconfronteerd met weerstand in het parlement dacht de premier dat een verkiezingscampagne gericht op sterk leiderschap om Groot-Brittannië uit de EU te leiden uiteraard op veel steun zou kunnen rekenen.
Wat May echter negeerde, is de noodzaak om het politieke argument te koppelen aan de fundamentele economische behoeften van mensen. Ze bewees lippendienst aan de kwestie, beloofde voordelen voor het Britse volk door de Europese gemeenschappelijke markt te verlaten, en kondigde nieuwe initiatieven aan om de handel uit te breiden. De kiezers geloofden er echter niet in, omdat May zich tegelijkertijd aan de verkeerde kant van de uiterst belangrijke kwestie van de bezuinigingen bevond, waardoor er een enorme flank open bleef voor Corbyn en Labour.
May kreeg tijdens de korte campagne twee belangrijke klappen op het gebied van economische kwesties. Allereerst kwam ze onder vuur te liggen vanwege bezuinigingen op de politiebegroting, in de nasleep van recente terreuraanslagen. May was minister van Binnenlandse Zaken – verantwoordelijk voor nationale veiligheid, politie, immigratie en burgerschap – van mei 2010 tot juli 2016, gedurende welke tijd het totale politieaantal in Engeland en Wales met bijna 20 procent daalde. May's reactie op de beschuldiging dat hij het vermogen van de publieke veiligheid om terreuraanslagen te stoppen heeft verzwakt, was door Corbyn te bestempelen als onvoorbereid op zijn ambt, en te beweren dat hij nog erger zou zijn. Klinkt dit bekend in de oren van de Amerikaanse kiezers?
May pochte ook dat ze de politie meer bevoegdheden had gegeven om terroristen aan te pakken. Het beeld dat echter bleef hangen, was dat er op een belangrijk gebied op de begroting was bezuinigd, terwijl er middelen nodig zijn om de veiligheid te garanderen.
Het tweede geval waarin May werd geteisterd was de zogenaamde ‘dementiebelasting’. De Conservatieven presenteerden in april hun sociaal manifest, met een plan om de regels over de manier waarop ouderen betalen voor thuiszorg te veranderen. Corbyn bestempelde de regeling onmiddellijk als een ‘belasting op dementie’, omdat mensen die langdurige zorg thuis nodig hebben, gedwongen zouden worden om meer van hun bezittingen te gebruiken om ervoor te betalen: de staat zou een beroep kunnen doen op de overwaarde van de woning van een gepensioneerde om de kosten te kunnen betalen. de rekening.
May's struikelblok op dit punt speelde een rol in het bredere verhaal van de negatieve effecten van het bezuinigingsbeleid van de Conservatieven in de afgelopen jaren. In feite was de reactie op de bezuinigingen op de sociale uitgaven al duidelijk geworden ten tijde van de Brexit-stemming. In de week dat de Britten een jaar geleden naar de stembus gingen, kopten de kranten voor het eerst in tien jaar over een toename van de armoede, duidelijk gekoppeld aan de bezuinigingen op de sociale voorzieningen die werden gepresenteerd als “noodzakelijk” om de economische crisis het hoofd te bieden.
Klaar met bezuinigingen
Elders in Europa wordt Groot-Brittannië gepresenteerd als een succesverhaal, een land dat de ‘moeilijke keuzes’ heeft gemaakt die nodig zijn om de begroting op orde te krijgen en weer groei mogelijk te maken. Het is een veelgehoord refrein, gebaseerd op de monetaristische ideologie, die stelt dat bezuinigingen de magische formule zijn die vertrouwen zal scheppen en zo de economische activiteit een impuls zal geven.
Vlag van de Europese Unie.
De realiteit is meestal het tegenovergestelde. Bezuinigingen op sociale voorzieningen en investeringen schaden de levensstandaard van de bevolking en remmen de groei; Dit op papier zetten door te wijzen op het herstel na de val is een favoriet tijdverdrijf geworden van neoliberale economen en politici.
Wat we het afgelopen jaar in de hele westerse wereld hebben gezien, is dat de bevolking het niet langer koopt. Het uithollen van de middenklasse in naam van het bevorderen van de economische en financiële mondialisering heeft geleid tot een opstand van de kiezers tegen het establishment.
Theresa May, die premier werd dankzij de eerste manifestatie van deze proteststemming vorig jaar, waarbij ze het vertrek van Groot-Brittannië uit de EU goedkeurde, loopt nu het risico slachtoffer te worden van diezelfde opstand.
May probeerde de nationalistische steun voor Groot-Brittannië uit te buiten om haar meerderheid in het parlement te versterken, maar ze deed dat door zich te concentreren op kwesties die zwakker bleken te zijn dan verwacht als ze niet gekoppeld waren aan de onderliggende ontevredenheid onder de bevolking, aangewakkerd door de verlaging van de levensstandaard en de toenemende economische onzekerheid.
Jeremy Corbyn, die onbeschaamd campagne voerde voor een links, anti-bezuinigingsprogramma, was in staat een deel van hetzelfde anti-establishment sentiment dat de Brexit-stemming aanwakkerde, te doorbreken en in zijn voordeel om te buigen. De uitslag van de verkiezingen in Groot-Brittannië toont eens te meer aan dat de ‘populistische’ opstand geen eenrichtingsverkeer is.
De Conservatieven zijn nog steeds de leidende partij in het Parlement, maar het is nu duidelijk dat ze hun eigen beleid van de afgelopen jaren moeten herzien en moeten erkennen dat de proteststem zich zal keren tegen iedereen die een status quo verdedigt die voor een groot deel van de bevolking niet werkt. de bevolking.
Andrew Spannaus is een freelance journalist en strategisch analist gevestigd in Milaan, Italië. Hij is de oprichter van Transatlantico.info, dat nieuws, analyses en advies levert aan Italiaanse instellingen en bedrijven. Zijn boek over de Amerikaanse verkiezingen Perchè vince Trump (Waarom Trump wint) werd gepubliceerd in juni 2016.
Jullie moeten allemaal luisteren, en heel goed luisteren. Je moet dat artikel lezen dat Abe hierboven citeert, en jezelf informeren over de historische context ervan. “Links”, “radicaal links”, “diepe staat links”… dit zijn termen die de laatste tijd met een onnatuurlijke frequentie worden rondgegooid in zowel de reguliere als de alternatieve media. Iemand zou moeten vragen of eisen dat zij HUN VOORWAARDEN DEFINIËREN. Ik zeg je: je wordt opgelicht, en je wordt opgelicht met dezelfde zwendel die de nationaal-socialisten gebruikten.
Laten we het even hebben over Hitlers 'economische wonder', dat werd aangeprezen door hedendaagse Amerikanen die FDR verachtten. Dat ‘wonder’ bracht de werkloosheid terug tot nul. Het heeft de bedelaars van de straat gehaald, het geweld van ‘radicaal links’ geëlimineerd, de prostitutie opgeruimd, de kleine criminaliteit geëlimineerd en de orde hersteld…althans dat is het verhaal dat door de gecontroleerde pers aan het publiek wordt voorgeschoteld, en zelfs Amerikanen trapten erin haak, lijn en zinklood.
Hoe heeft dit “economische wonder” plaatsgevonden, vraagt u zich af? Wel, het is heel eenvoudig: SLAAFARBEID. De oorspronkelijke bewoners van Dachau waren armen, werklozen, leden van de politieke oppositie en sociale ongewensten. De details over hoe ze gemotiveerd waren om hieraan te voldoen na de “heropvoeding” zijn een beetje te griezelig voor dit forum, maar je kunt er gemakkelijk zelf achter komen.
Hitler was geen ‘linkse’, maar dat is de meme die de laatste tijd de ronde doet. De beschuldiging van ‘linksisme’ wordt liberaal toegepast, maar niet door liberalen. ‘Links’ en ‘rechts’ verwijzen in de historische context van de ‘sociale stratificatietheorie’ naar politieke en economische systemen die barrières voor economische gelijkheid in stand houden of ontmantelen. Blijkbaar begrijpen zelfs “economen” dat tegenwoordig niet… of doen ze tenminste alsof ze dat niet doen.
Er is momenteel GEEN POLITIEK LINKS in de Verenigde Staten. Tegenwoordig zitten er ZEVEN KEER zoveel mensen in de gevangenis als toen Ronald Reagan zijn ambt verliet. Die trend begon onder Bill Clinton. Hij was een gematigde fascist, GEEN ‘democraat’. Hillary Clinton zou niet toegeven aan maatregelen voor leefbare lonen, gezondheidszorg voor één betaler, verlaging van de militaire uitgaven, financiële hervormingen, belastinghervormingen of het scheppen van banen en uitgaven aan infrastructuur. Ze had maar één plank in haar platform: “Rusland”. Ze is naar wereldhistorische maatstaven een ‘centrumrechtse fascist’. Bernie Sanders is, gebaseerd op een lange staat van dienst op het gebied van stemmen, een militarist. Ja, hij was voorstander van belastinghervormingen en een verhoging van het minimumloon, maar beoordeeld naar de FDR “New Deal”-normen uit 1936, is hij een RECHTSE democraat.
President Trump is een noodzakelijke figuur in de evolutie van het sociale verval en de dreigende economische ineenstorting van Amerika. De Amerikanen zullen voor eens en voor altijd door hun hoofd moeten krijgen dat het ‘Amerikaanse systeem’ van Hamiltoniaans dirigisme en de ‘New Deal’-economie de enige uitweg is. Het zal enorme bezuinigingen op de militaire uitgaven en de afschaffing van “Welvaart voor de Rijken” vereisen. We opereren sinds het einde van Reagan's eerste termijn onder een de facto 'bezuinigingssysteem'. Politiek gezien zou je het kunnen omschrijven als ‘zacht fascisme’, maar de ‘machten die er zijn’ zijn vastbesloten je ervan te overtuigen dat de problemen allemaal door ‘links’ worden veroorzaakt. De enige kwesties die deze ‘partijrelaties’ echt scheiden, zijn wapenbeheersing en abortus. Hitler was voorstander van beide. Denkt u werkelijk dat hij daardoor een linkse democraat is geworden? Het is beter om wakker te worden, jullie allemaal, ik probeer jullie uit te leggen.
Er is eigenlijk maar één partij en politieke filosofie die telt, en dat is de partij van ongebreidelde hebzucht, geweld en machtswellust. Dat is de echte partij die onze geschiedenis vormgeeft, dat is de diepe staat – en die is gevestigd in de diepten van ieder mens die op deze planeet wordt geboren. Dit is onze geschiedenis, ons karma, de echte wereldcultuur die ten grondslag ligt aan alle voorwendselen die dit verbergen. Te denken dat het veranderen van de verdeling of de kenmerken van het oppervlakkige rechts-links-centrum enz., die slechts oppervlakkige schijn zijn, de mislukte aard van het menselijke experiment zal corrigeren, betekent in illusie blijven, symbolische kaarten schudden terwijl we de echte wortels van onze moeilijkheden verwaarlozen – die in onszelf. De chaos van onze uiterlijke regering is een weerspiegeling van het innerlijke gebrek aan echte orde in onszelf, zoals Plato begreep. De reden dat Pogo's kleine mantra – we hebben de vijand ontmoet, en wij zijn het – onze aandacht trekt en instinctief gevoeld wordt dat het een waarheid overbrengt, is dat het diep waar en relevant is.
Op mijn cynische dagen ben ik geneigd het daarmee eens te zijn.
Op mijn betere dagen herinner ik me dat de mondiale richting van de wereld wordt geleid door transnationale kapitalisten – en hun platform wordt gecreëerd onder de honderd grootste bezitters van rijkdom.
Om het bijproduct van de informatieglobalisering te bestrijden, vertrouwen ze echter steeds meer op surveillance, particuliere militaire contractanten en opzettelijke manipulatie van de massamedia.
Als de grote meerderheid van de mensen zoals zij zou zijn, zouden ze niet op dergelijke maatregelen hoeven te vertrouwen.
Het neerhalen van deze kliek die de wereld in een bloedbad van wanhoop verandert, zal een mondiale klap voor hun economische infrastructuur vereisen.
Realistisch gezien kan dit alleen gebeuren door het gebruik van cyberoorlogvoering of door het uitroeien van een van de meest integrale, geconsolideerde, gevraagde, transnationale industrieën: voedsel.
Ken je de gekkekoeienziekte nog?
Er is meer dat ik kan zeggen, maar ik zou willen voorstellen om op je eigen voorwaarden het konijnenhol in te gaan.
“en het bevindt zich in de diepten van ieder mens die op deze planeet geboren wordt. Dit is onze geschiedenis, ons karma,”
Wat een uitvlucht, Mike. Dat is simpelweg niet waar. Je kijkt misschien in een spiegel en denkt: Jij bent de wereld.
Op persoonlijk vlak hebben we zeker allemaal een demon of twee, een neurose of twee, een chip op de schouder of twee.
Maar dat is geen sociaal-politieke theorie.
Pogo is schattig, maar ik kijk niet naar Pogo voor begrip van de krachten die de nationale en wereldpolitiek vandaag de dag aandrijven. Doe niet zo gek. Doet me denken aan de schrijver die dacht een analyse van vijftig jaar te kunnen maken
van de Amerikaanse geschiedenis via “The Wizard of Oz”.
Nee, niet alle mensen worden gedreven door hebzucht. Hetzij persoonlijk, hetzij in hun politieke uitingen.
Einde van het verhaal.
Ik geef veel voorkeur aan het standpunt van Lincoln: “De betere engelen van onze natuur”, en het is inderdaad een conflict tussen goed en kwaad, NIET alleen al het kwaad, en de uitkomst is niet van tevoren bekend… de strijd zal eerst moeten worden gevoerd… is onontkoombaar, en het begint in iemands eigen hart en ziel, en wordt daar weerspiegeld, in onze echte wereld. In zekere zin hebben de synarchisten gelijk…we zijn hier om te vechten; maar zij staan achter het Kwaad, en we moeten ons achter het Goede scharen, zowel intern als extern... en het is NIET duidelijk hoe dat bereikt wordt, ondanks alle beweringen van orthodoxe opvattingen.
FG Sanford heeft gelijk, en het opnieuw omarmen van het dirigistische beleid van de New Deal vertegenwoordigt de uiterlijke uitdrukking van mensen die zich willen scharen en doen wat goed is voor het volk.
In feite waren de racisten van Hitler en de nazi’s voorstander van abortus voor zogenaamde ‘ongewenste’ bevolkingsgroepen, in naam van de ‘menselijke evolutie’.
In Hitler's Ethic: The Nazi Pursuit of Evolutionary Progress (2009), het vervolg op zijn eerdere boek, From Darwin to Hitler: Evolutionary Ethics, Eugenics, and Racism in Germany (2004), verklaarde hoogleraar geschiedenis Richard Weikart:
“Hitlers verzet tegen abortus wordt soms afgeschilderd als bewijs van zijn traditionele christelijke morele waarden. Hitler deed echter nooit een beroep op religie, God of goddelijke openbaring om zijn verzet tegen abortus te onderbouwen. In plaats daarvan drong hij aan op krachtige handhaving van de bestaande anti-abortuswetten, omdat hij de uitbreiding van de Duitse bevolking van cruciaal belang achtte voor de verbetering van het Arische ras. Bovendien was Hitler niet per se tegen abortus, maar alleen tegen abortus van gezonde, Arische baby's. Abortus was toegestaan – zelfs aangemoedigd of verplicht – voor degenen die 'inferieure' nakomelingen zouden kunnen voortbrengen of voor joden. De uiteindelijke autoriteit was niet God, de Bijbel, de religieuze traditie of een vaste morele code die het gebod 'Gij zult niet doden' bevat. Integendeel, voor Hitler was de hoogste scheidsrechter op het gebied van moraliteit en politiek beleid de evolutionaire vooruitgang van de menselijke soort. Uiteindelijk baseerde Hitler zijn moraliteit op een racistische vorm van evolutionaire ethiek.” (pagina 8)
Later in Hitlers Ethiek merkte Weikart op:
“Hitlers seksuele moraal kwam in veel opzichten overeen met conservatieve waarden, aangezien hij tegen anticonceptie, abortus en homoseksualiteit was. Hij zette de erotische cultuur van stedelijke centra aan de schandpaal en hoopte de prostitutie af te remmen. Hitler deed zich voor als een morele kruisvaarder voor conservatieve waarden door te beloven seksueel expliciete inhoud uit de Duitse cultuur te elimineren. Nazi-propaganda portretteerde Hitler en de nazi-partij consequent als verdedigers van gezinswaarden en een zuivere moraal. […]
“Uiteindelijk verschilde Hitlers seksuele moraal in belangrijke opzichten van de waarden die veel van zijn conservatieve aanhangers dierbaar waren. Zijn doel van biologische verbetering van het Duitse volk en zijn bereidheid om alle middelen te aanvaarden om dit doel te bereiken, plaatsten hem op gespannen voet met veel sociaal-conservatieven. Terwijl het naziregime dus huwelijken op jonge leeftijd promootte, versoepelde het ook de echtscheidingswetten, moedigde het buitenechtelijke seksuele relaties aan en probeerde het het stigma van onwettigheid weg te nemen. Terwijl de nazi's anticonceptie verboden en homoseksuelen opsloten, voerden ze ook ingrijpende nieuwe huwelijksbeperkingen en verplichte sterilisatie in. Hoewel ze de meeste abortussen verboden, dwongen ze sommige vrouwen toch tot abortus.” (pagina 122)
Weikart merkte op dat de nazi-eugenetische zorg voor raciale zuiverheid leidde tot verschillende beperkingen voor delen van de Duitse samenleving en mensen in de door Duitsland bezette gebieden:
“Na het begin van de Tweede Wereldoorlog introduceerde het naziregime een verscheidenheid aan maatregelen om de voortplanting onder de zogenaamd inferieure volkeren in hun bezette gebieden in Polen en de Sovjet-Unie te ontmoedigen. […] In juli 1942 ging Hitler tekeer tegen de 'idioot' die voorstelde abortussen in de bezette oostelijke gebieden te verbieden. In plaats daarvan, zo stelde hij, zouden de Duitse bezetters abortus en anticonceptie moeten aanmoedigen, en zich moeten onthouden van het verstrekken van medische zorg aan de inheemse bevolking. (pagina 147)
Concepten van evolutionaire ethiek, eugenetica, racistische opvattingen en opvattingen over abortus als instrument voor ‘social engineering’ werden door Duits-Joodse wetenschappers naar Palestina en Israël gebracht.
Op eugenetica gebaseerd beleid in Israël werd ontwikkeld door artsen die “de grondslagen van de theorie in Duitsland daadwerkelijk bestudeerden voordat ze naar Palestina emigreerden, rechtstreeks van de wetenschappers die het gebruik van eugenetica ondersteunden om geestelijk zieke en lichamelijk gehandicapte Duitsers met geweld te steriliseren – en vervolgens hun moord te rechtvaardigen. . Binnen een paar jaar gebruikten de Duitse wetenschappers dezelfde rechtvaardiging voor het doden van Joden.
“Veel van de Joodse psychiaters onderschreven de opvatting van hun Duitse collega’s over de Joden als een ras, vertrouwend op de theorie die in Europa werd ontwikkeld […] Bij hun aankomst in Palestina kwamen ze echter Joden van verschillende typen tegen en begonnen ze onderscheid te maken tussen het ras van de Europese Joden en dat van de Sefardische en Mizrahi-Joden (van oorsprong uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika).”
Eugenetica in Israël: hebben joden ook geprobeerd het menselijk ras te verbeteren?
Door Yotam Feldman
http://www.haaretz.com/eugenics-in-israel-did-jews-try-to-improve-the-human-race-too-1.276038
Ik zou willen dat meer mensen uw waarschuwing konden lezen, want wat u zegt is van cruciaal belang.
Ik neem aan dat niemand van jullie BlueBloods kijkt. Ik zag gisteravond toevallig een herhaling waarin commissaris Reagan tegen een andere officier iets zei in de trant van wat Trump tegen Comey zei. Omdat de commissaris heel voorzichtig was om niet te bevelen of te dwingen, ging het ongeveer als volgt (met betrekking tot de arrestatie van de zoon van Reagan's kantoorschoonmaker): 'Het is net zo belangrijk om de onschuld van iemand te bewijzen als om de schuldige schuldig te bewijzen. Ik hoop dat je een manier kunt vinden om nog eens naar dat bewijsmateriaal te kijken.’ En alles was goed, want de week eindigde.
Commissaris Reagan werd niet onderzocht, werd niet gearresteerd en verloor niet eens zijn baan. Hm!
Correctie, niet ‘eindigde de week’, maar ‘eindigde goed’.
Binnen de criminele misstanden waar George Washington ons in zijn afscheidstoespraak zo duidelijk voor waarschuwde – schuilt de kunst van kwesties en politiek in de manier waarop we de problemen nooit kunnen oplossen – terwijl de vlammen van demagogie nog steeds worden aangewakkerd om nog heter te worden.
Bijvoorbeeld: Hoe komt het dat de eigenaren in de VS al meer dan 225 jaar lang ras, etniciteit en geslacht hebben kunnen gebruiken om ongelijke beloningen en ongelijke taakverdelingen te verdelen? .. Terwijl we het tegelijkertijd omdraaien en de mensen “de xenofoben” noemen?
Waarom heeft Rusland, helemaal aan het begin van de westerse staatsgreep in Oekraïne, alle ‘overmakingen’ naar Oekraïne stopgezet? .. Mij werd verteld dat Rusland de oorlog daar aanwakkerde. Zouden “overmakingen” dus niet de goedkoopste manier zijn voor Rusland om de door het Westen opgelegde “burgeroorlog” te financieren? .. Is dit niet het standaard gereedschap in de westerse gereedschapskist, en wordt het elke keer weer gebruikt?
Hoe komt het dat we nooit iets horen over de stormachtige bevolkingsoverdrachten naar Canada?
De Labour Party in Engeland was helemaal tegen de stemming voor de Brexit. .. Maar Corbyn, hij heeft de kwestie buiten beschouwing gelaten en er geen campagne voor gevoerd met Labour. .. Maar komt het nu niet goed uit dat London Finance misschien een wat zachtere landing krijgt met hun onderhandelingen binnen de EU.
De Atlantic meldde dat de campagne van Macron werd geleid door voormalige stafmedewerkers van de Obama-campagne, die vervolgens na 2008 een campagneadviesbureau in Frankrijk hadden opgezet. Ik vraag me af waar ze de afgelopen negen jaar hun inkomen vandaan haalden?
Het is interessant om te lezen over de Groene Partij in Duitsland. Er zijn veel overeenkomsten met de dominante SPD en de Amerikaanse Democratische Partij. (..en het is hier thuis het monopolie op het Eerste Amendement) Een eenvoudig, snel leesboek is beschikbaar op: Britannica dot com/topic/Green-Party-of-Duitsland.
Een van de beste samenvattingen en van buiten de VS, dat artikel uit Asia Times, dank je, Bill. Het is zeker de moeite waard om het uit te printen voor verspreiding, en het citaat van Alfred Hitchcock over de McGuffin is van onschatbare waarde. Ik kan Hitchcock het gewoon zien en horen uitleggen.
Een interessant standpunt uit de Asia Times:
“De burgeroorlog van de advocaten: Trump wordt belegerd door stoottroepen van links en rechts – een illegale en ongrondwettelijke muiterij” Door David P. Goldman 16 juni 2017 – http://www.atimes.com/article/lawyers-civil-war/
Helemaal gelijk Mieke!
Een adelaar kan niet vliegen met slechts één vleugel.
De bevolking kan zien dat er slechts één boodschap komt van onze 'gekozen' functionarissen.
dat wil zeggen, neoliberale/con-bezuinigingen voor de massa en reddingsoperaties voor de 1%.
Dit zal niet veranderen via verkiezingen.
Dit scenario zal alleen maar tot meer geweld leiden, en dat speelt onze meesters recht in de kaart.
Dus zeg ik,
“Niet muggenziften, Picknick!”
Het wordt tijd dat deze verhalen worden verteld en ontmaskerd voor wat ze zijn. Mannen met macht kunnen niet ongestraft blijven optreden en zonder represailles voor dit flagrante gedrag. De tijd is rijp voor deze dwazen om te werken binnen wetten die ze zonder represailles blijven negeren. Het is geen tijd om acties van de ergste soort te stoppen.
\\\\\\
“In maart 2016 kwamen de EU-leiders bijeen en kwamen een overeenkomst overeen met Ankara, waarin iedere persoon die 'irregulier' op de Griekse eilanden arriveert, moet worden teruggestuurd naar Turkije. In ruil voor zijn instemming zou Turkije 6 miljard euro van de EU ontvangen voor vluchtelingenzorg, evenals visumvrije toegang tot de EU voor Turkse burgers. Turkije had sinds het begin van de oorlog alleen al uit Syrië naar schatting 2.5 miljoen vluchtelingen opgevangen.
“Sinds die deal van maart 2016 zijn de vluchtelingenstromen naar Griekenland en de Balkanlanden dramatisch afgenomen. De overeenkomst tussen de EU en Ankara uit maart 2016, die nog niet op belangrijke punten door de EU is nagekomen, heeft de zichtbare menselijke vluchtelingenstromen dramatisch verminderd, maar heeft weinig bijgedragen aan het beëindigen van de oorsprong van de crisis – de door de NAVO aangewakkerde oorlogen in Eurazië, van Oekraïne tot het Midden-Oosten.
“De gevestigde politieke partijen in de EU hebben, vooral na de door Duitsland gesteunde overwinning van Macron op Le Pen, de pauze in de vluchtelingencrisis gebruikt om hun kiezers de illusie te geven dat de ‘crisis’ voorbij is.
“Ik steun verre van de racistische filosofie van Marine Le Pen. Maar ze maakte een waarheidsgetrouwe, zij het cynische opmerking in haar laatste campagnetoespraak in Frankrijk, toen ze Macron ervan beschuldigde onder de duim van de Duitse bondskanselier te staan, door te zeggen: 'Frankrijk zal hoe dan ook geleid worden door een vrouw: ik of mevrouw Merkel.'
“Het lijkt erop dat Merkel nu inderdaad de echte nieuwe president van Frankrijk is. Merkel en haar regering vertellen Macron al wat hij moet doen met zijn Franse economie. Ze verspilde geen tijd om Macron te vertellen dat hij voor Frankrijk de diepgaande economische hervormingen van de Duitse Agenda 2002 van de arbeidsmarkt in Frankrijk uit 2010 moest doorvoeren, hervormingen die in 2017 in de structureel heel andere Franse economie rampzalig zouden zijn.
“Wat zij en Macron nu kunnen doen om de zeer diepe problemen binnen de eurozone en de economieën van de EU te corrigeren, is echter verre van vanzelfsprekend, gezien hun ogenschijnlijke religieuze geloof in de huidige EU-structuur en haar mondialistische economische agenda. Deze hachelijke economische en financiële omstandigheden en de angst voor nog eens miljoenen banenverlies in de industrie zijn de ware onderliggende oorzaken van de recente opkomst van het EU-nationalisme. Veel Europeanen vrezen tegenwoordig voor hun economische toekomst. Daar is de EU er op spectaculaire wijze niet in geslaagd positief beleid ten uitvoer te leggen, alleen maar om dit in de doofpot te stoppen tot de volgende grote EU-verkiezingen in Duitsland in september van dit jaar, wanneer we kunnen verwachten dat een herkozen Merkel Duitsland het voortouw zal nemen in de richting van groteske bezuinigingen in de EU, gesteund door een meegaand beleid. Emmanuel Macron.
“Zoals de Duitse ervaring met bondskanselier Heinrich Brüning in 1930 onderstreept, leidt het verlagen van de lonen van werknemers en de sociale uitkeringen bij bezuinigingen van de overheid nooit tot welvaart.
“In Weimar Duitsland zorgde het na 1932 voor een gisting van de sociale onrust en de massale werkloosheid die de NSDAP van Hitler en zijn bankiers gebruikten om een nazi-Derde Rijk te creëren.”
Wat is er werkelijk aan de hand bij deze EU-verkiezingen?
Door F. William Engdahl
http://www.williamengdahl.com/englishNEO4June2017.php
De hele bedoeling van de samenzweerders (denk aan Julius Caesar) is om hun valse heksenjacht te laten lijken op een serieuze en legitieme onderneming, uitgevoerd ter verdediging van de hoogste principes. Dit zijn congresfraude op zijn best. Dit is het soort hypocriete onzin waar ze hun hele leven aan besteden.
Trump tweette gisteren of vandaag: waarom is er geen onderzoek naar Clintons machtsmisbruik voor persoonlijk gewin toen ze minister van Buitenlandse Zaken was, en naar discrepanties in haar e-mailservers?
Wij weten waarom. Hillary was hun meisje; ze moet boven alle verdenkingen blijven, in tegenstelling tot de afschuwelijke Trump en zijn legioen van betreurenswaardige mensen.
Deze oorlog van tweets is, IMO, geen goede manier voor DT om te gaan. Het kan hem verbinden met zijn basis, maar het zorgt er ook voor dat hij er belachelijk en ongelukkig uitziet en klinkt. NIEMAND bekommert zich om wat iemand zegt. Hij is de president. Hij kan actie ondernemen. Hij moet acteren. .
Hij moet zijn perssecretaris, zijn stafchef of iemand anders zover krijgen dat hij op een persconferentie opstaat en erop wijst dat hij wordt opgejaagd vanwege onbewezen activiteiten, terwijl Hillalry Clinton zou kunnen en moeten worden onderzocht vanwege haar verraderlijke ambtsmisbruik, het verkopen van toegang, enz. Om nog maar te zwijgen van de capriolen van Huma Abedin. Waar zijn de laptops eigenlijk? In feite zou Trump zijn ministerie van Justitie opdracht kunnen geven Clinton te onderzoeken. Waarom doet hij het niet? Hij is alleen maar reactief. Hij moet proactief worden en in de aanval gaan als hij zijn presidentschap wil redden.
Het verbaast mij dat er hier geen commentaar is gegeven op het recente lek dat de speciale aanklager een strafrechtelijk onderzoek naar de president heeft geopend. Dit wordt duidelijk gedaan om de basis te leggen voor zijn impeachment. Er is in de media heel weinig over gezegd sinds de eerste rustige aankondiging een paar dagen geleden. Blijkbaar willen de relevante spelers en de media dat dit gebeurt zonder een grote reactie van de volgers van Trump. Het is echter een belangrijke stap in de campagne om de Potu's te verdrijven. De beschuldiging die zij uiten is belemmering van de rechtsgang bij de behandeling van de Comey-affaire. Een afleidingsmanoeuvre inderdaad, maar dit is wat ze besloten hebben te pushen. Ik veronderstel dat het hele plan prominenter zal worden getoond als ze vinden dat de tijd rijp is.
De politici van de westerse landen hebben totaal geen voeling met hun volk en leven in een zeepbel met hun overtuiging dat statistische manipulatie van geld in een groot mondiaal systeem enige zin heeft, en dat de mensen er niets van kopen omdat ze in de steek worden gelaten. buiten beschouwing gelaten. Het was in de eerste plaats een systeem dat door rijke machthebbers werd gecreëerd en zij geven niet om het volk, maar alleen om hun onrechtmatig verkregen winsten. Het duurde een tijdje voordat de massa in opstand kwam, maar ze doen het nu, wat betekent dat de machthebbers hun toevlucht zullen moeten nemen tot nog meer onbereikbare controlemiddelen.
De machtsspelers zijn nu in beweging om de Donald de kop in te drukken, die de macht van de ontevredenheid van het volk durfde te gebruiken om hun monopolie op presidentiële selectie aan te vechten. Ze zullen deze lastige zogenaamde populist uit de weg ruimen en hem vervangen door Pence, die meteen in hun zak zal zitten.
Ze hoeven Trump niet af te zetten. Hij was altijd een pseudo-populist die alles zou zeggen om verkozen te worden. Hij is al op veel van zijn ‘beloften’ teruggekomen en heeft de neoconservatieve agenda voor het buitenlands beleid als de zijne overgenomen. Zijn capriolen zorgen voor eindeloze afleiding voor de media, terwijl de binnenlandse agenda van de elite – het terugdraaien van de New Deal, de milieuregulering en het weinige dat nog over is van burgerlijke vrijheden, en het privatiseren van alles wat ze maar in hun hebzuchtige handen kunnen krijgen – gestaag vordert. Deze zwakke en gewetenloze president is hun beste instrument in deze fase van het spel.
Ik ben het ermee eens dat de PTB Trump zal gebruiken voor alles wat hij waard is terwijl hij aan de macht is, maar ik denk dat het nu duidelijk is dat ze pas tevreden zullen zijn als ze hun macht hebben getoond om van hem af te komen. Hij is een onbetrouwbare egoïst die ze niet zeker kunnen controleren, en dat zorgt voor zijn afzetting, of erger.
Die onbetrouwbaarheid is hetzelfde waardoor Reagan werd neergeschoten door zijn co-piloot, die een echte insider is, vergeleken met het ‘losse kanon’ Reagan. Wat er moet gebeuren is een soort Groot Ontwaken, vooral van de kant van de veiligheidstroepen en de strijdkrachten, om te zien wat er sinds de naoorlogse jaren veertig aan de hand is. De Synarchisten zijn volkomen bereid om voor hun Agenda te vechten…oorlog is hun religie, en zien het als een groot zuiveringsmiddel om zwakte weg te nemen en de krijgsdeugden te herstellen. Ze hebben ons, Amerikanen, vooral sinds de jaren vijftig, via het Congress of Cultural Freedom (CCF) geprogrammeerd om passieve onderwerpen te zijn voor hun machinaties, aangezien wij de sleutelnatie zijn voor hun plannen (iets dat ze over het hoofd hebben gezien in hun plannen voor de Tweede Wereldoorlog). kende deze langetermijndreiging, maar zijn kennis stierf met hem mee. Truman was een relatieve idioot). Het begint af te nemen naarmate ze de volledige controle proberen over te nemen, en het Zijderoute-alternatief wordt steeds merkbaarder.
Als FDR het einde van zijn vierde termijn (januari 1949) had overleefd en zijn hele New Deal-team intact was gebleven, zouden er geen aanvalslijnen naar de VS zijn geweest, geen Rode Schrik, geen koude oorlog met de Sovjets. In plaats daarvan zou er een volledige uiting zijn geweest van de synarchistische dreiging voor de wereld, ondanks dat hun universele fascistische plannen uit de Tweede Wereldoorlog op het slagveld waren verslagen, maar nog NIET in de bestuurskamers van die ‘economische royalisten’ in Wall Street en City-of-Wales. Londen en andere financiële hoofdsteden, waar deze gemene plannen werden uitgebroed. Er zou coördinatie zijn geweest met de Sovjets en de Republiek China, en de voormalige koloniën die nu soevereine naties zijn geworden, via VN-comités, om de daders in de bestuurskamers op te pakken voor het toebrengen van de Tweede Wereldoorlog aan de wereld, en de Nieuwe Zijde De weg zou in de jaren vijftig zijn begonnen, in plaats van zeventig jaar later, tegen krachtig synarchistisch verzet in.
Het steeds sneller afglijden van de moderne wereld naar ineenstorting en chaos kan niet worden gestopt door te stemmen. Deze democratische fantasie moet losgelaten worden. Er wordt zoveel inkt en energie verspild aan wat in werkelijkheid een al lang dood lijk is. De machtigen hebben de leiding over ons lot, en zij tonen geen enkele zorg voor stabiliteit of duurzaamheid op de lange termijn. Te denken dat periodieke verkiezingen voor een nieuw stel marionetten ons zullen redden van de wilde wildwaterreis die ons te wachten staat, is volkomen onrealistisch. Elke reële mogelijkheid voor een levensvatbare weg vooruit zal gebaseerd moeten zijn op veel radicalere principes dan ervoor stemmen. Het probleem is dat de mensen op geen enkele manier voorbereid zijn op zulke geldige radicale veranderingen, en hoogstwaarschijnlijk zullen vallen voor een aantal valse fascistische oplossingen, die onze haast naar uitsterven alleen maar zullen bespoedigen.