Vergelijk het tweeten van Trump en Silent Cal

Aandelen

Het belastingverlagingsplan van president Trump betekent een zegen voor hemzelf, zijn vrienden en zijn familie, door belastingen af ​​te schaffen die de rijken bijten en schulden achter te laten die toekomstige Amerikaanse generaties kunnen betalen, zeggen Bill Moyers en Michael Winship.

Door Bill Moyers en Michael Winship

De Republikein Calvin Coolidge, die in 1923 het presidentschap bereikte na de dood van de corrupte en domkop Warren Harding, was een man van weinig woorden. Maar enkele van de bekendste van de weinige waren: ‘De voornaamste zaak van het Amerikaanse volk is zakendoen.’

President Calvin Coolidge, 30e president van de Verenigde Staten.

Donald Trump daarentegen is vaak een man van veel woorden, maar zelden passen ze bij elkaar om een ​​samenhangende zin of volledige gedachte te vormen. En we weten zeker dat ook hij gelooft dat de voornaamste zaken van Amerika zaken zijn, vooral als dat zo is zijn bedrijf. Oh, en die van Jared en Ivanka, wier boodschappen namens papa merchandisingmissies lijken te zijn voor The Trump Empire. En zijn twee zoons die dol zijn op safari, die zich nog steeds vanuit het familiepaleis in New York voorthouden en zogenaamd de zaak van Pop runnen terwijl ze worden beschermd door een gracht van barrières en bewakers - neem dat eens, jullie opeengepakte massa's.

Coolidge stond bekend als 'Silent Cal'. Toen een gastvrouw van een etentje tegen hem zei: 'U moet met mij praten, meneer Coolidge. Ik heb vandaag gewed dat ik meer dan twee woorden uit je zou kunnen halen,' antwoordde Coolidge, 'jij verliest.' Het laatste wat onze huidige president zou worden genoemd is zwijgen. Trump kan niet stoppen met twitteren en brabbelen. En hij houdt niet van verliezers.

De zwijgzame Coolidge wordt wel omschreven als de meest conservatieve president in de Amerikaanse geschiedenis. Niemand weet precies wat Trump is, omdat zijn meningen en stemmingen veranderen afhankelijk van de laatste persoon met wie hij heeft gesproken of iets dat hij zojuist heeft gezien. Fox & vrienden of gehoord van complottheoreticus Alex Jones. Ze wijzen zeker naar rechts, maar zoals zoveel conservatieve woordvoerders tegenwoordig, doordrenkt van waanzin en volkomen verstoken van redelijkheid.

En toch daar op de augustuspagina's van The New York TimesCharles R. Kesler, een senior fellow van het rechtse Claremont Institute, zegt enthousiast:

"Dhr. Trump blijft het soort conservatieve president van wie je verwacht dat hij trots en vaak zal zeggen: 'de voornaamste zaak van het Amerikaanse volk is zaken doen.' Hoewel Calvin Coolidge het als eerste zei, vertoont de heer Trump steeds meer tekenen van denken langs brede Coolidgeaanse lijnen, en van het ombuigen van het Republikeinse beleid in de richting van de pre-New Deal, pre-Koude Oorlog-partij van William McKinley en Coolidge, met zijn wortels in de partij van Abraham Lincoln."

Geen zin

Oh broer. Professor Kesler projecteert op Trump een consistentie van gedachten en overtuigingen die tot nu toe onbewezen lijken. Hem vergelijken met McKinley is overdreven, en met Lincoln – nou ja, absurd. Klinkt dit echt op afstand als Donald Trump?

President Donald Trump houdt zijn inaugurele rede op 20 januari 2017. (Schermopname van Whitehouse.gov)

“Wij zijn geen vijanden, maar vrienden. Wij mogen geen vijanden zijn. Hoewel de hartstocht misschien onder druk staat, mag ze onze banden van genegenheid niet verbreken. De mystieke akkoorden van de herinnering, die zich uitstrekken van elk slagveld en patriottisch graf tot elk levend hart en elke haardsteen in dit uitgestrekte land, zullen het koor van de Unie nog doen aanzwellen, wanneer ze opnieuw worden aangeraakt, wat zeker zal gebeuren, door de betere engelen van onze wereld. natuur."

Aan de ene kant is Keslers aanbidding voor Trump logisch, aangezien het afgelopen september het Claremont Institute was dat een pseudoniem en inmiddels berucht essay publiceerde met de titel “De strijd tegen 93-verkiezingen”, waarmee ze in feite aan de conservatieve Republikeinen vertelden dat als ze de presidentskandidatuur van Trump niet steunden, hun wereld gedoemd was.

Waarom? Omdat de Republikeinse oppositie tegen Trump, zo waarschuwde de auteur, “het kenmerk is van een partij, een samenleving, een land, een volk, een beschaving die wil sterven. Trump, de enige onder de kandidaten voor een hoge functie in deze of in de laatste zeven (tenminste) cycli, is opgestaan ​​en heeft gezegd: ik wil leven. Ik wil dat mijn partij leeft. Ik wil dat mijn land leeft. Ik wil dat mijn volk leeft.”

Onhandige pareltjes van wijsheid van wat vandaag de dag doorgaat voor conservatisme. Waar ben je gebleven, George Will, nu ze je nodig hebben? Voor we het weten, zal Ann Coulter de Library of Congress leiden.

Calvin Coolidge zou nooit voor zulke histrionics hebben gekozen. Toch is het de moeite waard om even stil te staan ​​bij wat er tijdens zijn regering gebeurde. Zijn ambtsjaren waren het hoogtepunt van “The Roaring '20s” – een tijd van economische onrust, gekenmerkt door wilde financiële speculatie, extravagante bankleningen en schulden die hebben bijgedragen aan de marktcrash van 1929 en de Grote Depressie.

Coolidge zelf was het toonbeeld van soberheid en respectabiliteit, maar net als Donald Trump (die zichzelf trouwens ‘de koning van de schulden’ noemt – een echte conservatief, nietwaar?) was hij voorstander van enorme belastingverlagingen, bezuinigingen, hoge tarieven op importen en proppen regelgevende instanties met pro-business types.

In tegenstelling tot Trump was hij voorstander van een laag profiel en gaf hij, voor zover het beleid betreft, de voorkeur aan traagheid boven actie. Dit is wat de zei de bekende columnist Walter Lippmann destijds: “Deze actieve inactiviteit past op bewonderenswaardige wijze bij de stemming en bepaalde behoeften van het land. Het past bij alle zakelijke belangen die met rust gelaten willen worden…. En het past bij iedereen die ervan overtuigd is geraakt dat de regering in dit land gevaarlijk ingewikkeld en topzwaar is geworden….”

Bij dat laatste deel zie je alle plutocratische kabinetsleden en adviseurs van Trump krachtig instemmend knikken.

Toen hij stierf, Het nettovermogen van Calvin Coolidge was minder dan een miljoen in dollars van 2016 en hij liet het allemaal over aan zijn vrouw Grace. Trump, die zegt dat zijn nettowaarde misschien wel tien miljard dollar bedraagt ​​(hoe kunnen we hopen te weten of hij zijn belastingaangiften niet vrijgeeft?), en zijn familie gebruiken het Witte Huis om het familiefortuin te laten vermenigvuldigen, alsof het presidentschap was een eeuwige gans die gouden eieren legde. Elke nieuwscyclus brengt meer verhalen over belangenconflicten met zich mee, en het belastingverlagingsplan dat woensdag werd aangekondigd, is een grote buiging voor de rijken.

“Het is opvallend”, Neil Irwin op The New York Times bekend, hoeveel het voorstel Trump en zijn verwanten bevoordeelt: “Hij verdient een hoog inkomen. Hij ontvangt inkomsten van 564 bedrijfsentiteiten, volgens zijn financiële openbaarmakingsformulier, en zou kunnen profiteren van het lage tarief voor 'pass-through'-bedrijven. Volgens zijn uitgelekte belastingaangifte uit 2005 betaalde hij 31 miljoen dollar extra vanwege de alternatieve minimumbelasting die hij wil afschaffen. En zijn erfgenamen konden uiteindelijk belastingvrij genieten van zijn enorme vermogen.”

Het conservatisme onder Trump en zijn handlangers die nu de regering leiden, heeft dus een herziene versie van de gouden standaard teruggebracht: hoeveel goud je kunt winnen door de moederrol van de regering te privatiseren, is het kenmerk van je succes.

Geen wonder dat Trump Vladimir Poetin zo bewondert: zij zijn de Midas en Ali Baba van de autocratie. Maar conservatieven zijn dat niet, tenzij voor conservatieven hebzucht de munt van het rijk is geworden.

Nog één ding: president Trump slaapt 's nachts niet veel en heeft naar verluidt ongeveer vijf uur slaap (de oorzaak is uiteraard geen slecht geweten). President Coolidge hield van slapen, wel twaalf uur achter elkaar. Toen hij wakker werd na een dutje in het Witte Huis vroeg hij vaak aan zijn butler, “Is het land er nog?”

Hij bedoelde het als een grap. Vandaag is de vraag niet grappig.

Bill Moyers is de hoofdredacteur van Moyers & Company en BillMoyers.com. Michael Winship is de Emmy Award-winnende senior schrijver van Moyers & Company en BillMoyers.com. Volg hem op Twitter op @MichaelWinship. [Dit verhaal verscheen oorspronkelijk op http://billmoyers.com/story/forget-andrew-jackson-the-right-thinks-trump-is-calvin-coolidge/]

12 reacties voor “Vergelijk het tweeten van Trump en Silent Cal"

  1. April 30, 2017 op 11: 03

    Bill Moyers, mijnheer, ik moet toegeven dat ik het geweldig vond om uw gedachten zoveel jaren geleden te horen tijdens gesprekken met Joseph Campbell op PBS. Beveel het ten zeerste aan aan iedereen die luistert!!! Maar het lijkt zo triest om je nu te zien als een andere hater van onze nieuwe president. Niets nieuws op dat gebied. Kunt u alstublieft een scenario bedenken, meneer, voor wat een miljardair-president volgens u moet doen met zijn 564 bedrijven? Ik weet zeker dat je met een utopische conclusie zult komen over hoe je de rijkdom van de man eerlijk kunt verdelen!

    • Homerus Jay
      Mei 2, 2017 op 12: 04

      Ik denk dat wat je David suggereert is dat Trump slechts een product is van een politiek systeem dat steeds meer ondergeschikt is geworden aan de klasse van miljardairs, en het zou oneerlijk zijn om alle schuld voor onze huidige penibele situatie bij een speler te leggen die speelt gewoon het spel. Ik ben het er eigenlijk mee eens. Ik denk dat we een objectievere regering nodig hebben die optreedt als toezichthouder en niet als facilitator voor de belangen van miljardairs. Het maakt dus niet uit dat hij, door te weigeren zichzelf te ontlasten van de verschillende belangenconflicten, in directe overtreding is van de emolumentenclausule van de grondwet terwijl hij een ambtenaar is en daarom moet worden afgezet. Laten we ons tot de echte zaak richten, namelijk het omverwerpen van verenigde burgers en het ontbinden van burgers. de twee grote partijen die lang genoeg tegen het Amerikaanse volk hebben gespeeld. Omdat ik een enthousiaste gelovige in Obama was en aangezien u een toegewijde Trump-aanhanger lijkt, kan ik mij identificeren met het gevoel van teleurstelling dat u moet voelen nu hij feitelijk is afgebrokkeld onder de druk van de diepe staat om niet de marionet van Poetin te worden, maar De pop van Pompeo en de man van Mattis. Na campagne te hebben gevoerd om Amerika op de eerste plaats te zetten en zich niet bezig te houden met eindeloze oorlogvoering, heeft hij precies dat gedaan. Ik voelde hetzelfde nadat ik op Obama had gestemd, die zei dat hij een einde zou maken aan onze oorlogseconomie die voor miljardairs werkte, en zou overstappen naar een systeem dat voor iedereen werkte. Ik keek met teleurstelling toe hoe hij Wall Street bleef dienen en zijn voortdurende oorlogvoering voortzette. Hoewel je misschien niet teleurgesteld bent en heel blij bent met de gang van zaken. In dat geval wacht ik op uw heropvoering van de Republikeinse propaganda over de manier waarop progressieven rijkdom willen verdelen. Nu we het er toch over hebben, denk ik dat Trump zijn rijkdom moet gebruiken om alle vrouwen te compenseren die hij seksueel heeft misbruikt, en de families van ‘de mooie baby’s’ die hij heeft vermoord toen hij opdracht gaf tot de raketaanval in Syrië (SANA meldt dat er vier kinderen zijn omgekomen) , om nog maar te zwijgen van de familieleden van de onschuldigen die zijn omgekomen bij drone-aanvallen, en hij zou alle campagnebijdragen moeten terugbetalen aan iedereen die aan hem heeft gedoneerd op basis van de overtuiging dat hij zou werken voor de vergeten arbeiders (je hoeft alleen maar naar zijn belastingaangifte te kijken Ik was van plan om te weten dat dat onzin was) en voor iedereen die hem geloofde toen hij zei dat hij de strijd aan zou gaan met de inlichtingendiensten en voor de ontspanning met Rusland zou gaan werken. Ten slotte zou hij zijn rijkdom moeten steken in het voeden van de uitgehongerde massa’s in Jemen en elders die vandaag de dag lijden onder oorlogen die door de VS worden gevoerd of gesteund. Dit zijn slechts enkele ideeën over hoe deze progressieveling de rijkdom van de grote Trump zou herverdelen.

      https://www.theatlantic.com/politics/archive/2017/01/trumps-ethics-train-wreck/513446/

  2. Eddie
    April 29, 2017 op 13: 27

    Ik heb er nooit enige illusies over gehad dat Trump ook maar enigszins geïnteresseerd was in iets anders dan in wezen zijn eigen nest bevederen.
    Zoals bij elke politicus (of potentiële politicus in zijn geval) was het altijd het meest passend om hem in de eerste plaats te beoordelen op basis van zijn ACTIES, en niet alleen maar op zijn WOORDEN, en er was niets in zijn geschiedenis dat ik kende dat zich zou lenen om te denken dat hij zou opzettelijk iets progressiefs doen – hij was altijd (zoals BG hierboven opmerkt) een ‘self-serving huckster’, en maakte zelfs nooit de pretentie een soort openbaring en de daaruit voortvloeiende bekering te hebben, het was gewoon meer een ‘infomercial-grade’ schlock. Er bestond de hoop dat hij per ongeluk iets nuttigs zou doen, of in ieder geval de zaken niet erger zou maken (ten opzichte van de internationale situatie), alleen maar door zijn gebrek aan een stevige politieke ideologie, maar zoals we nu zien, is een persoon zonder een politieke ideologie laat zich vaak gemakkelijk beïnvloeden door de ideologen om hem heen. We hebben een sterke progressieve ideoloog nodig om op te staan ​​en vooruitgang te boeken tegen de huidige neoconservatieven in DC, en Trump zou nooit die persoon zijn. (Ik heb persoonlijk altijd het vermoeden gehad dat hij zich alleen maar kandidaat stelde voor POTUS om zijn ‘merk’ te versterken en natuurlijk vanwege de ego-sensatie om zichzelf elke avond in het MSM-nieuws te zien, maar dat hij niet echt geloofde dat hij kon winnen. Deze overtuiging wordt ondersteund door hoe volkomen onvoorbereid en vrijwel geschokt hij was toen hij WEL won – hij had blijkbaar niet eens enig idee wie zijn kabinetsposten zou vervullen.) Het probleem is dat sterke progressieve kandidaten normaal gesproken worden ‘weggefilterd’. tijdens het nominatieproces, tenzij er een vloedgolf aan steun is, en ik denk niet dat dat niveau al bereikt is.

    Ik denk dat dit artikel nuttig is omdat het ons wat meer achtergrondinformatie geeft, meer informatie dat we dit conservatieve beleid al eerder hebben gevoerd, en dat het uiteindelijk NIET gunstig is voor de brede bevolking.

    • Homerus Jay
      April 30, 2017 op 10: 16

      Eddie, bedankt dat je me de tijd hebt bespaard en mijn gevoelens precies hebt weergegeven. Hoe zovelen het betoog van deze slangenolieverkoper niet hebben doorzien, is mij een raadsel. Hoewel ik denk dat anderen hetzelfde over mij zullen zeggen, terwijl ik echt geloofde dat Obama op zijn minst enigszins oprecht was in zijn beloften. Hoewel ik zou beweren dat Obama in ieder geval een betere acteur was. Ik heb ook gedacht dat hij de baan niet echt wilde. Maar nadat ik heb gezien hoe Obama en Trump allebei zo snel op één lijn kwamen te staan ​​na maandenlang als hervormer te hebben opgetreden, ben ik ervan overtuigd dat een nieuwe president tegenwoordig niet voorbereid hoeft te zijn… ze hoeven zich alleen maar aan te sluiten bij de bestaande structuur. Wij mensen krijgen ten onrechte de overtuiging dat we bij het stemmen voor een president stemmen voor een richtingsverandering in alle opzichten. En misschien zijn we dat in sommige opzichten ook wel. Maar in termen van de belangrijkste kwesties van onze tijd, buitenlands beleid (dreiging van een nucleaire oorlog), klimaat en inkomensongelijkheid, zal alles behalve een systemische verandering door een externe partij volkomen ineffectief blijken te zijn. Zelfs dan zal er altijd een potentieel bestaan ​​dat vers vlees wordt verslonden door het gevestigde establishment, dat op dit punt alle menselijkheid volledig heeft verloren. Kijk eens wat er bijvoorbeeld in Griekenland gebeurde toen de Syriza-partij het volk verraadde voor meer bezuinigingen, nadat ze vooral tegen de bezuinigingen had geprotesteerd en gewonnen. Dit doet mij geloven dat zolang de nieuwe leiders meer te vrezen hebben van het establishment dan van de mensen die op hen hebben gestemd… verkiezingen voor een groot deel zinloos zullen zijn. Ik weet niet wat het antwoord is... Ik geloof dat alleen God het weet.

  3. Bill Goudman
    April 29, 2017 op 12: 12

    Het is nu duidelijk dat Trump een egoïstische vent is en dat altijd is geweest.

  4. Tim Gard
    April 29, 2017 op 10: 01

    Als er ooit een duidelijker oproep aan de Amerikaanse patriotten was om wakker te worden, werd die op de een of andere manier gemist. Patriotten moeten opstaan ​​en eisen dat alle controle over de natie wordt teruggegeven aan de lokale steden, en de federale, staats- en provinciale overheden moeten worden teruggestuurd naar de bodem van de piramide waar onze Amerikaanse voorouders hen oorspronkelijk plaatsten. We hebben toegestaan ​​dat de Tweede Wereldoorlog onze Amerikaanse principes van de kaart heeft geveegd via de War Powers Act, en sindsdien zijn we een slaaf van de federale, staats- en provinciale overheden. Kunnen we dat oplossen? Ik weet het niet. Zijn er vandaag de dag nog echte Amerikaanse patriotten in leven? Als dat zo is, heb je de oproep gehoord, doe nu je huiswerk!

  5. April 29, 2017 op 09: 05

    Trump vertegenwoordigt de apotheose van de corruptie van een systeem dat zo onherkenbaar is dat het nauwelijks nog denkbaar is. Coolidge bevindt zich ver terug in de geschiedenis vergeleken met de krachten die de Amerikaanse politiek hebben overgenomen om deze ondemocratisch en oligarchisch te maken, waardoor we een plutocraat als Trump als president hebben gekregen. We krijgen ofwel plutocraat als ‘leider’ (Trump, Bush), ofwel een plutocraat-aanhanger (Obama, Clinton). Bedankt, Roberts “Hooggerechtshof”, voor het dichtspijkeren van de doodskist van de democratie!

    Poetin zou echter de Russische FDR kunnen worden genoemd, nadat hij Rusland had gered van het shockerende marktoligarchiekapitalisme van de jaren negentig, en vertegenwoordigt het nationalisme. Ik merk dat, net als jullie hierboven, het lezen van zijn toespraken mij een toegewijde nationalist toont met conservatieve waarden om zijn land te beschermen, waarvan hij weet dat het voortdurend wordt aangevallen door de VS en andere westerse landen. Ze moeten hem slechte namen geven, omdat die slechte namen in werkelijkheid op henzelf en hun tekortkomingen van toepassing zijn. Ze zijn echt jaloers op Poetin.

  6. mik k
    April 28, 2017 op 19: 53

    Poetin heeft goed werk geleverd voor Rusland, onder zeer moeilijke omstandigheden. Zijn visie op een multipolaire wereld zou veel bijdragen aan de vrede, in tegenstelling tot het streven van de VS om de enige werelddictator te zijn.

  7. April 28, 2017 op 19: 00

    “Geen wonder dat Trump Vladimir Poetin zo bewondert: zij zijn de Midas en Ali Baba van de autocratie.”

    Meneer Moyers…Ik heb nogal wat gelezen over president Poetin, en ik krijg de sterke indruk dat hij eigenlijk heel bescheiden leeft, dat hij van mening is dat de rijkdom die Rusland levert voor het Russische volk is…een van de redenen waarom hij zo is. vertrouwde daar. Toen iemand enkele jaren geleden klaagde (uit het boek ‘Poetin, in zijn eigen woorden’) over een opzichtig gebouw, merkte hij op dat dit soort shows mensen alleen maar boos maakt. Ik ben van plan in mei bijna drie weken in Rusland door te brengen en zal zoveel mogelijk Russen vragen naar hun indrukken van hun president. Als ik het mis heb, zal ik je terugschrijven.

    Wat Trump betreft, ben ik het met je eens. Hij maakt zichzelf belachelijk – en nog erger.

    • SteveK9
      April 28, 2017 op 19: 26

      Meestal ben ik het eens met Bill Moyers, maar ik wilde een soortgelijke opmerking maken. Of ga verder: Poetin lijkt mij de grootste staatsman ter wereld van vandaag. Ik baseer dat op het lezen van zijn toespraken, het bekijken van interviews en vooral opmerken wat hij doet. Wat ik niet doe, is de ‘mainstream media’ bekijken of lezen. Ik lees niet wat iemand zegt dat Poetin heeft gezegd, ik luister naar de bron. De echte 'misdaad' van Poetin is dat hij heeft voorkomen dat Rusland werd opgenomen in het Amerikaanse imperium.

      • Sla Scott over
        April 29, 2017 op 08: 40

        Ik ben het er volledig mee eens dat het veel beter is om de toespraken en interviews van Poetin daadwerkelijk te lezen dan om de MSM hem voor u te laten definiëren. Hetzelfde geldt voor Assad. Godzijdank dat deze optie met internet beschikbaar is.

      • Typerend persoon
        April 29, 2017 op 17: 15

        Overeengekomen. Moyers zit ver naast Poetin. Ali Baba? Poetin heeft de Russische middelen teruggewonnen van de oligarchen.

Reacties zijn gesloten.