Een Oscar voor een propagandafilm

Hollywood-activisten geven de voorkeur aan mensenrechtenorganisaties die zijn gezegend door de Amerikaanse regering, die heeft bijgedragen aan de twijfelachtige Oscar voor de propagandafilm ‘The White Helmets’, schrijft Patrick Hennigsen van 21st Century Wire.

Door Patrick Hennigsen

Tijdens uw gemiddelde leven krijgt iedereen zijn of haar aandeel oorlogspropagandafilms te zien. In Amerika is het een soort heilige traditie, waar Hollywood het werk van het revisionisme doet en een anderszins ongemakkelijke geschiedenis met een nieuw laagje smet bedekt. Het is noodzakelijk – niet alleen om ons een beter gevoel over onszelf te geven, maar ook om eventuele ongemakkelijke waarheden en hoge staatsmisdaden te verdoezelen.

Om eerlijk te zijn, toen ik voor het eerst hoorde dat de film “The White Helmets” werd gepromoot door Netflix, was ik helemaal niet verrast, want sinds het conflict in Syrië in 2011 begon, hebben de gevestigde media hun uiterste best gedaan om deze film op valse wijze te promoten. als een “burgeroorlog” en hebben de NGO gebruikt die bekend staat als de Wit Helmen, dat zichzelf de ‘Syrische Civiele Bescherming’ noemt, als belangrijkste hoofdrolspeler in de media bij het bevorderen van dat verhaal.

Het feit dat er een documentaire over is De witte helmen een Oscar ontving bevestigt eenvoudigweg in welke glorieuze zeepbel de entertainmentindustrie zich bevindt, en hoe gemakkelijk het tegenwoordig is voor een documentairefilm om te worden gebruikt voor propagandadoeleinden en gemaakt om een ​​voornamelijk Amerikaans-Brits buitenlands beleidsproject te versterken.

Voor Hollywood is het een feelgood-documentaire, bedoeld om ons een goed gevoel te geven over een vuile oorlog in Syrië. Maar dit is een niveau van vervorming dat zelfs het hoofd van Joseph Goebbels doet duizelen.

In zijn essay gepubliceerd op Global Researchlegt Dr. TP Wilkinson de liberale obsessie met cosmetisch revisionisme uit: “De stelling van de 'verkeerde oorlog' is essentieel voor wat Carroll Quigley 'liberaal imperialisme' noemde in zijn geschiedenis van het Anglo-Amerikaanse establishment. Liberale imperialisten, waartegen de nep-gauche (de afstammelingen van het fabianisme) horen er ook bij, zijn niet tegen het imperium. Ze willen gewoon dat het esthetisch aantrekkelijker is, en verloren oorlogen zijn hoogst on-esthetisch. Dus wat is het antwoord van de liberale imperialist op onsmakelijke militaire nederlagen? Het is cosmetische chirurgie.”

Dure oorlogspropaganda in Hollywood is niets nieuws. Spraakmakende films als “Zero Dark Thirty, ""American Sniper"En"Argon'werden allemaal met veel tamtam uitgebracht. Elk van hen vervulde een rol bij het vormen van een perfecter Amerikaans verhaal, en herschreef in sommige gevallen de geschiedenis volledig. Maar dit waren bedoeld als bioscoopreleases, dus de regisseur heeft uiteraard een flinke dosis artistieke vrijheid genomen. Niets ongewoons daar. Dat is wat Hollywood doet. Deze films hadden ook enige afstand tussen het heden en de oorlogen die al voorbij waren.

Een laagje integriteit is altijd belangrijk. Hollywood beweert nog steeds veel waarde aan de waarheid te hechten. Tijdens de Oscars van dit jaar The New York Times voor het eerst sinds 2010 een tv-advertentie vertoond met de titel: "De waarheid is. . .” Deze campagne is bedoeld om te protesteren nep-nieuws en zijn lelijke neef 'alternatieve feiten' om te laten zien welke hoge normen de reguliere media hanteren – wat de waanwereld demonstreert waarin het establishment bestaat.

Eerder deze maand schreef ik een exposé waarin ik precies liet zien hoe de New York Times is geweest Amerika's eeuwige leider op het gebied van nepnieuws met als doel een oorlogsagenda te bevorderen. Het is ironisch dat deze Times-advertentie zou verschijnen op een avond waarop een Oscar zou worden uitgereikt aan een van de meest flagrante propagandafilms aller tijden.

Gelukkig Hollywood

Afgelopen zondagavond, "De witte helmen' geregisseerd door Orlando von Einsiedel en Joanna Natasegara, ging naar huis met een Academy Award voor beste korte documentaire. Maar dit was geen conventionele documentairefilm. De beelden zijn afkomstig van een aan terroristen gelieerde NGO gevestigd in Turkije, actief in Syrië, en die voornamelijk wordt gefinancierd door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken, Nederland en andere NAVO-leden en Golfstaten voor een bedrag van meer dan $ 150. miljoen en wiens voornaamste taak het produceren van door de VS geleide “coalitie”-propagandabeelden voor massamediaconsumptie is. De film, gefinancierd en gedistribueerd door Netflix, lijkt een verlengstuk van die opdracht te zijn. [Bekijk de trailer van de film hier.]

Normaal gesproken beschouwen we documentaires als films die moeten spreken waarheid aan macht, maar deze film doet het tegenovergestelde. Het versterkt de machtsstructuur van het Anglo-Amerikaanse establishment die verantwoordelijk is voor een van de meest gewelddadige, vuile oorlogen in de moderne geschiedenis. Het versterkt een verzameling leugens die sinds het begin van het conflict door de politieke en media-establishment op grote schaal zijn verspreid.

In alle opzichten is Syrië de verkeerd oorlog. Voor de VS en Groot-Brittannië staat er echter veel op het spel: de erfenis van twee paradigmatische politieke figuren, Barack Obama en David Cameron, samen met de reputatie van andere architecten van de vuile oorlog van het Westen tegen Syrië, zoals de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en de Britse minister van Buitenlandse Zaken William Haag.

Toen de oorlog begon, waren zowel Clinton als Den Haag druk bezig hun strijd te voeren “Vrienden van Syrië” fluitje van een cent tournee door het Midden-Oosten en Europa, waarbij ze contante toezeggingen aan de Golf veiligstellen, terwijl ze hun zorgvuldig uitgekozen ‘oppositie’-regering in ballingschap voorbereiden en rechtbanken houden in verschillende vijfsterrenhotels in Parijs, Londen en Istanbul.

De VS hadden dit pas een jaar eerder met Libië geprobeerd, en destijds, in 2011-2012, hadden ze alle reden om aan te nemen dat de Libische formule in Syrië herhaald zou kunnen worden. Die hoop werd begin 2013 de grond in geboord, toen duidelijk werd dat Libië officieel een mislukte staat was.

Ondertussen begonnen tienduizenden extremistische buitenlandse strijders en fortuinlijke jihadistische soldaten Syrië binnen te stromen. Het was een invasie. Dit was het proxy-leger van het Westen, klaar om de regering te onthoofden, de staat in stukken te hakken en de regio te destabiliseren – met de volledige zegen van Washington DC en zijn partners.

De trojka van Washington-Londen-Parijs verdubbelde vervolgens door miljarden dollars aan dodelijke wapens te schenken aan verschillende strijdgroepen die op de loer lagen in Turkije en Jordanië, evenals aan degenen die al actief waren in Syrië. Er waren een aantal goed gedocumenteerde arrangementen, maar een van de meest succesvolle werkmodellen was die voor de De CIA en haar Europese NAVO-partners leveren de wapens illegaal via Jordanië en Turkije gesluisd – en allemaal betaald met contant geld uit Saoedi-Arabië en Qatar.

Al die tijd werd het publiek door de door de VS geleide ‘Coalitie’ verteld dat dit allemaal voor de ‘gematigde rebellen’ in Syrië was. Dit waren de ‘vrijheidsstrijders’ waar Ronald Reagan in de jaren tachtig naar verwees. Het bleek dat deze ‘vrijheidsstrijders’ in Syrië een stukje verwijderd waren van het oude blok van de gewelddadige, psychopathische, door de VS gesteunde en Door de CIA opgeleide paramilitaire doodseskaders, die grote schade zou aanrichten en El Salvador, Nicaragua en Honduras zou terroriseren.

In Syrië zijn ze in feite nog veel erger, omdat ze een krachtige vorm van verwrongen, radicale salafistische en wahabistische religieuze hartstocht gebruikten als de centrale as van hun zelfbenoemde, middeleeuwse nihilistische bestaansreden. Ja, dit zijn de gematigden, gesteund door de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Turkije, Duitsland, Noorwegen, Saoedi-Arabië, Qatar en de VAE, alle andere NAVO-lidstaten, en natuurlijk Israël, dat vakkundig buiten de vuurlinie van de media is gebleven. Het is een collectief project. De missie: “regimeverandering” in Syrië – het met geweld omverwerpen van de regering in Damascus.

Zoals vuile oorlogen gaan, is er geen smeriger dan deze. Terwijl de VS en Groot-Brittannië zich bezighielden met public relations voor deze criminele onderneming, was hun grote uitdaging het verkopen ervan aan hun kiezers. Om de vuile oorlog te rechtvaardigen moest er een verhaal worden geconstrueerd en onderhouden. Dit vereiste een meedogenloze negatieve PR-campagne waarin de Syrische regering en al haar instanties werden gedemoniseerd. De volgende oorspronkelijke gesprekspunten werden daarom versterkt:

–De vreedzame opstand van de “Arabische Lente” in Syrië vond plaats in 2011 en werd met geweld neergeslagen door de regering.

–Assad is een wrede dictator en onwettig.

–De Syrische regering en haar strijdkrachten doden opzettelijk hun eigen bevolking.

–De door de VS, de NAVO en de Golf gesteunde gewapende ‘rebellen’-oppositie is legitiem.

– De Syrische en Russische luchtmacht doden alleen burgers, en geen militanten en terroristen.

–Terroristen bestaan ​​niet in Syrië of vormen slechts een klein element waartegen de ‘gematigde rebellen’ en andere Syriërs ‘vechten voor vrijheid’ zich verzetten.

– Daarom moet Assad uit de macht worden gezet en worden vervangen door een door de VS goedgekeurde regering.

Voeg daarbij de intrede van Rusland in de herfst van 2015 op wettige uitnodiging van Damascus, en Rusland werd toegevoegd aan de demoniseringscampagne.

Deze gespreksonderwerpen werden vervolgens keer op keer herhaald en hergebruikt, en opgehouden als rechtvaardiging voor de door de VS geleide, verlammende economische en diplomatieke sancties tegen de Syrische staat en het destructieve beleid om de regio met wapens te overspoelen.

In de zomer van 2014 werd er een extra bonus voor de VS aan toegevoegd: de opkomst van ISIS (Islamitische Staat van Irak en Sham). Door de opkomst van ISIS konden de VS luchtvluchten boven Syrië uitvoeren, zogenaamd om ISIS te bestrijden, hoewel de VS na twee jaar weinig of geen verifieerbare vooruitgang hadden geboekt bij het “verslaan” van ISIS. In werkelijkheid hadden de VS gehoopt dat ISIS, samen met de andere Al Qaeda-filialen, op de een of andere manier het werk zou doen om Syrië te destabiliseren en de regering van president Bashar al-Assad in Damascus omver te werpen.

Ondertussen noemden zowel westerse mediaagenten als politici de jihadisten nog steeds ‘rebellen’ en ‘gewapende oppositie’ – gewelddadige radicale terroristische groeperingen zoals Jabbat al Nusra (Nusra Front), Ahrar al Sham, Nour al-Din al-Zinki , Jaish al-Fatah (The Army of Conquest), samen met enkele radicale overblijfselen van het geliefde ‘Free Syrian Army’ van senator John McCain. Dit was allemaal onderdeel van de PR-oplichterij.

De 'witte helmen' 

Maar dat was niet genoeg. Washington en Londen hadden een gezicht nodig voor het avondnieuws. Dat was nodig Verpersoonlijken het conflict om de illusie van een ‘burgeroorlog’ in Syrië in stand te helpen houden. Dit is waar de Witte Helmen in beeld komen. Een vrolijke groep mannen, bestaande uit ‘gewone burgers, van bakkers tot leraren tot schilders’, die allemaal de Witte Helmen aantrekken om de mensheid te redden in dit moment van onrust.

Raed Saleh, de woordvoerder van de groep, zegt dat zijn organisatie zich laat leiden door een vers in de Koran: “Om één leven redden is om de hele mensheid te redden.” Ongetwijfeld een mooie lijn, maar zoals zoveel aspecten van de Witte Helmen – is deze cosmetisch toegepast.

Wie zou zo ongevoelig durven zijn om zo’n perfect verhaal ter discussie te stellen? Voor oorlogsplanners in Washington en Londen zorgden de Witte Helmen voor het PR-kussen dat ze nodig hadden om een ​​smerige proxy-oorlog aan het westerse publiek te helpen verkopen. Door hun eigen ‘first responder’-ngo op te richten en te beheren, zijn de VS, Groot-Brittannië en hun andere belanghebbenden in staat geweest de sympathie van het publiek te mobiliseren – genoeg om het project draaiende te houden, totdat de oorlog werd gewonnen of verloren, of totdat iemand erachter kwam. aan de oplichterij.

In 2014 begonnen een aantal onafhankelijke onderzoekers in het Westen de onmiskenbare stank van bedrog van de Witte Helmen te ontdekken. Het artikel van Cory Morningstar: “SYRIË: AVAAZ, DOEL EN DE KUNST VAN HET VERKOPEN VAN HAAT VOOR HET RIJK” (april 2014). In een artikel in Counterpunch in april 2015, Rick Sterling samengevat de uitrol van de Witte Helm en de basisagenda: “In werkelijkheid is de Witte Helmen een project gecreëerd door de UK en USA. De opleiding van burgers in Turkije staat onder toezicht van de voormalige Britse militaire officier en huidige aannemer, James Le Mesurier. Promotie van het programma wordt gedaan door 'De Syrië-campagne” ondersteund door de stichting van miljardair Ayman Asfari. The White Helmets is duidelijk een PR-project dat lovende publiciteit heeft gekregen HuffPo naar Nicholas Kristof van de NYT. Witte Helmen worden zwaar gepromoot door het Amerikaanse Instituut voor de Vrede (USIP), waarvan de leider het initiatief heeft genomen persconferentie door te verklaren dat 'USIP zich vanaf het begin voor de Syrische Revolutie heeft ingezet.'

Er was ook het werk van de opmerkelijke wikisite van onderzoeker Petri Krohn “Een nadere blik op Syrië”, waardoor de gevel barstte. Ze werden gevolgd door uitgebreid onderzoek door Vanessa Beeley, die sindsdien een formidabel volume heeft geproduceerd onderzoek en analyse van de Witte Helmen en andere soortgelijke NGO-projecten, die allemaal direct beschikbaar zijn op 21e-eeuwse draad.

Elke onderzoeker die aan een White Helmets-documentaire werkte, zou toegang hebben gehad tot al deze informatie door eenvoudig op trefwoorden te zoeken.

Interessant is dat reguliere mediaverdedigers van de Witte Helmen, zoals Michael Weiss, een senior fellow bij de NAVO-propagandadenktank de Atlantische Raad, evenals redacteur bij de dubieuze Daily Beast, beweren dat kritiek op de Witte Helmen a Russisch complot georganiseerd door Poetin zelf. De samenzweringstheorie van Weiss wordt verwacht gezien de banden van zijn werkgever, maar dergelijke typische hyperbolische beschuldigingen weerleggen het feit dat de eerste personen die deze pseudo-NGO ontmaskeren niet Russisch zijn, maar eerder onafhankelijke schrijvers en onderzoekers uit de VS, Canada en Groot-Brittannië, en waarom niet – omdat zijn hun belastinggeld dat de Witte Helmen financiert.

Het is ook vermeldenswaard dat in december 2016, toen de Nusra-terroristische greep op Oost-Aleppo instortte, het Michael Weiss was die verantwoordelijk was voor het verspreiden van neprapporten, waaronder dat Vrouwen in Oost-Aleppo pleegden ‘massale zelfmoord’ om “massaverkrachtingen” door Assads soldaten te voorkomen.

‘Negenenzeventig van hen werden bij de barricades geëxecuteerd. De rest – iedereen onder de veertig – werd naar pakhuizen gebracht die meer op interneringskampen leken. Ze worden geconfronteerd met een onbekend lot”, zei Weiss. “Vanochtend hebben twintig vrouwen zelfmoord gepleegd om niet verkracht te worden.”

Weiss's bron voor deze sensationele rapporten: terroristen in Oost-Aleppo. Dit was slechts een van de vele nepnieuwsverhalen die in de reguliere media werden verspreid. Vervolgens herhaalde Weiss het verzonnen verhaal voor een wereldwijd mainstream publiek op CNN's Don Lemon Show.

In werkelijkheid, en volgens talloze mensen uit de eerste hand ooggetuigenverklaringen verzameld door 21DRAAD en andere mediakanalen, toen het Syrische leger Oost-Aleppo begon te bevrijden, gebruikten de zogenaamde ‘gematigde rebellen’, gepromoot door Weiss en andere westerse media-agenten, bewoners als menselijk schild en schoten ze in sommige gevallen bewoners neer die probeerden terroristische enclaves te ontvluchten voordat aan regeringstroepen die de oostelijke helft van de stad bevrijden.

Dramatisch filmpje

Omdat de directe financiering aan de Witte Helmen van door de VS geleide coalitielanden al ruim 150 miljoen dollar bedraagt, verwachten internationale belanghebbenden een rendement op hun investering. Die terugkeer komt in de vorm van dramatische ‘zoek- en reddings’-video’s, waarvan sommige misschien zelfs in Turkije zijn geproduceerd en die vervolgens op zeer gecoördineerde wijze naar de redacties van CNN, NBC, BBC, Al Jazeera, Al zijn gestuurd. Arabiya, New York Times, Washington Post, The Guardian en anderen. Op geen enkel moment heeft een van deze westerse of GCC-gebaseerde ‘journalisten’ ooit de authenticiteit van de geënsceneerde video- en fotoproducties van de Witte Helmen in twijfel getrokken.

Hun video’s zijn voornamelijk geproduceerd om een ​​“No Fly Zone” of “Safe Zones” in Syrië te promoten door de valse indruk te wekken dat Syrische en Russische luchtmachten zich op de een of andere manier op burgers richten in een Bliksemsneloorlog mode, waarbij gebruik werd gemaakt van ruwe ‘vatbommen’. Buiten de propaganda van de Witte Helmen is er weinig bewijs voor deze ‘vatbommen’ – zogenaamd zelfgemaakte explosieven – die naar verluidt elke dag door het ‘Assad-regime’ worden gedropt, aldus de Witte Helmen. (Geen enkele reguliere journalist lijkt zich ooit af te vragen waarom – met een bron van moderne munitie geleverd door Rusland – het Syrische leger zijn toevlucht zou moeten nemen tot het bouwen van zelfgemaakte geïmproviseerde bommen.)

In de aanloop naar het mislukte bod van de Witte Helmen voor de Nobelprijs voor de Vrede in oktober ging CNN zelfs zo ver plant een nepverhaal over een “vatbom” die een “Witte Helmen Centrum” in Damascus treft.

Maar de mediahype heeft een keerzijde. De toenemende aandacht heeft er ook toe geleid dat sommige mensen twijfels beginnen te krijgen over de ongelooflijke bewering van de groep dat zij op de een of andere manier 60,000 levens heeft gered sinds de start eind 2013. In een brief die voor het eerst werd gepubliceerd op Canadese dimensie, betwistte de gepensioneerde academicus John Ryan, PhD, een gepensioneerde professor in de geografie en senior wetenschapper aan de Universiteit van Winnipeg, dit verhaal en zei:

“Het zijn de Witte Helmen zelf die beweren dat ze 60,000 burgers hebben gered; dit is door geen enkele andere bron geverifieerd. Ondanks zo’n klassiek belangenconflict wordt het zoeken naar onafhankelijk bewijsmateriaal en het diskwalificeren van op eigenbelang gerichte claims van oorlogvoerende partijen in Syrië door veel van de westerse media genegeerd. Als zodanig is deze bewering van de Witte Helmen zonder enige verificatie vrijwel zinloos.”

Ondanks de vragen bleef de groep dit aantal elke twee maanden met ongeveer 10,000 verhogen. Ze beweren nu “meer dan 82,000 levens te hebben gered” sinds hun oprichting in 2013. Waar is de lijst met namen, data, tijden, locaties en medische rapporten – om de slachtoffers te bevestigen en te vergelijken met de vermeende Syrische en Russische luchtaanvallen? Wat is het probleem: kan er niet voor 150 miljoen dollar een klein beetje administratie voor de Witte Helmen worden gekocht?

Op geen enkel moment zijn ze er ooit in geslaagd gegevens te produceren om hun beweringen over bizarre cijfers te staven – dus we kunnen alleen maar concluderen dat deze bewering, net als zoveel andere beweringen van de groep, frauduleus is. Maar wanneer heeft Hollywood ooit feiten en gegevens een goed oorlogspropagandaverhaal in de weg laten staan?

Bovendien beweren de Witte Helmen dat ze zo’n 3,000 ‘vrijwilligers’ in heel Syrië hebben opgeleid, en toch bevindt hun trainingscentrum zich feitelijk in buurland NAVO-lidstaat Turkije, aan de rand van de stad Gaziantep. Dit is dezelfde Gaziantep die hier is geweest beschreven in rapporten als “de thuisbasis van ISIS-moordenaars, sekshandelaren …”

'Civiele defensie'-fraude

Het onderzoek van Vanessa Beeley bracht haar uiteindelijk naar Syrië, waar ze de dader kon opsporen ECHTE Syrische burgerbescherming organisatie. De Amerikaanse en Britse creatie van de ‘Witte Helmen’ vereiste dat ze de naam ‘Syria Civil Defense’ zouden stelen van een echte bestaande burgerbeschermingsgroep gevestigd in Syrië. In tegenstelling tot de frauduleuze westerse constructie werd de echte Syrische Civiele Bescherming 63 jaar geleden opgericht en is een geregistreerd lid van de Syrische Burgerbescherming Internationale Civiele Beschermingsorganisatie (ICDO), gevestigd in Genève.

Voor de echte Syrische Civiele Bescherming bel je “113” binnen Syrië. De Witte Helmen hebben zo’n aantal niet omdat ze geen echte ‘zoek- en reddingsorganisatie’ zijn. Hun hele bestaan ​​is een frauduleuze constructie.

Beeley sprak uitvoerig met de echte Syrische burgerbescherming en wat de bemanning haar vertelde was schokkend. Tijdens de ‘rebellen’ (terroristische) invasie in Oost-Aleppo in 2012 arriveerden toekomstige leden van de Witte Helmen vergezeld van gewapende terroristen om het echte hoofdkwartier van de Syrische Civiele Defensie aan te vallen. Ze stalen uitrusting, vermoordden en ontvoerden echte vrijwilligers voor de burgerbescherming als onderdeel van hun operatie om het bestaande instituut te plunderen en te vernietigen.

Echte civiele beschermingswerkers hebben ook gedetailleerd beschreven hoe terroristische “hel kanon'Aanslagen hadden de oude stad van Aleppo belegerd, die precies op de grens ligt met de frontlinie van Al Nusra en een regelmatig doelwit was voor de voortdurende willekeurige aanvallen van de rebellen op inwoners. Getuigenissen van bewoners weerspiegelen hetzelfde verhaal: terwijl Hell Cannons de burgers van Aleppo terroriseerden, deden de Witte Helmen niets – waarschijnlijk omdat ze zich bij de terroristen bevonden die deze aanvallen lanceerden.

Terroristische Hell Cannons gebruiken een assortiment containers – gasflessen, boilertanks vol explosieven, glas, metaal en ander materiaal dat ledematen versnippert – en deze werden zonder onderscheid afgevuurd op burgerwijken in Aleppo. Deze ruwe artilleriekanonnen hebben toevallig ook precies de destructieve voetafdruk als wordt beweerd "vatbommen” waarvan de Witte Helmen en de westerse media herhaaldelijk zeggen dat ze door “Het Regime” (Assad) op burgers worden afgevuurd.

Als we de Witte Helmen mogen geloven, hebben de “vatbommen” van Assad een impact van het equivalent van 7.6 op de schaal van Richter. Deze schandalige bewering werd feitelijk gedaan door White Helmets-oprichter James Le Mesurier op CNN. In feite is 7.6 op de schaal van Richter het equivalent van een waterstofbom. We beginnen een beeld te krijgen van de omvang van de leugens die het westerse verhaal heeft verzonnen om deze vuile oorlog te rechtvaardigen.

Het behoud van deze en andere belangrijke stukken fictie staat centraal in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten George Soros gefinancierd PR-beheer van de Witte Helmen - en essentieel voor hun hele Syrië-verhaal, dat door de Amerikaanse schrijver Rick Sterling is beschreven als iets dat lijkt op een ‘Voel je goed Hoax. '

Vergeet het echte ‘zoeken en redden’. Dat is niet de primaire functie van deze ‘NGO’. Als je één prioriteit voor de Witte Helmen wilt weten, dan is het dit: marketing. Een centraal onderdeel van de marketingcampagne zijn afbeeldingen van mannen met baarden die naar de lucht kijken – vermoedelijk wachtend op de volgende ‘vatbom’, of de favoriete term van de media, de ‘dubbele tik’ (blijkbaar is dit wanneer een sinistere Assad of De Poetin-piloot keert onmiddellijk terug na een luchtaanval, alleen maar om nog een keer de Witte Helmen te kraken).

In de meeste van hun video's zie je ook een groot aantal bebaarde mannen in spijkerbroeken en T-shirts die gewoon aan de zijlijn staan, altijd naar de camera kijken of druk kijken – alsof ze weten dat er wordt gefilmd. Toen we enkele van deze video's lieten zien vast Als eerstehulpverleners werden we normaal gesproken schouderophalend en cynisch gelachen.

Mensen die daadwerkelijk in deze branche werken, zullen je vertellen dat filmen tijdens een eerstehulpoproep een luxe is die geen enkele werknemer echt heeft – afgezien misschien van een GoPro-helmcamera. Het is gewoon niet iets waar iemand met een gezond verstand over na zou denken als er echt mensen zouden zijn die hulp nodig hadden – en toch is dit alles wat de Witte Helmen lijken te doen, de hele dag, elke dag. Ze filmen en produceren goed gemonteerde emotionele video's.

Een ander aspect waar echte hulpverleners ons op zullen wijzen is dat de Witte Helmen er meestal vaak uitzien alsof ze niet weten wat ze doen – wat wijst op een gebrek aan opleiding of ervaring – wat op zijn minst in tegenspraak lijkt met hun verhevenheid. claims van het redden van 82,000 mensen in 3½ jaar – dat zou zeker meer ervaring opleveren voor 2,900 ‘vrijwilligers’ dan welke andere zoek- en reddingswerker op de planeet dan ook.

De Witte Helmen beweren dat ze pas begin 2014 operationeel waren, dus dat zijn gemiddeld 75 personen per dag, elke dag. Gezien het aantal mensen dat zij beweren te hebben opgeleid, verspreid over Syrië, en waar daadwerkelijke luchtvluchten zijn gevlogen – lijkt het een vrijwel wiskundige onmogelijkheid.

Omdat de Witte Helmen geen incidentgegevens verstrekken over de vermeende 82,000 geredde personen, is er geen manier om hun sensationele verhaal te valideren. Met andere woorden: de mythologie en pantomime van de Witte Helmen zijn voor geen enkele serieuze waarnemer erg geloofwaardig. Maar het lijkt goed genoeg voor een Netflix-publiek, en helaas ook goed genoeg voor de Academie.

Het andere verplichte kenmerk in de marketingbeelden van de Witte Helmen is dat mannen met baarden van of naar een scène rennen en altijd kinderen over hun schouder dragen. Toen we veel van deze beelden aan echte reddingswerkers lieten zien, werden we opnieuw verbaasd aangekeken.

Ten eerste: waarom is in 99 procent van de marketingbeelden van de Witte Helmen alleen maar kleine kinderen te zien? Zijn er onder de “82,000 geredden” geen volwassenen die uit het puin gered moeten worden?

Bovendien zul je zelden of nooit zien dat de door de Britten getrainde reddingsploeg van $150 miljoen ooit een bord met ruggengraatletsel gebruikt – in plaats daarvan kiest ze ervoor om de kinderen gewoon aan de arm te rukken en ze over de schouder te gooien. Toen we deze beelden aan echte hulpverleners lieten zien, werden ze als niet geloofwaardig beschouwd.

Je kunt dus veilig concluderen dat de Witte Helmen maar om één ding geven: foto's en video's – via satelliet aangesloten op CNN, de New York Times of de nieuwsbalie van de BBC.

'Smart Power' en het NGO-complex

Toch blijven de westerse media, ondanks de duidelijke banden van de groep met de regeringen van de VS en Groot-Brittannië, en met bekende extremisten en terroristen, deze NGO accepteren alsof het een legitieme 'Civil Defense'-organisatie is. De pseudo-NGO-strategie maakt deel uit van een overkoepelende westerse strategie die verband houdt met de term "Slimme kracht" (vervolg van Zachte kracht) waar westerse regeringen schaduwstaatsorganisaties creëren die zijn ontworpen om daadwerkelijke staatsagentschappen te coöpteren en uiteindelijk toe te eigenen – waardoor in feite het echte civiele lichaam wordt verzwakt door het te vervangen door een nepversie van het origineel.

Volgens de berekeningen van oorlogsplanners in de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk zouden deze nep-ngo’s, zelfs als ze er niet in zouden slagen de Assad-regering in Damascus omver te werpen, nog steeds operationeel zijn in ‘rebellen’-gebieden, in de hoop dat ze als legitieme civiele organisaties zouden kunnen worden beschouwd. organisaties en zouden dan de echte vervangen.

Na vijf jaar zouden de Amerikaanse of Europese autoriteiten deze organisaties vervolgens kunnen aanvoeren als legitieme aanbieders van openbare dienstverlening, waardoor westerse regeringen een broodnodige voet aan de grond krijgen in het bestuur binnen het doelland, in dit geval Syrië.

Soortgelijke projecten zijn ondernomen om de gemeentelijke politiekorpsen te vervangen door de “Gratis Syrische politie,“ evenals door het Westen en de GCC gesponsorde projecten in het door terroristen bezette Idlib om geüniformeerd civiel schoonmaakpersoneel te creëren, enzovoort. Waarom maakt Netflix geen documentaire waarin dat wordt blootgelegd? Als ze dat zouden doen, zou dat echt filmmaken zijn; in plaats daarvan krijgen we meer public relations-promotie voor een mislukt westers buitenlands beleid.

Het zou inmiddels duidelijk moeten zijn hoe deze propagandacyclus heeft gefunctioneerd, hoewel dit blijkbaar niet duidelijk genoeg is voor de bekroonde filmmakers van Netflix. Joanneen Natasegara en Orlando Von Einsiedel. Het feit dat hun geliefde Witte Helmen hun naam ‘Syria Civil Defense’ hebben gestolen van een bestaande, legitieme en internationaal erkende eerstehulporganisatie zou reden tot ongerustheid moeten zijn.

Voor elke journalist die onderzoek doet naar de Witte Helmen zou je denken dat de eerste stap zou zijn om met de officieel gecertificeerde civiele beschermingsorganisatie te spreken. Dit is wat 21WIRE en Beeley deden. Waarom namen Natasegara en Von Einsiedel niet de moeite om deze voor de hand liggende onderzoekslijn te onderzoeken? Het feit dat ze dat niet deden, zou een bewijs kunnen zijn dat de bedoeling van hun film niet was om een ​​legitieme documentaire te maken, maar eerder om het door de VS geleide verhaal van de ‘gematigde oppositie’ te verheerlijken.

Het werk van Natasegara en Von Einsiedel kan per definitie niet met recht journalistiek worden genoemd propagandistisch. Door een pseudo-‘NGO’ te promoten die wordt gefinancierd door westerse regeringen en door hulp te bieden aan extremisten, wordt hun film geregisseerd tegen het Syrische volk – wat precies het Amerikaanse en Britse buitenlandse beleid in Syrië sinds 2011 kenmerkt.

Als Natasegara en Von Einsiedel vandaag een beloning verdienen, zou het eigenlijk de beloning moeten zijn Leni Riefenstahl-prijs voor Beste Propagandafilm.

Maar zelfs nazi-oorlogspropagandafilmers Riefenstahl kon zich nauwelijks propaganda op deze schaal voorstellen – een NGO uit de derde sector en een geïntegreerde media-afdeling verbonden aan tientallen regeringen, paramilitaire militaire eenheden, inlichtingendiensten, honderden zakelijke mediakanalen, en met een crowdfundingfaciliteit van meerdere miljoenen dollars.

De Witte Helmen-operatie is in ieder geval indrukwekkend qua omvang. Het is het model van het Westen voor het opbouwen van een schaduwstaat in de doellanden. Als het succesvol is in Syrië, zal deze formule opnieuw worden gecreëerd in andere marginale hete zones over de hele wereld. Dat is de reden waarom de Witte Helmen zo nauwlettend worden bewaakt door het westerse establishment.

Twijfels over authenticiteit

Boston Globe-columnist Stephen Kizner was een van een aantal serieuze journalisten die hun teleurstelling uitten over de selectie van de Academie en op Twitter schreef: “Felicitaties aan Al-Qaeda en Syrische jihadisten voor de #Oscar die is gegeven aan een film over hun PR-organisatie, de Witte Helmen .

Er is ook het probleem van de voor de hand liggende enscenering van veel van de vermeende videoreddingsacties van de Witte Helmen, vergezeld van zeer misleidende montage. In de zogenaamde “Rag Doll”-clip zien we eerst twee afzonderlijke beelden van de drie mannen die op de reddingslocatie werken – en dan gaat de montage plotseling over op de wonderbaarlijke redding van een charmant, klein vierjarig meisje – dat zogenaamd tevoorschijn komt uit onder tonnen beton en puin van een ingestort gebouw. Wonder boven wonder huilt ze niet en ziet ze er onberispelijk uit, terwijl ze een even schone lappenpop vasthoudt.

Dan springt de edit-cut en verschijnt er plotseling een kleine 3-jarige jongen vanaf exact dezelfde plek. Beide kinderen lijken geen verwondingen te hebben opgelopen, noch zichtbare snijwonden of blauwe plekken, en nee stof. Niet slecht omdat je begraven ligt onder tonnen beton, grind en stof. Ongelofelijk, maar gewoon voor de cursus in de volkomen onwaarschijnlijke ‘first-responder’ realityshow die de Witte Helmen is.

Na het bekijken van deze video is het moeilijk te ontkennen dat deze alle kenmerken heeft van een geënsceneerd productiestuk, ontworpen om de harten van een westers publiek te raken – geconditioneerd om dit ‘first responder’-verhaal te accepteren als heilig, uit angst om ongevoelig over te komen tegenover deze door de media gedreven, miljarden dollars "No-flyzone" PR-campagne. Dit is niet de enige frauduleuze video die door de Witte Helmen is vrijgegeven, maar zelfs het bestaan ​​van één frauduleuze reddingsvideo zou reden moeten zijn om al het materiaal van de groep in twijfel te trekken.

Nogmaals, het hele doel van deze video’s en foto’s is het beïnvloeden van de publieke opinie tegen de Syrische en Russische regeringen. Daarom is de kernmissie van de Witte Helmen-mediacampagne het beïnvloeden van het Westerse en Golfpubliek.

Syrische Curveballs

In 2003 werd één man het symbool van de campagne van leugens over massavernietigingswapens die hielp bij het verzinnen van de argumenten van de VS en Groot-Brittannië voor de invasie van Irak. Hij werd bekend als 'Curveball'.

In Syrië heeft het Westen een nieuwe generatie ‘curveballs’ ontwikkeld – op afroep en klaar om alles te leveren wat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken of het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken nodig heeft om op de tribune te kunnen staan ​​voor de VN-Veiligheidsraad of in het parlement. .

Ocuco's Medewerkers New York Times meldde dat de Witte Helmen in maart en april 2015 beweerden dat minstens twintig “vatbommen” met chloor waren gedropt in zes steden in het noordwesten van Syrië. Het klonk bijna alsof de VS en Groot-Brittannië er zo wanhopig op uit waren om Assad als een land dat de ‘rode lijn’ tegen het gebruik van chemische wapens zou overschrijden, zo ver te willen voeren dat ze een bewering zouden verzinnen dat ‘het regime’ chloorbommen zou hebben gebruikt.

Zoals de Times berichtte: “Gefrustreerd door de impasse van de Veiligheidsraad over de kwestie, werken reddingswerkers en artsen er nu aan om bewijsmateriaal van chloorgasaanvallen rechtstreeks naar de Franse, Britse en Amerikaanse regeringen te brengen voor testen. Het doel is om staten een solide basis te geven voor actie tegen de aanslagen, in de Veiligheidsraad of door middel van stillere diplomatieke druk, zei James Le Mesurier, de Britse directeur van een non-profitorganisatie, Mayday Rescue, die de Witte Helmen traint en uitrust. vrijwilligers ondersteund door de Britse, Deense en Nederlandse overheid.”

Destijds was Witte Helm-oprichter Le Mesurier nauw betrokken bij het opzetten van een chemische wapenzaak tegen de Syrische regering.

In 2015 schreef de Times: "Rechtstreeks naar regeringen gaan die hebben aangedrongen op de afzetting van Assad schept zijn eigen uitdagingen. Zijn bondgenoten kunnen hun bewijsmateriaal afdoen als politiek besmet en kunnen wijzen op recente chlooraanvallen in Irak waarvoor de regering daar opstandelingen de schuld gaf, om nog maar te zwijgen van de in diskrediet gebrachte Amerikaanse beweringen over een Iraaks programma voor chemische wapens dat werd gebruikt om de invasie van Irak te rechtvaardigen. Om beschuldigingen van manipulatie of vervalsing af te schrikken, zeiden de heer Le Mesurier en drie betrokken Syrische artsen dat ze systematisch de keten van hechtenis documenteerden, van verzameling tot overdracht. Ze hebben genoeg cases om mee te werken. Sinds 16 maart hebben de Witte Helmen alleen al in Idlib 14 aanvallen met 26 vermoedelijke chloorvaten gedocumenteerd, waardoor tientallen mensen ziek werden.”

(Hoewel VN-onderzoekers hebben gesproken verschillende ooggetuigen die een van de ‘chlooraanval’-verhalen als ‘geënsceneerd’ bestempelden De campagne van de Witte Helmen, waarbij VN-onderzoekers werden overweldigd met “bewijs” dat moeilijk te verifiëren was – en waarbij westerse mogendheden aandrongen op bevestiging door de VN – slaagde erin de VN de schuld te geven aan de Syrische regering voor ten minste een paar van deze gevallen, waardoor de De westerse reguliere media hervatten hun ‘oorlogsmisdaden’-trommels tegen de Assad-regering.)

Op dezelfde manier speelden de Witte Helmen in september 2016 een belangrijke rol bij het aanwijzen van de schuld voor een incident waarbij een VN-hulpkonvooi werd aangevallen buiten de stad Urm al-Kubra, ten westen van Aleppo. Als bij toverslag waren de Witte Helmen als eersten ter plaatse om opnames te maken tussen de vlammen. 21WIRE meldde dat later de Witte Helmen hadden geholpen bij het in scène zetten van de genoemde scène van 'Russische bombardementen'.

De westerse reguliere media, minister van Buitenlandse Zaken John Kerry, de Amerikaanse ambassadeur bij de VN Samantha Power en anderen noemden de zaak als “bewijs” van Russische en Syrische schuld. (De VN accepteerden ook het videobewijs dat werd gepresenteerd door de Witte Helmen waarin ze de Syrische regering de schuld gaven van de aanval.)

Hollywood 'Veranderaars'

Een van de grootste voorstanders van de White Helmets-documentaire was Hollywood-acteur George Clooney. In de aanloop naar de Oscars heeft Clooney, samen met zijn vrouw, de beroemde mensenrechtenadvocaat Amal Clooney, persoonlijk campagne gevoerd namens de film. Clooney's belangstelling ging verder dan alleen die van een liberale activist. AP meldde dat Clooney bezig is met het produceren van een speelfilmversie van de ‘White Helmets’.

Hij zei: “De Witte Helmen zijn de helden. Dus als ik ze überhaupt kan helpen, en mensen er op welke manier dan ook van kunnen weten, dan is dat een goed gebruik van beroemdheid, denk ik.

Als lid van de Council on Foreign Relations, Clooney lijkt te genieten van zijn rol als humanitaire beroemdheid. Helaas bestaat de Raad uit een indrukwekkende groep oorlogsmisdadigers en andere hoogwaardigheidsbekleders, zoals voormalig vice-president Dick Cheney en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, evenals een hoofdarchitect van de ineenstorting van Libië en de vuile oorlog in Syrië. Syrië, Hillary Rodham Clinton.

Afgaande op Clooney's toewijding aan de Witte Helmen is het echter vrij duidelijk dat hij óf onwetend is van wat hij steunt, óf erger nog: hij gebruikt zijn publieke profiel om een ​​Deep State-agenda door te drukken.

In september 2016 slaagde Clooney erin om audiëntie te krijgen bij John Kerry en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken om zijn nieuwe “anti-corruptie” NGO te promoten, genaamd: De schildwacht. Het is niet verrassend dat de globalistische informatie van het establishment de wereld verspreidt Daily Beast was aanwezig (samen met een prime-segment dat op CNN werd uitgezonden) om het nieuws bekend te maken.

Daily Beast-redacteur John Avlon schreef: "Het is moeilijk om Amerikanen zich zorgen te laten maken over wreedheden op het gebied van de mensenrechten een halve wereld verderop. Het is een orde van grootte moeilijker om ze enthousiast te maken over de confrontatie met de corruptie die deze slachtingen aanwakkert. Maar dat is wat acteur George Clooney en mensenrechtenactivist John Prendergast willen doen met hun nieuwe project, The Sentry.”

De Sentry wordt verondersteld de arme bevolking van Zuid-Soedan te helpen door ‘zich te richten op corruptie bij de overheid’. Clooney demoniseert vervolgens de Zuid-Soedanese regering als volkomen corrupt en verdient vervolging voor het Internationaal Strafhof in Den Haag.

Wat Clooney zijn kruiperige publiek niet zal vertellen, is de rol van de CIA bij het aanwakkeren van de onrust in Soedan voorafgaand aan de vrij gemakkelijke opdeling in 2010. Wij zeggen geschikt omdat de splitsing van het land feitelijk de toegang tot de havens en dus de toegang tot de oliepijpleidingen voor Zuid-Soedan, waarvan China een belangrijke partner is geweest bij de exploratie van energie, afsloot. Dit werd gevolgd door een vuile oorlog in Zuid-Soedan, waarbij veel bewijsmateriaal in de richting van de CIA wees.

TeleSur Engels meldt: “De CIA gebruikt een huursoldaat genaamd Riek Machar, die een lange geschiedenis van etnische bloedbaden en massamoorden op zijn naam heeft staan, om te proberen de internationaal erkende regering van president Salva Kiir omver te werpen vanwege de misdaad van zakendoen met rivalen van Pax Americana, de Chinezen.”

Opnieuw horen we de bekende uitspraken over ‘kindsoldaten’ en ‘massaverkrachtingen’, en hoe ‘we nu moeten handelen’ – allemaal onderdeel van het neokoloniale ‘hulpeloze Afrika’-verhaal.

Clooney's partner John Prendergast levert het emotionele pleidooi: 'De oorlog barstte los, het was een brand die zojuist over het land woedde... Ze zullen aanvalshelikopters gebruiken. Ze zullen verkrachting gebruiken als oorlogsinstrument. Ze rekruteren kindsoldaten, gaan naar binnen en sturen ze als kanonnenvoer naar dorpen om mensen te doden. De ergste mensenrechtenschendingen ter wereld worden gepleegd. En dit is waar Zuid-Soedan mee te maken heeft gehad vanwege de gevolgen van deze dieven in de afgelopen tweeënhalf jaar.”

(Clooney speelde ook een sleutelrol bij het opsplitsen van Soedan in twee delen door zijn eerdere demonisering van de Soedanese regering vanwege het conflict in Darfur. Goed georganiseerde westerse protesten tegen de vermeende ‘genocide’ in Darfur vormden het toneel voor de door de VS geleide poging om olie te winnen. Het rijke Zuid-Soedan moest weg van Soedan, hoewel de VS het daardoor voor Zuid-Soedan onmogelijk maakten om zijn olie op de markt te brengen, waardoor de ontberingen ontstonden die vervolgens hebben bijgedragen aan het nieuwe conflict in Zuid-Soedan, een goed voorbeeld van hoe mensenrechten “ weldoeners” kunnen meer kwaad dan goed doen.)

Interessant genoeg is Clooney's Sentry Project ondergebracht in de globalistische denktank The Centrum voor geavanceerde defensiestudies en gefinancierd door John Podesta's Centrum voor Amerikaanse vooruitgang, een in Washington DC gevestigde denktank met banden met het militair-industriële complex. (Het lobbybedrijf Podesta Group stond bekend om zijn pay-to-play-tactieken, waarbij regeringen miljoenen dollars moesten opbrengen in ruil voor toegang tot de Clintons, een voorbeeld van het soort corruptie dat in Washington gebruikelijk is.)

Vredesactivist en auteur David Swanson schetste de precaire verbindingen van Sentry met de Amerikaanse defensie-industrie hier. We kunnen er ook op wijzen dat het beleid van het “verdrijven van de Chinese invloed” uit Afrika deel uitmaakte van de militaire richtlijnen uiteengezet in US AFRICOM onmiddellijk na de officiële lancering in 2007-2008. Op dezelfde manier werden miljarden dollars aan directe Chinese investeringen in Libië gedwarsboomd door het illegale misbruik door de NAVO van VN-resolutie 1973, wat leidde tot de volledige ineenstorting van de Libische staat.

We kunnen zien dat Clooney’s gevierde ‘kruistocht tegen corruptie’ zeer waarschijnlijk deel uitmaakt van een public relations-rookgordijn dat de clandestiene pogingen van de VS om isoleer de Chinese belangen in het nu verdeelde gebied van Soedan, terwijl het Amerikaanse en transnationale bedrijfsbeleid in Zuid-Soedan wordt bevorderd, met als uiteindelijk doel ‘regimeverandering’ ook in dat land.

Je kunt het niet laten om hier herinnerd te worden aan een andere soortgelijke public relations-truc van Deep State, die zich in 2012 rond exact dezelfde locatie afspeelde. Er is geen beter voorbeeld van hoe Hollywood’s weldoeneroorlogen worden gevoerd dan “Kony 2012," beschreven in Atlantic Magazine als een virale videocampagne, die “een gevaarlijk, eeuwenoud idee versterkt dat Afrikanen hulpeloos zijn en dat idealistische westerlingen hen moeten redden.”

Net als bij Clooney's Sentry Project maakte 'Kony 2012' gebruik van de kracht van de media en beroemdheden om via een emotionele publieke oproep publieke toestemming te verkrijgen en verzamelde daarbij miljoenen aan publieke donaties. In dit geval was de tegenstander de ongrijpbare krijgsheer Joseph Kony, leider van het Lords Resistance Army. Het enige probleem was dat destijds in 2012 niemand Kony in zes jaar tijd had gezien.

Toch lobbyde de campagne bij president Obama om Amerikaanse troepen naar Oeganda te sturen om ‘Kony te vinden’ onder de rechtvaardiging van ‘het redden van de kinderen’. Ondanks de ineenstorting van het project na een zeer publieke ineenstorting door de oprichter van de liefdadigheidsinstelling, Jason Russell, de VS gingen nog steeds en werden ingezet Amerikaanse militaire middelen naar Oeganda onder een uitbreiding van Amerikaanse AFRICOM-operaties in Afrika. Missie volbracht.

Het geniale hiervan was dat het de genocide en misdaden tegen de menselijkheid verborgen hield die werden gepleegd door Yoweri Museveni, een goede vriend van president Obama en Oeganda's ‘President for Life’, wiens misdaden sindsdien goed zijn gedocumenteerd in krachtige, onafhankelijke, niet-CIA-filmproducties die een “Briljante genocide.” Het blijkt dat Museveni schuldig is aan alles en nog veel meer – dat het Westen de geest van Kony in de schoenen heeft geschoven.

Natuurlijk gaat de ironie hiervan grotendeels verloren bij de humanitaire jetset van Hollywood, die allemaal dachten dat 'Kony 2012' zo'n geweldig idee was toen het voor het eerst werd gelanceerd. Wat ‘Kony 2012’ op ‘activistisch’ en PR-niveau heeft bereikt, is precies wat de documentaire ‘The White Helmets’ nu doet: een duur rookgordijn om de echte verschrikkingen van een conflict te verbergen, namelijk het destructieve beleid van westerse regeringen en hun lokale ‘partners’ die problemen en strijd aanwakkeren.

In het geval van Syrië is het de steun van de VS, Groot-Brittannië, Turkije, Frankrijk en de GCC aan gewelddadige, gewapende extremisten – waar de Witte Helmen exclusief mee verbonden zijn.

Het cynische gebruik van de klassieke Amerikaanse gospelhymne 'When the Saints Go Marching In' als themalied van de documentaire door filmmakers Natasegara en Von Einsiedel spreekt over de mate van manipulatie van het verhaal.

Met betrekking tot het Witte Helmen-project onthulde Clooney nog iets anders in zijn retoriek toen hij opmerkte dat ik als beroemdheid “het beleid niet kan veranderen … maar ik kan de zaken wel luider maken.” Dit is een voorbeeld van de machtsactivist politiek speelt zich af in Hollywood.

Soortgelijke taal vinden we in een interview met White Helmets-regisseur Joanna Natasegara in 2016, bij de Internationale anticorruptieconferentie (IACC) in Maleisië terwijl ze haar voor een Oscar genomineerde film promootte “Virunga' en de nieuwe basis. Natasegara noemt zichzelf een “Impact Producer” (ook wel “Change Agent” genoemd)) documentaires gebruiken om een ​​grote impact te maken door een verhaal te versterken of te pushen.

In veel opzichten is dit in strijd met het hele proces van filmmaken, vooral in de onderzoeks- en ontdekkingsfasen, en in de onderzoeksaspecten van het maken van historische documentaires – dat gaat over het documenteren van gebeurtenissen, maar ook over het kijken onder populaire politieke verhalen om diepere inzichten te verkrijgen. en het niet pushen van politieke of beleidsresultaten.

Machtsactivisme wordt gepersonifieerd door talloze online marketingcampagnes waarin wordt opgeroepen tot een No Fly Zone in Syrië. Tijdens de Oscaruitreiking riepen zowel Natasegara als Von Einsiedel op tot “een einde aan de oorlog in Syrië” – een sentiment waar iedereen het over eens kan zijn – maar het klinkt hol gezien hun PR-steun voor een directe westerse militaire interventie onder het mom van een “ No-flyzone."

Vergelijk dat eens met de woorden van de Amerikaanse vertegenwoordiger Tulsi Gabbard, D-Hawaii en Tima Kurdi, de tante van de driejarige Alan Kurdi die aanspoelden op een strand en het gezicht werden van het tragische gezicht van de migrantencrisis. Zowel Gabbard als Kurdi verschenen op de mondiale media waarin de VS en hun bondgenoten van de coalitie worden opgeroepen om te STOPPEN met het sturen van wapens, geld en steun aan extremisten en terroristische ‘rebellen’ in Syrië. Alleen dit kan een einde maken aan de oorlog en vluchtelingen toestaan ​​terug te keren naar Syrië, zeiden zowel Gabbard als Kurdi.

Dit pleidooi is vast en weerspiegelt de feiten ter plaatse, in tegenstelling tot het nepverhaal van Natasegara en Von Einsiedel, dat zorgvuldig alle clandestiene betrokkenheid van de VS, Groot-Brittannië en hun partners, die de afgelopen zes jaar hebben geholpen bij de systematische vernietiging van Syrië, witwast. om nog maar te zwijgen over de onnodige dood van honderdduizenden.

Het is geen toeval dat veel leden van de Witte Helmen extremistische banden hebben en dat dit feit wordt verdoezeld door Natasegara en Von Einsiedel, die de groep letterlijk als “heiligen” afschilderen – wat het niveau van bedrog onthult dat met dit verhaal gepaard gaat.

Nog meer propaganda

We kunnen de modus operandi van Natasegara zien bij het maken van de White Helmets-film; het gaat niet zozeer om het documenteren van de geschiedenis in de conventionele zin, maar veeleer om het politiek “impact maken” – namens de regeringen die de Witte Helmen hebben gecreëerd, wat weer op het gebied van propaganda belandt.

Oppervlakkig gezien lijkt Natasegara de klassieke internationale liberale kruistocht te voeren door te vechten tegen mijnbouw, olie en stroperij in de arme, permanent ‘ontwikkelende’ landen zoals Congo. Niemand zal beweren dat het niveau van corruptie in Afrikaanse landen in sommige gevallen extreem kan zijn, maar wat zijn de werkelijke oorzaken van institutionele corruptie in die landen?

Er wordt weinig aandacht besteed aan het tegenhouden van corrupte functionarissen op bedrijfsniveau in Londen, België, New York of Washington. In feite zijn veel van de grootste zakelijke donoren van deze ‘goede doelen’-projecten verbonden met precies dezelfde bedrijfsgigant waartegen activisten beweren te vechten.

Deze cyclus van machtsactivisme voedt de cyclus van het neokolonialisme – volgens welke onderzoeker Cory Morningstar wordt daarom terecht ‘het verkeerde soort groen’ genoemd.

Het blijkt dat de Internationale Conferentie tegen Corruptie wordt gefinancierd door Transparency International (TI), een van de belangrijkste spelers in het globalistische ‘anti-corruptie’-syndicaat, dat sterk verbonden is met het werk van Hollywood-activisten als Clooney. In het verleden werd TI ervan beschuldigd in haar anti-corruptieonderzoeken haar eigen boeken te hebben gekookt, waaronder een incident in 2008 waarbij de organisatie gebruikte vervalste gegevens om te proberen de regering-Chavez in Venezuela in de val te lokken tijdens een van TI's anti-corruptieonderzoeken. Dit is een goed voorbeeld van een NGO slimme kracht gebruikt om een ​​doelland te ondermijnen. Clooney en Natasegara zijn slechts twee van de vele publieke gezichten die dit netwerk vertegenwoordigen.

In 2016, toen de “Panama PapersToen het verhaal uitbrak, op basis van gestolen documenten van een advocatenkantoor, faalden de reguliere media volkomen in het analyseren van waar ze werkelijk naar keken. Ja, er is veel corruptie en duistere lege vennootschappen in Panama (maar geen woord over het gigantische offshore doolhof van bedrijven in Delaware), maar was dat het eindspel van dat zogenaamd onafhankelijke “onderzoek”?

Te midden van alle mainstream mediahype en ‘anti-corruptie’-grootsheid was onderzoeker James Corbett een van de weinige mensen die vroeg de rechts vraag: “Dus waarom legt dit nieuwe megalek schijnbaar alleen degenen in het vizier van het ministerie van Buitenlandse Zaken of vervangbare anderen bloot, en niet een enkele prominente Amerikaanse politicus of zakenman?” (Luister hier naar mijn volledige interview vorig jaar met James Corbett)

'Burgerjournalisten'

Natasegara gaat ook door met het inzetten van ‘activisten’ en ‘burgerjournalisten’ om de gewenste ‘impact’ te bereiken. Hier zinspeelt ze op de tientallen Syrische ‘activisten’ en de Witte Helmen die de westerse media hebben voorzien van de beelden die onze regeringen willen om het officiële verhaal te versterken. Natasegara maakt reclame voor het exacte hulpmiddel dat ze gebruikte in het misleidende Netflix-project waarin alle vermeende ‘reddings’-beelden door de Witte Helmen zelf werden aangeleverd.

Natasegara beweert de 21-jarige Witte Helm-activist Khaled Khatib te hebben opgeleid in Turkije voordat hij hem naar Syrië stuurde om een ​​groot deel van de beelden op te nemen. NPR beweert dat hij “riskeerde zijn leven” om de film voor Netflix op te nemen. Khatib was later geblokkeerd om de VS binnen te komen. om de Oscaruitreiking in Los Angeles bij te wonen. De Netflix-producenten hadden dus geen enkele manier om onafhankelijk te verifiëren wat ze hadden gekregen, en vertrouwden in feite op aan Al Qaeda gelieerde personen om hen te voorzien van op maat gemaakte “reddings”beelden. Hoe kunnen ze dit een documentaire noemen?

In dit geval leek het voor Joanna Natasegara en haar coproducent Orlando Von Einsiedel niet uit te maken of het echt of in scène gezet was, zolang het verhaal van de Witte Helmen maar werd verwezenlijkt.

Ondanks de beweringen van Netflix-producenten, Natasegara en Von Einsiedel was het doel om het nep-Syrische verhaal van de door de VS geleide Coalitie te versterken, dat nooit op de feiten ter plaatse heeft geleken. Het Amerikaans-Britse establishment had voor deze klus geen betere hulpmiddelen kunnen uitkiezen dan Natasegara en Von Einsiedel.

Als het echte filmmakers waren die geïnteresseerd waren in de waarheid, zouden ze zich hebben afgevraagd waarom deze groep werd opgericht door een hoge Britse militaire inlichtingenofficier, James Le Mesurier; waarom het in Turkije is gevestigd en niet in Syrië; en waarom de groep uitsluitend opereerde in Al Nusra (Al Qaeda in Syrië), Ahrar al Sham (een ander Al Qaida-filiaal) en door ISIS bezette gebieden in Syrië; waarom worden Witte Helmen-leden routinematig afgebeeld met wapens en met terroristen? Het antwoord is simpel voor iedereen met een half brein en die eerlijk is: de Witte Helmen bestaan ​​voornamelijk uit partijdige extremisten.

Toch ontbreekt dit allemaal merkbaar in Natasegara en Von Einsiedels verhalenboekversie van de Witte Helmen, wat onvergeeflijk is gezien het feit dat er geen tekort is aan direct beschikbaar bewijsmateriaal dat rechtstreeks wijst op de banden van de Witte Helmen met terroristen.

Je moet ervan uitgaan dat de filmmakers op de hoogte waren van de extremistische banden en de financiering van de groep tussen de VS en de NAVO, maar ervoor kozen dit te negeren en hun dure propagandastuk te produceren. En zoals we deze week zagen, waren ze allebei maar al te blij met het in ontvangst nemen van hun Academy Award – ook al heeft de fictie die ze creëerden verder geholpen legitimeren Het door de VS geleide, door de coalitie gesteunde terrorisme in Syrië.

Een van de treurigste delen van dit hele verhaal is dat de kracht van marketing en propaganda betekent dat tienduizenden onwetende leden van het publiek zijn gedupeerd om hun zuurverdiende geld te doneren voor deze dubieuze NGO. Als het bredere publiek wist wat de inwoners van Aleppo al weten – dat de Witte Helmen functioneren als steungroep naast bekende terroristische groeperingen als Al-Nusra, Ahrar al-Sham, Nour al-Din al-Zinki, ISIS en anderen (alle bekende extremistische groeperingen opererend binnen Syrië), zouden de Witte Helmen niet worden gevierd als humanitair, maar eerder veroordeeld als een fraude van miljoenen dollars, aangepast door het Westen om dekking te bieden aan de illegale praktijk van het bewapenen en ondersteunen van ‘rebellen’-terroristen door de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Saoedi-Arabië, Qatar en anderen.

In alle opzichten heeft de video- en fotopropaganda van de Witte Helmen een belangrijke rol gespeeld bij het helpen bij de rekrutering van nieuwe terroristen – nieuwe strijders uit het Westen, het Midden-Oosten en Azië – die de gekunstelde nieuwsberichten zien en geloven in het valse verhaal dat door de mainstream wordt uitgebeeld. media-nieuwsbureaus.

Op deze manier zou je kunnen zeggen dat deze grote media medeplichtig zijn aan het helpen rekruteren van meer terroristen op internationaal vlak, omdat de reguliere westerse media dit materiaal niet doorlichten en in gebreke zijn gebleven in een westerse buitenlandse politiek. Met andere woorden: ze bieden materiële steun en troost aan bekende gewelddadige, religieus-extremistische terroristen.

Om ten slotte de fundamentele terroristische connectie van de Witte Helmen te zien, hoeft men niet verder te kijken dan naar hun ‘president’ Raed Saleh. Vorige maand rapporteerde 21WIRE-onderzoeksjournalist Vanessa Beeley over de naaste partner van Witte Helm-leider Raed Saleh, Mustafa al-Haj Yussef, leider van de Witte Helmen centrum in de door Al Nusra bezette stad Khan Shaikhun, Idlib. Het fotografische bewijsmateriaal toont duidelijk de nauwe relatie aan die Saleh deelt met zijn vriend en collega Yussef, en blijkbaar met de gewapende militant die achter de twee Witte Helmleiders staat.

Op 1 juni 2014 riep Witte Helm-plaatsvervanger Yussef op de beschietingen van burgers tijdens de verkiezingen in Damascus. Hij verklaart dat deze moorddadige daad de “grootste revolutieverklaring” zou zijn. Zijn dit de woorden van een “neutraal, onpartijdig, humanitair”? Hier zien we de Witte Helmen oproepen tot direct geweld tegen burgers die niets anders doen dan hun stemrecht uitoefenen – in hun eigen land. [Bekijk hier het volledige verhaal.]

Dus om zelfs maar te suggereren dat de Witte Helmen dat wel zijn “ongewapende en neutrale burgervrijwilligers” staat gelijk aan fraude. Het feit dat filmmakers Natasegara, Von Einsiedel en Netflix deze valse verklaring gebruiken in hun film- en PR-materiaal getuigt van regelrechte misleiding van hun kant.

Als Netflix deze kwestie serieus zou nemen, zouden ze, na het direct beschikbare bewijsmateriaal te hebben bekeken, deze film uit hun distributieketen verwijderen, en zouden Natasegara en Von Einsiedel hun prijs moeten teruggeven aan de Academy of Motion Picture Arts and Sciences.

[Voor meer informatie over dit onderwerp en foto's die de Witte Helm-verbindingen met terreurgroepen laten zien, ga naar http://21stcenturywire.com/2017/03/02/forget-oscar-give-the-white-helmets-the-leni-riefenstahl-award-for-best-war-propaganda-film/]

Patrick Henningsen is de oprichter en hoofdredacteur van de onafhankelijke website voor nieuws- en mediaanalyse Wire.com van de 21e eeuw en gastheer van de wekelijkse SUNDAY WIRE-radioshow die wekelijks live wordt uitgezonden op het Alternate Current Radio Network (ACR). [Een versie van dit artikel verscheen oorspronkelijk op 21st Century Wire.com]