President Trump heeft verschillende concurrerende – en tegenstrijdige – onderdelen van het buitenlands beleid losgelaten, met de grote vraag of hij kan voorkomen dat hij over zichzelf struikelt, schrijft de ex-Britse diplomaat Alastair Crooke.
Door Alastair Crooke
Het is nu een gemeenplaats om op te merken dat president Trump een mercantilistisch “America First” buitenlands beleid bepleit, dat in strijd is met de heersende globalistische visie op een kosmopolitische supercultuur; dat hij van plan is deze globalistische tijdsgeest te ontmantelen, die volgens hem morele en culturele normen oplegt die Amerika's handelsgeesten hebben verzwakt en wier omarming van de politiek van diversiteit de kracht van Amerika's morele en culturele zenuwen heeft ondermijnd.
President Donald Trump
In de praktijk zal het beleid dat ontstaat niet zo zwart-wit zijn, of zo gemakkelijk te categoriseren. ‘Team Trump’ omarmt in feite drie verschillende benaderingen: de traditionalisten van de ‘welwillende Amerikaanse hegemonie’, de christelijke strijders die zich verzetten tegen een islamitisch ‘vijandig’ ethos – en natuurlijk Trumps eigen ‘America First’-mercantilisme. Elk van deze trends wantrouwt de ander, maar moet een bondgenootschap sluiten met de een of de ander om de derde in evenwicht te brengen of op zijn minst te voorkomen dat deze als spoiler fungeert.
Deze onderlinge verbondenheid maakt het bijzonder moeilijk om de runen te lezen – de tekens van mysterieuze betekenis van de Trump-regering – van het waarschijnlijke Amerikaanse beleid, gezien het gedrang en heen en weer bewegen tussen drie verschillende wereldbeelden. En het wordt nog moeilijker gemaakt gezien de doelbewuste omarming door president Trump en strategisch adviseur Steve Bannon van een politiek van schijnbewegingen en afleiding, om tegenstanders uit balans te brengen.
Trumps stijl van mercantilistische politiek – hoewel nieuw in onze tijd – is niet nieuw. Het heeft zich al eerder voorgedaan en heeft in zijn vroegere context tot diepgaande geopolitieke gevolgen geleid. Het leidde vervolgens tot oorlog en uiteindelijk tot de opkomst van een nieuwe geopolitieke orde.
Dat wil niet noodzakelijkerwijs zeggen dat hetzelfde vandaag de dag zal gebeuren, maar op 17 september 1656 werd Oliver Cromwell, een protestantse puritein die in Engeland een burgeroorlog had gevoerd tegen het establishment en zijn elite, en die de regerende regering had afgezet en vervolgens geëxecuteerd. King, richtte zich tot zijn revolutionaire parlementariërs in Westminster met de vraag: wie zijn onze vijanden? Er was, zo antwoordde hij tegen de verzamelde parlementariërs, een groep ‘slechte mannen’ in de wereld onder leiding van een machtige staat – het katholieke Spanje met de paus aan het hoofd. De ‘vijandschap’ waarmee de landgenoten van Cromwell te maken kregen, was in de basis het kwaad van een religie – het katholicisme – die ‘het verlangen van de Engelsman naar simpele vrijheden weigerde… die de mensen aan banden legde… [en] waaronder er geen vrijheid bestond.’
Sinds de tijd van Cromwell heeft de voornamelijk Engelssprekende (protestantse) wereld haar “vijanden” gedemoniseerd als tegenstanders van “Gods wil” door vast te houden aan de tekortkomingen van een statische en achterlijke religieuze ethiek (zoals de puriteinen het katholicisme karakteriseerden). En wat betreft de klacht over ‘terughoudendheid’ en ‘gebrek aan vrijheid’? De kern van de zaak was de Engelse frustratie over de belemmeringen waarmee zijn handelaren en kooplieden te maken kregen. De puriteinen van die tijd zagen in het katholicisme een ethos dat niet gastvrij was voor individuele ondernemingen, winstbejag of handel.
Engelse ‘haviken’ – meestal puriteinen en kooplieden – wilden een agressief anti-Spaans beleid dat nieuwe markten zou openen voor de groeiende Engelse handel. Het katholicisme was geen ethos, zo beweerden de Cromwellianen vurig en dogmatisch, waarin het opkomende kapitalisme van die tijd kon gedijen.
Cromwells toespraak tot het parlement in 1656 was een vroege verwoording van de protestantse ethiek: een die enorm heeft bijgedragen aan het vormgeven van het Amerikaanse ondernemerskapitalisme en aan het naar zijn machtspositie brengen van Amerika (Steve Bannon doet dat in feite ook). erkennen de parallel: ‘Ik ben Thomas Cromwell aan het hof van de Tudors’, zei hij ooit tegen een verslaggever).
Een religieuze oorlog
Tegenwoordig is Iran voor één belangrijk Trump-kiesdistrict (de Tea Party-basis) het huidige Spanje, en is het de Islam (vice Katholicisme) dat ‘Gods wil’ frustreert door een ethos te omarmen dat de christelijke ‘ethiek’ haat. En het is de seculiere mondialisering die Amerika's handelsgeest heeft ondermijnd, handelsbeperkingen heeft opgelegd (dwz NAFTA), en waarvan de culturele en 'waarde'-normen de morele en spirituele kracht van Amerika ondermijnen.
Luitenant-generaal van het leger Michael Flynn spreekt bij de verandering van directeurschap van de Defense Intelligence Agency op de gezamenlijke basis Anacostia-Bolling, 24 juli 2012. (DoD-foto door Erin A. Kirk-Cuomo)
Waarom zou deze Cromwell-analogie er vandaag de dag toe doen? In zekere zin had Trump weinig keus. Door zich te verzetten tegen het (‘restrictieve’) globalistische buitenlandse beleid – met als ruggengraat een door de VS geleide mondiale defensiesfeer – moest de president een alternatief buitenlands beleid voeren tegenover de ingebedde totem van ‘Amerika als de gyroscoop van de wereldorde. '
Puur mercantilisme – in de stijl van het zakenman-onderhandelaarisme – is op zichzelf niet echt een buitenlands beleid. De macht van de ‘goedaardige Amerikaanse hegemoon’-meme zou vereisen dat er iets krachtigers wordt opgezet, erboven en ertegen, om het in evenwicht te brengen. Trump heeft gekozen voor het ‘Christendom in gevaar’-verhaal. Het is er een die raakt aan diep verborgen culturele aderen van protestantse beelden binnen het Tea Party-kiesdistrict van de president.
De gepensioneerde generaal Michael Flynn, nu de nationale veiligheidsadviseur van Trump, vertegenwoordigt misschien wel het beste dit religieus gebaseerde, pro-christelijke Republikeinse buitenlandse beleid, terwijl de gepensioneerde generaal James Mattis, nu de Amerikaanse minister van Defensie, misschien een voet in beide Republikeinse kampen heeft – zoals Martin Wright van Brookings legt uit:
“Het Republikeinse buitenlandse beleid heeft sinds 9 september twee basislijnen gehad: die elkaar soms tegenspreken. De eerste is dat de Verenigde Staten een existentiële strijd voeren tegen de radicale islam. De tweede is dat de mondiale belangen van Amerika het behoud van het Amerikaanse leiderschap in Europa en Oost-Azië met zich meebrengen – belangen die met andere woorden veel verder reiken dan het bestrijden van de radicale islam. Het Republikeinse establishment heeft altijd de lijn van het eerste gevolgd, maar heeft zich steeds meer op het tweede gericht. De mondiale oorlog tegen het terrorisme heeft de laatste tijd de tweede plaats ingenomen na het in evenwicht brengen van China en het in bedwang houden van Rusland.
‘Maar een groep binnen de Republikeinse tent heeft deze verandering nooit gemaakt. Dit zijn de mensen die geloven dat de Verenigde Staten verwikkeld zijn in een oorlog tegen de radicale islam die gelijkwaardig is aan de Tweede Wereldoorlog of de Koude Oorlog. Ze geloven dat het een strijd is die geworteld is in religie en waaraan al het andere ondergeschikt moet zijn – dat de overweldigende focus van Amerika op de radicale islam moet liggen in plaats van op revisionistische machten in Europa of Azië. Zij zijn er doorgaans ook voorstander van om af te stappen van een op waarden gebaseerd buitenlands beleid en over te stappen op harde methoden om een grote oorlog te voeren.
“Voor het grootste deel zijn de leiders van deze denkrichting afgedaan als idioten of ideologen. Maar hun standpunten werden breed gedeeld onder het Republikeinse electoraat, dat steeds meer gealarmeerd raakte door Islamitische Staat. En ze vonden een bondgenoot in Trump.” (nadruk toegevoegd)
Kortom, we mogen verwachten dat het beleid van de regering heen en weer beweegt tussen deze twee polen van het Republikeinse buitenlandse beleid, terwijl Trump de een tegen de ander uitspeelt, om er zijn eigen (“niet-buitenlandse politiek”) van radicaal mercantilisme in te voegen. De Cromwelliaanse meme om van Iran de ‘terroristische staat nummer één’ te maken en de radicale Islam tot het ‘vijandige ethos’ past goed bij de Amerikaanse president om de zakenman-onderhandelaar te omarmen modus operandi - onder de dekmantel van strijdlust jegens het islamitische ‘ethos’.
Een populaire ‘vijand’
Strijdlustigheid jegens Iran is natuurlijk populair en op deze manier vertaalt het beleid van Trump zich goed of op zijn minst begrijpelijk naar de mores van de Washington Beltway. Deze ‘vijandige islam’-meme biedt ook de grondgedachte (het verslaan van de islamitische terreur) voor ontspanning met Rusland. Ik heb voorgesteld vroeger uit die détente met Rusland is de sleutel tot Trumps ontmanteling van Washingtons ‘goedaardig hegemonie” mondiale defensiesfeer. Trump betoogt dat de ‘algemene’ Amerikaanse defensiesfeer de mogelijkheden voor de VS om op bilaterale basis van geval tot geval voordelige handelsvoorwaarden met hun bondgenoten te onderhandelen precies beperkt.
Een Iraans kind houdt een foto vast van de hoogste leider van Iran, Ali Khamenei, tijdens een van zijn openbare optredens. (Iraanse regeringsfoto)
In feite kan Trump, onder de dekmantel van het bestrijden van een vijandig islamitisch ‘ethos’, ontspanning met Rusland nastreven – en vervolgens hardhandig ‘zakenman-onderhandelen’ met geallieerde staten (nu ontdaan van de Russische ‘dreiging’ die hen op de een of andere manier verheft tot de status van Amerika’s bevoorrechte, defensieve bondgenoten). Dit lijkt de beoogde rol van minister Tillerson te zijn.
Martin Wright weer: “Dit is de reden waarom het benoemen van Rex Tillerson als minister van Buitenlandse Zaken zo belangrijk was voor Trump. Een week voordat hij werd benoemd, vertelde Trumps senior assistent Kellyanne Conway de pers dat Trump de lijst met namen voor de minister van Buitenlandse Zaken aan het uitbreiden was en dat de belangrijkste overweging was dat de kandidaat ‘zou zijn om het Amerika van de gekozen president te implementeren en zich daaraan te houden. -eerst het buitenlands beleid – als je wilt, zijn kijk op de wereld.' De implicatie was duidelijk: [Mitt] Romney, David Petraeus en anderen zouden niet in het plaatje passen, dus Trump zou ergens anders moeten zoeken. Hij heeft Tillerson gevonden.
“Tillerson is een pragmaticus en een dealmaker. In veel opzichten is hij een traditionalist. Hij werd tenslotte gesteund door James Baker, Robert Gates, Hadley en Condoleezza Rice. Trump ziet hem echter ook, op basis van zijn persoonlijke relatie met Poetin en zijn verzet tegen sancties tegen Rusland, als iemand die bereid is deals te sluiten met sterke mannen en die de nationale veiligheid door een economische lens ziet en dus een belichaming is van zijn eigen America First-opvattingen. In een toespraak in Wisconsin, uren nadat hij Tillerson had genoemd, zei Trump: ‘Rex is bevriend met veel van de leiders in de wereld met wie we niet goed overweg kunnen, en sommige mensen houden daar niet van. Ze willen niet dat ze vriendelijk zijn. Daarom sluit ik de deal met Rex, omdat ik het leuk vind waar dit allemaal om draait.'” (nadruk toegevoegd)
Is dit – de oorlog met een “vijandig islamitisch ethos” – dan slechts een truc, een afleidingsmanoeuvre? Iets dat Iran moet negeren? Wij vermoeden dat Iran dat wel zou moeten doen niet ervan uitgaan dat Trumps aanvallen op Iran en de radicale islam slechts een onschuldige afleidingsmanoeuvre zijn. Het is niet aannemelijk dat Trump actief oorlog zoekt met Iran, maar als de indruk zou ontstaan dat Iran opzettelijk Trump of Amerika vernedert, dan heeft de president (naar eigen zeggen) niet het temperament om enige vernedering voorbij te laten gaan. Hij houdt ervan degenen die hem kwaad doen, tienvoudig terug te betalen.
Einde van Wit Amerika
Maar bovendien, aangezien, zoals peilingen tonen, en een vooraanstaand Amerikaans commentator op het gebied van religie en politiek, Robert Jones, heeft dat ook gedaan geschrevenis het fenomeen Trump ook nauw verbonden met het einde van een Amerikaans tijdperk: Het einde van het blanke christelijke Amerika (zoals zijn boek heet). Feitelijk is het tijdperk al voorbij. Want, zoals Jones opmerkt, ‘was 1993 het laatste jaar waarin Amerika grotendeels blank en protestants was.’
Jones schrijft over de ‘duizeligheid’ die ze voelden – zelfs binnen de insulaire omgeving van veel steden in het zuiden en het middenwesten, waar blanke protestantse conservatieven de samenleving en de politiek blijven domineren – vanwege hun ‘verlies van plaats in het centrum van de Amerikaanse cultuur, democratie en culturele macht. ”
Er is zout in deze wond gewreven door een Democratische Partij die enigszins heeft genoten van het overlijden van de blanke meerderheid in Amerika en de pijn nog heeft verergerd door zichzelf om te vormen tot de nieuwe ‘meerderheid’ van minderheden. Jones merkt op dat hoewel sommigen in Amerika zijn overlijden ‘misschien zouden vieren’, het blanke christelijke Amerika wel voor een soort ‘burgerlijm’ heeft gezorgd, en hij denkt na over hoe het gevoel van leegte en angst over ‘wat dat doel zou kunnen dienen [in de toekomst] , zou wel eens destructief kunnen worden.”
Dit is, zo zal Iran zich wellicht herinneren, het belangrijkste kiesdistrict van Trump, dat hij moet verzachten als hij in functie wil blijven. Als de destructieve impuls van Tea Party-aanhangers herhaaldelijk wordt bekritiseerd, zou deze kunnen proberen stoom af te blazen op een geschikt doelwit.
Maar ten tweede lijkt het erop dat Trump in zekere mate deze omarming van joods-christelijke waarden deelt. Zeker Steve Bannon doet dat. Hij heeft duidelijk gezegd dat het Amerikaanse kapitalisme – als het wil overleven – opnieuw moet worden verbonden met de joods-christelijke waarden. Maar wat verklaart Trumps paradoxale focus op Iran? is het bestrijden van islamitisch radicalisme, in plaats van bijvoorbeeld Saoedi-Arabië, dat is niet?
Hier, Martin Wright geeft ons de aanwijzing: “In januari en februari [2016] stond Trump onder druk om een team voor buitenlands beleid te onthullen. Het Republikeinse establishment van het buitenlands beleid veroordeelde hem in overweldigende mate, grotendeels vanwege zijn America First-opvattingen. Het was op dit punt dat de gepensioneerde luitenant-generaal Michael Flynn hem begon te adviseren. … Enkele weken nadat Flynn aan boord kwam, rolde Trump een lijst met adviseurs op het gebied van buitenlands beleid uit. De meeste waren volkomen onbekend, maar de naam Walid Phares viel op. Phares heeft een controversieel verleden als leidende figuur in een Libanese christelijke militie, en staat bekend als een hardliner in de oorlog tegen het terrorisme.”
Moeder Jones' onderzoekend verslag Het is duidelijk: Phares, een Libanese christelijke maroniet, is een Samir Gagea-man, die een lange geschiedenis heeft, die teruggaat tot de Libanese burgeroorlog van (intellectuele) vijandigheid jegens Iran en Syrië. Het lijkt erop dat Trump (en Flynn ook?) zich diep heeft verdiept in de bittere bron van Libanese vooroordelen en burgeroorloghaat?
Het vertalen van de Runen
Dus wat vertellen de runen ons? Het occulte alfabet van Trumps buitenlandse beleid zal moeilijk leesbaar blijken te zijn. De essentiële spanning tussen enerzijds de ‘America Firsters’ en de religieuze strijders – en al degenen die het Amerikaanse ‘traditionalistische’ beleidsstandpunt aanhangen – voorspelt het vooruitzicht van een beleid dat van tijd tot tijd tussen deze twee zal kunnen schommelen. drie uiteenlopende en conflicterende polen.
Steve Bannon, politiek adviseur van president Donald Trump. (Foto van YouTube)
Laten we herinneren onszelf – ‘traditionalistisch’ omvat ‘al die functionarissen die de instellingen van de Amerikaanse macht steunen, en zich over het algemeen op hun gemak voelen met de tweeledige consensus van na de Tweede Wereldoorlog over de Amerikaanse strategie, ook al proberen ze deze misschien in de marge te veranderen.’
Het is zeer waarschijnlijk dat sommige teamleden van Trump, die mercantilisten zijn (zoals Tillerson) of ‘christelijke strijders’ (zoals Flynn), ‘bipolair’ zouden kunnen zijn: dat wil zeggen dat ze bij bepaald beleid in beide richtingen zullen worden getrokken. problemen. We zouden daarom misschien kunnen worden geadviseerd om de meeste lekken te negeren, omdat het waarschijnlijker is dat het om zelfzuchtige oefeningen gaat die gericht zijn op het beïnvloeden van de interne strijd binnen “het team” (dat wil zeggen vliegeroefeningen), dan als echte lekken die een echte lekken beschrijven. consensus bereikt binnen het ‘team’.
Maar de runen zullen moeilijker te lezen zijn, juist vanwege Trumps tactiek van schijnbewegingen en afleiding. Zoals een scherpzinnige schaakcoach die analist is geworden, heeft gedaan opgemerkt, Trump lijkt een behoorlijk vaardige schaakspeler te zijn:
“Schaken is een spel waarbij het aantal mogelijke posities astronomisch stijgt. Bij de tweede zet van het spel zijn er al 2 mogelijke posities, en nadat elke persoon twee keer heeft gezeten, stijgt dat aantal naar 400. Mijn coach legde me uit dat ik niet genoeg was getraind om die dingen zelfs maar te kunnen bijhouden en dat mijn De enige kans om ooit te winnen was door het initiatief te nemen en het nooit op te geven. 'Je moet weten wat je tegenstander vervolgens gaat doen door zijn spel voor hem te spelen.' was het advies dat ik kreeg.
'Ik zal je niet vervelen met de details, maar het kwam neer op het uitdelen van klappen, bij elke bocht, zonder uitzondering. Met andere woorden: als mijn tegenstander altijd zijn beurt moet verspillen door te reageren op wat ik doe, krijgt hij nooit de kans om op mij af te komen in de miljoenen mogelijkheden die het spel biedt. Nogmaals, als ik de klap uitdeel – zelfs als die gemakkelijk kan worden geblokkeerd, hoef ik me maar zorgen te maken over één combinatie en niet over miljoenen.
“Mijn Russische schaakcoach leerde me vervolgens dat ik trots moest aankondigen wat ik precies doe en waarom ik het doe. Hij legde me uit dat slechte schakers geloven dat ze hun strategie kunnen verbergen, ook al liggen alle stukken voor iedereen zichtbaar. Een goede schaker is hier niet bang voor, omdat hij posities zal kiezen die onaantastbaar zijn, dus waarom zou je deze niet aankondigen? Als coach liet ik al mijn studenten elkaar vertellen waarom ze de stappen zetten die ze maakten en wat ze vervolgens van plan waren. Het verwijderde het geluk volledig uit het spel en maakte er al snel superieure spelers van.
“Mijn Russische coach benadrukte vervolgens tijd als iets waarop ik me moest concentreren om mijn spel af te ronden. Hij zei dat ik hetzelfde stuk niet twee keer achter elkaar moest verplaatsen en dat mijn 'wilde stoten' erop gericht moesten zijn mijn stukken zo snel mogelijk op het bord te krijgen en in het spel te krijgen. Dus als ik alles goed doe, heb ik een tegenstander met een ongeorganiseerde verdediging, geen aanval en zelfs maar weinig stukken in het spel, en dit zal 9 van de 10 keer werken. De enige keer dat het voor mij niet werkt, is wanneer ik tegen spelers speel die honderden spellen uit hun hoofd hebben geleerd en hebben geleerd hoe ze uit deze valkuilen kunnen komen. Laten we, met dit alles gezegd, eens kijken of president Trump aan het schaken is.
“Ten eerste kunnen we het er allemaal over eens zijn dat Trump, als er niets anders is, veel klappen uitdeelt. We hebben dit echt gezien tijdens de voorverkiezingen, waar nauwelijks een dag voorbij kon gaan zonder een schandaal dat zogenaamd een einde zou maken aan zijn presidentiële kandidatuur. Zijn tegenstanders en de pers dachten ten onrechte dat het reageren op elke “verontwaardiging” de juiste handelwijze was, zonder ooit de tijd te nemen om na te denken of ze wel of niet in de val waren gelopen. Ze gebruikten hun beurt om zijn Twitter-aanval te blokkeren, maar hij verplaatste dat schaakstuk niet meer zodra dat in het spel was, maar bracht in plaats daarvan de volgende verontwaardiging teweeg – precies zoals mijn [Russische schaak]coach mij had opgedragen.
“Ten tweede is Trump zeer uitgesproken in wat hij gaat doen. Net zoals ik mijn studenten hun schaakstrategie aan elkaar liet bekendmaken, is Trump alleen maar transparant geweest over wat hij van plan is te doen. Het bekendmaken van uw plannen werkt immers alleen als uw positie onaantastbaar is. Het demoraliseert je tegenstander. Je wrijft hun gezicht erin. Een ander voordeel van vocaal zijn is dat het je tegenstander aanmoedigt zijn favoriete stuk tevoorschijn te halen om de aangekondigde plannen uit te voeren. Dit is een grote fout, aangezien elke goede schaker snel zal herkennen welk stuk zijn tegenstander prefereert en deze vervolgens zal pakken.
“Tijd is het enige gebied geweest waar onze president problemen mee heeft. Executive Orders en Twitter Wars hebben de oppositie uit balans gebracht, maar hij heeft deze tijd niet kunnen gebruiken om al zijn stukken in het spel te krijgen. Het ministerie van Justitie (zijn koningin) zit nog steeds vast achter een muur van pionnen. Bovendien zijn op het moment van schrijven slechts vijf van zijn vijftien kabinetskeuzes bevestigd. Zonder controle over deze departementen kan de president een uitputtingsslag voeren, maar hij kan echt niet in de aanval gaan. Bij schaken ruil ik graag een stuk voor een stuk als dat betekent dat je je beurt moet verspillen door ermee om te gaan. Het is geen langetermijnstrategie als je niet al je stukken gereed hebt voor gebruik.”
Nou ja, misschien is het het beste om gewoon te blijven zitten en te observeren, en te stoppen met proberen de runen te lezen?
Alastair Crooke is een voormalige Britse diplomaat die een hoge figuur was in de Britse inlichtingendienst en in de diplomatie van de Europese Unie. Hij is de oprichter en directeur van het Conflicts Forum.
Nu wordt hij geëlimineerd door de Amerikaanse oorlogsstaat die opereert op elk aanvalsvliegtuig binnen Amerika zelf en zijn zaken-militaire satellieten zoals het buurland Canada.
Niets hiervan wordt gerapporteerd in de officiële samenleving. Er wordt alleen melding gemaakt van wat ten onrechte door kennissen tegen Flynns kennispositie wordt gebruikt. Dit is de modus operandi van het Beest. Flynn was geen schurkenstaat, maar alleen rationeel over Rusland en de oorlog tegen het terrorisme. Hij leidde het denken aan het front van de Amerikaanse 'inlichtingengemeenschap' door erop te hameren dat Rusland een bondgenoot en geen vijand moet zijn om de terroristische dreiging met ISIS/ISIL/Daesh en andere muterende namen te elimineren.
Hij wist dat ze allemaal onder geheime Amerikaanse leiding waren georkestreerd.
Ik heb Flynn slechts één keer rechtstreeks zien spreken in een RT-programma dat nu uit de Google-zoekmachine is verwijderd. Het moment van zijn eliminatie is al lang voorbereid, tot aan het internet wissen van zijn vooruitstrevende positie ten aanzien van Rusland.
Wat opviel was de zeer redelijke en dialogische inzet van Flynn om de VS en de burgerwereld te beschermen tegen het terrorisme dat woedt rond Syrië, Irak, het Midden-Oosten in het algemeen en Afghanistan.
Generaal Flynn benadrukte dat het zeer reële en geavanceerde ‘islamitische’ terroristische apparaat uit de hand was gelopen. Hij verzette zich tegen al het bashen van Rusland en Poetin in plaats van tegen intelligente samenwerking met Rusland bij het verslaan van ISIS. Hij wist dat dit allemaal in de weg stond om het doel te bereiken dat de regering-Obama beweerde.
Toen de Britse interviewer van generaal Flynn bleef suggereren dat de VS in feite zelf de duistere sponsor waren van het veelzijdige jihadistische terrorisme, accepteerde Flynn dit feit stilzwijgend en ging over tot het stoppen ervan – precies wat hij op het punt stond te leiden voordat hij werd geëlimineerd. Vandaag.
De alomtegenwoordige operaties van de Amerikaanse oorlogsstaat laten zien dat er sprake is van bijtende invloeden van absolute macht die absoluut zelfs tegen een presidentiële stemming ingaat.
Het is het bloedbad op Valentijnsdag van de wetende man in de kring van de president. Haal de intelligentie achter en met hem eruit, en wat blijft er over? Niets dat weet wat het doet of militaire vrede met Rusland kan sluiten om de mondiale terroristen te elimineren die overal grenzen oversteken om chaos en angst te zaaien, klaar om te buigen voor de door de VS geleide mondiale bedrijfsoorlogsstaat.
De frontman van de miljardair is onaantastbaar door dezelfde code van absolute Amerikaanse geldmacht die de levende wereld verkracht als haar vrijheid.
De cover-up is al bereikt
http://www.globalresearch.ca/trump-decapitates-the-russia-peace-initiative/5575052
GOUD GOUD GOUD!
Als Trump ons ontbrekende goud kan teruggeven aan onze munthuizen en forten, de Federal Reserve en het ministerie van Financiën, kan hij misschien ook de banen van onze werknemers herstellen! Hmmmm.
De ‘met goud beladen’ brouhaha van de Bank of Hawaii woedt al enkele jaren, als een ontrafelend ‘geheim’ dat pas een paar jaar geleden werd onthuld, en de realiteit zou kunnen zijn dat de BoH slechts 170,000 ounces bezit en niet 170,000 ton goud. zoals door verschillende columnisten was geciteerd. Niemand weet tot nu toe echt zeker wat het echte goudaantal daar is.
Schattingen van het goud dat vandaag de dag al wordt gedolven en bewaard, variëren van 155,244 ton tot ongeveer 16 keer die hoeveelheid, 2.5 miljoen ton.
Die huidige “officiële” schatting zou drie olympische zwembaden of een huis met vier slaapkamers vullen met al het goud op de planeet.
De US Geological Survey schat dat er nog 52,000 ton mijnbaar goud in de grond zit en dat er waarschijnlijk nog meer ontdekt zullen worden.
Deze cijfers staan nooit op de markt omdat goud vaak een soort geheim bezit is en blijft. Alle geclassificeerde satellieten in ruimtewetenschapsprogramma's zijn voor hun technologie sterk afhankelijk van goud. Goud is nu ook vereist in de meeste van ons favoriete elektronische speelgoed, dat ons via e-apparaten op sociale netwerken met Big Bubba verbindt.
Mijn hele leven zijn de GOUD-cijfers nooit goed geëvenaard, decennium na decennium, maar vandaag kan men op Google de hoeveelheden goud vinden die zijn opgegeven voor de New York Federal Reserve [6700 ton, – maar met de verduidelijking dat het niet hun eigendom is], Ft. Knox [de laatste keer dat ik het las was het LEEG, maar online statistieken zeggen vandaag dat daar 4,582 ton ligt], en Bank of London [5,134 ton], enz. Als je vandaag de dag een individu bent en het goud dat je hebt gekocht niet in je bezit hebt in uw hand of bewaar het op een plek waar u het later gemakkelijk kunt pakken. U bezit het niet echt als u het als papieren certificaat hebt gekocht. De certificaten zijn niet betrouwbaar. Tijdens een crisis zal men niet in staat zijn om met behulp van zijn certificaat zijn goud te bemachtigen; het zal niet aan hen worden gegeven.
Het gerucht gaat dat de San Francisco Mint aan het einde van Market Street, aan de buitenste rand van de wijk Haight Ashbury [drie van de belangrijkste hekserij-/occulte winkels van San Francisco liggen allemaal in de buurt van de Munt], naar verluidt veel goud bevat, maar probeert ontdek hoeveel tonnen bouillon en niet alleen munten, met behulp van internetbronnen, vrijwel onmogelijk is. In een echte democratie zou dit openbare informatie moeten zijn. Het is tenslotte “ons” goud als belastingbetalers [van extra belang; de San Francisco Federal Reserve is de op een na machtigste na die van New York, en niet de Chicago Fed Reserve Bank, zoals men zou kunnen vermoeden. Veel van Obama's en Michelle's levenslange regenmakers waren bij de Chicago Fed en hun draaideur bij Goldman Sachs.
Het belangrijke punt hier is dat Bank of Hawaii mogelijk ook een belangrijke speler is op het wereldtoneel van de goudsector, en de geruchten begonnen de ronde te doen vanwege dit ondergerapporteerde goudhordingnieuws. Waarom Hawaï? De Punahou School [K-12] op Hawaï staat bekend als de basisschool en de middelbare school voor een grote meerderheid van onze generaals in het Pentagon, die meer dan 100 jaar teruggaat, en ook Obama ging daarheen en vele hoge directeuren van de CIA en andere inlichtingendiensten agentschappen, waaronder weinig inwoners van Hawaï. Is dit mysterieuze feit op de een of andere manier verbonden met de grote en onverklaarbare goudvoorraden van de Bank of Hawaii, net zoals de schaduwstaat van onze militair-academische-industriële wapenhandelaars onverklaarbaar is? Spuwen vulkanen meer goud uit dan we ons hadden voorgesteld? Is de ‘beschermde zeepbel’-bunker-megalopolis voor de westerse mondiale elite op Hawaï, en niet diep onder de grond getunneld in Nevada of Colorado, volgens de vele stedelijke legendes?
In 2013 werd het cijfer van 3500 ton goud dat de Chinezen in handen hadden in de cyberkosmos gegooid, dat cijfer is nu schurkenstaten geworden en niemand weet zeker hoeveel de Chinezen vandaag de dag hebben. Onze eigen bankiers hadden destijds een schatting van 3500 ton gemaakt, maar de Bank of China gaf in 1,658 slechts 2015 ton aan. Het is zelfs denkbaar dat Amerika het grootste deel van zijn goud aan de Chinezen gaf toen zij hun staatsobligaties wilden verzilveren, nadat het tot de Chinezen doordrong dat echt geld nooit aan hen zou worden teruggegeven. Sommige deskundigen speculeren dat de Chinezen terecht en niet ten onrechte hebben gewacht op het beste moment om de Amerikaanse dollar te amputeren, zonder een oorlog uit te lokken of zelf een parallelle ineenstorting te ondergaan, vanwege alle instabiliteit die op de VS zou neerkomen. een deel ervan kan ook doorsijpelen naar hun machtige CHINA DRAGON-imperium.
http://www.usfunds.com/investor-library/frank-talk/top-10-countries-with-largest-gold-reserves/#.WJ6r__IeKM8
De VS zijn sinds 1985 de grootste debiteurennatie ter wereld, maar toch hebben we onze militaire belangen wereldwijd in die dertig jaar sterk vertienvoudigd, zonder aandacht te schenken aan onze eigen binnenlandse tekortkomingen en tekortkomingen en aan de nationale behoeften. http://www.nytimes.com/1985/09/17/business/us-turns-into-debtor-nation.html
China heeft wellicht al bijna zoveel goud gekocht als zij nodig achten om de dollar te dumpen, wat hen al lange tijd zorgen baart, aangezien zij het lot van leven of dood van de Amerikaanse dollar in handen hebben, en sinds de De obligaties die zij in ruil voor hun megaleningen hebben gekregen, zijn in werkelijkheid hoogstwaarschijnlijk waardeloos. De Chinezen bezitten een aanzienlijke meerderheid van onze Amerikaanse staatsobligaties, sinds we ruim dertig jaar geleden de nummer één debiteurennatie werden, en we zouden niet al onze oorlogen en soldatenactiviteiten kunnen volhouden zonder het Chinese harde geld en de liquiditeit.
De meeste Amerikaanse havens zijn al lang geleden verkocht aan Dubai, ondanks de schijnprotesten van het Congres destijds. Het is allemaal verdoezeld door de namen van andere aannemers. Het Amerikaanse nieuws stopte met berichtgeving over deze verraderlijke uitverkoop na de veelbesproken Maand van Congresleden die “te veel protesteren”, toen beide kanten van het gangpad in het Congres afstand namen van kabuki-achtig theater, van het bijten en verslinden ervan. overeenkomst. https://en.wikipedia.org/wiki/Dubai_Ports_World_controversy
Veel Amerikaans onroerend goed werd gebruikt als onderpand voor de Chinezen ter ondersteuning van de ruil van onze staatsobligaties voor hun contanten.
Deze ontwikkeling is veel belangrijker voor de toekomst van Amerika dan het alarm over één man Trump en zijn theatrale tweets en honderd dagen van uitvoerende bloei van zijn fraaie pen, een man die in het Witte Huis niet minder een marionet zal zijn dan alle anderen. hen sinds Carter, de laatste president die ook maar enig standpunt innam.
Het begint erop te lijken dat de elite die de meeste van deze besproken geheimen en vele andere onbesproken kritische geheimen en bedrog kent, nu een transnationale mondiale elite is en niet gebonden is aan enige nationale grenzen [de elite van de VS maakt het niet uit of de VS lijdt meer dan sommige andere regio('s)/naties, niet langer, zouden ze een vliegende vleermuis om ons heen kunnen geven]. Deze elite die Goldman Sachs als hun voetsoldaten gebruikt 1) moest de Amerikaanse verkiezingen laten lijken alsof ze werkelijk een of andere keuze voor het electoraat verdedigden; en 2) Trump was vanaf het begin hun keuze en hij voldoet qua social engineering aan wat er voor het Amerikaanse volk is geschreven. Het is een zeer ingenieuze strategie, de onvermijdelijke val van de Amerikaanse natie na tientallen jaren van op hol geslagen misbruik, corruptie, wanbeheer en ‘strip and sell’-manie van meer dan drie decennia, terwijl China sneller groeide dan de VS, zelfs tijdens het Eisenhower-tijdperk. Deze hele beerput van 3 tot 25 jaar van bedrog en leugens en verraad van vertrouwen ten aanzien van de Amerikaanse bevolking, in zekere zin ‘verhuld’ tijdens de begrafenis door de excentriciteiten van de Oranje Orang-oetan en al het vuil van de 30% elite zal onder zijn slappe toupetje worden geveegd en niemand zal er iets van weten, hoe we allemaal echt genaaid waren.
Misschien heeft Trump ons al die tijd met zijn oranje gezicht – en slappe, koperkleurige toupetje – laten weten dat hij de geheimen van het ontbrekende GOUD kent – maar zijn kappers en begeleiders kunnen de gouden kleur niet goed in zijn Viking-achtige pruik krijgen, noch kunnen zijn kappers en begeleiders de gouden kleur goed in zijn Viking-achtige pruik krijgen, noch op zijn orang-oetan-oranje gezicht, of Trump glijdt uit in de freudiaanse zin en onthult dat hij al het goud dat gebruikt zou kunnen worden voor zijn haar-/gezichtsverbetering, in plaats daarvan in de keldergewelven van zijn zoons wil oppotten.
Ik denk dat Ellen Brown graag met je van mening zou verschillen over goud. Goud betekent niets voor de rijkdom van een natie. Wat voor elk land als rijkdom geldt, is hoeveel miljoenen wetenschappers, ingenieurs, technici, gereedschap-en-die-technici, machinisten, landbouwers, enz. een land heeft. Het enige dat nodig is, zijn volledig fiat staatsgeld, afgedwongen als wettig betaalmiddel, en een plan om deze hoogopgeleide arbeidskrachten voor nuttige doeleinden in te zetten. Twijfel je of het zal werken? Vertel dat maar aan Abraham Lincoln. Met deze methode won hij een oorlog (tegen de betere soldaten, eerlijk gezegd), bouwde een transcontinentale spoorlijn, geïndustrialiseerde landbouwmethoden, enz. wat er rechtstreeks toe leidde dat de VS een wereldmacht van de eerste rang werd. Het is geen GOUD GOUD GOUD; het is de ARBEIDSKRACHT, ARBEIDSKRACHT, ARBEIDSKRACHT, eerst, laatste en altijd... en een goed visionair PLAN, dat identificeert wat de waardevolle dingen zijn die moeten worden bereikt.
Dank je, Bram. Het draait allemaal om menselijke diensten en duurzaamheid, om nog maar te zwijgen van het confucianisme: “Doe anderen aan zoals je zou willen dat ze jou aandoen”. Concurrentie als de onderliggende katalysator van de economische filosofie is een recept voor eeuwige onrust. Mensen zullen zichzelf met uitsterven bedreigen, zoals we met zoveel andere soorten op deze planeet hebben gedaan. Als we onszelf niet aan gruzelementen blazen, zullen we ons zeker in ons eigen afval wentelen.
Ik krijg een ander beeld van EIR en zijn 'LaRouchePAC'. Trump praat met Poetin, Trump praat met Xi, Trump praat met Abe uit Japan, Poetin praat met Abe uit Japan; Ik zie het nieuwe tijdperk van de Zijderoute-win-win-situatie samenkomen tussen de vier machten die nodig zijn om dit op gang te brengen. Obama is de laatste president van het oude Anglo-Amerikaanse tijdperk; Trump is de eerste president van dit nieuwe tijdperk dat vorm begint te krijgen, een tijdperk van samenwerking tussen de VS, Rusland, China, Japan en India aan projecten van wederzijds voordeel voor de hele wereld; een echt VN-tijdperk.
Meneer FJF,
Bedankt voor al deze goede informatie, zeer gewaardeerd. Ik dacht dat het Alexis Tsipras was die de burgers onder de bus gooide door vrijwel onmiddellijk toe te geven aan de eis van de EU om bezuinigingen in Griekenland, en niet Yanis Varoufakis die vanwege die zwakte aftrad.
Maar voor de heer Cooke: dit is een heel interessant artikel. Ik hield van de schaakles! Ik denk echter dat hoewel Trump deze slimme en geplande strategie lijkt te gebruiken, hij zich eenvoudigweg gedraagt als de pestkop die hij is. Hij krijgt zijn zin door te pesten en dat heeft hij zijn hele leven gewerkt. Hij gebruikt het niet als een geavanceerde techniek, zoals een goede schaker dat in een spel kan doen.
We gaan verder met mijn stokpaardje, het totale misbruik van het woord ‘meme’. Je zou echt contact moeten opnemen met je mede-Brit, Dawkins, die het woord heeft bedacht, en hem je op het rechte pad moeten laten brengen. Wanneer je schrijft:
“De Cromwelliaanse meme om van Iran de “nummer één” terroristische staat te maken….” En
“Deze ‘vijandige islam’-meme biedt ook de grondgedachte (het verslaan van de islamitische terreur) voor ontspanning met Rusland.”
Je misbruikt dat woord volkomen. Doe dat alsjeblieft niet nog een keer. Je bent een te intelligente schrijver.
Waarom zijn alle oude wijze jongens die nog steeds charisma hebben (James Petras, Ralph Nader, Paul Craig Roberts, William Engdahl, John Pilger, Peter Dale Scott, Dennis Kucinich) nauwkeuriger in hun “oproepen” over de hedendaagse binnenlandse en mondiale spelstrategieën? , dan zoveel meer jongere schrille experts die zijn opgegroeid met smartphone-txt-berichten en Facebook en Twitter als navelstreng naar de historische werkelijkheid? – en deze jonge volwassenen hebben er geen idee van dat bijna alle mondiale nieuwsmedia ooit NIET ‘vroeger’ wereldwijd werden gecontroleerd door slechts een handvol ubermiljardairs. Vaak lijken de niet zo oude onder onze progressieven verstoken te zijn van een herinnering aan een betere tijd voor de waarheid, toen nieuws en boeken [in alle westerse talen] werden gecontroleerd door slechts misschien duizend miljonairs – en NIET zoals vandaag – door zo weinig mensen. deze parasitaire piraten van miljarden/biljoenen, je kunt deze 'kapers' nu op de vingers van één hand tellen!
De zaken zijn nu, bijna onomkeerbaar, zo ver verwijderd van de waarheid dat veel mensen denken dat MSNBC Rachel Maddow links/vooruitstrevend is in politieke kwesties – verwar haar ‘radicale’ hooghartigheid alsjeblieft nooit met haar LHBT-‘identiteitspolitiek’ – dat is ze niet. in feite progressief in kwesties zonder ‘identiteits’-component. Haar vader was militaire inlichtingendienst en militair hooggerechtshof [na zijn geheime militaire werk bij de luchtmacht, zijn contacten uit zijn verleden – vooral. de banden tussen General Electric GE en het Pentagon en het NBC-hoofdkwartier hielpen hem in de hogere regionen van de EBMUD-waterrechtenwetten in Californië en afvalwater van wapenfabrikanten en de industrieën in Silicon Valley te plaatsen. Rachel, ze groeide gelukkig op in een hybride Republikeins Joods-katholiek huishouden, en zelfs vandaag de dag identificeert ze zich nog steeds niet met de Democratische Partij. Haar grootvader van vaderskant groeide Joods op in Europa en werkte kort na aankomst in de VS aan geheime kernwapenprojecten voor lucht- en ruimtevaartbedrijven die banden hadden met de Amerikaanse luchtmacht.
Tulsi Gabbard. Zij is het nieuw gebrandmerkte DNC-wonderkind dat misschien zelfs Obama overtreft, die door de door de lobby gecontroleerde oude, knapperige DNC naar voren komt als de nieuwe JFK. Veel activisten ter linkerzijde zijn al door haar voor de gek gehouden. Tulsi's vader is lange tijd een Republikeinse senator op Hawaï geweest [die net in 2007 van partij wisselde toen zijn dochter aandacht begon te begeren aan de andere kant van het gangpad van de Senaat], ze heeft twee tours door het Midden-Oosten gemaakt met de Nationale Garde/Army, ze is pro gun NRA, en ze is nog waanzinniger carrièreambitieus dan Elizabeth Warren, een ander soort fraude. Om vooruit te komen en gestemd te worden door alles wat op 'links' lijkt, is het tegenwoordig vooral een soort branding, zoals 'wie maakt nu de beste mobiele telefoons', en Gabbard ging berekenend in de richting van identificatie met de Syrische slachtoffers die zijn gebombardeerd en doodonthoofd voor niets dat ze zelf ooit hadden gedaan, noch iets tastbaars dat hun beschermer Assad had gedaan, behalve dat ze hen hadden geleid in hun strijd om de toorn van het Pentagon en de Israëlische en door de Amerikaanse belastingbetaler betaalde huursoldaten die de wereld rondreizende jihadisten te overleven. Gabbard zette haar toekomst in op deze Syrië-kaart en het is de plek waar ze haar vlag plantte om zich kandidaat te stellen voor steeds hogere ambten. Houd haar carrière nauwlettend in de gaten terwijl ze vooruitgang boekt, en je zult een grote teleurstelling op de weg zien, net zoals in het geval van Obama.
Elizabeth Warren trouwde twee keer in haar leven en als je haar biografie aandachtig leest, zul je zien dat ze veel profijt had van de sociale contacten en connecties van beide echtgenoten in een tijd dat ze echt haar eigen netwerken nodig had, maar die niet had [een was een NASA-ingenieur toen ze nog was een Republikein; echtgenoot #2 tien jaar nadat #1 met haar trouwde, trouwde ze met de potentaat van de Yale Law School die sinds 2002 rechten doceert aan Harvard. Hij is de echte expert op het gebied van faillissementen, bijvoorbeeld zijn boek uit 2002 “Republic of Debtors: Bankruptcy in the Age of American Independence”. Warren was in de eerste helft van haar leven ook een Republikein. Met zo weinig stemmen die opriepen tot hervormingen op Wall Street en in de Amerikaanse financiën, greep ze deze kans met beide handen aan en werd op de een of andere manier een post-2008-stem van de kleine mensen van Main St die Wall Street ‘overnamen’, ondanks dat ze een lange staat van dienst heeft op het gebied van de financiële sector. beweren een Native American Indian te zijn om voor zichzelf subsidies en kortingen te krijgen in overheidsbijstandsprogramma's die ze niet verdiende.
Ik wijs dit allemaal alleen maar aan, want totdat Obama het beleid van GW acht jaar lang ten onrechte in een DNC-formaat recycleerde, was ik een levenslange democraat en heb ik nauwelijks een moment stilgestaan bij de verdiensten van welk republikeins programma dan ook. Na de eerste honderd dagen van Obama was het mij duidelijk dat beide partijen evenzeer gecorrumpeerd waren en dat de enige toekomst voor de VS een meerpartijenstelsel was, zoals in de democratieën van Europa [en niet gemodelleerd naar Groot-Brittannië of Israël]. Bernie Sanders heeft in zijn eigen staat niet echt het respect of vertrouwen van links daar, je kunt je eigen onderzoek doen op Google als je me niet gelooft. Het is een 8 procent blanke staat met niet veel banen voor de minder dan een half miljoen, bijna allemaal blanke Vermonters. Na het sneeuw-/skiseizoen zijn er niet veel toeristen om te fleece, dus als gevolg daarvan is een groot deel van de economie daar gericht op de werkplekken van militaire aannemers, uitgenodigd door Bernie, en ziektekostenverzekeraars, …en welzijnscontroles [JA! Bernard slaagde erin royale uitkeringen te krijgen voor zijn staat van blanken die stemden op een blanke man met wit haar, kijk of je dat ergens anders in de VS kunt vinden, gemakkelijke uitkeringscontroles voor blanken!]. Misschien houd je wel van de bloemrijke woorden van onze oude bard Bernard, maar zijn daden waren ongeveer net zo links “socialistisch” als die van kapitein Kangaroo, en rechts van die van Angela Merkel in Duitsland.
Dit is de gekke quiltwereld van ‘democratie’ en politiek waarin we leven. Precies wat er gebeurt als megabedrijven en mondiale supermiljardairs en hun adviseurs onze media en lobby’s, het Congres, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het leger regeren. Alles kan worden beheerd als er zo weinig eigenaren zijn die de macht in handen hebben, zoals een speltheorie-oefening gekoppeld aan politieke branding. Kijk naar Yanis Veroufakis van de Syriza-opstand in Griekenland. SYRIZA had de macht verworven en het kwam erop neer dat OCCUPY WALL STREET in de VS net zo sterk werd als de Democratische en Republikeinse partijen, een derde gelijke kanshebber. Net zoals Syriza bijna aan de top stond van de machtspiramide van het leiden van de lijdende en onrustige Griekse massa, kreunend onder het stenen slijpwiel van “bezuinigingen” [ha ha … nooit enige bezuinigingen voor bankiers en miljarden/biljoenen reddingsgeld voor hen !] kwam Veroufakis plotseling naar voren als nummer 3 in Syriza, als zoon van de rijkste scheepvaart- en mondiaal ondernemende Griekse machtige familie in de hele moderne Griekse geschiedenis, in de trant van Jacky O's tweede echtgenoot, Aristoteles Onassis. Wat deed Veroufakis na al zijn ‘revolutionaire’ toespraken en lezingen op PhD-niveau over de hedgefondsspeltheorie, in combinatie met zijn ‘plagen’ van de Grieken met catnip-woorden waarin hij een opstand van de geliefde massa’s tegen de rijke oligarchen onderschreef? Hij verkocht SYRIZA SNEL uit aan het IMF en de Duitse EU-trojka, die de vijand was geweest van normale Griekse gezinnen sinds de allereerste uren van de Syriza-beweging, lang voordat Veroufakis de stad binnenreed vanuit zijn gemakkelijke leven als professor in de economische speltheorie in Australië. en met veel media-ophef stormde hij terug in de Griekse politiek nadat hij lange tijd in Oz was geweest, op zijn gouden, goddelijke motorwagen voor een zonnegod, terwijl hij zijn sexy zwarte leren jack van 2 euro droeg, alsof hij een soort James Dean-acteur was. De Grieken trapten erin, net toen ze achterdochtig moesten zijn.
Mijn hoop is dat de Amerikanen niet vallen voor een soortgelijke speltheoriestrategie, de I HATE TRUMP-eenvoud, en de strijd aangaan met beide partijen en het moeras van het vuil en het corrupte rioolwater van dit dodelijke duopolie droogleggen.
Franz – goede post.
Zo heel goed gezegd. Ik kan niet geloven dat niemand dwars door die sluwe Varoufaki's heen kon kijken. Regelmatige commentatoren zullen zich herinneren dat ik ruim van tevoren een uitverkoop voorspelde. Hetzelfde geldt voor Bernie, Lizzie, en ik ben bang... zelfs voor Gabbard. (Rijmt op schede, en er zit een lang, scherp mes in verborgen.) Ja, er valt iets te zeggen voor “moeilijk uit te pakken”. Vaak is dat het geval als iets in het begin niet goed was verpakt. Al deze charmante historische analogieën die verwijzen naar de joods-christelijke traditie, protestantse ethiek, witte lijm voor de verbrijzelde fragmenten van de samenleving (zoals Elmer's Glue-All?)… eerlijk gezegd vind ik het allemaal een beetje gekunsteld. Nu zou een Grieks-Romeinse erfgoedanalogie, waarbij gebruik wordt gemaakt van het Romeinse imperialisme in een laat stadium en het Spartaanse militarisme, wel eens kunnen werken. Wat de religieuze onzin betreft: geen van deze mensen is jood of christen, behalve wanneer het uitkomt. Truman, Nixon, beide Bushes, zowel Clintons als Obama weten allemaal dat ze rechtstreeks naar de hel afstevenen als zo'n plek bestaat... wat ik eerlijk gezegd betwijfel. Kennelijk twijfelen zij daar ook aan, anders zouden ze geen massamoord op industriële schaal hebben gepleegd. Iemand zei dat Trump op intuïtie werkt. Daar ben ik het mee eens. Ik denk niet dat hier sprake is van diep filosofisch spel. Hij herinnert zich nog hoe het was in de jaren vijftig, en denkt dat we weer “Happy Days” kunnen hebben… en tot nu toe is “jumping the shark” goed geweest voor de kijkcijfers. Ik hield gewoon van je 'versie' van Rachel Maddow – je sloeg de nagel er met slechts één klap in. Al deze mediafraude zijn 'insiders'. Ontdek met wie ze getrouwd zijn of wat hun familiebedrijfsrelaties zijn, en de rook trekt plotseling op. Voor iedereen die de etnisch-religieuze betekenis van dit alles probeert te interpreteren, stel ik voor dat je heidens bijgeloof en rituele mensenoffers probeert. De analogieën zullen veel logischer zijn!
Sanford – “…ze gaan rechtstreeks naar de hel als zo’n plek bestaat…wat ik eerlijk gezegd betwijfel. Zij twijfelen daar uiteraard ook aan, anders zouden ze geen massamoord op industriële schaal hebben gepleegd.”
Machievelli geloofde dat het niet uitmaakte wat je deed, omdat er geen hemel of hel bestond. Feest aan! Dat is wat onze massamoordenaars doen.
Opnieuw lijmen - noem het hoe je wilt, maar er is wat "lijm" nodig, IMO.
“Aan het begin van de jaren tachtig van de negentiende eeuw besloten de leden dat de organisatie meer moest omvatten dan alleen maar chowder. Na veel verhitte discussies en een paar lelijke chowder-incidenten werd besloten dat na de chowder het marcheren zou komen. Omdat je niet zonder muziek kunt marcheren, stemde de vereniging toen voor de oprichting van een fanfare.
Het duurde niet lang voordat ze de nu beroemde Cherryfield Chowder and Marching Society werden.
“Nu is het geheim bekend.” >>
: zou dit hetzelfde zijn als of in de categorie vallen van de huidige collectieve BLM-beweging naar echte en daadwerkelijke 'gelijke kansen' voor diverse etnische / tribale bloedlijnen?
— De Cherryfield Chowder and Marching Band vertegenwoordigde een specifieke etnische groep; heb ik gelijk?
:
http://www.globalresearch.ca/trump-decapitates-the-russia-peace-initiative/557505
Ik wil niet onaangenaam zijn, maar ik zou erop kunnen wijzen dat voor mij, en ik spreek alleen maar voor mij, de ad hominem onmiddellijk een geur uit de lucht haalt, en ik begin me af te vragen. Waarom al deze pogingen om mensen neer te halen, gebaseerd op een heleboel associatieve zaken versus wat ze feitelijk hebben gedaan of doen. Mogelijk is de veronderstelling achter dit soort schrijven dat het publiek onvolwassen is en coaching nodig heeft om tot hun conclusies te komen, in plaats van het aan zichzelf over te laten. Mijn excuses hiervoor; ik vind het niet leuk. Ik verwacht eigenlijk een iets hoger niveau van denken en argumenteren hier op dit forum.
Geselecteerde waarschuwingen uit Spreuken Hoofdstuk 29
Hij die zijn nek verhardt en onderwijs weigert nadat hij vaak terechtgewezen (gecorrigeerd) is, zal plotseling onherstelbaar gebroken worden.
Als de rechtvaardigen het gezag hebben en groot worden, is het volk blij. Maar als de goddeloze regeert, kreunt en zucht het volk.
De koning vestigt (stabiliseert) het land door gerechtigheid, maar een man die steekpenningen aanneemt, werpt het omver.
De rechtvaardige man zorgt voor de rechten van de armen, maar de slechte man heeft geen interesse in dergelijke kennis.
Als een wijze man een controverse heeft met een dwaze en arrogante man, negeert de dwaze man logica en eerlijkheid en woedt of lacht alleen maar, en er is geen vrede (rust, overeenstemming).
Een [kortzichtige] dwaas verliest altijd zijn geduld en toont zijn woede, maar een wijze man [gebruikt zelfbeheersing en] houdt dat tegen.
Zie je een [verwaande] man die snel spreekt [zijn mening geeft of antwoordt zonder na te denken]?
Er is meer hoop voor een dwaas dan voor hem.
Bedankt hiervoor. Een ander gezegde dat ik leuk vind, waarvan ik de oorsprong niet zeker weet en dat enige tijd geleden van een commentator kwam: “Hoogmoed en karma zullen een morele uitkomst creëren.”
Ook wat betreft de kwestie Iran en wat er aan de hand is, zou ik deze analyse van Philip Giraldi willen aanbevelen:
http://www.theamericanconservative.com/articles/iran-hawks-take-the-white-house/
Alastair, ik volg altijd wat je schrijft, omdat je een interessante achtergrond en kennis combineert met gewoonweg een goed mens zijn. Om die reden ben je altijd het lezen waard. Een paar maanden geleden maakte ik me zorgen toen een of twee van uw columns leken te wijzen op wat volgens mij slechte effecten zouden kunnen zijn van een lichamelijke aandoening op het geestelijk functioneren.
Maar ik vind deze column je niet waardig. Je verzamelt een paar ‘ismen’ uit de geschiedenis, en ‘analyseert’ de president en de nieuwe regering als een verzameld assortiment van deze ‘ismen’. Je weet dat het zo niet werkt. Zelfs voor Oliver Cromwell!
affectionately,
–Tony Papert
Bedankt voor dit artikel!
Staat Donald Trump bekend als schaker? Heeft hij deelgenomen aan een schaaktoernooi?
Als dat zo is, zou zijn stijl in dat spel interessant zijn om te weten.
“Jones merkt op dat hoewel sommigen in Amerika zijn overlijden ‘misschien zouden vieren’, het blanke christelijke Amerika wel voor een soort ‘burgerlijm’ zorgde, en hij denkt na over hoe het gevoel van leegte en angst over ‘wat dat doel zou kunnen dienen [in de toekomst] ], zou wel eens destructief kunnen worden.”
Als je geen lijm hebt, blijven er veel verschillende stukken op de vloer liggen. Geen samenhang. Geen land.
Ik denk dat je in dit artikel twee verschillende Engelse historische persoonlijkheden verwart: Oliver Cromwell, 1599-1688 en Thomas Cromwell 1485-1540. Thomas stierf 59 jaar voordat Oliver werd geboren. Oliver was een afstammeling van de zus van Thomas…..
Alastair Crooke – geweldig artikel. Bedankt.
“Is dit – de oorlog met een ‘vijandig islamitisch ethos’ – dan slechts een truc, een afleidingsmanoeuvre? Iets dat Iran moet negeren?”
Waarschijnlijk. Net zoals Trump met China omging. Hij begon China een valutamanipulator te noemen en zei toen tegen zijn secretaris: ‘Bel Taiwan aan de telefoon.’ Ooooh, opnieuw schrik en ontzag, China is woedend. Hij laat iedereen hier een tijdje mee zitten, voordat hij zich uiteindelijk terugtrekt. China is nu blij en opgelucht, maar ondertussen heeft hij China verplaatst. Hij heeft hen met twijfel achtergelaten, een mogelijke bedreiging. Ze zijn verzwakt.
Ik zie de mooie vrouw optreden in een goochelshow…wauw, ik denk dat ze me leuk vindt :)
“Er wordt ons verteld dat we in een joods-christelijke beschaving leven, dat het Westen een joods-christelijke erfenis heeft, een concept dat nuttig is voor een grotendeels christelijk imperium waar joden een machtige rol spelen, maar dat wordt verworpen door serieuze geleerden, zowel christelijke als christelijke. Joods... De juiste terminologie zou islamo-christelijke versus joodse beschavingen zijn, aangezien er een directe continuïteit bestaat tussen het christendom en de islam, die meer met elkaar gemeen hebben dan beide met het jodendom... De opkomst van patriottisch rechts in de VS is een reactie op de voortdurende achteruitgang van christelijke waarden in de postmoderne multiculturele samenleving, waar religie secundair is en naar believen kan worden gebruikt of genegeerd. Dit is het resultaat geweest van de 'joods-christelijke' beschaving, die eigenlijk slechts een eufemisme is voor de ideologie achter het Amerikaanse imperialisme. De christelijk-joodse bondgenoten die het rijk regeerden waren niet geïnteresseerd in het bevorderen van christelijke morele waarden, het vervangen van handel en seks, en het christendom daalde snel in de 20e eeuw...
Moslims zijn de natuurlijke bondgenoten van de wanhoopskreet die Trump heeft verkozen, hoewel zijn levensstijl dit hedonisme belichaamt en hij een onwaarschijnlijke bondgenoot lijkt. Het gewone volk voelt dat Amerika overspoeld wordt door grof materialisme en verlangt naar een vernieuwing van de christelijke waarden, die vrijwel identiek zijn aan de islamitische waarden: terughoudendheid, industrie, aanbidding, vrede in de buitenlandse betrekkingen, respect voor het leven.
Dit klinkt misschien vreemd, gezien de grote pluraliteit van evangelische christenen, wier letterlijke lezing van de Bijbel hen in een bondgenootschap plaatst met het zionisme, de verplettering van de Palestijnen en de volledige overname van Palestina door de Joden. Maar deze ‘christenen’ zijn net als de ‘moslims’ van Al Qaeda en de zionisten zelf – niet authentiek ten opzichte van de principes die ten grondslag liggen aan alle drie de monetheïstische religies…’
http://dissidentvoice.org/2017/02/the-rise-of-islamo-christian-civilization/
De implicaties van deze verklaring, gerelateerd aan mijn vraag hierboven over wat voor soort kapitalisme Bannon bedoelde, zijn werkelijk verontrustend. Moeten we concluderen dat de regering-Trump zich in een parallelle richting beweegt met de politisering van religie in de richting van radicaal en militant gedrag, en waar we nu de afgelopen jaren tegen hebben gevochten? Vuur met vuur bestrijden? Of het tegenovergestelde: het plan is nu om een reeks Jared Kushners te doen, waarin hij als de vogel van de vrede naar beneden zal duiken om belangrijke Arabische staten op één lijn te brengen met de alliantie tussen de VS en Israël, en Palestina onder druk te zetten in zijn drie rotsen en een potty-john, om te verwijzen naar het artikel van de heer Parry eerder. (Sorry, ik weet niet wat dat betekent.) Hij zal het omgekeerde van de “binnenstebuiten”-benadering, die twintig jaar lang heeft gefaald, toepassen in een briljante omkering, door naar “buiten-naar-binnen” te gaan. Er zal een nieuwe vrede uitbreken tussen Israël en Palestina en Trump zal weer glimlachen.
Alastair Crooke verwijst naar Trumps en Bannons omarming van “joods-christelijke waarden” en suggereert dat de standpunten van Flynn (christelijke strijder) gebaseerd zijn op religieuze vooroordelen of overtuigingen. Het artikel waarnaar ik verwees karakteriseert het gebruik van de term ‘joods-christelijke waarden’ als een soort list of verkeerde benaming. Ik denk dat dit een waardevol inzicht en discussie is. Maar ik ben het niet eens met de bewering in het artikel waarnaar wordt verwezen dat Trump deel uitmaakt van een ‘beweging van sociale en politieke vernieuwing’, en ik geloof ook niet dat Trump bijzonder geïnteresseerd is in moraliteit.
Het idee dat Trump op de een of andere manier een evenwichtsoefening doet met strategisch geplaatste spelers lijkt vergezocht. (Ik hou van je formulering: “een briljant sluwe Trump, alsof de tegenstellingen kunnen worden opgelost in termen van opzettelijke, coole manipulaties”). De schaakanalogie toegepast op het echte leven…je bewust zijn van onvoorziene omstandigheden, mogelijkheden en vooruitdenken…is wat dat betreft toepasselijk. Maar schaken is een bordspel met strikt ruimtelijk-wiskundige mogelijkheden. Onvoorziene omstandigheden in het echte leven zijn veel minder beperkt en vaak behoorlijk onvoorspelbaar en fluctuerend.
Het artikel van Crooke is voor mij veel te complex om zelfs maar te proberen uit te leggen, maar ik zou eenvoudigweg willen opperen dat als Trump denkt dat hij ontspanning met Rusland kan hebben en tegelijkertijd een ongepaste strijdlust jegens Iran kan aanwakkeren, hij zich ernstig vergist. Ik heb geen hoop dat Trump het buitenlands beleid zal veranderen, los van zijn diepgewortelde draaiboek van ‘regimeverandering’ en steun voor Israëlische doelstellingen.
Ik denk dat de kracht van deze site ligt in de manier waarop informatie en perspectieven worden samengebracht, zodat het leren vooruit kan gaan. Het materiaal waarnaar u verwijst, heeft mij direct doen nadenken over hoe religie wordt gepolitiseerd in de richting van haar tegendeel, namelijk het kwaadisme (satanisme? Ik zoek naar het antoniem voor ‘religie’), NIET religie, die vervolgens wordt verheerlijkt en gebruikt als rechtvaardiging voor gewelddadig extremisme. . De islam is niet onze vijand, en moslims zijn dat ook niet. Gewelddadige antireligieuze krachten die beweren religieus te zijn, vormen het essentiële probleem. Je zou ja kunnen antwoorden, maar dat is in feite wat Obama heeft gedaan door gebruik te maken van militante proxy-troepen, terwijl hij ze probeerde te verbergen als ‘gematigd’. Maar Obama ging in ieder geval niet in de richting van zijn eigen militante extremisme. Waar ik bang voor ben, is dat Trump, met zijn harde praatjes, en adviseurs als Bannon en Flynn, de VS ertoe aanzet de verdeeldheid en het geweld in het Midden-Oosten te weerspiegelen. En, zoals u zegt, het lijkt erop dat zijn versie van het buitenlands beleid grotendeels hetzelfde is, maar minder verhuld en strijdlustiger.
Sorry dat ik twijfel, maar ik denk dat de analogie met het schaken te veel wordt gespannen, vooral gezien de onstuimige Trump. Schaken is geen spel voor onstuimige mensen, en opnieuw hebben we de suggestie van een briljant slinkse Trump, alsof de tegenstellingen kunnen worden opgelost in termen van opzettelijke, koele manipulaties. Het spelen van het spel van de tegenstander is een basisprincipe, en het is mogelijk dat Bannon dit doet terwijl Trump als reactie daarop knikt. Je doet dit niet impulsief, maar door zorgvuldige studie, iets waar Trump zich niet mee bezighoudt. Er schuilt voor mij ook enige onduidelijkheid in deze metafoor, in het aankondigen van je spelstrategie versus het doen alsof je het aankondigt en deking, of schijnbewegingen, wat deel uitmaakt van een goede agressieve schaakstrategie. Ik zou ook duidelijkheid zoeken over wat Bannon mogelijk zou kunnen betekenen door het kapitalisme te herstellen naar zijn joods-christelijke waarden. Wat voor soort kapitalisme zou dat zijn, vraag ik me af, na tientallen jaren van gierkapitalisme, maar het klinkt zeker mooi.
D5-5 – Ik denk niet dat Trump dit gedrag heeft geleerd. Ik denk dat het bij hem allemaal intuïtief is. En ja, hij speelt en speelt met iedereen en weet precies wat hij doet.
“Schaken is geen spel voor onstuimige mensen.” Nee, maar het is nog steeds een spel, en welk spel Trump ook speelt, het is opzettelijk, cool en gepland. Ik zei het vorige week hier, dat Trump naar voren komt en iedereen volgt gewoon. Hij maakt gebruik van opzettelijke shock en ontzag om af te leiden. Je bent altijd in de verdediging; Trump is altijd in het offensief.
Trump is dom? We hebben allemaal sterke punten. Dit is zijn.
Ik wilde absoluut niet suggereren dat Trump dom is. Maar ik betwijfel ten zeerste of hij een schaker is. Wat uw mening betreft dat het spel van Trump “opzettelijk, cool, gepland” is, dat kan waar zijn. Er zijn aanwijzingen dat hij al heel lang aan deze manoeuvre richting presidentschap werkt, al in 01. Zijn transitieteams waren zeer ontwikkeld en gedetailleerd. En shock en ontzag is zeer waarschijnlijk een tactiek, zoals ik vermoed dat hij onlangs met China heeft gewerkt, blijkbaar in de richting van een ‘deal’. Met Iran, nu hij Iraniërs heeft die demonstreren en roepen: “Dood aan Amerika!” en dergelijke, daar ben ik niet zo zeker van. Of als dat zo is, dan is dit een gokkersapparaat dat zoveel onderdelen blundert. Er is niet heel veel blunder bij schaken, maar er is zeker wel sprake van deking. Ik waardeer uw mening en dank u ervoor. Ik ben er niet zeker van dat ik het ermee eens ben dat hij precies weet wat hij doet, zoals bij het fiasco over zijn reisverbod en hoe dat uitpakte, maar hij is zeker gevaarlijk.
D5-5 – ja, nadat ik mijn commentaar had gepost, dacht ik: ik hoop dat D5-5 niet denkt dat ik zeg dat hij Trump stom vindt. Ik weet dat je dat niet zei. Ik doelde echter meer op vrijwel alle anderen die denken dat hij dat wel is. Hij is alles, maar.
Het punt dat ik probeerde te maken was dat wat impulsief en onstuimig gedrag lijkt, dat niet is. Wat Trump doet is doelbewust en doelgericht. Er zit misschien geen blunder in schaken, maar je kunt je tegenstander zeker uitschakelen, en je kunt, zoals het artikel impliceert, de andere speler op een doelbewuste manier in de verdediging zetten en hem daar houden. Trump gaat altijd in de aanval, een geduchte tegenstander.
En ik denk dat het gedrag van de rechtbank met het reisverbod van Trump puur politiek was. Trump heeft wel de autoriteit om te doen wat hij deed.
“Maar in dit geval staat het statuut al tientallen jaren in de boeken (de jaren vijftig om precies te zijn) en is het in deze exacte context gebruikt door een groot aantal eerdere presidenten – waaronder Obama. Toen Obama alle immigratie uit Irak opschortte, deed hij dat feitelijk op precies deze basis en met precies dit wettelijk gezag. Toen Jimmy Carter alle immigratie uit Iran opschortte, deed hij dat op dezelfde basis, met dezelfde autoriteit en hoefde dat niet te doen, noch probeerde hij zelfs maar aan te tonen dat de opschorting te wijten was aan de dreiging van terrorisme. In feite was de schorsing van Carter een zuivere strafmaatregel, gericht tegen Iran voor de daden die sommige van hun volkeren op eigen grondgebied ondernamen. Ja, die acties waren gericht op de Verenigde Staten (het nemen van gijzelaars in onze ambassade), maar ze vonden daar plaats, niet hier. Niettemin was die actie zowel wettig als grondwettelijk.”
De landen die op de lijst staan, zijn landen zonder functionele regeringen. Hoe kun je nauwkeurig doorlichten als je te maken hebt met regeringen die vernietigd zijn of in wanorde verkeren?
“Trumps bevel met als doel de manier te evalueren waarmee die mensen het land zijn binnengekomen en om alle corrigerende maatregelen te nemen die nodig zijn om herhalingen te voorkomen, is niet alleen logisch, het is legaal onder de autoriteit die hem door het Congres is gedelegeerd en uitgedrukt in de Amerikaanse Code. Dat het 9e Circus opzettelijk de duidelijke tekst van dat wetsartikel negeerde omdat ze het niet leuk vonden en in plaats daarvan een wetsartikel selecteerde dat geen betrekking heeft op de kwestie, is geen ‘interpretatie van de wet’, het is letterlijk het zwart maken van de wetsartikelen. van een wet waar ze niet van houden, wat niet binnen hun constitutionele macht ligt – alleen het Congres kan dat doen door de genoemde wet in te trekken.”
https://market-ticker.org/akcs-www?post=231825
Velen denken dat Trump een los kanon is, maar ik ben het daar niet mee eens. Ik denk dat hij probeert de regering terug te geven aan het volk. Of de mensen dit beseffen of niet is een ander verhaal. Geef hem een kans. Als we over zes maanden anders zien, kunnen we hem een hamer geven.
Trump ‘speelt’ niet; hij wint... ten koste van alles... zelfs door vals te spelen. Net als Obama: wat hij ook wint als president, het zal ten koste gaan van onschuldige vrouwen en kinderen, en van mannen die gewoon proberen door te gaan met een of andere schijn van bestaan nadat elke schijn van levenskwaliteit in stukken is geblazen...letterlijk in stukken geblazen door een fascistisch militair regime. “Bedank een veteraan”, staat op de bumpersticker; zoals de sheriffafdeling van Morton County zojuist deed.
Dit zijn de mensen die geloven dat de Verenigde Staten verwikkeld zijn in een oorlog tegen de radicale islam die gelijkwaardig is aan de Tweede Wereldoorlog of de Koude Oorlog. Ze geloven dat het een strijd is die geworteld is in religie en waaraan al het andere ondergeschikt moet zijn – dat de overweldigende focus van Amerika op de radicale islam moet liggen in plaats van op revisionistische machten in Europa of Azië.
Precies wat we nodig hebben!! Een stel kruisvaarders die een nieuwe religieuze oorlog ontketenen die de woestijnen van het Midden-Oosten zal doordrenken met bloed en waarschijnlijk ook de straten van Parijs, Brussel, Berlijn – en Pennsylvania Avenue?
Het is nu een gemeenplaats om op te merken dat president Trump een mercantilistisch “America First” buitenlands beleid bepleit, dat in strijd is met de heersende globalistische visie op een kosmopolitische supercultuur; dat hij van plan is deze globalistische tijdsgeest te ontmantelen, die volgens hem morele en culturele normen oplegt die Amerika's handelsgeesten hebben verzwakt en wier omarming van de politiek van diversiteit de kracht van Amerika's morele en culturele zenuwen heeft ondermijnd.
Welke morele zenuwen? Wie heeft er binnen de Amerikaanse regering na Carter een moreel beleid gevoerd, behalve de Amerikaanse propagandisten? Op enkele uitzonderingen na heeft moraliteit geen rol gespeeld bij (mercantilistische) beslissingen van bedrijven.
In feite zou je kunnen stellen dat dergelijke ‘beslissingen’ overwegend immoreel zijn qua basis en bedoeling, nietwaar?
Vertel ons eens: welke verbanden bestaan er tussen het Amerikaanse kapitalisme en de ‘joods-christelijke waarden’? Concurrentie is de katalysator voor het Amerikaanse kapitalisme; moordende concurrentie!
Bedankt Alastair Crooke en de tijd zal het leren.
Dit artikel was een beetje slaapverwekkend totdat hij bij de schaakles kwam. Jongen, ben ik toen ooit wakker geworden!
Ik ben geen schaker, maar dat was de beste verklaring voor de acties van Trump en hoe de MSM daarmee omgaat, heb ik gezien. Het sloeg de spijker op de kop. Het zou leuk zijn om te denken dat iemand hoog in de media dit zal lezen en berichten zal sturen om met deze strategie om te gaan, maar ik betwijfel of dit zal gebeuren. Zoals Crooke zegt: ik denk dat we gewoon moeten afwachten hoe dit uitpakt.
Triest om te horen hoe saai de analogie met Cromwell is en hoe de geschiedenis zich keer op keer mag herhalen door het Amerikaanse publiek te misleiden. Een schaker zonder herinnering aan het verleden zal gedoemd zijn bespeeld te worden door elke tegenstander die hij tegenkomt. Klinkt bekend?
“Trumps eigen “America First”-mercantilisme” is volkomen onwetend ten opzichte van de Amerikaanse gezondheidszorgstatistieken. Het onstuimig opgelegde “reisverbod” zal een draconisch effect hebben op het redden van Amerikaanse levens door competente artsen die uit 'buitenlandse' landen hierheen komen.
Ter info: Amerikaanse patiënten hebben lagere sterftecijfers bij in het buitenland opgeleide artsen.
http://www.reuters.com/article/us-health-medicalschool-training-idUSKBN15I2V0
PS Ik werd opgeleid door een Afro-Amerikaan die ook een schaakmeester was. Hij leerde me: "Als het agressief is, maakt het het."
Scherpzinnig. Bedankt.