Organen van het officiële Washington, zoals het ministerie van Buitenlandse Zaken en The Washington Post, raken los over hun verzwakkende greep op de verhalen waarin het volk geacht wordt te geloven, zoals William Blum uitlegt.
Door Willem Blum
Op 16 november had afdelingswoordvoerder John Kirby tijdens een persconferentie van het ministerie van Buitenlandse Zaken een van zijn frequente vijandige dialogen met Gayane Chichakyan, een verslaggever van RT (Rusland Today); dit keer over Amerikaanse beschuldigingen dat Rusland ziekenhuizen in Syrië bombardeert en de VN verhindert hulp te bieden aan de gevangen bevolking.
Toen Chichakyan om wat details over deze beschuldigingen vroeg, antwoordde Kirby: “Waarom vraagt u dit niet aan uw ministerie van Defensie?”
GC: Kunt u specifieke informatie geven over het moment waarop Rusland of de Syrische regering de VN ervan weerhield hulp te verlenen? Gewoon specifieke informatie.
Minister van Buitenlandse Zaken John Kerry bestempelt het Russische RT-netwerk als een “propaganda-bulleton” tijdens zijn opmerkingen op 24 april 2014.
KIRBY: Er is de afgelopen maand geen hulp verleend.
GC: En u denkt dat het uitsluitend door Rusland en de Syrische regering werd geblokkeerd?
KIRBY: Er bestaat voor ons geen twijfel over dat de obstructie afkomstig is van het regime en van Rusland. Helemaal geen vraag.
...
MATTHEW LEE (Associated Press): Laat me – wacht even, laat me zeggen: wees voorzichtig met het zeggen van “uw minister van Defensie” en dat soort dingen. Ik bedoel, ze is een journalist, net als de rest van ons, dus het is – ze stelt scherpe vragen, maar ze zijn niet –
KIRBY: Van een staatsbedrijf – van een staatsbedrijf –
LEE: Maar ze zijn niet –
KIRBY: Van een staatsbedrijf, Matt.
LEE: Maar ze zijn niet –
KIRBY: Van een staatsbedrijf dat niet onafhankelijk is.
LEE: De vragen die ze stelt zijn niet overdreven.
KIRBY: Ik zei niet dat de vragen niet in de lijn lagen.
......
KIRBY: Het spijt me, maar ik ga Russia Today niet op hetzelfde niveau plaatsen als de rest van jullie die onafhankelijke media vertegenwoordigen.
Je kunt je afvragen of woordvoerder Kirby van het ministerie van Buitenlandse Zaken weet dat minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton in 2011, sprekend over RT, gedeclareerd: “De Russen hebben een Engelstalig netwerk geopend. Ik heb het in een paar landen gezien en het is behoorlijk leerzaam.”
Ik vraag me ook af hoe de heer Kirby omgaat met verslaggevers van de BBC, een staatstelevisie- en radio-entiteit in Groot-Brittannië, die uitzendt in de VS en over de hele wereld.
Of de Australian Broadcasting Corporation, een staatsbedrijf, door Wikipedia als volgt beschreven: “Het bedrijf levert televisie-, radio-, online- en mobiele diensten in het grootstedelijke en regionale Australië, maar ook in het buitenland … en staat hoog aangeschreven vanwege de kwaliteit en betrouwbaarheid, maar ook vanwege het aanbieden van educatieve en culturele programma’s die de commerciële sector op eigen kracht waarschijnlijk niet zou kunnen bieden.”
Er is ook Radio Free Europe, Radio Free Asia, Radio Liberty (Centraal/Oost-Europa) en Radio Marti (Cuba); allemaal (VS) staatseigendom, geen enkele ‘onafhankelijk’, maar allemaal door de Verenigde Staten waardig genoeg geacht om de wereld te voeden.
En laten we niet vergeten wat Amerikanen in huis hebben: PBS (Public Broadcasting Service) en NPR (National Public Radio), die zonder grote subsidies van de federale overheid bijna onmogelijk zouden kunnen overleven. Hoe onafhankelijk laat dit hen achter? Heeft een van beide omroeporganisaties zich ooit ondubbelzinnig verzet tegen een moderne Amerikaanse oorlog? Er is een goede reden dat NPR al lang bekend staat als National Pentagon Radio. Maar het maakt deel uit van de ideologie van de Amerikaanse media om te doen alsof ze geen enkele ideologie hebben.
President George W. Bush kondigt het begin van zijn invasie van Irak aan op 19 maart 2003.
Wat betreft de niet-statelijke Amerikaanse media… Er zijn ongeveer 1,400 dagbladen in de Verenigde Staten. Kunt u één enkele krant of één enkel televisienetwerk noemen dat ondubbelzinnig gekant was tegen de Amerikaanse oorlogen tegen Libië, Irak, Afghanistan, Joegoslavië, Panama, Grenada en Vietnam, terwijl deze plaatsvonden, of kort daarna? Of zelfs tegen twee van deze zeven oorlogen? Hoe zit het met één?
In 1968, zes jaar na de oorlog in Vietnam, werd de Boston Globe (18 februari 1968) onderzocht de redactionele standpunten van 39 vooraanstaande Amerikaanse kranten over de oorlog en ontdekte dat ‘geen enkele voorstander was van een terugtrekking’. Is de uitdrukking ‘invasie van Vietnam’ ooit verschenen in de reguliere media van de VS?
In 2003 haalde het toonaangevende kabelstation MSNBC de veel bewonderde Phil Donahue uit de lucht vanwege zijn verzet tegen de oproepen tot oorlog in Irak. De heer Kirby zou MSNBC ongetwijfeld ‘onafhankelijk’ noemen.
Als de Amerikaanse reguliere media officieel door de staat gecontroleerd zouden worden, zouden ze er dan aanzienlijk anders uitzien of klinken als het gaat om het buitenlands beleid van de VS?
Nieuwe propaganda voor de Koude Oorlog
Op 25 november, de Washington Post publiceerde een artikel met de titel: “Onderzoek brengt ‘nepnieuws’ in verband met Rusland.” Het gaat er allemaal om hoe bronnen in Rusland de Amerikaanse media en het internet overspoelen met valse verhalen die zijn ontworpen als “onderdeel van een breed effectieve strategie om wantrouwen te zaaien in de Amerikaanse democratie en haar leiders.”
Het Washington Post-gebouw in het centrum van Washington, DC (Photo credit: Washington Post)
“De verfijning van de Russische tactiek”, zegt het artikel, “kan de inspanningen van Facebook en Google om hardhandig tegen ‘nepnieuws’ aan te pakken, bemoeilijken.”
De Post stelt dat de Russische tactiek onder meer bestond uit het “binnendringen in de computers van verkiezingsfunctionarissen in verschillende staten en het vrijgeven van grote hoeveelheden gehackte e-mails die Clinton in de laatste maanden van haar campagne in verlegenheid brachten.” (Tot nu toe werd dit toegeschreven aan Wikileaks.)
Het verhaal barst simpelweg van de anti-Russische verwijzingen:
- –Een kop van een online tijdschrift – “Trollen voor Trump: hoe Rusland onze democratie probeert te vernietigen.”
- –“het verrassende bereik en de effectiviteit van Russische propagandacampagnes.”
- –“meer dan 200 websites als routinematige verkopers van Russische propaganda tijdens het verkiezingsseizoen.”
- –“Verhalen die door de desinformatiecampagne werden geplant of gepromoot, werden meer dan 213 miljoen keer bekeken.”
- –“De Russische campagne tijdens dit verkiezingsseizoen … werkte door gebruik te maken van de fascinatie van de online wereld voor ‘buzzige’ inhoud die verrassend en emotioneel krachtig is, en sporen met populaire complottheorieën over hoe geheime krachten de wereldgebeurtenissen dicteren.”
- – “Door Rusland gesteund nepnieuws om traditionele nieuwsorganisaties te verslaan voor publiek”
- –“Ze gebruiken onze technologieën en waarden tegen ons om twijfel te zaaien. Het begint ons democratische systeem te ondermijnen.”
- –“Russische propaganda-operaties hebben ook gewerkt aan het bevorderen van het ‘Brexit’-vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie.”
- – “Sommige van deze verhalen zijn afkomstig van RT en Spoetnik, door de staat gefinancierde Russische informatiediensten die de stijl en toon van onafhankelijke nieuwsorganisaties nabootsen, maar soms valse en misleidende verhalen in hun rapporten opnemen.”
- – “een verscheidenheid aan andere valse verhalen – valse berichten over een staatsgreep gelanceerd op de luchtmachtbasis Incirlik in Turkije en verhalen over hoe de Verenigde Staten een militaire aanval zouden gaan uitvoeren en Rusland de schuld zouden geven”
Een voormalige Amerikaanse ambassadeur in Rusland, Michael McFaul, zegt dat hij “getroffen was door de openlijke steun die Spoetnik tijdens de campagne voor Trump uitsprak, zelfs met behulp van de hashtag #CrookedHillary die door de kandidaat werd gepusht.” McFaul zei dat Russische propaganda doorgaans gericht is op het verzwakken van tegenstanders en critici.
'Ze proberen de discussie niet te winnen. Het is om alles relatief te laten lijken. Het is een soort beroep op cynisme.” [Cynisme? Hemelen! Waar zullen die Moskouse fascisten/communisten nu aan denken?]
De Post bevatte echter het volgende: “RT betwistte de bevindingen van de onderzoekers in een e-mail op vrijdag en zei dat het geen rol speelde bij het produceren of versterken van nepnieuwsverhalen met betrekking tot de Amerikaanse verkiezingen.” RT werd geciteerd: “Het is het toppunt van ironie dat een artikel over 'nepnieuws' is gebouwd op valse, ongefundeerde beweringen. RT wijst resoluut alle beweringen en insinuaties af dat het netwerk zelfs maar één ‘nepverhaal’ met betrekking tot de Amerikaanse verkiezingen heeft voortgebracht.”
Opgemerkt moet worden dat de Washington Post Het artikel geeft geen enkel voorbeeld dat laat zien hoe de feitelijke feiten van een specifieke nieuwsgebeurtenis door een Russische instantie werden herschreven of verdraaid om een nieuwsgebeurtenis te produceren met een tegengestelde politieke boodschap.
Wat schuilt er dan achter zulke flagrante anti-Russische propaganda? In de nieuwe Koude Oorlog behoeft zo’n vraag geen antwoord. De nieuwe Koude Oorlog is er per definitie om Rusland in diskrediet te brengen, simpelweg omdat het de Amerikaanse wereldheerschappij in de weg staat. In de nieuwe Koude Oorlog loopt het politieke spectrum in de reguliere media uiteen van A tot B.
William Blum is een auteur, historicus en gerenommeerd criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid. Hij is de auteur van Killing Hope: Amerikaanse militaire en CIA-interventies sinds de Tweede Wereldoorlog en Rogue State: een gids voor 's werelds enige superkracht, onder andere. [Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het Anti-Empire Report, http://williamblum.org/ .]
>Ik vraag me ook af hoe de heer Kirby omgaat met verslaggevers van de BBC, een staatstelevisie- en radio-entiteit in Groot-Brittannië, die uitzendt in de VS en over de hele wereld.
>Of de staatsbedrijf Australian Broadcasting Corporation, door Wikipedia als volgt beschreven: “Het bedrijf levert televisie-, radio-, online- en mobiele diensten in het grootstedelijke en regionale Australië, maar ook in het buitenland … en staat hoog aangeschreven vanwege zijn kwaliteit en betrouwbaarheid, evenals voor het aanbieden van educatieve en culturele programma’s die de commerciële sector op eigen kracht waarschijnlijk niet zou kunnen bieden.”
Vergeet NHK niet, in Japan.
Zoals altijd, meneer Blum, tijdige en waardevolle informatie en inzicht. Ik hoop dat je je goed voelt.
Ik ben al lang van mening dat de VS misschien wel de meest gepropageerde natie op aarde is en dat dit geen recente ontwikkeling is, maar teruggaat tot het begin van het televisie- en filmtijdperk en veel verder reikt dan alleen nieuwsverslaggeving en ook het spectrum omvat. van populair amusement en onderwijs.
De Russen daarentegen waren zich tijdens de Koude Oorlog scherp bewust van de propaganda-inspanningen van hun regering, zoals elke oudere Rus zal getuigen.
De nieuwe Koude Oorlog is er per definitie om Rusland in diskrediet te brengen, simpelweg omdat het de Amerikaanse wereldheerschappij in de weg staat. " Maak je een grap? Je bent letterlijk een anti-Amerikaan omdat je zo bekrompen bent dat je denkt dat er geen enkele reden is om tegen een onethische “supermacht” te vechten. Poetin is duidelijk een gevaarlijke, antimenselijke autocraat die uit de macht moet worden gezet.
Het is aan de Russen om daarover te beslissen.
Het is echt grappig dat de Yanks een diepgewortelde wens hebben om elke regering te veranderen die niet onderdanig is aan de Amerikaanse regering en Rusland ervan beschuldigt zich te bemoeien met de presidentsverkiezingen.
Uitstekende verslaggeving: al uw verslaggevers zijn de personificatie van echte onderzoeksjournalistiek en uw artikelen zijn een verademing. Erg bedankt!
Het goede nieuws is dat ik dit artikel vanochtend heb gevonden terwijl ik naar de krantenkoppen van Google keek. Dit is de eerste keer dat ik zie dat Consortium News daar naar verwijst, hoewel ik niet suggereer dat dit niet het geval is – maar het werd tijd!! Mijn enige hoop is dat het veel nieuwe kijkers zal trekken.
Dank u, meneer Blum.
Het is inderdaad huiveringwekkend dat de zogenaamde mainstreammedia het nieuws niet nauwkeurig rapporteren, waardoor lezers naar de alternatieve nieuwssites moeten gaan. Ik lees WaPo vooral voor entertainment, in een poging te ontcijferen wat het nieuwste verhaal ‘daarbuiten’ is. Wat mij absoluut verbaast is dat Marty Baron, volgens mij hoofdredacteur van WaPo, achter de publicatie van het artikel met de zo'n 200 aanstootgevende alt-nieuwssites zit. Hij ontving lof toen hij bij de Boston Globe was omdat hij de strijd aanging met de katholieke kerk in een schandaal over seksueel misbruik en doofpotaffaires. Natuurlijk maakt hij nu deel uit van het Bezos-regime, maar hij heeft in deze situatie duidelijk zijn ziel verkocht.
Ik lees zero hedge, RT, Spoetnik voor nieuws en commentaar.
link naar Marty Baron die een onderscheiding in ontvangst neemt, hetzij een oefening in grof cynisme, hetzij opmerkingen van een nuttige idioot;
http://www.vanityfair.com/news/2016/11/washington-post-editor-marty-baron-message-to-journalists
Beveel aan om de transcripties van zijn dankwoord te lezen.
Goed gedaan, meneer Blum. Bedankt.
Sally en Zachary, ik heb jullie beide links gelezen en vond ze interessant. Bedankt voor het plaatsen ervan.
Trouwens, ik lees RT bijna elke dag online. Ik vind deze site interessant en informatief. Ook hebben ze nieuws over de wereld dat niet te vinden is in de Amerikaanse reguliere media. En natuurlijk heeft onze regering, met de hulp van onze media, al tientallen jaren tegen ons gelogen over het buitenlands beleid.
Dan wil je misschien eens een kijkje nemen bij een andere WP-bashing op de Zero Hedge-site.
Nepnieuws: Newsweek geeft toe dat ze het nummer “Mevrouw de president” niet hebben geschreven of zelfs maar hebben gelezen
De Washington Post verdient elke vorm van bashen die het maar kan krijgen.
Hier is een artikel dat enkele van de interessantere opmerkingen van Hillary Clinton over Rusland en Vladimir Poetin uit haar toespraken bekijkt:
http://viableopposition.blogspot.ca/2016/11/hillary-clintons-anti-russia-rhetoric.html
Blijkbaar leek het standpunt van mevrouw Clinton over Rusland en Vladimir afhankelijk te zijn van haar publiek en hoe dicht ze (in haar gedachten) bij de bezetting van het Oval Office was.
Op de Emptywheel-site staat een interessant stuk over wat een eerlijke recensie van de Washington Post zou onthullen.
Volgens de samenzweringscriteria van PropOrNot is WaPo een Amerikaanse inlichtingendienst
De reguliere media volgen het script van het officiële verhaal van de heersende klasse en hun hysterische tirade om publieke goedkeuring voor hun buitenlandse beleid te verkrijgen.