De “liberale democratieën” van het Westen ondergaan een verschuiving in de richting van repressie met nieuwe initiatieven om burgers te bespioneren en klokkenluiders te straffen die misbruik door de overheid aan de kaak stellen, merkt de voormalige Britse inlichtingenofficier Annie Machon op.
Door Annie Machon
Vergeef mijn “berucht vloeiend Frans” maar de zin “voor aanmoediging les autres” – een verwijzing naar het executeren van één machtig persoon om een boodschap naar anderen te sturen – lijkt zijn beroemde ironische kwaliteit te hebben verloren. Het lijkt erop dat de Amerikaanse regering wereldwijd veel geld betaalt aan mensen om hen aan te moedigen de misdaden van hun werkgevers aan de kaak te stellen, maar alleen als ze voor banken en andere financiële instellingen werken – in tegenstelling tot bijvoorbeeld voor de overheid en haar inlichtingendiensten. .
Ik ben me er al een paar jaar van bewust dat de Amerikaanse overheid in 2010 een wet heeft ingesteld genaamd de Dodd-Frank Act die bedoeld is om mensen die werkzaam zijn in de internationale financiële gemeenschap aan te moedigen misdrijven te melden aan de Securities and Exchange Commission (SEC), in ruil voor a substantieel percentage van het teruggevorderde geld.
Zegel van de National Security Agency
Deze wet lijkt een bloeiende zaken voor zulke hoogstaande ‘klokkenluiders’ – als dat de juiste term voor dergelijke acties zou kunnen zijn. Ze worden gevierd en kunnen miljoenen dollars ontvangen, de meest recente (naamloze) bron 20 miljoen dollar ontvangen.
Ook komt dit Amerikaanse initiatief niet alleen potentieel ten goede aan Amerikaanse burgers – als je maar naar de kleine lettertjes kijkt onderaan deze paginaVan over de hele wereld worden onthullingen verzonden. Dat is ongetwijfeld allemaal in het algemeen belang, vooral in de nasleep van de mondiale financiële crash van 2008 en de daaruit voortvloeiende gevolgen die ons allemaal hebben getroffen. We hebben meer duidelijkheid nodig over geheimzinnige casinobankpraktijken die hele landen failliet hebben gemaakt, en we hebben gerechtigheid nodig.
Maar de Amerikaanse regering zendt wel een aantal tegenstrijdige boodschappen uit naar mensen in andere werkgebieden, die mogelijk ook zorgen hebben over de wettigheid van acties van hun organisaties die gelijke of zelfs grotere gevolgen kunnen hebben voor de levens van hun medemensen.
Tegengestelde wettelijke plichten
Als u waar dan ook ter wereld in de financiële wereld werkt en onregelmatigheden constateert, is het blijkbaar uw wettelijke plicht om deze via de juiste kanalen te melden en vervolgens de dollars die binnenkomen als beloning te tellen. Dat is de kracht van de mondialisering, of op zijn minst de Amerikaanse zelfbenoemde rol als mondiale hegemon.
Klokkenluiders bezoeken het oude Stasi-hoofdkwartier in Oost-Duitsland. LR: Coleen Rowley, Annie Machon, William Binney, Elizabeth Murray, David MacMichael, Jesselyn Radack, Sander Venema (webmaster van SAA), Todd Pierce, Tom Drake. (Fotocredit: Niels Ladefoged)
Als u echter binnen de Amerikaanse regering, haar inlichtingendiensten of haar leger werkt, onder de voorwaarden van de Amerikaanse grondwet, lijkt het erop dat u ook een plechtige plicht hebt. plicht onder ede om onwettigheden die de Grondwet schenden te melden via de officieel aangewezen kanalen en in de hoop dat hervormingen het resultaat zullen zijn.
Maar uit alle recente voorbeelden blijkt dat je verdomd weinig dank krijgt voor zulke patriottische acties. Neem de geval van Thomas Drake, een voormalige hoge functionaris van de National Security Agency die in 2007 publiek maakte over verspilling en moedwillige uitgaven binnen de dienst, zoals Ik schreef al in 2011. Voordat Drake dit deed, had hij alle voorgeschreven routes voor dergelijke onthullingen gevolgd, tot en met een commissie van het Congres.
Ondanks dit alles werd Drake abrupt opgepakt door de FBI gewelddadige ochtendaanval en bedreigd met 35 jaar gevangenisstraf. Hij accepteerde (onder het angstaanjagende Amerikaanse schikkingssysteem) een veroordeling wegens misdrijf om te ontsnappen aan de verschrikkingen van federale aanklachten, het daaruit voortvloeiende verlies van al zijn burgerrechten en een mogelijke gevangenisstraf van 35 jaar. Natuurlijk verloor hij nog steeds zijn baan, zijn onberispelijke professionele reputatie en zijn hele manier van leven.
Hij maakte deel uit van een NSA-groep waartoe ook William behoorde Binney, voormalig technisch directeur van de NSA, en zijn collega-klokkenluiders Kirk Wiebe, Ed Loumis en Diane Roark. Deze dappere mensen hadden een elektronisch massabewakingsprogramma ontwikkeld, genaamd Dunne draad dat zich zou kunnen richten op die mensen die werkelijk van veiligheidsbelang waren en de moeite waard waren om te targeten, een programma dat relatief goedkoop zou zijn geweest, slechts 1.4 miljoen dollar had gekost en in overeenstemming met de bepalingen van de Grondwet. Volgens Binney, het had mogelijk 9/11 en alle daarmee gepaard gaande verschrikkingen kunnen stoppen.
In plaats daarvan lijkt het erop dat de bureaucratische ruggen werden bekrast en politieke gunsten werden ingeroepen door de aantredende neoconservatieve regering van George W. Bush in 2000, en er werd een ander programma ontwikkeld, genaamd Trail Blazer, op de melodie van $ 1.2 miljard – en die iedereen in heel Amerika (en ook de rest van de wereld) bespioneerde en daarmee op zijn minst de voorwaarden van de grondwet overtrad.
Nog Bill Binney werd nog steeds onderworpen aan een inval van het FBI SWAT-team – hij werd op een ochtend vroeg onder schot uit de douche gesleurd. Dit alles is goed gedocumenteerd in een uitstekende film”Een goede Amerikaan' en ik raad aan om ernaar te kijken.
Als de behandeling van financiële klokkenluiders van kracht zou zijn voor klokkenluiders op het gebied van de nationale veiligheid, zou Binney een uitbetaling van miljoenen dollars hebben ontvangen voor het beschermen van de rechten van zijn medeburgers en voor het besparen van meer dan 1 miljard dollar voor de Amerikaanse belastingbetalers. Maar het klokkenluiden van Binney was uiteraard niet in het zakelijke langetermijnbelang van het nu mondiale toezicht op de Nationale Veiligheidsstaat.
Eisenhowers waarschuwing
President Dwight Eisenhower in zijn afscheidsrede waarschuwde in 1961 voor de subversieve belangen van het ‘militair-industriële’ complex. Dat lijkt zo eigenaardig nu we te maken hebben met een door steroïden gepompte, geglobaliseerde militaire surveillance-industrie die alles zal doen om haar belangen te beschermen. Dus in plaats van de machtigen met goede connecties verantwoordelijk te houden voor het bespioneren en bespioneren van het Amerikaanse volk, zijn het de principiële klokkenluiders die verpletterd worden – “pour bemoediger les autres."
President Dwight Eisenhower houdt zijn afscheidsrede op 17 januari 1961.
Er zijn de nog flagrantere gevallen van Chelsea (voorheen Bradley) Manning en Edward Snowden. De eerste is, zoals u zich misschien herinnert, de voormalige soldaat van het Amerikaanse leger die momenteel 35 jaar in een gevangenis zit militaire gevangenis voor het blootleggen van Amerikaanse oorlogsmisdaden. Zij is het duidelijkste slachtoffer van de vertrekkende president Obama oorlog tegen klokkenluiders en zeker verdient zijn veronderstelde uitgaande clementie.
De laatste is momenteel gestrand in Rusland onderweg van Hong Kong naar politiek asiel in Ecuador is naar mijn mening en zoals ik al eerder heb gezegd, de belangrijkste klokkenluider in de moderne geschiedenis. Maar hij krijgt weinig dank – en inderdaad nieuwe aangestelden in de Trump-regering hebben in het verleden opgeroepen tot het opleggen van de doodstraf op Snowden.
Dit alles is dus een “wonderbaarlijk uitmuntende aanmoediging” voor degenen die in de publieke sector in de VS werken – niet. Werk voor een bank en verklik anoniem –ka-ching! Werk voor de overheid en blaas op de klok – meer dan dertig jaar gevangenisstraf of erger. Hmmm.
Als de nieuwgekozen president Donald Trump het ‘droogleggen van het moeras’ serieus meent, zou hij misschien een aantal serieuze en betekenisvolle beschermingsmaatregelen voor klokkenluiders in de publieke dienst kunnen treffen, in plaats van dergelijke patriotten te vervolgen.
Dergelijke maatregelen zouden immers een win-winsituatie zijn, net als ik al vaker gezegd – een goed en werkelijk verantwoordelijk kanaal waar potentiële klokkenluiders terecht kunnen, in de verwachting dat hun zorgen op de juiste manier gehoord en onderzocht zullen worden.
Op die manier kunnen de inlichtingendiensten werkelijk verantwoording afleggen, hun spel aanscherpen, financiële schandalen vermijden en het publiek beter beschermen; en de klokkenluiders hoeven hun leven niet te ruïneren, hun baan te verliezen, gevangenisstraf te riskeren of erger.
Waar worden tenslotte de meest gruwelijke misdaden gezien? Zeker, bankcriminaliteit heeft gevolgen voor de economie en ruïneert de levens van werkende mensen; maar uit de hand gelopen inlichtingendiensten die mensen over de hele wereld ontvoeren, martelen en vermoorden, en feitelijk in het geheim opereren einde woont.
Westerse repressie
Dat gezegd hebbende, zijn andere westerse liberale democratieën toch zeker minder draconisch dan de VS, nietwaar? Nou ja, helaas niet. Neem Groot-Brittannië, een land dat nog steeds in de ban is van de glamoureuze mythe van James Bond, en waar de afgelopen decennia meerdere inlichtingenklokkenluiders van de inlichtingendiensten zijn geweest – maar die toch allemaal automatisch de gevangenis in zijn gegaan.
Voormalig National Security Agency-contractant Edward Snowden. (Fotocredit: The Guardian)
In feite lijkt de onderdrukking van inlichtingendiensten, diplomatieke en militaire klokkenluiders in Groot-Brittannië een voorbeeld te zijn geweest voor andere landen in de manier waarop je ethische afwijkende meningen van binnenuit onderdrukt.
Zeker, de gevangenisstraffen voor dergelijke klokkenluiders zijn onder de Britse Official Secrets Act (1989) niet zo draconisch als de anachronistische Amerikaanse Spionage Act (1917). Maar de heldere lijn tegen ELKE onthulling is net zo verstikkend.
In Groot-Brittannië, een land waar de inlichtingendiensten dat doen voor de laatste 17 jaar illegaal geweest zichzelf prostitueren om de belangen van een vreemd land (de VS) te behartigen, is dit eenvoudigweg onaanvaardbaar. Vooral omdat Groot-Brittannië zojuist de wet heeft ingevoerd Wet op de onderzoeksbevoegdheden (2016), welke legaliseert al deze voorheen illegale activiteiten en inderdaad breidt de hackkracht uit van de staat. (Deze wet is van kracht geworden deskundig advies.)
Zorgwekkender is dat het ultraliberale Noorwegen, dat een enorme stijging te zien gaf kalm en humanistisch pad in zijn reactie op de moorddadige blanke supremacist terroristische aanslagen van Anders Breivik vijf jaar geleden, heeft nu een voorstel ingediend draconische toezichtwet.
En Duitsland – een land dat geschokt is door de onthullingen van Snowden in 2013 die herinneringen opriepen aan de toezichthoudende bevoegdheden van de Gestapo en de Stasi van de afgelopen eeuw – heeft ook heeft zojuist de toezichthoudende autoriteit van zijn inlichtingendiensten uitgebreid.
In het licht van dit alles lijkt het erop dat er in de westerse wereld nog nooit zo’n grote behoefte aan inlichtingenklokkenluiders is geweest. Toch lijkt het erop dat er wederom één standaard bestaat voor financieel klokkenluiden, compleet met genereuze financiële beloningen.
Maar voor klokkenluiders in de inlichtingenwereld, voor hen Arme bloedige klokkenluiders, het is zoals gewoonlijk vervolging en vervolging, ondanks het feit dat ze inderdaad misschien wel de meest diepgaande publieke belangen dienen: vrijheid, privacy en het vermogen om daardoor een functionerende democratie te hebben.
Zoals gewoonlijk - plus een wisselgeld, plus c'est la même koos. Dus terug naar mijn vloeiend Frans, waarnaar in het begin werd verwezen: we zitten, zo lijkt het, allemaal nog steeds vast in de stront.
Annie Machon is een voormalig inlichtingenofficier bij de Britse MI5-veiligheidsdienst (de Amerikaanse tegenhanger is de FBI).
Prima, alleen geloof ik niet in het luchthartige argument dat Britse inlichtingendiensten zichzelf “prostitueren” voor de VS. Het feit is dat het massale toezicht wordt uitgevoerd in dienst van het neoconservatieve beleid dat zijn oorsprong vindt in Groot-Brittannië en dat het kenmerk is van het Britse imperialisme (dat is geprivatiseerd en omgedoopt tot ‘globalisme’). De VS treden slechts op als militaire handhaver van de Britse geopolitiek.
Technisch gezien zouden de inspecteur(s)-generaal deze rol in elk Federaal Agentschap moeten vervullen. Een klokkenluider wordt geacht een misdrijf aan hen over te dragen en zij moeten de zaak onafhankelijk onderzoeken. In plaats daarvan worden de IG's het voertuig voor vergelding door klokkenluiders en helpen ze de agentschappen om de ernstig criminele zaken in de doofpot te stoppen.
Ik weet. Ik was een klokkenluider.
Het lijkt waarschijnlijk dat de IG's niet voldoende macht of onafhankelijkheid hebben ten opzichte van de hoogste bestuurder van een agentschap, vandaar mijn suggestie van meerdere topbestuurders voor elk agentschap, misschien één van elke federale tak. Het Congres zou inspecteurs (of een van de drie beheerders van agentschappen) kunnen benoemen om erop toe te zien dat de bedoeling van de wetten in de uitvoerende macht wordt uitgevoerd. Het team zou het eens moeten worden over zaken als de vervolging van klokkenluiders, en beleid of geheime projecten die de bedoeling van wetten of de grondwet in twijfel trekken.
Natuurlijk zal geen enkel intern reguleringsmechanisme goed werken als alle drie de federale takken worden gecontroleerd door een oligarchie, die eerst moet worden geëlimineerd.
Al deze zelfde repressieve veranderingen in ogenschijnlijk afzonderlijke en afzonderlijke, soevereine landen op ongeveer hetzelfde moment, en we mogen niet vermoeden dat een of andere coördinerende instantie dit regelt als een dirigent die een orkest leidt? is in het belang van de 99% van de ECHTE Naties die betrokken zijn bij deze repressieve beleidsverandering. Bilderberg iemand? DIT is de reden waarom ik de term Transnationale, IMPERIALE Belangen (TNII) gebruik om de daders te beschrijven die betrokken zijn bij deze streken, en ZIJ hebben zeer oude en ‘illustere’ stambomen. Ze zijn al EEUWEN ingebed in de Europese samenleving, wachtend op het moment dat hun imperium terugslaat. ZIJ staken de Oceaan over naar Amerikaanse samenlevingen in het noorden en het zuiden, vlak achter de Conquistadores, de Trappers, de mannen met kruisen, de Pilgrims en de Planters. ZIJ zien Soevereine Naties slechts als HUN provincies in HUN Rijk. ZIJ gingen nooit weg met alle Revoluties en Bevrijdingsoorlogen (van HUN wurgende Onzichtbare Hand). En ZIJ verstevigen HUN greep op de Naties opnieuw. De oorlog tussen de Soevereine Republiek en het Mondiale Rijk gaat door...
Eén oplossing zou het opzetten van interne checks and balances kunnen zijn, zodat een deel van het hoogste niveau op zijn minst de keerzijde van geheime acties begrijpt en de macht heeft om de overschrijding door een geheime dienst te matigen. Hetzelfde geldt voor de takken van de Amerikaanse federale overheid, waarvan de onderlinge “checks and balances” nooit hebben gewerkt omdat de takken over onevenredige en onderscheidende bevoegdheden beschikken.
Ik zou niet verwachten dat de beloningen die verbonden zijn aan financiële klokkenluiders ook in inlichtingenzaken worden geïmplementeerd, omdat er geen tegenprestatie is voor de regering, maar eer is zeker op zijn plaats. Als ik president was, zou de vervolging van Amerikaanse oorlogsmisdadigers onder meer inhouden dat ze hun kastelen aan de grote klokkenluiders zouden geven, die onmiddellijk zouden worden vrijgelaten.
Het basisprobleem is dat de USG uit de hand is gelopen, in de greep is van een economische oligarchie, en zich niet in de laatste plaats bekommert om de belangen van het volk, maar alleen om de schijn. Om dat zonder geweld terug te draaien zou er overmacht van de uitvoerende macht nodig zijn om het Congres en de rechterlijke macht te vervolgen wegens corrupte invloeden, de massamedia tijdelijk aan de universiteiten te geven, nieuwe verkiezingen te houden en wijzigingen en wetten te eisen om verkiezingen en de massamedia tegen geld te beschermen. Waarschijnlijker zullen we een zielige veertig tot tachtig jaar van achteruitgang zien, onderbroken door recessies en militaire nederlagen van de imbeciele oorlogshitsers, totdat ze te veel in diskrediet worden gebracht, gedemoraliseerd en geïntimideerd door buitenlandse machten om verdere perversie van de loop van de geschiedenis te durven. Dat zal een nederlaag zijn voor de oligarchie, maar een overwinning voor het volk, dat veel beter af zal zijn als die catastrofe kan worden bespoedigd.
Sam F, die laatste paragraaf van je opmerking zegt vrijwel alles.
Een Lord Protector of the Realm, die de zaken rechtzet, in de geest van de Society of the Cincinnati (waarvan de impliciete betekenis is dat, als de burgerregering faalt en wij, het volk, onze Republiek niet langer in onze greep kunnen houden, militaire macht tussenbeide komt om te behouden en te herstellen wat tijdens onze revolutie is verworven). Mijn puriteinse RoundHead-parlementaire voorouders zouden begrijpen wat u zegt.
Het gevaar is dat een al te verregaande uitvoerende macht zich kan vestigen zoals Cromwell, maar dat hij in de VS geen andere geldige missie kan hebben dan het herstellen van de democratie, en zich moet terugtrekken in zijn tuin, net als Washington en Cincinnatus.
Dat is de gehoopte uitkomst; zich terugtrekken op de boerderij zoals Cincinnatus (dit is waar we een George Washington, of Abe Lincoln, of generaal Smedley Butler nodig hebben om op het bord te komen. Ze kunnen daarbuiten in de tweede of derde rang van autoriteit zijn.). Ik ben het ermee eens dat het een zeer riskant voorstel is, en dit zijn bijna wanhopige tijden.
Maar….maar……………..maar de VS hebben het altijd over hun checks and balances in hun regering? Zou dit mogelijk gewoon propaganda voor thuisconsumptie kunnen zijn? Zou dit gewoon weer een illusie kunnen zijn van die Grote Amerikaanse Democratie?
De echte repressie is al ongeveer dertig jaar aan de gang, waarbij lokale politie overal in het land aanwezig is. Ze vervelen zich dood en hebben weinig te doen, en dat zijn er zo veel. Uiteindelijk nemen ze hun toevlucht tot het lastigvallen van mensen vanwege kleine overtredingen. Zie het dynamietboek ‘Lockdown America’ van Christian Parenti voor meer van wat ik beschrijf.