Voor veel Amerikanen was 9 november een tijd van shock door de verrassende verkiezing van Donald Trump, maar de nood was misschien wel het grootst in New York City, dat Trump het beste kent, schrijft Michael Winship.
Door Michael Winship
Ik zou net zo snel de ochtend vergeten nadat mijn vader bijna omkwam bij een auto-ongeluk en ik mijn zus in haar slaapkamer hoorde schreeuwen toen onze moeder het haar vertelde. Ik zou net zo snel de ochtend vergeten nadat de winkel van mijn vader tot de grond toe afbrandde en in brand stond nadat iemand die ernaast woonde, rokend in slaap was gevallen. Of de ochtend dat de telefooncel op de verdieping van mijn studentenkamer ging en het was mijn moeder die me vertelde dat mijn vader was overleden. 
Ik zou de ochtend na de verkiezingsdag van 1972 net zo snel vergeten. Ik zat in de campagnestaf van de Democratische presidentskandidaat George McGovern. Ik had de afgelopen weken in Connecticut doorgebracht. Ze vertelden ons dat we de staat met ongeveer 100,000 stemmen zouden verliezen, maar we zetten onze schouders eronder en slaagden erin de staat met meer dan een kwart miljoen stemmen te verliezen. Richard Nixon versloeg ons overal, behalve Massachusetts en het District of Columbia. De mensen wisten toen al van Watergate, maar het kon ze nog niet zoveel schelen. Het was een koude, regenachtige rit terug naar Washington.
Nu ik toch bezig ben, wil ik graag de ochtend vergeten nadat John Lennon in december 1980 werd vermoord. Opnieuw een koude, regenachtige dag. Heel Manhattan was in shock. Ik nam de metro naar 72nd Street en liep naar Dakota, het appartementencomplex waar Lennon woonde en stierf. Fans stonden doorweekt op de trottoirs, met radio's en cassettespelers in hun handen, lieten zijn muziek blazen, doorweekte bloemen en brandende kaarsen op de drempels en vensterbanken achterlatend.
En natuurlijk de ochtend van 9 september, de ochtend erna en de ochtend daarna. Ik woon anderhalve kilometer van Ground Zero en zag de torens branden. De dag erna waren we afgesloten van de rest van de stad, de straten waren afgesloten voor alles behalve noodverkeer. De geuren van verbranding, van gesmolten metaal en andere verschrikkingen vulden met tussenpozen de lucht, zoals ze dat nog wekenlang zouden doen.
Ten slotte zou ik woensdagochtend van deze week, 9 november, net zo snel vergeten. Donald Trump hield zijn overwinningstoespraak rond 3 uur 's ochtends. Een paar uur later, toen het daglicht aanbrak, was de lucht bewolkt met een beetje regen en een groot deel van de Nieuwe Wereld. York was verzonken in de pijnlijke stilte van een diepe funk. Sommigen vergeleken het met de stemming in de stad na 9 september, maar nee, in 11 waren er vrijwel onmiddellijk gevoelens van verzet en vastberadenheid, vermengd met verlies en verdriet. Nu was er alleen maar een verbijsterde gevoelloosheid, een fysieke pijn.
Afwijzing in de Big Apple
Maar een paar dingen boeiden mij. Ten eerste verloor Donald Trump New York City (behalve Staten Island) en de staat New York enorm. Hier in Manhattan ontving hij alleen 10 procent van de stemming. Natuurlijk zijn er in de wijk meer actieve Democraten dan Republikeinen meer dan 7 tot 1, maar van mijn kant is 10 procent een getal voor verliezers.
Donald Trump spreekt met supporters in Phoenix, Arizona. 18 juni 2016. (Foto door Gage Skidmore)
Ik weet het, een goed gevoel over die statistiek is een beetje overdreven gezien het grote geheel van de dingen, maar die onnozele 10 procent herinnert ons eraan dat mensen die in Manhattan wonen Donald Trump beter kennen dan de algemene bevolking van waar dan ook in het land. En wij hebben nee gestemd. Luid.
Misschien hadden we hier tijdens de verkiezingen meer over moeten praten, pelotons Manhattanieten naar de rest van het land moeten sturen en de mensen moeten vertellen hoe het is geweest om de afgelopen vier decennia met deze man samen te leven: het opscheppen en de leugens. de grove excessen en de woedende vrouwenhaat, de faillissementen, de vastgoedontwikkelingen die hebben bijgedragen aan zowel onze bruto-inkomensongelijkheid als de duizelingwekkende vastgoedkosten die in toenemende mate iedereen, behalve de allerrijksten, uit hun huizen en kleine bedrijven dwingen.
We hadden ze kunnen vertellen over 1989 en hoe Trump achter vijf gekleurde tieners aanging die valselijk werden beschuldigd van het verkrachten van een vrouwelijke jogger in het Central Park van de stad, hoe hij paginagrote krantenadvertenties eruit haalde waarin hij opriep tot terugkeer van de doodstraf als straf, hoe zelfs nadat de vijf waren vrijgesproken op basis van solide DNA-bewijs en de bekentenis van een andere man, weigerde hij zich te verontschuldigen en bleef hij vasthouden aan hun schuld.
En we hadden ze kunnen vertellen hoe het werkelijk is om te leven op dit eiland met verschillende nationaliteiten en etniciteiten, met vele religies en genderoriëntaties, en de daaruit voortvloeiende ongelooflijke verscheidenheid aan eten, mode, muziek en kunst; hoe als je eenmaal onvermijdelijk en nadrukkelijk ondergedompeld bent in onze meningsverschillen, ze vaker wel dan niet een reden zijn om te vieren en niet om angst en haat. Een les die nog moet worden geleerd door onze gekozen president, die in een toren hoog boven zulke dingen woont, maar we kunnen hopen.
Ik heb er ook een goed gevoel over dat demonstranten zich woensdag aan het einde van de dag hadden verzameld in het Trump International Hotel aan Columbus Circle, een paar blokken van onze kantoren, dat duizenden anderen zich hadden verzameld op Union Square in het centrum, en dat ze allemaal hebben gemarcheerd. richting Trump Tower op Fifth Avenue, met borden in de hand en schreeuwend uit protest. Soortgelijke acties vonden plaats in steden over het hele land en gaan door terwijl ik dit schrijf.
Hij veroordeelt deze marsen en klinkt meer als de sheriff van Nottingham dan als zijn echte baan, sheriff van Milwaukee County, Wisconsin, rechtse Trump-surrogaat David A. Clarke tweette,,Deze driftbuien van deze radicale anarchisten moeten worden onderdrukt. Er is geen legitieme reden om tegen de wil van het volk te protesteren.” Sorry, sheriff, afwijkende meningen zijn springlevend. Wen er de komende vier jaar maar aan.
Tijdens mijn leven zijn we erin geslaagd Richard Nixon, Ronald Reagan en twee Bushes in het Witte Huis te overleven. Trump heeft een uitstekende kans om slechter te zijn dan ze allemaal samen. We zullen zien. Het zal een uitdaging en vaak beangstigend zijn.
Ik vrees dat er nog veel meer verschrikkelijke ochtenden zullen volgen. Maar zoals Joe Hill zei: “Treur niet, organiseer.” En dat zullen wij ook doen.
Michael Winship is de Emmy Award-winnende senior schrijver van Moyers & Company en BillMoyers.com, en een voormalig senior writer fellow bij de beleids- en belangenbehartigingsgroep Demos. Volg hem op Twitter op @MichaelWinship. [Dit artikel verscheen oorspronkelijk op http://billmoyers.com/story/adds-november-9th-mornings-id-rather-forget/]
Oh puhleeeze! Bespaar me het gezeur over het feit dat we geen OORLOGSmisdadiger hebben gekozen. Wat is er met jou aan de hand? Waarom denkt u dat het Amerikaanse volk, dat in wezen goede mensen is, al deze oorlogen niet beu is? Ziet u niet de hypocrisie van uw steun voor dit leugenachtige stuk onzin?
8 november 2016, de geboorte van een nieuw Amerika, bevrijd uit de ketenen van Zion.
Halleluja, en bedankt Amerika, voor de mooie dag.
Ik ging vroeg naar bed op de verkiezingsavond en werd de volgende ochtend vroeg gewekt door een vriend die me belde om te zeggen: “Trump is binnengekomen!” waarvan ik dacht dat het een grap was in de armste smaak. Maar het is waar, en man, dit voelt weer als 1968, mensen die de volgende dag verdwaasd rondliepen en mompelden: "Nixon, ze hebben gestemd op verdomd Nixon!" En het was weer een déjà vu toen ik in 1980 wakker werd en ontdekte dat mijn landgenoten de met haat vervulde ex-gouverneur van Californië hadden gekozen om hen de regels voor te lezen over de grootste rol uit zijn filmcarrière in de lagere klasse.
Opnieuw hebben de idiote leiders van de Democratische Partij zelfmoord gepleegd. Het is duidelijk dat de tijd van het liberalisme voorbij is, en opgelet. Het moderne liberalisme is voortgekomen uit een reactionaire beweging om het revolutionaire radicalisme van de negentiende eeuw onschadelijk te maken. Het gaat in essentie om het behoud van een onrechtvaardige status quo. Liberalen vechten net zo krachtig als conservatieven om ervoor te zorgen dat echte vooruitgang niet wordt bereikt op een manier die inbreuk maakt op hun bevoorrechte sociale en economische status. Liberalen zullen sommige van hun landgenoten blijven bespotten als racistische, vrouwenhatende idioten, want de werkelijk donkere onderkant van deze campagne is de ontmaskering van hun totale minachting voor degenen voor wie ze beweren te vechten.
Trump-pam-pam en de boze heks zijn verdwenen.
Nou, ik ben een 30-jarige Russische vrouw en eerlijk gezegd kan het me niet zoveel schelen wie de president van de VS is. Omdat er in mijn bewuste herinnering niet anders is, althans voor de wereld en voor mijn land. Maar in dit geval rouw ik niet om het falen van Hillary. Trump kondigt tenslotte niet openlijk een oorlog aan mijn land af. En misschien hebben we nog een kleine kans om de Grote Derde te vermijden. En in mijn boek is dat een goede zaak.
De overwinning van Trump verraste mij niet zozeer als wel de reactie erop. Nou ja, waarom dit verkiezingssysteem dat democratisch wordt genoemd, is mij nog steeds een raadsel, maar het is zo. Iedereen kent de regels van dit spel. En er is geen eerste geval in de Amerikaanse geschiedenis waarin een kandidaat met een gewone meerderheid van stemmen verliest. En hier heb je Donny. En nu zijn er protesten omdat het verkiezingssysteem precies werkte zoals het zou moeten werken.
Eerlijk gezegd lijkt het op een kinderhysterie van vijf jaar omdat hij niet krijgt wat hij wil. Ja, het zou een vrij algemene lijn moeten zijn – de eerste Afro-Amerikaanse president, de eerste vrouwelijke president, misschien de volgende homo-president of trans-president of president van een Siamese tweeling of zoiets... Wat maakt het uit dat de VS doorgaan met het pesten en bombarderen van andere landen, rotzooi? bezig met de interne politiek en het steunen van terroristen terwijl de president nog steeds mooie tolerantie-dingen zegt?
Systeemfout. Mensen stemden op Trump. Het lijkt erop dat deze liberale zeurders nooit hebben geloofd dat mensen daadwerkelijk op Trump zullen stemmen. En nu zijn mensen in paniek. Echt? Ik begrijp dat het Amerikaanse volk vroeger besmeurd was met die stomme politieke correctheid en mooie liberale woorden, maar nooit had gedacht dat Amerikanen zo kip zijn.
Ernstig. Er is een man die het lef heeft om te zeggen wat hij echt denkt (althans zo lijkt het) en mensen in blinde paniek?! Misschien omdat ik geen Amerikaan ben, maar ik begrijp het echt niet. Ik zie in zijn programma niets echt verschrikkelijks. Nou, de muur aan de grens klinkt nogal stom en het helpt niet, maar... Wat is er aan de hand?
Al die berichten op sociale netwerken over vluchtende landen... Dat verbaast me gewoon. Hij is een racist, verkrachter, seksist, homofoob... Ik weet niet in hoeverre het waar is, maar niemand heeft gezegd dat de president een aardig persoon moet zijn. Jij hebt de president gekozen, niet de peetvader voor je kinderen. En niet de keizer van het universum en de ultieme heerser van je leven. Wat denken deze jammeraars dat hij zal doen? Homo's illegaal maken? Open jachtseizoen op transes? Alle vrouwen naar de keuken verbannen? Slavernij herstellen? Gelooft u ooit in uw eigen democratische instituten en het maatschappelijk middenveld die zulke dingen zogenaamd niet zouden moeten toestaan?
Ik moet zeggen dat ik geen illusies heb over het presidentschap van Trump. Maak je geen illusies over de politiek over de hele wereld, inclusief mijn eigen land. Er zijn geen goede jongens en helden op de witte paarden en het is niet zo'n openbaring. Ik weet één ding – in ieder geval op dit moment is de overwinning van Trump iets anders. Het kan slecht zijn en het kan goed zijn. Maar er is tenminste een kans dat het goed kan zijn.
PS Sorry voor het slechte Engels, en vrede voor iedereen uit Rusland.
Je engels is goed!
De domheid van Clinton was overweldigend toen hij Poetin en Rusland de schuld gaf van alles wat er tijdens de campagne misging. Nu geeft ze Comey de schuld van haar verlies. Zoals ze zeggen: ontkenning is niet alleen een rivier in Egypte. Clintons hele leven was gebaseerd op het beschuldigen van iemand anders voor haar slechte beoordelingsvermogen.
Wat Trump betreft, wie weet op dit moment. Neocons verzamelen zich als vliegen op honing, maar het is niet onverwacht. Dat is wat ze doen!
Superpost. Ik hoop dat Trump en Poetin deze stomme Nieuwe Koude Oorlog onschadelijk kunnen maken. Ik hoop nog steeds ooit jouw land te bezoeken. Ik kom veel in Europa en hoop nog steeds de reis ooit te maken.
Je Engels was zeer leesbaar en je bedoelingen waren duidelijk. Ik spreek Duits, maar Duits schrijven is moeilijker dan het op straat spreken. Zichzelf verstaanbaar kunnen maken is het enige dat telt. Dit heb je heel goed gedaan.
Geen excuses voor oorlogsmisdadigers. Het aanwakkeren van onrust namens hen verergert het probleem en brengt verantwoordelijkheid met zich mee voor de daden van degenen voor wie de onrust wordt aangewakkerd. De betreurenswaardige staat van dienst van de Clintons spreekt voor zich, zoals andere posters, John Chuckman en Alistaire Crooke, hebben geschreven. Ik denk dat de verdedigers en paddenstoelen van het in diskrediet gebrachte criminele establishment hun kampioen verdienen, behalve dat zij de absolute controle hebben over bijna alle andere informatiebronnen.
Ik heb dit misschien al eerder gezegd, maar voor een volledige ontleding van de volledige verlatenheid van de arbeidersklasse in Amerika door de demopartij (en de Clintons) in de afgelopen decennia heb ik de boeken en artikelen van Thomas Frank als uiterst informatief ervaren. Hij is wreed tegen het regime van Bill Clinton en, om het duidelijk te maken: hij heeft niets positiefs te zeggen over Hillary. Zijn boeken staan op Amazon en zijn artikelen op Guardian (vreemd dat hij naar Groot-Brittannië moest om zijn artikelen gepubliceerd te krijgen).
https://www.theguardian.com/profile/thomas-frank
(bekijk de artikeldemo's van maart 2016 en Clinton heeft het punt volledig gemist, maar het is perfect)
https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/nov/09/donald-trump-white-house-hillary-clinton-liberals
artikel door robert reich:
https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/nov/10/democrats-working-class-americans-us-election
Om mijn afkeer van dit artikel samen te vatten: de neoliberalen en neoconservanten hebben niemand anders de schuld te geven dan zichzelf met interventies, regimeveranderingen, ‘vrije’ handel en het frauduleuze obama-regime (lees oligarchie-regime). Ik weet niet wat Trump is dat gaat doen, doet niemand anders ook, maar zeggen dat de elites nu worden uitgedaagd, is een goede zaak voor dit land.
Scott Adams heeft mijn kijk op deze verkiezingen en Trump totaal veranderd. Ik denk dat dit de beste beschikbare analyse is en essentieel om te begrijpen wat er is gebeurd en wat er gaat gebeuren.
https://www.youtube.com/watch?v=c-sBO6OppAc
https://www.youtube.com/watch?v=I3BQGwESVbU
Als iemand die Hillary in haar arrogantie afdeed als een ‘Bernie Bro’ die ze niet nodig had of wilde hebben in haar coalitie, bleef ik thuis en beantwoordde de gunst deels uit de hoop dat dit zou gebeuren en de neoliberale greep op de Democratische Partij zou vernietigen. Het is onze enige hoop om in 2020 een FDR-figuur verkozen te krijgen, wat volgens mij de echte herschikkingsverkiezingen van de 21e eeuw zullen zijn.
Ik kan niet zeggen dat ik woensdagochtend een dansje heb gedaan, ondanks mijn haat tegen Trump.
Dat was geen nuttige oefening in dialoog, meneer. Bedenk dat we samen in hetzelfde land en in dezelfde wereld moeten leven.
OMG... het handenwringen is serieus begonnen. Jammer dat zovelen de waarheid niet kunnen omarmen dat de Democraten in binnen- en buitenland jammerlijk hebben gefaald, dat Clinton “het grotere kwaad” vertegenwoordigde, dat mensen feitelijk een grotere afkeer zouden kunnen hebben van een valse en verraderlijke Clinton dan van Troef. Velen die op Trump hebben gestemd, zijn het niet eens met de onsmakelijke aspecten van Trumps kandidatuur en staat van dienst, maar hielden hun neus dicht en stemden tegen Clinton. Ze zijn verontwaardigd over de gedachte dat ze uit haat, racisme of onwetendheid op Trump hebben gestemd.
Ik heb op Stein gestemd omdat zij mijn standpunten vertegenwoordigt. Maar ik ben zeker blij dat Clinton heeft verloren, ondanks het onsmakelijke alternatief. Het volgende artikel is scherp:
http://dissidentvoice.org/2016/11/poor-liberals-you-have-nobody-to-blame-but-yourselves/
Ik heb ook Groen gestemd. Ik stuur Green Party US nu tien dollar per maand. Ook ik beschouw de Clinton-machine als de grotere bedreiging voor de Republiek en de wereld. Bovendien is Trump net zo wantrouwend tegenover het R-establishment als Obama tegenover het D-establishment, maar zelfs nog meer. Het establishment doet zijn uiterste best om een goede man of vrouw te pakken en ze in perfecte klootzakken voor Empire te veranderen. Trump is al een klootzak en een BS-artiest, en er is een klootzak en een BS-artiest voor nodig om een andere klootzak en een BS-artiest te ruiken, dus hij zal waarschijnlijk weerstand bieden aan de druk om hem in richtingen te duwen die hij, de CEO, de Leider, nog niet heeft gedaan. beslissen waar je heen gaat. Dit komt over het algemeen neer op een kleiner kwaad.
Dank je, Gregorius. Ik ben het er volledig mee eens en vond de link en de site geweldig (ik kende het ook niet).
Dit is een antwoord aan Gregory hier, misplaatst, sorry.
Wees voorzichtig met de link:
Ik opende de link en las het artikel zonder problemen, maar toen ik probeerde naar de archieven of “over” de site te gaan, kreeg ik een waarschuwing van mijn antivirusbescherming dat de site was geïnfecteerd met een malwarevirus. Wees voorzichtig!
Ik was teleurgesteld dat Stein niet meer stemmen kreeg. De Clintons zijn werkelijk de onsmakelijke mensen.
Hoe je vrienden kunt maken en mensen kunt beïnvloeden. LET OP!
Hoewel ik heb genoten van je tirade vanwege de waarheid over de hypocrisie en leugens van de Killaristen, heeft de schrijver ook gelijk als hij zich verzet tegen de op één na slechtste kandidaat. Ik kon niets goeds over beide kandidaten bedenken, maar maakte me niet schuldig aan de standaard valse beschuldigingen. Trump was iets minder gevaarlijk. Ik heb je inschrijf/groene optie overwogen, maar heb ze alleen maar geld gegeven, om de slechtste optie te helpen dumpen. De waarheid en de toekomst liggen niet in pseudo-verkiezingen van de oligarchie.
Er valt niet veel te zeggen tegen het aanpakken van Trump op grond van het feit dat hij reactionair, vrouwonvriendelijk, waarschijnlijk racistisch of wat dan ook is. Er zal tenminste de mogelijkheid zijn om zich tegen hem te verzetten en hem te weerstaan, in plaats van door de ruïnes van een nucleaire oorlog te kruipen – als iemand maar moet kruipen.
En het verzet moet beginnen met het opruimen van de eigen ruzies, om zich te ontdoen van elitaire leugens, intriges, corruptie, omkoping, militarisme, agressie en haat tegen andere landen, en propaganda. Ongeveer zes miljoen kiezers zijn sinds 6 voor Hillary weggelopen. En hoewel de slechte boodschap is dat Trump verkozen tot president is geworden, is de goede boodschap dat Hillary dat niet heeft gedaan.
Ik wil benadrukken dat dit een mening van buitenaf is, aangezien ik niet in de VS woon.
Ben het eens met Aquadraht. Ik ben een Amerikaans staatsburger, en de keuze die ons bij de presidentsverkiezingen is gegeven, is afschuwelijk geweest, en dat is gedaan door de machthebbers. Het Amerikaanse volk heeft naar mijn mening het minste van twee kwaden gekozen: Clinton, helemaal over zichzelf, in de overtuiging dat het oké is om vragen te krijgen die haar gesteld moeten worden vóór een publieke verschijning, dat geheim materiaal dat het land aangaat niet hoeft te worden verhandeld. dat het goed is dat het dichtbevolkte New York, dat tegen wapens is, minder bevolkte staten zoals Texas enz. vertelt dat ze geen wapens nodig hebben en wie hun president zou moeten zijn, ook al de meeste staten waren tegen Hillary. Dat het oké is dat de VS Syriërs, en wie dan ook, vertellen wat ze moeten doen, dat een nucleaire oorlog allesbehalve MAD is. Trump is een intelligente man en heeft duidelijk zijn fouten. Het Amerikaanse volk heeft de gelegenheid gehad om de fouten van mevrouw Clinton te beoordelen, en heeft het gevoel dat ze veel, veel groter zijn.
Ik ook.
trouwens “Ik zou woensdagochtend van deze week, 9 november, net zo snel vergeten.”
In de rest van de wereld is 9 november 11 september.