Debat over de mascotte van de Cleveland Indians

De genocide van de Amerikaanse regering tegen indianen heeft ertoe geleid dat veel mensen bezwaar hebben gemaakt tegen Indiase bijnamen en karikaturen in de sport, zoals de grijnzende Chief Wahoo-mascotte van de Cleveland Indians in de World Series, meldt Dennis J. Bernstein.

Door Dennis J Bernstein

Met de Cleveland Indians in de Major League Baseball's World Series wordt de aandacht opnieuw gevestigd op de glimlachende mascotte van het team, Chief Wahoo, die voor veel indianen een racistisch stereotype vertegenwoordigt.

Een ‘echte’ Cleveland-indiaan – Jacqueline Keeler, een Navajo Yankton Dakota Sioux die is opgegroeid in Cleveland en nu een schrijver is gevestigd in Portland, Oregon – heeft gevochten tegen Chief Wahoo en andere sportmascottes die vernederend zijn tegenover de indianen. Ze werd geïnterviewd over het hoge profiel van de afbeelding tijdens de serie tegen de Chicago Cubs.

Dennis Bernstein: Waarom geef je ons niet wat achtergrondinformatie over je familie en het opgroeien in Cleveland?

Jacqueline Keeler: Veel mensen weten dit niet, maar Cleveland was de locatie van een verhuisprogramma dat plaatsvond in de jaren vijftig, zestig en begin jaren zeventig. Het maakte deel uit van een tweeledig programma dat door het Amerikaanse Congres werd gelanceerd om stammen te beëindigen en de bevolking te verplaatsen, om indianen naar stedelijke centra te verplaatsen. En het was een manier om ons te laten verdwijnen, en ook om toegang te krijgen tot ons land, en veel stammen werden uitgeroeid, en vervolgens werd hun land verkocht. En hier in Oregon werden veel stammen uitgeroeid en kregen zij toegang tot hun houtopstanden.

[…] En dus werden mijn ouders verplaatst, ze zaten als jonge mensen in het verhuisprogramma naar Cleveland. En binnen tien jaar nadat dat programma eind jaren zestig in Cleveland begon, had [Cleveland] voor het eerst sinds de inheemse bevolking uit Ohio, in de jaren 60, naar Oklahoma werd overgebracht, een behoorlijk substantiële inheemse bevolking.

DB: En dus hebben je ouders elkaar daar ontmoet?

JK: Eh-huh.

DB: En dat was onderdeel van een verhuis- en beëindigingsbeleid?

JK: Ja, voor stammen. En gelukkig werd dat verslagen en omgedraaid. En mijn stammen werden niet beëindigd.

DB: Wat was het beleid? Leg dat beleid uit.

JK: Nou, het idee was dat ze eindelijk van de stammen af ​​zouden komen. Stammen zijn feitelijk soevereine naties binnen de Verenigde Staten. En we herinneren ons er op vervelende wijze aan dat de Verenigde Staten feitelijk ons ​​land bezetten. En dus hoopten ze alleen maar met een toverstok te zwaaien en ons allemaal te laten verdwijnen. En dan was het relocatieprogramma voor jongeren van 18 tot 35 jaar oud, en het idee was om in feite onze gemeenschappen te ontbevolken en ons in de grote steden te laten verdwijnen.

En dus werden deze herplaatsingsprogramma's opgezet in Los Angeles, in Denver, in Cleveland, in Dallas, Texas. Binnen korte tijd waren er ongeveer 20,000 jonge inheemse mensen in Cleveland. En wat ze deden was: ze begonnen zich te organiseren. En een van de eerste dingen waartegen ze zich begonnen te organiseren was Chief Wahoo. En zo vond het eerste gedocumenteerde grootschalige protest tegen Chief Wahoo plaats in 1968.

DB: Oké, herinner ons eraan wie Chief Wahoo is en waar hij voor staat, want niet iedereen komt uit Cleveland.

JK: Ja. Het is een volkomen groteske karikatuur van een inheems persoon. Vermoedelijk is het bedoeld ter ere van een honkbalspeler uit Cleveland die in het begin van de 20e eeuw Native American was. Het is echt een groteske karikatuur.

Mijn organisatie is begonnen met de notyourmascot-hashtag. We waren landelijk trending. Vrijwel de enige Native-hashtag die ooit landelijk populair is geweest. En ik herinner me dat ik ruzie had met de Washington NFL-fans en dat ze zeiden: 'Wel, waarom? … [Uw] onze mascotte, de Cleveland-mascotte, is veel slechter” in het verdedigen van hun eigen mascotte.

Voor mij gaat het natuurlijk om de mascotte, een woord dat ik heb uitgevonden. Het probleem zijn al de verschillende soorten stereotypen die het hebben van een inheemse mascotte bevordert bij de bevolking en bij de fans, en wat het mensen leert over inheemse mensen. Dat is het probleem. Je hebt het rode gezicht, het handelen vanuit ‘inheemse tradities en cultuur’ en het recht dat dit met zich meebrengt, over onze cultuur en identiteiten.

Dus ik herinner me dat ik toen ik opgroeide verhalen hoorde over mijn ouders die praatten over protesteren tegen Chief Wahoo. We zijn verhuisd toen ik nog heel jong was, dus ik hoefde niet bij Chief Wahoo te wonen. Hoewel Salon, toen ik het artikel voor Salon schreef en de geschiedenis van de inheemse bevolking in Cleveland besprak, het artikel getiteld ‘Mijn leven als Cleveland-indiaan’ noemde. Ik ging vorig jaar terug en nam deel aan de protesten tijdens de seizoensopener, op Progressive Field, daar in Cleveland. En ik ontmoette de inheemse gemeenschap.

DB: En hoe was dat? Was dat empowerend? […]

JK: Dat was het. Ik landde in Cleveland, en het vliegveld is erg klein en de mensen waren erg vriendelijk. En toen ik hen vertelde dat ik daar geboren was, was iedereen, zelfs de Cleveland Indian-fans die ik interviewde tijdens de spelen, erg ontroerd dat ik terugkwam. Ze vroegen me zelfs om terug te verhuizen. Het is de enige plek waar ik ben geweest, naast het reservaat, waar mensen me hebben gevraagd terug te verhuizen.

En ik denk dat dat deel uitmaakt van Cleveland's verhaal, de Ohio River Valley, was... je kent de kolonisten... een van de redenen waarom ze de Revolutionaire Oorlog lanceerden was om toegang te krijgen tot de Ohio River Valley, die hun door koning George III werd ontzegd omdat hij/zij had dat terzijde gelegd als Indiaas land. En na de Revolutionaire Oorlog gooien ze de stammen eruit, als het op iedereen aankomt: de Shawnee.

En dus is het gewoon vreemd dat Cleveland, nadat hij dat land heeft ingenomen en feitelijk genocide heeft gepleegd op de stammen in Ohio, echt bang is dat ze door de Verenigde Staten in de steek zullen worden gelaten. Ze kijken naar Detroit, ze kunnen Detroit vanuit hun achtertuin zien. Ze weten dat de VS steden in de steek laat.

En dus zijn er nog steeds verhalen die gedeeltelijk verband houden met dit idee van... dat ze de helft zijn van wat ze waren toen mijn familie daar woonde. Ze evolueerden van de zevende grootste stad in de jaren vijftig naar de 1950e of 48e stad nu. En het is echt schokkend. En ik voelde me echt welkom toen ik daar was. En dus voor hen, hun teams die zo winnen, de Cavs [Cavaliers] vorig jaar en nu, de MLB in het honkbalteam, wil je voor hen aanmoedigen. Maar […] als het aan dit soort racisme verbonden is, wordt het heel moeilijk.

DB: Ik wil je iets vragen over de feitelijke acties die plaatsvinden [tijdens de World Series]. U heeft een e-mailcampagne. Ik kan me voorstellen dat dat niet lukt. Het is waarschijnlijk behoorlijk moeilijk om kaartjes voor de World Series te bemachtigen, maar zijn er protesten in termen van de context van de World Series?

JK: Ja, die zijn er. Er is echt een geweldige lokale groep in Portland. Ik moet ze ontmoeten. Ze worden het Comité voor 500 jaar genoemd, en eigenlijk maken ze deel uit van... ze zijn voortgekomen uit de Amerikaanse Indianengemeenschap in Cleveland, de echte Cleveland American Indianengemeenschap. Ze verbinden al tientallen jaren protesten tegen deze games. En ze voeren protesten uit. Ze protesteren nu, terwijl we spreken. En ze zijn daar enorm aanwezig.

En het is nogal verrassend, want weet je, Cleveland heeft een hele grote zwarte gemeenschap. Maar als je naar de spelen ging, viel me een van de dingen op dat alle fans blank waren. Ik heb bijvoorbeeld geen gekleurde mensen gezien.

En als we protesteren tegen de Redskins-game, was soms 30% van de fans Afro-Amerikaans, wat erg moeilijk is, omdat ze langs een hele flank van protesterende inheemse mensen liepen, en ons gewoon niet in de ogen keken, of soms uitlachen. bij ons. En je wilt solidariteit. En het is moeilijk als mensen, de mascotte, vaak zeggen dat mascotte onze identiteit maskeert. Het ontmenselijkt ons ten opzichte van onze mede-Amerikanen, en het is niet geweldig om de volgende generatie iets te leren.

Ik zag net een artikel waarin ze Cleveland Indian-onesies weggeven aan pasgeborenen in ziekenhuizen in de buurt van Cleveland. En het is alsof ze hen deze stereotypen bij de geboorte leren.

DB: Ze leren hen de stereotypen bij de geboorte. Bedoel je dat dit net cadeautjes zijn? Dus we hebben de World Series gewonnen, dus dit is iets speciaals wat we doen?

JK: Nou, ja. Ze hebben zojuist een foto laten zien van alle pasgeborenen in hun couveuse en ze dragen allemaal rompertjes.

DB: Nou, daardoor zijn ze vroeg, hè?

JK: Ja, en online zijn we bezig, mijn groep, om aanstootgevende inheemse mascottes uit te roeien. We doen een Twitter-storm en dat doen we de hele week, gedurende de hele World Series. We zorgen er alleen voor dat mensen geïnformeerd worden over de feiten en de schade die mascottes aanrichten. Er zijn tal van onderzoeken gedaan die aantonen dat het onderwijzen van stereotypen voornamelijk negatief is. De Universiteit van Buffalo kwam vorig jaar met een onderzoek waaruit bleek dat ze negatief zijn en dat ze feitelijk ook andere stereotypen over andere groepen aanmoedigen.

En toen deed dr. Stephanie Fryberg een studie aan Stanford, waar ze ontdekte dat inheemse jongeren die werden blootgesteld aan mascottes, inheemse mascottes, een verlies aan eigenwaarde hadden, een meetbaar verlies. Ze mat hun gevoel van eigenwaarde voor en na, en inheemse jongeren die beweerden het goed te vinden met inheemse mascottes leden in feite de sterkste daling van hun gevoel van eigenwaarde. En het geeft echt aan dat er veel coping-mechanismen moeten worden ingezet, dat er veel energie moet worden gestoken om het goed te maken.

En inheemse jongeren hebben de hoogste zelfmoordcijfers van het land, op geen enkele na. En ze hebben een percentage dat ongeveer drie keer zo hoog is als dat van andere leeftijdsgenoten. En inheemse jonge mannen hebben eigenlijk het hoogste percentage. De tarieven zijn negen keer zo hoog als die van andere jonge Amerikaanse mannen. En dit is dus de meest kwetsbare groep in Amerika. En dit soort extraatjes hebben ze echt niet nodig...

DB: Oké, dus […] er is een e-mailcampagne?

JK: We hebben een Twitter-storm waar we mee bezig zijn […]. We doen eigenlijk notyourmascot en ook dechief, een andere hashtag die is gestart door Cleveland-fans, waar ze Chief Wahoo uit hun kleding en uitrusting zouden halen en daar vervolgens een foto van online zouden plaatsen met de hashtag dechief.

DB: Dus dit is interessant. En zijn er Native American-spelers in deze teams [de Cleveland Indians en de Chicago Cubs] die spelen [in de World Series]?

JK: Ik weet het niet. Ik denk niet dat die er zijn. In de beginjaren van het honkbal waren er veel professionele Native-spelers, begin jaren twintig^th eeuw. Mijn overgrootvader en zijn tweelingbroer speelden ook profhonkbal. Maar ik weet het niet. Ik weet dat het Washington NFL-team naar verluidt een Native heeft gerekruteerd, een man die van Native afkomst is voor hun team en zo. Als een manier om te proberen te zeggen dat onze kritiek ongegrond was. Maar ja, ik weet het niet.

DB: En dit is nu een nationale strijd, omdat dit niet het enige racistische mascotte-stereotype is dat in stand wordt gehouden. Dit maakt deel uit van de professionele competities in de Verenigde Staten.

JK: Ja, het heeft een enorm bereik. En zelfs op universitair en middelbare schoolniveau zijn er in dit land 2,000 middelbare scholen met Indiaanse mascottes. En als je dat zou opschalen voor andere etnische groepen, zoals voor zwarte Amerikanen, die tien keer zoveel inwoners hebben als de inheemse Amerikanen, dan zou je 10 middelbare scholen hebben met zwarte mascottes, en het geeft je alleen maar een idee van hoe overweldigend dit is voor inheemse mensen.

En om het op tv te zien, om stadions te hebben met 90,000 mensen die Hopi-gezangen zingen en stereotypen uitbeelden, hoe isolerend is dat voor de inheemse bevolking, die in de meeste gemeenschappen feitelijk een minderheid vormt onder de minderheden. En ongeveer 80% van alle inheemse mensen leeft van het reservaat. Ze leven dus niet in gemeenschappen waar ze deel uitmaken van welke meerderheid dan ook, of van een significante groep. Ze moeten dit soort onwetendheid dus alleen onder ogen zien. En ja, het heeft een enorme impact.

DB: Dit is verbazingwekkend. Want als je dit vergelijkt met waar je ook veel van weet, namelijk wat er in North Dakota gebeurt... wat er in North Dakota gebeurt, is wat de Amerikaanse regering niet wilde laten gebeuren en door verschillende genocidedaden zoals die van ons. We hebben het vanavond over subtiele ondermijning van een cultuur, door het gebruik van racistische stereotypen. Dit is een soort interessante parallelle structuur omdat je hier de onderdrukking ziet, maar er is een echte beweging onder leiding van de inheemse volkeren om de vernietiging van de planeet te stoppen.

JK: Precies. Ik ben net terug uit Noord-Dakota. De stam van mijn vader, de Yankton Sioux-stam, sommige van de locaties daar zijn Yankton- of Ihanktowan-locaties, begraafplaatsen. Dat maakt deel uit van ons Verdrag uit 1851 dat we met de Amerikaanse regering hebben ondertekend, en de stam van mijn vader heeft momenteel een rechtszaak met het Army Corps of Engineers over wat daar gebeurt bij Standing Rock en de Dakota Access Pipeline.

Ik denk dat als je naar de parallellen kijkt, wat er eigenlijk gebeurt, ze proberen ons te laten verdwijnen, er zijn geen stamreservaten in Ohio, en in North Dakota is het grootste deel van het land waarvan het claimt dat het privéland is eigenlijk niet-afgestaan ​​verdragsgebied. , wat betekent dat de Amerikaanse regering verdragen met stammen tekent. En dit zijn geen speciale kleine overeenkomsten, dit zijn internationale juridische overeenkomsten. En de Senaat ratificeert alleen verdragen met andere soevereine naties. Dus door verdragen met ons te ratificeren erkennen ze onze internationale status als soevereine naties.

En dus wanneer de Oceti Sakowin, de grote Sioux-natie, haar rechten uitoefent, is het feitelijk haar wettelijke recht om dat te doen. En op dezelfde manier zijn er grote stukken land in de Verenigde Staten die nooit daadwerkelijk legaal aan de Verenigde Staten zijn afgestaan; ze worden met geweld in bezit gehouden. De hele staat Nevada, de Shoshone-stam, heeft dat nooit opgegeven. En het beroemdste geval zijn natuurlijk de Black Hills, waarvan de grote Sioux-natie dat land ook nooit heeft afgestaan. En eigenlijk was het Hooggerechtshof het met ons eens, in 1981, denk ik.

En dus hebben we feitelijk het wettelijke eigendomsrecht op deze plaatsen, en ze worden vastgehouden. En je kunt zien wat er in North Dakota gebeurt. Ze worden met geweld vastgehouden. En die kracht openbaart zich. De Verenigde Staten zijn een koloniale onderneming, wiens doel het is om van ons land te profiteren. En hun enige doel is winst maken. En ze zijn geen echte natie in de zin dat we een verbinding hebben met het land.

Toen ik afgelopen zaterdag wakker werd in het kamp, ​​speelden ze John Trudeau, de Santee Dakota-dichter, poëzie, lieten hem voorlezen en hij is overleden, maar ze hadden een opname van hem en hij zei: 'Wij zijn de mensen van de Aarde. Wie ben je?" En ik denk dat inheemse naties, onze oorsprongsverhalen, altijd teruggaan naar een soort ontmoeting met een heilig wezen.

Bij de Lakota- en Dakota-mensen gaat het om de White Buffalo Calf Woman en ze zeggen dat ze daadwerkelijk aan ons verscheen nabij de plek waar de Dakota Access Pipeline wordt aangelegd. Precies daar, waar het bloedbad in White Stone plaatsvond. En dit is dus waar we een volk, een natie werden – Dakota en dit zijn de verhalen die ons aan het land binden.

En dit zijn de verhalen die ze proberen uit te wissen. En door ons Amerikaanse burgers te maken en onze identiteit als burgers van onze eigen naties te vertroebelen, denk ik dat dat allemaal deel uitmaakt van het verhaal. En het aannemen van onze identiteit is daar uiteraard de volledige cirkel van.

In de cultuur van mijn moeder, in de Navajo-cultuur, hebben ze van die dingen die skin walkers worden genoemd, ze zijn als heksen, en ze dragen de huid van dieren en krijgen hun uiterlijk, en eigenlijk heb ik vaak het gevoel dat ik het op moet nemen tegen onze identiteit op deze manier door middel van mascotte is een vorm van skin walking. En het is een vorm van trofeeïsme. Weet je, ze zien ons en ze hebben het recht om te doen wat ze willen met ons imago en onze cultuur.

DB: En van welke stam zei je dat je vader afkomstig was?

JK: Hij is Yankton, het is een Yankton Sioux-stam. In onze taal zou het Inhanktowan Dakota zijn.

DB: En ze klagen het Army Corps of Engineers aan?

JK: Ja. Zij zijn. Hun rechtszaak is nog niet behandeld, en dan klaagt de Standing Rock Sioux-stam natuurlijk ook aan. Maar ze verloren en ze zijn nu aantrekkelijk. En de Cheyenne River Sioux-stam heeft die rechtszaak ook bevolen.

DB: En deze rechtszaak gaat regelrecht in tegen het Army Corps of Engineers, dat op dit moment door de president is stopgezet.

JK: Ja, ze hebben….

DB: Ze hebben het bedrijf ervan weerhouden zich op openbaar terrein te begeven.

JK: Ja, de federale... de waterwegen, de Missouri-rivier is de federale waterweg, dus het Army Corps of Engineers en de federale overheid hebben er jurisdictie over. Het grootste deel van de pijpleiding ligt echter op particulier terrein. In feite kochten ze de Cannonball Ranch, waar ze tijdens het Labor Day-weekend onlangs geïdentificeerde begraafplaatsen en andere archeologische vindplaatsen hadden opgegraven voor de ...

DB: Heeft het bedrijf de ranch gekocht?

JK: Ze hebben het gekocht. Ja. In feite hebben ze misschien de wet overtreden omdat North Dakota een Depressie-tijdperk-wet heeft tegen bedrijfseigendom van landbouwgrond en niet-familiebedrijven die landbouwgrond bezitten in North Dakota. En ze geven toe dat ze de wet hebben overtreden, maar ze zeggen dat ze het later weer goed zullen maken.

DB: Dus een particulier verkocht aan het bedrijf dat ging boren, en dat deed?

JK: Ja.

[...]

JK: Mijn familie vocht tegen de Keystone XL Pipeline. De Yankton Sioux-stam speelde daarin een grote rol. En dus sprak ik met de mensen, de blanke boeren die ons hielpen, zij sloten zich bij ons aan. Mijn tante hielp bij het vormen van deze alliantie genaamd de Cowboy and Indian Alliance, en ik sprak met hen en zij zeiden dat ze dat hoorden...

DB: Dit zijn de boeren en de indianen [die] samenwerken om de olieproductie in bedwang te houden….

JK: Ja. We hadden echt het geluk landeigenaren te vinden, blanke landeigenaren, die bereid waren ons te steunen, omdat ze een enorm risico namen. Omdat ze te maken krijgen met dreigende domeinbedreigingen. Ze zouden al deze juridische kosten kunnen betalen en toch hun land verliezen. En ik hoorde dat de Energy Transfer Partners, het bedrijf uit Dallas dat achter de Dakota Access Pipeline zit, nog wreder en nog erger is dan Trans-Canada.

DB: Nou, laat me je vragen, we hebben nog een minuut of twee: wat vraag je mensen te doen in termen van de stereotypen, in termen van de racistische mascottes? Je had het over een actie. Ik wil de mensen eraan herinneren waar je mee bezig bent en wat jullie hier proberen te doen.

JK: We willen dat de mascotte van de inheemse bevolking stopt. En om de nadruk fundamenteel te verleggen naar echte representaties van inheemse mensen in de media en in de sport. En we willen graag dat ons echte leven gezien en begrepen wordt.

[…] Weet je, hier in Portland hebben we een Powell's Bookstore met duizenden boeken. Maar hoeveel van die boeken bevatten eigenlijk inheemse hoofdrolspelers? Dat is het probleem, er is geen evenwicht. Mensen vragen mij vaak: “Nou, hoe zit het met de Vikingen?” Het verschil is dat dat niet de enige manier is waarop je een blanke man als Viking ziet. Als je een blanke man nooit als iets anders dan een Viking zou zien, en je hem nooit op tv zou zien, je hem nooit de wereld zou zien redden in een Hollywood-film, je hem nooit als president van de Verenigde Staten zou zien, dan zou het een gelijke situatie. Het probleem is de prevalentie van mascottes en stereotypen, boven echte kennis van de inheemse bevolking.

DB: Ik neem aan dat je vanavond voor het volk en de verwijdering van dat racistische symbool zult pleiten, toch? Dat wordt een homerun, voor de thuisploeg, voor jou, hè?

JK: Nou, ik denk dat ik er voorstander van ben […] dat we deze week [tijdens de World Series] de kans krijgen om deze tijd te gebruiken om mensen echt voor te lichten, en om mensen er echt over na te laten denken. En om de Amerikanen het te laten begrijpen, omdat andere Amerikanen dit duidelijk begrijpen, omdat je zult merken dat geen enkele andere etnische groep zo wordt gemasseerd als de inheemse bevolking.

DB: We zullen het daar moeten laten.

Dennis J Bernstein is een gastheer van "Flashpoints" op het Pacifica-radionetwerk en de auteur van Special Ed: Stemmen uit een verborgen klas. U kunt toegang krijgen tot de audio-archieven op www.flashpoints.net.