Ondanks het existentiële risico dat de opwarming van de aarde met zich meebrengt, wint het eigenbelang op de korte termijn het vaak, of het nu gaat om verzet tegen de kosten van het opbouwen van openbaar vervoer of de bereidheid om banen in de olie-industrie te verleggen boven het gevaar van fossiele brandstoffen, zoals Norman Solomon uitlegt.
Door Norman Solomon
Tijdens een ontmoeting met de plaatsvervangend politiek directeur van de AFL-CIO tijdens mijn campagne voor het Congres keek ze over haar bureau en vertelde me dat ik grote steun van de vakbonden kon krijgen door me uit te spreken voor de Keystone XL-oliepijpleiding.
Dat was vijf jaar geleden. Sindsdien heeft de grootste vakbondsfederatie van het land dat gedaan voortgezet ten behoeve van de fossiele-brandstofindustrie. Noem het vakbondsleiderschap voor een dode planeet.
AFL-CIO-president Richard Trumka bezoekt “Occupy Wall Street”
Vorige week publiceerde de AFL-CIO een verklaring van de president, Richard Trumka, onder de kop ‘Dakota Access Pipeline zorgt voor banen van hoge kwaliteit.’ De retoriek was standaard flauwekul voor energieconglomeraten, waarin werd verklaard dat “het fundamenteel oneerlijk is om het levensonderhoud van vakbondsleden en de financiële zekerheid van hun families te gijzelen door eindeloos uitstel.”
De Standing Rock Sioux-stam is standvastig tegen de Dakota Access-pijpleiding: “We zullen niet rusten totdat onze landen, mensen, wateren en heilige plaatsen permanent beschermd zijn tegen deze destructieve pijpleiding.”
In schril contrast met de top van de AFL-CIO willen sommige vakbonden de klimaatverandering echt aan banden leggen en verzetten ze zich nu luidkeels tegen de Dakota-pijpleiding. Communications Workers of America heeft dat gedaan uitgedrukt solidariteit met leden van de Standing Rock Sioux-stam “terwijl zij vechten om hun gemeenschap, hun land en hun watervoorziening te beschermen.”
Bij National Nurses United noemt covoorzitter Jean Ross “een verplichting om de klimaatactie op te voeren om de volksgezondheid en de toekomst te beschermen voor de generaties die ons zullen volgen.”
Ross zei: “Wij prijzen de leiders en leden van de Standing Rock Sioux, de vele First Nation-bondgenoten die zich bij hen hebben aangesloten, en de milieuactivisten en andere supporters die hebben deelgenomen aan de protesten tegen de Dakota Access-pijpleiding.”
NNU wijst erop dat “de voorgestelde 1,172 mijl lange pijpleiding elke dag bijna een half miljoen vaten vuile ruwe olie door vier staten zou vervoeren.” Ross zegt dat dergelijke projecten “een voortdurende bedreiging vormen voor de volksgezondheid, vanaf het extractieproces tot het transport naar de raffinaderij.”
Wat de steun van de AFL-CIO voor de pijplijn betreft, was de directeur van NNU voor milieugezondheid en sociale rechtvaardigheid bot. “We zijn diep teleurgesteld dat onze vakbondsfederatie de kant kiest van degenen die het land, het water, de levens van de mensen langs het pijpleidingpad en de gezondheid van de planeet zelf in gevaar willen brengen en schaden, in naam van de winst”, zei Fernando Losada. .
Hij voegde eraan toe dat de Dakota-pijpleiding deel uitmaakt van “een drang om fossiele brandstoffen te winnen die onhoudbaar zijn voor de toekomst van de planeet.”
De verpleegkundigenvakbond maakt deel uit van de AFL-CIO, maar dominante krachten binnen de federatie zijn toegewijd aan de energieprioriteiten van bedrijven. Losada zei dat “sommige elementen in de AFL-CIO” een standpunt hebben veroorzaakt dat “een bekrompen positie is in de vermeende belangen van hun leden voor enkele kortetermijnbanen.”
Vergelijk dat beperkte standpunt met een recente verklaring van Communications Workers of America: “De arbeidersbeweging is geworteld in het eenvoudige en krachtige idee van solidariteit met alle strijd voor waardigheid, gerechtigheid en respect. CWA zal blijven strijden tegen de belangen van de 1% en de hebzucht van het bedrijfsleven en zich krachtig solidair opstellen met onze broeders en zusters van de Standing Rock Sioux Tribe tegen de ecologische en culturele achteruitgang van hun gemeenschap.”
Een eerbiedwaardig arbeiderslied heeft een vraag voor de leiders van de AFL-CIO: Aan welke kant sta jij? Als het gaat om het overleven van de planeet, blijft het antwoord van de top van de AFL-CIO-hiërarchie: We staan aan de verkeerde kant.
Norman Solomon is mede-oprichter van de online activistengroep RootsAction.org. Zijn boeken omvatten War Made Easy: hoe presidenten en experts ons blijven doden. Hij is de uitvoerend directeur van het Institute for Public Accuracy.
Het lijkt erop dat al deze kernreactoren met hun subsidies niets meer zijn dan fabrieken die nuttig splijtbaar materiaal voor WAPENS produceren.
Wat een oplichterij.
Iedereen die eerlijk gelooft dat het menselijk gebruik van fossiele brandstoffen de belangrijkste oorzaak van klimaatverandering is, moet het voorbeeld van James Lovelock volgen en energiek campagne voeren voor het gebruik van kernenergie. Als je dat niet doet, ben je ofwel een genocide-genocidalist, ofwel lijd je aan een geval van cognitieve dissonantie van wereldklasse. De mensen die beweren dat we rond kunnen komen met windmolens en zonnepanelen pleiten impliciet voor een bezuinigingsniveau dat zo wreed is dat de rechtse mensen van vandaag in vergelijking daarmee op humanitairen lijken.
Natuurlijk kan de dwaasheid van de Noord-Amerikanen en Europeanen uiteindelijk irrelevant blijken, nu de rest van de wereld de gelederen rond het relatief verlichte leiderschap van de BRICS-landen sluit. De naties van de Engelssprekende wereld zullen eenvoudigweg in belang afnemen, tenzij ze proberen voor zichzelf op te komen door veel grotere oorlogen te lanceren, wat helaas niet kan worden uitgesloten.
Behalve natuurlijk dat kernenergie zijn eigen (enorme) reeks problemen heeft, en dat uw bewering over de ontoereikendheid van zonne- en windenergie op dit moment wordt weerlegd, aangezien meerdere landen dagen hebben gehad waarop alle gebruikte elektriciteit werd geproduceerd door hernieuwbare energiebronnen. , en de uitrol van hernieuwbare energiebronnen is nog lang niet klaar…
Conventionele kernenergie kan, afgezien van de problemen met de veilige afvalverwerking, eenvoudigweg niet bestaan zonder enorme subsidies, terwijl de kosten per kilowattuur van zonne- en windenergie-installaties, zonder subsidies, kostenconcurrerend worden met fossiele brandstoffen (die zowel zwaar worden gesubsidieerd als direct en indirect.)
Hernieuwbare energiebronnen vereisen geen bezuinigingen, zoals u beweert, maar maken overvloed mogelijk.
Neem slechts één voorstel – zonnewegen, en dit zou genoeg energie opleveren om aan onze huidige energiebehoeften te voldoen, plus elektrische auto’s aandrijven, die, als gevolg van het besluit van Elan Musk om al zijn patenten op elektrische auto’s in het publieke domein te plaatsen, in één enkel model zouden kunnen werken. jaar 100% van de autoproductie uitmaken als de wil daartoe bestaat.
Als je nu de intelligentie had getoond om LiFTeR-kerncentrales (Liquid Flouride Thorium Reactors) te specificeren als iets dat gebouwd zou moeten worden (een verscheidenheid aan reactoren die niet kunnen smelten, veel minder problemen hebben met het winnen van brandstof, geen wapens produceren die geschikt zijn voor wapens) plutonium, en heel weinig gevaarlijk afval achterlaat (het zou zelfs afval van conventionele centrales als brandstof kunnen gebruiken), zou je misschien iets anders zijn overgekomen dan een shill die in diskrediet geraakte discussiepunten herhaalt. Op intelligente wijze hebt u ervoor gekozen om mensen die beter geïnformeerd zijn dan u, te bestempelen als ‘closet genocidalisten’.
Ik heb er dus geen morele moeite mee om uw oneerlijke domheid te benoemen als precies wat het is.
“Aangenaam”, wat heeft dat met iets in dit specifieke essay te maken, het gaat over vervuiling en klimaatverandering, of heb je er niet eens naar gekeken.
Wat betreft prettige productie: het is veel “aangenaamer” en veiliger om voor bijvoorbeeld 70 dollar per jaar te werken in een schone fabriek, met milieucontroles, pauzetijden, betaald verlof, medische zorg, dan werken in een fabriek in de VS. rond 1925.
Van de jaren dertig tot het begin van de jaren zestig verbeterden de arbeidsvoorwaarden in de VS enorm, en toen hielpen milieuregels de lucht in de fabrieken te zuiveren. Capital besloot dat het een goed idee was om banen naar bijvoorbeeld Mexico te verplaatsen in plaats van dingen in de VS veilig en zo redelijk schoon mogelijk te bouwen. (En ja, er worden nog steeds dingen in de VS gebouwd, maar sommige van die fabrieken beginnen op sweatshops uit de jaren twintig te lijken. Maar nu met computers in de kantoren.)
En Buitenlandse Zaken is een gevestigde krant die zich bezighoudt met zaken als de invasie in Irak of de staatsgreep in Oekraïne. Met andere woorden: het conventionele denken aan de ringweg. Je zult terug moeten gaan naar de jaren tachtig om enig deel van de conventionele wijsheid te vinden dat bezwaar maakt tegen het Amerikaanse imperialisme, in dit geval in landen als Midden-Amerika. Natuurlijk omarmden ze het idee dat het maken van wasmachines voor Maytag in een nieuwe fabriek uit 1980 onzinwerk was. Ze kennen het verschil niet.
De vakbonden in Canada en hun politieke partij, de NDP, zijn eveneens verdeeld over de kwestie van de pijpleidingen voor fossiele brandstoffen en de levensvernietigende opwarming van de aarde waartoe pijpleidingproducten bijdragen. De nieuwe NDP-regering in de provincie Alberta (mei 2015) heeft geen pijplijnvoorstel gezien dat haar niet bevalt. Ondertussen is in Ottawa de taal van de nieuwe (oktober 2015) liberale regering in Ottawa misschien veranderd ten opzichte van haar voorganger van de Conservatieve Partij (Stephen Harper), maar de essentie blijft ongewijzigd. De regering wil op volle kracht doorgaan met de grote olie- en gaspijpleidingen, hoewel ze zegt dat ze vastbesloten is een ‘sociale vergunning’ te verwerven voordat ze verder gaat.
Het ijs in de Arctische Zee heeft het op een na laagste niveau bereikt sinds het begin van het volgen van satellieten. De Washington Post rapporteert op 12 september vanuit Alaska: “Hier in de meest noordelijke gemeente van de Verenigde Staten, 320 kilometer boven de poolcirkel, worden mensen geconfronteerd met het idee dat zij binnenkort misschien wel tot de eerste vluchtelingen ter wereld zullen behoren.” Kustgemeenschappen zoals Barrow, Alaska worden geconfronteerd met de onvermijdelijkheid om zich te sluiten en verder te trekken, omdat de stijgende oceaanspiegels en sterkere stormen hen binnenkort zullen wegspoelen. Verzet is uiteindelijk nutteloos, en ook veel te duur om 'oceaanbestendigheid' te overwegen.
Ook die productiebanen waren niet prettig. Daarom heette het boek over hun verlies ‘Nothin' But Blue Skies’. Het echte probleem is: waarom willen mensen vastlopen in de productie? Dat is geen prettig beroep. Het zou slechts een opstapje moeten zijn en geen bestemming. Dat komt door een diepere vraag hoe moeilijk opwaartse mobiliteit werkelijk is.
http://www.foreignaffairs.com/articles/141932/gregory-clark/the-american-dream-is-an-illusion
De Amerikaanse droom is een illusie
http://sacramento.cbslocal.com/2014/11/26/uc-davis-economics-professor-there-is-no-american-dream/
UC Davis hoogleraar economie: Er bestaat geen Amerikaanse droom