Het recordbedrag van 38 miljard dollar aan Amerikaanse militaire hulp aan Israël door president Obama laat zien dat geen van de grote Amerikaanse partijen ‘uit Israël’ wil worden weggewerkt. De Trump-campagne onderschrijft een Israëlische bewering dat Palestijnen Joden etnisch willen zuiveren, merkt ex-CIA-analist Paul R. Pillar op.
Door Paul R. Pillar
De Republikeinse Partij en de Republikeinse kandidaten zijn de afgelopen jaren steeds meer in de armen van de rechtse regering van Israël terechtgekomen, meer nog dan Amerikaanse politici in het algemeen. Deze trend is duidelijk zichtbaar ondanks de traditionele voorkeur van AIPAC, de kern van de Israëlische lobby, om haar steun tweeledig te houden, zodat haar invloed op het Amerikaanse beleid niet grotendeels afhankelijk zal zijn van het succes van slechts één Amerikaanse partij.
De de facto alliantie tussen de Israëlische regering van Benjamin Netanyahu en de presidentiële campagne van Mitt Romney in 2012 kan als onderdeel van deze trend worden beschouwd. Een meer voor de hand liggend onderdeel was het schouwspel vorig jaar waarin de Republikeinen in het Congres het hoofd van een buitenlandse regering – dat wil zeggen Netanyahu – uitnodigden om vanaf het podium van de Tweede Kamer een groot Amerikaans initiatief op het gebied van het buitenlands beleid aan de kaak te stellen.
Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump spreekt op de AIPAC-conferentie in Washington DC op 21 maart 2016. (Foto: AIPAC)
Voor de campagne van dit jaar heeft de Republikeins partijplatform doet afstand van alle sporen van onafhankelijk denken over kwesties waarbij Israël betrokken is, en onderwerpt zich volledig aan de voorkeuren en thema's van Netanyahu's regering. Het platform maakt geen enkele melding van Palestijnen, van het Israëlisch-Palestijnse conflict, of van een tweestatenoplossing of enige andere oplossing van dat conflict.
Het ontkent expliciet dat er zoiets bestaat als een Israëlische bezetting. Het roept op tot het verbieden van alle boycots en andere vreedzame maatregelen die gericht zijn tegen het Israëlische beleid in door Israël gecontroleerde gebieden. Er wordt gesproken over ‘geen daglicht tussen Amerika en Israël’. Dit gedeelte van het platform zou er niet anders uitzien als het rechtstreeks uit een printer in Netanyahu's kantoor kwam.
Republikeinse campagnevoerders voor Donald Trump laten op een andere manier hun houding tegenover de bezetting zien het openen van kantoren in nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever om stemmen te vragen van Amerikaanse burgers die daar wonen. Degenen die de operatie leiden, zeggen dat hun geld lokaal wordt ingezameld, maar dat ze dagelijks samenwerken met de Trump-campagne. Hun operatie is gebaseerd op wat, niet alleen volgens het al lang gevestigde Amerikaanse beleid onder meerdere regeringen, maar ook op basis van de positie van de internationale gemeenschap in het algemeen, een illegale Israëlische aanwezigheid is.
Het onderschrijven van de video van Netanyahu
Nu heeft de Trump-campagne een video van Netanyahu onderschreven waarin wordt beweerd dat Palestijnse leiders oproepen tot ‘etnische zuivering’ van Joden uit elke toekomstige Palestijnse staat. Een dergelijke goedkeuring is vooral belangrijk omdat de bewering in de video een bijzonder onjuiste weergave is van relevante kwesties.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu spreekt op 3 maart 2015 een gezamenlijke zitting van het Amerikaanse Congres toe, in oppositie tegen het nucleaire akkoord van president Barack Obama met Iran. (Schermopname van CNN-uitzending)
Elke objectieve en eerlijke waarnemer zou, uit nauwkeurigheid en fatsoen, concluderen dat de video ronduit bekritiseerd moet worden. Dat is wat de regering-Obama heeft gedaan – ook al heeft zij geen reden om nieuwe gevechten aan te gaan met de regering van Netanyahu.
Een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken verklaarde: “Wij zijn het duidelijk sterk oneens met de karakterisering dat degenen die zich verzetten tegen de activiteiten in de nederzettingen of deze als een obstakel voor de vrede beschouwen, op de een of andere manier oproepen tot etnische zuivering van Joden op de Westelijke Jordaanoever. Wij zijn van mening dat het gebruik van dit soort terminologie ongepast en nutteloos is.”
De verklaring van Netanyahu in de video dat “de Palestijnse leiders feitelijk een Palestijnse staat eisen met één voorwaarde: geen Joden” is onjuist. Het Palestijnse leiderschap heeft dat wel gedaan duidelijk en expliciet vermeld dat Joden en leden van andere religieuze of etnische groepen welkom zouden zijn om in een Palestijnse staat te verblijven en het staatsburgerschap te aanvaarden. Wat de Palestijnen hebben afgewezen is de voortzetting van Israëlische burgers in Israëlische nederzettingen als een soort extraterritoriale Israëlische aanwezigheid binnen een Palestijnse staat.
Netanyahu lijkt zijn bewering te hebben gefundeerd op een opmerking uit 2013 van de president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, dat “we in een definitieve resolutie niet de aanwezigheid van een enkele Israëliër – burger of soldaat – op ons land zouden zien.” Netanyahu's vervanging van “Jood” door “Israëlisch” in zijn onjuiste bewering is dezelfde techniek die hij breder gebruikt om alles wat zijn regering doet in de mantel van het mondiale Jodendom te wikkelen. Het is dezelfde valse gelijkwaardigheid die ten grondslag ligt aan het feit dat sommige van Netanyahu's verdedigers het etiket antisemitisme op iedere kritiek op het beleid van zijn regering plakken.
Een pijnlijke geschiedenis
De hele kwestie van minderheden in staten met een Joodse of Arabische meerderheid heeft een relevante en pijnlijke geschiedenis. Een voortdurend kenmerk van die geschiedenis is dat de Arabieren controle hadden over minder land dan de relatieve omvang van de bevolking zou doen vermoeden.
In 1948 verhuisden enkele Palestijnen, ontworteld door de aanspraken van Israël op hun land, naar het vluchtelingenkamp Jaramana in Damascus, Syrië.
In de Verdelingsplan van de Verenigde Naties dat in 1947 grenzen werden vastgesteld voor nieuwe Joodse en Arabische staten in wat het Britse mandaat Palestina was geweest, kreeg de Joodse staat 56 procent van het land toegewezen, ook al vormden de Joden slechts 33 procent van de bevolking. Als gevolg daarvan zou de geplande, door Arabieren geleide staat slechts een kleine (één procent) Joodse minderheid hebben gehad, terwijl de geplande door Israël geleide staat een bevolking zou hebben gehad die voor 45 procent uit Arabieren bestond.
Wat veel Arabieren als de onrechtvaardigheid van een dergelijke landverdeling beschouwden, lag ten grondslag aan de afwijzing van het VN-plan door Arabische regeringen en leiders. In de daaropvolgende oorlog van 1948-1949 behielden de militaire mislukkingen van de Arabieren slechts ongeveer 22 procent van Palestina. En toen gaven de militaire veroveringen van Israël in 1967 het land de controle over de hele zaak.
Het is niet verwonderlijk dat de Palestijnen vandaag de dag, terwijl ze nadenken over een toekomstige Palestijnse staat die slechts een fractie van een fractie van een fractie zou zijn van wat zij ooit als de hunne beschouwden, nog meer pogingen in de vorm van permanente Israëlische nederzettingen afwijzen. , op welke fractie ze ook zouden overhouden.
De internationale gemeenschap heeft de zaken op dezelfde manier gezien. In elk vredesplan van de afgelopen decennia is het concept opgenomen dat, waar definitieve grenzen ook zouden worden getrokken, de terugtrekking van sommige Israëlische nederzettingen noodzakelijk zou zijn, deels om de economische levensvatbaarheid van een Palestijnse staat mogelijk te maken.
De werkelijkheid op zijn kop gezet
Zoals Matt Duss opmerktAls de beschuldiging van ‘etnische zuivering’ zou worden toegepast op Palestijnse leiders, zou deze ook moeten worden toegepast op andere internationale figuren die aan het probleem hebben gewerkt, waaronder in ieder geval de laatste drie Amerikaanse presidenten.
![De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton ontmoet de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in Jeruzalem, 21 november 2012. [Foto van het ministerie van Buitenlandse Zaken]](https://consortiumnews.com/wp-content/uploads/2016/07/8206170314_fe78f2e768_k.jpg)
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton ontmoet de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in Jeruzalem, 21 november 2012. [Foto van het ministerie van Buitenlandse Zaken]
Maar een andere opmerking over Netanyahu's retoriek over dit onderwerp is hoezeer deze contrasteert met zijn nadruk op andere momenten dat de Palestijnen Israël expliciet erkennen als een ‘Joodse staat’. Deze voorwaarde is een van de huidige belemmeringen geweest voor het op gang brengen van productieve Israëlisch-Palestijnse onderhandelingen.
De Palestijnse leiders verwerpen deze eis niet alleen omdat deze vooruit zou kunnen lopen op de oplossing van de zogenaamde kwestie van het recht op terugkeer, maar ook omdat zij formeel het tweederangsburgerschap van hun Arabische broeders binnen Israël zouden onderschrijven. Consistentie is duidelijk niet het doel van Netanyahu; Het voor onbepaalde tijd uitstellen van een vreedzame oplossing van het conflict, terwijl er manieren worden gevonden om de Palestijnen de schuld te geven van de impasse, is dat wel.
Een belangrijke achtergrond voor de beschuldiging over etnische zuivering liberale stemmen in Israël hebben dit opgemerkt, is de gedwongen vervanging van de ene bevolking door een andere die feitelijk in Palestina heeft plaatsgevonden. Het grootste voorbeeld deed zich voor toen zo'n 700,000 Palestijnse Arabieren tijdens de oorlog van 1948 uit hun huizen werden verdreven, in wat de Arabieren de Nakba of catastrofe noemen. Dat is een belangrijke reden waarom de 20 procent Arabische bevolking die Netanyahu als retorisch steunmiddel in zijn video gebruikte, niet groter is dan hij is. Momenteel hanteert de regering van Netanyahu een meer geleidelijke vorm van gedwongen vervanging van de ene bevolking door een andere, door enerzijds de voortdurende uitbreiding van Israëlische nederzettingen en anderzijds de inbeslagname van land, de sloop van huizen, het opwerpen van economische belemmeringen en dodelijk geweld. en andere maatregelen die het leven uit de Palestijnse gemeenschap op de Westelijke Jordaanoever drukken. Gebruik van de term Etnische reiniging kan passend zijn, maar niet vanwege iets wat de Palestijnen doen of waartoe ze de mogelijkheid of gelegenheid hebben.
De Reactie van de Trump-campagne Tot dit alles behoort, zoals verwoord door de adviseur van Trump voor de Amerikaans-Israëlische betrekkingen, dat Netanyahu “precies het juiste punt maakt” en dat de regering-Obama zich “moet schamen voor hun misplaatste reactie” op de video van Netanyahu.
Klaarblijkelijk is de strategie – ondanks dat Trump de lobby eerder dit jaar even zenuwachtig maakte door te zeggen dat hij ‘neutraal’ zou zijn in het Israëlisch-Palestijnse conflict – een bijzonder compromisloze versie van de gebruikelijke Amerikaanse politieke strategie om ervoor te zorgen dat men niet buiten Israël wordt overtroffen door iemands tegenstander. En het is niet zo dat Hillary Clinton enige indicatie heeft gegeven dat zij deze kwesties vanuit de andere richting zal uitdagen.
Paul R. Pillar groeide in zijn 28 jaar bij de Central Intelligence Agency uit tot een van de topanalisten van de dienst. Hij is de meest recente auteur van Waarom Amerika de wereld verkeerd begrijpt. (Dit artikel verscheen voor het eerst als een blog post op de website van The National Interest. Herdrukt met toestemming van de auteur.)
TEGEN MIJN BETER OORDEEL...
Omdat ik de Netanyahu-video niet heb gezien, voel ik vaak een hoedje
Joden in Palestina mogen NIET “etnisch gezuiverd” worden
maar moet worden geëvacueerd. Ze moeten verwelkomd worden
als gasten van een soevereine Palestijnse regering
op de voorwaarden van die regering. Precies zoals ze zouden moeten zijn
verwelkomd in de VS, Frankrijk, Italië enz. Dat zouden ze ook moeten doen
hebben de rechten van alle burgers waar zij dat willen
leven, het recht om hun eigen gebedshuizen te bouwen
enzovoorts.
Er is geen reden voor enige bijzondere – en exclusieve –
soevereiniteit in een land waar anderen al vele jaren wonen.
Dit kan echter nooit zo zijn. De Palestijnen verloren
de verovering van hun grondgebied.
Anderen hielpen. Groot-Brittannië, de VS enz.
Ik zie geen enkele oplossing zolang het zionisme de overhand heeft
Palestina. in de nabije toekomst.
Moed voor de velen die blijven vechten
kruimels.
—Peter Loeb, Boston, MA, VS
“Wat veel Arabieren beschouwden als de onrechtvaardigheid van een dergelijke landverdeling lag ten grondslag aan de afwijzing van het VN-plan door Arabische regeringen en leiders.”
Deze verklaring is een flagrante leugen. De Arabieren hadden GEEN bezwaar tegen “ZO’n landverdeling”. Ze maakten bezwaar tegen ELKE verdeling van land. De Arabieren stonden erop dat de Joden onderworpen zouden worden aan Arabisch bestuur in een onafhankelijk Palestina.
Dat was echter een uiterst problematische eis, aangezien tussen 1920 en 1948 de belangrijkste Palestijns-Arabische leider Haj Amin al-Husseini was, die op 7 maart 1920 in Jeruzalem een menigte van 70 Arabieren aanspoorde tot geweld tegen de Joden. De menigte brulde terug: “Mohammeds religie werd geboren met een zwaard!” Op de muren van steden in heel Palestina schreven ze “Dood aan de Joden” en “Palestina is ons land en de Joden zijn onze honden!” https://fr.wikipedia.org/wiki/%C3%89meutes_de_J%C3%A9rusalem_de_1920
In 1940 vluchtte Husseini voor de Britse koloniale politie naar Irak, waar hij het brein was achter een pogrom waarbij tientallen inheemse, niet-zionistische joden omkwamen. Hij vertrok al snel naar Berlijn, waar hij generaal van de SS werd en zich persoonlijk inzette voor het sturen van honderdduizenden Hongaarse en andere Joden naar de gaskamers. https://en.wikipedia.org/wiki/Amin_al-Husseini
Als de Arabieren in 1948 verwachtten dat de Joden zich bereidwillig zouden onderwerpen aan het bewind van een SS-generaal die aan de Holocaust had deelgenomen, is dat een bewijs dat de Arabieren krankzinnig waren.
Bravo, meneer Pijler!
Israëls flagrante internationale oorlogsmisdaden van militaire invasie, bezetting, etnische zuivering, plundering en kolonisatie van Palestijns land moeten krachtig en herhaaldelijk worden veroordeeld, zoals u hebt gedaan. Misschien heb ik dit over het hoofd gezien, als dat zo is, dan bied ik mijn excuses aan, maar het lijkt erop dat u nog nooit een soortgelijke veroordeling van de brutale 42-jarige bezetting van Turkije hebt gepubliceerd. plundering, etnische zuivering en kolonisatie van bijna 40% van Cyprus, lid van de Europese Unie. Uw mening over deze opvallende maar zelden besproken schending van de Vierde Conventie van Genève zou zeer interessant zijn om te lezen.
Het is tijd voor echte verandering, vrede voor de verandering in plaats van door haat aangewakkerde retoriek. Het is tijd om deze onzin te beëindigen en een andere manier van leven te proberen. Het zou wel eens kunnen werken als haat wordt verdreven en opgelost. Probeer het. het is het minste wat je kunt doen.
Onze eigen vijfde columnist, de anglo-zionistische lobby. een stukje geschiedenis 1916 Sykes-Picot en het Balfour-akkoord, waarbij Sir Rothschild en Balfour een herenakkoord hadden met betrekking tot het Palestijnse mandaat van de Israëlische verloskundige. De oorlog was nog niet voorbij en de imperiale machten van het Westen waren al bezig met het verdelen van de buit en de anglo-zionistische supremo zelf, Rothschild, die de zwangerschap van een natie bevroedde. Ik zou nog een stukje geschiedenis van de Federal Reserve Act uit 1913 kunnen toevoegen. Woodrow Wilson in zijn latere jaren en verklaarde dat dit een van zijn slechtste beslissingen was die hij in zijn hele politieke carrière in de politiek had genomen.
Nee, dat deed hij niet. De ontkrachting daarvan is te zien op RationalWiki. En Wilsons geloofwaardigheid wordt verminderd door het feit dat hij een blanke supremacist was.
Hier is een artikel dat de relatie onderzoekt tussen de timing van Israëlische aanvallen en belangrijke niet-Israëlische nieuwe berichtgeving in de Verenigde Staten:
http://viableopposition.blogspot.ca/2016/04/what-israel-does-when-worlds-not.html
Israël doet wat het kan om ervoor te zorgen dat zijn aanvallen op de Palestijnen minimale negatieve berichtgeving in de pers krijgen.
Stel je voor dat liberalen en conservatieven net zoveel om Amerikanen gaven als Israëlische politici!
Ik denk dat we gewoon tweederangsburgers zijn
https://therulingclassobserver.com/2016/09/14/ruling-class-society-vs-paradise/
Er zal niets ten goede veranderen, en als gevolg daarvan zal de waanzin tussen de VS, Israël en Palestina alleen maar erger worden zolang de Amerikanen courtisanes voor nationale ambten blijven kiezen die hun gunsten en zielen aan de Israëllobby verkopen. Het is verbazingwekkend hoe de Engelse taal steeds corrupter wordt als er over Israël gesproken wordt.
Bill, er zijn vaak momenten waarop ik het gevoel heb dat het onmogelijk is om de VS te redden van al deze hebzucht van het bedrijfsleven. Onze politici voeren campagnes waar alleen de media van profiteren. Onze media profiteren ervan dat zij alleen berichten over wat de bedrijven willen dat wij horen. Onze bedrijven profiteren zelfs als ze geld verliezen, omdat ze weten dat de belastingbetaler die er weinig over te zeggen heeft, hen uiteindelijk zal redden. Onze defensieafdeling is zo uit de hand gelopen dat een rapport van de inspecteur-generaal van de DOD uit juni 2016, waarin staat dat de DOD geen 6.5 biljoen dollar kan vinden, niet wordt gerapporteerd. Een door de mens gemaakte bacterie genaamd Cynthia, die werd gebruikt om de gemorste olie uit de olieramp in de Golf van 2010 uit te roeien, eet nu elk levend wezen op dat in de buurt komt, en niemand meldt dit ook. Oh, voor Cynthia is er ook nog geen remedie.
http://journal-neo.org/2016/09/14/cynthia-the-flesh-eating-s/
Laten we hopen dat Cynthia niet zo erg is als ze zeggen.
Tenslotte lijkt het erop dat de enige politici die hun zin krijgen, de Israëlische politici zijn. Onze prachtige media werken heel hard om de zonden van de Israëlische regering, die aan de oneerlijk behandelde Palestijnen zijn opgelegd, te verdoezelen, tot op het punt van fascistische censuur. De meeste Amerikanen zijn er nog niet achter dat deze oorlogen in het Midden-Oosten niets anders zijn dan Amerika dat vecht voor het lieve, kleine Israël.
Het Joodse volk zou zich zorgen moeten maken over de manier waarop Netanyahu deze Israëlische agressiedaden heeft geframed als zijnde een Joodse zaak, en deze man en zijn retoriek aan de kaak moeten stellen voor alles waar het voor staat. Netanyahu schaadt het goede Joodse volk, en dit zal de laatste nagel aan de Joodse doodskist zijn, tenzij mensen het goede van het slechte kunnen scheiden. Het is niet mijn bedoeling om enig Joods volk bang te maken, maar het beleid van Netanyahu wordt altijd geformuleerd als Joods beleid, en dat is waar het probleem ligt.
Er zijn vaak momenten waarop ik het gevoel heb dat het onmogelijk is om de VS te redden van al deze hebzucht van het bedrijfsleven
Joe:
Je hebt waarschijnlijk gelijk. De plutocraten en bedrijven en de oligarchen die zij bezitten in de media en in de regering in Washington en andere hoofdsteden over de hele wereld zullen waarschijnlijk de overhand krijgen als het volk niet in opstand komt in een revolutie. Jammer dat Bernie Sanders zich niet bij Jill Stein heeft aangesloten in plaats van zich te verkopen aan Hillary. De “Onze Revolutie”-beweging waaraan hij lippendienst bewijst, ziet er niet naar uit dat deze ergens heen zal gaan. Degenen onder ons die tegen Hillary Clinton, Donald Trump en hun partijen zijn, zijn als de soldaten die zich vrijwillig hebben aangemeld om in de Tweede Wereldoorlog te dienen om de natie te verdedigen. Deze keer zijn de vijanden landgenoten die de natie van binnenuit vernietigen.
Onze defensieafdeling is zo uit de hand gelopen,...
Welke “defensie”-afdeling? Het zou terug moeten gaan naar zijn vroegere en eerlijkere naam: War Department.
De meeste Amerikanen zijn er nog niet achter,...
De meeste Amerikanen hebben nog niets bedacht.
Netanyahu schaadt het goede Joodse volk, en dit zal de laatste nagel aan de Joodse doodskist zijn, tenzij mensen het goede van het slechte kunnen scheiden.
Gelukkig is er geen Hitler-achtige antisemiet aan de horizon die het goede met het kwade kan veroordelen. Mensen van joodse afkomst zouden heel dankbaar moeten zijn voor de bloggers die de Mondoweiss-website onderhouden en ons herinneren aan het beste van hun volk.
“Het is niet mijn bedoeling om welk Joods volk dan ook bang te maken, maar het beleid van Netanyahu wordt altijd geformuleerd als een Joods beleid, en dat is waar het probleem ligt”>>>>
Ben het grotendeels met je eens.
Maar ik heb vaak gezegd dat het Joodse volk 'bang' moet zijn… bang genoeg om er iets aan te doen.
Angst is, net als liefde en haat, een grote motivator.
En ze moeten beginnen met het neerhalen van eerst de Amerikaanse zionisten en daarna Israël.