Exclusief: De VS eisen het aan de grond houden van de Syrische luchtmacht, maar verzetten zich tegen de Russische eisen dat de door de VS bewapende rebellen zich afscheiden van Al Qaeda, een mogelijk fatale tekortkoming in het nieuwe staakt-het-vuren, schrijft Gareth Porter.
Door Gareth Porter
Het nieuwe staakt-het-vuren-akkoord tussen minister van Buitenlandse Zaken John Kerry en de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov, dat maandag om 12.00 uur van kracht werd, bevat een nieuw centraal compromis dat ontbreekt in het eerdere staakt-het-vuren-akkoord waarover dezelfde twee mannen afgelopen februari onderhandelden. Maar het is niet duidelijk dat dit tot duidelijk andere resultaten zal leiden.
De nieuwe overeenkomst omvat een Amerikaans-Russisch akkoord: het is de Syrische luchtmacht verboden te opereren, behalve onder zeer specifieke omstandigheden, in ruil voor de Amerikaans-Russische militaire samenwerking tegen Al Qaeda en de Islamitische Staat, ook wel bekend als Daesh, ISIS of ISIL. Dat compromis zou een veel sterkere basis kunnen zijn voor een effectief staakt-het-vuren, op voorwaarde dat er voldoende motivatie is om het volledig uit te voeren.
![De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry praat met de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov buiten een kamer in het Osobnyak Guesthouse van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken in Moskou, Rusland, op 15 juli 2016. [Foto van het ministerie van Buitenlandse Zaken]](https://consortiumnews.com/wp-content/uploads/2016/07/28255745441_ca017998ea_k.jpg)
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry praat met de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov buiten een kamer in het Osobnyak Guesthouse van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken in Moskou, Rusland, op 15 juli 2016. [Foto van het ministerie van Buitenlandse Zaken]
In ruil voor het beëindigen van de operaties van de Syrische luchtmacht, die algemeen als willekeurig worden beschouwd, en voor het opheffen van de belegering van de door de rebellen gecontroleerde sectoren van Aleppo, moeten de Verenigde Staten zorgen voor het einde van de nauwe militaire samenwerking tussen de gewapende groepen die zij steunen en Aleppo. Qaeda, en sluit u aan bij de Russische strijdkrachten om Al Qaeda te verzwakken.
Het nieuwe akkoord is feitelijk een variant van een bepaling uit het staakt-het-vuren van 27 februari: in ruil voor Russische en Syrische beperkingen op bombardementsoperaties zouden de Verenigde Staten hun cliënten ertoe kunnen bewegen zich af te scheiden van hun vroegere Al Qaeda-bondgenoten.
Maar dat is nooit gebeurd. In plaats daarvan verklaarden de door de VS gesteunde groepen niet alleen publiekelijk dat ze een “gedeeltelijk staakt-het-vuren” niet zouden nakomen, waarbij gebieden werden uitgesloten die gecontroleerd werden door de afdeling van Al Qaeda, destijds bekend als Nusra Front, maar sloten zich aan bij het Nusra Front en zijn naaste bondgenoot, Ahrar al Sham. een grote openlijke schending van het staakt-het-vuren door begin april strategisch terrein ten zuiden van Aleppo in te nemen.
Terwijl de Kerry-Lavrov-onderhandelingen over een staakt-het-vuren voortduurden, liet Kerry’s ministerie van Buitenlandse Zaken doorschemeren dat de VS hun bereidheid om druk uit te oefenen op hun Syrische militaire cliënten om zich af te scheiden van de strijdkrachten van Al Qaeda in het noordwesten, koppelden aan een niet nader gespecificeerde Russische concessie aan het staakt-het-vuren, die nog steeds van kracht was. onderhandeld.
Het is nu duidelijk dat waar Kerry op aandrong, datgene was wat de regering-Obama in de huidige overeenkomst typeerde als het ‘aan de grond houden’ van de Syrische luchtmacht.
De banden van Al Qaeda
Nu het land deze concessie van de Russen heeft gekregen, is de cruciale vraag wat de regering-Obama van plan is te doen aan de banden tussen haar eigen militaire cliënten en Al Qaeda in Aleppo en elders in het noordwesten.
President Barack Obama legt een verklaring af over de confrontatie met de terroristische groep ISIL in Syrië, op de South Lawn van het Witte Huis, voorafgaand aan vertrek naar New York, NY, 23 september 2014. (Officiële foto van het Witte Huis door David Lienemann)
Tot nu toe zijn het voornaamste beschikbare bewijsmateriaal voor het beantwoorden van die vraag twee brieven van de Amerikaanse gezant voor de Syrische oppositie, Michael Ratney, aan oppositiegroepen die gesteund worden door de Verenigde Staten. De eerste brief, verzonden op 3 september, nadat het grootste deel van het Kerry-Lavrov-akkoord al was uitgewerkt, lijkt in de eerste plaats bedoeld te zijn om de Syrische gewapende groepen gerust te stellen.
As vertaald door al-Monitor, het beweerde: “Rusland zal voorkomen dat vliegtuigen van het regime vliegen, en dit betekent dat er door het regime geen bombardementen zullen plaatsvinden op gebieden die door de oppositie worden gecontroleerd, ongeacht wie er in het gebied aanwezig is, inclusief gebieden waar Jabhat Fateh al Sham [de nieuwe naam aangenomen door het Nusra Front van Al Qaeda] is aanwezig naast andere oppositiefracties.”
Ratney bevestigde dat de VS in ruil daarvoor “Rusland coördinatie van onze kant zouden aanbieden om Al Qaeda te verzwakken.” Maar hij verzekerde Amerikaanse cliënten ook dat hun belangen onder de nieuwe overeenkomst beschermd zouden worden.
“Wij zijn van mening dat dit staakt-het-vuren sterker moet zijn”, schreef hij, “omdat het moet voorkomen dat Rusland en het regime de oppositie en burgers bombarderen onder het voorwendsel dat het Jabhat al Nusra treft.”
De brief van Ratney maakt geen melding van enige vereiste voor de gewapende oppositie om afstand te nemen van hun Al Qaeda-bondgenoten of zelfs hun militaire relaties te beëindigen, en impliceert dus dat zij dat niet hoeven te doen.
Maar in een vervolgbrief, ongedateerd maar blijkbaar verzonden op 10 september, na de voltooiing van de nieuwe Kerry-Lavrov-overeenkomst, schreef Ratney: “Wij dringen er bij de rebellen op aan afstand te nemen en alle banden met Fateh van Sham, voorheen Nusra, te verbreken. Front, anders zullen er ernstige gevolgen zijn.”
Het verschil tussen de twee berichten is duidelijk dramatisch. Dat suggereert dat een van de laatste concessies die Kerry tijdens de bijeenkomst van 9 september met Lavrov deed, zou kunnen zijn geweest dat er met precies dat soort taal een boodschap naar Amerikaanse militaire cliënten zou worden gestuurd.
Het geheel van de twee brieven van Ratney onderstreept de terughoudendheid van de Verenigde Staten om hun Syrische cliënten een ultimatum te stellen, ongeacht hoe duidelijk zij betrokken zijn bij Al Qaeda-operaties tegen het staakt-het-vuren. Afgelopen voorjaar heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken nooit publiekelijk commentaar geleverd op de deelname van de door de VS gesteunde gewapende groepen aan het Nusra Front-offensief, wat in strijd is met het staakt-het-vuren, waardoor er feitelijk politieke dekking voor werd geboden.
Het besluit van door de VS gesteunde gewapende groepen in maart om het staakt-het-vuren te trotseren werd genomen in de wetenschap dat Turkije, Qatar en Saoedi-Arabië hadden ingestemd met het bevoorraden van de door het Nusra Front geleide commando’s in het noordwesten en zelfs hadden voorzien in schoudervuur van grond tot land. luchtraketten naar Nusra's nauwe bondgenoot Ahrar al Sham.
De twijfelachtige rol van Turkije
De recente beleidswijziging van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan in de richting van toenadering tot Rusland en zijn toespraak over het beëindigen van de oorlog in Syrië worden gevoed door de vastberadenheid om te voorkomen dat de Syrische Koerden een verenigd Koerdistan langs de Turkse grens vestigen.
De Russische president Vladimir Poetin en de Turkse president Recep Tayyip Erdogan tijdens een persconferentie in Turkije op 1 december 2014. (Foto van de Russische regering)
Henry Barkey van het Wilson Center, een vooraanstaand specialist op het gebied van Turkije, vertelde vorige week op een door het Midden-Oosten Instituut gesponsorde bijeenkomst dat Erdogan’s Syrië-beleid ‘90 procent over de Koerden gaat’.
Maar Erdogan lijkt niet bereid om het tapijt onder de Turkse cliëntgroepen in Syrië vandaan te trekken. In feite heeft Turkije in juli plotseling zijn retorische verschuiving ten aanzien van Syrië teruggedraaid, net toen de nieuwe naam Jabhat Fateh al Sham voor de eerste keer onthulde dat het op het punt stond zijn grote offensief tegen Aleppo te lanceren.
De binnenlandse politieke context van het Amerikaanse Syrische beleid blijft sterk vijandig tegenover eventuele gezamenlijke Amerikaanse operaties met Rusland die gevolgen zouden kunnen hebben voor door de VS gesteunde anti-Assad-cliënten, ook al wordt nu algemeen erkend dat deze strijdkrachten zijn “gemarmerd” met troepen van Al Qaida. vooral in Aleppo.
Tijdens de lente en zomer rapporteerden Reuters, The Washington Post en andere mediakanalen een reeks klachten van het Pentagon en de CIA over de plannen van Obama om met Rusland een overeenkomst over Syrië te bereiken die de Verenigde Staten zou verplichten samen te werken tegen de Syrische franchise van Al Qaeda. . Deze klachten voerden aan dat de Russen niet te vertrouwen waren en dat ze van plan waren om door de VS gesteunde groepen aan te vallen in een proxy-oorlog.
De werkelijke redenen voor deze aanvallen op de onderhandelingen met Rusland waren echter meer bekrompen. Het Pentagon is vastbesloten vast te houden aan de lijn dat Rusland een gevaarlijke bedreiging vormt en overal krachtig tegen moet worden bestreden. De clandestiene dienst van de CIA wil al lang een agressiever programma van militaire hulp aan zijn Syrische cliënten, wat een grote geheime operatie van de CIA zou zijn.
Dus hoewel de nieuwe overeenkomst oproept tot Amerikaanse “coördinatie” met Rusland van luchtaanvallen tegen Al Qaeda-troepen, kan van de regering-Obama worden verwacht dat zij bezwaren zal opperen wanneer zij ziet dat een voorgestelde operatie te dicht in de buurt zou komen van doelen die verband houden met haar cliënten. Anders zouden er zeker meer lekken van tegenstanders van de overeenkomst in het Pentagon en de CIA – of zelfs op het ministerie van Buitenlandse Zaken – volgen.
Gareth Porter is een onafhankelijke onderzoeksjournalist en winnaar van de 2012 Gellhorn Prize voor journalistiek. Hij is de auteur van het onlangs gepubliceerde Gefabriceerde crisis: het onvertelde verhaal van de nucleaire angst in Iran.
Zullen de leiders van het Congres deze Pentagon/Obama-waanzin niet stoppen? Spreek het Amerikaanse volk alstublieft eerlijk aan.
Assad uit Syrië stuurt een bericht naar westerse functionarissen uit de heroverde stad – Engelse onderzeeërs, 3 min.
https://www.youtube.com/watch?v=nQ012KHURgM&feature=youtu.be
Ik begrijp niet waarom Rusland zich heeft aangemeld voor een nieuw staakt-het-vuren, in principe onder dezelfde voorwaarden als die van eerder dit jaar, behalve met een extra concessie van hun kant met betrekking tot het aan de grond houden van de Syrische luchtmacht.
De laatste diende als een kans voor Al Qaeda om zich te hergroeperen en te herbewapenen met dank aan de VS en vrienden, waarbij de VS dezelfde valse poging deden om de ‘goede rebellen’ ertoe te brengen zich uit Nusra te bevrijden.
Ik geloof niet dat Lavrov een 'fool me tweemaal'-dwaas is, dus ik begrijp niet helemaal wat hier aan de hand is.
AAN DAVID G...'WAAROM?'...
De VS (Kerry) klaagt (!!) dat Rusland Syrië zover moet krijgen dat het zijn activiteiten staakt
bombardementen enz. als voorwaarde voor “overeenkomst”. Wat onduidelijk is, is dat
Rusland eiste een afscheiding van Al Nusra (filiaal van Al Qaeda).
zogenaamde “rebellen” (tegen Assad???) waar de VS in voorzien
wapens. Ik neem aan dat er zo'n overeenkomst was, terwijl er geen was
bevestiging. Dit werd uiteraard niet gerapporteerd in de VS en West.
1. Het is onzinnig om van één land te vragen een derde soeverein te steunen
natie om van het land te eisen dat het zijn verdediging leidt enz. (Moeten de VS
VRAAG Israël om...enz.??)
2. De VS zijn niet in staat Al Nusra te scheiden van de zogenaamde terreurgroepen
“rebellen” (“oppositie”) omdat ze dat virtueel zijn
identiek. En de VS weten dit.
3. Rusland “ging akkoord” in de wetenschap dat de VS dat niet zouden doen
en kon zijn deel van de overeenkomst niet nakomen (scheiding
van al Nusra van “rebellen”).
4. Uiteraard moeten de VS hun oprechte steun betuigen
van de soevereine natie Syrië die nu wordt aangevallen en binnengevallen
door buitenlandse naties en terroristische groeperingen. De VS zouden moeten voorzien
wapens, inlichtingentechnologie enz. aan de Syrische regering
(pejoratief “regime” genoemd, zoals het “regime” van Obama).
Dit zal niet gebeuren, zoals vooraf bekend is. Het c gemaksvuur
– als die er ooit was? – zal niet door Rusland worden verslagen
(wiens steun aan Syrië al vele jaren bestaat) maar DOOR DE VS.
—-Peter Loeb, Boston, MA. ONS
Ik denk dat dit de rebranding van het Nusra Front op dit moment verklaart.
Een artikel op de CNN-website citeert een “Syrië-expert Charles Lister” die zei: “… ‘de potentiële dreiging van Amerikaanse en Russische luchtaanvallen oefende druk uit op het senior leiderschap van de groep’ om de verandering door te voeren.”
Ook uit het artikel: “De rebranding is door velen in de internationale gemeenschap afgedaan als niet meer dan een window dressing.”
http://www.cnn.com/2016/08/01/middleeast/al-nusra-rebranding-what-you-need-to-know/
“Zaaiers van tweedracht”
In de Koran (mijn vertaling in 2:12) vinden we het volgende:
“En als iemand tegen hen zegt: ‘Zaai geen onenigheid in de wereld.’
aarde', antwoorden zij: 'Wij proberen alleen maar mensen te brengen
samen'. In werkelijkheid zijn het zaaiers van weggooien, maar
zij weten het niet.”
(Opmerking: omdat ik geen moslim ben, wordt dit uit de context geciteerd. Excuses.
Buiten de context dient het hier het doel goed.
De belangrijkste uitzondering is dat ze het weten. Maar al te goed!!!)
Zelfs zonder enig bevestigend detail of achtergrond was het duidelijk
Het is duidelijk dat deze “overeenkomst” (het huidige “staakt-het-vuren”) dat wel is
helemaal niets. Een bijna zielig klein artikel in Boston
De krant citeerde Kerry als volgt: “De oppositie moet stoppen
zich vermengen met Al Nusra.” Absoluut absurd. Secretaris Kerry
weet heel goed wat er aan de hand is (zie Porter hierboven).
Dit werd samen met Kerry’s waarschuwing (?) aan “de oppositie” gerapporteerd
dat ze “MOETEN stoppen met zich te vermengen met Al Nusra”. Zit hier een grap in?
dat ik gemist heb?? En de vaak herhaalde verklaring dat Syrië en
Rusland is verantwoordelijk voor alle 450,000 doden enz. enz. Kennelijk
vanuit Kerry's perspectief heeft er nooit een invasie plaatsgevonden, de CIA
en andere buitenlandse mogendheden hebben nooit buitenlandse indringers van Syrië geholpen,
deze indringers (inclusief Al Nusra natuurlijk) nooit
iemand vermoord, enzovoort. Blijkbaar werden ze verwelkomd met
bloemen en gejuich van de Syriërs die hun bevrijding verwelkomen
of zoiets. Er is nooit een unanieme VN-veiligheid geweest
Resolutie van de Raad waarin de “terroristen” worden veroordeeld.
(Als Canada door buitenlanders zou worden binnengevallen, zouden de VS dat uiteraard doen
wapens leveren aan de zogenaamde “oppositie” die de controle had
Montreal…ik betwijfel dat!)
Het artikel van Gareth Porter biedt achtergrondinformatie met zijn gebruikelijke nauwkeurigheid
en genialiteit waarvoor we allemaal dankbaar zouden moeten zijn
moe van het dankbaar zijn jegens G. Porter... Hij faalt zelden.)
Kortom: er komt geen staakt-het-vuren, geen “overeenkomst”.
De VS en hun vrienden zijn nog steeds aan het bijkomen van het feit dat
Rusland en Syrië winnen. De trucs (“overeenkomst”) van
de VS zullen dat niet volhouden en dat is ook niet de bedoeling
uitstel. In plaats daarvan Rusland en het “kwaadaardige” Syrië, dat dat niet doet
zoals een invasie en een aanval op de hoofdstad
de grote bezette steden zullen de schuld krijgen van de VS en
Westen. Voorbereiding op deze toegenomen demonisering is wel zo
ongetwijfeld al in de maak.
—-Peter Loeb, Boston, MA, VS
Een mooie opmerking over een mooi stukje reportage. Ik zal deze keer niet kibbelen, omdat ik Gareth, wiens recente werk hard nodig is, niet wil ontmoedigen.
De dans met Terror gaat door.
Waarom dit valse 'staakt-het-vuren' dat met opzet is gestructureerd om te mislukken nadat Obomber's hoofdhelikopters wat tijd hebben gekregen om zich te hergroeperen en te herladen? Om de Amerikaanse kiezers voor de gek te houden door te denken dat Obomber, en, volgens de commutatieve eigenschap van de Amerikaanse politiek, de Democraten, en met name Killary Clinton, in wezen een stel vredelievende mensen zijn op wie je veilig kunt stemmen. Al dit gepraat over Killary als oorlogshavik is gewoon veel bushwa, heb ik gelijk? Niemand houdt tenslotte van luidruchtige, onaangename mensen zoals Donald Trump, die geneigd is de gevoelens van mensen te kwetsen. Nu allemaal samen – jij ook, Bashar – oh, Heer, kumbaya! (Aanbieding kan na 8 november 2016 worden gewijzigd. Kom nu in actie.)
Een lichte hand…..Houd de bal in de gaten (msm)….het is Israël weer in de schaduw…….verkoop je kinderen aan de hoogste bieder…
Ik ben een sympathisant van Rusland. Ik denk niet dat Poetin slechter is dan Obama, Clinton, Hussein, Netanyahu, Merkel, Kim of welke andere nationale leider dan ook uit het heden of verleden. In feite is hij rationeler in zijn publieke retoriek dan wie dan ook de laatste tijd op het podium.
De cognitief dissonante olifant in de kamer is natuurlijk dat de door de VS gesteunde rebellen strategisch en materieel verbonden zijn met Amerika's zogenaamde aartsvijand Al-Qaeda. Afgezien van de leugenachtigheid is het werkelijk verbazingwekkend hoe succesvol de Amerikaanse politieke en nieuwsverslaggevingscultuur erin slaagt te verzekeren dat dit brutale feit geen operationele waarde of functie heeft in de politiek, dat wil zeggen dat het geen betekenis heeft buiten de schaduwwereld die profiteert van de alliantie. Hoeveel Amerikanen weten dat het sociale en politieke wereldbeeld van de ‘gematigde rebellen’ feitelijk hetzelfde is als dat van de Taliban? Hoevelen hebben gemerkt dat de aartsvijand niet langer Al-Qaeda of zelfs ISIS is, maar nu Rusland en China?
Het succes van de Amerikaanse politieke en nieuwsverslaggevingscultuur op het gebied van misdaden door nalatigheid en gekunstelde onzin is werkelijk verbazingwekkend.
De Amerikaanse Vredesraad presenteerde bij terugkeer uit Syrië het volgende. De wreedheid van de sancties en de verkeerde benaming ‘burgeroorlog’ worden aan het licht gebracht, evenals de feiten over de geroemde ‘gematigde’ terroristische huurlingen ‘rebellen’.
http://youtu.be/c8JppJyVxYU
Ik denk dat het NBC-‘interview’ van Assad deze zomer fascinerend is:
http://www.veteranstoday.com/2016/07/14/president-al-assads-interview-with-nbc-news/
Een mooie bijdrage aan eerlijke journalistiek. Een tegengif voor de nostrumverhalen die door de reguliere media aan de Amerikanen worden voorgeschoteld.