De New York Times begroette Bernie Sanders’ lancering van Our Revolution met een rapport over personeelsproblemen terwijl andere media het negeerden, maar een echt probleem was het stilzwijgen van de senator over de eeuwige oorlog, zegt Norman Solomon.
Door Norman Solomon
Terwijl Bernie Sanders op briljante wijze het Trans-Pacific Partnership binnendrong tijdens de livestream-lancering van de Our Revolution-organisatie op woensdagavond, zond CNN een telefonisch interview uit met Hillary Clinton en interviewde MSNBC de campagneleider van Donald Trump.
Dat vat het contrast samen tussen de blijvende waarde van de Bernie-campagne en de fixatie van de bedrijfsmedia op het politieke establishment. Gelukkig zal Onze Revolutie niet afhankelijk zijn van de reguliere media. Dat gezegd hebbende, was het debuut van de groep niet alleen een voorafschaduwing van een groot potentieel, maar ook van echte valkuilen.
Een bord tijdens een Bernie Sanders-bijeenkomst in Washington DC op 9 juni 2016. (Photo credit: Chelsea Gilmour)
Zelfs de beste verkiezingscampagnes zijn niet echt ‘bewegingen’. Idealiter versterken campagnes bewegingen en omgekeerd. Zoals Bernie vaak heeft benadrukt, komen essentiële veranderingen niet alleen van het Congres vanwege wie er gekozen is; Die veranderingen zijn op de lange termijn afhankelijk van een sterke druk vanuit de basis.
Het is allemaal ten goede dat Onze Revolutie progressieven in het hele land aanmoedigt om ver vooruit te plannen voor effectieve verkiezingsraces, of het nu gaat om het schoolbestuur, de gemeenteraad, de wetgevende macht van de staat of het Congres. Te veel progressieven hebben verkiezingscampagnes als impulsartikelen behandeld, zoals snoeprepen bij de kassa.
Er liggen kansen voor campagnes die net zo goed gefinancierd zouden kunnen worden als de presidentiële race van Bernie, uit vele kleine online donaties. Maar afgezien van de presidentiële races is de verkiezingspolitiek overwegend lokaal – en daarin schuilt een gevaar voor Onze Revolutie.
Een uniforme reeks standpunten in het hele land kan nuttig zijn; eveneens publiciteit en fondsenwerving voor kandidaten over de staatsgrenzen heen. Maar soms is in het volle zicht verborgen een basisfeit: Nationale steun wint geen lokale verkiezingen. Lokale steun aan de basis doet dat wel.
Steun aan Onze Revolutie zal bijna waardeloos zijn, tenzij mensen diep betrokken zijn bij langdurig activisme in lokale gemeenschappen – relaties opbouwen, actief een breed scala aan aanhoudende progressieve inspanningen ondersteunen, de basis ontwikkelen voor een verkiezingscampagne die (winnen of verliezen bij verkiezingen) Day) zal bewegingen versterken.
Vroeg of laat zal er waarschijnlijk een soort cultuurclash ontstaan wanneer activisten voor sociale verandering betrokken raken bij een serieuze verkiezingscampagne. Het kandidaat stellen voor een ambt brengt prioriteiten met zich mee die afwijken van sommige tendensen van bewegingsactivisme (zoals ik geleerd toen hij zich vier jaar geleden kandidaat stelde voor het Congres). De urgentie en praktische aspecten van verkiezingscampagnes zijn niet altijd verenigbaar met hoe progressieve basisgroepen doorgaans functioneren.
Als 501c4-organisatie zal Our Revolution geen campagnes voeren. In plaats daarvan zal het geld inzamelen en ondersteuning bieden voor campagnes, terwijl het wettelijk verboden is om met hen te 'coördineren'. En – het meest dreigend met de dringende noodzaak om de TPP in het Congres te stoppen tijdens de lame-duck-sessie – zou onze revolutie een groot verschil kunnen maken in het onder druk zetten van wetgevers over belangrijke kwesties.
Over het geheel genomen zette het livestreamdebuut van Our Revolution een geweldige erfenis voort van de Bernie-campagne van het onderwijzen en agiteren met vitale progressieve standpunten over cruciale zaken als economische rechtvaardigheid, institutioneel racisme, klimaatverandering, Wall Street, handelsovereenkomsten met bedrijven en gezondheidszorg.
Stilte over oorlog
Maar tijdens de livestream van Our Revolution bleef de oorlog onvermeld. Dat gold ook voor de uitgaven van het Pentagon. Dat gold ook voor de winsten die het bedrijfsleven maakte uit het enorme Amerikaanse militaire budget.
Amerikaanse mariniers verlaten 's nachts een kamp in de Afghaanse provincie Helmand. (foto Ministerie van Defensie)
In die zin was de avond een stap achteruit voor Bernie. Nadat hij tijdens de eerste maanden van zijn campagne afgelopen zomer het buitenlands beleid en militaire kwesties vrijwel had genegeerd, bekritiseerde hij geleidelijk de staat van dienst van Hillary Clinton als het gaat om het steunen van ‘regime change’.
In het vroege voorjaar, tijdens de voorverkiezingen in New York, riep hij prijzenswaardig op tot een evenwichtig beleid jegens Israël en de Palestijnen. Hoewel hij tijdens de campagne nooit meer dan enkele korte, vluchtige klappen uitdeelde aan het militair-industriële complex, uitte Bernie wel een aantal waardevolle kritieken op het buitenlands beleid.
Maar vanaf het debuut van Our Revolution, inclusief de 49 minuten durende toespraak van Bernie, zou je geen idee hebben dat de Verenigde Staten hun vijftiende jaar van voortdurende oorlogvoering aan het voltooien zijn, zonder dat er een einde in zicht is.
Helaas kan het nodig zijn om de petitie kopte “Bernie Sanders, spreek je uit: militarisme en macht van het bedrijfsleven voeden elkaar”, die 25,000 mensen twaalf maanden geleden op een RootsAction-webpagina ondertekenden:
“Senator Sanders, we zijn enthousiast over de krachtige uitdaging die uw presidentiële campagne biedt aan de macht van het bedrijfsleven en de oligarchie. Wij dringen er bij u op aan om u uit te spreken over de manier waarop deze verweven zijn met militarisme en aanhoudende oorlog. Martin Luther King jr. hekelde wat hij ‘de waanzin van het militarisme’ noemde, en jij zou hetzelfde moeten doen. Zoals u in uw toespraak voor de SCLC zei: 'Dit is niet het moment om klein te denken.' De onwil om de waanzin van het militarisme aan te vechten, is klein denken.”
Zoals de petitiepagina opmerkte, bracht Dr. King “expliciet en nadrukkelijk de kwesties van economisch onrecht in eigen land in verband met oorlog in het buitenland.” In een samenleving die wanhopig behoefte heeft aan ‘adequate fondsen voor programma’s voor economische gelijkheid en sociale rechtvaardigheid’, blijft de uitdaging duidelijk: ‘Het overwinnen van het militarisme is net zo belangrijk als het overwinnen van de oligarchie. Het één kan niet zonder het ander.”
Als Bernie en Onze Revolutie de huidige realiteit van ‘de waanzin van het militarisme’ blijven ontwijken, zal hun politieke agenda aanzienlijk beperkter zijn dan wat onze revolutie nodig heeft voor een werkelijk progressieve toekomst.
Norman Solomon, nationaal coördinator van het Bernie Delegates Network, is medeoprichter van de online activistengroep RootsAction.org. Zijn boeken omvatten Oorlog gemakkelijk gemaakt: hoe presidenten en experts ons dood blijven draaien. Hij is de uitvoerend directeur van het Institute for Public Accuracy.
Ik maakte me vanaf het begin zorgen over een paar dingen over Bernie, maar was zo opgewonden dat er eindelijk een extreem populaire senator was die het publiek wakker maakte voor de serieuze bedrijfsovername die we hebben meegemaakt. Dus zette ik mijn zorgen opzij en werd een sterke voorstander van Bernie.
Mijn grootste zorgen waren aanvankelijk 1) dat hij enigszins agressief was ten aanzien van oorlog, 2) zijn onwil om de inwoners van Burlington, VT, te helpen. zich verzetten tegen de verkrachting van hun luchtruim door de luchtmacht met de riskante, extreem luide F-35, en 3) zijn onwil om persoonlijk met de leiders van Move To Amend (MTA) te spreken over het wijzigen van de grondwet om het grote geld uit onze politiek te halen .
Het door de MTA voorgestelde amendement is beter dan zijn eigen amendement (of een van de vele andere voorgestelde amendementen), omdat het het enige is dat duidelijk en ondubbelzinnig een einde maakt aan de “corporate personhood” en aan het feit dat geld wordt gedefinieerd als spraak. Beide concepten moeten volledig geëlimineerd worden om te voorkomen dat bedrijfsjuristen mazen in de bewoordingen ontdekken, die ze groot genoeg kunnen maken om er met hun zakenvliegtuigen doorheen te vliegen.
Toen maakte ik me ernstige zorgen toen hij niet eens reageerde op de uitnodiging van Jill Stein om presidentskandidaat te worden, met haar als vice-president running mate voor de Groene Partij. Als hij dat had gedaan, zou hij er zeker van zijn geweest dat hij de algemene verkiezingen op grote schaal had gewonnen. Dus toen hij niet eens reageerde, hernieuwde dat mijn twijfels.
Hoe dan ook, ik ben dankbaar dat hij de doos van Pandora heeft geopend zodat het publiek de wreedheden kon zien die zich achter het nepfront van de Democratische Partij afspelen. Nu kan iedereen zien dat de Republikeinse en Democratische Partij zowel de rechter- als de linkerhand zijn van de megabedrijven die het voor het zeggen hebben in onze politiek door hun eigendom van onze belangrijkste media, scholen, het leger, de wetgevende macht, de rechterlijke macht en het strafrecht. en uitvoerende takken van de overheid.
Dus wat moet ik nu doen?…….. Ik ben van plan om op alle mogelijke manieren voor te stemmen en deze te steunen…. Jill Stein als president, en ELKE ECHTE PROGRESSIEVE RUNDER VOOR ELK KANTOOR OP ELK OVERHEIDsniveau (inclusief gouverneurs, schoolbesturen, sheriffs, gemeenteraden, provinciebesturen, enz.).
Jill heeft nooit ergens over getwijfeld en steunt krachtig alles wat ik denk dat we moeten doen om de leiding over onze regering over te nemen, zodat we worden wat we hebben beweerd (maar niet hebben) sinds het ontstaan van onze natie. een regering werkelijk van, door en voor “wij, het volk”.
Ik weet dat we deze keer waarschijnlijk niet zullen winnen. Zelfs als we erin slagen het momentum van onze beweging te herstellen, zullen de algemene verkiezingen zeker net zo vervalst zijn (wat betreft onderdrukking en diefstal van stemmen via talloze tactieken) als de Democratische voorverkiezingen. Maar totdat we ons niet langer laten manipuleren door de bedrijfsstrategie om ervoor te zorgen dat er een “Trump” (of iemand die net zo eng is) is die ons dwingt om op de bedrijfskandidaat te stemmen, zullen we niet de revolutie krijgen die we willen.
En Hillary Clinton zit stevig in de zak van de bedrijfsbelangen. Elke rechter van het Hooggerechtshof die zij benoemt, zal NIET progressief zijn. Ze praat misschien wel wat ze zegt, maar ze zal niet de daad bij het woord voegen en hetzelfde zal vrijwel zeker gelden voor elke rechter die ze benoemt.
Onze revolutie = Occupy 2.0 = nulset.
Bernie bewees wat hij was toen hij Clinton ruim een week voor de conventie steunde.
Hij moet gewoon stilletjes weggaan. Het imperium heeft geen nut meer voor hem, hoewel hij de dienst heeft bewezen door de Democratische partij te ontmaskeren voor wat ze is. Bedankt Bernie.
https://therulingclassobserver.com/2016/05/17/how-liberals-and-conservatives-like-thier-democracy/
Assange heeft de Democratische Partij ontmaskerd voor wat ze is
Norman, jij en ik hadden onze meningsverschillen toen ik je kende bij KBOO, maar ik ben het over deze kwestie volledig eens.
Wie is senator Sanders?
Mijn excuses voor het feit dat ik Counterpunch meerdere keren op dit forum als kritisch over Sanders heb bestempeld. Het is op de een of andere manier heel triest en vervelend om te zien hoe hij zichzelf nog steeds in de schijnwerpers probeert te zetten met wat nu een vermoeide oude standaard met twee gezichten is. Als het credo weg is, is het weg.
“Maar vanaf het debuut van Our Revolution, inclusief de 49 minuten durende toespraak van Bernie, zou je geen idee hebben dat de Verenigde Staten hun vijftiende jaar van voortdurende oorlogvoering aan het voltooien zijn, zonder dat er een einde in zicht is.”
Een enorm understatement. 'mericer is oorlog geweest sinds de embryonale stadia en heeft horror en wreedheid toegebracht aan iedereen die zijn roofzuchtige honger naar zakelijke en financiële controle over de wereld in de weg staat.
Als inwoner van Burlington, VT, heb ik de afgelopen twee jaar het bewijs gezien en gehoord van Bernie's en de andere twee leden van de VT Congresdelegatie: senator Leahy's en Cong. Welch's steun voor het Militair-Industrieel-Complex in de gemilitariseerde lucht van de Lake Champlain Valley in de vorm van trainingsoefeningen voor F-2-jagers (zo vaak als 2-16 keer per dag door de VT Air National Guard (gevestigd op de Burlington Airport ): een beangstigend schouwspel en een oorverdovend gebrul boven onze huizen in het dichtstbevolkte gebied van de staat, wat, samen met commerciële overvluchten (“spinnende poesjes in vergelijking) zo schadelijk bleek te zijn voor het gehoor, de gezondheid en de kwaliteit van En als dat nog niet genoeg bewijs was van de boosaardigheid die de burgers van Burlington werd aangedaan, lobbyde Sanders-Leahy-Welch om de opvolger van de F-2 te brengen, de F-3, naar Burlington. Deze MIC-bedrog en politieke capitulatie werd aan het licht gebracht in de coverstory van The Atlantic (januari 150) door James Fallows, die ons vertelde dat elke F-16 $35 miljoen en $2014/uur kost om te vliegen... De aanhoudende protesten van de publieke protestorganisaties en de mislukte tests van het vliegtuig, maar omdat hun twee rechtszaken werden verworpen. Deze monsters zullen naar verwachting in 35 boven Burlington arriveren om het luchtruim verder te militariseren en de mensen daaronder lastig te vallen. Dus nadat ik alles in het werk had gesteld om deze aanval te stoppen en daar niet in slaagde, verkocht ik vorige maand mijn huis in Burlington en verhuisde naar New Hampshire. Ik steunde Bernie niet omdat ik tot de conclusie kwam dat het voor hem onmogelijk zou zijn om ook maar één van zijn beloften, van gezondheidszorg tot collegegeld, waar te maken als hij niet het lef had om op te staan tegen de MIC en hun voortdurende oorlogen, waarbij bloed en schatten werden verspild. Ik zal niet op Trump/de demagoog stemmen, maar beschouw Hillary “de Havik” als bijna net zo gevaarlijk, met haar toewijding aan “regimeverandering” en militaire (“humanitaire”) interventie, die slechts een dekmantel zijn voor economische uitbuiting door de banksters en de rest van de oligarchie die haar hebben uitgekozen en betaald. als degene die hun belangen het beste zal beschermen en behartigen. Maakt Gary Johnson-William Weld (beide tweevoudig gouverneurs van NM en MA) een kans? Er zijn vreemdere dingen gebeurd tijdens deze 102 maanden durende waanzinnige machtstransitiemarathon, waarvan we nog ruim twee maanden te gaan hebben. “¿Quién sabe?
Laat Johnson/Weld en Jill Stein in ieder geval gehoord worden in de debatten.
Alice
Absoluut – KRIJG ZE IN DE DEBATTEN!!!
(Wat is uw strategie om dat te eisen, aangezien het zogenaamd gebaseerd is op peilingen?)
Vind je Johnson-Weld leuk? Mijn voorkeur gaat uit naar Stein. Laten we een STEMPACT sluiten!!
Kunnen we elkaar vertrouwen om niet op Clinton of Trump te stemmen? Ik denk het wel, en bovendien hebben we onze gedeelde afkeer en teleurstelling over Bernie om op voort te bouwen. Dit zou het begin kunnen zijn van een mooie vriendschap….
http://www.votepact.org/
Hoe principiële progressieven samenwerken met gewetensvolle conservatieven.
Uitstekende analyse, ik vermoed dat Bernie weinig interesse heeft in buitenlands beleid en dus zeer weinig kennis heeft. Zijn uitspraak dat Saoedi-Arabië zou kunnen worden ingeschakeld om Daech te bestrijden, getuigt van een adembenemende onwetendheid over de bron van het Wabbanisme.
Toen hij opstond en zei: ‘Ik ben er trots op naast Hillary Clinton te staan…’; hij vernietigde alle autoriteit en integriteit die nog over was, waardoor de herdershondtheorie geloofwaardig werd.
Oorlogszuchter Bernie, beschermer van Bush en Cheney, een progressieve rattenvanger die oorlogszuchtige oorlogsmisdadigers nooit zou uitdagen
Hillary Clinton en Obama.
Ontmoetingen met de onbeschofte Bernie:
Mijn vrouw en ik zeiden hallo tegen Bernie toen hij een paar weken nadat hij zijn kandidatuur had aangekondigd door de straten van Burlington liep.
We feliciteerden hem met zijn hardlopen, waarop hij allemaal glimlachte toen we elkaar de hand schudden.
Ik heb toen gezegd dat ik een punt wilde maken.
Hij zei dat hij het te druk had.
Vervolgens zei ik dat we iemand nodig hebben om de oorlog van Obama tegen Syrië en Rusland te stoppen.
Sanders raakte perplex en begon geïrriteerd te raken.
We waarschuwden hem toen dat ISIS de CIA is,
De Bernie begon in paniek te raken, totaal onbeleefd en gemeen.
Ze zeggen dat we bij hen weg moeten gaan, ze hebben het te druk, enz., enz..
Jaren geleden was ik er getuige van dat de onbeschofte Bernie in paniek raakte toen hij weigerde een jongeman te bezoeken
een vergadering, staande bij de vraag- en antwoordmicrofoon. Bernie weigerde de persoon te bezoeken, omdat
hij wist dat de vraag ging over de noodzaak om Bush af te zetten. Een oudere man die Bernie belde
merkte dat er iets mis was en zei dat Bernie de man moest bezoeken die had gewacht.
Dus de jongen moest Bernie vragen Bush af te zetten, en Bernie twijfelde alleen maar en was onbeleefd en zwaaide met zijn handen
en het verdedigen van Bush.
Bernie is eigenlijk een Neocon die nog steeds het ‘progressieve masker’ van moordenaar Trotski draagt.
Wauw, geweldige reactie!!
Voor Marshall raakte hij perplex omdat het klonk alsof je een LETTERLIJKE oorlog bedoelde, en niet alleen maar een confrontatie met Rusland en Syrië. En hij werd boos omdat je zei: “ISIS is CIA”, omdat het klonk alsof je zei dat het een afdeling van de CIA was die in Syrië werkte, in plaats van een door de CIA bewapende rebellenorganisatie. Hij was niet onbeleefd – JIJ EN JE VROUW waren niet erg duidelijk. Ook was hij beledigd omdat ISIS een serieuze zaak is, en door de verkeerde woorden te gebruiken klonk u als een complottheoreticus, ook al was dat niet uw bedoeling. En de andere keer verdedigde hij Bush omdat hij denkt dat hij incompetent was in plaats van een oorlogsmisdadiger – ik verdedig die dwaas Bush NIET.
Het stilzwijgen over oorlogskwesties houdt waarschijnlijk verband met de algemene uitverkoop van Sanders na een nederlaag, waarvan werd gedocumenteerd dat deze het resultaat was van manipulatie door de kandidaat van wie hij nu de kruiperige supporter is. De kandidaat die hij steunt is tenslotte een gedocumenteerde oorlogsmisdadiger, dus dit zou alle anti-oorlogsverklaringen een schijnvertoning maken zolang hij maar in de zak zit voor de harpij.
Ondertussen geven rapporten over de fondsenwerving aan dat Sanders de shilling van het bedrijfsleven heeft afgepakt (misschien moet hij daarvoor aanzienlijke middelen krijgen). Helaas zou Sanders, zodra hij voor de machtsstructuur zou bezwijken, hoe dan ook in ieder geval beperkt zijn in zijn geloofwaardigheid.
Toen ik gisteravond naar de livestream keek, had ik dezelfde gedachte. Waarom geen melding maken van de voortdurende uitgaven van belastinggeld aan wapens, van bedrijven die wapens verkopen aan andere landen en van de gedachte dat militaire interventie vrede brengt. Teleurstellend.
Het is omdat Sanders een fraudeur is.
WELKE “REVOLUTIE”???
Het artikel van Norman Solomon is to the point.
Het was geen revolutie!
Geen enkele ‘revolutie’ nam het militarisme over.
Geen enkele ‘revolutie’ nam moorden en moorden op zich
buitenlandse landen (drones enz.).
Geen enkele ‘revolutie’ werd geconfronteerd met Amerikaanse invasies en het trotseren ervan
internationaal recht.
Geen enkele ‘revolutie’ confronteerde (VS) Israël met zijn bloedbaden
criminele onderdrukking van de Palestijnen.
Geen enkele ‘revolutie’ heeft de moord op zwarte Amerikanen geconfronteerd
(met training uit Israël – met winst). Geen lid van de
verzonnen zogenaamde “revolutie” SAMEN gedemonstreerd
met degenen die tegen moord protesteerden. In plaats daarvan kregen de zwarten
de gebruikelijke liberale lezing over hoe je moet samenwerken
met de moordenaars die ze tenslotte nodig hadden
"hulpmiddelen". Zoals een dichter ooit schreef: “Wees niet zo
bitter”, zeiden ze.
Een soort “revolutie”.!!!
—-Peter Loeb, Boston, MA, VS