Door Amerikanen te vragen op wie ze verwachten te stemmen in plaats van op wie ze president willen worden, vertekenen opiniepeilers de cijfers in het voordeel van de kandidaten van de grote partijen en helpen ze uitdagers van derde partijen uit te sluiten van cruciale debatten, merkt Sam Husseini op.
Door Sam Husseini
Deze week heeft de tweeledige Commissie voor Presidentiële Debatten aangekondigd welke peilingen zij zal gebruiken om kandidaten uit te sluiten van haar debatten. De CPD zegt dat kandidaten als Gary Johnson van de Libertarische Partij en Jill Stein van de Groene Partij 15 procent moeten halen in opiniepeilingen uitgevoerd door “vijf nationale opiniepeilingsorganisaties” – ABC/Washington Post, CBS/New York Times, CNN/Opinion Research Corporation, Fox News en NBC/Wall Street Journal.
Niet alleen – als meerdere hebben correct betoogde – is de drempel van 15 procent willekeurig en exclusief, maar deze peilingen vragen eigenlijk helemaal niet naar de voorkeuren van kiezers. Ze vragen allemaal: “Als de presidentsverkiezingen vandaag zouden plaatsvinden, op wie zou je dan stemmen?” of een kleine variatie daarop. Wie u wilt of verkiest en wat u in het stemhokje zou doen, kunnen heel verschillende dingen zijn. Deze “publieke opiniepeilingen” meten feitelijk niet de opinie – het zijn niet-opiniepeilingen. Ze stellen een valse hypothese over een toekomstige actie.
Presidentskandidaat van de Groene Partij, Jill Stein.
Een betere vraag van de publieke opinie zou zijn: “Wie wil je president worden” of “Wie wil je het liefst president zijn?” of “Wie is je eerste keuze om president te worden?”
De vraag waar de CPD zich op baseert van deze mediaorganisaties – als deze vandaag wordt gehouden, op wie zou jij stemmen – is daarentegen een tactische vraag. Zoals steeds duidelijker wordt, zijn er veel mensen die graag willen dat de libertaire kandidaat Gary Johnson of de voorgedragen Groene Partij Jill Stein president worden. Velen die bang zijn voor Donald Trump of Hillary Clinton zijn momenteel echter van plan om op Clinton of Trump te stemmen (op basis van wie zij beschouwen als het ‘kleinere kwaad’).
Elk van de dominante kandidaten gebruikt de angst voor de ander om te voorkomen dat de publieke opinie zich manifesteert voor mogelijke kandidaten van derden. Ons stemsysteem zorgt ervoor dat kiezers in de knel komen, waardoor het voor hen moeilijk wordt om op hun ware voorkeur te stemmen. Maar opiniepeilingen zouden daar een verlichting van moeten bieden. Dergelijke peilingen moeten uitwijzen wat het publiek denkt en wil – vooral als het kiesstelsel die keuzes niet toestaat. Maar dat is niet wat er gebeurt. De 'tracking'-vraag die steeds opnieuw wordt gebruikt en geobsedeerd door al deze organisaties, verhult feitelijk de publieke opinie.
En dan gebruikt de CPD, handelend namens de twee grote partijen, dat om kandidaten van derden uit te sluiten van de debatten, waardoor elk publiek denken dat de gevestigde partijen in twijfel trekt verder wordt gemarginaliseerd.
Toen sommige voorstanders van een meer open proces alternatieve criteria voorstelden om te beslissen wie in presidentiële debatten moest worden betrokken, zoals het bepalen of een meerderheid van de respondenten een kandidaat van een derde partij in de debatten wilde hebben, wezen de hoofden van de CPD deze poging af. De toenmalige CPD-directeur en voormalig Republikeinse senator Alan Simpson zei: “De kwestie is wie je president wilt worden. Het gaat er niet om wie je een generale repetitie wilt laten doen en kijken wie de leukste kan zijn tijdens het debat.”
Op dezelfde manier zei Paul Kirk, de toenmalige medevoorzitter van de CPD (nu emeritus medevoorzitter) en voormalig hoofd van het Democratische Nationale Comité: “Het is een kwestie van vermaak versus de serieuze vraag wie je het liefst zou willen zijn. president van de Verenigde Staten."
Maar deze opmerkingen van CPD-functionarissen betekenen dat zelfs de CPD feitelijk heeft gevraagd om de vraag ‘wie wil/wil je liever president worden’, in plaats van de formulering ‘als de verkiezingen vandaag zouden plaatsvinden, op wie zou je dan stemmen’? .
Presidentskandidaat Gary Johnson van de Libertarische Partij.
Wil de Commissie voor Presidentiële Debatten dus voldoen aan de criteria die zij zichzelf heeft gesteld, dan zou de “serieuze vraag” van “wie zou jij het liefst president willen zijn” de opinievraag moeten zijn die als basis wordt gebruikt voor opname in debatten die door de groep worden gesponsord. .
In de laatste dagen van de verkiezingen van 2000 kreeg ik een financier om geld te doneren voor een opiniepeiling, waaruit bleek dat de aantallen voor de kandidaten Pat Buchanan en Ralph Nader verdubbelden als de vraag was wie de kiezer het liefst president zou willen worden, ongeacht hun kansen op succes. winnen, in plaats van de standaard ‘Als de verkiezingen vandaag zouden worden gehouden, op wie zou u dan stemmen?’
Als dat percentage zou blijven bestaan, zou dit betekenen dat de werkelijke cijfers voor Johnson en Stein respectievelijk rond de 18 en 10 procent liggen. Maar waarom zouden we speculeren? Waarom vragen opiniepeilers van de publieke opinie het publiek niet wat ze willen?
Sam Husseini is oprichter van VotePact.org, wat ontgoochelde Democraten en Republikeinen aanmoedigt om samen te stemmen en te stemmen op de derdepartijkandidaten die zij het liefst willen. [Dit verhaal is oorspronkelijk gepubliceerd op https://husseini.posthaven.com/how-presidential-non-opinion-polls-drive-down-third-party-numbers-and-facilitate-debate-exclusion]
Er is een fundamenteel probleem met onze verkiezingen. Het probleem is dat het stemsysteem dat we gebruiken niet genoeg informatie van de kiezers vraagt en geen goede beslissingen neemt als er meer dan twee kandidaten zijn voor een functie. Kiezers wordt alleen gevraagd wie hun eerste keuze is, maar kiezers hebben vaak een tweede keuze; sommige kiezers hebben als belangrijkste prioriteit dat een of meer kandidaten niet worden gekozen.
Kiezers worstelen dus met het systeem dat we hebben. Het is een archaïsch systeem, maar het wordt al sinds het stenen tijdperk, zo niet langer, gebruikt. Het is een gewoonte die we al lang beoefenen en we gebruiken hem ondanks de algemeen erkende tekortkomingen. Het is een systeem dat zeer grote partijen aanmoedigt en dat het op zijn beurt erg moeilijk maakt voor meer dan twee partijen om lang te blijven bestaan. Er zijn betere systemen om te stemmen en het overstappen naar een beter systeem is een van de gemakkelijkste veranderingen die we in ons politieke systeem kunnen proberen aan te brengen.
Gary Johnson zal in alle vijftig staten op de stemming zijn. Dit is geen triviale prestatie in onze moderne “democratie”, en hij zou alleen op deze basis in de debatten moeten worden betrokken.
Tijdens de laatste verkiezingscyclus heb ik twaalf artikelen voor Jill Stein geschreven. Ik bood me vrijwillig aan om alles wat er werd gepubliceerd ter ondersteuning van Jill en/of de Groenen, waar dan ook in het land, te coördineren en vervolgens te laten zien wat er op de Groene site werd gepubliceerd. Ik had het gevoel dat anderen, door de Groenen te laten zien wat er is gepubliceerd, brieven zouden schrijven en zouden proberen meer aandacht voor Jill te krijgen.
Ja, er is een ENORME MAAR. Nadat Jill veel meer had verloren dan wij hadden verwacht, stelde ik voor om online een discussie te houden over wat mensen dachten dat we het goed deden en wat zij dachten dat we het niet goed deden. Het idee was zonder enige reden diepgeworteld.
Ik werd achterdochtig. Wat de Groenen hadden moeten doen, was al vroeg een aantal beroemdheden binnenhalen en hun naamsbekendheid gebruiken om meer mensen binnen te halen. Er was ook een tijd dat Gary Johnson Jills running mate had kunnen zijn. In plaats daarvan leidden ze een heel aardige dame die een activist was, maar absoluut niet iemand was die de kwaliteiten had om in de politieke arena te spelen.
Na een paar van zulke e-mails en enkele vreemde antwoorden raakte ik ervan overtuigd dat er hoog in haar organisatie een ‘mainstream’ mol zat.
Met deze ervaringen op zak zou ik niet op haar stemmen als zij de enige haalbare kandidaat was.
Deze keer is ze de tijd van de dag niet waard, omdat we een reguliere kandidaat hebben die de troepen van over de hele wereld naar huis zal halen, die de dwaze geldverspilling zal stoppen door NIET MEER elk jaar in januari drie miljard dollar aan Israël te geven, die zal springen. start de economie door miljoenen Amerikanen aan het werk te zetten in goedbetaalde banen (meer dan zestigduizend plus uitkeringen en gezondheidszorg)….
Er is geen plaats in deze vergelijking voor een Jill Stein, tenzij ze deze kandidaat begint te steunen. Natuurlijk zal ze dat niet doen – of het nu haar ego is dat graag campagne voert of dat het pure onwetendheid is, ze zal geen campagne voeren voor de enige kandidaat die het verschil zal maken en die zal winnen.
Jill Stein geeft blijk van laag egoïsme en onwetendheid. Sorry dat een ‘reguliere mol’ het voor je heeft verpest. Vertel eens, wie is deze veelbelovende “mainstream” kandidaat?
Waarom zouden de Groenen Johnson hebben als er belangrijke meningsverschillen zijn? Dus tijdens haar eerste run volgde ze niet de beroemdheidsroute? Is dit serieuze kritiek?
Ik denk dat Jill & Greens goed genoeg zijn om mee te rennen (ik stem op haar). Het echte probleem dat ik noemde in het essay ‘Expand Presidential Debats’ hieronder: maakt het een verschil wat we denken en willen? Alles lijkt zo gemanipuleerd en gecontroleerd: het formuleren van vragen, het vormgeven en controleren van het MSM-verhaal, controle van debatten door het R/D-duopolie, hackbare stemmachines, het niet reageren van vertegenwoordigers, spionageactiviteiten van Deep State-agenten om in de gaten te houden te ver "buiten de lijn", enz...
HOE ontworstelen de mensen de ‘macht om te regeren’ uit de handen van ‘het establishment’ van onze tijd, terwijl mensen het steeds meer zien als niet meer dan een misdaadsyndicaat. In onze historische ervaring is er, wanneer “Het establishment” afbrokkelt, sprake van oorlog (1776 verwerping van “Het establishment” van hun tijd, 1860 verwerping van “Het establishment” van hun tijd). Is er een schone pauze beschikbaar?? Ik betwijfel op de een of andere manier of een Gandhi-aanpak zal werken (hij werd geconfronteerd met een versleten, oorlogsmoe imperium dat op dat moment MILJOENEN slachtoffers leed; we zijn er nog niet, en DIT imperium waar we mee te maken hebben, is een transnationale en heimelijke Deep State)
Een vriend op het werk had een simpele suggestie om te controleren hoe de mensen werkelijk stemmen: draag een rood of blauw T-shirt terwijl je in de rij staat om te stemmen en film het met iPhones, zodat het viraal gaat. Ik dacht: "Hé, draag een groen T-shirt, een groene baret of baseballpet, een groene sjaal, een groene St. Patrick's Day-derby, enz. Laten we eens ECHT kijken hoe goed Jill het deed." Welke kleur wordt geassocieerd met Libertariërs? Dit zijn de vier landelijke partijen. Een nationale partij is een partij die op voldoende staatsstemmingen staat om mogelijk 271 kiesmannen te verzamelen. en DAT zouden de criteria moeten zijn voor presidentiële debatten.
Brad Owen – “de etherisering van de productie”
- TER INFO -
UpWing/DownWing en etheralisatie
Dit artikel op Aeon Magazine stelde een nieuwe politieke dichotomie voor, gebaseerd op (zoals altijd) opvattingen over de menselijke natuur en op wat voor soort toekomst we voorbereid zijn.
De nieuwe dichotomie: Groen (of DownWings) versus Zwart (of UpWings). [In tegenstelling tot rood/blauw (of blauw/rood als je Amerikaans bent) links/rechts]
UpWingers (of ‘zwarten’) anticiperen bovenal op een toekomst met een groter energieverbruik. Ze neigen naar technologisch oplossingsisme, hun kijk op de toekomst bevindt zich in het acceleratie-/singularitaire spectrum. Politiek gezien hebben UpWingers de neiging de libertaire visie op vrijheid van Amerikaans rechts te volgen, en de visie van links op de transcendente menselijkheid. Het menselijk potentieel is onbeperkt en chaos kan worden getemd. UpWingers zouden de zorgen van DownWing kunnen wegwuiven als overkomelijk. Zwart is de lucht.
DownWingers (of “Groenen”) anticiperen in het algemeen op een toekomst van verminderd energieverbruik (door efficiëntie of vernietiging, als je wilt). Ze neigen naar het denken over lokalisatie/veerkracht; hun kijk op de toekomst kan variëren van declinistisch tot hackstabiliteit (en in sommige opzichten zelfs acceleratie). Politiek gezien hebben DownWingers de neiging de linkse visie op het communitarisme en het rechtse gevoel voor natuurlijke orde te volgen. De menselijke natuur is beperkt en chaos moet worden vermeden. DownWingers zouden UpWingers ervan kunnen beschuldigen complexe problemen weg te wuiven met het afwijzende antwoord: “We zullen wel iets bedenken.” Groen is de aarde.
Milieuactivisten kunnen DownWing of UpWing zijn, afhankelijk van hun aanpak en aannames. Politiek gezien kunnen we wijzen op een DownWing Right of een UpWing Left of een UpWing Right of een DownWing Left. Ik zou Groen en Zwart gebruiken (veel gemakkelijker om te zeggen), maar Groen betekent al iets voor veel mensen, en praten over “wat zwarten geloven” kan voor buitenstaanders potentieel verwarrend zijn. Dystopieën kunnen UpWing of DownWing zijn (hetzelfde voor Utopias, afhankelijk van de afbeelding). Accelerationisten zouden DownWing kunnen zijn (hoewel ik geen DownWing Singularitarian ben tegengekomen - tenzij je misschien door AI-geïnduceerd catastrofisme meetelt?). Ik weet niet zeker of declinisten op de lange termijn UpWing kunnen zijn - misschien iemand die gelooft dat we de wetenschappelijke overwinning kunnen behalen, maar dat om politieke redenen of zoiets niet zal doen.
Steve Fuller, die deze termen in het Aeon-artikel introduceerde, creëerde deze tweedeling en is zelf een toegewijde UpWinger.
http://www.fogbanking.com/upwing-downwing/
J'hon, ik heb je antwoord hierboven gelezen en ben naar het artikel gegaan ... erg interessant. Bedankt. Ik ben geneigd het eens te zijn met 'we bedenken wel iets...', want dat IS wat mensen meedogenloos DOEN. Heb je “Doorbraakkracht; Hoe kwantumsprong-uitvindingen op nieuwe energie onze wereld kunnen transformeren” door Jeanne Manning? Heb je gelezen over de Searl Effect Generator (SEG)? Kleur mij Groene Upwinger...van gloeilampen tot fluorescentielampen tot LED-lampen = minder energie en minder hoeveelheden materie om een gelijke of grotere luminescentie te krijgen.
Ook; Nikola Tesla, TH Moray, Viktor Schauberger,Dr. Walter Russell, John Keely, Wilhelm Reich, Dr. Robert Adams, Floyd Sweet, Thomas Bearden, John Bedini, Wesley W. Gary, Hans Coler en Edwin Vincent Gray zijn de moeite van het bekijken waard, naast John RR Searl en R. Buckminster Voller.
Stemmen op Jill Stein is de verklaring die moet worden uitgesproken. Het zal er zeker niet voor zorgen dat Clinton wint. Als Trump wint in plaats van Clinton omdat mensen op Stein stemmen, dan zij het zo. De Koningin van Chaos moet verliezen. Het is duidelijk dat de Koningin van Chaos MOET VERLIEZEN.
Chomsky zou het met je oneens zijn. Ik hou van de man, maar ik ben het hier met je eens.
Ik heb veel van Chomsky gelezen, van wie er veel te waarderen is. Ik heb hem ooit een e-mail gestuurd waarin ik mijn waardering uitsprak en kreeg een prettig antwoord.
Ik heb twee belangrijke punten van meningsverschil met hem (ik weet niet wat hij van Clinton denkt, dus dat laat ik terzijde). Zijn visie op Kennedy (en de moord op Kennedy) en op 9 september is verrassend scherp en compromisloos.
Chomsky weet hoe ver hij kan gaan zonder op de zwarte lijst te staan en zijn kleinkinderen te laten vermoorden.
Hij staat kritisch tegenover Kennedy vanwege zijn Koude Oorlog-beleid, en hij heeft kritiek op de complottheorieën van 9 september omdat er GEEN SAMENZWERING IS.
Ol' Hippy – “de niet-gereguleerde bedrijven zijn het probleem. We hebben nu meer regelgeving nodig, niet minder.”
Kapitalisme: een zesdelige serie
Door Ilan Ziv
Aflevering 3: Ricardo en Malthus: Zei je vrijheid?
“Om onkruid te zien groeien waar we vroeger dingen bouwden die in elke General Motors-auto zaten, is gewoon verschrikkelijk.” —Art Reyes, elektricien en voormalig GM-werknemer, Flint, Michigan
In Flint, Michigan is een met onkruid bezaaid perceel het enige dat overblijft van een fabriek waar ooit meer dan 10,000 mensen werkten. In Haïti heeft goedkope gesubsidieerde Amerikaanse rijst de markt overspoeld, waardoor lokale producenten gedwongen zijn hun activiteiten te staken en naar de hoofdstad Port-au-Prince te verhuizen, waar ze moeite hebben om werk te vinden. In Ghana heeft de “structurele aanpassing” van het Internationale Monetaire Fonds geleid tot de verkoop van publieke activa aan buitenlandse investeerders en een markt die overspoeld werd met goedkope import.
Al deze gebeurtenissen zijn terug te voeren op het denken van twee mannen geboren in de 18e eeuw: David Ricardo en Thomas Malthus.
Ricardo was een effectenmakelaar die het idee van comparatief voordeel ontwikkelde: dat landen zich moesten specialiseren en door middel van handel in elkaars behoeften moesten voorzien. Malthus was de demograaf die vreesde dat een bevolkingsexplosie ertoe zou leiden dat de wereld tegen 1890 zonder voedsel zou komen te zitten, en werkte samen met Ricardo om de publieke hulp aan de armen af te schaffen om zo een mobiele en gemotiveerde beroepsbevolking te creëren.
Samen zouden ze de samenleving herstructureren naar het beeld van de markt. Maar de oorsprong van de internationale handel is verre van vrij. Het ging om zware subsidies, marktbescherming en de lopen met geweren gericht op recalcitrante naties.
http://www.icarusfilms.com/new2015/capi.html
R. Buckminster Fuller weerlegde Malthus min of meer met zijn “versnelling van de etherrealisatie van de productie” (ik weet niet zeker of dit het exacte citaat is). Kort gezegd zei hij dat, vanwege onze leercurve, onze algemene trend erin bestaat dat we meer ‘werkacties’ per bepaalde tijdseenheid kunnen uitvoeren, waarbij we minder energie verbruiken en daarbij minder kilo’s materiaal gebruiken (een soort trending- richting het onbereikbare punt om alles ogenblikkelijk te doen zonder daarbij energie of materie te gebruiken). De technologische basis bepaalt hoeveel mensen een bepaald stuk land kan onderhouden… een samenleving van jagers en verzamelaars heeft MEER vierkante kilometers land nodig om te kunnen leven dan een geavanceerde technologische samenleving. Natuurlijk moeten we er ‘fuller-smart’ in zijn (het punt van zijn ‘Synergetics’-boeken), wat vrijwel de blinde, slingerende, grijpende, piraterij, ‘vrije markt’-methoden van het kapitalisme elimineert.
Brad Owen – “De technologische basis bepaalt hoeveel mensen een bepaald stuk land kan ondersteunen…
Die basis werd geprojecteerd door IG Farben, de fascist/alchemist/techneut/dood-door-gas-beul.
Malthus moet trots op hem zijn. De eliminatie van mensen vordert met vastberadenheid door de vooruitgang van de wetenschap. (door de mens veroorzaakte ziekten, GE-bugs, bijvoorbeeld.)
https://www.britannica.com/topic/IG-Farben
Zoals ik zei; we moeten “vollediger slim” zijn over onze geavanceerde technologische basis, er mag geen “onzichtbare hand” spelen.
Noch mag de zichtbare Hand van het Kwaad tussenbeide komen.
Malthus ondersteunde alleen het snijden van voorraden aan de armen om massale hongersnood te voorkomen. Hij had niet fundamenteel ongelijk, en iedereen die anders denkt, krijgt ongelijk door de hongersnood in de ontwikkelingslanden. Hij zei niet dat de wereld in 1890 zonder voedsel zou komen te zitten, maar dat er op die datum massale hongersnood zou plaatsvinden. Ik weet dat je dat bedoelde, maar de reden dat dat niet gebeurde was vanwege betere landbouwtechnieken in de 19e eeuw, en na de Groene Revolutie van de jaren zestig en zeventig – iedereen weet dat de Groene Revolutie de dood van miljoenen mensen heeft voorkomen.
Uw geloofwaardigheid en die van Jhon Doe II wordt vernietigd door uw antisemitisme. Is dat de echte reden dat je Ricardo haat?
Ik woon in NM en ken Gary Johnson en hij is een echte schutter. Maar vandaag de dag zijn het milieu en oorlogen mijn focus. Het feit dat Johnson een libertariër is, is geheel voor individuele vrijheid en zou een haalbare keuze kunnen zijn voor het electoraat. de niet-gereguleerde bedrijven zijn het probleem. We hebben nu meer regelgeving nodig, niet minder. Ik was als het ware mijn spreekwoordelijke handen en ga groen; een keuze die niet slechter kan zijn dan we nu hebben; dat is een eindeloze oorlog en groeiende strijd over de hele planeet. Het wordt tijd dat oorlogen eindigen en er een vredesplan voor in de plaats komt. In het belang van mensen met kinderen, die heb ik niet, ik hoop dat de planeet over 50 jaar de moeite waard is om van te leven, ik heb ernstige twijfels, ik wens je het allerbeste en stem zo goed als je kunt op de verschrikkelijke hardlopers van dit jaar.
Je bent een eervol mens, je hebt geen kinderen en toch wil je het beste voor anderen, dat is beslist bewonderenswaardig. Bill Bodden bracht ooit ter sprake hoe zelfs een nee-stem voor een van de twee grootste partijen het politieke kapitaal van de winnaar vermindert. Als er niets anders is, zal het je van elk schuldgevoel verlossen als alles misgaat. Bovendien wordt van een kiezer verwacht dat hij stemt voor datgene waar hij of zij in gelooft, en niet tegen een stem tegen de andere kandidaat, waar je toch echt niet mee om kunt gaan. Als Jill Stein meer dan vijf procent van het stemgerechtigde electoraat zou krijgen, kan de Groene Partij bij de volgende verkiezingen federale campagnefinanciering aanvragen. Wat nog meer een goed idee is, is om kandidaten van de Groene Partij te gaan steunen in elk ambt, van hondenvanger tot de gouverneur van uw staat. Hoewel dit in sommige staten waar de voorverkiezingen gesloten zijn makkelijker gezegd dan gedaan is, is het nog steeds iets om naar te streven. Als er niets anders is, kan het laten horen van uw stem iets betekenen, omdat u nooit weet wie er luistert. Het werkte voor Thomas Paine, dus waarom jij niet?
Het tweepartijensysteem werkt goed, want als de lobbyisten- en donorklasse nog twee partijen zouden moeten financieren, dan zou dat betekenen dat ze hun campagnedollars tot in het oneindige moeten uitstrekken. Ons hele corrupte verkiezingssysteem heeft een grootschalig systeem nodig, en iedereen weet het, maar toch gaat het door. Ik ben tot de conclusie gekomen dat de enige echte reden waarom we überhaupt presidentsverkiezingen hebben, is dat de media deze nodig hebben om geld te verdienen. Denk er eens over na: wie profiteert van al deze waanzin? Het is zeker niet het stemgerechtigde publiek, of de rest van de lijdende wereld. Nee, het is een systeem dat is opgezet om tegemoet te komen aan de speciale belangen, en niet noodzakelijkerwijs de Amerikaanse speciale belangen.
Aan de andere kant vond ik het geweldig om te horen wat Jill Stein en Ajamu Baraka te zeggen hadden over hun optreden op CNN Townhall. Ik zal voorlopig in het moment leven, en voor degenen op straat die me vertellen dat een stem op Stein een stem voor Donald Trump is: jammer dat ik ook met mijn stem moet leven. Ik ben klaar met stemmen voor de verhuurder van de twee kwaden….go Jill, go Ajamu! Misschien is het stemmen op Jill en Ajamu net zoiets als het planten van een zaadje, en zullen mijn kleinkinderen het genoegen krijgen om die boom te zien groeien en te genieten van de vruchten die hij voortbrengt.
Ik heb de vorige keer het ‘mindere kwaad’-casting(stemmen) opgegeven. Ik stem groen, niemand zal zeggen of vragen: waar was je? Omdat het misschien waardeloos is als stem, het maakt een statement zoals het is. Ik kan niet bij goed bewustzijn op een van de belangrijkste partijen stemmen. De een wil oorlog en de ander? Wie weet wat hij gaat doen; misschien zal Pence de boel leiden. Dit land was in het verleden een geweldig land, maar de achteruitgang is overal waar je maar wilt kijken. We hebben een binnenlands beleid nodig dat deze problemen aanpakt, zelfs als dat gepaard gaat met het verhogen van de gasprijzen of de belastingen in het algemeen. Een paar van deze kwesties en dit land zouden opnieuw geweldig kunnen zijn. En geen oorlogen om op te starten!!
Precies! Het is opnieuw een voorbeeld van gesanctioneerde fraude. Open de debatten!!