Exclusief: De Amerikaanse nieuwsmedia twijfelen aan de vraag of het internationaal recht onschendbaar is of door de grillen van Amerika terzijde kan worden geschoven – en of het doden van burgers wel of niet gerechtvaardigd is, afhankelijk van wie de moord pleegt, zegt Robert Parry.
Door Robert Parry
De afgelopen decennia hebben de Amerikaanse reguliere media het Amerikaanse volk op historische wijze in de steek gelaten door valse of misleidende verhalen te vertellen over vrijwel elk belangrijk mondiaal vraagstuk, en zijn ze tot op de dag van vandaag doorgegaan met het leiden van de natie naar destructieve en onnodige conflicten.
Voor mij kwam er een belangrijk keerpunt toen de grote nieuwsorganisaties er niet in slaagden ook maar enigszins tot de bodem van het Iran-Contra-schandaal te komen, inclusief de oorsprong ervan. in illegale contacten tussen Republikeinen en Iraniërs tijdens de campagne van 1980 en de samenwerking van de regering-Reagan met drugshandelaren ter ondersteuning van de contra-oorlog in Nicaragua. (In plaats daarvan hebben de grote Amerikaanse media de berichtgeving over deze zeer reële schandalen in diskrediet gebracht.)
New York Times-gebouw in New York City. (Foto van Wikipedia)
Als deze onsmakelijke verhalen volledig aan het Amerikaanse volk waren uitgelegd, zou hun indruk van Ronald Reagan en George HW Bush veel minder gunstig zijn geweest en zou de opkomst van Reagans neoconservatieve ondergeschikten wellicht tot stilstand zijn gekomen. In plaats daarvan consolideerden de neoconservatieven hun dominantie over het establishment van het buitenlandse beleid van Washington, en in 2001 mocht de onbekwame zoon van Bush het Witte Huis overnemen.
Dan zou je kunnen denken dat de rampzalige invasie van Irak in 2003 – gerechtvaardigd door een legioen aan leugens – uiteindelijk de neoconservatieven ten onder zou hebben gebracht, maar tegen die tijd waren ze diep doorgedrongen in de nationale nieuwsmedia en grote denktanks, waarbij hun invloed reikte tot niet alleen binnen de Republikeinse Partij, maar ook diep in de Democratische Partij.
Ondanks de catastrofe in Irak veranderde er dus vrijwel niets. De neoconservanten en hun liberale interventionistische kameraden gingen door met het verzinnen van verhalen die de Verenigde Staten in de ene puinhoop na de andere hebben geleid, waarbij ze steeds meer ‘regimeverandering’ zochten en aanbevelingen voor een vreedzame oplossing van internationale crises terzijde schoven.
Cognitieve dissonantie
Als onderdeel van dit fenomeen is er sprake van diepgaande cognitieve dissonantie, omdat de beweegredenen verschuiven afhankelijk van de tactische behoeften van de neoconservatieven. Van het ene geval tot het andere is er geen sprake van logische of morele consistentie, en de grote Amerikaanse nieuwsorganisaties gaan daarin mee en slagen er keer op keer in om deze flagrante hypocrisie aan de kaak te stellen.
Barack Obama, destijds verkozen president, en president George W. Bush in het Witte Huis tijdens de transitie van 2008.
De Amerikaanse regering kan opkomen voor een 'op regels gebaseerde' wereld als dat haar belangen dient, maar vervolgens vrijelijk het internationale recht schenden als wordt besloten dat 'humanitaire oorlogvoering' de nationale soevereiniteit en het Handvest van de Verenigde Naties overtreft. Dit laatste is bijzonder gemakkelijk nadat een buitenlandse leider in de Amerikaanse pers is gedemoniseerd, maar de soevereiniteit wordt onschendbaar onder andere omstandigheden wanneer Washington aan de kant staat van de moordende regimes.
De regering van George W. Bush en de reguliere media rechtvaardigden de invasie van Irak gedeeltelijk door Saddam Hoessein te beschuldigen van mensenrechtenschendingen. De voor de hand liggende onwettigheid van de invasie werd door ‘Saddam-apologeten’ genegeerd of afgedaan als zoveel kritiek. Op dezelfde manier rationaliseerden de regering-Obama en de media de invasie van Libië in 2011 onder de propagandistische beschuldiging dat Muammar Gaddafi een massaslachting onder burgers plantte (hoewel hij zei dat hij alleen maar op islamitische terroristen uit was).
Maar dezelfde media kijken de andere kant op of verzinnen excuses wanneer de slachting van burgers wordt gedaan door ‘bondgenoten’, zoals Israël tegen de Palestijnen of Saoedi-Arabië tegen de Jemenieten. Dan haast de Amerikaanse regering zelfs nog meer militaire voorraden, zodat de bombardementen kunnen doorgaan.
Ook de kijk op terrorisme is selectief. Israël, Saoedi-Arabië en andere Amerikaanse “bondgenoten” in de Perzische Golf hebben terroristische groeperingen, waaronder het Nusra Front van Al Qaeda, geholpen en bijgestaan in de oorlog tegen de grotendeels seculiere regering van Syrië. Die steun voor gewelddadige ondermijning volgde op de demonisering door de Amerikaanse media van de Syrische president Bashar al-Assad.
In een poging om een nieuw moeras in Irak-stijl te vermijden, krijgt president Obama te maken met zware kritiek van het door de neoconservatieven gedomineerde Washington omdat hij niet meer doet om ‘regimeverandering’ in Syrië af te dwingen, hoewel hij feitelijk toestemming heeft gegeven voor de verzending van geavanceerde Amerikaanse wapens naar de zogenaamd ‘gematigde’ bevolking. oppositie, die opereert vaak onder het bevel van Nusra structuur.
Met andere woorden: het is oké om openlijk en heimelijk in te grijpen als het officiële Washington dat wil, ongeacht het internationaal recht en zelfs als dat medeplichtigheid met terroristen met zich meebrengt. Maar het is anders als de schoen aan de andere voet zit.
In het geval van Oekraïne zou elke Russische hulp aan etnisch-Russische rebellen die worden aangevallen door een Oekraïens leger, waartoe neonazi-bataljons behoren, zoals de Azov-brigade, is ontoelaatbaar. Het internationaal recht en een ‘op regels gebaseerde’ structuur moeten worden verdedigd door Rusland te straffen.
De Amerikaanse nieuwsmedia lieten hun lezers opnieuw in de steek met hun eenzijdige berichtgeving over de staatsgreep van 2014, waarbij de gekozen president Viktor Janoekovitsj omver werd geworpen, die opnieuw een demoniseringsproces had ondergaan door Amerikaanse functionarissen en de reguliere pers. De grote Amerikaanse nieuwskanalen juichten de staatsgreep toe en zagen niets verkeerds toen het nieuwe, door de VS gesteunde regime een ‘Anti-Terrorisme Operatie’ – of ATO – aankondigde tegen etnisch Russische Oekraïners die op Janoekovitsj hadden gestemd en het staatsgreepregime als onwettig beschouwden.
Schermafbeelding van de fatale brand in Odessa, Oekraïne, op 2 mei 2014. (Uit RT-video)
In de westerse media kon het ‘witgehoede’ staatsgreepregime in Kiev geen kwaad doen, zelfs niet toen de neonazi-stormtroepen in Odessa tientallen etnische Russen levend verbrandden en de ATO in het oosten aanvoerden. Alles was de schuld van Rusland, ook al was er geen bewijs dat president Vladimir Poetin vóór de staatsgreep een rol had gespeeld bij het destabiliseren van de politieke situatie in Oekraïne.
Het bewijsmateriaal was inderdaad duidelijk de Amerikaanse regering was degene die op zoek was naar ‘regimeverandering’. Zo werd de adjunct-staatssecretaris van Europese Zaken, Victoria Nuland, betrapt tijdens een onderschept telefoongesprek dat samenzweerde met de Amerikaanse ambassadeur Geoffrey Pyatt over wie de macht zou moeten overnemen – “Yats is de man,” zei ze over Arseniy Yatsenyuk – en besprak hoe ze “verloskundige ' en 'lijm dit ding.' De staatsgreep volgde een paar weken later, waarbij Yatsenyuk naar voren kwam als de nieuwe premier.
Amerikaans exceptionisme
De Amerikaanse nieuwsmedia doen alsof het het onbetwistbare recht van de Amerikaanse regering is om in te grijpen in de interne aangelegenheden van landen over de hele wereld – hetzij door middel van subversie of militaire invasie – maar de Amerikaanse media worden dan woedend als iemand zich durft te verzetten tegen de edicten van Washington. of probeert zich op enigerlei wijze te gedragen zoals de Amerikaanse overheid dat doet.
Dus wat Oekraïne betreft, toen buurland Rusland tussenbeide kwam om bloedbaden in het oosten te voorkomen en om de bevolking van de Krim te laten stemmen in een referendum over afscheiding van het nieuwe regime in Kiev, beschuldigden de Amerikaanse regering en de media Poetin ervan het internationaal recht te schenden. Nationale grenzen moesten, zelfs in de context van een gewelddadige staatsgreep, gedeeltelijk uitgevoerd door neonazi’s, worden gerespecteerd, zo kondigde Official Washington vroom aan. Zelfs de wil van 96 procent van de kiezers op de Krim om zich weer bij Rusland aan te sluiten moest terzijde worden geschoven ter ondersteuning van het beginsel van staatssoevereiniteit.
Met andere woorden: als Poetin deze etnische Russen beschermde tegen gewelddadige repressie door Oekraïense ultranationalisten, maakte hij zich schuldig aan ‘agressie’ en moest zijn land worden gestraft met zware sancties. Amerikaanse neoconservatieven begonnen al snel te dromen van het destabiliseren van Rusland en het doorvoeren van een nieuwe ‘regimeverandering’ in Moskou.
Ondertussen vervolgde het door de VS gesteunde Oekraïense regime zijn ATO, waarbij zware bewapening werd ingezet tegen de Oost-Oekraïense dissidenten in een conflict dat zo'n 10,000 levens heeft geëist, waaronder veel burgers. Het Oekraïense conflict is een van de ergste bloedvergieten in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog, maar de oproep van de neoconservatieven en hun liberale havikvrienden is om het Oekraïense leger te bewapenen, zodat het – voor eens en voor altijd – het verzet kan verpletteren.
New York Times-columnist Nicholas D. Kristof.
In het begin van de crisis wilde New York Times-columnist Nicholas D. Kristof, die een reputatie heeft opgebouwd als zorgzaam humanitair persoon, graag meer wapens sturen naar het regime in Kiev en naar de westerse Oekraïners (waaronder de familieleden van zijn vader), zodat zij hun vaders konden doden. etnische Russische buren in het oosten – of ‘op berenjacht gaan’, zoals Kristof zet het. Door de Russen ‘beren’ te noemen, vergeleek Kristof hun slachting met het doden van dieren.
Maar toch een recente columnKristof neemt een heel ander standpunt in ten aanzien van Syrië, waar hij wil dat het Amerikaanse leger binnenvalt en zogenaamde ‘veilige zones’ en ‘no-fly zones’ creëert om te voorkomen dat het Syrische leger en de luchtmacht tegen rebellenposities optreden.
Soevereiniteit betekent één ding in Oekraïne, zelfs na een staatsgreep waarbij de gekozen president werd afgezet. Daar moeten de nationale grenzen worden gerespecteerd (althans nadat er een pro-Amerikaans regime is geïnstalleerd) en heeft het regime het volste recht om andersdenkenden te doden om zijn gezag te laten gelden. Het is tenslotte net als het jagen op dieren.
Maar soevereiniteit betekent iets anders in Syrië, waar de Amerikaanse regering wordt opgeroepen om aan de ene kant in te grijpen in een meedogenloze burgeroorlog om te voorkomen dat de regering de controle over het land terugkrijgt of om de noodzaak van een onderhandelde oplossing van het conflict te ondervangen. In Syrië overtreft ‘regimeverandering’ alles.
Selectieve verontwaardiging
In de column maakte Kristof melding van andere conflicten waarbij de Verenigde Staten zogenaamd meer hadden moeten doen. Hij noemde het onvermogen om Syrië binnen te vallen “een smet op ons allemaal, analoog … aan de ogen die in de jaren negentig van Bosnië en Rwanda waren afgewend, aan Darfur in de jaren negentig.” Jaren 1990.”
Merk opnieuw de selectiviteit van Kristofs morele verontwaardiging op. Hij roept niet op tot een Amerikaanse invasie van Israël/Palestina om de Palestijnen te beschermen tegen Israëls periodieke “het gras maaien”-operaties. Ook stelt hij niet voor om de Saoedische vliegvelden te bombarderen om de voortdurende bombardementen van het koninkrijk op Jemenieten te voorkomen. En hij protesteert niet tegen de door de VS veroorzaakte slachting in Irak, waar honderdduizenden mensen omkwamen, noch haalt hij de schijnbaar eindeloze Amerikaanse oorlog in Afghanistan aan.
Net als veel andere mainstream-experts stemt Kristof zijn humanitarisme af op de zaak van de mondiale dominantie van de VS. Hoe lang denk je dat Kristof het als goedbetaalde columnist zou volhouden als hij zou pleiten voor een ‘no-fly zone’ binnen Israël of voor een militaire interventie tegen Saoedi-Arabië?
Anders gezegd: hoeveel professionele moed is er nodig om de strijd aan te gaan met de “zwarthoedige” Amerikaanse “vijanden” nadat ze zijn gedemoniseerd? Toch was het precies zo’n ‘groepsdenken’ dat de weg vrijmaakte voor de Amerikaanse invasie van Irak om Saddam Hoessein af te zetten, een besluit dat zowel door ‘liberale haviken’ als door neoconservatieven werd omarmd en dat massale lijden in het hele Midden-Oosten en nu ook in Europa veroorzaakte. . Sommige schattingen schatten het aantal Iraakse doden op meer dan een miljoen.
Het is dus de moeite waard om te bedenken hoe The New Yorker, The New York Times en andere zogenaamd 'liberale' publicaties op de kar van George W. Bush' oorlog in Irak stapten. Ze werden wat Kristofs voormalige baas, Bill Keller, ‘de I-Can't-Believe-I'ma-Hawk Club’ noemde. (Keller werd trouwens benoemd tot hoofdredacteur van de Times na de beweringen over massavernietigingswapens in Irak waren ontkracht. Net als veel van zijn collega-haviken was er geen verantwoordelijkheid voor hun goedgelovigheid of carrièrisme.)
Kristof sloot zich op dat moment niet aan bij de club, maar sloot zich later aan en drong aan op een grootschalige bombardementscampagne in Syrië, nadat de regering-Obama nu had besloten grotendeels in diskrediet gebrachte claims beschuldigt de regering van Bashar al-Assad ervan een aanval met sarin-gas te hebben gelanceerd buiten Damascus op 21 augustus 2013.
We weten nu dat president Obama zich gedeeltelijk heeft teruggetrokken uit die bombardementsplannen, omdat hem door Amerikaanse inlichtingenanalisten werd verteld dat zij betwijfelden of Assad verantwoordelijk was. Het overwicht aan bewijsmateriaal wijst nu op een provocatie door met Al Qaeda verbonden rebellen om de Verenigde Staten te misleiden om aan hun kant in te grijpen in de burgeroorlog, maar de reguliere Amerikaanse media blijven als “ronduit feit” rapporteren dat Obama er niet in is geslaagd zijn “ rode lijn” tegen Assad met behulp van chemische wapens.
Hoewel de door Kristof gesteunde bombardementencampagne uit 2013 wellicht in de handen van Al Qaeda (of die van Islamitische Staat) zou hebben gespeeld en zo een nog ergere tragedie op het Syrische volk had ontketend, pleit de columnist nog steeds voor een Amerikaanse invasie van Syrië, zij het gekleed in behoorlijk ‘humanitaire’ taal. Maar het mag duidelijk zijn dat mooi klinkende woorden als ‘veilige zones’ slechts eufemismen zijn voor ‘regimeverandering’, zoals we in 2011 in Libië zagen.
De werkelijkheid vergeten
De Amerikaanse nieuwsmedia ‘vergeten’ ook vaak dat Obama toestemming heeft gegeven voor de training en bewapening van zogenaamde ‘gematigde’ Syrische rebellen, waarvan velen zijn opgenomen in het militaire bevel van Al Qaeda’s Nusra Front en met geavanceerde Amerikaanse wapens, zoals TOW-antitankraketten, die opduiken in de arsenalen van Nusra en zijn jihadistische bondgenoten.
Bill Keller, voormalig hoofdredacteur van de New York Times.
Met andere woorden: naast de selectieve verontwaardiging over de moraal en het internationaal recht zien we ook selectieve berichtgeving. In de Amerikaanse journalistiek is de objectiviteit vrijwel volledig opgegeven als het gaat om berichtgeving over het Amerikaanse buitenlandse beleid. Zelfs liberale en linkse publicaties bashen nu iedereen die zich niet aansluit bij de nieuwste versie van ‘de I-Can’t-Believe-I’m-a-Hawk Club’.
Dat betekent dat terwijl het door neoconservatieven gedomineerde establishment van het buitenlands beleid de wereld naar steeds grotere catastrofes blijft duwen, inclusief plannen om het nucleair bewapende Rusland te destabiliseren (hoe kan dat fout gaan?), de Amerikaanse nieuwsmedia het Amerikaanse volk ontkennen de objectieve informatie die nodig is om de excessen in toom te houden.
Er is vrijwel niets geleerd van de ramp in de oorlog in Irak, toen de Amerikaanse regering onderhandelingen en inspecties (samen met elke waardering voor de complexe realiteit ter plaatse) terzijde schoof ten gunste van een stoere kerel-houding. Op enkele uitzonderingen na gingen de Amerikaanse media gewoon mee.
Tegenwoordig heeft de pro-oorlogshouding zich diep verspreid binnen de Democratische Partij en zelfs onder enkele havikachtige linksen die meedoen aan het plezier van het beledigen van de weinige anti-oorlogsdissidenten met de McCarthy-aanpak door iedereen te beschuldigen die het ‘groepsdenken’ over Syrië of Rusland in twijfel trekt. van een ‘Assad-apoloog’ of een ‘Poetin-stroman’ te zijn.
Op de Democratische Nationale Conventie zongen enkele afgevaardigden van Hillary Clinton zelfs ‘VS, VS’ om de kreten van de afgevaardigden van Bernie Sanders, die pleitten voor ‘geen oorlog meer’, te overstemmen. Op grotere schaal hebben de reguliere Amerikaanse nieuwsmedia feitelijk iedereen genegeerd of tot zwijgen gebracht die afwijkt van de door neoconservatieven gedomineerde conventionele wijsheid.
Onderzoeksverslaggever Robert Parry brak in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwste boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazon en barnesandnoble.com).
reacties geopend?
Hallo Robert Parry. Ik kom uit Oekraïne en wil iets uitleggen aan U en de lezers.
Sommige woorden zijn voor 99% hetzelfde als de woorden van Poetin. Het is duidelijk dat de grote politicus die verder wil werken, in een moeilijke situatie niet 99% van de waarheid kan zeggen.
Zou er een waarheid kunnen bestaan die de VS niet vertellen, maar Rusland wel? Ja.
Vertelt Rusland 99% de waarheid (80% daar – zijn de media van de regering)? Absoluut niet.
In werkelijkheid zit er ~60% waarheid in uw woorden over Oekraïne. En 40% liegt.
“inclusief neonazi’s”
Bestaan, waar.
“een conflict dat ongeveer 10,000 levens heeft geëist, waaronder veel burgers”
Het is waar dat de oorlog moet worden gestopt!
“ATO – tegen etnische Russische Oekraïners die op Janoekovitsj hadden gestemd en het staatsgreepregime als onwettig beschouwden”
Vals! Nu houdt iedereen overal niet van Janoekovitsj.
En kijk eens naar die ‘etnische Russen’ met zware wapens:
youtube_com/watch?v=_49TMyFNUiw
youtube_com/watch?v=NwoVfSlQe6w
youtube_com/watch?v=Rjk6IG8fJq8
“_com” wijzigen voor “.com”
In Oekraïne is sprake van een hybride oorlog
…een gehersenspoelde die een dieet van tv-propaganda volgde. Mijn vrouw komt uit Loegansk en skype regelmatig met haar jeugdvrienden. Zelfs een vijfjarig kind weet waar de binnenkomende granaten vandaan komen, maar de OVSE registreert gewoon “explosies” zonder attribuut, of schrijft ze toe aan beide partijen (zonder te vermelden wie het eerst heeft geschoten!). Helaas werd de tactiek die in Kiev werd gebruikt om de regering omver te werpen gesteund als “vreedzaam” …terwijl idioten op de Maidan sprongen, gooiden PraySektor et al. molotovs en schoten op BERKUT. Dat er twee jaar zijn verstreken zonder ook maar een spoortje te ontdekken wie verantwoordelijk was voor de dood van “Heavenly 5” irriteert de EU zelfs. Dat Hotel Ukraine de HZ voor Maidan was en boordevol CIA en neonazi's zat en een van de daken was van waaruit de sluipschutters op de menigte schoten, is blijkbaar niet relevant... Janoekovitsj moet schuldig zijn omdat je zegt dat hij dat is? Dat je overheidsgebouwen in Kiev hebt geblokkeerd en banden hebt verbrand. Oké, maar niet de mensen van Donbass die hetzelfde deden, alleen maar om het leger erop uit te sturen om ze neer te halen? Herinner je je de babushka's nog die voor de tanks stonden die daar naartoe werden gestuurd? Veel Oekraïense patriotten in het leger vroegen zich af waar de terroristen zich in deze dorpen bevonden…ze troffen alleen mensen aan die leken op de dorpen waar ze vandaan kwamen! Maar sinds de VS de nieuwe regering in Kiev leidden, werd het leger gestuurd en werden neonazi's keer op keer gestuurd om hun bloed te vergieten. Ze slaagden in Odessa als nooit tevoren (Kiev niet meegerekend). Toen weerstond het volk van Donbass geweld met geweld... met wapens die grotendeels door het Oekraïense leger waren buitgemaakt of overgegeven. Maar ik zou niet verwachten dat je dit allemaal gelooft. Je wordt verblind door de propaganda die je dierbaar is. Je bent je niet bewust van het zien van de vele documenten en videobewijs van wat er werkelijk is gebeurd. Zo jammer….
Ik zeg NIET dat Kiev 100% waar of juist is.
“vroeg zich af waar de terroristen waren in deze dorpen”
Er waren geen terroristen.
Maar Poetins kant heeft het ook bij het verkeerde eind en Poetins propaganda liegt veel!!! Zowel de UA- als de RU-propaganda zaaien haat (en Poetin begon al lang voordat Janoekovitsj wegliep).
Maar de EU is goed.
“PraySektor was aan het schieten op BERKUT”
Het zou kunnen, maar dit zijn geen feiten. Dit komt ook van Poetins kant van de propaganda.
Poetin's kant van propaganda is zelfs verdrietig dat er “de gekruisigde jongen” was (bestaat nooit)!!!
“Zelfs een kind van vijf jaar weet waar de binnenkomende granaten vandaan komen”
Dit is uw grootste fout. Kan een 5-jarig kind of oma het ballistische traject van langeafstandsartillerie berekenen? Nee. Het zijn GEEN 2 kanten waar 1 hele zwarte en 1 hele witte aanwezig zijn!!! Propaganda heeft veel invloed. En bekijk mijn tweede video opnieuw, ze roepen op tot shootback naar huizen.
Kijk ook naar de eerste leider van rebellen-separatisten (hij komt uit Rusland en zijn grootste fout is dat hij de VS haat, niet in dialoog gelooft en denkt dat oorlog ‘niet slecht’ zou kunnen zijn, dus begon hij een grote oorlog, niet de mensen van Donbass) . En separatisme is niet hetzelfde. En de tragedie van Odessa vond plaats nadat het Russische leger naar de Krim ging, en niet eerder.
Denk aan je eigen geest, niet aan emoties. Gebruik logica en geloof niet alles (kritisch denken). En steun de vrede.
(De Krim is nu geen probleem, maar het laat zien hoe het begon)
youtube_com/watch?v=mcCqrzctxH4
“_com” wijzigen voor “.com”
Regensordo, je vraagt:
Vertelt dit ons niet dat deze “rampen” geen echte rampen zijn, maar allemaal deel uitmaken van een groter plan? Er wordt gezegd dat de VS en Israël chaos in het Midden-Oosten willen. Vergeet niet: “Laat een crisis nooit verloren gaan”, zoals Obama’s beste vriend Rahm Emanuel zei.
Wat er in het Midden-Oosten gebeurt, kan aan onze deur worden gelegd, maar bij al deze militaire actie en diplomatieke onzin volgen wij het voorbeeld van Israël. Hillary wil dieper in Israël kruipen. Ik weet niet waarom ze zo dol is op dit apartheidsland, waar de democratie nog net zo nep is als toen Bernie dacht dat hij op stemmen kon vertrouwen om de kampioen van de DNC te worden.
Hillary ligt in bed met de Israëli's, net als pro-Israëlische burgers, waaronder de burgemeester van Chicago, Rahm Emanuel, die in 2008 uiteindelijk Obama steunde in plaats van Clinton. Rahm Emanuel introduceerde Obama bij AIPAC en ging vervolgens met hem mee voor een vrijje. de recordvergadering met de Raad van Bestuur. Ondertussen zei een NBC-journalist in de ether dat Emanuel in het Israëlische leger had gediend. Rahm was daar en luisterde naar elk woord, en hij ontkende het niet alleen niet, maar je kunt hem zelfs 'ja' zien knikken. Bovendien was de betrokken journalist niet zomaar een journalist, maar niemand minder dan NBC's hoofdcorrespondent Buitenlandse Zaken, Andrea Mitchell, zelf zeer goede connecties in Washington, zeer joods en zionistisch, en getrouwd met niemand minder dan Alan Greenspan.
De staart schudt de hond en de hond vuurt raketten af en zorgt er in de Veiligheidsraad van de VN voor dat zelfs de geringste klacht er niet voor zorgt dat het een VN-resolutie is.
Het zijn ‘vrienden’ zijn met Israël is de oorzaak dat Bin Laden ons aanviel waar hij maar kon. In zijn ‘Brief aan Amerika’ verwijst hij naar de VS als Kruisvaarders en naar de Israëlisch-Amerikaanse alliantie als de Joods-Kruisvaardersalliantie. Waarom? We geven Israël elk jaar 3 miljard dollar, we beschermen Israël tegen kritiek van de VN-Veiligheidsraad. Dus ja, als de Palestijnen of moslims waar dan ook de woede van Israël of de VS voelen, maakt Bin Laden duidelijk dat de raketten, de clusterbommen en het toezicht hoog in de lucht afkomstig zijn van zowel Israël als de Verenigde Staten. .
Jonge journalist of “Poetin-stroman”? https://www.youtube.com/watch?v=-kcFNnU-QBg
“Dan zou je kunnen denken dat de rampzalige invasie van Irak in 2003 – gerechtvaardigd door een legioen aan leugens – uiteindelijk de neoconservatieven ten onder zou hebben gebracht, maar tegen die tijd waren ze met hun invloed diep doorgedrongen in de nationale nieuwsmedia en grote denktanks. niet alleen de Republikeinse Partij bereikend, maar ook diep in de Democratische Partij.”
Vertelt dit ons niet dat deze “rampen” geen echte rampen zijn, maar allemaal deel uitmaken van een groter plan? Er wordt gezegd dat de VS en Israël chaos in het Midden-Oosten willen. Vergeet niet: “Laat een crisis nooit verloren gaan”, zoals Obama’s beste vriend Rahm Emanuel zei.
https://therulingclassobserver.com/2016/08/16/the-individual-among-us-part-i/
Gewoon weer een voorbeeld van het echte Evil Empire
Het kan gewoon een langdurig “feisty press-syndroom” zijn
Siehe:
Rapportage over het internationale systeem: aandacht voor buitenlandse leiders in de Amerikaanse nieuwsmedia, 1950-2008, door Brandon Gorman en Charles Seguin
“Wij concluderen dat de media-aandacht voor buitenlandse leiders een weerspiegeling is van de dynamiek van geopolitieke strijd en conflicten, en niet zozeer van de mondiale onderlinge verbondenheid. In de context van aandacht voor wereldleiders resoneren nieuwswaarden die conflict en strijd bevorderen dus meer dan nieuwswaarden die verbindingen en samenwerking bevorderen.”
http://sf.oxfordjournals.org/content/94/2/775.short
Het is niet juist om Reagan en Bush I af te schilderen als identiek in hun relatie met de neoconservatieven. Reagan hield niet van de neoconservanten, ontsloeg er zelfs een paar en klaagde er twee aan (Abrams en Weinberger, aan wie Bush later gratie verleende). De neoconservatieven haatten het feit dat Reagan een einde wilde maken aan de Koude Oorlog en de betrekkingen met de Sovjet-Unie wilde normaliseren. Ze wilden de situatie laten escaleren (zoals ze in alles doen). Zoals John Patrick Diggins in 2004 opmerkte in een hoofdartikel in de New York Times:
“De adviseurs in de regering-Bush die zichzelf als Reaganieten beschouwen, moeten zich herinneren dat de heer Reagan ophield met het opvolgen van hun advies. Volgens de memoires van George Shultz, 'Turmoil and Triumph', zou de heer Reagan zich ongemakkelijk voelen als zijn agressieve adviseurs het Oval Office binnenkwamen. In zijn eigen memoires, 'An American Life', maakte de heer Reagan het 'macabere jargon' van kernkoppen, ICBM's, kill-ratio's en 'werpgewichten', het laadvermogen van langeafstandsraketten, belachelijk. De president vond dat hun cijfers klonken als ‘honkbalscores’ en ontsloeg zijn vervelende adviseurs. De heer Reagan verwierp de neoconservatieven; George W. Bush staat achter hen, wat er ook gebeurt.”
http://www.nytimes.com/2004/06/11/opinion/how-reagan-beat-the-neocons.html
https://www.theguardian.com/commentisfree/2011/jul/04/ronald-reagan-no-hawk-no-neocon
https://www.youtube.com/watch?v=Nn24oKu26yI
Dan, wat je aangeeft is waar en ik ben er behoorlijk van overtuigd dat de ware geschiedenis van de scheiding tussen Reagan en Shultz van Bush, tijdens de regering-Reagan, cruciaal is voor de nauwkeurige berichtgeving over toekomstige regeringen die tot op heden zullen leiden. Ik vermoed dat dit “moment” was dat we een veiligheidsstaat werden. Ik ben ook geen Ronald Reagan-apoloog; zijn hele ambtsperiode was een Amerikaans treinwrak …
Nu ik je links heb gevolgd, moet ik zeggen: “geweldige vangst”. Bedankt voor uw zeer scherpzinnige lezing en reactie ...
VA-voormalig gouverneur Bob McDonald is een dode letter voor de voormalige hoofdredacteur van de New York Times, Bill Keller.
Look
https://images.search.yahoo.com/yhs/search;_ylt=A0LEVi.ZzbNXpy0A5hwnnIlQ;_ylu=X3oDMTByMjB0aG5zBGNvbG8DYmYxBHBvcwMxBHZ0aWQDBHNlYwNzYw–?p=Gov+Bob+Mcdonald&fr=yhs-mozilla-001&hspart=mozilla&hsimp=yhs-001#id=18&iurl=http%3A%2F%2Fwww.usnews.com%2Fpubdbimages%2Fimage%2F52141%2FWideModern_bob-mcdonnell_130717620x413.jpg&action=click
Met andere woorden: stem niet uit angst voor het minste van de twee kwaden en vraag je af waarom onze regering slecht is.
Het maakt geen verschil of we Trump of Clinton kiezen. Beide vertegenwoordigen een duopolie dat wordt gecontroleerd door een oligarchie.
Elke vier jaar horen we hetzelfde argument. We moeten gewoon voor het kleinere kwaad stemmen, omdat het grotere kwaad erger is. Ja, het is waar dat onze kandidaat slecht is, maar de wereld zal vergaan als het grotere kwaad wordt gekozen.
Denk er niet eens aan om op een derde partij te stemmen, want dan zal het grotere kwaad zeker winnen en zal de wereld vergaan.
Maar de wereld vergaat nooit, het wordt alleen maar erger.
Op een dag kan de wereld eindigen aan het einde van onze eigen handen.
Maar dat zal niet zo zijn omdat we het grootste van twee kwaden hebben gekozen.
Het zal zijn omdat we het kwade duopolie bleven kiezen.
Kevin, ik zeg het je niet graag, maar als Bush jr. met één stem in het ambt kan worden gezet, waarom denk je dan dat jouw stem er toe doet? Zelfs Saddam had twee stemmen omdat hij twee zonen had.
Het wordt een interessante ontwikkeling met een 4×4 Hooggerechtshof. De ironie van al deze artikelen lijkt te vergeten dat het hof volledig uit de bocht is en geen constitutionele voorrang heeft. Veel succes met die ‘stemming’ waar iedereen over lijkt te boeren. Het afleiden van de natie is het uiteindelijke doel van wat in het belang van de mensen is. Slechte politiek 101. Parkeer een vliegdekschip in een deel van de wereld en mensen zien niet eens wat zich in hun achtertuin bevindt als ze de MSM lezen. Of denk aan de nieuwe valse vlag van Israël om de Golanhoogten in hun bezit te houden….. het water dat van de Palestijnen wordt afgenomen, en nu de olie. Willen ze dat mensen in de VS dit weten? Natuurlijk niet. Maar stem alstublieft, maar let ook op Israël en de Golan, plus de hebzucht van Bibi
Veel succes, echt waar.
9/11 was geen valse vlag, idioot.
Je vergat de MSM-pas te vermelden bij de barbaarsheden van onze “vriend” Erdogan. Barbaarsheden die overeenkomen met die van Sadam Hoessein. Het vernietigen van de pers, het gevangen zetten van meer dan 6,000 mensen, iedereen die niet voor hem buigt, het vernietigen van hele Koerdische dorpen en het afslachten van duizenden Koerden. Als je een slechterik wilt, vergeet dan Poetin, Erdogan is het.
Sorry Diane, die “vorige DNC-voorzitter” had in december 2015 moeten worden ontslagen. Oh, en had nooit door team Hillary mogen worden aangenomen.
Je hebt een groot optisch probleem in deze opmerking die je maakte.
Alleen werd Kristof in 2002 lid van de club van invasie-Irak, met de column ‘Wimps on Iraq’ – vanaf eind augustus 2002.
Hij sprong niet op en neer en zei niet dat dit het beste idee was, maar dat het prima was om Irak binnen te vallen, zolang het maar goedkoop en gemakkelijk zou zijn.
Hij beëindigde de column door te zeggen dat de regering-Bush de Irak-obsessie moet laten varen, maar dat punt doet niets af aan de eerste 7/8 seconden van de column, die waanvoorstellingen zijn.
Ik vermoed dat Kristofs dwaasheid met betrekking tot Irak aan de aandacht ontsnapt, omdat hij de idiotie in de late zomer heeft gepromoot, voordat de echte drang tot oorlog begon in de pagina's van de NYTimes (Miller en Gordon bijvoorbeeld). Hij heeft in latere jaren ook gedaan alsof hij tegen de oorlog in Irak was, dat is een leugen.
G'day Rob/CN lezers,
Zeker een noodzakelijk rechtvaardig stuk, waarvan de essentie mij opnieuw in schoppen duidelijk werd na het bekijken van de door Roger Waters verteld documentaire The Occupation of the American Mind – Israel's Public Relations War in the United States (een aanrader; zie link hieronder voor weergaveopties).
Zoals het er nu voor staat, ben ik momenteel bezig met het onderzoeken en schrijven van een hoofdartikel over de Amerikaans-Israëlische relatie, en deze doko biedt niet alleen een hoognodig alternatief verhaal voor het Palestijns-Israëlische conflict (waarop in uw stuk hierin wordt ingegaan). Het levert ook een net zo broodnodig inzicht op in de buitensporige macht en invloed van de Israëlische lobby, en is een wrede aanklacht tegen de omkoopbaarheid, leugenachtigheid, onverantwoordelijkheid en onvermengde hypocrisie van de bedrijfsmedia in de VS in de manier waarop deze zich richten op belangengroepen ten koste van de waarheid, integriteit en evenwichtigheid in hun berichtgeving over de Grote Problemen.
Net als het bovenstaande artikel kunnen we eenvoudigweg niet genoeg herinneringen hebben aan deze aanhoudende – en zelfs verslechterende – stand van zaken, en deze documentaire brengt als het ware het spek naar huis. Ik moedig alle lezers aan om deze buitengewone masterclass over het vertellen van de waarheid te bekijken en de boodschap te verspreiden.
Ik heb hierin ook een link opgenomen naar een uitgebreid interview uitgevoerd door Paul Jay van het Real News Network met Roger Waters en producer Sut Jhally.
http://therealnews.com/t2/index.php?option=com_content&task=view&id=31&Itemid=74&jumival=16286
http://www.occupationmovie.com
Geproduceerd door Sut Jhally. Geen grapje. Ik ken hem van oudsher. Hij is de oprichter en eigenaar van The Media Education Foundation in Northampton, Massachusetts. Ze doen geweldig werk. Ik ga de film morgen bekijken, want het is al bedtijd. Bedankt voor de link.
Dag Loïs,
Graag gedaan. Het zal je naar de kern rocken, geloof ik. Mijn stuk nadert zijn laatste fase. Zou dit weekend op Op Ed News moeten staan. Beste, GM.
Altijd leuk om u hier te lezen, meneer Maybury. Bedankt voor de links en ik weet zeker dat we allemaal uitkijken naar je artikel. Zoals je zegt... G'Day.
Geweldige link, Sut Jhally en Roger Waters hebben het goed gezegd.
Triest maar uitstekend essay.
Het Amerikaanse volk heeft een oorlog op eigen grondgebied nodig – een verwoestende oorlog OP AMERIKAANSE BODEM – om hen ervan te overtuigen dat ‘oorlog een hel is’. De Europeanen (behalve Polen) hebben al een hekel aan oorlog, net als de Russen (die in de Tweede Wereldoorlog 20 MILJOEN verloren). Amerika heeft (nog) niet genoeg gebloed om zijn bloeddorstige politici te vernietigen.
Amerika voelt zich veilig omdat geen enkele tegenstander ooit een landinvasie van zijn ‘thuisland’ zou kunnen plegen en het zou kunnen bezetten, wat nodig zou zijn om ‘te winnen’. Ervan uitgaande dat Rusland of China de enige twee landen zijn die Amerika bom-voor-bom op afstand zouden kunnen evenaren (maar dat is niet echt het geval, omdat Amerika beide landen 10 tegen 1 meer uitgeeft aan bewapening), hebben ze geen van beiden ook maar enige voet aan de grond in de buurt van de Amerikaanse economie. Atlantische of Pacifische kusten waar ze een invasiemacht konden mobiliseren zoals Amerika dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in Groot-Brittannië deed, slechts enkele kilometers verwijderd van het vasteland van Europa. Er is niet eens een klein eiland dat ze zouden kunnen gebruiken om binnen redelijke afstand te komen. Geen van beide heeft een marine van de omvang of het bereik van de Amerikaanse mondiale vloot. Bovendien zou elke Russische of Chinese vloot die het Amerikaanse vasteland probeert te naderen, voorbij alle taakgroepen van vliegdekschepen moeten komen waarvoor ze geen tegenhanger hebben. Rusland of China ondervindt dezelfde nadelen als de strategie erin bestaat eerst Canada of Mexico te veroveren en van daaruit vervolgens binnen te vallen. Kan niet. De VS hebben al lang geleden laten zien dat ze Cuba niet zullen toestaan als Russisch wapenplatform te dienen.
De enige manier waarop een land ons ooit rechtstreeks schade kan toebrengen, is door kernraketten op onze steden en militaire bases te gooien. Rusland zou dat, volgens het vastgestelde beleid, alleen doen als vergeldingsaanval op een Amerikaanse eerste aanval, en dat is de reden waarom de grote bruhaha over de antiraketbatterijen die de NAVO inzet in Roemenië en Polen. Deze zijn specifiek ontworpen om Ruslands vermogen tot een vergeldingsaanval (of MAD, zo u wilt) af te sluiten.
Nee, het Amerikaanse 'thuisland' blijft vrijwel onaantastbaar, vooral in een beperkte oorlog, en dus zou Rusland zijn aanvallen moeten richten op Amerika's ondersteunende vazalstaten, dwz de NAVO-landen die zoveel Amerikaanse bases en kernwapens herbergen. Vertel mij dus of enig land in Europa Rusland werkelijk als een realistische bedreiging beschouwt, in welke zin dan ook. Ze blijven de Amerikaanse bases en kernwapens herbergen. In feite smeken landen als Polen en de Baltische staten om permanente bases en kernwapenfaciliteiten op hun grondgebied, waardoor er meer potentiële doelwitten voor de Russen ontstaan. Denemarken (van alle landen) is onlangs “gezegend” met Amerikaanse kernwapens. Zijn ze zo stom om de Russen te vertrouwen? Of zijn ze zo stom om de Amerikanen te vertrouwen? Persoonlijk denk ik niet dat ze zich zorgen maken over de Russen, ondanks alle krankzinnige retoriek die in opdracht van Amerika wordt verspreid. Als ik hen was, zou ik me grote zorgen maken over Hillary Clinton.
Hey Realist, kijk eens naar deze link….
http://allnewspipeline.com/Russian_Nukes_In_The_US.php
Oh Oh!
Interessant. In de hoofden van militaire strategen draaien de wielen altijd. Als zoiets echter zou werken, zou dit impliceren dat Amerika geen vrachtcontainers scant op radioactiviteit in onze havens of aan onze grenzen, wat mij absoluut verbijsterd zou maken. Als dat zo is, moeten er al honderden kofferbommen op kritieke locaties zijn geplaatst. Ik heb gelezen dat onze inlichtingendiensten heimelijk tractor-opleggers, bestelwagens en andere voertuigen scannen, op zoek naar geheime wapens met krachtige röntgenapparatuur in de binnensteden van grote steden, waardoor duizenden mensen gevaar lopen door die straling. (Dat zogenaamde ongediertebestrijdingsbusje dat aan de overkant van de straat geparkeerd staat, is je op dit moment misschien aan het zappen met beaucoup-rads.) Bovendien zouden de Russen (of Chinezen) teams van technici op Amerikaans grondgebied klaar moeten houden om deze lanceerinrichtingen op een bepaald moment in te zetten. kennisgeving.
Mijn eigen aanbeveling voor een MAD-afschrikmiddel (of een eerste aanval, die ik niet zou goedkeuren) zou zijn dat Rusland en China onderwaterdrones inzetten, bewapend met kernraketten, naast de nucleaire onderzeeërs die ze al voor onze kusten hebben gestationeerd. In tegenstelling tot dure onderzeeërs die een levende bemanning moeten vervoeren, zouden deze onderzeeërs goedkoop zijn (net groot genoeg om hun raketlading te vervoeren) en voor onbepaalde tijd buiten de kust op de oceaanbodem geparkeerd kunnen worden totdat ze worden geactiveerd door een signaal van het hoofdkwartier. Omdat ze klein en stationair zijn, zijn ze moeilijk te detecteren in vergelijking met een onderzeeër. Bovendien kunnen ze indien nodig van tijd tot tijd worden verplaatst. Ze kunnen worden vrijgelaten (en later teruggehaald) door grotere moederonderzeeërs of zelfs door vermomde vrachtschepen en trawlers. Er zouden er duizenden kunnen worden geplaatst, wachtend tot Uncle Sam de zogenaamde chip van Poetins schouder slaat.
Ik denk dat dit een zeer effectief mechanisme zou kunnen zijn om kernwapens overal op de kaart af te leveren zonder grenzen of havens te hoeven binnendringen. Het lijkt erop dat het zo'n onstuitbaar wapen is dat ik het niet graag zou zien ingezet, laat staan gebruikt. Maar Amerika moet zich realiseren dat het niet ongestraft kernwapens kan inzetten op een steenworp afstand van de hoofdstad en grootste steden van een ander land. De andere partij zal tegenmaatregelen nemen. Dubya was krankzinnig toen hij onze nucleaire verdragen met Rusland verwierp, en Obomber was net zo gek om opzettelijk kernwapens naar de Russische grenzen te brengen en ze op mensen te richten. Als Amerika militair druk uitoefent op China, dat geen marine heeft met luchtvaartmaatschappijen die de onze kunnen evenaren, in de Zuid-Chinese Zee, zal China moeten overwegen om veel duurdere kernonderzeeërs te bouwen, of iets zoals ik heb beschreven.
Ik zou echt willen dat we zouden stoppen met proberen de rest van de wereld te intimideren en met hen zouden gaan samenwerken. Maar ik denk dat onze “leiders” denken dat het een strijd op leven en dood is voor de resterende natuurlijke hulpbronnen van de aarde, die snel uitgeput raken. Ik ben niet op zoek naar een morele verklaring van deze jongens, alleen naar een semi-rationele verklaring.
Uitstekend artikel. Ik geloof dat de “media” propaganda-pushers zijn voor het oorlogszuchtige establishment. Zie onderstaande links:
http://graysinfo.blogspot.ca/2015/12/are-corporate-media-and-others-covering.html
http://graysinfo.blogspot.ca/2015/09/the-embodiment-of-evil.html
Stefanus,
Bedankt. Ik plaats de tweede link omdat deze zeer relevant is:
De belichaming van het kwaad
Het kwade resultaat van de eindeloze oorlogen gepleegd door regime-change-criminelen [1] heeft geresulteerd in enorme aantallen vluchtelingen. Deze hulpeloze mannen, vrouwen en kinderen hebben niets meer te verliezen (behalve hun leven). Ze zwerven nu van land naar land op zoek naar hun toevlucht, en er wordt oorlog tegen hen gevoerd. [1a] In Hongarije is een prikkeldraadomheining gebouwd om ze buiten te houden. Ze zijn aangevallen door honden, besproeid met chemicaliën en waterkanonnen, traangas, voedsel naar hen gegooid en ontmenselijkt.
“Gisteren beschreef David Cameron migranten als een ‘zwerm’. Hij werd bekritiseerd door mensenrechtenorganisaties vanwege 'ontmenselijkende taal'”. Siobhan Fenton., The Independent, VK, 31 juli 2015.
http://www.independent.co.uk/news/world/europe/calais-migrant-crisis-24-photos-which-illustrate-the-true-extent-of-the-problems-10429394.html
Sommige van dezelfde machtige mensen die vernederende taal gebruiken tegen deze ellendige mensen zijn verantwoordelijk voor de ellende die nu in de levens van de vluchtelingen bestaat. Zij planden de oorlogen die ervoor zorgden dat deze mensen werden onteigend. Nu plukken ze de vruchten van de slachtoffers die ze met hun oorlogen hebben gezaaid. Deze ontheemden zijn geland op de kusten van de ‘heersers’. [2] Ik geloof dat er oorlogsmisdaden zijn gepleegd tegen deze ongelukkigen en dat ze machteloos staan tegenover de machtigen. [3]
“De westerse leiders en de media zwijgen over de militaire interventie en regimeverandering, interventies die de thuislanden van de vluchtelingen hebben verscheurd en hebben geresulteerd in een burgeroorlog, de ineenstorting van de staat en extreem gewelddadige omstandigheden die langdurig aanhielden.” Jacobus Paulus, 16 september 2015.
https://consortiumnews.com/2015/09/16/the-crisis-of-regime-change-refugees/
De machtigen worden niet ter verantwoording geroepen voor de massale vernietigingen, moordpartijen, bombardementen en invasies die zij hebben begaan. Daklozen en staatlozen zwerven nu over de aarde als gevolg van sluwe samenzweringen van degenen die aan de macht zijn. Deze oneervolle ‘leiders’ koesteren zich in de schijnwerpers van het wereldtoneel. Afschuwelijke acteurs uit het echte leven in deze echte productie van het gepersonifieerde kwaad. Sommigen van hen bieden zelfs aan om te ‘helpen’ in deze helse tragedie van vluchtelingen die ze op duivelse wijze hebben gecreëerd. [4] Hypocrieten, gekleed in dure pakken, met mooie titels op hun naam, die zich voordoen als ‘humanitariërs’.
Deze heersende monsters in ons midden hebben een aantal van deze oorlogen bedacht, beraamd en gepland.
Ik heb de belangrijke informatie in de onderstaande video's in geen van de bedrijfsmonopoliemedia gezien. Zijn zij medeplichtig?
“Generaal Wesley Clark: oorlogen waren gepland – zeven landen in vijf jaar”
http://www.youtube.com/watch?v=9RC1Mepk_Sw&feature=player_embedded
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken van Frankrijk: Britse regering bereidde oorlog in Syrië voor, twee jaar vóór de protesten van 2011
https://www.youtube.com/watch?v=Kz-s2AAh06I&app=desktop
Het zijn toch zeker oorlogsmisdaden om oorlogen te plannen tegen landen die jou nooit zijn binnengevallen?
De gevolgen van deze obscene daden van gepland kwaad zijn; landen, steden en huizen verwoest, honderdduizenden doden, kinderen zonder ouders, miljoenen in vluchtelingenkampen en talloze burgeroorlogen.
Duizenden soldaten zijn dood, verminkt of lijden aan: Posttraumatische stressstoornis (PTSS) en sommigen hadden moeite om hun veteranenuitkering te krijgen.
http://www.pbs.org/pov/soldiersofconscience/special_ptsd.php
“…een onderzoek van CBS News heeft wijdverbreid wanbeheer van claims aan het licht gebracht, waardoor veteranen de voordelen die ze verdienden werd ontzegd, en velen zelfs stierven voordat ze een antwoord van de VA kregen, meldt CBS News-correspondent Wyatt Andrews.”
CBS Nieuws 25 februari 2015
http://www.cbsnews.com/news/veteran-benefits-administration-mismanagement-uncovered-in-investigation/
Gewone mensen overal ter wereld zijn de slachtoffers en de verliezers in al deze oorlogen, de winnaars zijn de bloedige profiteurs van de wapenindustrie. Ze lachen de hele weg naar hun banken, offshore belastingparadijzen, luxe huizen en alle andere luxe die ze verwerven door te investeren in de ‘industrie van de dood’.
“Het is verboden om te doden; daarom worden alle moordenaars gestraft, tenzij ze in grote aantallen en onder het geluid van trompetten doden.” – Voltaire
Je vraagt je af: zullen de mensen die al deze dodelijke oorlogsverdorvenheden met hun belastinggeld betalen ooit wakker worden en beseffen dat ze in handen zijn van ‘respectabele’ oorlogsmisdadigers? Zullen ze weigeren om op politici te stemmen die illegale oorlogen steunen, of zullen ze politici herkiezen? Zullen ze oproepen tot rechtszaken tegen oorlogsmisdaden [5] voor degenen die dit gruwelijke bloedbad hebben beraamd en gepland? En zullen ze eindelijk begrijpen dat: “War is a Racket” Smedley Butler [6]
En dat de afpersers amok maken, en dat ze werkelijk de belichaming van het kwaad zijn.
Stephen J. Gray
September 17, 2015.
Een uitstekend essay. We zouden de vraag moeten stellen die hij in zijn artikel verwoordt: HET IS ZEKER EEN OORLOGSmisdaad om oorlogen te plannen tegen landen die je nooit zijn binnengevallen?
Het antwoord is een beetje ingewikkeld. Stel dat het land zich klaarmaakt om u binnen te vallen of aan te vallen?
Maar er zijn niet veel landen in deze categorie. Hillary Clinton gelooft in ‘bommen weg!’ Ze heeft nog geen oorlog gezien die ze niet leuk vond totdat ze beseft dat het haar stemmen gaat kosten, dus ja, ze is er tegen. Clinton was in haar eentje verantwoordelijk voor de vernietiging van de regering van Libië en voor de dood van Gadaffi, wat ze zo grappig vond dat ze lachte toen ze zei: “we kwamen, we zagen, hij stierf” ha ha ha ha ha ha ha. Een zeer immorele dame zonder besef van wat ongepast is, tenminste in het openbaar.
Donald Trump wil niet dat we een van deze stomme oorlogen voeren die duizenden wreedheden treffen, ons miljoenen dollars kosten, en die ook ons eigen leger in een kist of op een brancard naar huis sturen of volledig met medicijnen worden behandeld, terwijl ze naar huis worden gestuurd om met PTS om te gaan. Deze causaliteiten hebben allemaal betrekking op Clinton.
De visie van Trump is heel anders dan die van Clinton, Obama, Bill Clinton en George Bush: “Als we gaan interveniëren in een conflict, kan er maar beter sprake zijn van een directe bedreiging voor onze nationale belangen. De dreiging zou zo duidelijk moeten zijn dat de meeste Amerikanen zullen weten waar de hotspot zich op de wereld bevindt en snel zullen begrijpen waarom wij erbij betrokken raken…. Irak vormde geen bedreiging voor ons. Het Amerikaanse volk had geen idee waarom de regering-Bush besloot aan te vallen” (Crippled America, p. 36). “We hebben twee biljoen dollar uitgegeven aan wat we ook deden in Irak. Ik weet nog steeds niet waarom we het deden, maar we deden het (Crippled America, p. 34).
“Voordat de oorlog begon, heb ik mij er krachtig tegen uitgesproken. Het had geen zin voor mij. Ik zei toen dat het een ramp zou zijn en het Midden-Oosten zou destabiliseren. Ik zei dat als Irak hen zou tegenhouden, Iran zou proberen het Midden-Oosten over te nemen. En dat is wat er gebeurde” ((Crippled America, p. 38). Zie hier voor het interview dat laat zien waar Trump stond ten aanzien van de oorlog in Irak: https://www.youtube.com/watch?v=WqA2Hs5dTFM
“Een zeer immorele dame zonder besef van wat ongepast is, tenminste in het openbaar.”
Bedankt voor dit bericht…aangrijpend en ontnuchterend attent. De opmerking hierboven doet denken aan Clintons wanhopige poging om uit te leggen waarom ze in de race van 2008 bleef nadat Obama genoeg afgevaardigden voor de nominatie had veiliggesteld. Ze bracht (meer dan eens) de moord op Bobby Kennedy ter sprake, waarbij ze haar verdomd toondove en ongepaste gevoeligheden liet zien. Keith Olbermann merkte destijds op:
http://youtu.be/DLNFsl130_Y
Dit is een uitstekend overzicht van de verovering van de Amerikaanse massamedia door grote bedrijven en buitenlandse mogendheden, en het gebruik ervan om oorlogszuchtige demagogen te steunen. Zijn we nu niet allemaal zo persoonlijk krachtig met onze wapens in de parade? Lang leve tirannie.
Meneer Parry, ik was op de conventie. We begonnen USA te zingen om de onbeschofte, ontwrichtende en kinderachtige pogingen van Bernie-aanhangers te laten weten dat we hen niet met sprekers zouden laten interfereren. Heb je ze niet horen zingen tijdens het openingsgebed? Hebt u hen niet tegen de vorige DNC-voorzitter horen schreeuwen terwijl de congresvoorzitter de procedure probeerde te leiden? Hoe durf je ons te veroordelen!……………..Ter info: wij steunen het bewapenen van rebellen niet, tenzij de staat dreigt onschuldige burgers af te slachten, zoals Assad doet. Of vindt u het helemaal goed dat hij zijn eigen volk vermoordt?
http://educate-yourself.org/cn/War%20On%20Syria%20_Cartalucci_Bowie2.pdf
Gregory bedankt voor het boek. Ik volg Cartalucci al sinds hij in 2011 de rekruterende terrorist van McCain ontmaskerde toen hij door Syrië trok op zoek naar deze boosdoeners. Ik laat een link achter naar een uitstekend artikel dat één pagina lang is en in principe hetzelfde verhaal vertelt. Ik hoop dat je het leuk vindt om het te lezen.
http://ahtribune.com/world/north-africa-south-west-asia/syria-crisis/1135-day-before-deraa.html
Ja, het is een lang verhaal Joe. Toevallig kwam ik net een veel korter artikel tegen dat perspectief biedt:
http://dissidentvoice.org/2016/08/updates-from-on-the-ground-in-syria-june-to-august-11-2016/
Vrijgevigheid en mededogen… dit is Syrië.
Recht op Joe…uitstekende samenvatting. Interessant terzijde over Pitt en Jolie in Damascus. Syrië werd toen beschouwd als een zeer veilige reisbestemming voor het hele Middellandse Zeegebied. En het is goed om stil te staan bij de Syrische vrijgevigheid jegens vluchtelingen uit Irak.
Had je niet kunnen zingen: “Laat ze spreken”?
Diane, wees blij dat de Bernie-mensen, nadat ze hoorden hoe de voorverkiezingen tegen hun 'progressieve kandidaat' waren opgetuigd, de boel niet hebben platgebrand. Het was ook behoorlijk patriottisch van jullie Hillary-mensen om 'VS, VS' te roepen, terwijl die verdomde hippie Burners riepen 'we willen vrede, we willen vrede'. Godzijdank waren jij en generaal Allen daar om onze echte Amerikaanse waarden te vertegenwoordigen.
Hasbara 101: De ‘hoe durf je’-trol (geveinsde verontwaardiging gebaseerd op een vals verhaal).
Hasbara 101: De “Diane” (geveinsde rechtvaardige verontwaardiging gebaseerd op de gebruikersnaam van de damesdelen) trol
Hasbara 101: De “Of denk je dat het helemaal goed is dat hij zijn eigen volk vermoordt?” (sukkels trappen hier elke keer in als de meme van regime verandert) trol
De DNC heeft de verkiezingen gemanipuleerd, idioot. Ze hadden het volste recht om te protesteren, en ze waren niet onbeleefd of kinderachtig. Ze hadden gelijk toen ze tijdens het gebed zongen – dat is een schande voor het seculiere systeem van de VS. Ze “Geen oorlog meer” om te protesteren tegen de keuze van Hillary Clinton, een oorlogszuchtige die meer wapens en geld wil sturen naar de Syrische rebellen, wat resulteert in de dood van meer mensen. De enige keer dat ik ooit het zingen van ‘USA, USA’ hoorde, afgezien van sportevenementen, was toen de VS Osama bin Laden zonder vorm van proces vermoordden, net als hij, en de bruten dat zongen, de eerste keer dat ik die zin ooit hoorde. . Ze zongen het samen met ‘Obama tweede termijn!’ of wat ze ook zeiden.
Ik concludeer dat jij het soort persoon bent dat dat die avond buiten het Witte Huis zou hebben gezongen. “Hoe durf je ons te beoordelen!”, gevolgd door enkele puntjes? Dat is walgelijk melodramatisch. Hou op met zeuren, verliezer.
Wanneer de wet rente heilig is.
Als je niet geïnteresseerd bent, is het satanisch.
Dit zijn de ogen van de VS voor de wereld
Dit is een uitstekend stuk dat de evolutie documenteert van het Yankee-imperium van het volgen van de rechtsstaat naar een postlegaal imperium. Een essentieel onderdeel hiervan was dat de ‘onafhankelijke’ pers cheerleaders werd voor deze extralegaliteit en deze normaliseerde. Zoals blijkt uit de bespreking van de schandelijke ‘VS’-gezangen op de conventie, is de huidige Clinton-campagne natuurlijk het hoogtepunt van dit proces.
Nog schandelijker was dat deze gezangen, net als een groot deel van de rest van de conventie, werden gechoreografeerd. Een valse conventie voor een valse genomineerde.
http://youtu.be/MHD_bj5fXO0
Een paar mensen verdienen geld aan de oorlog (veel geld), ongeacht of ze de oorlog winnen of verliezen. We moeten de ‘oorlogsmachine’ goed gevoed houden. En Hillary is degene die het doet.
Een militaire opbouw = een imperium in verval.
11:59:31
Aah, je bedoelt dat we bijna het uur van de heks hebben?!
Ik haat het om als een marxist te klinken (wat ik niet ben), maar de beroemde uitspraak van Marx (dat de materiële bestaansvoorwaarden het 'bewustzijn' van een persoon bepalen) klinkt hier ontzettend relevant. Dat wil zeggen, in de context van Robert Parry's verhelderende maar deprimerende recensie van de hypocrisie in de Amerikaanse pers, aanvaardt de Amerikaanse journalistiek doorgaans als 'waar' wat in het belang van iemands carrière ook maar als 'waar' kan worden beschouwd. Behalve het sturen van een cheque naar ConsortiumNews, is het niet precies duidelijk wat ik eraan moet doen. Klinkt als een goed onderwerp voor een conferentie.
Zoals je hebt opgemerkt, moeten we ALLEN onafhankelijke mediakanalen steunen die de WAARHEID willen brengen. Ik geloof dat Consortium een van de beste is. Zodra de MSM zich realiseert dat ze abonnees kunnen gaan verliezen, zullen ze deze waarheidssites aanvallen. Steun alstublieft de onderzoeksjournalisten van Consortium (en andere goede onafhankelijke journalistiek)
Ik schreef gisteravond een e-mail aan Rachel Maddow na haar rapport over Manafort die geld kreeg van de vorige Oekraïense president. Ze liet belangrijke feiten over de staatsgreep in Kiev in 2014 achterwege en stelde dat Poetin de Krim op agressieve wijze overnam zonder enige informatie over het referendum op de Krim of de Amerikaanse inbreng met betrekking tot de staatsgreep. Het selectief negeren van feiten was iets waarvan ik Fox en Talk Radio altijd de schuld gaf. Het brak mijn hart om te zien dat het door haar werd gedaan.
Vroeger respecteerde ik Maddow, maar sinds de overname van de hele regering en de media door de neoconservatieve beweging en hun omvangrijke nieuwe Koude Oorlog tegen Rusland is haar flagrante propaganda in dienst van de elites misselijkmakend. Weet je, ik vind verraders, vooral huurlingen zoals zijzelf, die dit doen voor de miljoenen dollars die ze door NBC krijgt, verwerpelijker dan ware gelovigen op de lange termijn.
Daarom ben ik Obomber ook zo gaan haten. De man verraadde elk principe dat hij in de campagne van 2008 hanteerde. Het is tragisch, maar deze nep-progressieven hebben het alleen aan zichzelf te wijten dat ik nu meer respect vind voor sommige paleoconservatieven zoals Pat Buchanan dan voor hen.
Sorry, Hillary, maar jaren geleden hebben jij en Bill de hardwerkende kleine mensen zonder invloed, voor wie jij je voordoet als kampioenen, verraden toen je begon met het dereguleren van alles en het ontmantelen van de New Deal. Je moedigde de Republikeinen aan om alles wat in zicht was voor de rijken te grijpen en maakte de weg vrij voor Dubya. De opperleugenaar Obomber was tegen alles wat met Bush te maken had, maar nam vervolgens al zijn beleid over. Nu schept hij zelfs op over de zeven verschillende oorlogen die hij in één keer orkestreert, en dan tellen we de drone-aanvallen op nog soevereiner grondgebied niet eens mee.
Rachel Maddow vindt het leuk om een nuttig instrument te zijn, een samoerai, zo je wilt, in dienst van haar bloedige shogun. Bill Maher is een soortgelijke hypergearticuleerde snarkmeister die bereid is zijn trouw aan de Demoness te beloven, ogenschijnlijk omdat zij niet Donald Trump is. Triest om de hypocrisie te zien die deze twee moeten omarmen om hun zingers te uiten ter ondersteuning van het transparant verzonnen verhaal van het establishment.
Zoek naar een voortzetting van dezelfde kabukidans van ‘progressieve’ Killary zoals uitgevoerd door ‘progressieve’ Obomber. Beiden zullen beweren dat ze de armen en de middenklasse WILLEN helpen, maar zullen bij elke gelegenheid GEDWONGEN worden om de winkel weg te geven aan de smerige rijken door die schurkachtige Republikeinen. Ze willen ECHT vrede, maar de Russen… ze staan elke ochtend op en stralen anti-Amerikaanse agressie uit. Ze moeten een doodswens hebben. Wat kan je doen? Het uitzonderlijke land moet de vrijheidslievende Saoedi’s, Israëli’s, Ukrofascisten, ‘gematigde’ koplopers en alle andere bandieten op de planeet beschermen… en met UW belastinggeld en de levens van een stel rednecks en minderheden die geen andere baan kunnen vinden dan in het leger. En dus zal het kwaad opnieuw de overhand krijgen. Je hoeft mij geen Nostradamus te noemen, maar wacht maar af...
Waarom zou je dat niet verwachten?
Het verbaast me dat je hart tot nu toe intact is gebleven. Ik heb nooit mijn hart op het spel gezet voor Maddow, maar er was een tijd (Keith Olbermann) dat Maddow nog niet was opgenomen in het wereldbeeld van NBC/Comcast.
Rachel raakte me in de loop van de tijd geleidelijk kwijt, maar tijdens de Democratische voorverkiezingen van 2016 versnelde het echt tot een punt waarop ik haar show helemaal niet meer zal zien.
Ik luisterde naar haar op Air America toen ze nog progressief was. Ze is niet te onderscheiden van de hedendaagse propagandisten Andrea Mitchell, Brian Williams of Chris Mathews.
Ik bewonder de auteur, maar zal hem er respectvol aan herinneren dat de Amerikaanse media eigendom zijn van en betaald worden door de voor de hand liggende heersers van Washington. Eerlijke en fatsoenlijke jopurnalisten worden systematisch uitgeroeid. Van wat hij terecht “presstituten” noemt, mag men niets beters verwachten.
Je kunt je afvragen of er wel zoiets bestaat als ‘internationaal recht’. Het woordenboek Merriam-Webster definieert de wet als volgt: “een gedragsregel of actie die wordt voorgeschreven of formeel wordt erkend als bindend of afgedwongen door een controlerende autoriteit.” De sleutelwoorden in deze definitie zijn ‘controlerende autoriteit’. Het is duidelijk dat er geen “internationale controlerende autoriteit” is die deze regels kan afdwingen, dus hoe kunnen we ze als wetten beschouwen?
In wezen zijn wat politici ‘internationale wetten’ noemen niets meer dan een verzameling niet-afdwingbare overeenkomsten waaraan elk land zal kiezen om te gehoorzamen of niet te gehoorzamen, afhankelijk van of het zijn doel wel of niet dient.
Ik verontschuldig mij niet voor het nogmaals posten van het sleutelgedeelte van de Meliaanse Dialoog, waarin – 2,500 jaar geleden – een Atheense woordvoerder openlijk de regels uiteenzette die de internationale betrekkingen beheersen.
Athener: “Wat onszelf betreft, zullen we u niet lastigvallen met misleidende voorwendselen – noch over de manier waarop we recht hebben op ons rijk omdat we de Meder hebben omvergeworpen, noch u nu aanvallen vanwege het onrecht dat u ons hebt aangedaan – en een lange toespraak houden. wat niet geloofd zou worden; en in ruil daarvoor hopen wij dat u, in plaats van te denken ons te beïnvloeden door te zeggen dat u zich niet bij de Spartanen heeft aangesloten, hoewel hun kolonisten, of dat u ons geen kwaad hebt gedaan, zult streven naar wat haalbaar is, met de echte gevoelens in het achterhoofd. van ons allebei; aangezien jij net zo goed als wij weet dat het goede, zoals het in de wereld gaat, alleen in het geding is tussen gelijken aan de macht, terwijl de sterken doen wat ze kunnen en de zwakken lijden wat ze moeten”.
Melians: ‘Je kunt er zeker van zijn dat wij ons net zo goed als jij bewust zijn van de moeilijkheid om tegen jouw macht en fortuin te strijden, tenzij de voorwaarden gelijk zijn. Maar we vertrouwen erop dat de goden ons een fortuin zullen schenken dat net zo goed is als het jouwe, aangezien we slechts mannen zijn die strijden tegen onrechtvaardigen, en dat wat we aan macht willen, zal worden gecompenseerd door de alliantie van de Lacedaemoniërs, die gebonden zijn, al is het maar voor zeer lange tijd. schaamte, om hun verwanten te hulp te komen. Ons vertrouwen is daarom toch niet zo volkomen irrationeel.”
Athener: “Van de goden geloven wij, en van de mensen weten wij dat zij door een noodzakelijke wet van hun aard regeren waar zij maar kunnen. En het is niet zo dat wij de eersten waren die deze wet maakten, of ernaar handelden toen ze werd gemaakt: we ontdekten dat ze vóór ons bestond, en zullen haar voor altijd na ons laten bestaan; het enige wat we doen is er gebruik van maken, wetende dat jij en alle anderen, die dezelfde macht hebben als wij, hetzelfde zouden doen als wij.”
– De Meliaanse dialoog – Thucydides (“Peloponnesische oorlog”)
Voor mijn vrienden, wat dan ook, voor mijn vijanden, de wet.
WRK,
Dan klopt de definitie niet; ‘controlerende autoriteit’ zou misschien beter kunnen worden uitgedrukt zonder de descriptor ‘controlerende’, waardoor er ruimte overblijft voor een internationale consensus over geweldloze diplomatie onder de vele landen.
Het is eerder het misbruik van de internationale wetgeving dan het concept dat we ervaren.
En 'int'l' begint thuis, waarbij de VS hun leiderschapsmogelijkheden schromelijk verwaarlozen.
Is dit niet het zoveelste opvallende voorbeeld van de “normalisatie van afwijkend gedrag” die wordt besproken in andere artikelen die vandaag op de site verschijnen? De pers liegt eenvoudigweg en beweert dat ze dat niet hebben gedaan, of vooral iedereen hebben genegeerd die op hun corruptie wijst.
Wordt 'normalisatie van afwijkend gedrag' niet directer geïnstitutionaliseerde corruptie genoemd?