Het bekritiseren van Rusland door de westerse media is epidemisch geworden en creëert een gevaarlijke dynamiek nu de wereld in een nieuwe Koude Oorlog terechtkomt, waarbij zelfs sport een propaganda-arena wordt, zoals Rick Sterling uitlegt.
Door Rick Sterling
Nu de Olympische Zomerspelen in Rio op 5 augustus beginnen, is er een enorme controverse over de Russische deelname. Op basis van een rapport van de Canadese advocaat Richard Mclaren (het “Mclaren Report”) heeft het World Anti-Doping Agency (WADA) aanbevolen om alle Russische atleten van de Spelen in Rio te weren.
Voordat zijn rapport zelfs maar werd uitgebracht, beïnvloedde McLaren de International Association of Athletic Federations (IAAF) in hun besluit om alle Russische atleten te verbieden van atletiekevenementen, inclusief degenen die nooit voor een dopingtest zijn gezakt, in Rusland of elders.
Atleten die vlaggen van hun land dragen tijdens de slotceremonie van de Olympische Spelen in Londen. (Fotocredit: Olympische Spelen van 2012 in Londen)
Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) staat onder druk van de media om alle Russische atleten te weren van de Olympische Spelen in Rio. De New York Times heeft veel rapporten en redactionele artikelen gepubliceerd. De Daily Mail in Londen ging zelfs zo ver dat ze een voorpagina publiceerde verhaal ten onrechte beweren dat het “hele Russische team van de Olympische Spelen is verbannen” – twee dagen voordat het IOC het tegendeel besliste.
Uiteindelijk het IOC beslist tegen het verbieden van alle Russische atleten in alle Olympische sporten. Ze besloten dat elke sportfederatie zelf over de kwestie zou moeten beslissen. Tegelijkertijd legde het IOC speciale voorwaarden op aan Russische atleten die hen ervan weerhouden deel te nemen als ze ooit positief hebben getest, zelfs als hun schorsing al is uitgezeten, in tegenstelling tot de regels voor andere Olympische deelnemers.
In de nasleep van dit besluit zijn er agressieve reacties geweest aanvallen tegen het IOC en zijn president omdat ze “er niet in zijn geslaagd” het hele Russische team collectieve straffen op te leggen.
Hoe zijn we hier gekomen?
De volgorde van belangrijke gebeurtenissen is als volgt:
In februari 2014 werden de Olympische Winterspelen gehouden in Sotsji, Rusland. Dezelfde maand vond er 900 kilometer naar het noordwesten een bloedige staatsgreep plaats in Kiev, Oekraïne. Dit leidde ertoe dat de Krim zich afscheidde en herenigen met Rusland, wat leidde tot westerse sancties en toenemende internationale spanningen.
Een kaart met de Krim (in beige) en de nabijheid van zowel het Oekraïense vasteland als Rusland.
In december 2014 vertoonde het Duitse tv-netwerk “ARD” een documentaire “Hoe Rusland zijn winnaars maakt” van Hajo Seppelt. De documentaire bevat interviews met Vitaliy en Yuliya Stepanov. In januari 2015 heeft het Wereldantidopingagentschap (WADA) een ‘onafhankelijke commissie’ opgericht om de beschuldigingen van de ARD-documentaire te onderzoeken.
In november 2015 bracht de Onafhankelijke Commissie van het WADA een rapport van meer dan 300 pagina's uit waarin werd beweerd dat er op grote schaal gebruik werd gemaakt van prestatiebevorderende medicijnen (PED's) in de Russische atletiek. Het rapport beval het verbod aan van talrijke atleten, coaches en trainers, plus de intrekking van de certificering van het Moskouse Laboratorium en het ontslaan van de directeur, Dr. Grigory Rodchenkov.
In december 2015 hebben de Russische autoriteiten talloze functionarissen geschorst of ontslagen en gevraagd om het bewijsmateriaal waarop de beschuldigingen en beweringen van het WADA waren gebaseerd. Dr. Rodchenkov emigreerde naar de Verenigde Staten.
Begin mei 2016 zond het Amerikaanse tv-programma ‘60 Minutes’ een uitzending uit verhaal over Russische doping, voornamelijk gebaseerd op getuigenissen van Vitaliy en Yuliya Stepanov, nu woonachtig in de VS. The New York Times publiceerde artikelen over Russische dopingtestmanipulaties gebaseerd op Dr. Rodchenkov.
Op 19 mei 2016 benoemde het WADA Richard McLaren om de beschuldigingen in de media te onderzoeken. Op 16 juli 2016, slechts drie weken voor de start van de Olympische Spelen in Rio, publiceerde het WADA het McLaren-rapport.
Problemen met het McLaren-rapport
De rapport McLaren heeft de mediaberichten, de publieke opinie en officiële beslissingen over de Russische deelname aan de Olympische Spelen sterk beïnvloed. Hieronder volgen belangrijke problemen met het onderzoek en het rapport:
De Russische president Vladimir Poetin na de militaire parade op het Rode Plein, 9 mei 2016 in Moskou. (Foto van: http://en.kremlin.ru)
-Het rapport is voornamelijk gebaseerd op de getuigenis van de hoofdschuldige, Dr. Grigory Rodchenkov. De Onafhankelijke Commissie oordeelde dat Rodtsjenkov “de kern was van de doofpotoperatie voor positieve drugstests.” Hoewel het mogelijk is dat die van Rodtsjenkov waarheidsgetrouw is, is het ook mogelijk dat hij liegt of misleidt om de verantwoordelijkheid van zichzelf af te leiden.
-Het rapport beweert dat Rodchenkov geloofwaardig en waarheidsgetrouw is, met weinig aangetoond bewijs. De Onafhankelijk rapport van de Commissie, november 2015 concludeerde dat Dr. Rodchenkov niet geloofwaardig was. Het feit dat Rodtsjenkov op de hoogte was van technieken om testresultaten te manipuleren is geen bewijs van staatscontrole; hij was de hoofdschuldige.
De voormalige directeur van het Moskouse Laboratorium heeft zijn betrokkenheid toegegeven bij het ruilen van urinemonsters, het ontwerpen van een steroïdecocktail die niet gemakkelijk te traceren is, en meer. Hij speelde een belangrijke rol bij het helpen van sommige atleten om het systeem te bedriegen. Hij is de persoon met de meeste motivatie om anderen erbij te betrekken, vooral hogerop. Het feit dat Rodtsjenkov betrokken was bij het afpersen van atleten voor geld duidt op opportunisme en niet op integriteit.
–Bij het onderzoek werd geen rekening gehouden met de feitelijke correcties of tegenargumenten van de Russische autoriteiten. McLaren zegt: “Het IP heeft niet geprobeerd personen te interviewen die in de Russische Federatie wonen…. Ik heb niet geprobeerd Russische regeringsfunctionarissen te ontmoeten en vond dat ook niet nodig.” Aangezien het Russische Ministerie van Sport en andere instanties in dit rapport worden beschuldigd van ernstige schendingen, is dit een vreemde afwezigheid en een sterk bewijs van vooringenomenheid. Het is een basisnorm van eerlijkheid om beide kanten van een controverse te horen voordat er een conclusie wordt getrokken.
-Het onderzoek sloot een schriftelijk weerwoord van een van de beschuldigde Russische individuen uit. McLaren zegt: “Ook ontving ik ongevraagd een uitgebreid verhaal met bijlagen van een belangrijke regeringsvertegenwoordiger die in dit rapport wordt beschreven. In de korte periode van 57 dagen die ik kreeg om dit IE-onderzoek uit te voeren, was het simpelweg niet praktisch en ik dacht dat een dergelijk interview niet nuttig zou zijn.” (pag. 21)
Aangezien een van de hoofddoelen van het onderzoek was om de waarheidsgetrouwheid van Rodtsjenkovs beschuldigingen vast te stellen, is deze beslissing om de “ongevraagde” informatie niet in overweging te nemen schokkend. Het had verplicht moeten zijn om de argumenten en informatie van de Russische autoriteiten te evalueren.
-Zoals gerapporteerd door Initiatief voor sportintegriteit, ter zijn talloze inconsistenties in het McLaren-rapport (ook wel het IP-rapport genoemd). “Het IP-rapport lijkt bijvoorbeeld twee verschillende versies te bevatten – beide van Rodchenkov – over hoe ‘beschermde’ monsters van Russische atleten in het laboratorium konden worden geïdentificeerd.”
Ook: “Het IP-rapport en het IO-rapport bevatten tegenstrijdige verhalen over hoe monsters genomen tijdens de Olympische Spelen van 2014 in Sotsji werden geconsolideerd voor verzending naar het laboratorium.” Deze onverklaarbare tegenstrijdigheden, die niet door Mclaren zijn opgemerkt, hebben een negatief effect op de geloofwaardigheid van Rodtsjenkov en op het onderzoek.
– Vreemd genoeg zijn de belangrijkste ‘klokkenluiders’, Vitaliy en Yuliya Stepanov, niet geïnterviewd voor het rapport. Ze verschijnen prominent in de ARD-video’s en het “60 Minutes”-rapport. In die verschijningen zitten meer tegenstrijdigheden. In het “60 Minutes”-rapport wordt Vitaliy beschreven als een dopingcontrolefunctionaris van “laag niveau”. In de ARD-film (“How Russia Makes its Winners”) wordt Vitaliy beschreven als adviseur van de directeur-generaal die persoonlijk samenwerkte met de minister van Sport en trainer was van dopingcontrolefunctionarissen.
In beide documentaires komt Vitaliy zeer sympathiek over en houdt zich uitsluitend bezig met ‘schone sport’. Maar om 5:45 uur van de eerste Seppelt-video leren we dat Vitaliy de medicijnen aan het kopen was en zijn vrouw Yuliya hielp met vreemdgaan. In feite sloten Vitaliy en Yuliya Stepanov zich pas aan bij de anti-dopingcampagne nadat Yuliya op doping was betrapt (door Russische controles).
–Het onderzoek was noch grondig, noch alomvattend. Het McLaren-onderzoek had een mandaat om een “grondig en alomvattend onderzoek” uit te voeren om de publieke aantijgingen van Dr. Rodchenkov te bevestigen of te weerleggen. Prof. Mclaren erkent dat “het korte tijdsbestek waarin dit rapport moet worden samengesteld, ertoe heeft geleid dat veel van het mogelijke bewijsmateriaal niet is beoordeeld. Dit rapport heeft de oppervlakte van de gegevens bekeken.”
Door primair te vertrouwen op getuigenissen en bewijsmateriaal van Rodtsjenkov, en door getuigenissen en gegevens van functionarissen van het Russische Ministerie van Sport uit te sluiten, is het duidelijk dat het onderzoek noch grondig noch alomvattend was.
–Prof. McLaren was bevooroordeeld. Lang voordat zijn onderzoek was afgerond, gebruikte McLaren zijn positie om op vertrouwelijke wijze de IAAF te beïnvloeden om het hele Russische atletiekteam te verbieden van de Olympische Spelen in Rio. Hij beïnvloedde ook Canadese en Amerikaanse atleten om een campagne te lanceren om het hele Russische team te verbieden.
Deze actie werd aan de kaak gesteld door de voorzitter van de Europese Olympische Comités zei“Ten eerste is het McLaren-rapport bedoeld als een volledig onafhankelijk rapport dat volledig vertrouwelijk moet blijven tot de publicatie ervan op maandag 18 juli 2016 om 09 uur in Canada. Uit de e-mail en de brief blijkt duidelijk dat zowel de onafhankelijkheid als de vertrouwelijkheid van het rapport in het gedrang zijn gekomen.
“Mijn zorg is dat er een poging lijkt te zijn geweest om overeenstemming te bereiken over een uitkomst voordat er enig bewijs is gepresenteerd. Dergelijke inmenging en oproepen voorafgaand aan de publicatie van het McLaren Report zijn volledig in strijd met de internationaal erkende eerlijke juridische procedure en hebben mogelijk de integriteit en daarmee de geloofwaardigheid van dit belangrijke rapport volledig ondermijnd.”
–Het McLaren-rapport slaagt er niet in specifieke valsspelers te identificeren en werpt in plaats daarvan argwaan op tegen alle Russische atleten. Het onderzoek had een specifiek mandaat om “elke atleet te identificeren die mogelijk geprofiteerd had van deze vermeende manipulaties om positieve dopingtests te verbergen.” (p. 3) In plaats van dat te doen, spreekt McLaren vaag over “vele” of “tientallen” valsspelers.
Het McLaren-rapport zegt: “Het IP-onderzoeksteam heeft bewijsmateriaal ontwikkeld dat tientallen Russische atleten identificeert die betrokken lijken te zijn bij doping. De gecomprimeerde tijdlijn van het IP-onderzoek maakte het niet mogelijk gegevens te verzamelen om een overtreding van de antidopingregels vast te stellen.” Het rapport besmeurt effectief de reputatie van onschuldige en schone Russische atleten.
–Het McLaren-rapport negeert statistische gegevens van het WADA over testovertredingen. Data van het WADA laat zien dat hoewel Russen de meeste testovertredingen hadden, talloze landen, waaronder België, Frankrijk en Turkije, een hoger percentage testovertredingen hebben gezien het aantal atleten en tests. Dit is feitelijke en geen anekdotische informatie waarnaar in een objectief rapport verwezen had moeten worden.
De zaak hypen
Het McLaren-rapport en de besluiten van het WADA zijn buitensporig beïnvloed door sensationele en overdreven berichten in de media. Vitaliy en Yuliya Stepanov waren de explosieve getuigen wier getuigenis kritiekloos wordt weergegeven in de ARD- en “60 Minutes”-video’s.
Zoals eerder vermeld waren de Stepanovs beiden betrokken bij doping voordat ze klokkenluiders werden. Yuliya Stepanova zegt: “Alle atleten in Rusland gebruiken doping. Zonder doping kun je de resultaten die je nu behaalt, althans in Rusland, niet bereiken. Je moet dopen. ”
Dit is overdreven en onjuist. Het ontkent het bestaan van schone Russische atleten, de intensieve training en het eerlijke harde werk van veel Russische atleten en coaches. Het is aan mensen als wereldrecordhouder Yelena Yisinbaeva om de valse beweringen aan te vechten vraag waarom ze gestraft wordt.
Doping is in veel landen een al lang bestaand probleem. Enkele van de meest spectaculaire voorbeelden zijn Ben Johnson (Canada, 1998), Marion Jones (VS, 2000) en Tyson Gaye (VS, 2013). WADA statistiek bevestigen dat doping een mondiaal probleem is. In 2011 een wetenschappelijk onderzoek geschat dat 29 – 45 procent van alle internationale atletiekatleten doping gebruikte. Sebastian Coe, de huidige president van de IAAF, probeerde het nieuws over het onderzoek te onderdrukken.
Ja, doping is een probleem in Rusland, zoals in veel landen. De Russische autoriteiten erkennen dit en hebben aanzienlijke inspanningen geleverd om dit te bewerkstelligen klem naar beneden en stop met de doping. Als er nog steeds enkele bedriegers en overtreders zijn, wordt de algemene positieve trend niet tenietgedaan. Er is significant bewijs dat de bewering dat doping in Rusland “door de staat gesponsord” is, substantieel onjuist is, hoe vaak deze ook wordt herhaald.
Naar aanleiding van het rapport van de Onafhankelijke Commissie van het WADA eind 2015 zijn Russische atleten getest via internationaal gecertificeerde laboratoria. De frequentie van het testen is toegenomen in een poging om de naleving van de antidopingregels en -voorschriften aan te tonen.
Als er nog steeds bezorgdheid bestond dat Russische atleten op de een of andere manier vals speelden, zou het testregime op de Olympische Spelen in Rio kunnen worden geëscaleerd. In plaats daarvan adviseerden het WADA en het McLaren-rapport om alle Russische atleten van de Olympische Spelen te weren.
Dit lijkt op een politiek gemotiveerde actie. Er is de politiek van de IAAF waar die is geweest beschuldigingen van leiderschapscorruptie. Er is de politiek van het WADA en de bezorgdheid over hun eigen ‘imago’. En in het algemeen dreigt er een politiek van internationale twist en propaganda. Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder dat er een ‘anti-Rusland’-verhaal in de media verschijnt.
Eén van de oprichtingsdoelen van de Olympische beweging is het bevorderen van een vreedzame samenleving in plaats van conflicten. Het WADA heeft een belangrijke taak die steun verdient, maar niet als het een politiek bevooroordeelde kruistocht wordt. Zoals hierboven aangetoond vertoont het McLaren-rapport grote tekortkomingen. Het aanvallen van Rusland en het willekeurig bestraffen van hun atleten is een verraad aan de Olympische geest.
Rick Sterling is een gepensioneerde luchtvaartingenieur die nu schrijft over internationale kwesties. Hij is bereikbaar via rsterling1@gmail.com
Interessant, maar in het commentaar van vandaag wordt over het hoofd gezien dat volledig tweederde van de Russische atleten bij de Spelen door hun respectieve internationale instanties als geschikt is verklaard om te starten. Het verhult eerder het verhaal van massale, door de staat gesponsorde doping…. We zullen natuurlijk niet genoemd worden en nu zullen we veel gemeen gejoel zien tijdens de Spelen elke keer als er een Russische medaille wordt gewonnen.
Het uitschakelen van Rusland om meer medailles te winnen maakt het winnen van de medailles zinloos
Het verbieden van ‘schone’ atleten met een jarenlange, zo niet tientallen jaren onbesmette reputatie die nooit ergens voor een test zijn gezakt, is fundamenteel onrechtvaardig. Elena Isinbaeva, een van de velen, – haar medaille zal haar niet worden ontnomen door een collega-atleet, maar door bureaucraten.
Tegelijkertijd, als we naar Groot-Brittannië kijken – heeft Liz Armitstead, die dit jaar drie dopingtests miste (wat zeer abnormaal is en 3% bevestigt dat ze in een PED-regiment zit) – toestemming om deel te nemen aan de Olympische Spelen in Rio.
Orwell was een realist, geen fictieschrijver.
In het Orwelliaanse Nieuwe Engels krijgen verschillende woorden een tegengestelde betekenis dan het origineel, niet meer dan ‘onafhankelijk’. Als ik dit woord in de MSM zie, weet ik zeker dat het een verzinsel is, het is niet nodig om het onderwerp verder te lezen of te volgen. Dus ‘onafhankelijk rapport’ = ‘verzonnen (propaganda)rapport’. Ze zouden het woord niet hoeven te gebruiken als het rapport echt onafhankelijk was; het is voor zichzelf te begrijpen.
Maar wat voor mij het meest verrassend was, waren de leugens van het regime over Sjarapova. Kennelijk testte deze tennisspeelster positief op een stof die niet illegaal was op het moment dat haar testmonster werd afgenomen, maar omdat deze stof met terugwerkende kracht verboden was en in het verleden in haar urine aanwezig was, werd zij voor twee jaar uitgesloten van tennis. en haar carrière eindigde. Vervolgens werd dit feit verdoezeld door de overvloed aan interviews met tennissers en een van de meest uitgesproken Rusland-haters in de sport, de derderangs voormalige Anglo-Australische tennisser Pat Cash. Totale meedogenloze hersenspoeling.
Had iemand werkelijk verwacht dat het Westen het woord fair play zou begrijpen? Misschien wordt het huidige gedrag van de westerse alliantie in de Orwellian New English Dictionary gedefinieerd als fair play.
Het enige goede resultaat is dat het volkomen corrupte IOC op zijn retour is, gevolgd door de meeste internationale sportcompetities. De wereld zal zich in twee politieke blokken verdelen en elk zal zijn eigen sportwedstrijden organiseren. Niet slecht.
Het is een schande als mensen hun betoog bederven door overdrijving en een poging om iemand met een andere mening te kleineren. Pat Cash was geen “derderangs tennisser”. Hij heeft Wimbledon gewonnen! Het kan zijn dat hij niet goed geïnformeerd is. Hij is misschien niet al te slim. Waarschijnlijk is hij “gehersenspoeld”. Maar hem een “derderangs tennisser” noemen, ondersteunt jouw argument niet. In feite doet het me denken aan het gedachteloos neerhalen van alles wat Russisch is, en Poetin in het bijzonder, zonder feiten of behoorlijke analyse, dat tegenwoordig de pagina's en schermen van de westerse media vult. Journalisten van de MSM moeten ertoe worden gebracht het artikel van Sterlings grondig in zich op te nemen, en vervolgens gedwongen worden hun anti-Russische Olympische propaganda te rechtvaardigen met een objectieve beoordeling van de feiten.
Net als rapporten uit Oekraïne hebben de reguliere media uit de Engelse landen (dwz de VS, Canada, Groot-Brittannië) dit specifieke verhaal op een uniforme manier behandeld – exact dezelfde gespreksonderwerpen, exact dezelfde eisen en exact dezelfde geselecteerde verontwaardiging over de reactie van het IOC. Deze mediakanalen ontvingen ook allemaal enkele dagen voor de publicatie een gelekte versie van het McLaren-rapport, zodat ze allemaal sensationele krantenkoppen konden halen waarin de Russische atleten werden veroordeeld en een voorsprong konden krijgen bij het vormgeven van het verhaal en het beïnvloeden van het publiek. Komen deze mensen één keer per week bijeen in een bar om de strategie te bespreken, of wat is precies het proces dat nodig is om deze unanimiteit te bewerkstelligen?
Het feit dat het rapport grotendeels afkomstig was van één enkele gecompromitteerde persoon en dat een echt onderzoek niet daadwerkelijk werd ingesteld vanwege “tijdsdruk” (dat wil zeggen dat het vóór de Olympische Spelen gereed moest zijn om de Russen uit te sluiten), wordt nooit gedeeld met het slecht geïnformeerde lezerspubliek van de MSM. Karaktermoord, of het nu om individuen of nationaliteiten gaat, is een ander wapen in de pijlkoker van het Westen, en de zielige MSM staat altijd klaar om haar steentje bij te dragen.
Voeg Australië alstublieft toe aan uw lijst van landen met een uniforme berichtgeving – precies dezelfde gespreksonderwerpen, precies dezelfde eisen en precies dezelfde geselecteerde verontwaardiging over de reactie van het IOC.
Rick Sterling, bedankt voor de achtergrondinformatie over het rapport en ik hoop dat je artikel een brede verspreiding krijgt, aangezien de VS voor veel mensen over de hele wereld ondraaglijk is geworden.
Omdat sommigen zich nog steeds afvragen of het roze oog van Bob Costas het gevolg was van een defecte Botox-injectie, blijven de VS zoals gewoonlijk hypocriet. Onze huidige president in het Witte Huis ging ook niet naar Sotsji, omdat hij het te druk had met het volgen van mevrouw Nuland en haar staatsgreep in Oekraïne. En natuurlijk kon onze senator McCain ook een goede staatsgreep niet ontlopen.
De heer Tater hierboven maakt een opmerkelijk punt…. Toevalligheden van een dergelijke omvang gebeuren niet per ongeluk.
Ik moet alleen uit eigen ervaring opmerken dat het WADA zeer kieskeurig is wat betreft hun screeningproces. Nadat ik aan de Olympische Spelen heb gewerkt, die teruggaan tot Zuid-Korea, ben ik getuige geweest van de strenge tests. Een atleet op de Olympische Spelen in Korea werd weggegooid vanwege een verboden middel, omdat men dacht dat hij een opiumproduct had gebruikt om zijn prestaties te verbeteren. Later werd vernomen dat hij een maanzaadmuffin had genuttigd, en de maanzaadjes leverden dit resultaat op en hij werd onnodig eruit gegooid.
Prof. McLaren moet voor de camera's worden geplaatst en gegrild, zodat de hele wereld zijn verkeerde voorstelling van de feiten kan zien. Het is inderdaad iets vreselijks om te doen voor een natie van atleten. De basis van het argument tegen Russische sporten is dus afkomstig van twee voorheen in ongenade gevallen personen, en een dokter die naar de VS emigreerde. Dat is het? Is dat alles wat hij heeft? De VS willen zeker niet verliezen, ook al proberen ze zelf via bedrog naar Rio te komen.
Het is ook niet anders dan in de VS om de regels te veranderen. De Olympische Spelen waren vermoedelijk een test voor veel amateuratleten, altijd al. Maar nadat de VS verloren hadden in basketbal, stelden de VS plotseling het “droomteam” van NBA-miljonairs samen om het goud terug te krijgen, en op de een of andere manier deert dit de “wij zijn #1” sportgekken niet. Het 'winnen tegen elke prijs' is zo ingebakken in de Amerikaanse cultuur dat de Amerikaanse media het misbruik en de regelwijzigingen niet in twijfel lijken te trekken.
Als professor McLaren had gezien hoe hard atleten in Rusland trainen, zou hij zich misschien schamen om een natie op zo'n manier te belasteren. Velen van hen hebben veel minder afleiding dan hier in de VS, bijvoorbeeld. Maar laat me nog een punt op deze site benadrukken. De Olympische Spelen zijn vaak een unieke kans in het leven van een atleet, en soms hebben ze 10-15 jaar lang getraind voor een kans van één of drie dagen op succes in hun sport. Sommigen zijn tijdens hun opleiding de verkeerde kant opgegaan, maar dat hebben ze niet allemaal gedaan. Het zien van een atletische prestatie van een dergelijke omvang moet worden omarmd en niet zo gemakkelijk door de politiek worden bezoedeld. Dit is een zielige vertoning van slechte media, slechte politiek en slechte manieren.
"Sloop deze muur "
heeft nu betrekking op onze
nachtelijk en dagelijks
Gedwongen voedingen van
specifieke propaganda/
technische rapporten
Ik vraag me af of de Olympische Spelen in Rio de reden waren waarom het Yankee-regime de staatsgreep van Temer tegen Rousseff in Brazilië sponsorde? Haar regering had misschien een effectieve manier gevonden om zich te verzetten. Het geheel onthult voor iedereen de zielig-fascistische politieke aard van de Olympische Spelen, en onthult, net als de Snowden-affaire, het odium en de dominantie van het Yankee-imperium over en het faillissement van de ‘westerse’ cultuur in 2016.
PED's vormen een ernstig probleem in vrijwel ALLE sporten, vooral professionele sporten in de Verenigde Staten. Het is een beetje veel om zoveel Amerikanen te horen klagen over de Russische PED-gebruikers, terwijl de populairste sport in Amerika – NFL-voetbal – vol zit met PED-gebruikers. Geloof je ogen maar: als je honderden NFL-spelers ziet met biceps van 100 centimeter of meer, en schouders en benen als boomstammen, is dat NIET natuurlijk.
Het PED-fenomeen wordt als knuppel gebruikt om Rusland te belasteren. De sportwereld zit er tot over de oren in, maar toch lijkt het soms alsof alleen de Olympische atleten van Rusland hiervoor worden aangesproken.
Oh, hoe snel begraaft de Amerikaanse MSM het Amerikaanse internationale wielrennerschandaal van Lance Armstrong en zijn gebruik van PEDS! De Amerikaanse nieuwsmedia lijken precies op de oude Russische nieuwsmedia Pravda, waarvan de Amerikanen leerden te geloven dat het een propagandaorgaan was van de toenmalige communistische partij van de USSR. Dus wat is onze MSM/NPR geworden? Een propagandatak van de neoconservatieve/neoliberale ingeteelde Amerikaanse bulls*!t-partij, bekend als Dem/Rep-partijen. Onze regering is geworden wat we hebben geleerd te haten. De meeste mensen in de VS zijn helaas te jong om het zich te herinneren.
Uitstekend punt op Armstrong!
Ik heb altijd gedacht dat hij een bedrieger was, maar ik kreeg vaak een stinkende blik van Armstrong-liefhebbers als ik mijn kritische mening over hem vertelde terwijl hij zijn hele Tour de Frances won. Toen de rechtvaardiging eindelijk kwam, was het inderdaad zoet.
Oh, en vergeet nooit dat de atleten en de begeleiders van de atleten over het algemeen voorlopen op de testers. Met andere woorden: de atleten weten over het algemeen hoe ze de tests moeten verslaan. De testautoriteiten spelen meestal een inhaalslag.
Echt, ik ben klaar om mijn haar uit te trekken! Ik ben zo ziek van deze reflexmatige ‘nieuwe koude oorlog’-bullshit. ZOIETS BESTAAT NIET!!! De analogie is eenvoudigweg niet van toepassing op de huidige omstandigheden. In de eerste plaats is er niets ‘koud’ aan de THAAD-raketbatterijen in Oost-Europa, niets ‘koud’ aan de opbouw van kernwapens in Oost-Europa.
Het gebruik van de analogie dient alleen om de onwetendheid over de huidige gebeurtenissen te bevorderen.
Niemand ‘gaat ergens naar terug’, het beleid van de VS is duidelijk: ‘Wereldwijde overheersing van het volledige spectrum.’
Eigenlijk is de Koude Oorlog de perfecte omschrijving. Er is sprake van een Hete Oorlog (en ik sluit de mogelijkheid niet uit dat we daarin terechtkomen) wanneer Amerikaanse troepen de Russische strijdkrachten rechtstreeks aanvallen. Er is sprake van een Koude Oorlog als we proxy-troepen gebruiken om de ander te ondermijnen of te bestrijden, en dit is precies wat er gebeurt.
De idioten in de Amerikaanse denktanks geloven dat we een Koude Oorlog tegen Rusland kunnen lanceren, het land failliet kunnen laten gaan en een hete oorlog kunnen voorkomen. Ze hebben geen idee van de negatieve gevolgen van hun daden. Ze willen wanhopig dat Oekraïne namens ons een proxy-oorlog met Rusland voert, en dat het Syrische conflict voor de Russen slecht afloopt als topprioriteit (jihadisten een verre tweede). We zijn geïnfiltreerd en zijn erin geslaagd of hebben geprobeerd om van iedere Russische Republiek een vijand van Rusland te maken. We hebben het leger van Georgië getraind, dat vervolgens Ossetië heeft aangevallen en vervolgens de Russen hiervan de schuld heeft gegeven (dit was gewetenloos, maar ze hebben geen geweten).
Terwijl we Poetin en Rusland beschuldigen van hybride oorlogvoering, hebben we de media gebruikt om Poetin op elke hoek als corrupt af te schilderen, om zijn presidentschap te ondermijnen en het imago van Rusland aan te tasten om hun invloed te ondermijnen. Zoals Condoleezza Rice zei: 'De belangen van Rusland eindigen bij de grenzen', wat een arrogantie. Ik denk niet eens dat onze bemoeienis stopt bij de Russische grenzen met onze NGO's.
Amerikanen, ik denk dat de beste manier is om Rusland binnen te vallen, het lijkt erop dat jullie dit anti-Russische refrein nooit zullen stoppen
Beste manier waar? De weg naar de hel?
Mag de NAVO Rio gebruiken als afleiding om een nieuwe verrassingsaanval mogelijk te maken?
tijdens de Olympische Spelen van 2008 in Peking gebruikte Washington zijn marionet Georgië om Zuid-Ossetië aan te vallen en Russische vredeshandhavers te beschieten. de Russische Federatie reageerde dienovereenkomstig, maar werd door westerse nieuwsuitzendingen als agressor gecast.
Tijdens de Spelen van 2010 in Canada wordt de regering van Kirgizië omvergeworpen door de zogenaamde 'bloemenrevolutie', gesteund door Washington.
Olympische Winterspelen van 2014, de democratisch gekozen regering van Oekraïne wordt omvergeworpen door door Washington gesteunde militanten, en de Russische Federatie werd als agressor gecast voordat iemand zich van de Olympische Spelen afwendde.
Olympische Spelen van 2016 in Rio...?
houd je ogen open
“Olympische Spelen 2016 in Rio …houd je ogen open” terwijl de gepolariseerde bevolking van Brazilië de straten vult.
Open ze niet onder water!
Je moet je afvragen waar al dit bashen op Rusland ons Amerikanen naartoe brengt. Tussen de illegale staatsgreep van de Oekraïense nazi's door de NED tijdens de Olympische Spelen in Sotsji, tot waar al die onzin ook over ging met betrekking tot de Pussy Riot van de CIA, vervolgens de beschuldigingen door de VS van Russische homofobie, tot Poetins zogenaamd vergiftigen van mensen, en de onvergeeflijke beschuldiging van Rusland voor de het neerhalen van vlucht MH17, en het onverantwoordelijke propagandagebeuren gaat maar door. De mate waarin dit allemaal is overgenomen, is slechts een voorbeeld van hoe roekeloos onze Amerikaanse media bereid zijn hun meesters van het ministerie van Buitenlandse Zaken tevreden te stellen.
Jimmy Carter boycotte de Olympische Zomerspelen van 1980 in Moskou vanwege de Sovjet-invasie van Afghanistan, en eveneens boycotte Rusland de Olympische Zomerspelen van 1984 in Los Angeles als vergelding voor Carters besluit. Uiteindelijk maakte geen van beide partijen veel verschil met hun boycots. De enigen die eronder leden waren de goed getrainde atleten van beide partijen, die hun respectievelijke wedstrijden moesten uitzitten.
De Olympische Spelen van 1936 in Berlijn zullen altijd in de herinnering blijven vanwege Hitlers vooroordelen tegen het verbod op Duitse joden van de Spelen, en zijn afkeer van de zwarte Amerikaan Jesse Owens werd alleen maar verergerd door de uitmuntende prestaties die deze legendarische ster ook de sportfans bezorgde. Hoewel de voorbereidingen voor de Olympische Spelen in Duitsland een en al enthousiasme waren, was dit het begin van de ontmaskering van waar het bij Hitlers regime om ging.
Wat nog verontrustender is, is hoe de Amerikaanse samenleving op een kronkelig pad van leugens wordt geleid. Als het om sport gaat, moeten politici zich buiten de spelen houden. Als het gaat om het respecteren van de soevereiniteit van een ander land, verliezen de VS dit recht volledig uit het oog, en nog meer. De heersende klasse van Amerika tilt haar exceptionisme naar een niveau dat geen kans maakt dat het goed terechtkomt binnen de marges van de vrede. Het enige dat Amerika deze keer doet, is dat we iemand anders van onze eigen omvang uitkiezen, en dat is misschien wel het laatste probleem met deze door Neocon geïnspireerde plannen.
Het brengt de VS naar Trump.
Zelfs in 1936 werden Owens en de andere zwarte Amerikaanse atleten in Duitsland veel, veel beter behandeld dan thuis in hun eigen land. Hoewel Hitler in principe bezwaar maakte tegen hun deelname aan de Olympische Spelen, was dat vooral omdat hij vond dat ze geen ‘echte Amerikanen’ waren, aangezien hun recente voorouders uit Afrika kwamen. (Bedenk dat niet alleen de nazi's maar veel andere Duitsers – en zelfs westerlingen van alle landen – in die tijd geloofden dat er verschillende, duidelijk waarneembare ‘rassen’ waren, die elk hun eigen natie zouden moeten hebben). Tegenwoordig is de trend voorbij en monopoliseren mensen van West-Afrikaanse afkomst bijna de explosieve atletiekevenementen, terwijl mensen van Noord-, Zuid- en Oost-Afrikaanse afkomst de langeafstandsloopevenementen monopoliseren.
Owens en andere zwarte atleten spraken luid en duidelijk over hoe welkom ze zich in Duitsland voelden; en de meeste Duitsers bewonderden oprecht hun atletische bekwaamheid. Toen ze naar huis terugkeerden, gingen ze terug naar een apartheidsmaatschappij – en zelfs tijdens de Tweede Wereldoorlog, bijna tien jaar later, waren Britse burgers en soldaten geschokt toen ze zagen hoe blanke Amerikaanse soldaten hun eigen zwarte collega’s behandelden.
Tom bedankt dat je dit ter sprake hebt gebracht. Ik had moeten vertellen hoe het Duitse volk gefascineerd was door de zwarte Amerikaanse atleten. Niets is ooit zo eenvoudig. Het Amerikaanse team verving op het laatste moment Marty Glickman en Sam Stoller, die Joods waren van het meedoen aan de 400 meter estafette, en werden op het laatste moment vervangen door Jesse Owens en Ralph Metcalfe. Velen dachten dat dit te wijten was aan het feit dat Glickman en Stoller Joods waren.
http://www.historyplace.com/worldwar2/triumph/tr-olympics.htm
De reden dat ik het verhaal van de Olympische Spelen van 1936 heb opgenomen, was om te spreken over de andere controverses die de Olympische Spelen gedurende de vele jaren dat de Olympische Spelen zijn gehouden, hebben vertroebeld. Ik weet niet zeker of ik het goed doe als journalist, maar er zijn hier genoeg van jullie op wie ik kan vertrouwen om mijn verhaal duidelijk te houden.
Het kleinzielige, spottende gezicht van de ‘hybride oorlog’. Herinner je je de spottende media over Sotsji met een vervalste foto van een toilet dat door een muur wordt doorsneden? En wie zou Pussy Riot kunnen vergeten en de man die zijn scrotum aan een trottoir in Moskou spijkert…..
Het Zica-virus en/of de angst is ook een hybride oorlog –
langs / met de nu-decimering
van het Hugo Chavez droomde Venezuela.
Oh zeg, kun je het zien?
bij het vroege ochtendgloren,
zullen plotselinge afwijkingen zijn
pleit voor nieuwe politieke structuren
Dit is gewoon walgelijk. Het is onwaarschijnlijk dat ik ooit nog een Olympisch evenement zal zien.