Veteranen van de Amerikaanse inlichtingendiensten roepen de Duitse bondskanselier Merkel op om de nodige dosis realisme en terughoudendheid naar de komende NAVO-conferentie te brengen, waardoor de gevaarlijke nieuwe Koude Oorlog met Rusland dreigt te escaleren.
MEMORANDUM VOOR: Angela Merkel, Bondskanselier van Duitsland
VAN: Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS)
ONDERWERP: NAVO-top in Warschau
REFERENTIE: Ons Memorandum voor jou, 30 augustus 2014
Wij, oude Amerikaanse inlichtingenofficieren, willen opnieuw onze zorgen en waarschuwingen rechtstreeks aan u overbrengen voorafgaand aan een uiterst belangrijke NAVO-top – de bijeenkomst die op 8 juli in Warschau begint. We waren blij om te horen dat onze verwijzing memorandum u en uw adviseurs vóór de NAVO-top in Wales heeft bereikt, en dat ook anderen via de Süddeutsche Zeitung, die is gepubliceerd een volledig rapport op ons memorandum van 4 september, de dag dat die top begon.
President Barack Obama praat met de Duitse bondskanselier Angela Merkel op de G7-top in Schloss Elmau in Beieren, Duitsland, 8 juni 2015. (Officiële foto van het Witte Huis door Pete Souza)
Wales naar Warschau
De top van Warschau zal waarschijnlijk minstens zo belangrijk zijn als de vorige in Wales, en waarschijnlijk zelfs nog verstrekkendere gevolgen hebben. Wij vinden de verklaring van NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg tijdens een persevenement voorafgaand aan de top op 4 juli verontrustend – zo niet verrassend – dat de NAVO-leden zullen instemmen met “het verder versterken van de militaire aanwezigheid van de NAVO in het oostelijke deel van het bondgenootschap”, eraan toevoegend dat het bondgenootschap dat zal doen. zie de “grootste versterking sinds de Koude Oorlog.”
De waarschijnlijkheid van een militaire botsing in de lucht of op zee – per ongeluk of opzettelijk – is sterk toegenomen, te meer omdat, zoals we hieronder zullen uitleggen, de controle van president Obama over topgeneraals van de VS en de NAVO, van wie sommigen graag cowboy spelen, steeds groter wordt. zwak. Dienovereenkomstig moedigen wij u aan, net als vóór de laatste NAVO-top, om er bij uw NAVO-collega's op aan te dringen een “mate van verstandig scepticisme” in Warschau ter tafel te brengen – vooral met betrekking tot de waargenomen dreiging die uit Rusland komt.
Velen van ons hebben tientallen jaren besteed aan het bestuderen van het buitenlands beleid van Moskou. We schudden vol ongeloof ons hoofd als we zien dat westerse leiders zich schijnbaar niet bewust zijn van wat het voor de Russen betekent om getuige te zijn van oefeningen op een schaal die niet meer is gezien sinds Hitlers legers 75 jaar geleden de “Unternehmen Barbarossa” lanceerden, waarbij 25 miljoen Sovjetburgers om het leven kwamen. Naar onze mening is het onverantwoord dwaas om te geloven dat de Russische president Vladimir Poetin geen tegenmaatregelen zal nemen – op een tijdstip en plaats die hij zelf kiest.
Poetin heeft niet de mogelijkheid om zijn generaals gerust te stellen dat wat zij van de NAVO horen en zien louter retoriek en aanmatiging is. Hij wordt nu al geconfronteerd met een toenemende druk om op een onmiskenbaar krachtige manier te reageren. Kortom, Rusland zal ongetwijfeld krachtig reageren op wat het beschouwt als de ongegronde provocatie van grote militaire oefeningen langs zijn westelijke grenzen, ook in Oekraïne.
Voordat de zaken nog erger worden, moeten doorgewinterde NAVO-leiders blijk geven van een duidelijke voorkeur voor staatsmanschap en diplomatie van geven en nemen boven wapengekletter. Anders is een soort militaire botsing met Rusland waarschijnlijk, met het altijd aanwezige gevaar van escalatie naar een nucleaire uitwisseling.
Uiterst zorgelijk is het feit dat veel NAVO-leiders van de tweede generatie zich totaal niet bewust lijken te zijn van deze dreigende mogelijkheid, of zelfs afwijzend lijken te zijn. Dergelijke demagogie van de voormalige Poolse president Lech Walesa, die opschept dat hij zou “schieten” op Russische straaljagers die Amerikaanse torpedobootjagers zoemen, helpt beslist niet. De toon van Walesa weerspiegelt echter wel de machohouding die vandaag de dag heerst in Polen en enkele andere NAVO-nieuwkomers.
Wij zijn van mening dat minister van Buitenlandse Zaken Frank-Walter Steinmeier gelijk had toen hij erop wees dat militaire houdingen aan de Russische grenzen minder regionale veiligheid zullen brengen. Wij juichen zijn vermaning toe: “We doen er goed aan geen voorwendsels te creëren om een oude confrontatie te hernieuwen.”
Een behoefte aan openhartigheid
Over ‘voorwendsels om een oude confrontatie te hernieuwen’ gesproken: wij geloven dat de tijd is gekomen om te erkennen dat de duidelijke toename van de Oost-West-spanningen van de afgelopen twee jaar oorspronkelijk voortkwam uit de door het Westen gesponsorde staatsgreep in Kiev op 22 februari 2014, en de reactie van Rusland op de annexatie van de Krim.
Hoewel we in totaal honderden jaren ervaring hebben op het gebied van inlichtingen, hadden we nog nooit plannen gezien voor een staatsgreep weken van tevoren belicht – en dan toch uitgevoerd. Weinigen lijken zich te herinneren dat YouTube begin februari 2014 werd gepubliceerd een opname van een onderschept gesprek tussen de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland en de Amerikaanse ambassadeur in Kiev, waarin “Yats” (voor Arseni Jatsenjoek) werd geïdentificeerd als de keuze van Washington om de nieuwe premier van de staatsgreepregering in Kiev te worden.
Vice-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken Victoria Nuland tijdens een persconferentie op de Amerikaanse ambassade in Kiev, Oekraïne, op 7 februari 2014. (Foto van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken)
Deze unieke samenloop van omstandigheden bracht de alom gerespecteerde analist George Friedman, voorzitter van de denktank STRATFOR, ertoe de Putsch in Kiev op 22 februari 2014 te bestempelen als ‘werkelijk de meest flagrante staatsgreep in de geschiedenis’.
Als je echter alleen naar westerse politici en de bedrijfsmedia luistert, begint hun versie van de recente geschiedenis in Oost-Europa op 23 februari 2014. Een bijzonder flagrant voorbeeld hiervan kwam op 30 juni, toen de Amerikaanse ambassadeur bij de NAVO, Douglas Lute, sprak tijdens een persconferentie voorafgaand aan de top:
“Vanaf 2014 en tot op de dag van vandaag gaan we een nieuwe periode in de lange geschiedenis van de NAVO binnen. Waarom zeg ik dat? Hier is het bewijs dat ik citeer. Dus het eerste dat gebeurde in 2014 die deze verandering markeert is een nieuw agressief, nieuw assertief Rusland onder Vladimir Poetin. Dus eind februari, begin maart 2014 volgde de bezetting van de Krim, snel gevolgd door de illegale politieke annexatie van de Krim. … Welnu, elk idee van een strategisch partnerschap kwam abrupt tot stilstand in de eerste maanden van 2014.” (Nadruk toegevoegd)
Met het oog op de staatsgreep en de instabiliteit na de staatsgreep in Oekraïne komt wat ambassadeur Lute vervolgens zegt over het uitgesproken verlangen van de NAVO naar stabiliteit in Oekraïne onoprecht over. Veel belangrijker is dat het Rusland erop wijst dat – althans volgens de Amerikaanse visie – de inmenging in de “periferie” tussen de NAVO en Rusland zal voortduren.
Volgens Lute zal een van de “sleutelthema’s” in Warschau zijn: “Wat doen we aan de periferie.” Lute legt uit: “Hier hebben we het over het projecteren van stabiliteit. We hebben dus geen verplichting om staten buiten het NAVO-territorium te verdedigen, maar we beseffen dat het in ons belang is om ze zo stabiel mogelijk te maken.”
Wij menen dat het voor westerse leiders tijd is om toe te geven dat er geen spoor van bewijs is voor enig Russisch plan om de Krim te annexeren voordat de staatsgreep in Kiev plaatsvond en de leiders van de staatsgreep begonnen te praten over de toetreding van Oekraïne tot de NAVO. Als hoge NAVO-leiders nog steeds geen onderscheid kunnen of willen maken tussen oorzaak en gevolg, is toenemende spanning onvermijdelijk met mogelijk rampzalige gevolgen – allemaal onnodig en vermijdbaar, naar onze mening.
Oekraïne: nog steeds etterend
In ons memorandum van augustus 2014 suggereerden we dat u “gepast wantrouwend moet zijn tegenover de beschuldigingen van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en NAVO-functionarissen over een Russische invasie van Oekraïne.” Eigenlijk was de ernst van de situatie aanzienlijk erger dan we ons destijds realiseerden.
Voormalig NAVO-commandant Philip M. Breedlove.
We weten nu dat de Amerikaanse luchtmachtgeneraal Philip Breedlove, die tot twee maanden geleden opperbevelhebber van de NAVO was, hard aandrong op een confrontatie met Rusland en de anti-coup-separatisten in Oost-Oekraïne. Dit komt onlangs duidelijk naar voren in Breedlove's openbaar gemaakte e-mails, die nu bevestigen wat we in 2014 geloofden; namelijk dat iedereen de overdreven beweringen van Breedlove nauwkeurig moest onderzoeken, waarvan vele gebaseerd waren op vage foto's en andere zeer twijfelachtige 'inlichtingen'.
Breedlove lobbyde voor goedkeuring om een proxy-oorlog met Rusland in Oekraïne te voeren en was zeer kritisch over het beleid van president Barack Obama, dat Breedlove eenvoudigweg in diskrediet bracht: “Laat me niet in een oorlog verwikkelen.” (Alsof dit een soort laf bevel was!)
Uit de e-mails blijkt dat Breedlove, achter de rug van Obama, bleef proberen “de VS te overtuigen of te dwingen om te reageren” op Rusland. Een van Breedlove's e-mailcorrespondenten schreef hem terug: "Gezien Obama's instructie aan jou om geen oorlog te beginnen, kan dit moeilijk te verkopen zijn", maar dit weerhield Breedlove er niet van om het te proberen.
In 2015, zoals uw eigen inlichtingenanalisten u konden vertellen, ging Breedlove verder dan hyperbool en regelrechte verzinsels met beweringen dat “meer dan duizend gevechtsvoertuigen, Russische strijdkrachten, enkele van de meest geavanceerde luchtverdedigingswapens en bataljons artillerie” naar Oost-Oekraïne gestuurd.
Dit waren het soort valse beweringen die Breedlove gebruikte in pogingen om de hulp in te roepen van het hoge leger en het Congres om Obama zover te krijgen dat hij wapens leverde aan de Oekraïense strijdkrachten.
Opdat we niet de indruk zouden wekken dat we generaal Breedlove zouden willen uitkiezen, kreeg zijn voorganger als opperbevelhebber van de NAVO, admiraal James Stavridis, nauwelijks een goed voorbeeld. Een jaar nadat de VS enkele NAVO-landen leidden in een reeks vliegtuig- en raketaanvallen op de Libische president Muammar Gaddafi, schreven Stavridis en de voormalige Amerikaanse ambassadeur bij de NAVO Ivo Daalder in Buitenlandse Zaken: “De NAVO-operatie in Libië wordt terecht geprezen als een modelinterventie.”
De operatie was natuurlijk precies het tegenovergestelde. De chaos die nu in Libië heerst, met honderden vluchtelingen die verdrinken in de Middellandse Zee, biedt overvloedig bewijs dat het besluit van uw regering om Duitsland op afstand te houden van die “modelinterventie” een verstandig besluit was.
Hoewel het enigszins ongemakkelijk voor ons is om zulke openhartige opmerkingen te maken over het karakter en het kaliber van de hoogste Amerikaanse generaals en admiraals – inclusief degenen zoals ambassadeur Lute, die uiteindelijk worden benoemd op hoge politieke posities bij de NAVO – is een dergelijke kritiek onvermijdelijk. . De belangrijke realiteit waarop wij uw aandacht vestigen heeft niet alleen betrekking op hun kwalificaties, maar ook op hun afwijzende houding tegenover president Obama.
President Barack Obama en president Petro Porosjenko van Oekraïne praten na verklaringen aan de pers na hun bilaterale ontmoeting in het Warsaw Marriott Hotel in Warschau, Polen, 4 juni 2014. (Officiële foto van het Witte Huis door Pete Souza)
In ons memorandum van 30 augustus 2014 merkten we op dat president Obama “slechts een zwakke controle heeft over de beleidsmakers in zijn regering.” Dat dit ook hoge militaire leiders omvat, blijkt uit Obama's onvermogen om generaal Breedlove af te zetten, die – naast zijn intense manoeuvres achter Obama's rug – weinig moeite deed om zijn openlijke minachting voor de voorzichtige benadering van zijn opperbevelhebber ten aanzien van de mogelijkheid te verbergen. van gewapende confrontaties in onstabiele gebieden als Oekraïne.
Een passend “Nein!”
Eén factor die ons aanmoedigt om u opnieuw te schrijven, is uw bewezen staat van dienst als het gaat om vasthoudendheid aan vasthoudende diplomatie in plaats van sabelgekakel en provocatie. We hebben bijvoorbeeld opgemerkt dat u tijdens een persconferentie met president Obama in Washington op 9 februari 2015 persoonlijk de druk van het type Breedlove hebt ervaren om dodelijke wapens naar Oekraïne te sturen – het soort druk dat nog steeds op Obama zelf wordt uitgeoefend. U bleef bij wijze van spreken bij uw standpunt toen de eerste aangewezen vraagsteller opmerkte dat de VS overweegt dodelijke wapens aan Oekraïne te leveren en dat uw mening ‘heel anders’ was.
“Ik heb u mijn mening gegeven over de wapenexport”, was uw ondubbelzinnige antwoord. Ook bent u niet afgeweken van uw aanhoudende voorkeur voor diplomatie boven wapens, toen u op een laatste, klagende vraag antwoordde: “Mevrouw. Merkel, … diplomatie heeft, zoals u zelf zei, niet veel vooruitgang gebracht. Kun je het ongeduld van de Amerikanen begrijpen als ze zeggen dat we nu wapens moeten leveren?”
De rechtse Oekraïense politicus Andriy Parubiy.
Wij geloven dat uw vastberaden “nee” tegen het leveren van wapens aan Oekraïne vorig jaar een sleutelfactor was bij het tot zinken brengen van dat slecht doordachte idee. En, zoals u veel beter weet dan wij, heeft uw duidelijk verwoorde standpunt bijgedragen aan het tot stand brengen van een staakt-het-vuren dat, hoe onvolkomen ook, oneindig veel beter was dan de escalatie van de gevechten die onvermijdelijk het gevolg zou zijn geweest van het sturen van wapens naar de regeringstroepen van Kiev.
U bleef bij uw standpunt, ook al kwam u hierdoor in oppositie tegen vrijwel alle politieke, militaire en mediastemmen in de VS, die minachting uitten voor diplomatie en in plaats daarvan de voorkeur gaven aan oorlog.
Het is onvermijdelijk dat er meer voorstellen zullen komen om wapens naar de regering van Kiev te sturen, vooral met het oog op de aanhoudende vijandelijkheden in Oost-Oekraïne. Wij hopen dat er onbevooroordeeld kan worden onderzocht welke partijen verantwoordelijk zijn voor het blokkeren van de volledige uitvoering van de akkoorden van Minsk, die u, minister van Buitenlandse Zaken Steinmeier, en uw Franse en Russische tegenhangers hard hebben gewerkt om als plan voor vrede in Oekraïne aan te bieden.
Minister van Buitenlandse Zaken John Kerry bezoekt Kiev op 7 juli, een dag voordat de top van Warschau begint. Mogelijk wordt hem gevraagd zijn indrukken te delen over de stormachtige politieke gebeurtenissen in Oekraïne van de afgelopen maanden.
Volgens ons is het daar van kwaad tot erger gegaan, nu Andriy Parubiy voorzitter is van het Oekraïense parlement. Parubiy is een van de meest opvallende leiders van de Oekraïense ultranationalistische en regelrechte neonazistische bewegingen. In 1991 richtte hij de Sociaal-Nationale Partij van Oekraïne op, samen met Oleh Tyahnybok, een andere couppleger uit februari 2014, die nu de extreemrechtse Svoboda-partij leidt.
Het neonazistische Wolfsangel-symbool op een spandoek in Oekraïne.
De naam van Parubiy's Sociaal-Nationale Partij werd gekozen om deze te identificeren met Hitlers Nationaal Socialistische Partij. Het officiële symbool is de enigszins gewijzigde Wolf's Hook (Wolfsangel), gebruikt door de SS. Beide partijen geven Rusland de schuld van de kwalen die Oekraïne teisteren.
Parubiy maakt als parlementsvoorzitter een aanfluiting van de nadruk die NAVO-secretaris-generaal Stoltenberg legt op het feit dat de NAVO besloten heeft ervoor te zorgen dat een gezagsgetrouw Kiev “toegewijd is aan de democratie”.
Maandag verklaarde Parubiy op televisie: “Ik heb de akkoorden van Minsk vanaf het allereerste begin niet gesteund”, eraan toevoegend dat de “plannen van Moskou tegen Oekraïne alleen met geweld en internationale sancties kunnen worden stopgezet.”
Eveneens op maandag zei Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov tegen verslaggevers dat Oekraïne geen enkele nieuwe poging heeft gedaan om de implementatie van de akkoorden van Minsk, die oproepen tot een staakt-het-vuren, terugtrekking van wapens, lokale verkiezingen in Oost-Oekraïne en constitutionele hervormingen, te vergemakkelijken.
Het mogelijke doen in Polen
In plaats van spierbundeling en wapengekletter zou het waarschijnlijk constructiever zijn als de NAVO-leiders een serieuze discussie zouden houden over de weerspannigheid van Kiev ten aanzien van de Minsk-akkoorden. Een open discussie zou betekenen dat de gebruikelijke reflexmatige, grootschalige identificatie met Oekraïnes lange lijst van echte en ingebeelde grieven tegen Rusland moet worden vermeden.
Aan de Amerikaanse ambassadeur Lute zou men zich kunnen afvragen of hij iemand kent met de soort invloed op Kiev die nodig is om de impasse te doorbreken en de gebeurtenissen in de richting te sturen van de implementatie van de vredesakkoorden die zo nauwgezet in Minsk zijn uitgewerkt.
Een andere waardevolle poging zou zijn om een NAVO-werkgroep op te richten die moet reageren op de suggestie van Rusland om organisatorische en technische maatregelen te bedenken om ontmoetingen of botsingen van vliegtuigen boven de Oostzee te voorkomen.
Ten slotte zou het zeer constructief zijn als de NAVO de verantwoordelijkheid op zich zou nemen voor het beoordelen van de fundamentele factoren achter de afschuwelijke uitbraak van de terroristische daden die de afgelopen dagen zoveel levens hebben gekost in Istanboel, Dhaka, Bangladesh en Bagdad. In deze context, evenals in Midden-Europa, roept geweld geweld op. Het mag niet buiten het vermogen van de NAVO liggen om opnieuw en kritisch te kijken naar de vraag waarom het terrorisme blijft toenemen, en om te proberen nieuwe, fantasierijkere en minder gewelddadige manieren te bedenken om de problemen aan te pakken die uiteindelijk de vloek van het terrorisme aanwakkeren.
OPMERKING: Zoals onze gewoonte is, sturen we het Witte Huis een kopie van dit memorandum. Wij willen u echter laten weten dat we zelden enige bevestiging krijgen dat onze memoranda bij president Obama terechtkomen – of dat hij er enige aandacht aan schenkt als ze zijn bureau bereiken. We vermoeden dat de grote generatiekloof tussen zijn relatief jonge adviseurs en de jarenlange collectieve ervaring die wij bij VIPS ter tafel brengen, dit gedeeltelijk kunnen verklaren. Als u onze gedachten informatief vindt – misschien zelfs provocerend – stellen wij voor dat u, wanneer u de president vrijdag in Warschau ziet, er bij de president op aandringt zijn exemplaar te verkrijgen en te lezen.
Voor de stuurgroep van ervaren inlichtingenprofessionals voor gezond verstand
William Binney, voormalig technisch directeur van de NSA; mede-oprichter, SIGINT Automation Research Center (bd.)
Daniel Ellsberg, voormalig ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken en Defensie (VIPS Associate)
Graham E. Fuller, vicevoorzitter, Nationale Inlichtingenraad (bd.)
Philip Giraldi, CIA, operationeel officier (bd.)
Mike Gravel, voormalig speciaal agent van het Counter Intelligence Corps. voormalige Amerikaanse senator uit Alaska
Matthew Hoh, voormalig Capt., USMC, Iraq & Foreign Service Officer, Afghanistan (geassocieerde VIPS)
Larry C Johnson, CIA en Buitenlandse Zaken (bd.)
Brady Kiesling, officier van de buitenlandse dienst, politiek adviseur, ambassade Athene, (bd.) (geassocieerd VIPS)
John Kiriakou, voormalig CIA-officier voor terrorismebestrijding
Edward Loomis, cryptologisch computerwetenschapper van de NSA (bd.)
David MacMichael, Nationale Inlichtingenraad (bd.)
Ray McGovern, voormalig infanterie-/inlichtingenofficier van het Amerikaanse leger en CIA-analist (bd.)
Elizabeth Murray, adjunct-National Intelligence Officer voor het Midden-Oosten, CIA (bd.)
Torin Nelson, voormalig HUMINT-officier, Amerikaanse ministerie van leger
Todd Pierce, MAJ, rechter-advocaat van het Amerikaanse leger (bd.)
Scott Ritter, voormalig majoor, USMC, voormalig VN-wapeninspecteur, Irak
Coleen Rowley, Division Counsel & Special Agent, FBI (bd.)
Peter Van Buren, US Department of State, Foreign Service Officer (ret.) (geassocieerde VIPS)
Ann Wright, reservekolonel van het Amerikaanse leger (bd) en voormalig Amerikaans diplomaat
Russen willen geen oorlog. Wij willen vrede en samenwerking. Maar we zullen ons verdedigen als er een aanval plaatsvindt. Zoals in alle voorgaande oorlogen... "Wie komt er met het zwaard naar ons toe, die omkomen door het zwaard." (C) Kom en zie ons als vrienden! :)
De Derde Wereldoorlog is een heel slecht idee. Wereldvrede I is duidelijk verstandiger. De meeste mensen op aarde geven de voorkeur aan vrede.
Instemmen
de oorlogszucht is de volledige verwezenlijking van het beleid van het militair-industriële complex waarvoor Eisenhower al in 1960 waarschuwde. Mensen die oorlog verlangen hebben geen idee – zoals ik die als jongen van tien leed onder de vuurstormen van brandende Duitse steden. Mensen die oorlog verlangen, geloven dat ze ver weg van het slagveld van Europa kunnen blijven staan. Hetzelfde geloof gold ook voor de Duitse keizer en Adolf Hitler, die ervan overtuigd waren dat de Eerste en Tweede Wereldoorlog gemakkelijk binnen een paar maanden konden worden gewonnen. Beide oorlogen eindigden in de grootste ramp die de wereld sindsdien ooit heeft meegemaakt. Maar beide oorlogen zullen speeltuinen zijn vergeleken met WO III die sommige criminelen voorbereiden.
Ik heb Florian Rötzer op de hoogte gebracht van dit artikel en kort daarna (op 8 juli) publiceerde hij een lang artikel waarin hij uitgebreid citeerde in Telepolis, een Duits onlinemagazine waarvan hij de hoofdredacteur is:
http://www.heise.de/tp/artikel/48/48761/1.html
Door wie wordt George Friedman van STRATFOR “algemeen gerespecteerd”? Ik lees zijn ‘voorspellingen’ (als hij vrije tijd heeft) jarenlang – hij is nauwelijks op de hoogte als hij iets over Rusland zegt (of schrijft).
… De NAVO-leden zullen overeenkomen om “de militaire aanwezigheid van de NAVO in het oostelijke deel van het bondgenootschap verder te versterken”, eraan toevoegend dat het bondgenootschap zijn “grootste versterking sinds de Koude Oorlog” zal zien.
En de NAVO zet haar dwaasheid voort.
Bill, misschien heb je Barbara Tuchmans “March of Folly: from Troy to Vietnam” gelezen? Het werd mij onlangs aanbevolen, en door de recensies op Amazon kijk ik er erg naar uit om het te lezen.
Gregory: Het is lang geleden dat ik dit boek heb gelezen, maar ik kan me herinneren dat ik erg onder de indruk was toen ik het las. Ik kan het ten zeerste aanbevelen, net zoals ik het compendium van essays van Walter Karp doe dat mij wakker maakte voor de realiteit van de Amerikaanse politiek. Informatie over de vier boeken kunt u vinden op alibris.com. Waarschijnlijk kun je daar ook veel terecht voor de boeken van Tuchman. Dezelfde beoordeling voor de boeken van Karp geldt voor de boeken van Robert Parry. Hij zette de traditie voort van Karp, die stierf rond de tijd dat Robert Parry aan zijn eveneens moedige en verhelderende carrière begon, waarbij hij echte journalistiek met geschiedenis combineerde.
Bedankt voor de referenties Bill. Walter Karp lijkt mij een echte “vondst”. Zijn ‘Onmisbare vijanden: de politiek van wanbestuur in Amerika’ ligt in mijn winkelwagen. Ik kom vaak het idee tegen dat het Amerikaanse buitenlandse beleid onbekwaam is vanwege bureaucratisch geknoei; dat ‘fouten’ worden gemaakt vanwege institutionele traagheid, en dat onze misstappen goed bedoeld zijn. Ik beweer dat het Amerikaanse buitenlandse beleid zeker een mislukte klus zou zijn als de bedoelingen inderdaad goed waren… maar ons buitenlands beleid is niet goed bedoeld, de planners doen feitelijk wat ze van plan zijn te doen. Karp heeft (volgens een recensie) misschien een vergelijkbare mentaliteit. Helaas is hij op 55-jarige leeftijd overleden.
Goed gedaan.
Die e-mails van Breedlove zouden een groter verhaal moeten zijn. Het is echt iets anders, deze drang om een nucleair gecontroleerde controlelijn aan de Russische grens te creëren, zelfs voorbij de controlelijn tussen Pakistan, China en India.
We zijn het culturele begrip kwijtgeraakt van hoe gevaarlijk dit is, het besef dat degenen onder ons die tijdens de Koude Oorlog zijn opgegroeid, hadden van de precaire aard van dit alles.
Ontbind de NAVO alstublieft en sluit de meeste Amerikaanse militaire bases in Europa en stuur de honderdduizend Amerikaanse troepen naar huis. Europa zou verantwoordelijk moeten zijn voor zijn eigen defensie en zijn eigen buitenlands beleid, en niet slechts een meegaande vazal van de Verenigde Staten
https://www.darkmoon.me/2015/german-victims-how-the-allied-victors-of-wwii-tortured-and-killed-their-german-prisoners-of-war-part-2-of-2/
Goed geprobeerd, VIPS; Ik respecteer je inspanningen. Maar Merkel heeft sinds maart 2015 een zeer korte lijn gehad toen Germanwings-vlucht 9525 op onverklaarbare wijze tegen een berg vloog. Ze weet dat die ramp een persoonlijke boodschap van het rijk aan haar was: ga weer in de rij staan.
Ik antwoord jou, Berry, omdat jij en ik twee van de weinigen zijn die ervoor kiezen zichzelf te identificeren met een link naar hun website, die het belangrijke doel dient om mensen te laten weten wie er in hemelsnaam aan het woord is.
Wat betreft uw opmerking hier: er is echter geen enkele aanwijzing dat iets anders dan de betreurenswaardig onopgemerkte waanzin van de piloot een oorzaak van de crash was, dus u bevindt zich ver van de basis (om niet te zeggen uw rocker) of bent op de hoogte van enige informatie. die niemand anders heeft.
Meneer Morrissey, wat is de geloofwaardige ‘indicatie’ dat de piloot het vliegtuig opzettelijk tegen de berg heeft laten neerstorten? Zoals ik me herinner, is de reden voor een dergelijke conclusie op zijn best indirect en in het slechtste geval een sprong in de logica. . . . “De piloot moet krankzinnig zijn geweest.”
Dan is er nog het gedocumenteerde feit dat vliegtuigen van hetzelfde fabrikaat als de GW 9525 volledig op afstand konden worden bestuurd zonder de medewerking van de piloten.
Dus nee, ik weet niet waar dat aan ligt, maar het bewijs van krankzinnigheid is zwak en het bewijs dat het imperium terrorisme gebruikt om zijn doeleinden te bereiken is overweldigend.
SLUIT DE NAVO – DIRECTE INVESTERINGEN VOOR BINNENLANDSE Amerikaanse BEHOEFTEN
Ik ben het eens met de meeste commentatoren hierboven. Daarnaast met de afsluiting
van de NAVO moeten er specifieke richtlijnen (en kredieten enz.) worden opgesteld
om de duizenden die momenteel in de productie werkzaam zijn, te betrekken
Amerikaanse wapens naar verantwoordelijke, goedbetaalde posities op binnenlands gebied
zoals de bouw en personeelsbezetting van ziekenhuizen (bijv. technologische behoeften,
niet alleen een schop opsteken), het bouwen en herbouwen van snelwegen, bruggen,
en spoorwegsystemen, de bouw van betaalbare huizen en
dergelijke.
Ons doel is NIET om duizenden werknemers werkloos te maken
om hen te leiden naar productievere inspanningen dan de
vervaardiging van hogere technische middelen om andere mensen te doden.
Het spreekt voor zich dat verschillende vakbonden dat ook moeten zijn
betrokken bij alle fasen van deze transitie.
Ik heb mijn twijfels of het bovenstaande artikel dat wel zal doen
Angela Merkel overtuigen.
Waarom verklaart de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken in Georgië de VS
interesse in nog een andere staat die grenst aan Rusland???
Als de VS uitsluitend zichzelf blijven afschaffen
het onvervreemdbare recht om bij alles militair betrokken te zijn
land ter wereld (als een fundamenteel veiligheidsbelang van de VS) en
verplichting?), misschien moeten ze basissen en zogenaamde
“trainingsoefeningen” in Palestina om de tot dusverre te bestrijden
onbetwiste (door de VS) onderdrukking en illegaal
annexatie enz. door de staat Israël.
—-Peter Loeb, Boston, MA, VS
Ik aarzel om zo egoïstisch te zijn dat ik mijn eigen eerdere opmerkingen opnieuw plaats, maar voor degenen die ze misschien interessant vinden, verwijs ik je naar mijn bericht van 23 juni onder het artikel van Marjorie Cohn van 22 juni, en naar mijn bericht van 6 juli onder Ann Wright's artikel van 5 juli.
Ik hoor vaak de waarheid: ‘Woorden hebben betekenis.’ Dat kan tot de meest valse uitspraken van de mensheid worden gerekend. Dat doen ze gewoon niet. Woorden hebben definities en ‘betekenis’ bevindt zich in de geest van de luisteraar. Sommige commentaren op deze site illustreren dat punt en laten zien dat mensen niet alleen niet luisteren – of onvoldoende begrijpend lezen vertonen – maar ook niet begrijpen dat woorden meerdere definities hebben. Het resultaat is vaak een emotionele reactie (irrationalisme) die niet gerechtvaardigd is.
Mijn observatie is dat een paar van de commentatoren hier, evenals de auteurs van dit artikel, de zaken met redelijke betrouwbaarheid hebben beoordeeld. De Verenigde Staten en de NAVO liggen nu 'in bed' met een stel nazi-gekken in Oekraïne. Er bestaat een ideologisch ononderbroken keten van associaties tussen de pogromisten en banderisten uit de Tweede Wereldoorlog en het huidige regime in Oekraïne. Ergo, het zijn geen ‘neo-nazi’s’. Het zijn gewoon ‘nazi’s’. De persoonlijke secretaris van Yaroslav Stetsko is nu bijvoorbeeld lid van de huidige regering. Deze mensen hebben hun eigen agenda. Er kan nauwelijks worden verwacht dat wat ze ‘zeggen’ samenvalt met wat ze ‘bedoelen’. Het is vrijwel zeker dat deze bizarre alliantie, bedoeld of onbedoeld, een soort kinetische gebeurtenis zal veroorzaken. De kans dat bij het evenement kernwapens betrokken zijn, is extreem groot. Zolang een nazi-staart met de NAVO-hond kwispelt, is niemand veilig.
We leven nu in de surrealistische, waanvoorstellingen en abstracte interpretatie van actuele gebeurtenissen die ik ‘Het Dada Café’ noem. Succes daarmee. Zeg niet dat niemand je probeerde te waarschuwen.
De Verenigde Staten en de NAVO liggen nu 'in bed' met een stel nazi-gekken in Oekraïne.
Uit dezelfde regio als Gavrilo Princip die het startpistool afvuurde voor de Eerste Wereldoorlog.
‘Het schieten ging hoe dan ook door, het winstbejag ging hoe dan ook door, mensen bleven hoe dan ook verhongeren, er werden hoe dan ook altijd leugens verteld – wat was eigenlijk het nut van kunst? In die dagen zagen we de gekke laatste uitwassen van de heersende orde van de samenleving en barstten in lachen uit. We zagen nog niet dat er een systeem achter al deze waanzin zat.”
– George Grosz en Wieland Herzfelde, “Die Kunst ist in Gefahr“ (“Kunst is in gevaar”), 1925
Ik hoop van harte dat VIPS het ook passend achtte om Fed-ex een kopie van deze memo aan Merkels vaste gesprekspartner, François Hollande, te sturen. Naar mijn mening heeft Frankrijk lange tijd ernstige bedenkingen gehad tegenover de NAVO; en – je weet maar nooit, hè – deze memo zou wel eens de druppel kunnen blijken te zijn die de emmer doet overlopen.
Bedankt voor jullie moedige inspanningen VIPS, deze memo is uitstekend. Als er geen poging wordt gedaan om de visie naar gezond verstand te sturen, zullen we niet eens de kans hebben om een dans met de dood, gemaakt door een blinde keuze, te vermijden.
Dit artikel is onzin. De NAVO, de EU, enz. maken deel uit van de Mondiaal-Totalitaire Cabal die negatieve vooruitgang initieert richting Rusland en de Compagnie, waardoor een wereldoorlog dreigt. Het beste dat zou gebeuren zou zijn als Rusland en de Compagnie al hun totalitaire aartsvijanden zouden vernietigen, inclusief de VS.
Expert op het gebied van internationaal recht Alexander Mercouris wijst op het feit dat de “voorzitter van het Oekraïense parlement de absurditeit van Merkels sanctiebeleid blootlegt” http://theduran.com/ukraine-parliament-speaker-exposes-absurdity-merkels-sanctions-policy/
“Onmiddellijk nadat de sancties waren verlengd – heeft Andrej Parubiy gehandeld om te bewijzen dat de EU ongelijk had en Poetin gelijk. Hoewel hij de voorzitter van het Oekraïense parlement is en een sleutelfiguur in de Oekraïense machtsstructuur, geeft hij toe dat hij zich volledig tegen het Minsk II-akkoord verzet en dat altijd heeft gedaan. In een televisie-interview op maandag 4 juli 2016 zegt hij:
“Ik heb de akkoorden van Minsk vanaf het allereerste begin niet gesteund. Ik dacht, en ik denk nog steeds, dat de Minsk-akkoorden werden ondertekend onder omstandigheden die ongunstig waren voor Oekraïne.'
“Het besluit van de EU om sancties tegen Rusland te koppelen aan de volledige uitvoering van de Minsk II-overeenkomst vond plaats direct nadat die overeenkomst in februari 2015 was bereikt. Merkel, diep vernederd door Poetin in Minsk, probeerde haar reputatie bij de Amerikaanse hardliners te redden en enige invloed te verwerven. over het proces door de Europese Raad ertoe te bewegen de opheffing van de sancties te koppelen aan de volledige uitvoering van de Minsk II-overeenkomst.
“Door dit te doen heeft Merkel de EU in de val gelokt waarin haar sanctiebeleid tegen Rusland – dat tientallen Europese bedrijven, waaronder Duitse bedrijven ernstig schaadt – nu gegijzeld wordt door de obsessies van mensen als Parubiy, die volkomen duidelijk hebben gemaakt dat zij zal de Minsk II-overeenkomst nooit vrijwillig ten uitvoer leggen.
“Hoewel dit feit misschien niet algemeen bekend is bij het grote Europese publiek, is het wel zeer bekend bij de betrokken bedrijven en natuurlijk is het welbekend bij de EU-regeringen, waaronder […] bij leden van Merkel’s eigen coalitieregering.”
Andriy Parubiy richtte in 1991 samen met Oleh Tyahnybok de Sociaal-Nationale Partij van Oekraïne op. De naam Sociaal-Nationale Partij werd gekozen als een volledig opzettelijke toespeling op Adolf Hitlers nazi-partij genaamd Nationaal Socialistische Partij. Deze interpretatie is bevestigd door Der Spiegel, het belangrijkste wekelijkse nieuwsmagazine van Duitsland.
Trouw aan haar historische inspiratie heeft de Sociaal-Nationale Partij haar radicale nationalisme en nazi-kenmerken niet verborgen gehouden. In een onderzoek uit 2009 naar ‘Ultraright Party Politics in Post-Sovjet Ukraine’ karakteriseerden onderzoekers Andreas Umland en Anton Shekhovstov de Sociaal-Nationale Partij van Oekraïne met de volgende woorden: “… van deze verschillende Oekraïense nationalistische partijen was de SNPU het minst geneigd om zijn neofascistische voorkeuren. Het officiële symbool was de enigszins gewijzigde Wolf's Hook (Wolfsangel), die als symbool werd gebruikt door de Duitse SS-divisie Das Reich en de Nederlandse SS-divisie Landstorm Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog en door een aantal Europese neofascistische organisaties na 1945. Zoals blijkt uit de SNPU-leiderschap, de Wolf's Hook werd het ‘idee van de natie’. Bovendien verwees de officiële naam van de ideologie van de partij, “sociaal nationalisme”, duidelijk terug naar “nationaal socialisme” – de officiële naam van de ideologie van de Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) en van het Hitleritische regime. Het politieke platform van de SNPU onderscheidde zich door zijn openlijk revolutionaire ultranationalisme, zijn eisen voor een gewelddadige machtsovername in het land, en zijn bereidheid om Rusland de schuld te geven van alle kwalen van Oekraïne. Bovendien was de SNPU de eerste relatief grote partij die nazi-skinheads en voetbalhooligans rekruteerde.”
Van december 2013 tot februari 2014 was Parubiy commandant van Euromaidan. Vervolgens werd hij benoemd tot secretaris van de Nationale Veiligheids- en Defensieraad van Oekraïne, en op 16 juni 2014 werd hij goedgekeurd door de (toenmalige) nieuwe Oekraïense president Petro Porosjenko.
Als secretaris van de Nationale Veiligheids- en Defensieraad hield Parubiy toezicht op de ‘antiterroristische’ operatie tegen Oost-Oekraïne.
Parubiy trad op 7 augustus 2014 af als secretaris van de Nationale Veiligheids- en Defensieraad. Hij weigerde te zeggen waarom en zei: "Ik geloof dat het onaanvaardbaar is om commentaar te geven op mijn ontslag in tijden van oorlog", en hij zou "het front blijven helpen". , voornamelijk vrijwilligersbataljons”. President Porosjenko ondertekende dezelfde dag een decreet waarin het ontslag van Parubiy werd bevestigd. RT meldde dat lokale media beweerden dat Parubiy aftrad nadat hij de opdracht had gekregen om opnieuw een staakt-het-vuren af te kondigen in het zuidoosten van Oekraïne, maar weigerde dit te doen.
Parubiy is sinds 14 april 2016 voorzitter van de Verchovna Rada, het Oekraïense parlement.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry bezocht Kiev op 7 juli 2016 voor een ontmoeting met de Oekraïense president Petro Porosjenko https://www.youtube.com/watch?v=RD-8VSlDGb0
Kerry werd vergezeld door Victoria Nuland, adjunct-secretaris voor Europese en Euraziatische Zaken.
Naast de ontmoeting met Porosjenko besprak Kerry het Minsk-implementatieplan voor de Donbas met hooggeplaatste Oekraïense functionarissen, waaronder premier Volodymyr Groysman, minister van Buitenlandse Zaken Pavlo Klimkin en Verchovna Rada-voorzitter Andriy Parubiy.
Na Kiev reisde Kerry naar Warschau, Polen om de NAVO-top bij te wonen. Op 8 juli zal hij de Amerikaanse president Barack Obama vergezellen, die ook op de top aanwezig zal zijn.
“Het is waarschijnlijk dat de ultranationalistische Parubiy achter de valse vlagoperatie en de nationalistische revolutionaire machtsgreep zat. Hij zou onder het nieuwe Maidan-regime beloond worden met de functie van voorzitter van de Defensie- en Veiligheidsraad van Oekraïne.”
The Real “Snipers' Massacre”, Oekraïne, februari 2014: bijgewerkt/herzien werkdocument
Door Gordon M. Hahn
https://gordonhahn.com/2016/03/09/the-real-snipers-massacre-ukraine-february-2014-updatedrevised-working-paper/
Nog steeds actueel en must-read voor VIPS: “Ms. Merkel en Vrede” door Dagmar Henn http://www.counterpunch.org/2015/02/13/ms-merkel-and-peace/
“Soms krijg je de indruk dat de Russische kant drie keer heel langzaam aan intellectueel gehandicapte Berlijners probeert uit te leggen wat de gevolgen zijn van wat ze op dit moment feitelijk doen. Ik zou het interview met de Russische politicus Jevgeni Aleksejevitsj Fedorov in deze context willen beschouwen – een soort vervelende pedagogische inspanning. Zou het kunnen dat Merkel deze video zag en diep geschrokken werd toen ze hoorde dat bij een Oekraïense aanval op Rusland 'Washington en Berlijn tot as zouden worden verbrand'?
“Nou, een paar decennia geleden merkte iemand, na een ontmoeting met Merkel – destijds minister van Milieuzaken – op dat ze niet intelligenter is dan haar uiterlijk doet vermoeden. Maar er zou iemand nodig zijn die niet in staat is tot drie te tellen om niet te begrijpen dat we het hebben over een reëel en enorm risico op een nucleaire oorlog. Dit risico bestaat al sinds de dag van de staatsgreep in Kiev, en we zijn er al twee keer aan ontsnapt – door de hereniging van de Krim met Rusland, en door de opstand in de Donbass, die tot nu toe een aanval van de junta tegen de Krim.
“Dus zelfs als deze specifieke vraag tot op de dag van vandaag min of meer aan de publieke aandacht ontsnapte, en nu plotseling zo acuut wordt dat zelfs Der Spiegel het zich herinnert, moeten de leidende spelers in Duitsland zich dit kleine probleem vanaf het begin hebben gerealiseerd. (En ze hadden zich moeten kunnen voorstellen wat het zou kunnen betekenen als wezens als leden van de Rechtse Sector toegang zouden krijgen tot kernwapens, wat misschien wel gebeurd zou zijn als hun toegang tot de Krim niet zo snel geblokkeerd was)”
In plaats van de strijdlust van het bondgenootschap te temperen, speelt Merkel de NAVO-schildmaagd http://3.bp.blogspot.com/-6fl6Wdtm65o/T-_8RuRyZwI/AAAAAAAAAhY/tSp6tQlfN_U/s1600/angela+merkel+als+brunhilde+blog.jpg
Volgens Albert Speer [Inside the Third Reich, The Macmillan Company. 1970, blz. 463] was het laatste optreden van de Berlin Philharmonic vóór hun evacuatie uit Berlijn aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa die van Brünnhilde's Immolation Scene aan het einde van Richard Wagners opera, Götterdämmerung [Twilight of the Gods].
Zeer wijze woorden. Ik zou erop willen wijzen dat de NAVO de militaire tak van de Rothschilds is, en geen bondgenoot van de VS, en niet in de ware zin van het woord. . De NAVO zou Rusland nooit kunnen confronteren en overleven, dus het is absoluut noodzakelijk om het Amerikaanse leger erbij te betrekken. Als dit de president niet wakker schudt, zal niets dat doen. Hij heeft NIETS de controle! Omdat Israël er niet in slaagde de VS in een catastrofale confrontatie met Iran en Rusland te manoeuvreren, een droom van de Rothschilds van verdeel en heers en het overnemen van de totale controle over de Amerikaanse voorraad kernwapens, nemen de Rothschilds nu hun toevlucht tot de NAVO als lokaas. Dit land staat op een noodlottig kruispunt; één die tot leven leidt en één die tot totale vernietiging en dood leidt. De NAVO is noch een bondgenoot, noch een vriend. De NAVO is het exclusieve eigendom van de Rothschilds-dynastie en zij willen een Derde Wereldoorlog. De Napoleontische oorlog met Rusland, WO3 en WO1, waren zeer winstgevend voor de Rothchilds. Dit weet Poetin net als Iran en China. Alleen onze president blijft blind!
Hij is niet blind, hij maakt deel uit van het zionistische probleem.
Als persoon die in Duitsland woont, steun ik van harte deze (verdere) poging van de VIPS om de macht de waarheid en rede uit te spreken, in dit geval tegen onze bondskanselier Merkel. Ik hoop dat er ook een kopie wordt gestuurd naar Steinmeier en Sigmar Gabriel, en ook naar Gernot Erler en Gerhard Schröder (en zelfs Joachim Gauck), die (denk ik) allemaal ondersteunend zouden zijn. Ik heb op OpEdNews.com gepost over de opmerkingen van Steinmeier en Schröder's steun daarvoor, maar ik denk niet dat veel mensen het hebben opgemerkt.
Wat de VIPS doen is uiterst belangrijk. Ik kan nauwelijks woorden vinden om ze genoeg te prijzen. Ik heb een paar keer gesuggereerd dat andere “leidende dissidenten” hen als voorbeeld zouden moeten nemen en soortgelijke acties zouden ondernemen, maar voor zover ik kan zien zijn de VIPS de enigen die verantwoordelijk handelen, namelijk hun ego inslikken en daadwerkelijk samenkomen om producten te produceren. bij uitstek verstandige uitspraken waar iedereen achter kan en moet staan.
Veel dank en complimenten aan alle VIPS. U blijft mijn model voor verantwoord politiek engagement. Als de wereld ontploft, zul jij een van de weinigen zijn die (theoretisch!) kunnen zeggen dat je je best hebt gedaan om dit te voorkomen.
bedankt voor deze informatie
Het lijkt erop dat niet alle Amerikanen stomme oorlogshitsers zijn
zoals veel mensen misschien denken als ze zien wat er in de wereld gebeurt
wereld, en luister naar de leiders van de NAVO…….
Wat Europa al lang geleden had moeten doen, was de NAVO ontbinden, alle Amerikaanse militaire bases in Europa sluiten en de honderdduizend Amerikaanse troepen naar huis sturen. Europa zou verantwoordelijk moeten zijn voor zijn eigen defensie en zijn eigen buitenlands beleid, en niet slechts een meegaande vazal van de Verenigde Staten. Je zou denken dat onder een dergelijk beleid de spanningen lager zouden zijn, struikelkabels naar de Derde Wereldoorlog zouden kunnen worden geëlimineerd, geld zou worden bespaard op onnodige bewapening en de handel met Rusland, China, Iran en andere landen aanzienlijk zou worden uitgebreid, waardoor er meer banen zouden ontstaan om de economie te voeden. de economieën van de Europese staten. Misschien zou Europa, zonder Amerikaanse invloeden die het ene land tegen het andere uitspeelden, inmiddels nog meer verenigd zijn geworden dan de gewantrouwde EU. Dus waarom hebben ze dit nooit gedaan? Waarom tonen zij niet de geringste intentie om dit in de toekomst te doen? Is het een gevolg van de paranoia die Amerika voortdurend aanwakkert? Of wantrouwen deze natiestaten elkaar feitelijk nog steeds zozeer dat ze een collectieve oppas nodig hebben in de vorm van de Verenigde Staten? In wezen een super ‘babysitter’. Als dat laatste het geval is, mensen van Europa, word dan alsjeblieft volwassen en neem zo snel mogelijk de controle over je eigen lot. Je Amerikaanse babysitters staan op het punt je huis in brand te steken.
Realist, uw waarschuwingen aan de Europeanen zijn terecht, maar moeten we onze mede-Amerikanen niet adviseren om niet op een bewezen oorlogszuchtige te stemmen? Als de nieuwsmedia maar hun werk deden. Ze doen hun werk door het nieuws te rapporteren met berichtgeving die de neiging heeft om in de diepte van het nieuws te graven, en op een manier die objectief is voor elke kwestie, wat enorm zou helpen om de voorlichting van het publiek over wereldgebeurtenissen te verbeteren. Het is niet zo dat het mensen niets kan schelen, ze weten het gewoon niet.
Ik hoop dat deze Brexit-opstand het begin is van een Europese terugtrekking uit het imperium van chaos en de Neocon-invloeden van het imperium. Ik hoop ook dat met de opkomst van de Shanghai Cooperation Organization, die tweederde van de wereldbevolking vertegenwoordigt, dit het ambitieuze karakter dat lijkt te heersen binnen de Washington Beltway kan vertragen, en dat een eerlijker en nuchterder groep van Amerikaanse diplomaten zal ontstaan. Er zijn een paar momenten in mijn leven geweest dat ik minder wenste, en geluk had en veel meer kreeg. Ik hoop dat dit weer een van die gelukkige tijden is. let op Realist JT
De US of A controleert Europa op precies dezelfde manier waarop de USSR Oost-Europa controleerde tot de ondergang ervan in 1991. Vandaar geen ontbinding van de NAVO en de enorme toename van Amerikaanse wapens, inclusief kernwapens, en personeel sinds het einde van het Warschaupact. Met andere woorden: Duitsland heeft geen keus, net zoals Groot-Brittannië geen keus heeft. Het is weer Wall Street die oorlog wil en ze krijgen ALTIJD wat ze willen en verdomd de mensen die zullen sterven. Zeer goed artikel.
De hoge pieten die genereus worden betaald door de NAVO, evenals alle hoge officieren in de legers die tot de NAVO behoren, hebben geen echt belang bij het verliezen van hun baan of hun pensioen van 20000 dollar per maand. Dus wat hebben ze aan vrede?
Deze mensen hebben een vijand nodig en als ze er geen hebben, zullen ze er een verzinnen en met hen in 'oorlog' gaan, de 'oorlog tegen het terrorisme' is daar een goed voorbeeld van.
Gezond verstand is hier zeker vereist, maar rijkdom en macht hebben het overwonnen sinds de eerste man erachter kwam dat het gemakkelijker en leuker was om dingen gewoon met geweld te nemen.
Spaar je adem, aantrekkelijk voor Merkel, ze is een ramp voor Europa
Is het u niet opgevallen dat Merkel een anti-Russisch beleid voert?
Duitse troepen zullen zich aan de Russische grens bevinden.
Merkel verloor het complot toen ze de staatsgreep in Oekraïne steunde en een oogje dichtkneep voor de aard van de regering in Kiev
Merkel gaf stilzwijgend goedkeuring aan de zogenaamde ATO in het oosten van Oekraïne.
Merkel legt alle schuld voor het mislukken van Minsk 2 bij Rusland, terwijl Oekraïne openlijk toegeeft dat zij het niet zullen afdwingen
Merkel handhaaft een anti-Russisch standpunt dat in strijd is met haar coalitiepartners in de Duitse regering en ook met juncker bij de EU die onlangs naar Sint-Petersburg ging.
Merkel heeft tegen hem gebriefd en hem de schuld gegeven van de Brexit.
Toen haar migrantenbeleid meer een factor was in de verdeeldheid van Europa
Ze is een overgewaardeerde leider die moet vertrekken. Duitsland moet terugkeren naar de Ostpolitik
Ik kan echt niet geloven dat Merkel zo stom is.
Of gechanteerd. We lazen alleen dat de NSA haar bespioneerde, we lazen nooit wat de NSA haar bespioneerde.
In Duitsland gaat de coalitiepartner van de CDU van Merkel alleen op pad bij het herstellen van de banden met Rusland, waarbij Merkel volledig wordt omzeild. Merkel is een politiek dode vrouw die praat vanwege haar promotie van Duitsland als bestemming voor vluchtelingen en illegale immigratie. Dit is de reden waarom de CDU bij elke regionale verkiezing op de vlucht is geslagen sinds de stroom vluchtelingen en immigranten begon aan te komen.
Ik weet niet zeker wat het voordeel van deze brief zal zijn, maar de veteranen van de inlichtingendienst lijken over verouderde inlichtingen te beschikken. Maar het zijn allemaal absoluut geweldige individuen.
Daar is in Duitsland geen smaak voor. De brief is correct in zijn beoordeling van Merkels pogingen om vreedzame betrekkingen met Oekraïne te onderhouden. Merkel en Poetin kunnen goed met elkaar overweg. Ze spreekt Russisch. Hij spreekt Duits. Merkel staat echter onder grote politieke druk van zowel de EU als de NAVO.
-----
Jonathan Marshall schetst nieuwe Amerikaanse programma’s die worden ontworpen om de Russische propaganda te ‘tegengaan’. In het verhaal wordt opgemerkt dat een van de doelstellingen van het programma 'RT' is, dat minder dan 0.1% van het Amerikaanse publiek trekt. Onderweg slaagt Marshall erin om NAVO-generaal Craig Breedlove te bespreken, die klaagt dat de Russische Informatiemachine stress veroorzaakt binnen bepaalde NAVO-landen die passief worden tegenover de Russische dreiging.
Er is een link naar Dr. Stephen Cohen, gevolgd door dit verbazingwekkende citaat, dat mijn eigen zorgen weerspiegelt over de toename van de nucleaire dreiging met deze ‘Nieuwe Koude Oorlog’: “geen enkel conflict in de recente geschiedenis heeft minder debat opgeroepen dan Amerika’s gevaarlijke heropleving van de Koude Oorlog met de enige andere nucleaire supermacht ter wereld”.
https://consortiumnews.com/2016/04/13/the-new-propaganda-war/
Hier is het artikel van het Duitse tijdschrift 'Der Spiegel' over de rauwe Bayerischer Hof Hotel Meeting waarin Amerikaanse oorlogsmisdadigers plannen maakten om het Oekraïense vredesproces te vernietigen aan de vooravond van Merkels reis naar Minsk. Bij de bijeenkomst waren inbegrepen het Amerikaanse NAVO-hoofd, generaal Phillip Breedlove, Victoria Nuland, actieofficier voor de staatsgreep in Oekraïne; en John McCain, die nog nooit een oorlog heeft gezien waar hij niet van kon houden.
http://www.spiegel.de/international/world/germany-concerned-about-aggressive-nato-stance-on-ukraine-a-1022193.html
Gifpil toegevoegd aan Minsk II?
http://www.bild.de/politik/inland/muenchner-sicherheitskonferenz/was-us-politiker-ueber-deutschland-denken-39678276.bild.html
https://consortiumnews.com/2015/03/19/ukraines-poison-pill-for-peace-talks/
Dus als Blair onze ‘poedel’ was, hoe zal Merkel dan worden bestempeld?
Over Chilcot gesproken: is het iemand opgevallen hoe een groot percentage van de families van Britse soldaten die in Irak zijn omgekomen (terecht) boos zijn als ze horen hoe Blair Groot-Brittannië heeft geholpen de oorlog in te liegen, terwijl bijna geen van de Amerikaanse families – behalve Cindy Sheehan – ooit uitspreken? Is dit een vorm van het “Stockholm-syndroom?”
Hersenspoeling door Zion heeft een verschrikkelijk effect gehad op de Amerikaanse geest.
Voeg daar nog aan toe dat de MSM geen dingen zal drukken die het zionistische expansieprogramma schaden, waar Irak, Libië, Afghanistan en Syrië (vooral, omdat ze naar believen Syrisch grondgebied kunnen veroveren) natuurlijk allemaal deel van uitmaken.
Dansende Israëliërs? Was dat een nummer van ABBA?
Vanuit mijn bijziende gezichtspunt... houden Amerikaanse militaire families vast aan de Support Our Troops-meme, terwijl het Amerikaanse publiek in het algemeen de kwestie negeert, waarschijnlijk omdat ze er niet persoonlijk door worden getroffen. Het “Stockholm-syndroom” is te sterk; Amerikaanse militaire families bevinden zich niet in een gijzeling.