Hillary Clinton en Donald Trump hebben elke serieuze discussie over de escalerende militaire uitgaven van Amerika ontweken, en suggereren dat degene die wint gevangen zal worden genomen door het ‘militair-industriële complex’ van president Eisenhower, schrijft Chuck Spinney.
Door Chuck Spinney
Amerika is het langst bezig met en tweede duurste oorlog in zijn geschiedenis – een kleine oorlog in termen van ingezette strijdkrachten en op-tempos, maar een oorlog die eindeloos voortduurt, zonder een sprankje licht aan het einde van de tunnel.
In tegenstelling tot het gezeur over krappe begrotingen die paraatheids- en moderniseringsproblemen veroorzaken die uitgaan van het Pentagon, en dat allemaal plichtsgetrouw en zonder vragen wordt uitgebraakt door de reguliere media, zijn de defensie-uitgaven in de zogenaamde Basisbegroting van het Pentagon bijna een recordhoogte ooit en staan ze op het punt om de komende jaren te stijgen. de lange termijn.
Het Pentagon, het hoofdkwartier van het Amerikaanse ministerie van Defensie, gezien met de Potomac-rivier en Washington DC op de achtergrond. (Foto van het ministerie van Defensie)
Het grootste deel van de bezuinigingen van het Pentagon sinds de recente piek in 2010 is geconcentreerd in de rekening voor oorlogsgevechten (de Overseas Contingencies Operations of OCO) – en dit geldt ongeacht of en hoe men rekening houdt met inflatie. Vergeleken met de OCO zijn de verlagingen van het zogenaamde Basisbudget van het Pentagon – dat wil zeggen, dat deel van het defensiebudget dat verantwoordelijk is voor het handhaven van de paraatheid en het garanderen van modernisering – relatief bescheiden geweest.
Bovendien laat president Obama zijn opvolger achter een basisbudget die een moderniseringsgolf in bedwang houdt die op het punt staat te ontploffen, waardoor een onstuitbare politieke druk ontstaat om de defensiebegrotingen te laten groeien tot het einde van het volgende decennium of zelfs daarna.
Toch geven de Verenigde Staten nu veel meer uit aan het leger dan enig ander land ter wereld. Voeg daar de uitgaven van onze bondgenoten aan toe, en het bestedingsvoordeel ten opzichte van elke denkbare combinatie van tegenstanders wordt overweldigend.
Tegenwoordig beweren dat we de begroting van het Pentagon moeten verhogen om het hoofd te bieden aan de toenemende dreiging van uitgavenstijgingen door Rusland en China komt neer op het zeggen dat de defensie-uitgaven van het Militaire – Industriële – Congrescomplex in de Verenigde Staten grotesk inefficiënt zijn vergeleken met de uitgaven van de Verenigde Staten. MICC's equivalenten in Rusland en China.
Oorverdovende stilte
Het meest verbijsterende van alles is dat de omvang van de begroting van het Pentagon en het voeren van het gemilitariseerde buitenlandse beleid, dat een direct gevolg is van de binnenlandse politiek die zo hard aandringt op verhogingen van de defensiebegrotingen, geen significante politieke kwesties zijn in de campagne voor het presidentschap van 2016.
Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump spreekt op de AIPAC-conferentie in Washington DC op 21 maart 2016. (Foto: AIPAC)
Zeker, de alternatieve pers staat vol met essays die de flagrante waanzin van het Amerikaanse gemilitariseerde buitenlandse beleid beschrijven, maar er is heel weinig inkt besteed aan analyses van hoe de smerige driehoekige politieke krachten van het Militaire – Industriële – Congres Complex (of MICC) dat beleid sturen.
Sommige mensen hopen dat Donald Trump de grote groene bestedingsmachine in toom zal houden met een minder agressief buitenlands beleid. Maar Trump is een groteske bullebak, wiens wilde geestverruimingen neofascistisch gedrag vertonen door haat en vreemdelingenhaat aan te wakkeren onder zijn vervreemde en bewonderende aanhangers.
Zijn recente buiging voor Israël over de kwestie van militaire hulp suggereert Trump is bovendien een transparante nep. Dus ‘Trump the Bully’ zal uiteindelijk uitgeven wat de machtsmakelaars in de markt hebben MICC's ijzeren driehoek zeg hem dat hij moet uitgeven.
De publieke houding van Hillary Clinton ten opzichte van de defensie-uitgaven is er een van het bewaren van stilte, ongetwijfeld om links te pacificeren. Het enige wat ze heeft gezegd (afgelopen september) was dat zij zou benoemeneen blauw lintpanel om de omvang van het defensiebudget te onderzoeken, als het tot president wordt gekozen.
Maar haar houding ten opzichte van het “symptoom” van de binnenlandse politieke noodzaak om de uitgaven op een hoog niveau te houden – dat wil zeggen haar houding tegenover het gemilitariseerde buitenlandse beleid van Amerika – is duidelijk en onheilspellend, zoals David Bromwich op briljante wijze uitlegt in “De wortels van Hillary’s verliefdheid op oorlog” – een heel belangrijk essay, dat ik de lezers dringend moet bestuderen.
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton tijdens een toespraak op de AIPAC-conferentie in Washington DC op 21 maart 2016. (Foto: AIPAC)
Ze zal de stoere meid spelen, en door dat te doen zal ze, net als de heer Trump, uiteindelijk ook uitgeven wat de machtsmakelaars in de IJzeren Driehoek van het MICC haar zeggen te besteden.
Kortom, president Obama laat zijn opvolger achter met een tijdbom uit de defensiebegroting. Maar wat doorgaat voor checks and balances op het Pentagon en zijn bondgenoten in de wapenindustrie en in het Congres is bij de verkiezingen van 2016 volledig mislukt. Dit is de grote nachtmerrie van Eisenhower.
Toen ik in het Pentagon werkte, hadden we een term om dit soort ziekelijke situaties te beschrijven: de Verenigde Staten hebben zichzelf in één grote plakkerige ‘chocoladepuinhoop’ gemanoeuvreerd.
Chuck Spinney is een voormalig militair analist voor het Pentagon en beroemd vanwege het 'Spinney Report', waarin kritiek werd geuit op de verspillende zoektocht van het Pentagon naar kostbare en complexe wapensystemen. [Dit artikel verscheen eerder op http://chuckspinney.blogspot.com/2016/07/message-of-2016-election-goodbye-checks.html]
Om eerlijk te zijn, zou er enige melding gemaakt moeten worden van ‘Trump the Lazy Ignoramus’. Omdat Trump vrijwel zijn hele leven een succesvolle pestkop is geweest en al zeventig jaar oud is, ziet hij waarschijnlijk geen noodzaak om zijn ‘onwetende’ toestand te veranderen. Blijf gewoon de ongeïnformeerde BS uitschreeuwen en verwacht dezelfde resultaten als gewoonlijk.
Nee, hij zal waarschijnlijk niet onze redder zijn als het gaat om het grote militaire/bedrijfswapencomplex. Helaas zal Hillary dat ook niet doen.
Erger nog: Sanders lijkt ook volledig in bed te liggen met Big Weapons Spending.
Ik kan mij tijdens mijn eigen leven geen presidentiële campagne herinneren die zelfs maar in de verste verte zo krankzinnig was als deze.
Denk je eens in dat hetzelfde gereedschap dat nodig is om een bom te bouwen, ploegen, chirurgische gereedschappen, botschroeven, enzovoort kan machinaal bewerken. Laat niemand je het idee verkopen dat dit land zonder oorlogswapens failliet zou zijn. Dat is gewoon niet waar. Met een nieuwe focus kunnen we alles doen. Ja, er zullen robots zijn, maar er zouden hier ook duizenden kleine machinewerkplaatsen zijn die allerlei soorten componenten vervaardigen, die een product zouden vormen dat je in zijn geheel zou zien. Harley doet het op die manier, met meer dan driehonderd verkopers. We kunnen alles doen, dus verplaats een deel of het hele militaire budget hierheen, en laten we aan de slag gaan.
Het is lang geleden dat we een president hadden die *geen* gevangene was van het militair-industriële complex. JFK heeft mogelijk het laatste standpunt ingenomen in de Cubaanse rakettencrisis. Anders zijn ze allemaal bezweken, zonder uitzondering. Ik betwijfel of enig mens de druk die wordt uitgeoefend kan weerstaan en heel lang in leven kan blijven.
Wanneer onbezonnen hardheid en de weigering om zelfs maar te onderhandelen en elke poging tot harmonie in de betrekkingen tussen landen te overwegen, in plaats van aan te dringen op het maken van ‘vijanden’ als normaal en sterk worden geaccepteerd, zal de wereld in groter gevaar verkeren dan nu het geval is.
“Het meest verbijsterende van alles is dat de omvang van de begroting van het Pentagon en het voeren van het gemilitariseerde buitenlandse beleid, dat een direct gevolg is van de binnenlandse politiek die zo hard aandringt op verhogingen van de defensiebegrotingen, geen significante politieke kwesties zijn in de campagne voor het presidentschap van 2016.”
Dat is nauwelijks ‘verwarrend’. Zoals het artikel zelf verder aangeeft, hebben beide kandidaten (en de MSM, die nabootst wat ze zeggen, niet wat ze nalaten te zeggen) hun eigen versie van hoe je Amerika weer groot kunt maken, en bij beide is sprake van militarisme – een groot deel ervan.
Bovendien zijn generaties Amerikaanse kiezers, die teruggaan tot het begin van de Koude Oorlog, geconditioneerd om op de politiek van angst te reageren met steun voor een grotere, betere militaire machine – en, zoals vrijwel elke niet-Amerikaan weet, beschouwen Amerikaanse regeringen via de politiek van de angst een traditie besturen die zo Amerikaans is als appeltaart.
Lijkt mij nogal onbegrijpelijk.
Het is verbazingwekkend dat veel laagopgeleide mensen het stoere meidenspel van Hillary niet doorzien. Het werkte voor Thatcher, Nuland, Albright en vele anderen, en het zal opnieuw werken. Ze kan net zo stoer of stoer zijn als de domste mannen. De dwazen staan altijd achter de tiran, uit medeleven en in de hoop op winst. Lang leve de tiran.
Ook treurig dat de eersten van elke voorheen ondervertegenwoordigde groep in de machtshallen degenen zijn die hun groep verraden, omdat zij de agenten van de oligarchie zijn. Ze worden alleen tot de topposities toegelaten als ze voor geld hun verraad aan de mensheid hebben bewezen.
Yep.
Degenen die door de CFR-leden als POTUS zijn gekozen, moeten zich aan de regels houden. MIC = banen voor Amerikanen, en winst voor de CFR-leden die via MSM de programmering van de Amerikaanse bevolking controleren en daarmee het installatieproces van de volgende POTUS.
Wapens van het MIC zijn nuttige handelsinstrumenten voor olie uit de ME-landen die dergelijke wapens gebruiken in hun nooit eindigende zoektocht om elkaar uit te moorden omdat ze het “verkeerde merk” van moslim zijn. Ze houden ervan elkaar te vermoorden.. en wij houden van de voordelen van aardolieproducten. Het lijkt op de moderne kralenhandel voor bont.
Banen, winsten, verminderde wereldbevolking, wapens voor olie... iedereen is blij. Wat is er niet om lief te hebben?
De VS schakelden de satrapen uit die de methoden begrepen om de vrede in Irak en Libië te handhaven. En de MIC en de geïnstalleerde POTUS, en al degenen van de CFR in het spel die hiervan profiteerden, begrepen volledig de winsten en voordelen hiervan.
Trump speelt de acteursrol van de Republikeinse afleider en zal rijkelijk worden beloond voor zijn prestaties.
Hillary zal worden geïnstalleerd en de mensen in de VS zullen profiteren van de banen en het doorsijpelen in verband met olie- en MIC-inspanningen.
En ze zal doen wat haar wordt opgedragen, en zij en haar familie en vrienden zullen hun hele leven beloond worden voor hun ‘plicht en dienstbaarheid’.
Hetzelfde...verschillende “verkiezingen”.
Alles goed.
Moooo...moooo.... deze koe is weer aan het grazen en produceren als een goede, hardwerkende, belastingbetalende burger. Ik ken mijn rol: een van de runderen. Ik ben slechts een onbeduidende poef in de geschiedenis. Iedereen op het niveau om dit te lezen is dat.
Het is wel leuk om te begrijpen hoe het allemaal werkt.
Tillen.. bleh.. waarvoor?
Mooo..moooooo… Ik ga door voor de rest van mijn korte dagen op aarde. De GREATS (de Royals) spelen de rest van hun dagen hun Kings of Thrones-spel.
Maar uiteindelijk... wie is er gelukkiger?