Met de Brexit-verwerping van de EU – in weerwil van de angsttactieken van het establishment – kwamen Britse kiezers op voor gewone mensen die te maken krijgen met marginalisering in het neoliberale systeem van de mondiale economie, legt John Pilger uit.
Door John Pilger
De meerderheid van de Britten om de Europese Unie te verlaten was een daad van rauwe democratie. Miljoenen gewone mensen weigerden zich met openlijke minachting te laten pesten, intimideren en wegsturen door hun veronderstelde beteren in de grote partijen, de leiders van de zaken- en bankoligarchie en de media.
Dit was voor een groot deel een stem van degenen die boos en gedemoraliseerd waren door de pure arrogantie van de verdedigers van de ‘remain’-campagne en de verbrokkeling van een sociaal rechtvaardig burgerlijk leven in Groot-Brittannië. Het laatste bastion van de historische hervormingen van 1945, de National Health Service, is zo ondermijnd door door Tory en Labour gesteunde kapers dat het voor zijn leven vecht.
De voormalige Britse premier Tony Blair, het gezicht van het neoliberalisme, een economische orthodoxie die weinigen heeft verrijkt en velen heeft gemarginaliseerd.
Er kwam een waarschuwing vooraf toen de penningmeester, George Osborne, de belichaming van beide Britten oud regime en de bankenmaffia in Europa dreigde £30 miljard te bezuinigen op publieke diensten als mensen verkeerd zouden stemmen; het was chantage op schokkende schaal.
Immigratie werd in de campagne met volmaakt cynisme uitgebuit, niet alleen door populistische politici van maanrechts, maar ook door Labour-politici die putten uit hun eigen eerbiedwaardige traditie van het bevorderen en koesteren van racisme, een symptoom van corruptie, niet aan de onderkant maar aan de top.
De reden dat miljoenen vluchtelingen het Midden-Oosten zijn ontvlucht – eerst Irak, nu Syrië – zijn de invasies en imperiale chaos van Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Frankrijk, de Europese Unie en de NAVO. Daarvoor was er de opzettelijke vernietiging van Joegoslavië. Daarvoor was er de diefstal van Palestina en de oplegging van Israël.
De merghelmen zijn misschien al lang verdwenen, maar het bloed is nooit opgedroogd. Een negentiende-eeuwse minachting voor landen en volkeren, afhankelijk van hun mate van koloniaal nut, blijft een middelpunt van de moderne ‘globalisering’, met zijn perverse socialisme voor de rijken en kapitalisme voor de armen: zijn vrijheid voor kapitaal en ontkenning van de vrijheid om te werken; zijn verraderlijke politici en gepolitiseerde ambtenaren.
'Niet meer' zeggen
Dit alles is nu ook in Europa terechtgekomen, waardoor mensen als Tony Blair zijn verrijkt en miljoenen mensen zijn verarmd en ontkracht. Op 23 juni zeiden de Britten ‘niet meer’.
NAVO-hoofdkwartier in Brussel, België.
De meest effectieve propagandisten van het ‘Europese ideaal’ zijn niet extreemrechts geweest, maar een onuitstaanbare patriciërsklasse voor wie het grootstedelijke Londen het Verenigd Koninkrijk is. De leidende leden zien zichzelf als liberale, verlichte, gecultiveerde tribunes van de tijdsgeest van de 21e eeuw, zelfs ‘cool’. Wat ze werkelijk zijn is een bourgeoisie met een onverzadigbare consumentistische smaak en eeuwenoude instincten van hun eigen superioriteit.
In hun huiskrant schrijft de VoogdDag na dag hebben zij zich verheugd over degenen die de Europese Unie zelfs als zeer ondemocratisch zouden beschouwen, als een bron van sociale onrechtvaardigheid en een virulent extremisme dat bekend staat als ‘neoliberalisme’.
Het doel van dit extremisme is het installeren van een permanente, kapitalistische theocratie die zorgt voor een tweederde samenleving, waarbij de meerderheid verdeeld is en schulden heeft, beheerd wordt door een klasse van bedrijven en permanent werkende armen.
In Groot-Brittannië groeit tegenwoordig 63 procent van de arme kinderen op in gezinnen waar één lid werkt. Voor hen is de val gesloten. Ruim 600,000 inwoners van de tweede stad van Groot-Brittannië, Greater Manchester, ondervinden volgens een onderzoek “de gevolgen van extreme armoede” en 1.6 miljoen mensen vervallen in armoede.
Weinig van deze sociale catastrofe wordt erkend in de door de burgerij gecontroleerde media, met name de door Oxbridge gedomineerde BBC. Tijdens de referendumcampagne mocht vrijwel geen enkele inzichtelijke analyse inbreuk maken op de clichématige hysterie over het ‘verlaten van Europa’, alsof Groot-Brittannië op het punt stond ergens ten noorden van IJsland meegesleurd te worden in vijandige stromingen.
'Deze mensen' afwijzen
Op de ochtend na de stemming verwelkomde een BBC-radioverslaggever politici in zijn studio als oude kameraden. “Wel,” zei hij tegen “Heer” Peter Mandelson, de in ongenade gevallen architect van het Blairisme, “waarom willen deze mensen het zo graag?” De ‘deze mensen’ vormen de meerderheid van de Britten.
De rijke oorlogsmisdadiger Tony Blair blijft een held van de “Europese” klasse van Mandelson, hoewel weinigen dat tegenwoordig zullen zeggen. De Voogd heeft Blair ooit omschreven als ‘mystiek’ en is trouw gebleven aan zijn ‘project’ van roofzuchtige oorlog. De dag na de verkiezingen bood columnist Martin Kettle een Brechtiaanse oplossing voor het misbruik van de democratie door de massa.
“Nu kunnen we het er zeker over eens zijn dat referenda slecht zijn voor Groot-Brittannië”, luidde de kop boven zijn paginagrote stuk. Het ‘wij’ werd onverklaard maar wel begrepen – net zoals ‘deze mensen’ worden begrepen. “Het referendum heeft de politiek minder legitimiteit verleend, niet meer”, schreef Kettle, en voegde eraan toe: “Het oordeel over referenda zou meedogenloos moeten zijn. Nooit meer."
Vluchtelingen uit oorlogen in het Midden-Oosten kampeerden langs spoorlijnen in Griekenland.
Het soort meedogenloosheid waar Kettle naar verlangt, vind je in Griekenland, een land dat nu onder vuur ligt. Daar hielden ze een referendum tegen meer bezuinigingen, maar de uitslag werd genegeerd. Net als de Labour Party in Groot-Brittannië zijn de leiders van de Syriza-regering in Athene het product van een welvarende, zeer bevoorrechte, goed opgeleide middenklasse, voorbereid op het bedrog en het politieke verraad van het postmodernisme.
Het Griekse volk maakte moedig gebruik van het referendum om van hun regering te eisen dat ze ‘betere voorwaarden’ zocht voor de omkoopbare status quo in Brussel die het leven uit hun land verpletterde. Ze werden verraden, zoals de Britten verraden zouden zijn.
Vrijdag werd Labour-leider Jeremy Corbyn door de BBC gevraagd of hij hulde wilde brengen aan de binnenkort vertrekkende Cameron, zijn kameraad in de ‘remain’-campagne. Corbyn prees de “waardigheid” van Cameron uitbundig en merkte zijn steun op voor het homohuwelijk en zijn verontschuldigingen aan de Ierse families van de doden van Bloody Sunday.
Corbyn zei niets over de verdeeldheid van Cameron, zijn brutale bezuinigingsbeleid, zijn leugens over het “beschermen” van de gezondheidszorg. Ook herinnerde hij de mensen niet aan de oorlogszucht van de regering-Cameron: de uitzending van Britse speciale troepen naar Libië en Britse bommenrichters naar Saoedi-Arabië en, bovenal, het voorteken van de Derde Wereldoorlog.
Het negeren van de Russische herinneringen
In de week van de stemming over het referendum verwees geen enkele Britse politicus en, voor zover ik weet, geen enkele journalist naar de toespraak van Vladimir Poetin in Sint-Petersburg ter herdenking van de vijfenzeventigste verjaardag van de invasie van nazi-Duitsland in de Sovjet-Unie op 22 juni 1941. Met de overwinning – ten koste van 27 miljoen Sovjet-levens en de meerderheid van alle Duitse strijdkrachten – werd de Tweede Wereldoorlog gewonnen.
De Russische president Vladimir Poetin legt op 8 mei 2014 een krans bij het Russische graf van de onbekende soldaat, als onderdeel van de viering van de overwinning op Duitsland in de Tweede Wereldoorlog.
Poetin vergeleek de huidige waanzinnige opbouw van NAVO-troepen en oorlogsmaterieel aan de westelijke grenzen van Rusland met Operatie Barbarossa van het Derde Rijk. De NAVO-oefeningen in Polen waren de grootste sinds de nazi-invasie; Operatie Anaconda had een aanval op Rusland gesimuleerd, vermoedelijk met kernwapens.
Aan de vooravond van het referendum waarschuwde de quisling-secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, de Britten dat ze de ‘vrede en veiligheid’ in gevaar zouden brengen als ze zouden stemmen om de EU te verlaten. De miljoenen die hem en Cameron, Osborne, Corbyn, Obama en De man die de Bank of England leidt, zou wel eens een klap kunnen hebben toegebracht aan de echte vrede en democratie in Europa.
John Pilger is een Australisch-Britse journalist gevestigd in Londen. De website van Pilger is: www.johnpilger.com, de films en journalistiek van John Pilger.
Uitstekend artikel. De waarheid over elitair is extreem goed blootgelegd
Bedankt, John Pilger, voor dit verhelderende artikel. Het onderstreepte en verklaarde alles wat ik zelf over dit onderwerp had durven nadenken, maar zonder journalistieke ervaring of expertise om mijn vermoedens te staven. Bedankt en ga zo door met het goede werk. Er zijn er niet veel zoals jij – misschien helemaal geen!.
(manieren en gewoonten van Britse kolonisten)
http://utopiajohnpilger.co.uk
Dank u, meneer Pilger
Krachtig en overtuigend essay.
Jullie Amerikanen hebben het zó mis. De EU is onze enige bescherming tegen het neoliberalisme – Brexit was een stem VOOR het neoliberalisme, niet tegen! De Brexit ging over het voorkomen dat de EU onze economie in toom hield met regels en voorschriften – de mensen die de Brexit financierden waren allemaal de gebruikelijke rechtse pro-Amerikaanse vervelende neoliberalen en de bevolking die voor de Brexit stemde, gelooft in dat alles. Wij allemaal die ervoor hebben gestemd om binnen te blijven, zijn mensen die het neoliberalisme en de controle van het Amerikaanse imperium over ons willen stoppen. Pilger heeft, zoals gewoonlijk, totaal geen voeling en is verblind door zijn linkse ideologie en haat tegen Amerika – hij en zijn soortgenoten verdraaien alles om te passen bij hun visie dat de arbeidersklasse goed is en de middenklasse slecht.
Tegen het einde ontaardde je opmerking in een tirade. Ik veracht dat.
Jonathan: Je zou dit artikel kunnen overwegen om een definitie van neoliberalisme te geven: Wat is ‘neoliberalisme’?: Een korte definitie door Elizabeth Martinez en Arnoldo García – http://www.globalexchange.org/resources/econ101/neoliberalismdefined. Het lijkt een draaiboek voor bedrijven en bankiers – en de bureaucraten in Brussel – en niet dat de Britten in een betere positie zullen verkeren als de Tory-regering aan de macht blijft en wordt geholpen door de neoliberale Blairisten.
Jonathan, je hebt helemaal gelijk. Ik verzoek u dringend om naar Tarpley.net te gaan voor de analyse van vandaag (6-29-16) van de Brexit. Dit is een plan van de Oligarchie van de Stad Londen om financieel contact te maken met de machtige Chinezen om een meerfasige ineenstorting van Amerika EN China EN Rusland te orkestreren (typische sluwe ‘Great Game’-geopolitiek waar de Britse heersende klasse zich aan overgeeft) en de Britse oligarchen bovenop de ‘stapel’. De Amerikanen zijn nuttige idioten geweest voor het ‘Tory-rijk’ door te helpen de drie Grote Republieken (VS, Russische Federatie, Volksrepubliek China) op het hakblok te zetten en zo de drie grootste bedreigingen voor het Tory-rijk weg te nemen. Amerika zal te maken krijgen met een ernstige ineenstorting en wanhopige bezuinigingen, terwijl de vlammen van hebzucht in China zullen worden aangewakkerd om Siberië te grijpen, en daarbij onherstelbaar beschadigd zullen raken, omdat de overgebleven EU Rusland te hulp zal komen (door Siberië niet terug te winnen, een ingekort Rusland achterlatend om zich bij de EU aan te sluiten…PanEuropa van de Atlantische Oceaan tot de Oeral). Groot-Brittannië zal terug hinken naar de grondbezit van de Engelssprekende stam: de VS, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, als de belangrijkste oligarchen van dit Tory-rijk (de Tories verloren niet van de patriotten. Ze gingen gewoon ‘privé’ en wachtten hun tijd).
Dit artikel – Israël zou diep verontrust moeten zijn door de Brexit-stemming van Jonathan Cook – http://mondoweiss.net/2016/06/should-disturbed-brexit/ – behoort tot de beste die ik over de Brexit heb gelezen en vormt een uitstekende aanvulling op het essay van John Pilger.
Een uitstekende link, Bill Bodden – bedankt!
Er zijn mensen die denken dat veel landen na het recente referendum over vrijhandelsovereenkomsten met Groot-Brittannië onderhandelen.
Er zijn enkele opmerkingen gemaakt dat Groot-Brittannië het referendumresultaat voor onbepaalde tijd zal negeren, omdat de Britse grondwet zegt dat het parlement soeverein is en dat referenda in het Verenigd Koninkrijk eerder adviserend dan wettig zijn.
Hoewel het waar is dat referenda in Groot-Brittannië adviserend zijn, zijn ze ook advies over hoe Britse kiezers zullen stemmen bij de volgende verkiezingen, en de politieke partijen zijn zich daarvan bewust, en daarom zou Groot-Brittannië artikel 50 van het Verdrag van Lissabon vóór de volgende verkiezingen moeten ondertekenen. Verkiezingen, anders zou Groot-Brittannië bij de volgende verkiezingen een UKIP-meerderheidsregering kunnen hebben.
We hebben gezien hoe de markten zijn gedestabiliseerd vanwege het referendum, omdat beleggers de houding van de Europese Unie kennen ten opzichte van degenen die willen dat hun nationale soevereiniteit wordt gerespecteerd, en dit laat zien dat de manier om de markten te stabiliseren erin bestaat dat de Europese Unie het eens wordt eerlijke onderhandelingen bevorderen en bevorderen, wat resulteert in betere Europese economieën.
De Britse regering had vooraf met veel landen over potentiële handelsovereenkomsten en echte handelsovereenkomsten moeten onderhandelen, voor het geval de meerderheid van de Britse kiezers zou besluiten de Europese Unie te verlaten.
Het is juist dat de Europese Unie begrijpt dat de huidige Britse premier niet vindt dat hij met de Europese Unie moet onderhandelen, omdat hij anderen niet de opdracht heeft gegeven om met een plan voor de Brexit te komen en met onderhandelingsteams daarvoor, maar deze dingen waarschijnlijk op zijn plaats zal zijn tegen de tijd dat zijn opvolger de volgende premier van Groot-Brittannië wordt.
Er zijn mensen die denken dat de Europese Unie Groot-Brittannië wil straffen omdat het een democratisch land is, en er zijn mensen die hopen dat de Europese Unie elke drang daartoe zal matigen, omdat de onderhandelingsteams van de Europese Unie degenen moeten zijn die een oplossing willen. Fair Deal met Groot-Brittannië, omdat dit ook de economieën van de Europese Unie ten goede zal komen.
Wat zekerheid zal garanderen, is dat investeerders vertrouwen hebben om hun fondsen in Groot-Brittannië en ook op andere Europese markten te kunnen beleggen, is de zekerheid dat de onderhandelingen tussen Groot-Brittannië en de Europese Unie vriendschappelijke en eerlijke onderhandelingen zullen zijn.
Groot-Brittannië heeft hiervoor onlangs de verzekering gegeven, en dit heeft de markten al aanzienlijk gestabiliseerd, maar de markten wachten af of de Europese Unie ook dezelfde juiste houding zal hebben als Groot-Brittannië.
Beleggers hebben er vertrouwen in dat, omdat er voldoende tijd is gegeven om het stof te laten neerzakken over het Brexit-referendum, de meer gematigde, minder reactionaire en minder wraakzuchtige facties binnen de Europese Unie zullen zegevieren om de onderhandelingen te sturen, omdat ze geen problemen willen veroorzaken. schade aan de markten en aan de Europese economieën.
Er zijn mensen die vinden dat Groot-Brittannië artikel 50 van het Verdrag van Lissabon pas moet ondertekenen nadat Groot-Brittannië handelsovereenkomsten heeft gesloten met landen die geen lid zijn van de Europese Unie, en daartoe behoren ook de landen van het Gemenebest.
Groot-Brittannië blijft lid van de Europese Unie totdat het artikel 50 van het Verdrag van Lissabon ondertekent, en er zijn investeerders die vinden dat Groot-Brittannië en de Europese Unie informele gesprekken moeten voeren om de formele onderhandelingen na artikel 50 van het Verdrag van Lissabon veel sneller te laten verlopen is ondertekend.
De investeerders zullen zien dat Groot-Brittannië de plek is om te investeren, omdat ze de juiste zakelijke houding hebben en vriendelijke, eerlijke en wederzijds voordelige onderhandelingen willen met de Europese Unie, en omdat ze handelsovereenkomsten sluiten met andere landen volgens de juiste zakelijke praktijk, in plaats van dan ideologie.
Er zouden economen kunnen zijn die vinden dat Groot-Brittannië handelsovereenkomsten moet sluiten en zijn economie moet herstructureren voordat het artikel 50 van het Verdrag van Lissabon ondertekent en zolang het lid blijft van de Europese Unie, om zo de tijdelijke impact van de herstructurering tot een minimum te beperken, en te zien hoe de Europese Unie reageert op de uiteindelijke Brexit, en de oorzaak hiervan is niet de uiteindelijke Brexit, maar vanwege het feit dat we in de Europese Unie zitten, en een lager pond is goed voor de export, en de economie zal zich na verloop van tijd herstellen. met een goed economisch beleid.
Het feit dat geen enkel Europees land ooit heeft gestemd om de Europese Unie te verlaten, betekent dat het het beste is dat de Brexit langzaam verloopt in het belang van alle landen van de Europese Unie, samen met veel beraadslagingen tussen de landen van de Europese Unie, waaronder Groot-Brittannië, dat lid is van de Europese Unie. Europese Unie totdat zij artikel 50 van het Verdrag van Lissabon ondertekent.
We weten dat Frankrijk en Duitsland binnenkort verkiezingen hebben, en dat de regeringspartijen willen dat Groot-Brittannië artikel 50 van het Verdrag van Lissabon ondertekent vóór de Franse en Duitse verkiezingen, maar die politieke oppositiepartijen willen misschien dat Groot-Brittannië artikel 50 van het Verdrag van Lissabon niet heeft ondertekend. Verdrag vóór hun verkiezingen, en zouden een zaak tegen de Europese Unie kunnen krijgen bij het Hof voor de Rechten van de Mens van de Europese Unie, vanwege de mishandeling van juridische of zakelijke aangelegenheden die verband houden met het Verdrag van Lissabon.
Dit is omdat ze denken dat dit hen zou helpen hun verkiezingen te winnen, maar dit zou niet de reden zijn om langzaam door te gaan met de Brexit, omdat er veel vragen en kwesties zijn die op de juiste manier moeten worden afgehandeld om schade aan de economieën van Europa te voorkomen. , samen met de ambitie van Schotland om in de Europese Unie te blijven, mogelijk in een Cypress-achtige situatie, terwijl de rest van Groot-Brittannië de Europese Unie verlaat, omdat dit aanvaardbaar kan zijn voor andere landen van de Europese Unie die separatistische bewegingen hebben, omdat Schotland geen onafhankelijke staat zou zijn. land en het zou in de Europese Unie blijven.
We hebben de oneerlijkheid en wraakzucht van de eurozone gezien met betrekking tot de mishandeling van Cypress en Griekenland en waar hen de eerlijkheid en rechtvaardigheid werd ontzegd door de misbruikende eurozone, en dat is de reden waarom Groot-Brittannië langzaam maar zeker vooruitgang moet boeken in de richting van hun onderhandelingen.
Er zijn mensen die denken dat er politici van de Europese Unie zijn die Groot-Brittannië alleen maar gerechtigheid zullen geven en vriendelijke en eerlijke onderhandelingen willen, als ze daar een stimulans voor zouden hebben.
Er zouden mensen kunnen zijn die denken dat Groot-Brittannië een vriendschappelijke en eerlijke regeling kan krijgen in openbare verklaringen of zelfs schriftelijk, als bepaalde mensen in de Europese Unie verder willen gaan dan de uitkomst van het referendum, mogelijk omdat Groot-Brittannië Artikel 50 niet heeft ondertekend vóór de verkiezingen van sommige Europese landen, of dat het voor hen comfortabeler zou zijn, omdat dit allemaal met hen te maken heeft, en niet met eerlijke omgang of goede zakelijke praktijken met andere Europese landen, terwijl anderen zeggen dat sommige landen in de Europese Unie handelen met deugd, omdat deugd zijn eigen beloning is, maar we kennen allemaal de onrechtvaardige omgang van de leidende landen van de eurozone in het verleden met andere landen van de eurozone.
We weten dat investeerders niet kijken naar tot welk team u behoort, maar of u over de juiste zakelijke praktijken beschikt, en er zijn mensen die vinden dat de Europese Unie in deze omstandigheden op de juiste manier moet handelen, omdat dit de wereldmarkten zal stabiliseren, wat belangrijk is voor de Europese Unie.
Huzza! Wat Tyler heeft gesproken!!
Voor nog veel meer informatie over de Brexit kunt u terecht op de Emptywheel-site.
https://www.emptywheel.net/2016/06/24/friday-theres-always-the-second-line/
Een van de engere essays was het derde van Yanis Varoufakis.
Deze hele kwestie is op dit moment een totaal mysterie voor mij, en ik wacht tot het stof is neergedaald. Als de grote EU besluit de schade aan Groot-Brittannië te maximaliseren en van hen een afschuwelijk voorbeeld te maken, zal dat land daaronder lijden. Als het Amerikaanse gekkenleiderschap zich ook opstapelt, kan het nog erger zijn. Gegeven het feit dat de twee grote partijen in Groot-Brittannië een afspiegeling zijn van die in de VS – vrijwel identiek – zal een goed bestuur daar tijdens de komende transformatie ernstig ontbreken. Beide partijen zouden van de situatie kunnen profiteren om het tempo van de privatisering van alles op te voeren – een beetje zoals de Republikeinen hier in de VS hebben gedaan. Denk om te beginnen aan Michigan en totale ‘bezuinigingen’.
Weet je, Zachary, ik ben een beetje zoals jij en probeer zelf zoveel mogelijk over deze Brexit-kwestie te leren. Jij, samen met velen van ons hier die deze site bezoeken, hebt bijna dagelijks gesproken over hoe de handelsovereenkomsten tussen bedrijven onze natie en de wereld hebben verwoest en nog steeds ruïneren. Terwijl onze media deze regering prijzen voor het redden van onze economie is één ding, maar vertel dat maar aan iemand die moeite heeft om rond te komen. Ik zie de Brexit als een van die gevallen waarin het rubber de weg raakt. Mensen zien hun levensstandaard dalen, terwijl tegelijkertijd hun kosten van levensonderhoud stijgen, en hun vooruitzichten op een nieuwe of betere baan zijn nergens te bekennen. Hoewel veel Britten het EU-systeem, dat sancties oplegt aan de soevereiniteit van hun land, beu zijn geworden, staan wij Amerikanen op het punt daar een voorproefje van te krijgen dankzij de NAFTA. De grote nieuwsmedia melden dat TransCanada de Verenigde Staten aanklaagt wegens de annulering van de Keystone Pipeline. Als TransCanada succesvol is, zullen de VS hen 15 miljard dollar moeten betalen. Met andere woorden: wij, de inwoners van de Verenigde Staten van Amerika, zullen TransCanada moeten vergoeden voor het geld dat zij, dankzij de NAFTA, zouden hebben verdiend als zij de Keystone Pipeline voor zaken hadden mogen aansluiten. Het zijn dit soort dingen die onze levenskwaliteit naar beneden halen. Bedrijven moeten een entiteit zijn die zich richt op de commons, en niet andersom. Ik zweer dat deze miljardairs willen dat de kleine man hen haat, en als dingen als dit TransCanada-gedoe op ons af blijven komen, zullen zij (de 1%) misschien ontdekken hoe erg die haat kan zijn.
Hier is een link naar de TransCanada-rechtszaak;
http://www.nytimes.com/2016/01/07/business/international/transcanada-to-sue-us-for-blocking-keystone-xl-pipeline.html?_r=0
Dank aan Pilger voor het welsprekend neerhalen van de angstzaaiende ‘blijf’-menigte.
PTXS
“Een negentiende-eeuwse minachting voor landen en volkeren, afhankelijk van hun mate van koloniaal nut, blijft een middelpunt van de moderne ‘globalisering’, met zijn perverse socialisme voor de rijken en kapitalisme voor de armen: zijn vrijheid voor kapitaal en ontkenning van de vrijheid om te werken ; zijn verraderlijke politici en gepolitiseerde ambtenaar.”
Zeer goed gezegd.
In het licht van de opwarming van de aarde, de toenemende armoede en de dreigende Derde Wereldoorlog is het tijd voor ons, voor de mensen in de VS en Europa om in opstand te komen, zich te ontdoen van dit parasitaire, hebzuchtige, oorlogszuchtige systeem en een betere wereld voor ons allemaal te maken. Sluit u alstublieft aan bij een progressieve beweging. Toen we het laatste nieuws hoorden, faalt het Democratische platform met Bernie (zoals verwacht), beide Amerikaanse partijen zijn verachtelijk, de Amerikaanse en Europese status quo is corrupt. Hier in de VS hebben we dringend een derde partij nodig die het volk vertegenwoordigt. Zelf heb ik besloten om te werken aan de versterking van de Groene Partij en ik zal op hen stemmen. We kunnen geen tijd meer verspillen.
Elke stem voor de Groenen brengt Hillary een stap dichter bij het Witte Huis
In eigen land zou Trump het Amerikaanse huis misschien op orde kunnen krijgen, maar internationaal zal het minder dramatisch zijn, vooral in het Midden-Oosten – tenzij Bibi hem probeert te slaan (Bibi's gebruikelijke stijl), in welk geval ik verwacht dat hij terug zal slaan.
Het Republikeinse establishment maakt overuren om de nederlaag van Trump veilig te stellen – lees dat George Will en verschillende andere conservatieve Republikeinse journalisten nu van boord zijn gesprongen en aandringen op een kandidaat van een derde partij – eigenlijk een afgescheiden Republikein – niet om te winnen, maar om te garanderen dat Trump verliest. Ze voelen dat hij geen echte ideologische Republikein is. Trump lijkt een isolationist te zijn en tegen ME-interventie. Hij is een onderhandelaar.
Hillary au contraire is de natte droom van het bedrijfsleven, de zionisten en de globalisten. Ze zal de bankiers en Israël alles geven wat ze willen. Zij was al die tijd hun eerste keuze.
VRIJDAG WRAP-UP: TOP 50 FEITEN OVER HILLARY CLINTON VAN TRUMP ‘STAKES OF THE ELECTION’ ADRES
https://www.donaldjtrump.com/press-releases/friday-wrap-up-top-50-facts-about-hillary-clinton-from-trump-stakes-of-the
Als Trump een stem nodig heeft om Hillary buiten de deur te houden, doe dat dan gewoon. Stem Trump!
Sorry Debbie, ik zou nooit op Trump kunnen stemmen. Hij zit gewoon ver onder elke aanvaardbare norm, ik blijf liever thuis.
Uw analyse is overtuigend, maar u schrijft de Brexit-kiezers een bewustzijn toe waarvan ik betwijfel of dat de meerderheid heeft. Ook was de keuze niet tussen goed en kwaad, maar de minste van twee kwaden. Een nieuw gemachtigde patriciërsklasse in Engeland zal ons niets anders brengen dan dichter bij de guillotine.
Er is tenslotte hoop in deze wereld; mijn hoed is af voor het Britse volk.
Zoals journalist Deena Stryker heeft opgemerkt:
Afgezien van de brutaliteit van de Amerikaanse president die de Britten vertelt in de Unie te blijven – en bijna toegeeft dat zij het Trojaanse paard van de VS vormen – voorbij het applaus van Donald Trump, deels ingegeven door zijn eigen bedrijfsresultaten, of de heiliger dan jij verzekering van Hillary dat ze zou voorkomen dat de Brexit negatieve gevolgen zou hebben voor Amerikaanse ‘families’, kwam de eerste echt betekenisvolle reactie uit Duitsland, dat zoals verwacht aankondigde dat het financiële kapitaal van de wereld van ‘The City’ naar Frankfurt zou verhuizen.
Het enige dat Frankfurt-am-Main en Londen-aan-Thames gemeen hebben, is dat het beide sombere plaatsen zijn waar op slimme wijze ongeluk voor velen wordt veroorzaakt. Maar we kunnen verwachten dat zodra Frankfurt het financiële centrum van de wereld wordt, het geld zich vrijer zal voelen om naar het oosten te bewegen, en het lot van Europa daarmee […]
De historische afstandelijkheid van Groot-Brittannië ten opzichte van het continent nam niet af toen zij zich bijna twintig jaar na de historische toenadering tussen Frankrijk en Duitsland in 1955 bij het Europese project voegde. Integendeel, en vooral onder het elfjarige premierschap (1979-1990) van Margaret Thatcher, het eiste en kreeg voortdurend speciale voorwaarden van zijn Europese partners, waarbij het minder betaalde en meer uit de regeling haalde dan anderen. Het is dan ook geen verrassing dat, nu de onrust in Afrika en het Midden-Oosten blijft toenemen, Groot-Brittannië haar knikkers moet pakken en naar huis moet gaan om een unieke Britse manier te vinden om om te gaan met de gevolgen van een wereld die het ooit bezat.
Door de terugtrekking van het Trojaanse paard van Washington zal Europa voor het eerst sinds 1945 vrij zijn van Amerikaans toezicht. Frankrijk en Duitsland zullen de onbetwiste leiders zijn van een Europa dat eindelijk vrij is om zich los te maken van een overmatig militair en economisch bondgenootschap en op te houden De altijd opgewonden staart van Eurazië.
Waar de EU?
Door Deena Stryker
http://journal-neo.org/2016/06/26/whither-the-eu/
JPMorgan Chase of 'Chase', is het bedrijf van de familie Rockefeller. Tony Blair is de Voorzitter van de Internationale Raad van JPMorgan Chase. Een keer een bord vergezeld door David Rockefeller. Van aandeelhoudersinformatie bij Nasdaq Intel Solutions:
Hahahahaha! John Pilger had zichzelf wat moeite moeten besparen door te schrijven: Ik ben een academisch linksist, maar ik geef de voorkeur aan het neofascisme boven het neoliberalisme.
En jij bent een onwetende ezel.
Hé Roger, ik zou het niet zo hebben gezegd, maar ik heb vanochtend net gelezen dat het een grote spijt van sommige stervende mensen is dat ze niet luid genoeg 'fuck off' zeiden tegen mensen die het verdienden.
Ik kan deze kerel Ernest Spoon niet beoordelen. Misschien haat hij Pilger net zo erg als velen van ons hier fans zijn. Ik ben net vanuit Ierland naar de staten verhuisd (veel spijt: de Ieren kennen poëzie, velen zijn tweetalig, ik speelde een actieve dichter in Limerick, meer dan de helft van de mensen op een informele bijeenkomst zal minstens één muziekinstrument meenemen, Europa is een Op korte afstand is de spirituele Ierse cultuur alomtegenwoordig [onthoud dat ik in County Clare en Limerick was, niet in Dublin], er zijn boomgeesten en heilige waterputten, en het werk 'fick' is acceptabel in de beleefde samenleving, terwijl het woord fu dat niet is. Toegegeven, ik was in Clare County, dat een internationale reputatie heeft op het gebied van muziek en zeer vriendelijke mensen. De relevantie van dit biografiecommentaar op het artikel van Pilger is dat ik bekend ben met de wrijvingen en stromen tussen de EU en de Ieren, en bovendien aan hoe drastisch Amerika veranderde in de zes jaar dat ik weg was (2008-2014).
Aan John Pilger: Ik kwam hier net langs voor een ochtendvergadering. Ik ben al vele jaren fan van je (ik herinner me die verwoestende film die je maakte over de wreedheid van de Joden tegenover de Palestijnen. Ik hou ook net zoveel van Jim Hedges, ook al is er veel licht tussen jullie twee op het vlak van van stijl en assertiviteit.)
Ik heb je artikel hierboven gelezen en over het algemeen zingen we vanuit dezelfde pagina. Ik zal een klein vraagje stellen.
Wat deze eikel Ernest betreft, ik zal nog wat voer voor zijn kanon gooien. Hé Ernest, ik ben een geweldloze activist (gearresteerd in de bossen van Humboldt County in Californië en in DC tijdens anti-Vietnam-protesten), heb boeken over Gandhi en over de Boeddha, ben een gevreesde emeritus hoogleraar, maar dat doe ik niet Ik denk dat je heel nauwkeurig zou zijn als je mij neerschiet... maar wie weet?
Ernest, wat is (in detail) het verschil tussen neoliberalisme en neofascisme en neoliberalisme?
Hopelijk ben ik terug voordat er zoveel reacties worden geplaatst dat de discussies onmogelijk te volgen zijn. Dus Ernest: Ik zal mijn antwoord zo dicht mogelijk bij deze opmerking plaatsen. Groetjes, Bart
De EU is in wezen het equivalent van onze NAFTA, GATT et al., allemaal samengebracht in één glorieuze geldproducent. Als Amerikanen de kans hadden gehad om tegen te stemmen (wij hebben dat niet gedaan), zouden we dan allemaal als rechtse xenofoben zijn beschouwd? Natuurlijk niet.
“Als Amerikanen de kans hadden gehad om tegen te stemmen (wij hebben dat niet gedaan), zouden we dan allemaal als rechtse xenofoben zijn beschouwd? Natuurlijk niet."
Welnu, Trump en al zijn aanhangers zijn door de reguliere media, de linkse academische wereld en zelfs door deze nieuwssite bestempeld als racistische xenofoben. Toegegeven, Trump maakt het ze te gemakkelijk omdat hij geen filter heeft. Niettemin is hij, tussen Trump en Hillary, veruit degene die pleit voor betekenisvolle veranderingen in kwesties die de lagere klasse in de VS schade berokkenen. Om precies te zijn pleit Trump voor betekenisvolle veranderingen in handelsovereenkomsten die hebben bijgedragen aan de verdwijning van de Amerikaanse arbeidersklasse. Ook heeft hij onze politieke leiders op de korrel genomen voor het creëren van een klimaat waarin hebzuchtige zakenlieden (waaronder hijzelf) feitelijk gedwongen worden tot overmatig gebruik van slavenarbeid door immigranten, ik bedoel goedkope arbeid, in een tijd waarin de bestaande lagere klasse het al moeilijk heeft. Hillary Clinton doet ons ondertussen nutteloze platitudes over Wall Street, maar het is al bewezen dat zij eigendom is van Wall Street en Saoedisch oliegeld.
Een deel van de kracht achter de algemene onheilsvoorspellingen is een zeer gezamenlijke inspanning om de rest van de EU-leden in de plooi te houden. Veel gerommel in Nederland en Duitsland om te vertrekken en te voorkomen dat we meegesleurd worden in een moeras dat wordt gevoed door de minder welvarende en productieve leden.
http://www.bbc.com/news/world-europe-36615879
Nr.
Het ‘personaliseren’ van complexe kwesties in het beschuldigen van verwijten is de ‘trol’ – of je nu oprecht bent of probeert polariserende desinformatie met de lepel te voeden aan door de geest gecontroleerde ideoten.
Het uitlokken van een reactie is een afleidingstactiek. Het onthult ook de wolf onder het vlies.
Wat zo triest is, is dat de elites die het verhaal in de reguliere media beheersen ons willen laten geloven dat de Brexit allemaal een gevolg is van xenofobie en blank racisme, in plaats van een verdediging van de nationale soevereiniteit en verdwijnende banen op een geglobaliseerde markt. Ik kom uit een traditie van liberale democraten en het is weerzinwekkend om de dwaze retoriek te lezen op sites als Democratic Underground, die de Brexit schril verwart met Trumpisme, alsof de arbeidersklasse die van hun land en zijn lange geschiedenis en tradities houdt, niet is getroffen door in de laatste plaats door de massabeweging van immigranten die tot stand is gekomen door de implementatie van de neoliberale economische theorie en de Amerikaanse militaire hegemonie.
De Britten, evenals de meeste andere West-Europese landen, hebben hun grenzen, banen en sociale voorzieningen tot het breekpunt gedeeld met de arme, ongelukkige slachtoffers van de Amerikaanse agressie en economische bezuinigingen. Moesten we geloven dat hun geduld met de onrust die in hun land ontstond grenzeloos zou zijn? En dat deze stemming niet de democratie vertegenwoordigt, zoals beweerd in het verhaal in de media, maar moet worden teruggedraaid in een petitie om de democratie te heroverwegen, omdat de elites het resultaat niet leuk vinden? Is dat nu de betekenis van democratie? We blijven stemmen totdat we het gewenste resultaat krijgen?
Of overweeg de andere aanbevolen ‘remedies’ om de zaken weer naar tevredenheid van de elites te brengen: i) ofwel het Parlement weigert gevolg te geven aan de Brexit-stemming en het land tegen de wensen van zijn bevolking in de EU houdt, ofwel ii) de financiële wereld gemeenschap, met behulp van valutamanipulatoren zoals George Soros, een aanval uitvoeren op het Britse pond en/of proberen de Britse handel met het buitenland (met name de EU en de VS) op alle mogelijke manieren te belemmeren totdat ze ‘Oom [Sam]’ roepen en de Brexit terugdraaien. Klinkt dit voor iemand als eerlijk spel in een zogenaamd vrij democratisch land? Het klinkt mij meer als de diepgewortelde elites die koste wat kost aan hun macht proberen vast te houden.
Realist, ook ik begrijp niet hoe de Brexit wordt geframed als een rechtse agendaproject. Waar is links wat betreft dit onderwerp van soevereiniteit? Ooit klonk de EU als een goede zaak, maar de laatste tijd, zoals in het geval van Griekenland, vind ik de EU in veel opzichten betreurenswaardig. De EU blijkt niets anders te zijn dan een stel bankiers en oligarchen, die de gemiddelde burger in een schuldenaarsgevangenis plunderen. Wat er werkelijk moet gebeuren, is dat wij, mensen uit alle landen, de sluiting van de NAVO eisen.
Justin Raimondo@JustinRaimondo
We hebben ze te pakken gekregen met de Brexit,
Nu is het tijd voor hun definitieve exit.
Laten we ze neerhalen
en hun kroon grijpen
en ermee in de afvalcontainer
Glenn Greenwald@ggreenwald
Er is veel geweldig Brexit-commentaar gekomen van lezers in de commentaarsecties: nog een goede herinnering aan hun grote waarde
Is dat nu de betekenis van democratie?
De besluitvorming door niet-gekozen bureaucraten in de Europese Unie, de Europese Commissie, het IMF, de NAVO, het Pentagon en andere alfabetische instanties in Washington is beslist de antithese van democratie.
Bill, voor het geval je dit gemist hebt, hier is het nog een keer:
https://www.youtube.com/watch?v=JBTBBNOtbhM
Poetin geeft Fareed Zakaria een lezing over zijn journalistiek, de Amerikaanse verkiezingen, de Amerikaanse democratie en Europa.
Toady Zakaria zit verbijsterd, een lust voor het oog.
Hillary Clinton huilde nadat Donald Trump foto's van haar en Obama had vrijgegeven...
https://www.youtube.com/watch?v=V-UWA3vri1o
Ze zal alles zeggen en niets veranderen. Gaat viraal.
Inderdaad. Goed gezegd!
Bedankt voor het snel herstellen van mijn vertrouwen in CN na dat stukje uitgestoten ontlasting van Graham EU Fuller.
Iemand van het Consortium zou Fuller moeten vragen naar de ‘hulporganisatie’ die oom Ruslan vanuit zijn adres opereerde.
Prachtig artikel, met hoop en empathie die zo kenmerkend zijn voor John Pilger, en zo anders dan Fullers artikel over hetzelfde onderwerp, waarvan hij zeker dacht dat het gebaseerd was op een totaal gevoel voor realisme, maar het was niets meer dan een heel cynisch stuk.