Het vooruitzicht van een algemene verkiezing tussen Hillary Clinton en Donald Trump is een nachtmerrie voor Amerikanen die Clinton als oorlogszuchtiger en Trump als demagoog zien, maar William Blum ziet Trump als het kleinere gevaar.
Door Willem Blum
Als de Amerikaanse presidentsverkiezingen eindigen met Hillary Clinton versus Donald Trump, en mijn paspoort wordt in beslag genomen, en ik op de een of andere manier GEDWONGEN word om het een of het ander te kiezen, of ik word BETAALD om dat te doen, goed betaald … dan zou ik voor stemmen Troef.
Mijn grootste zorg is het buitenlands beleid. Het Amerikaanse buitenlandse beleid is de grootste bedreiging voor de wereldvrede, de welvaart en het milieu. En als het om buitenlands beleid gaat, is Hillary Clinton een onheilige ramp. Van Irak en Syrië tot Libië en Honduras is de wereld door haar een veel slechtere plek geworden; zozeer zelfs dat ik haar een oorlogsmisdadiger zou noemen die vervolgd zou moeten worden.
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton.
En wat betreft binnenlandse kwesties kan er niet veel beters worden verwacht van deze vrouw die 675,000 dollar kreeg van Goldman Sachs – een van de meest reactionaire, asociale bedrijven in deze trieste wereld – voor drie toespraken en zelfs meer dan dat in de politieke donaties van de afgelopen jaren. Voeg daarbij de bereidheid van Hillary om zes jaar lang in het bestuur van Walmart te dienen terwijl haar man gouverneur van Arkansas was. Kunnen we verwachten dat we het gedrag van bedrijven kunnen veranderen door hun geld af te pakken?
Ocuco's Medewerkers Los Angeles Times publiceerde de dag na de meerdere voorverkiezingen van 1 maart een hoofdartikel dat begon met: ‘Donald Trump is niet geschikt om president van de Verenigde Staten te zijn’, en verklaarde vervolgens: ‘De realiteit is dat Trump geen enkele ervaring heeft met regeren.’
Als ik mijn auto moet laten repareren, zoek ik een monteur met ervaring met mijn type auto. Als ik een medisch probleem heb, geef ik de voorkeur aan een arts die gespecialiseerd is in het deel van mijn lichaam dat ziek is. Maar als het om politici gaat, betekent ervaring niets. Het enige dat telt is de ideologie van de persoon.
Op wie zou u eerder stemmen: iemand die al dertig jaar in het Congres zit en die uw politieke en sociale opvattingen helemaal niet deelt, er zelfs vijandig tegenover staat, of iemand die nog nooit eerder een openbaar ambt heeft bekleed, maar een ideologische kameraad is op alle belangrijke gebieden? probleem? De twaalf jaar dat Clinton in hoge regeringsposities heeft gezeten, wegen voor mij niet zwaar.
Ocuco's Medewerkers Times vervolgde over Trump: “Hij heeft schandelijk weinig kennis van de problemen waarmee het land en de wereld worden geconfronteerd.”
Nogmaals, kennis wordt overtroefd (geen woordspeling bedoeld) door ideologie. Als minister van Buitenlandse Zaken (januari 2009-februari 2013), met grote toegang tot kennis, speelde Clinton een sleutelrol in de vernietiging van de moderne en seculiere verzorgingsstaat van Libië in 2011, waardoor deze in totale chaos in een mislukte staat stortte, wat leidde tot de wijdverbreide verspreiding over de hotspots in Noord-Afrika en het Midden-Oosten van het gigantische arsenaal aan wapens dat de Libische leider Muammar Gaddafi had verzameld. Libië is nu een toevluchtsoord voor terroristen, van Al Qaeda tot ISIS, terwijl Gaddafi een belangrijke vijand van terroristen was.
Wat voor goeds heeft de kennis van minister van Buitenlandse Zaken Clinton opgeleverd? Het was voor haar voldoende om te weten dat Gaddafi's Libië om verschillende redenen nooit een behoorlijk gehoorzame vazalstaat van Washington zou worden. Zo kwam het dat de Verenigde Staten, samen met de NAVO, de bevolking van Libië bijna zes maanden lang bijna dagelijks bombardeerden, met als excuus dat Gaddafi op het punt stond Benghazi binnen te vallen, het Libische centrum van zijn tegenstanders. waardoor de bevolking van die stad werd gered van een bloedbad.
Het Amerikaanse volk en de Amerikaanse media hebben dit verhaal uiteraard geslikt, hoewel er nooit overtuigend bewijs is geleverd voor het vermeende naderende bloedbad. (Wat het dichtst in de buurt komt van een officieel verslag van de Amerikaanse regering over de zaak – een rapport van de Congressional Research Service over de gebeurtenissen in Libië in die periode – maakt helemaal geen melding van het dreigende bloedbad.) [“Libië: transitie en Amerikaans beleid”, bijgewerkt op 4 maart 2016]
De westerse interventie in Libië was er een die de... New York Times zei dat Clinton ‘een voorstander was geweest’ en Obama had overtuigd in ‘wat misschien wel haar moment van grootste invloed als minister van Buitenlandse Zaken was’.
Alle kennis waarover zij beschikte, weerhield haar niet van deze rampzalige fout in Libië. En hetzelfde kan gezegd worden over haar steun om regimeverandering in Syrië vóór de steun aan de Syrische regering te plaatsen in haar strijd tegen ISIS en andere terroristische groeperingen. Nog rampzaliger was de Amerikaanse invasie van Irak in 2003, die zij als senator steunde. Beide beleidsmaatregelen waren uiteraard duidelijke schendingen van het internationaal recht en het VN-Handvest.
Een ander ‘succes’ op het gebied van buitenlands beleid van mevrouw Clinton, dat haar zwijmelende volgers zullen negeren – de weinigen die er zelfs maar van op de hoogte zijn – is de staatsgreep waarbij de gematigd progressieve Manuel Zelaya van Honduras in juni 2009 werd afgezet. Een verhaal dat vele malen in het Latijn wordt verteld. Amerika.
De onderdrukte massa heeft eindelijk een leider aan de macht gebracht die vastbesloten is de status quo om te keren, vastbesloten om te proberen een einde te maken aan wel twee eeuwen van onderdrukking... het brein achter de staatsgreep – doet niets om deze te voorkomen of om het regime van de staatsgreep te bestraffen, zoals alleen de Verenigde Staten kunnen bestraffen; Ondertussen doen Washington-functionarissen alsof ze erg ontsteld zijn over deze “belediging van de democratie”. (Zie Mark Weisbrots “Top tien manieren waarop u kunt zien aan welke kant de Amerikaanse regering staat met betrekking tot de militaire staatsgreep in Honduras".)
In haar memoires uit 2014 Hard Choices, onthult Clinton hoe onbezorgd ze was over het herstel van Zelaya in zijn rechtmatige ambt: “In de daaropvolgende dagen [na de staatsgreep] sprak ik met mijn tegenhangers op het hele halfrond … We bedachten een plan om de orde in Honduras te herstellen en ervoor te zorgen dat vrije en eerlijke verkiezingen zouden snel en legitiem kunnen worden gehouden, wat de kwestie van Zelaya ter discussie zou stellen.”
De vraag van Zelaya was allesbehalve ter discussie. Latijns-Amerikaanse leiders, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en andere internationale instanties eisten krachtig zijn onmiddellijke terugkeer naar zijn ambt. Washington hervatte echter snel de normale diplomatieke betrekkingen met de nieuwe rechtse politiestaat, en Honduras is sindsdien een belangrijke impuls geworden voor de kindermigranten die momenteel de Verenigde Staten binnenstromen.
De kop van Tijd Het tijdschriftrapport over Honduras aan het einde van dat jaar (3 december 2009) vatte het als volgt samen: “Obama's beleid voor Latijns-Amerika lijkt op dat van Bush”.
En Hillary Clinton ziet eruit als een conservatief. En dat al jaren; dat gaat in ieder geval terug tot de jaren tachtig, toen ze de vrouw was van de gouverneur van Arkansas, toen ze de folteraars van het doodseskader krachtig steunde, bekend als de Contra's, die het proxy-leger van het imperium in Nicaragua vormden. [Zie Roger Morris, voormalig lid van de Nationale Veiligheidsraad, Partners aan de macht (1996), p.415. Voor een uitgebreid overzicht van Hillary Clinton, zie het nieuwe boek van Diane Johnstone, Koningin van de chaos.]
Toen, tijdens de presidentiële voorverkiezingen van 2007, het eerbiedwaardige conservatieve tijdschrift van Amerika, William Buckley's National Review, had een hoofdartikel van Bruce Bartlett. Bartlett was beleidsadviseur van president Ronald Reagan, een ambtenaar van het ministerie van Financiën onder president George HW Bush, en een fellow bij twee van de leidende conservatieve denktanks, de Heritage Foundation en het Cato Institute – Begrijp je het beeld?
Bartlett vertelt zijn lezers dat het vrijwel zeker is dat de Democraten in 2008 het Witte Huis zullen winnen. Dus wat moeten we doen? Steun de meest conservatieve Democraat. Hij schrijft: “Voor rechtsen die bereid zijn verder te kijken dan wat voor hen waarschijnlijk klinkt als dezelfde identieke opvattingen van de Democratische kandidaten, is het vrij duidelijk dat Hillary Clinton de meest conservatieve is.”
Tijdens dezelfde voorverkiezingen hoorden we ook van Amerika’s belangrijkste tijdschrift voor de rijken: Fortuin, met een omslag met een foto van mevrouw Clinton en de kop: “Business Loves Hillary”.
En wat hebben we anno 2016? Maar liefst 116 leden van de nationale veiligheidsgemeenschap van de Republikeinse Partij, velen van hen veteranen van de regering-Bush, hebben een open brief ondertekend waarin ze dreigen dat, als Trump wordt genomineerd, ze allemaal zullen deserteren, en sommigen zullen overlopen – naar Hillary Clinton!
“Hillary is met grote voorsprong het kleinste kwaad”, zegt Eliot Cohen van het Bush II State Department. Cohen hielp neoconservatieven op een rij te zetten om het ‘Dump-Trump’-manifest te ondertekenen. Een andere ondertekenaar, de ultraconservatieve schrijver van het buitenlands beleid, Robert Kagan, verklaarde: “De enige keuze zal zijn om op Hillary Clinton te stemmen.”
De enige keuze? Wat is er mis met Bernie Sanders of Jill Stein, de kandidaat van de Groene Partij? … Oh, ik begrijp het, niet conservatief genoeg.
En meneer Trump? Veel meer een criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid dan Hillary of Bernie. Hij spreekt over Rusland en Vladimir Poetin als positieve krachten en bondgenoten, en het is veel minder waarschijnlijk dat hij ten strijde zal trekken tegen Moskou dan Clinton. Hij verklaart dat hij “onpartijdig” zou zijn als het gaat om het oplossen van het Israëlisch-Palestijnse conflict (in tegenstelling tot Clintons grenzeloze steun aan Israël). Hij is er tegen om senator John McCain een “held” te noemen, omdat hij gevangen werd genomen. (Welke andere politicus zou zoiets durven zeggen?)
Hij noemt Irak “een complete ramp” en veroordeelt niet alleen George W. Bush, maar ook de neoconservatieven die hem omringden. "Zij logen. Ze zeiden dat er massavernietigingswapens waren, maar die waren er niet. En ze wisten dat die er niet waren. Er waren geen massavernietigingswapens.” Hij zet zelfs vraagtekens bij het idee dat “Bush ons veilig heeft gehouden”, en voegt eraan toe: “Of je Saddam nu leuk vindt of niet, hij vermoordde altijd terroristen.”
Ja, hij is persoonlijk irritant. Ik zou het heel moeilijk vinden om zijn vriend te zijn. Wie kan het schelen?
William Blum is een auteur, historicus en gerenommeerd criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid. Hij is de auteur van Killing Hope: Amerikaanse militaire en CIA-interventies sinds de Tweede Wereldoorlog en Rogue State: een gids voor 's werelds enige superkracht, onder andere. [Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het Anti-Empire Report, http://williamblum.org/ .]
Een Australisch standpunt. Je kunt al het mogelijke en het zou moeten doen over het verleden en wie gelijk had en wie ongelijk, MAAR mijn overzicht (voor wat het waard is) van wat er op dit moment in Amerika gebeurt, is vrijwel hetzelfde als wat lijkt op wereldwijd gebeuren. Mensen hebben genoeg van de politieke machthebbers die de wereld al honderden jaren besturen. Het dominante mondiale, politieke en financiële paradigma dat de wereld heeft bestuurd, kan in een doorzichtige plastic zak worden gestopt en bekeken om te zien of het aan het rotten is en aan het gisten is. Als we de planeet en alles wat erop leeft willen redden, moet het in de prullenbak.
Ik was eerst geschokt door Donald Trump en zijn gedrag, maar nu denk ik dat ik weet waarom hij zo populair is geworden. Hij heeft een schone huid in de politiek. Hij is niet besmet met de intriges en smerige praktijken van politieke gebeurtenissen uit het verleden.
De heer Trump is een beetje een losse canon, maar ik denk echt dat hij de beste keuze is die Amerika en de wereld op dit moment hebben.
“Hij is een schone huid in de politiek.”
Maar niet in het bedrijfsleven. Zijn faillissementen en andere streken zullen voer zijn voor aanvalsadvertenties van de Democratische Partij.
Waar ik aan denk zijn niet deze verkiezingen, maar de volgende, of die daarna. Een autoritaire kandidaat, a la Trump, kan uit Latino of andere plaatsen komen. De boodschap zal vergelijkbaar zijn: onze grenzen zijn in gevaar, we moeten immigranten onder controle houden, maar de boodschap is controle, fascisme. In een stervend en verward imperium, zoals wij dat hebben, kunnen veel boodschappen de overhand krijgen.
Welk deel van “ISIS kapot bombarderen” en “met de terroristen moet je ook hun families uitschakelen” begrijp je niet? Belachelijk om te denken dat Trump goedaardig zou zijn als het om buitenlands beleid gaat.
Alleen al het begrotingsplan van Donald Trump is voldoende om te voorkomen dat ik ooit op hem zal stemmen. Belastingvoordelen die zwaar wegen op de rijken en bedrijven – dat zou ons de komende tien jaar ongeveer 10 biljoen dollar kosten. En natuurlijk biedt niets de mogelijkheid om uit te leggen hoe hij ooit voor dit alles zou kunnen gaan betalen. Voeg daarbij zijn wens om de defensie-uitgaven te verhogen en we hebben het over Reaganomics op steroïden. Maar hij is ook een klimaatontkenner – in een tijd waarin we dringend iemand nodig hebben die leiderschap toont in deze kwestie. – en heeft zelfs gesproken over het elimineren van de EPA. En ik huiver als ik bedenk wat de menselijke kosten zouden kunnen zijn als hij ooit in de buurt zou komen van het verwezenlijken van zijn immigratiefantasieën.
Maar afgezien van dit alles is hij ook geen prijs als het gaat om het buitenlands beleid. Hij is tegen de Iran-deal. Hij wil “ISIS tot het uiterste bombarderen” en pleit opnieuw voor het inzetten van meer troepen in het Midden-Oosten en pleit openlijk voor marteling – waarbij hij blijk geeft van totale minachting voor het internationaal recht – en het negeren van de gevolgen van het betrekken van de VS bij weer een grote militaire onderneming. Zeker, hij is misschien niet de neoconservatieve Hillary, maar vanuit mijn gezichtspunt lijkt het een beetje op ‘uit de koekenpan, het vuur in’. We zouden gewoon het ene rampzalige beleid inruilen voor het andere – (hoewel ik moet toegeven dat de langetermijngevolgen van het volgen van de neoconservatieve lijn een groter risico op een uiteindelijke ramp met zich meebrengen.)
Ik nomineer Hillary, als ze instapt en de neoconservatieve lijn volgt zoals we zouden verwachten op basis van prestaties uit het verleden – en doorgaat met de omsingeling en confrontatie van Rusland – voor de meest waarschijnlijke vernietiging van ons van buitenaf.
En Trump, vanwege zijn zinloze, verloren manieren en verdeeldheid zaaiende retoriek/beleid – die ons hoogstwaarschijnlijk van binnenuit zullen vernietigen.
Geef je gif een naam.
Zelf denk ik dat Bernie de enige is die economisch zinvol is, en hoewel ik hem graag duidelijker zou zien verwoorden wat zijn visie op het buitenlands beleid is – hij heeft zich in ieder geval uitgesproken tegen regimeverandering – en we weten hij is geen neocon. En ik zou erop vertrouwen dat hij zich door het internationaal recht zou laten beperken – terwijl de anderen dat niet zozeer doen.
Als Bernie de nominatie niet krijgt, zou ik persoonlijk geneigd zijn om op Dr. Jill Stein van de Groene Partij te stemmen. Ik zou echter zeggen dat, gezien de totale en zekere ramp die een presidentschap van Trump zou betekenen, IMHO, dat ik zou overwegen om strategisch te stemmen in een omstreden staat – dat wil zeggen: stemmen op het minste kwaad – en mijn stem op Clinton zou uitbrengen. En ik hoop maar dat dat verleden niet altijd een proloog is en dat ze, eenmaal aan de macht, een meer onafhankelijke benadering van het buitenlands beleid zal gaan hanteren. Het is een gok, maar wel eentje die ik graag zou willen nemen. Gelukkig leef ik in een solide Blauwe staat (CA) en zou mij de pijn van het nemen van die beslissing moeten worden bespaard – en zou ik de vrijheid moeten hebben om op mijn geweten te stemmen. Maar een Clinton-Trump-strijd zou werkelijk ‘de electorale keuze uit de hel’ zijn. En ik moet zeggen dat ik op dit moment niet erg optimistisch ben over de toekomst van dit land of de wereld. (Ik hoop echter nog steeds dat Bernie een kans heeft – hij is op dit moment onze beste hoop.)
Nog een klein sprankje hoop: als blijkt dat we deze keer de keuze uit de hel krijgen, en we erin slagen om op de een of andere manier de tpp/corporate rule/neocon-aanval lang genoeg te overleven om een nieuwe verkiezing te halen – de volgende keer rond de Millenials zullen een nog groter deel van het electoraat uitmaken – en ze zijn doorgaans progressiever dan welk ander segment van de bevolking dan ook.
RE: “.. de volgende keer zullen de millenials een nog groter deel van het electoraat uitmaken – en ze zijn doorgaans progressiever dan enig ander deel van de bevolking.”
Ik hoop dat je gelijk hebt wat betreft de millennials. Helaas klinkt dat veel op wat ik in de jaren zestig/zeventig geloofde over ons babyboomers. Er was toen (uiteindelijk) ZO veel antimilitarisme en op zijn minst lippendienst aan progressieve ideeën (waarvan er een paar aanvankelijk werkelijkheid werden), maar – het lijkt mij (en sommige auteurs die ik heb gelezen) – dat ooit Omdat de 'motor van afwijkende meningen', de oorlog in Vietnam, voorbij was, keerden te veel (dat wil zeggen niet ALLEN, maar genoeg om Reagan twee keer en de Bushes drie keer te kiezen) van de boomers terug naar gematigde/conservatieve waarden. In de jaren zeventig dacht ik dat we, in ieder geval in mijn generatie, geen agressieve oorlogen van de VS meer zouden meemaken vanwege de verschrikkingen in Vietnam. Maar het is niet nodig om op de details van die teleurstelling in te gaan. Te veel boomers bleken het prima te vinden met militarisme en oorlog, zolang zij of hun naaste familie/vrienden niet direct in gevaar werden gebracht. Zelfs al het zelfverzekerde stoner-praat uit de jaren zeventig over de legalisering van wiet werd een Orwelliaanse grap met de 'War on Drugs', hoewel het nu pas langzaam werkelijkheid begint te worden nadat honderden duizenden levens geruïneerd waren.
Ik denk dat het internet misschien een rol speelt in de reden waarom millennials progressief zijn. Zij halen hun informatie vaak uit andere bronnen dan de MSM. En ik denk dat je misschien de vinger op een andere factor hebt gelegd toen je schreef: “Te veel boomers bleken ok te zijn met militarisme en oorlog, zolang zij of hun naaste familie/vrienden niet direct in gevaar werden gebracht.” – nou, ik denk dat millennials direct gevaar lopen door klimaatverandering, economische ongelijkheid, afnemende middenklasse, te grote invloed van geld in de politiek, enz. Het is hun toekomst die hier op het spel staat.
William Blum maakt een fout door aan Trump een soort onafhankelijke, rationele inslag toe te schrijven. Wat Poetin, Israël enz. betreft, denk ik dat er niet op kan worden gerekend dat Trump het juiste zal doen. Het is onverstandig om erop te rekenen dat dat monster eerlijk zal zijn of het goede zal doen. Trump houdt van aandacht. De bereidheid van Blum en andere linksen om hem op zijn verbazingwekkende woord te geloven met betrekking tot deze onderwerpen is het bewijs dat Trump weet hoe hij aandacht moet trekken.
Hoewel Bill Blum hier enkele interessante punten over Trump maakt, denk ik dat het belangrijk is om te onthouden dat – zoals hij in zijn openingsopstelling zegt: “…en ik op de een of andere manier GEDWONGEN ben om het een of het ander te kiezen, of ik word BETAALD om doe dat, goed betaald … ik zou op Trump stemmen” – hij heeft het over speculatieve, fantasiescenario’s (dat wil zeggen; een de facto ‘Sophie’s keuze’ of een enorme omkoping) voordat hij daadwerkelijk op Trump zou stemmen, NIET daadwerkelijk op Trump zou stemmen. eigen, niet-gedwongen vrije wil.
Als het op een Clinton/Trump-race aankomt, hebben we inderdaad progressieve/liberale keuzes, met name Jill Stein van de Groenen-partij, en er is ongetwijfeld ook een kandidaat voor de Socialistische Partij. Ik denk dat veel van de prog/lib-sites die ik lees de neiging hebben om te veel tijd te besteden aan het zich wringen over de duidelijk negatieve mainstream-kandidaten (Clinton) of crank/crackpots (Trump) en niet genoeg tijd aan het noemen van plausibele wenselijke alternatieven zoals mevrouw Stein. Ja, ze gaat deze keer niet winnen, maar politieke partijleiders zijn pragmatisch genoeg dat ALS ze zien dat een aanzienlijke stem naar een andere partij gaat, ze uiteindelijk zullen proberen die stem te coöpteren of te veroveren als de stemming dichtbij is.
Eric Zuesse heeft een artikel dat suggereert dat de demonstranten van moveon.org in werkelijkheid worden gefinancierd door George Soros en Hillary Clinton.
http://www.washingtonsblog.com/2016/03/credible-account-says-clinton-behind-violent-protests-trump-rallies.html
Hoezeer dit confronterende betogingsgedoe velen van ons ook van streek kan maken, ik kan me alleen maar voorstellen hoeveel tv-reclameleiders van deze openlijke vertoon van politieke emoties houden. De beste Amerikaanse revolutie zou zijn dat iedere Amerikaan zijn tv uitzet.
Tot op zekere hoogte is dit logisch, maar zijn bemoedigende geweld tegen demonstranten, dat hij blijft doen en verdedigen, zelfs nadat het op het punt is gekomen van daadwerkelijk, fysiek geweld en doodsbedreigingen, voorspelt niet veel goeds voor Amerika onder het presidentschap van Trump.
Ik ben het eens met de beoordeling van de heer Blum van de staat van dienst van HC, maar Trump is een charlatan. Hij zegt misschien wel wat hij over sommige kwesties denkt, maar hij is een man die alles zal zeggen om verkozen te worden. Zijn openlijke racisme en angstaanjagende goedkeuring van geweld tijdens zijn bijeenkomsten rieken naar fascisme. Ik denk niet dat iemand enig idee heeft van wat we zouden krijgen met een Trump-regering, en ik kan moeilijk geloven dat hij de regeringsoperatie namens de 1 procent niet zou voortzetten. Helaas is HC nog steeds het minste kwaad.
Daar ben ik het mee eens. Hillary laat Trump eruit zien als een kleiner kwaad. We kunnen Trump van veel dingen verdenken, maar we WETEN wat Hillary feitelijk deed, en dat ze het zou blijven doen. Oorlogen, handelsovereenkomsten, Wall Street, de mondialisering die tegen de Amerikaanse arbeiders wordt gebruikt, het niet delen van productiviteitswinsten met degenen die produceren, zij is de perfecte storm van slecht beleid. Trump zou het nauwelijks slechter kunnen doen, ook al weten we niet dat hij het beter zou doen.
Aanhangers van Hillary zeggen vaak dat Bernie-aanhangers hun neus dicht moeten houden en op Hillary moeten stemmen. Eigenlijk moeten ze hun neus dichthouden en tegen Hillary stemmen.
Mensen zijn veel te veel in beslag genomen door de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Deze zelfde mensen hebben bijna geen idee wat er om hen heen gebeurt, vooral op staats- en lokaal bestuursniveau. De presidentsverkiezingen zijn de ‘sexy’ verkiezingen waarvan iedereen een stukje wil hebben. En het is niets meer dan een afleiding. Stem of stem niet voor president. Het zal geen verschil maken. De midden- en arbeidersklasse van dit land zal verder uitgehold worden. Deze klassen waren decennia geleden niet meer van belang toen het neoliberalisme het roer overnam. Ze zijn verouderd. Het maakt niet uit wie er tot president wordt gekozen, tenzij je binnen het domein van de ‘grote competities’ van het bedrijfsleven leeft, zal het leven niet ten goede veranderen. Op dit moment werkt ALEC in het geheim aan het aanvullen van staats- en lokale overheden met Republikeinse kandidaten die zich willen aansluiten bij het herschrijven van staatswetten. Ze werken onvermoeibaar aan de herverdeling van elke staat. De simpele zielen die op MoveOn.org schande roepen, zijn in wezen penny wise and pound dwaas met hun verontwaardiging. MoveOn zijn sukkels. Ze hebben relatief weinig gedaan om de nationale ideologie een nieuwe wending te geven in vergelijking met ALEC. MoveOn heeft hun goedaardige online petities geprobeerd, waarin de IRS wordt opgeroepen om ALEC te onderzoeken of om bepaalde bedrijven te stoppen met het ondersteunen van ALEC. Deze inspanningen hebben geen waarneembaar effect gehad op de activiteiten van ALEC of hun bedrijfssponsors. Die goed gefinancierde organisatie zet haar geheime activiteiten voort met als belangrijkste effect de bevordering van een fascistische corporatistische agenda en de vernietiging van de democratie in dit land. Ondertussen gebruiken mensen Facebook om onbeduidende protesten te organiseren tijdens een presidentiële campagnebijeenkomst. Ja. Succes daarmee.
Wat u zegt over ALEC is zeer waar.
Waarom hebben de Democraten geen eigen sterk gefinancierde ALEC die ertegen strijdt?!
De DLC vecht tegen progressieve democraten zoals Sanders.
De DLC is in veel opzichten in lijn met Trump.
Hillary en Trump zijn tegengestelde kanten van dezelfde medaille.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/dd/Paracelsus-HZ-Tobias-Stimme.jpg
Mensen die denken dat ‘progressief’ een uniforme oplossing is, begrijpen de geschiedenis van het progressivisme in de Verenigde Staten verkeerd en begrijpen niet hoe die ideologie het kader heeft geschapen voor het interventionisme en de mondialisering van het kapitalisme aan het eind van de 19e, begin 20e eeuw en tot op de dag van vandaag. In de context van het neoliberalisme en centrumlinkse interventionisten zoals de voormalige DLC en de Nieuwe Democraten heeft Hillary Clinton gelijk als ze bij deze presidentsverkiezingen aanspraak maakt op de titel van ‘meest progressieve kandidaat’. Het is niet correct om dit als een positieve stap voor de mensheid te beschouwen.
Wat is een progressieve democraat? Is dat zoiets als een progressieve nazi? Of een progressieve gangster? Of een progressieve moordenaar?
Voor de duidelijkheid, Arby, “progressieven” zijn de ‘linkse’ antithese van Hillary’s DLC (Right Wing-Corporate) factie van de Democratische Partij.
::
De Progressive Democrats of America zijn ontstaan uit de presidentiële campagnes van Howard Dean en Dennis Kucinich en met externe/onafhankelijke betrokkenheid van vredes- en gerechtigheidsactivisten.
PDA werd tijdens de Democratische Nationale Conventie van 2004 in Massachusetts opgericht door Tim Carpenter, Steve Cobble, Kevin Spidel, Mimi Kennedy, Laura Bonham, Joe Libertelli, Bruce Taub en ongeveer twee dozijn andere voormalige stafleden en aanhangers van de Dennis Kucinich for President Campaign. evenals Joel Segal en andere progressieve activisten die hielpen bij het organiseren van afgevaardigden en activisten die zich bezighielden met >> de centristische en rechtse trends << in de Democratische Partij. Momenteel bestaat PDA uit "een grote groep progressieve grassroots-activisten uit het hele land die progressieve grassroots-activiteiten zowel lokaal als nationaal willen ondersteunen."
De missie van PDA is om de stem van progressieve ideeën binnen en buiten de Democratische Partij te versterken door gebruik te maken van ‘binnen/buiten’- en ‘grassroots fusion’-modellen om zowel binnen de Democratische Partij te werken als door samen te werken met andere progressieve organisaties zowel binnen als buiten de Partij. .
prioriteiten:
Het beëindigen van oorlogen en bezetting
De Progressieve Democraten van Amerika zijn tegen oorlogen en bezettingen. PDA is van mening dat “sinds 2001 het terrorisme en de instabiliteit zijn toegenomen overal waar de VS militair hebben ingegrepen. We roepen de president en het Congres op om de valse premissen van een zich steeds verder uitbreidende “mondiale oorlog tegen het terrorisme” te heroverwegen, waarin door het Westen geleide allianties van absolute monarchen, corrupte regeringen en proxy-troepen vechten tegen eindeloos woekerende vijanden in steeds meer landen.”
De PDA steunt “politieke en diplomatieke initiatieven om daadwerkelijk vrede, ontwapening en de rechtsstaat te bevorderen, en om terrorisme in de eerste plaats te behandelen als een misdaad, en niet als een voorwendsel voor oorlog en mondiale militaire expansie. Verlaag de Amerikaanse militaire begroting tot het niveau van 1998.” en daarbuiten, en breng onze troepen naar huis, naar hun families. Heroriënteer verkwistende militaire uitgaven om aan echte menselijke behoeften te voldoen, creëer banen en herinvesteer in Amerika. Van kernwapens tot klimaatverandering, de uitdagingen waarmee de wereld vandaag de dag wordt geconfronteerd zijn te ernstig om te worden opgeofferd aan de strategische ambities van welk land dan ook, inclusief het onze.”
Het End Wars and Occupations Team maakt deel uit van PDA's "Fund Human Needs / Cut Pentagon Waste platform" en werkt aan de volgende kwesties: Volledige terugtrekking van de VS uit Afghanistan, Diplomatie om oorlog te voorkomen en de sancties tegen Iran te beëindigen, Beëindiging van CIA/JSOC-operaties tegen Syrië en zich opnieuw verbinden tot het vredesakkoord van Genève van juni 2012, een einde maken aan drone-aanvallen en alle andere ‘gerichte moordoperaties’, zich opnieuw inzetten voor de vrede en voor de heerschappij van het grondwettelijk en internationaal recht, het recordbedrag voor het Amerikaanse militaire budget verlagen, troepen naar huis brengen en herinvesteren in Amerika. "
PDA lanceerde de Healthcare Not Warfare-campagne om deze beleidsstandpunten te benadrukken.
Gezondheidszorg is een mensenrecht
Progressive Democrats of America is van mening: “Het is een morele verontwaardiging voor een land zo rijk als het onze om 60 miljoen mensen geen betrouwbare toegang tot gezondheidszorg te geven en tientallen miljoenen meer mensen met een ontoereikende of te dure dekking. Bovendien, ondanks het feit dat er bijna twee keer zoveel is uitgegeven Net als andere ontwikkelde landen op het gebied van de gezondheidszorg presteert ons systeem slecht, omdat de particuliere Amerikaanse verzekeringsbureaucratie maar liefst een derde van al het geld opslorpt en de farmaceutische belangen Amerika overbelasten door prijsconcurrentie te vermijden."
PDA ondersteunt de oprichting van een uitgebreid, verbeterd Medicare for All National Healthcare Program, dat op weg is naar een gezondheidszorgsysteem voor één betaler. PDA pleit voor de goedkeuring van HR 676, de National Health Care Act van de Verenigde Staten, die verbeterde Medicare voor iedereen zou bieden door een gestroomlijnd, non-profit nationaal gezondheidsprogramma op te zetten waarbij de zorg publiekelijk gefinancierd en particulier geleverd zou worden. PDA ondersteunt ook HR 1200, de American Health Security Act, die staten in staat zou stellen hun eigen gezondheidszorgprogramma's op te zetten om over te stappen op door de overheid gefinancierde systemen.
Economische en sociale rechtvaardigheid
De Progressive Democrats of America zijn van mening dat "de enorme ongelijkheid in welvaart tussen de top 1% en de rest van Amerika een onhoudbaar economisch en sociaal onrecht is." Ze zijn vastbesloten om “een economisch herstel te ondersteunen dat iedereen werk biedt die wil en kan, dat iedereen huisvest die onderdak nodig heeft, en dat de kosten oplegt op basis van het vermogen om te betalen.” PDA ondersteunt een agenda van progressieve belastingen en eerlijke handel. PDA pleit voor 'Wij de mensen, NIET wij de bedrijven', en roept op tot 'het belasten van Wall Street om banen te creëren en menselijke behoeften te financieren'. PDA werkt aan het bevorderen van de volgende doelstellingen: banen voor een leefbaar loon, het belasten van Wall Street (belasting op financiële transacties, ook bekend als Robin Hood Tax), evenals betaalbare huisvesting, hypotheekverlichting en bescherming van huiseigenaren.
De PDA heeft zich ingespannen om het Amerikaanse Congres ertoe te brengen de belastingverlagingen van president George W. Bush terug te draaien, en een progressief belastingbeleid in te voeren, waaronder HR 1579, de Inclusive Prosperity Act, die een microbelasting zou opleggen op bepaalde speculatieve effectentransacties. PDA ondersteunt ook de volledige arbeidswetgeving, waaronder HR 1000, de Humphrey-Hawkins Full Employment and Training Act, die het National Full Employment Trust Fund zou oprichten om werkgelegenheid voor werklozen te creëren.
PDA steunt eerlijke handel (niet 'vrijhandel'), waarvan het beweert dat het de rechten van consumenten en werknemers, evenals het milieu, zou beschermen, terwijl het zich verzet tegen vrijhandelsovereenkomsten waarvan het gelooft dat ze multinationale ondernemingen de kans geven om arbeid wereldwijd uit te buiten. PDA verzet zich tegen vernieuwing van de versnelde autoriteit die het Witte Huis in staat stelt handelsovereenkomsten te sluiten zonder amendementen van het Congres of volledig toezicht. Dit geldt vooral voor het Trans-Pacific Partnership, een ingrijpende overeenkomst die volgens de PDA 'substantiële negatieve gevolgen zou hebben voor miljoenen mensen in de twaalf landen die gesprekken voeren, waaronder de Verenigde Staten'.
PDA ondersteunt de Employee Free Choice Act, die het voor werknemers gemakkelijker zou maken om vakbonden te organiseren.
Schone, eerlijke en transparante verkiezingen
De Progressieve Democraten van Amerika steunen federale wetgeving, inclusief grondwetswijzigingen die de eerlijkheid en transparantie bij de Amerikaanse verkiezingen zouden vergroten. PDA beweert dat “de belangen van het grote geld de Amerikaanse politiek domineren op manieren die in andere geïndustrialiseerde landen onbekend zijn, waarbij de sociale en ecologische vooruitgang vaak wordt geblokkeerd door functionarissen die grote donoren bedienen om herverkiezingsfondsen te verzekeren. De gevestigde exploitanten worden op oneerlijke wijze geïsoleerd door districtsgerrymandering en regels, die onafhankelijke kandidaten en partijen belemmeren. De afgelopen jaren zijn de kiezers zelf geconfronteerd met politieke en zelfs raciale obstakels bij het uitbrengen van hun stem en bij het laten tellen van hun stemmen.'
PDA streeft naar een landelijk verbod op "volledig digitale stemsystemen en internetstemmen [omdat] dergelijke systemen kwetsbaar zijn voor fouten en manipulatie en de publieke verificatie van de resultaten trotseren." PDA concludeert: "Een controleerbaar papieren stembiljet moet ons stemrecht beschermen."
PDA ondersteunt alomvattende verkiezingshervormingen op staats- en nationaal niveau, waaronder: kiezerstoegang/kiezersbescherming, alomvattende hervorming van de campagnefinanciering, afschaffing van elektronische stemmachines/terugkeer naar verifieerbare papieren stembiljetten, verplichte audits van verkiezingsresultaten, herstel van stemrecht voor voormalige veroordeelden die hun tijd hebben uitgezeten, publieke financiering van verkiezingen met gratis tv-tijd voor kandidaten, en directe verkiezingsuitslag.
PDA heeft de volgende wetgeving onderschreven en eraan gewerkt om steun te verkrijgen: HR 12 / S. 123 de Kiezersempowermentwet, HR 280 de Same Day Registration Act, HR 281 de Kiezerstoegangsbeschermingswet, HR 1537 de End Prison Gerrymandering Act, dwz For Census doeleinden, de woonplaats is het laatste adres voorafgaand aan de opsluiting, en HJ Res. 44 om stemmen als grondwettelijk recht in te voeren.
Stop de opwarming van de aarde en de bescherming van het milieu
De Progressive Democrats of America zijn van mening dat “geen enkel probleem de tekortkomingen van het Amerikaanse politiek-economische systeem duidelijker aan het licht brengt dan de opwarming van de aarde. Hebzucht en de macht van het bedrijfsleven domineren het algemeen belang en leggen een bijziende nadruk op kortetermijnwinsten in plaats van op het dienen van onze langetermijnwinsten.” behoeften en het welzijn van toekomstige generaties."
PDA legt uit: "Stop Global Warming is onderdeel van PDA's Protect the Earth-platform. Het team werkt aan de volgende kwesties: het stoppen van de klimaatverandering, het ondersteunen van een koolstofbelasting en groene energie (zon/wind), en het beëindigen van fracking en kernenergie."
PDA ondersteunt de volgende wetgeving: S. 1135, de FRAC Act, ook bekend als de Fracturing Responsibility and Awareness of Chemicals Act, "Om de Safe Drinking Water Act te wijzigen om een bepaalde vrijstelling voor hydraulisch breken en voor andere doeleinden in te trekken.", HR 1175, de FRESHER Act, ook bekend als Gerichte vermindering van afvalwater en afvoer van regenwater door middel van de Hydrofracking Environmental Regulation Act "Om de Federal Water Pollution Control Act te wijzigen en de minister van Binnenlandse Zaken opdracht te geven een onderzoek uit te voeren met betrekking tot de afvoer van regenwater door olie- en gasactiviteiten", HR 1154, de BREATHE Act ook bekend als Bringing Reductions to Energy's Airborne Toxic Health Effects Act "Om de Clean Air Act te wijzigen om de vrijstelling voor de samenvoeging van emissies uit olie- en gasbronnen te elimineren", en HR 2825, de CLEANER Act, ook bekend als het sluiten van mazen in de wet en het beëindigen van willekeurige en onnodige ontduiking van regelgeving Wet "Om regulering te eisen van afval dat verband houdt met de exploratie, ontwikkeling of productie van ruwe olie, aardgas of geothermische energie onder de Solid Waste Disposal Act."
PDA streeft ernaar de Amerikaanse afhankelijkheid van olie en fossiele brandstoffen te verminderen door de autobrandstofeconomie te verhogen en belasting te heffen op kooldioxide, terwijl wordt geïnvesteerd in openbaar vervoer, technologieën voor energiebesparing en de ontwikkeling van alternatieve energie.
Stop de onderdrukking van kiezers/Wet op het herstel van de democratie
De Progressive Democrats of America zijn “gewijd aan het goedkeuren van de Democracy Restoration Act en het beëindigen van de onderdrukking van kiezers. De Democracy Restoration Act zal het stemrecht bij federale verkiezingen herstellen voor bijna vier miljoen Amerikanen die uit de gevangenis zijn en in de gemeenschap leven; ervoor zorgen dat mensen Het beëindigen van de onderdrukking van kiezers zal garanderen dat elke burger die wil stemmen zullen de kans krijgen om hun stem uit te brengen op de persoon van hun keuze. Stemmen zal opnieuw een recht zijn dat niet wordt ingeperkt vanwege leeftijd, ras, adres of economische status.'
PDA ondersteunt wetgeving, waaronder grondwetswijzigingen om het stemrecht te beschermen, en verzet zich tegen rechterlijke beslissingen, wetgeving en andere pogingen om de Voting Rights Act terug te draaien, om zware, oneerlijke lasten en kosten op te leggen aan kiezers.
Maak een einde aan de massacriminalisering
De Progressive Democrats of America beweren: “In Amerika zit één op de 100 burgers achter de tralies en de meesten van hen zijn minderheden. De Verenigde Staten hebben 5 procent van de wereldbevolking, maar houden een kwart van de gevangenen in de wereld vast. heeft er een gevestigd belang bij om mensen opgesloten te houden. Een strafblad heeft invloed op de mogelijkheid om werk te vinden. In Virginia, Florida, Kentucky en Iowa resulteert een veroordeling wegens misdrijf in het permanente verlies van stemrechten, tenzij de gouverneur deze individueel herstelt.'
Het End Mass Criminalization Issue Team werkt aan de volgende gerelateerde kwesties, waaronder: massale opsluiting, gevangenisindustrieel complex/privatisering van gevangenissen, pijplijn van school naar gevangenis, herstel van het stemrecht, onderdrukking van kiezers door opsluiting, stop en fouilleren, schadebeperking, criminalisering van Armoede, verplichte minimumstraffen, strafrechtsysteem, oorlog tegen drugs, eenzame opsluiting.
Chuck,
Je bent zo correct.
(doet dit je allemaal denken aan Onze Donald?)
Deze militante arts, die door zijn tegenstanders ervan werd beschuldigd ‘de Luther van de artsen’ te zijn, voerde een levenslange strijd tegen academische artsen die hun medicijnen leerden uit stoffige boeken in plaats van uit praktijkervaring. Paracelsus had niets anders dan gal voor deze mannen: “Niemand van jullie zal het overleven, zelfs niet in de meest afgelegen hoek waar zelfs de honden niet willen pissen. Ik zal monarch zijn en de mijne zal de monarchie zijn. . . de stoppels op mijn kin weten meer dan jij en al je schriftgeleerden. Zijn boek over medische alchemie, Archidoxa (“Aartswijsheid”), is een “medicijnkookboek met remedies”. Daarin evolueert hij naar moderne chemotherapie, waarbij hij chemicaliën gebruikt om ziekten te behandelen in plaats van te proberen de lichaamshumeuren opnieuw in evenwicht te brengen volgens oude en ter ziele gegane Galenische principes. Hij was, zegt Ball, ‘de meest invloedrijke voorstander van het idee’ en hielp de toekomstige koers van de medische wetenschap te bepalen.
Voor Paracelsus ging alchemie niet alleen over de creatie van goud, maar was het een medische en mystieke filosofie die de werking van het lichaam (de transformatie van voedsel in vlees, bloed en uitwerpselen) verklaarde, evenals de meer algemene principes die de mysteries onthulden. van de aarde. ‘Alchemie wordt zo krachtig en zo mooi in de handen van Paracelsus’, schrijft Ball, ‘omdat het deel uitmaakt van een groter systeem: een magische visie op het universum, gedistilleerd in de oververhitte alambiek van een koortsachtig fantasierijke geest.’ Paracelsus zag de ‘grote kunst van transformatie’ – alchemie – als de sleutel tot het begrijpen van mens en natuur. Het was “een weerspiegeling van de natuurlijke kunst die een bloem laat groeien, die metalen in de aarde opslaat en wind en regen met zich meebrengt. Door de alchemie uit het rokerige laboratorium te halen en vrij te laten in de wilde natuur, zet Paracelsus zijn aanspraak op genialiteit op het spel.’
Ball's Paracelsus is een complex amalgaam van tegenstrijdigheden: “een nederige opschepper, een kinderlijke wijze, onoverwinnelijke verliezer, moedige lafaard, vrome ketter, eerlijke charlatan, gevoed door diepe liefde en door hatelijke haat, dinerend met prinsen en slapend in de greppel, beide personifiërend en het uitdagen van de waanzin van zijn wereld”. Hij was een intellectuele vagebond: een pacifist die altijd een groot slagzwaard aan zijn zijde droeg, zelfs in bed, en een losbandige intellectueel die van Ierland naar Moskou en van Algiers naar Uppsala reisde. Zijn geschriften waren vaak “breedsprakig, ongedisciplineerd en ongrammaticaal”. Toch zijn schrijvers van Blake tot Borges gefascineerd door zijn woorden, en hij is ‘een cijfer voor geheimzinnige en occulte kennis’ geworden. Paracelsus duikt zelfs op in de Harry Potter-boeken. Volgens Ball markeert de legende elke stap die hij zet. Sommige mensen zeiden dat Satan hem een wit paard gaf dat hij in Transsylvanië stal; Anderen beweerden dat hij het geheim van het eeuwige leven bezat en de Steen der Wijzen bij zich droeg, die onedel metaal in goud kon veranderen. “Zijn werk begint en eindigt met magie”, concludeert Ball, die, in tegenstelling tot eerdere biografen, de verleiding weerstaat om hem als een proto-wetenschapper af te schilderen: “Paracelsus deed geen wetenschap.” De echte man en zijn filosofie zijn complexer en veel interessanter dan dit.
Veel van de feiten over het buitengewone, veelvormige leven van Paracelsus zijn verborgen in de mist van legendes en mythen. Ball doet uitstekend werk door de gaten op te vullen en dit vreemde en prachtige tijdperk opnieuw te creëren, met zijn rondzwervende tovenaars als Agrippa von Nettesheim (“de archetypische renaissancemagiër”) en zijn magische wereldbeeld. Tegenwoordig is het paracelsianisme “een caleidoscopisch mengsel, soms mooi, soms grotesk of angstaanjagend of onbeduidend, altijd diep menselijk”. Het is een diep persoonlijke, eigenzinnige visie op het leven en het universum, een visie die alleen voor Paracelsus zelf echt zinvol was. Ball slaagt erin ons ervan te overtuigen dat, ondanks zijn geheimzinnige ideeën, zijn visie op de ‘vreemdheid en schoonheid van het magische universum’ zowel inspirerend als belangrijk blijft. Zoals Paracelsus zelf schreef: “Het is een goddelijk geschenk om te onderzoeken in het licht van de natuur”.
· PD Smith's geïllustreerde biografie van Einstein is uitgegeven door Haus
Ik ben het er volledig mee eens en zou ook Trump verkiezen boven Hillary. Ik hoop dat dit breed gelezen wordt, omdat ons electoraat slecht geïnformeerd en ondergeïnformeerd is en de stilte in de media over de geschiedenis van Hillary oorverdovend is.
EEN LITERAIR PORTRET VAN DONALD TRUMP… Veel plezier
.
The Devil's Doctor: Paracelsus en de wereld van magie en wetenschap uit de Renaissance
van Filip Ball
435pp, Heinemann, £20
Op een dag in 1527 maakte Paracelsus bekend dat hij het grootste geheim van de geneeskunde aan de inwoners van Bazel zou onthullen. De gewaardeerde artsen en academici van de universiteit, gekleed in hun rijke gewaden en bontmutsen, kwamen bijeen om zijn wijze woorden te horen. Stiekem hoopten ze dat de rondzwervende arts en alchemist zichzelf voor gek zou zetten; ze konden de warme gloed van leedvermaak al voelen. Toen Paracelsus verscheen, was hij, zoals gewoonlijk, niet gekleed in de kostbare kleding van een gerespecteerde academicus, maar “in de eenvoudige kiel van een ambachtsman, besmeurd en besmeurd met de resten van het scheikundig laboratorium”. In zijn handen droeg hij het grote geheim: een gerecht dat hij omhoog hield zodat het hele geleerde gezelschap het kon zien. Het bevatte “dampende menselijke uitwerpselen”. Terwijl het verontwaardigde publiek vol walging wegsnelde, weergalmden de woorden van Paracelsus hen na: "Als je de mysteries van verrotting niet wilt horen, ben je de naam van artsen onwaardig!" Hij geloofde inderdaad dat de essentiële waarheid van de alchemie werd uitgedrukt in het axioma ‘verval is het begin van alle geboorte’. De confrontatie met zijn vijanden met ‘een kom stront’ bracht een minder esoterische maar even welsprekende boodschap met zich mee.
Deze gedenkwaardige anekdote wordt verteld door Philip Ball in zijn wonderbaarlijk rijke biografie, en onthult zowel het karakter van Paracelsus als zijn ideeën. Zijn verblijf in Bazel was goed begonnen. Veel studenten hadden zijn onofficiële cursussen gevolgd. Hij vertelde hen dat artsen geen “welsprekendheid of kennis van taal en boeken” nodig hadden, maar “diepgaande kennis van de natuur en haar werken”. Zijn eigen wijsheid was, zo vertelde hij hen, gebaseerd ‘op het fundament van ervaring, de allerhoogste leraar van alle dingen’. Maar waar hij ook woonde, het duurde niet lang voordat deze vurige beeldenstormer zijn veren begon te bewegen. Volgens Carl Jung "was Paracelsus er iets te zeker van dat hij zijn vijand voor zich had, en merkte hij niet dat deze in zijn eigen boezem zat". Het ontbrak deze diepgaande denker totaal aan tact en voorzichtigheid. Zo vaak, zoals Ball zegt, leek hij ‘een man die halsoverkop naar een afgrond rende’.
Voor zijn vijanden was Paracelsus de “bosezel van Einsiedeln”. Theophrastus Bombast von Hohenheim werd in 1493 geboren in Einsiedeln, Zwitserland, en stierf in 1541 in Salzburg. Daarna bleef het gerucht bestaan dat hij uit de dood was opgestaan. Zijn vader was een arts uit Zwaben in Duitsland. Theophrastus' ervaringen aan universiteiten als Freiburg en Heidelberg leerden hem dat hij niet geboren was om in een ivoren toren te leven. Hoe komt het, vroeg hij, dat “de hogere universiteiten erin slaagden zoveel hoge ezels te produceren”? Zijn veronderstelde naam betekent voorbij (para) Celsus. Aurelius Cornelius Celsus was de Romeinse schrijver die de medische kennis van zijn tijd verzamelde in De re medicina, dat in 1428 door de humanisten was herontdekt. De geneeskunde in de vroege Renaissance had sinds de Romeinse tijd weinig vooruitgang geboekt. Artsen vonden het bijvoorbeeld niet nodig om patiënten te onderzoeken, maar vertrouwden voor de diagnose op een urinemonster. ‘Het enige wat ze kunnen doen is naar pis staren,’ zei Paracelsus minachtend. Hij beschuldigde hen van “schurkenstaten en schurkerij” en zei dat als mensen beseften hoe ze werden bedrogen, medici op straat zouden worden gestenigd. Zij beschuldigden hem op hun beurt van dronkenschap, en het is waar dat Paracelsus zijn wijsheid liever in tavernes uiteenzette dan in collegezalen van universiteiten.
Zijn geschreven werken, waarvan de meeste pas postuum werden gepubliceerd, konden ‘paranoïde, repetitief, ijdel en zelfverheerlijkend’ zijn. Maar onder het gebrul en de houding gingen echte inzichten schuil. Giordano Bruno zei over hem: ‘Als ik zie hoeveel deze dronken persoon wist, wat had ik dan moeten denken dat hij zou hebben ontdekt als hij nuchter was geweest?’ Paracelsus keerde Aristoteles en Galenus de rug toe en omarmde ervaring als zijn mentor. Hij leerde dat “elk land een blad is van de Codex van de Natuur, en hij die haar wil verkennen, moet haar boeken met zijn voeten vertrappen”. Paracelsus bracht ‘een nieuwe, zoekende geest’ in de natuurfilosofie. Hij onderzocht de pest met aanzienlijk risico voor zichzelf, stelde een ‘chemische diagnose van waanzin’ op en schreef, hoewel celibatair, over ‘de ziekten van vrouwen’ in een tijd waarin medici hun lijden door de vingers zagen. ‘Als een vrouw in het kraambed sterft’, schreef zijn tijdgenoot Luther, ‘kan dat geen kwaad. Daar zijn ze voor gemaakt.”
Amen.
Hier is een andere groep die gisteren opriep tot een protest tijdens de Trump-bijeenkomst in Chicago:
https://www.facebook.com/events/1060752830629598/
En ik merk dat John Oliver's “Drumpf”? meme van zijn met haat gevulde tirade jegens Trump van een week of twee geleden is aangeslagen.
Als dit alles niet door ALLE kandidaten in de kiem wordt gesmoord, zal het een van de langste en heetste zomers in de Amerikaanse geschiedenis worden.
De kandidaten moeten hun aanhangers betrekken bij het voeren van een vreedzame campagne en daarbij onze woorden in het burgerlijk debat gebruiken, zodat we in plaats daarvan niet hoeven te beginnen met het tellen van de doden.
Wie heeft het meeste profijt gehad van de rel in Chicago? – Donald Trump!
Dit is een public relations Bonanza voor zijn campagne….
Dat heb je juist. Mijn buurman (van wie ik hou) blijft trouw aan zijn man Trump en vloekt tegen deze kelderbewoners omdat ze het geplande evenement van Donald onderbreken. Het enige wat deze tegenbetoging tot stand heeft gebracht, is dat het Trump-volk een beetje strakker in hun wagons doet rondcirkelen om de schreeuwbaby-linksen af te weren. Dus je hebt gelijk als het gaat om J'hon Doe II: Trump heeft net een klap gekregen. Als mensen willen protesteren tegen Donald Trump, zet dan gewoon hun tv uit. Dat zal hem blijken.
Wat dacht je ervan om gewoon niet op die man te stemmen?
Kies uw kandidaat en ga vrijwilligerswerk voor hem/haar doen. Stuur donaties naar het maximale niveau dat u zich kunt veroorloven. Plak een sticker op je auto. Plaats een tuinbord op uw voortuin.
Maar wat Moveon.org deed (in naam van Bernie Sanders) was ondemocratisch en gevaarlijk.
Ongeacht wat Donald Trump ‘zegt’ tijdens zijn bijeenkomsten of de toon die hij gebruikt of zelfs de taal, de manier waarop je zo’n kandidaat verslaat, is door je minachting voor intelligentie en klasse te tonen.
Alle supporters van Moveon.org zouden veel meer respect hebben gekregen en veel meer hebben gedaan voor hun doel om Sanders de Democratische nominatie te zien winnen als ze duizenden van hun leden zover hadden gekregen dat ze naar een Trump-bijeenkomst zouden gaan en eenvoudige borden omhoog zouden houden en allemaal aan de kant zouden blijven staan. in stilte met hun rug naar de gebeurtenis, waarbij hun woordvoerder de standpunten en het beleid van Trump aan de kaak stelt.
In plaats daarvan besloten ze koppig om de levens van mensen en mogelijk die van kinderen in gevaar te brengen. Dit is onvergeeflijk. Als Trump hier een “buil” van krijgt, is dat geen wonder!
Jammer van Moveon.org.
En ze moeten zich schamen omdat ze in juli een oorlogsmisdadiger en pathologische leugenaar hebben gesteund als president, toen Sanders de nominatie ‘verliest’ (vooral als de ‘Super Delegates’ in het spel worden gebracht om die voor haar binnen te halen).
We moeten verder gaan met Moveon.org.
Dit is geen nauwkeurige beschrijving van de demonstranten/MoveOn-actie in Chicago – Trump moedigt al een tijdje aanvallen aan met opruiend taalgebruik, en tijdens een bijeenkomst in St. Louis riep hij op tot “gevolgen” in plaats van “politiek correcte” omgang met demonstranten. Hij probeert zichzelf om wat voor reden dan ook tot slachtoffer te maken – een vrij typische conservatieve tactiek die ik heb gezien sinds W.
Ik ben het eens met de beoordeling van Trump.
Wat het politieke establishment (zowel de Republikeinen als de Democraten) betreft, is Donald Trump een wildcard. Niemand heeft hem echt onder controle, dus zijn ze bang voor hem. Hoe bizar hij ook klinkt, dit is misschien wel de enige manier om de greep van de Neocons op de macht te doorbreken. Zijn buitenlands beleid is niet vooraf ontworpen, en zijn spot met wat hun regering de Amerikanen heeft gebracht, brengt hen van streek.
Dit alles zet Clinton in een slecht daglicht. Ze is voor 100% het establishment, en erger nog: ze is het establishment dat uit is op wraak op een moment in de geschiedenis waarin de Verenigde Staten geen enkele kans hebben om lang de politieagent van de wereld te blijven. Als de VS proberen een comeback te maken ten koste van alle anderen, kan dit voor iedereen een ramp betekenen. het zou de wereld wel eens naar de rand kunnen duwen.
Kortom: Clinton is een wandelende ramp; overwegende dat Trump slechts een product is van de wandelende ramp die Amerika is geworden, met zijn mislukte binnenlandse beleid, voortdurende oorlogszucht over de hele wereld en razernij in het Midden-Oosten.
Dit opiniestuk verscheen vanochtend in The New York Times:
“De Neocons versus Donald Trump,” door JACOB HEILBRUNN (10 MAART 2016)
http://www.nytimes.com/2016/03/13/opinion/sunday/the-neocons-vs-donald-trump.html?emc=edit_th_20160313&nl=todaysheadlines&nlid=7831283&_r=1
Blijkbaar zijn de Republikeinen van de Neoconservatieven bereid Hillary Clinton te steunen als Trump tot leider van de Republikeinse Partij wordt verkozen. Dat zou elke bezorgde Amerikaan iets moeten leren over waar de buitenlandse loyaliteit van Neocons ligt. Het conflict tussen de Neocons en Trump ligt op het gebied van het buitenlands beleid. Neoncons zijn niet zo geïnteresseerd in binnenlands beleid, behalve wanneer het de politieke allianties in het Congres, op staatsniveau en waar dan ook waar ze zijn geïnfiltreerd beïnvloedt. Decennia lang hebben zij deze allianties gesmeed met als enig doel het aandringen op het meest oorlogszuchtige, op Israël gerichte beleid in de Amerikaanse geschiedenis. Ze zijn echt bang voor Trump.
Hillary Clinton zou een goede redder zijn. Ze zou het neoconservatieve verhaal kunnen voortzetten, dat overigens het potentieel heeft om de Verenigde Staten als geloofwaardige wereldmacht volledig te verwijderen. Ze kunnen slagen waar de Communistische Menace (de oude boeman uit de Koude Oorlog) faalde.
Ik heb duidelijk een hekel aan ‘rechtse’ demagogen, maar hoe komt het dat ‘linkse’ demagogen ons in de richting van oorlog blijven duwen? Democraten spelen deze rol al tientallen jaren. En overzeese nieuwe linkse mislukkingen zoals de Franse socialistische Hollandes en de Griekse ‘socialistische’ Tspiris blijven opduiken.
Wie heeft ons in de oorlog in Irak betrokken?
Een lijst van prominente Joodse Neocons en hun rol bij het binnenhalen van de VS in Irak
http://hugequestions.com/Eric/TFC/FromOthers/list-of-neocons-for-Iraq-war.htm
Richard Perle, Paul Wolfowitz, Douglas Feith, Michael Ledeen, Scooter Libby, Charles Krauthammer, Stephen Bryen, David Frum, Robert Kagan, David Wurmser, Dov Zakheim, Henry Kissenger, Norman Podhoretz, John Podhoretz, Elliot Abrams, Frederick Kagan, Donald Kagan , Alan Dershowtiz, Daniel Pipes, Eliot Cohen, Bill Kristol, Irving Kristol, Max Boot, James Schlesinger, Marc Grossman, Joshua Bolten
Verwijs daar nu naar met het volgende:
Open brief over Donald Trump van nationale veiligheidsleiders van de GOP
http://www.voltairenet.org/article190578.html
De kleine lettertjes.... "De bovenstaande verklaring werd gecoördineerd door Dr. Eliot A. Cohen, voormalig adviseur van het ministerie van Buitenlandse Zaken (2007-8) en Bryan McGrath, algemeen directeur van The FerryBridge Group, een defensieadviesbureau."
Ik ben het hier van harte mee eens. Op dit moment vergelijk ik de VS met een stervende ster. Dergelijke lichamen verbranden alles in de omgeving en imploderen vervolgens in een zwart gat dat alles vernietigt. De enorme schuldenlast van de VS, het uiterst patriottisme vermengd met een steeds strijdlustiger en zelfs moordzuchtiger geostrategie die uithaalt tegen iedereen die hen in de weg staat, is een giftig destabiliserend brouwsel dat niet goed zal aflopen. Sanders is met al zijn fouten waarschijnlijk de enige kans voor de wereld om een catastrofe te voorkomen.
NOOIT!!!!
Zoals ik schreef in commentaar op het artikel van Lawrence Davidson van 10 maart
(het huidige Consortium), is het veel te vroeg om te weten wat Trump zou doen
doen als hij tot president wordt gekozen. Ik weet (helaas) wat Hillary Clinton is
zou doen.
Vanwege zijn racisme en geweld-uitlokkende shows (Trump's
campagne), zou ik hem nooit als president kunnen steunen.
Wat ik kan doen is zodra er een nieuwe Amerikaanse president is gekozen
(en een nieuw congres), om de kritiek waar nodig voort te zetten.
Op dit punt zouden beide rampen zijn als president
mijn perspectief.
—–Peter Loeb, Boston, MA, VS
Wat betreft het fiasco vanavond (vrijdag) in Chicago tijdens een Trump-bijeenkomst (die moest worden afgelast vanwege de dreiging met geweld), kan niemand de schuld krijgen behalve Bernie Sanders.
Ongeacht ‘wat’ Trump heeft ‘gezegd’ over ‘sommige’ Mexicanen die illegaal de Verenigde Staten binnenkomen en vervolgens verkrachtingen en moorden plegen, of dat ‘er een tijdelijke pauze moet komen’ bij het toelaten van moslims naar de Verenigde Staten totdat het duidelijk is dat ze dat kunnen doen. volledig worden doorgelicht wat betreft hun bedoelingen (San Bernardino), enz. Trump is momenteel de belangrijkste kandidaat die zich kandidaat stelt voor het presidentschap in de Republikeinse partij. Hij heeft het volste recht om bijeenkomsten te houden en alle toespraken te houden die hij maar wil. Hij probeert stemmen te winnen voor zijn beleid en agenda. Zijn beleid en agenda kunnen weerzinwekkend zijn voor de Democraten (en uiteraard voor de Republikeinen/Neocons van het establishment), maar het feit blijft dat hij nog steeds het recht heeft om zijn campagne voort te zetten zonder bedreigingen met geweld en zonder agitatoren die zijn bijeenkomsten bijwonen met als enige doel het verstoren en veroorzaken van politieke onrust. potentiële rellen, chaos en zelfs verwondingen en doden!
Moveon.org heeft via e-mails aan hun aanhangers toegegeven dat zij de protesten daar hebben georganiseerd en dat geldt ook voor honderden van hun ‘agitatoren’ die toegang hebben gekregen tot het evenement en duidelijk een rel hebben veroorzaakt waarbij er veel werd geschreeuwd en geschreeuwd en geduwd en geacteerd. tegen racisme” enz.
Moveon.org steunde met overweldigende meerderheid Bernie Sanders als president en nu is het ALLEN AAN SANDERS om Moveon.org aan de kaak te stellen voor het mogelijk aanzetten tot geweld dat gemakkelijk kan zijn geëindigd in de dood van een of meer van de betrokkenen aan beide kanten van de vergelijking.
Ik ben momenteel een aanhanger van Sanders, maar als hij de acties van Moveon.org NIET aan de kaak stelt, zal ik gemakkelijk mijn steun aan Donald Trump veranderen, aangezien elk van Trumps aarts-Neocon-running mates, noch de aarts-Neocon-havik Hillary Clinton opties zijn.
Sanders begeeft zich al op glad ijs met zijn beloofde steun aan een bekende oorlogsmisdadiger en pathologische leugenaar die momenteel het gevaar loopt te worden beschuldigd van spionage. Ja, spionage. Wanneer iemand haar e-mailfiasco bestudeert en de ‘juridische punten’ met elkaar verbindt, is dat het beeld dat naar voren komt.
De FBI, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het ministerie van Justitie hebben misschien niet de moed van hun vermeende veroordelingen om strafrechtelijke aanklachten tegen haar in te dienen, maar geloof me, van de honderden die betrokken zijn bij het huidige onderzoek zal er EEN persoon zijn die naar voren zal komen en de waarheid zal onthullen. aan het Amerikaanse volk.
Het ijs wordt ook dunner als het gaat om de terughoudendheid van Sanders om Hillary Clinton aan te spreken op haar vele oorlogsmisdaden en haar verachtelijke weigering om de transcripties van haar toespraken voor Goldman Sachs vrij te geven, om nog maar te zwijgen van de voortdurende leugens die ze tijdens debatten recht in zijn gezicht uitspreekt. Er is zelfs fotografisch bewijs (en getuigen) van Hillary Clinton die tijdens het laatste debat volgens de DNC-regels ‘vals speelde’ door haar campagnestaf te ontmoeten tijdens een pauze in het debat. Maar Sanders wil geen woord zeggen.
Serieus mensen. Ik ben een redelijke Amerikaan en ik doe mijn best om aandacht te schenken aan actuele gebeurtenissen en vooral aan politieke gebeurtenissen.
Ik hoop dat Sanders het lef heeft om naar voren te treden en Moveon.org te bellen. De organisatie die zeker een oorlogsmisdadiger en pathologische leugenaar zal steunen als Sanders de nominatie van de Democratische Conventie van juli in Philadelphia niet wint.
Abbybwood, als wat je zegt over moveon.org waar is, dan ben ik het met je eens. Ik vind het leuk dat je een Sanders-aanhanger bent. Ik vind het leuk dat je ook zou willen dat hij zijn handschoenen uittrok, maar zou hij standhouden tegen Hillary's media-expertiseklasse? Soms vraag ik me af of Bernie zich een weg baant door een mijnenveld en zich daar heel voorzichtig een weg doorheen baant om te voorkomen dat hij wordt opgeblazen. Hoewel het volkomen logisch is om terug te komen op je punt dat Bernie aan de kaak stelt dat moveon.org zo'n verstoring veroorzaakte tijdens deze Trump-bijeenkomst, en het zou het juiste zijn voor Sanders om te doen als hij zijn massa zou uitschelden.
Natuurlijk geven HuffPo, MSDNC en het Clinton News Network Trump volledig de schuld van dit alles.
Het zal heel interessant zijn om morgen naar de verschillende nieuwscycli te kijken om te zien hoe slecht Moveon.org wordt aangesproken vanwege hun ondemocratische acties.
Ik denk dat het prima en dandy is om tegen een gebeurtenis te ‘protesteren’. Ga daarheen, neem je borden, zeg wat je wilt, maar om naar het evenement te gaan met als enige doel het uitlokken van een rel waarbij kinderen aanwezig zijn en daadwerkelijke verwondingen of de dood kunnen optreden als gevolg van de opwinding en provocatie, dat is waar ik de nadruk op leg. lijn.
Mijn gevoel is dat als Moveon.org zou willen protesteren tegen de SLECHTSTE kandidaat in de race, ze naar alle Clinton-evenementen zouden gaan met hun gebaren/verbale aanvallen! Ze heeft de oorlogsmisdaden en leugens eigenlijk al begaan!
Ik ging naar moveon.org, en hoewel moveon oproept om te protesteren tegen Trump-bijeenkomsten, zag ik niets waarin mensen werden gevraagd rechtstreeks te protesteren tegen deze specifieke bijeenkomst in Chicago. U zult zelf naar de site moveon.org moeten gaan en lezen hoe zij hun klacht over deze Trump-gebeurtenissen formuleren. Wat Moveon zegt is verkeerd vanuit het oogpunt van het eerste amendement, en Moveon zou twee keer moeten nadenken voordat ze het pleidooi houden dat ze aan hun lezers houden. Ik weet dit, er is een procedure voor tegenbijeenkomsten (zoals wanneer de KKK naar een stad komt), en dat is om elke bijeenkomst op een veilige afstand van elkaar te houden. Nogmaals, als Moveon dit tegenprotest heeft voorgesteld of georganiseerd, schaam je dan voor Moveon. Ik hoop zeker dat Bernie dit opmerkt en dit soort steun verder aan de kaak stelt. Een dergelijk tegenbetogingsprotest zal er niet goed uitzien voor de naam van de kandidaat die wordt ingeroepen.
Trump heeft het volste recht om zijn bijeenkomsten te houden en te zeggen wat hij wil. Net zoals degenen die wat hij zegt weerzinwekkend vinden, het volste recht hebben om te verschijnen en hun minachting jegens hem en zijn boodschap te uiten. Hij spuugt haatdragende retoriek. Haat bevordert geweld, dus het zou geen verrassing moeten zijn als er geweld plaatsvindt tussen Trump-aanhangers en degenen die hen is verteld te haten.
U heeft een uitzonderlijk slechte poging gedaan om u voor te doen als aanhanger van een bepaalde kandidaat. Het is overduidelijk wie u steunt. Geef gewoon uw mening en breng uw stem uit, stop met proberen manipulatief te zijn.
Wat de demonstranten bij Trump-evenementen betreft, hoef je alleen maar naar Elliott Abrams te kijken, een achterkamerman in het rubio/Bush-kamp. Betaalde provacatours met Bernie-borden brengen een menigte boze stadsarmen in beroering. Elke echo van een regimeverandering in de derde wereld. Het interview met Rubio op GPS vanochtend was zeer veelzeggend, vergeleken met wat je in Latin Am. ziet, hoe zeker hij is dat hij FL zal winnen, een door Bush gecontroleerde kiezersfraudestaat, en met de voorspelling dat iemand op het punt staat gewond te raken. Iedereen herinnert zich Robert Kennedy! Verdeel het anti-establishment in twee boze groepen en neutraliseer de revolutie. Sanders is de kracht waarmee rekening moet worden gehouden en het Clinton/Bush-kartel scherpt hun messen.
Er is goede informatie uit Politico Magazine over het protest van vrijdag van een verslaggever die daar aanwezig was. Blijkbaar organiseerden studenten van de Universiteit van Illinois in Chicago (UIC) een protestactie tegen hun universiteit waar Trump gastheer was. Deze demonstranten protesteerden zowel binnen als buiten op straat.
http://www.politico.com/magazine/story/2016/03/donald-trump-chicago-protest-213728
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Het feit dat Sanders er niet in slaagt de provocateurs aan te spreken die in zijn naam de vrijheid van meningsuiting proberen te onderdrukken, is een falen van leiderschap. De ruzie over ex-Klansman David Duke die Trump steunt, is in vergelijking triviaal. Het is niet zo dat Duke blanke supremacisten stuurt om de bijeenkomsten van Sanders of Clinton te verstoren. Niemand bij racistisch rechts verlaagt zich tot het niveau van wat Black Lives Matter en MoveOn.org doen. Als dat zo was, zouden we er zeker geen einde aan horen via de MSM.
Zowel Sanders als Trump maken een grote fout door elkaars aanhangers niet te bereiken. Ze hebben de gemeenschappelijkheid dat ze gekant zijn tegen de oligarchische controle over het politieke systeem en het economische beleid dat een kleine elite verrijkt ten koste van vrijwel alle anderen. De oppositie van Trump is iets robuuster dan die van Sanders, omdat hij zich niet laat verlammen door belangengroepen binnen zijn eigen partij bij het aanpakken van een van de belangrijkste kwesties van economische uitbuiting, het semi-officiële opengrenzenbeleid. Daarom wordt Trump bestempeld als ‘racistisch’, terwijl de zwarte arbeidersklasse en Iberiërs tot degenen behoren die het meest beschadigd zijn door waar Trump voor pleit. Als Trump achter Hillary's reputatie aan zou gaan als oorlogshitser en instrument van de financiële klasse die het bloed uit de Amerikaanse arbeiders zuigt, zou dat geweldig zijn. Het zou zelfs de kansen van Sanders kunnen vergroten.
Hoewel ik nog niet helemaal klaar ben om op Trump te stemmen, zal ik nooit op Hillary stemmen. Bill en Hillary stalen de ooit gesocialiseerde platforms van de Democratische partij, bedoeld om de kleine mensen te helpen, en ruilden ze in voor hun winstgevende steun aan de grote bedrijven. Hillary geeft me de indruk dat haar voornaamste doel is om de brave jongens bij de CFR te laten zien hoe zij degene zal zijn die de wereld zal veroveren. George W. Bush had misschien iets te bewijzen door zijn vader te overschaduwen toen het ging om zijn invasie in Irak, maar zullen we weer een president stemmen die misschien genoeg onveiligheidsproblemen heeft om meer oorlogen te beginnen om haar hedonistische positie onder haar collega's te onderbouwen? ? Als u meer wilt weten, lees dan zeker 'Queen of Chaos: the Misadventures of Hillary Clinton' van Diania Johnstone. Tenslotte, om het voorlopig simpel te houden, stem op Bernie Sanders in de voorverkiezingen en houd Hillary buiten… als de algemene verkiezingen plaatsvinden, doe dan wat je moet doen, maar houd Hillary buiten!
Over zilver gesproken, ik las in een stuk van Philip Giraldi dat Clintons, toen ze het Witte Huis verlieten na de twee termijnen van het wetsvoorstel, het zilverwerk van het Witte Huis meenamen, wat een beetje een schok was voor het servicepersoneel en de beveiliging van het Witte Huis. Niemand maakte uiteraard bezwaar, maar wie weet wat er zou verdwijnen na een mandaat van Hillary, of God verhoede, twee. Tapijten, kroonluchters…
Goed beargumenteerd. Als je om mensen in andere landen geeft, is het heel moeilijk te begrijpen hoe je op Clinton kunt stemmen. Als je om Amerikanen geeft, is het moeilijk te begrijpen hoe je op een van beide kandidaten kunt stemmen. Maar als je de twee overwegingen bij elkaar optelt, lijkt het erop dat de logica van meneer Blum werkt. Deprimerend genoeg.
Hé, de wereld is deprimerend. Het zou voldoende moeten zijn dat het staatsschip door Trump wordt afgeremd. Ik verwacht geen wonderen (hij heeft nog steeds te maken met het Congres), maar zijn buitenlands beleid lijkt gezond. Als je met horden richting de afgrond loopt, denk ik dat vertragen een goed begin is. Degenen die hem volgen, kunnen deze kolos veilig keren nadat hij is afgeremd. Ik geloof niet dat honderd jaar geschiedenis op een dubbeltje kan worden omgezet.
Ik ben het eens met beide reacties en het artikel.
Als het op Hillary versus een Duivel aankwam, zou ik niet op Hillary stemmen, de leugenaar en, oorlogszuchtige,
. Als Trump de Duivel was, zou ik op Trump stemmen
Ik ben hier een totale buitenstaander, maar ik denk dat Trump zou kunnen leren en zich zou kunnen aanpassen als hij wordt gekozen, terwijl Clinton dat niet zou doen.
Je bent niet alleen een “totale buitenstaander”, je hebt geen idee hoe macht of politiek werken.
Heb je enig idee hoe zachtzinnig en gehersenspoeld het publiek is geweest? Het publiek realiseert zich niet dat er een heersende klasse is, dat de twee partijen en de WH en de Beltway-media die heersende klasse dienen, of dat de heersende klasse WO3 wil. Het publiek blijft in het ongewisse over het belangrijkste feit: het zijn de sociale bewegingen, en niet het stemmen, die verantwoordelijk zijn voor de bescheiden bescherming en verbeteringen in de levens- en arbeidsomstandigheden (die te veel mensen in de VS als vanzelfsprekend beschouwen).
De duivel die je kent – Hillary Clinton – is een oorlogszuchtige interventionist die het militaire bankcomplex steunt.
Trump heeft tenminste een aantal goede ideeën geuit die veel links van Hillary liggen en zelfs gezond verstand. Natuurlijk
de neoconservatieven zullen hem niet mogen. Zij steunen Hillary.
Hé, domkop. De gemiddelde burger oefent zijn/haar politieke macht niet uit door te stemmen. Burgers moeten het stemmen als een “plicht” afschaffen en leren het stemmen en de “verkiezingen” te zien als wat het is: een daad van zelfontkrachting voor de arbeidersklasse. Verkiezingen en campagnes zijn mechanismen waarmee de heersende klasse net genoeg burgers voor de gek houdt om de heersende klasse de legitimiteit en valse dekmantel van publieke sancties te geven waar de heersende klasse naar op zoek is. Verkiezingen zijn mechanismen waarmee de heersende klasse zichzelf in stand houdt en haar fascistische agenda bevordert. Hoe hebben verkiezingen door de jaren heen de publieke macht beïnvloed? De antidemocratische agenten van de heersende klasse die aan de macht zijn gekomen, hebben de rechten van mensen hier en in het buitenland aangevallen. Presidenten zijn geen ambtenaren. Zij zijn de belangrijkste en meest vooraanstaande bewakers van de heersende klasse, die jou en iedereen die je kent wil (en moet) verslinden en onderdrukken.
Sociale bewegingen zijn het enige middel waarmee gewone mensen onze levens- en werkomstandigheden kunnen verbeteren. Verkiezingen zijn bedoeld om waardevolle tijd, energie en hulpbronnen (inclusief psychologische energie) uit te putten die anders gericht zouden moeten zijn op de vernietiging van het imperium en het omverwerpen van het kapitalisme.
Dus nogmaals, het is helemaal geen keuze. De heersende klasse dringt haar agenten aan ons op. De rechtse Democraten zaaien angst met de boeman van Donald Trump, en bagatelliseren het feit dat de Democratische Barack Obama het fascisme naar een ongekend stadium in de VS heeft gebracht – door steeds meer illegale macht te grijpen en op onwettige wijze de macht uit te oefenen om iedereen waar dan ook te vermoorden voor geheime informatie. om geheime redenen – om burgers in de VS bang te maken om deel te nemen aan de verkiezingsfraude en zo actieve deelnemers te worden aan onze eigen machteloosheid.
Het is geen toeval dat de nep-linkse Sanders oorlogsverzet niet tot de hoogste prioriteit maakt. Het is geen vergissing dat hij niet oproept tot belastingverzet, om het Beest van zijn noodzakelijke inkomstenstroom te beroven. Het is geen probleem dat de standpunten van Sanders over het buitenlands beleid een bevestiging zijn van de grote leugen (dat de VS oorlogen voert om “terreur te bestrijden” [terwijl wat de Amerikaanse heersende klasse in feite doet het nastreven van wereldheerschappij, maar deze agenda voor het publiek verbergt). door de valse houding over ‘nationale veiligheid’]).