Exclusief: Terwijl de Democraten tekenen vertonen dat ze achter de kandidaat van het establishment van de partij (Hillary Clinton) gaan staan, blijven de Republikeinen in opstand, waarbij ze de ene favoriet van het establishment na de andere terzijde schuiven en de populistische miljardair Donald Trump tot koploper maken, schrijft James W Carden.
Door James W. Carden
In het voorjaar van 2003 publiceerde de journalist en voormalig speechschrijver van George W. Bush David Frum een controversieel essay op de bladzijden van het conservatieve huisorgel, National Review. In de waanzinnige aanloop naar de oorlog in Irak bestempelde Frum een aantal anti-oorlogsconservatieven zoals Patrick Buchanan, de columnist Robert Novak en de libertaire journalist Justin Raimondo als ‘onpatriottische conservatieven’.
Frum ging zelfs zo ver dat hij schreef: “Ze ontkennen en excuseren terreur. Ze koesteren een potentieel zichzelf vervullend defaitisme. Ze publiceren wilde complottheorieën. En sommigen van hen verlangen expliciet naar de overwinning van de vijanden van hun land.”
Miljardair zakenman en Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump.
De locatie waarin het hitstuk van Frum verscheen was passend. Onder leiding van William F. Buckley, Jr. NR had lange tijd gefunctioneerd als een soort ideologische scheidsrechter voor de conservatieve beweging. Buckley verdiende (uiteindelijk) het respect van zowel het Republikeinse als het Liberale establishment, omdat hij – in feite – de beweging van antisemitische idioten, Birchers en zelfs enkele van de meer doctrinaire libertariërs in haar gelederen had gezuiverd.
NR nam zelfs Ayn Rand aan en publiceerde een zinderende recensie of Atlas Shrugged van Whittaker Chambers, waarin de ex-Sovjetagent die evangelisch anticommunist werd, de roman aan de kaak stelde als een ‘opmerkelijk dwaas boek’ dat alleen een roman kon worden genoemd ‘door de term te devalueren’.
Niettemin was de tirade van Frum meer dan eenvoudigweg (het zoveelste) voorbeeld van een jonge neoconservatief in wording, die bekendheid zocht door toe te geven aan de vooroordelen van de machthebbers – hoewel dat zeker ook het geval was. Frums essay vervulde een soortgelijke functie als Buckley's zuiveringen van de afgelopen jaren en verdreef in feite conservatieven met een anti-oorlogs- (in het buitenlands beleid) en autarkische (in het handelsbeleid) neiging uit de grotere conservatieve beweging, waardoor de neoconservatieve controle over de Republikeinse Partij werd verstevigd. Dat wil zeggen, tot nu toe. [Zie Consortiumnews.com's “Hoe Neocons het realisme verbannen“]
Met zijn scheve overwinningen in de Republikeinse voorverkiezingen in New Hampshire en South Carolina valt niet te betwisten dat Donald J. Trump de waarschijnlijke Republikeinse presidentskandidaat zal zijn, en het begint tot het paniekerige Republikeinse establishment te dagen dat de oude orde op het punt staat te worden weggevaagd. .
Sommigen schrijven het verbazingwekkende succes van Trump toe aan het feit dat hij, in tegenstelling tot zijn tegenstanders, al bijna veertig jaar beroemd is en dat zijn ‘geen gevangenen nemen’, quasi-autoritaire uitspraken over immigratie en marteling een electoraat aanspreken dat – omdat het grotendeels werkloos – is de “business as usual” in Washington meer dan een beetje beu.
Denk eens aan het volgende: hoewel aanhangers van Obama eindeloos hebben aangedrongen op het feit dat het werkloosheidscijfer in de loop van de ambtstermijn van de president is gedaald, ligt de arbeidsparticipatie nog steeds op het laagste niveau in meer dan dertig jaar. op 62.7 procent en is dit nummer dat meer dan wat dan ook het succes van Trump tot nu toe verklaart.
Toch moet worden opgemerkt dat de overwinningen van Trump meer dan weinig te danken hebben aan de twee Republikeinse voorverkiezingscampagnes die in 1992 en 1996 door journalist (en voormalig Nixon-speechschrijver en Reagan-communicatiedirecteur) Pat Buchanan werden gevoerd. tweede in Iowa en zegevierde in New Hampshire, Missouri, Alaska en Louisiana en verzamelde in totaal meer dan een vijfde van de Republikeinse voorverkiezingen.
De kenmerkende kwestie van “Pitchfork” Pat was de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst. Er werd geen gehoor gegeven aan zijn vooruitziende voorspelling dat de Amerikaanse banen en industrie “op het altaar van de NAFTA zouden worden geofferd”, en nu is de opstand van de kiezers waar zijn campagnes op hadden geanticipeerd werkelijkheid geworden en zal deze op korte termijn de Republikeinse Partij uiteenscheuren. Trump heeft zijn opkomst grotendeels te danken aan het feit dat de Republikeinse Partij al 25 jaar lang een neoliberaal economisch beleid omarmt dat het Amerikaanse volk heeft verarmd.
Dit zou moeten dienen als een waarschuwend verhaal voor de Democraten, die zich niet al te zelfvoldaan moeten voelen over de dalende fortuinen van de Republikeinse Partij: hooivorkdragers kunnen in hun eigen kamp opduiken als het democratische establishment haar strakke omarming van het vrijhandelsbeleid voortzet, dat weinig anders doet dan hun eigen kamp bedelen. bezitten de meest gepassioneerde kiesdistricten.
Dus hoewel het waarschijnlijk lijkt dat Sanders in de nasleep van de overtuigende overwinning van Hillary Clinton in Nevada min of meer klaar is, zou het streven van de Democratische Partij naar een neoliberaal handelsbeleid binnenkort aanleiding kunnen geven tot een populistische beweging binnen de gelederen. Het succes van Trump laat zien dat de dagen van Rubinomics geteld zijn. Zal een verantwoordelijke staatsman als senator Elizabeth Warren hiervan profiteren, of is de Trump-hausse een voorbode van erger?
James W Carden is schrijver voor The Nation en redacteur van eastwestaccord.com van het American Committee for East-West Accord. Voorheen was hij adviseur voor Rusland bij de speciale vertegenwoordiger voor mondiale intergouvernementele zaken bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.
Terwijl team Clinton, het democratische establishment en de bedrijfselites aan hun kant wanhopig alles proberen om de ‘gewonde kat’ die ze in hun tas hebben (Hillary) af te weren, te beschermen of te beschermen tegen de boze kiezers, heeft het Republikeinse establishment een verschrikkelijke tijd. Ze proberen erachter te komen hoe ze de kat kunnen arresteren waarvan ze dachten dat ze getemd konden worden en die uit hun tas is ontsnapt!
Wat deze twee groepen niet begrijpen is dat het stemgerechtigde publiek op het punt staat van gebroken beloften en schurkenstatenbeleid dat deze twee elitekampen de Amerikanen en de wereld als geheel hebben opgelegd.
Iedere geïnformeerde kiezer zou blij moeten zijn dat het publiek openlijk meekijkt naar waar/voor wie de heersende elites werken!
Of je hem nu leuk vindt of niet, Donald Trump is populair omdat hij populistische standpunten heeft ingenomen die weerklank vinden bij gewone Amerikanen. Ze hebben gezien hoe de illegale immigratie omhoogschoot en Trump zegt dat hij een muur zal bouwen. Ze zijn het beu om de buitenlandse concurrentie te verliezen, en Trump zegt dat we weer zullen winnen. Het Amerikaanse volk wil een president die de onzin doorbreekt en ‘Amerika weer groot maakt’. Andere kandidaten bespelen niet dezelfde snaren.
Hoewel ik Sanders nog niet buiten beschouwing wil laten, omdat de kwestie in Nevada nogal dichtbij was, ben ik het eens met de algemene strekking van de post dat Trump absoluut het minste kwaad is in vergelijking met Hillary, wiens buitenlandse beleidsdebacles, waaronder Honduras, Libië en Syrië Dit doet iemand geloven dat als ze binnen zou komen, haar overleving niet eens verzekerd kan zijn, omdat haar standpunt een nucleaire oorlog lijkt te bevorderen ten gunste van el-Qaeda-elementen die worden beschreven als 'Assad moet vertrekken'.
Hoewel Trump absurde uitspraken doet, lijkt zijn buitenlands beleid realistischer en lijkt zijn handelsbeleid meer in het belang van de Amerikaanse bevolking. De Clintons vormden, net als Tony Blair, een vijandige overname van de zogenaamd progressievere partij en vormen als zodanig een soort verraad aan het algemeen belang. De tientallen miljoenen aan verkapte steekpenningen (de spreekkosten) zouden genoeg moeten zijn om de Clintons te diskwalificeren. Hun beleid van regimeverandering maakt oorlogsmisdaden tot het centrale element van hun buitenlands beleid.
Laten we Hillary's stempel van goedkeuring op de Oekraïense “regime change” niet achterlaten.
Het was tenslotte haar kleine acoliet, het uitdelen van koekjes door mevrouw Robert “PNAC” Kagan (Victoria Nuland) op Maidan Square, waardoor Hillary's vingerafdrukken overal in dat bloedbad terechtkwamen.
En voor de deur van Rusland.
Om de een of andere vreemde reden lijkt Hillary Clinton een bijzondere strijd te moeten voeren met de heer Poetin.
Hillary Clinton maakt mij veel banger dan meneer Trump.
addendum – misschien moeten we dit verkiezingsjaar allemaal met onze middelvinger stemmen.
zou het zo kunnen zijn/hebben we nu allemaal meer gemeen dan we nu idealiter kunnen herkennen/
of is de vijandigheid en woede te groot om te overwinnen in deze vluchtige tijden…?
Vrede.
In het voorjaar van 2003 publiceerde de journalist en voormalig speechschrijver van George W. Bush, David Frum, een controversieel essay op de pagina's van het conservatieve huisorgel, National Review. In de waanzinnige aanloop naar de oorlog in Irak bestempelde Frum een aantal anti-oorlogsconservatieven zoals Patrick Buchanan, columnist Robert Novak en de libertaire journalist Justin Raimondo als ‘onpatriottische conservatieven.’
Frum ging zelfs zo ver dat hij schreef: ‘Ze ontkennen en excuseren terreur. Ze koesteren een potentieel zichzelf vervullend defaitisme. Ze publiceren wilde complottheorieën. En sommigen van hen verlangen expliciet naar de overwinning van de vijanden van hun land.†>> James W Carden
:::
Trump blijft Bush terecht bekritiseren over het Irak-beleid, terwijl hij zich agressiever opstelt tegen de kalifaatterroristen. — Met deze houding spreekt hij niet uit beide kanten van zijn mond. Hij geeft Amerikanen een duwtje in de rug die Bush/Cheney-Lied kennen, maar ook degenen wier gedachten aansluiten bij het ‘Nuke-Em’-beleid.
De GOP-strateeg Kevin Madden, in het onderstaande uittreksel uit de LA Times, leest naar mijn mening zijn theeblaadjes verkeerd. Trump beschrijft accuraat het standpunt van Saddam (net als Kahdaffi en Assad) tegen het islamitisch radicalisme dat voet aan de grond krijgt in hun land. – Hun verwijdering door middel van “regimeverandering” is een geheel gecreëerd politiek/imperiaal/militair probleem dat ons wordt opgedrongen door speltheorie-ideologen en gekke dwazen.
:::.
(kop)-Donald Trump-supporter in South Carolina: 'We stemmen met onze middelvinger'
Noah Bierman en Lisa Mascar
2/18/16
uittreksel —
Robert Bowers, een 50-jarige incassobureau, gaf toe dat Donald Trump misschien ‘een klein beetje overboord’ was gegaan toen hij president George W. Bush aanviel en zei dat hij had gelogen over massavernietigingswapens in Irak en er niet in was geslaagd de oorlog te stoppen. de aanslagen van 11 september.
Maar dat weerhield Bowers van Fountain Inn, SC er niet van om een pet op te zetten met de slogan ‘Make America Great Again’ van Trump en door een ijskoude parkeerplaats te lopen, zodat hij zich maandagavond kon verdringen in een rauwe Trump-bijeenkomst. .
-
Republikeinse strateeg Kevin Madden, voormalig woordvoerder van Mitt Romney, zei dat hij gelooft dat Trump nog zal lijden tijdens de voorverkiezingen van zaterdag in South Carolina. Hij merkt op dat de houding hier vaak verandert in de laatste dagen van de campagne.
“Dit zijn opvattingen die buiten de hoofdstroom van het Republikeinse denken vallen”, zei Madden. "Zijn standpunten in dat debat sloten meer aan bij Code Pink en liberaal links en dat zou mensen kunnen aanzetten tot nadenken, in plaats van te versterken wat ze leuk vonden aan sommige van zijn debatoptredens."
De bijeenkomst van maandagavond was typerend voor de optredens van Trump, die net zo veel aanvoelen als rockconcerten in de arena als politieke evenementen. Duizenden mensen kwamen samen in het TD Convention Center. Velen stonden langs de zijkanten van de spelonkachtige congreszaal toen er geen zitplaatsen meer waren. Anderen werden naar een overloopkamer gestuurd of weggestuurd. Reusachtige schermen verlichtten Trumps gezicht; schijnwerpers schommelden voor het podium; Van Halen-muziek schetterde.
‘Vond je dit laatste debat niet geweldig?’ zei Trump gejuich. “Ze kwamen vanuit elke hoek op me af.â€
Trump ging, zoals hij vaak doet, van onderwerp naar onderwerp. Hij bespotte de gouverneur van Florida, Jeb Bush, vanwege zijn debatoptreden en beweerde dat het publiek vol zat met zijn speciale aanhangers.
Hij herhaalde zijn kritiek op het besluit van president George W. Bush om Irak binnen te vallen, maar noemde tijdens dat deel van de toespraak Bush, die populair is onder de Republikeinen van de staat, niet bij naam.
De Republikeinse vechtpartij in South Carolina kan gevolgen hebben voor de algemene verkiezingen
‘We hadden Irak niet moeten binnengaan. Dat was een grote vergissing, omdat het het hele Midden-Oosten destabiliseerde”, zei Trump. “Sommige mensen zeggen: ‘O, zeg dat niet.’
‘Alles wat je nu ziet is een uitvloeisel van dat besluit,’ voegde hij eraan toe, voordat hij kritiek uitte op de manier waarop president Obama omging met de terugtrekking uit Irak.
Later kwam hij op het onderwerp terug, waarbij hij zelfs Saddam Hoessein prees, als een slechterik die niettemin ervoor zorgde dat Irak niet uiteenviel in sektarisch geweld en het voortbrengen van terroristische groeperingen die het Westen aanvielen.
‘Saddam Hoessein heeft terroristen vermoord’, zei Trump. ‘Hij deed het niet politiek correct. Hij vond een terrorist, ze waren binnen vijf seconden verdwenen, oké. Bij ons vinden we een terrorist, het zal 25 jaar duren en een proces.â€
De menigte lachte, schreeuwde en zwaaide met borden.
Bierman rapporteerde vanuit Greenville en Mascaro uit Columbia en North Augusta, SC
http://www.latimes.com
Denkt u dat door de kritiek van Trump op de Bush-doctrine de gemiddelde Republikeinse kiezer zich gerechtvaardigd voelt voor de tragedies en zinloze oorlogen die de regering-Bush zelf heeft veroorzaakt?
Betuigd? Niet gerechtvaardigd, alleen onverschillig.
Conservatieven zijn primitief onverschillig tegenover ‘anderen’
Terwijl ze hun superieure status beschermen.
(1e rechtsstaat?)
Hillary's poging tot president zal in een ruïne eindigen. Haar kiezers zullen in de minderheid zijn zonder dat de jonge Bernie-kiezers op de verkiezingsdag komen opdagen om op haar te stemmen. De Republikeinen zullen de peilingen overspoelen in het voordeel van Trump. De nederlaag van Hillary zal een goede reden zijn voor de opkomst van een door Bernie Sanders geïnspireerde generatie progressieven om de Democratische Partij over te nemen. Als Trump er niet in slaagt jonge Amerikanen aan het werk te krijgen, zal 2020 het jaar zijn waarin deze muur, waarvoor Mexico weigert te betalen, wordt afgebroken, en dan zal Amerika de Bern voelen.
Ik geloof dat als Sanders doorgaat en een groot aantal afgevaardigden verzamelt (maar toch minder dan dat van Hillary plus haar Super Delegate-aantal), dat bij de grote Democratische Conventiepartij in Wells Fargo! (Ha!) Convention Center in Philadelphia, als de DNC er op aandringt dat Hillary de genomineerde moet zijn, dat de afgevaardigden van Sanders IN DE MASSA WEG zullen lopen en ofwel thuis zullen blijven op de verkiezingsdag, ofwel schaamteloos op Trump zullen stemmen alleen maar om Hare Koninklijke Hoogheid (zou moeten) aangeklaagd) Hillary Clinton doet “de oproep” aan Trump.
Hoe dan ook, mijn voorspelling is dat Hillary Clinton óf door het ministerie van Justitie zal worden aangeklaagd, óf dat zij in november door de Democratische kiezers zal worden aangeklaagd.
Hillary Clinton heeft op dit moment drie keuzes:
1.) Afhaken om medische redenen/persoonlijke redenen (ze wil meer tijd doorbrengen met haar familie/nieuwe kleinkind en haar huidige kleindochter en haar werk voor de Clinton Foundation voortzetten) of
2.) Ze zal moeten buigen vanwege een federale aanklacht wegens het verzenden van uiterst geheime e-mails via een onbeveiligde ‘privé’ server of
3.) Ze zal “de felicitatieoproep aan Donald Trump” moeten doen.
Zelfs als de DNC er onder zeer schimmige omstandigheden voor zorgt dat zij hun genomineerde is, zal ze uiteindelijk nog steeds voor een van de hierboven genoemde keuzes staan.
Dit is mijn voorspelling.
Persoonlijk hoop ik dat het nummer 2 is.
Bernie is te aardig, en vanwege zijn aardigheid raakt Hillary van de wijs. Trump, en de Republikeinse Partij, zullen haar bij de algemene verkiezingen weggooien. Het zou mij niet verbazen als een hardwerkende Republikeinse senator of wetgever Hillary ten val zou brengen tijdens de presidentsverkiezingen van 2016. Ik ben er zeker van dat de beste dingen over Hillary en Bill wachten om aan het Amerikaanse publiek te worden vrijgegeven als de voorverkiezingen voorbij zijn. Dan zal Amerika zeker de reality-tv-fase ingaan.
Sanders ligt voor in de volksstemming, 150,000 tegen de 92,000 van de hel, dus deze mening van deze jongens is onwerkelijk wat betreft het dem-ras. En die caucuses hebben absoluut de geur van vis om zich heen.
Trump heeft geen neolibcon-verleden dat hem kan belasteren, hoewel de zionisten, die hem haten, blijven graven.
Hij is een echte blauwe Amerikaan, net als ik, ik hou van mijn land, ik haat gewoon wat er met het land is gebeurd door de corruptie van de zionisten.
Ahum….
De ‘zionisten’ haten Trump niet zo erg als je zou denken:
http://www.malaysiasun.com/index.php/sid/241082987
Voor alle duidelijkheid.
Er is momenteel niet ÉÉN persoon die zich kandidaat stelt voor het presidentschap (behalve misschien Jill Stein) die GEEN beste vrienden met Bibi zou zijn.
Heel diep triest, maar waar.
Niemand kan op een eerlijke manier miljarden verdienen. Trump is net zo smerig als elke andere miljardair, en als hij de “Agenda” van de miljardairs voor het Wereldimperium “bedreigt” en weigert “met hen te spelen”, zullen ze eenvoudigweg zijn “vuile was” aan de wereld laten zien. Als dat niet werkt, staan er genoeg 'economische huurmoordenaars' en 'jakhalzen' (hit squads) van het Perkins-type klaar voor de Miljardairsclub. Maar aangezien hij failliet is gegaan en vier keer is gered van een reddingsoperatie, ben ik er vrij zeker van dat de kwalificaties van zijn Miljardairsclub in orde zijn... hij zal met ze 'spelen'.