Het grote probleem is het grote geld

De grootste onwaarheid in de campagne van Hillary Clinton is dat Bernie Sanders een 'single-issue'-kandidaat is, omdat hij feitelijk veel kwesties heeft aangepakt. Maar Michael Winship zegt dat er een kern van waarheid in de beschuldiging schuilt, omdat Sanders Big Money heeft geïdentificeerd als de oorzaak van veel problemen, en dat is waar.

Door Michael Winship

Misschien is het dat 50,000 jaar oude Neanderthaler DNA Wetenschappers zeggen dat velen van ons deze bezitten, maar dit voelt als het meest brutale, wrede en leugenachtige politieke jaar sinds de tijd dat politici kannen maïswhisky ruilden voor stemmen, duels vochten en geseling tegenstanders tot bijna de dood met stokken.

In het Republikeinse debat van afgelopen zaterdagavond werden de woorden 'leugen', 'liegen' en 'leugenaar' door de kandidaten tegen elkaar afgevuurd als salvo's in een paintballtoernooi. Aan de andere kant werden uitspraken die feitelijk waar waren, met gejoel begroet. Gejoel.

Op een van zijn zeldzame, twee keer per dag-stopgezette momenten waarop de klok gelijk heeft, zei Donald Trump: ‘Het is duidelijk dat de oorlog in Irak een grote, dikke fout was, oké? George Bush heeft een fout gemaakt, wij kunnen fouten maken. Maar die was een schoonheid.” Wie zou dat kunnen tegenspreken? Boos.

Trump vervolgde: ‘Ze hebben gelogen. Ze zeiden dat er massavernietigingswapens waren, maar die waren er niet. En ze wisten dat die er niet waren. Er waren geen massavernietigingswapens.” Steeds luider boegeroep.

Jeb Bush protesteerde en Trump gooide tussenbeide: 'Het World Trade Center viel tijdens het bewind van je broer, onthoud dat. Dat houdt ons niet veilig.” Het boegeroep veranderde in gebrul van woede.

Zelfs debatmoderator John Dickerson kwam onder vuur te liggen. Slechts enkele uren nadat de dood van Antonin Scalia was onthuld, beweerde Ted Cruz: “We hebben 80 jaar aan precedent van het niet bevestigen van rechters van het Hooggerechtshof in een verkiezingsjaar.” Dickerson corrigeerde hem en wees erop dat rechter Anthony Kennedy 28 jaar geleden in een verkiezingsjaar, 1988, werd benoemd. De Republikeinse menigte joelde alsof Dickerson zojuist had aangekondigd dat het volkslied werd veranderd in ‘Midnight at the Oasis’.

Zijn we het contact zo kwijtgeraakt dat de waarheid ons niet langer vrijmaakt, maar tot luide spot leidt? Hebben de zogenaamde ‘reality-televisie’ en de sociale media geplaagd door trollen en complottheorieën onze hersenen zo laten smelten dat wanneer feiten de onzin in de weg staan ​​die we liever geloven, we brullen als gewonde beesten?

Ter vergelijking: twee avonden eerder vond het Democratische debat plaats, mede gesponsord door de PBS NewsHour was meer Downton Abbey neem contact Duck Dynasty. (Waarheid: terwijl verschillende leden van de Duck Dynasty clan Trump en Cruz daadwerkelijk hebben gesteund, debatteren de aristocraten in Downton nog steeds eerstgeboorterecht en drie velden systeem.)

Hoewel de gemoederen tussen Hillary Clinton en Bernie Sanders oplaaiden, en de discussie over de rol van Henry Kissinger in de diplomatieke geschiedenis van de VS richting Cloud Cuckooland ging, was het moment waarop Sanders tegen Clinton zei dat ze ‘een lage klap’ had uitgedeeld toen ze hem ervan beschuldigde ongeveer net zo verhit als het werd. dat ze niet zoveel van Barack Obama en zijn regering houdt als zij.

“Het laatste dat ik hoorde, was dat we in een democratische samenleving leefden.” Sanders antwoordde. “Laatst hoorde ik dat een senator van de Verenigde Staten het recht had om het niet eens te zijn met de president, inclusief een president die zo buitengewoon werk heeft verricht.” Er werd niet veel aandacht besteed aan de spot die Hillary en Bill Clinton tijdens de voorverkiezingen van 2008 jegens Barack Obama uitten.

Maar de grootste onwaarheid van de avond vond plaats helemaal aan het einde van het debat, in de slotopmerkingen van Hillary Clinton. 'Weet je,' begon ze, 'we zijn het erover eens dat we onverklaarbaar geld uit de politiek moeten halen. Wij zijn het erover eens dat Wall Street nooit meer Main Street mag verwoesten.” Tot nu toe, zo goed.

'Maar dit is het punt dat ik vanavond wil maken,' vervolgde ze. ‘Ik ben geen kandidaat voor één kwestie,’ verklaarde ze, ‘en ik geloof niet dat we in een land met één kwestie leven.’ Ze beschuldigde Sanders ervan alle andere problemen waarmee Amerika in binnen- en buitenland te maken heeft, te negeren door zich in de politiek te fixeren op Wall Street en geld.

Nadat ik het op het debat had uitgeprobeerd, is dit sindsdien het campagnethema van minister Clinton geworden; dat de visie van Sanders te tunnelachtig is om president te kunnen worden. Maar merk eerst op dat ze dat argument concentreert op Sanders' wens om de financiële sector te straffen, terwijl ze zijn standpunt over de ondermijnende invloed van geld op alle aspecten van de politiek en de overheid vrijwel volledig negeert. Misschien omdat zij de begunstigde is van zoveel ervan.

Afgelopen zaterdag in Nevada ze vroeg: ‘Als we morgen de grote banken opsplitsen, zou dat dan een einde maken aan racisme? Zou dat een einde maken aan het seksisme? Zou daarmee een einde komen aan de discriminatie van de LGBT-gemeenschap? Zou dat ervoor zorgen dat mensen zich van de ene op de andere dag meer welkom voelen tegenover immigranten?

En dinsdag verklaarde ze in Harlem“Ik ben absoluut vastbesloten ervoor te zorgen dat geen enkele bank te groot is om failliet te gaan, en geen enkele leidinggevende te machtig om in de gevangenis te belanden. Maar Flint herinnert ons eraan, mijn vrienden, dat er nog veel meer aan de hand is in ons land waar we ons zorgen over moeten maken.’

Waarop Sanders antwoordde: zoals hij afgelopen weekend tegen verslaggevers vertelde“Het Amerikaanse volk begrijpt dat wij de enige grote natie op aarde zijn die geen gezondheidszorg voor alle mensen garandeert. Het Amerikaanse volk begrijpt dat we agressief moeten omgaan met de klimaatverandering, om onze kinderen en kleinkinderen een planeet te geven die gezond en bewoonbaar is. Het idee op het gebied van onderwijs dat we openbare hogescholen en universiteiten collegegeldvrij moeten maken. We moeten het minimumloon verhogen naar een leefbaar loon. Het is niet één kwestie.”

Maar in zekere zin is dat wel zo, en Sanders doet zichzelf tekort als hij te veel in de andere richting argumenteert. Want in feite zullen de meeste van onze andere problemen niet snel verdwijnen totdat de deur voor het geld in de politiek wordt dichtgeslagen en totdat de banken in het gareel worden gebracht. Bovendien komt alles voort uit één groter probleem dat al het andere beïnvloedt en overweldigt.

Laten we eerst enkele van de bovengenoemde problemen doornemen. Vuursteen? Natuurlijk, milieu- en institutioneel racisme, maar gepleegd door de regering van Rick Snyder, een rijke Republikeinse gouverneur, waarvan zijn verkiezing werd gefinancierd door zijn plutocraatvrienden, die zich ertoe had verbonden de regering te bezuinigen terwijl hij de belastingen voor de armen verhoogde en de bedrijfsbelastingen met 1.7 miljard dollar per jaar verlaagde. jaar.

‘De tragedie in Flint was een keuze’ Dat schreef Leo Gerard, president van United Steelworkers, onlangs at In These Times tijdschrift. “Dit was een waardenbeslissing over wat belangrijk was. Het geven van rust aan de grote bedrijven was de topprioriteit van durfkapitalist Snyder. Het leiden van een slechte regering, het te veel belasten van gepensioneerden en het vergiftigen van Flints kinderen waren het resultaat.'

Er zal ook geen echte, significante vooruitgang worden geboekt op het gebied van de klimaatverandering totdat we iets aan de klimaatverandering doen $31.8 miljoen aan kandidaten gegeven door belangen op het gebied van energie en natuurlijke hulpbronnen in 2015-16. (Beste ontvangers(Ted Cruz, Alaska-senator Lisa Murkowski, Jeb Bush en Hillary Clinton.)

De ideeën van gratis collegegeld (waar Clinton tegen is) en een leefbaar loon worden fel bestreden door lobbyisten die toezicht houden op miljoenen aan campagnebijdragen. De groei van het verzet van Hillary Clinton tegen Medicare-for-all lijkt gecorreleerd te zijn met de ontvangen contante donaties, zegt David Sirota International Business Times rapporteert: “Clinton heeft ongeveer 13.2 miljoen dollar opgehaald uit bronnen in de gezondheidszorgsector, volgens gegevens verzameld door het onpartijdige Center for Responsive Politics. Dat omvat 11.2 miljoen dollar uit de sector toen Clinton senator was en 2 miljoen dollar uit bronnen uit de gezondheidszorg tijdens haar presidentiële campagne van 2016.”

Zelfs bij het bespreken van institutioneel racisme, zoals maandagavond gebeurde in de MSNBC-talkshow van Chris Hayes, begon Clinton-woordvoerder Karen Finney te praten over “huisvesting en redlining en toegang tot kapitaal”, allemaal zaken die deel uitmaken van de wurggreep op de financiering van gekleurde mensen, gepleegd door precies de financiële instellingen die Bernie Sanders heeft beloofd te zullen bestraffen.

Uiteindelijk is het feit, diep van binnen, ongeacht de kandidaat, dat er hier in deze Verenigde Staten maar één echt probleem is. Zoals een bankier zegt Het merkteken en de leegte, de recente roman van Paul Murray: 'Wat is het enige betrouwbare groeigebied in de 21e eeuw? Ongelijkheid."

Laat nu het gejoel beginnen.

Michael Winship is de Emmy Award-winnende senior schrijver van Moyers & Company en BillMoyers.com, en een voormalig senior writer fellow bij de beleids- en belangenbehartigingsgroep Demos. Volg hem op Twitter op @MichaelWinship. [Dit verhaal verscheen voor het eerst op http://billmoyers.com/story/maybe-it-is-a-single-issue-election/]