De druk op Europa als gevolg van het door de neoconservanten bedachte beleid van “regimeverandering” in Syrië en Oekraïne doet de historische verdeeldheid weer aan de oppervlakte komen en oude vijandigheden tussen de Europese staten nieuw leven inblazen, waaronder een woordenoorlog tussen het Duitsland van Angela Merkel en de nieuwe rechtse regering van Polen, zoals Gilbert Doctorow zei. legt uit.
Door Gilbert Doctorow
Het kan een uitgemaakte zaak zijn geweest dat Polen, dat onder de controle stond van Jaroslaw Kaczynski's Partij voor Recht en Rechtvaardigheid, vanwege zijn eurosceptische en nationalistische standpunten, zich snel zou aansluiten bij het Hongarije van Viktor Orbán als een 'bad boy' van de Europese Unie.
De afgelopen maanden, vooral sinds de verkiezingsoverwinning van de Partij voor Recht en Rechtvaardigheid afgelopen oktober, heeft Polen zich onderscheiden als een toonaangevende nee-zegger tegen de oproepen van de EU om de last te delen van het opvangen van de golf vluchtelingen die uit Syrië en het Midden-Oosten arriveert. De Poolse kritiek op het opengrenzenbeleid van de Duitse bondskanselier Angela Merkel is prikkelend.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel met haar handen in de karakteristieke Merkel-Raute-positie. (Foto van Wikipedia)
Vóór de verkiezingen sloeg Kaczynski bijvoorbeeld alarm over de mogelijkheid dat de vluchtelingen uit het Midden-Oosten ziekten bij zich zouden kunnen dragen. “Er zijn al tekenen die wijzen op de opkomst van ziekten die zeer gevaarlijk zijn en al lange tijd niet meer in Europa zijn waargenomen: cholera op de Griekse eilanden, dysenterie in Wenen. Er wordt ook gesproken over andere, nog ernstiger ziekten”, zegt hij zei, hoewel de Europese gezondheidsautoriteiten geen wijdverbreide uitbraak van infectieziekten hebben gemeld die verband houden met de migranten.
Polen heeft ook snel een “we zeiden het toch”-standpunt ingenomen over het massale geweld en seksuele geweld op oudejaarsavond, gepleegd door jongeren uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten, waaronder asielzoekers, buiten het centraal station van Keulen in Duitsland. Poolse media haalden de vijf dagen durende black-out in Duitsland aan op het nieuws over het geweld op oudejaarsavond om de autonomie en sociale verantwoordelijkheid van de Duitse journalistiek in twijfel te trekken.
Er zijn nog andere redenen achter de Poolse heftigheid jegens de vluchtelingen. Ten eerste wordt Polen vanuit het standpunt van zijn bevolking al overspoeld door vluchtelingen en economische immigranten uit Oekraïne, dat te lijden heeft onder een burgeroorlog en een economische ineenstorting sinds februari 2014, toen een gewelddadige staatsgreep de regering van president Viktor Janoekovitsj omver wierp en een crisis met Rusland veroorzaakte. .
Officiële statistieken schatten het aantal Oekraïense vluchtelingen in Polen in mei 400,000 op ongeveer 2015, maar onofficiële schattingen zijn veel hoger, meer dan een miljoen vandaag. De Oekraïners oefenen druk uit op de lokale arbeidsmarkt in een tijd waarin er nog steeds een netto uitstroom is van etnische Polen die naar het buitenland gaan op zoek naar werk. Ten tweede druist het toelaten van moslims regelrecht in tegen de nadruk die de nieuwe regering legt op het beschermen en koesteren van traditionele katholieke religieuze waarden.
Maar de bondgenoten van Merkel slaan terug tegen het nieuwe leiderschap van Polen vanwege zijn ogenschijnlijk antidemocratische acties om de controle van de regering over de publieke nieuwsmedia te verscherpen. Een controversiële nieuwe wet staat de Poolse regering toe om directeuren van de publieke televisie- en radiodiensten te benoemen, evenals directeuren van ambtenaren.
Deze controle op de publieke media zal het onderwerp zijn van een onderzoek van de Europese Commissie naar de mogelijke schending door Polen van de rechtsstaatbepalingen van de EU, gepland op 13 januari in Brussel. De aanklacht wordt ingediend door a Duits kandidaat-commissaris Guenther Oetttinger, die de leiding krijgt over de Europese Digitale Economie en Maatschappij.
Als wordt vastgesteld dat de Poolse wet de Europese regels schendt, zou de straf kunnen bestaan uit het opschorten van het stemrecht van Warschau in de Europese Raad. Dat zou bijzonder lastig zijn omdat de voormalige premier van Polen, Donald Tusk, van wat nu de oppositiepartij is, toevallig de president van de Raad is.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een dergelijke uitkomst pas zou komen na een periode van “toezicht”, waarin de Poolse gang van zaken onderworpen zou zijn aan voortdurende evaluatie door de Commissie. Maar het idee van een dergelijk Europees toezicht zorgt voor onrust in Warschau, zoals gerapporteerd door het belangrijkste dagblad van het land, Gazeta Wyborcza.
Er moet ook worden opgemerkt dat opschorting van het stemrecht van Polen onwaarschijnlijk is gezien de vocale steun voor Polen die nu komt van de Hongaarse president Viktor Orbán. Resoluties in de EU-instellingen moeten unaniem worden aangenomen, wat dreigt met het veto van Orbán.
De meest waarschijnlijke straf die Polen te wachten staat is een bezuiniging op de financiële steun van de EU aan de grote verscheidenheid aan Poolse infrastructuurprojecten die nu profiteren van de vrijgevigheid van Brussel. Polen is in feite de grootste begunstigde. Eventuele bezuinigingen kunnen eenvoudigweg administratief worden doorgevoerd.
Polen werd ook uitgescholden door de voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, een Duitse sociaaldemocraat en dus vertegenwoordiger van Merkels regeringscoalitie. Hij hekelde de nieuwe Poolse regering in russofobe termen, bedoeld om de Poolse leiders te beledigen door hen te vergelijken met de Russische president Vladimir Poetin.
In verklaringen over de nieuwe Poolse perswetten, geciteerd door de Frankfurter Allgemeine In de krant van 9 januari gooide Schulz de volgende granaat: “De Poolse regering beschouwt haar verkiezingsoverwinning als een mandaat om het welzijn van de staat ondergeschikt te maken aan de belangen van de zegevierende partij, inclusief het personeel. Dit is gecontroleerde democratie à la Poetin, een gevaarlijke Poetinisering (Poetiniserung) van de Europese politiek.”
De onderliggende wrok en neerbuigendheid die in de opmerkingen van Schulz tot uiting komen, komen voort uit de historisch gespannen betrekkingen tussen Duitsland en Polen, ook al spelen die conflicten zich nu niet af op slagvelden maar in het geweldloze universum van de Europese instellingen in Brussel, een systeem dat door veel lidstaten als Duits gecontroleerd. Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie (uit Luxemburg) en Donald Tusk, de ex-Poolse premier bij de Raad, danken hun standpunt beiden aan de sterke steun van Angela Merkel. En Schulz in het Europees Parlement komt uit haar coalitie.
Maar het beeld van de Duitse hegemonie in Europa is iets dat Berlijn krachtig verwerpt. Maandag legde de woordvoerder van Merkel aan journalisten uit dat de bondskanselier hoopt op blijvende goede werkrelaties met Polen en uitkijkt naar het komende bezoek aan Berlijn van de nieuwe premier van Polen. Eventuele meningsverschillen over het beleid liggen bij de Europese instellingen, zei hij, waar Duitsland slechts een van de 28 lidstaten is.
Beide oprichters van de 14-jarige Partij voor Recht en Rechtvaardigheid, Jaroslaw Kaczyński en zijn broer Lech, de Poolse president die in 2010 omkwam bij een vliegtuigongeluk buiten Smolensk, uitten vaak publiekelijk hun bittere gevoelens jegens Duitsland dat terugging tot de Tweede Wereldoorlog. II wreedheden. De betrekkingen met Berlijn waren de afgelopen tien jaar beladen onder hun bewind, en de terugkeer van hun partij aan de macht in 2015 was gebaseerd op campagnebeloften om de Poolse economie te bevrijden van buitenlandse, dat wil zeggen Duitse, overheersing.
Het nettoresultaat van de groeiende publieke ruzie zou kunnen zijn dat een van de belangrijkste successen op het gebied van het buitenlands beleid van Merkel's tien jaar aan de macht zal worden ontrafeld, waardoor de greep van haar land op Centraal-Europa wordt geconsolideerd. Het heeft ook gevolgen voor de huidige anti-Russische houding en sancties van de EU, die allemaal afhankelijk zijn geweest van de expliciete steun van Duitsland voor avontuurlijk, in Polen geschreven beleid om Oekraïne voor zich te winnen ten koste van de Russische belangen.
De passies van de Oude Wereld zijn ook overgeslagen naar de Verenigde Staten, waar Pools-Amerikanen grote belangstelling hebben getoond voor de wilsstrijd tussen Warschau, Berlijn en Brussel. Eén politieke vereniging in New York, de Polish Patriotic Discussion Club, stuurde open brieven naar de voorzitters van de Europese instellingen en naar Dr. Oettinger, waarin zij alarm sloegen over wat zij zien als “inmenging in de zaken van de Republiek Polen als een soeverein land.”
Gilbert Doctorow is de Europese coördinator van het American Committee for East West Accord, Ltd. Zijn nieuwste boek Heeft Rusland een toekomst? (augustus 2015) is verkrijgbaar als paperback en e-book via Amazon.com en gelieerde websites. Voor donaties ter ondersteuning van de Europese activiteiten van ACEWA kunt u mailen naar eastwestaccord@gmail.com. © Gilbert Doctorow, 2015
Abe: “De symptomen hiervan zijn al zichtbaar. De ontevredenheid van de Polen over het Poolse buitenlandse beleid komt tot uiting in de oprichting van nieuwe politieke partijen en de vorming van sociale massabewegingen. Beiden postuleren het omverwerpen van de huidige regering in Warschau. Als gevolg van het feit dat deze regering Polen ertoe aanzet een oorlog met Rusland te beginnen, en ook als gevolg van de verslechterende situatie in de eurozone, zullen deze bewegingen en partijen in kracht toenemen.”
Het is ingewikkelder en dubbelzinniger. Politieke bewegingen en partijen in Polen hebben een complexe mix van hoofdlijnen. De enige partij die zich resoluut verzette tegen de steun van de nationalistische regering van Oekraïne (en het anti-Russische beleid) kwam niet bij het Sejm (parlement) terecht, vooral vanwege ronduit gekke aspecten. Eén partij, Modern, profiteerde van de antidemocratische bewegingen van de huidige regering, maar zij zijn pro-Amerikaanse ‘liberalen’ (in Europa betekent dat economisch liberalisme dat niet populair is in Polen).
Het antidemocratische karakter van de recente hervormingen in Polen staat buiten kijf. Het Constitutionele Hof werd praktisch uitgeschakeld door de bezuinigingen en veranderingen in de procedure, en de gesubsidieerde media kregen directe partijcontrole. Ik denk dat het nog steeds veel minder is dan bij de Hongaarse hervormingen, waarbij Orban “volledig Poetin” ging
In het hierboven aangehaalde artikel presenteert Stachnio geen gedetailleerde analyse van het politieke spectrum in Polen. Dit doet niets af aan zijn bewering dat de “discrepantie tussen de Poolse samenleving en de regering de prijs is om een Amerikaanse logistieke faciliteit te zijn”.
Agressieve NAVO-maatregelen voor ‘collectieve verdediging’ vereisen onderdrukkende antidemocratische ‘hervormingen’ in Polen, Hongarije en Tsjechië. Nationale soevereiniteit zal niet worden getolereerd.
De twee delen van de Amerikaanse kolonie: Polen en Oekraïne
Polen […] is bedoeld als logistieke en militaire basis voor Oekraïne in de strijd tegen Rusland. Als gevolg hiervan kan het land geen eigen beleid voeren en bijvoorbeeld een neutrale staat zijn. Polen moet zijn wat het nu is: de basis voor oorlog met Rusland. Daarom zullen we in de tussentijd in Polen te maken krijgen met naderende ‘democratische processen’ naar Oekraïense maatstaven, die, net als de staten van Soros, als voorbeeld moeten worden gevolgd. De typische symptomen van deze ‘democratische processen’ zijn: destabilisatie, faillissement en ontvolking van het land, wat we nu in Polen kunnen waarnemen.
Als Polen zijn eigen buitenlands beleid zou hebben, zouden de VS zijn belangrijke militaire, sociale en economische faciliteiten verliezen. Ondanks de protesten van een groot deel van de Poolse samenleving geeft de regering die beweert Pools te zijn dus niet zoveel om haar eigen burgers. De vraag zou eerder op een andere manier moeten worden gesteld: waarom kon de ene kolonie van de Verenigde Staten niet steun sturen naar de andere kolonie van de VS in de strijd tegen een andere vijand van de VS?
In deze context is een deel van de Poolse samenleving dat protesteert tegen de Poolse betrokkenheid bij het conflict in Oekraïne niet van groter belang. Beide regeringen: in Oekraïne en Polen vertegenwoordigen niet de wil van hun burgers, in plaats daarvan volgen ze de instructies van hun superieuren aan de andere kant van de oceaan
Dit is wat we in Polen en andere Baltische landen kunnen verwachten: het proces van toenemende instabiliteit en uiteindelijk openlijke oorlogvoering, waar Polen al op wordt voorbereid door middel van een reeks nieuwe wetten die binnen slechts zes weken zijn geïmplementeerd.
Dit is een gevolg van de informatieoorlog die al heeft geleid tot een situatie waarin de betekenis van de woorden democratie, vrijheid, Europese waarden enz. is toegeëigend door degenen die het verhaal beheersen door dit via hun bedrijfsmedia te doen. Tegenwoordig is niemand verrast door neonazi’s, racisten en islamitische extremisten die aan de zijde van de Oekraïense strijdkrachten strijden, niemand vraagt zich zelfs af waarom, terwijl anderen het nog steeds niet geloven. En als ze dat doen, strijden ze immers voor ‘democratie en Europese waarden’, zoals ISIS dat in het verleden ook deed. De betekenis werd al toegeëigend door degenen die het verhaal beheersen.
Het conflict tussen een groot deel van de Poolse samenleving en de Poolse regering die beweert Pools te zijn en de regering van Oekraïne zal toenemen. De Poolse regering steunt openlijk het neo-Bandera-regime in Oekraïne. Ondertussen wil een groot deel van de Poolse samenleving immers niet sterven voor de mensen die officieel degenen aanbidden die nog niet zo lang geleden hun families hebben vermoord – ik bedoel bijvoorbeeld Wolhynische bloedbaden waarbij Oekraïners ongeveer 200,000 Polen hebben vermoord. burgers op zo’n afgrijselijke manier dat het zelfs moeilijk voor te stellen is. De daders van de bloedbaden in Wolhynië worden nu officieel als helden geëerd.
Daarom zal de kloof tussen het volk en hun regering die beweert Pools te zijn groter worden, wat zou kunnen leiden tot de omverwerping ervan, of tot het op het politieke toneel zetten van een compleet nieuwe politieke beweging die het Poolse buitenlandse beleid zal veranderen. De symptomen hiervan zijn al zichtbaar. De ontevredenheid van de Polen over het Poolse buitenlandse beleid komt tot uiting in de oprichting van nieuwe politieke partijen en de vorming van sociale massabewegingen. Beiden postuleren het omverwerpen van de huidige regering in Warschau. Als gevolg van het feit dat deze regering Polen ertoe aanzet een oorlog met Rusland te beginnen, en ook als gevolg van de verslechterende situatie in de eurozone, zullen deze bewegingen en partijen in kracht toenemen.
Deze discrepantie tussen de Poolse samenleving en de regering is de prijs die je betaalt als je een Amerikaanse logistieke faciliteit bent. Hoewel dit, zoals ik al eerder zei, op dit moment niet zo belangrijk is, omdat zowel de Poolse regering als de Oekraïense regering de nationale belangen van hun land niet vertegenwoordigen, omdat ze slechts een van de twee parende delen van de Amerikaanse strategische kolonie in de oorlog met Rusland zijn.
De legitimiteit van het neonazisme en het neobanderisme in Oekraïne en nu in Letland (niet zonder reden zijn dit de landen waar we nu Amerikaanse militaire bases hebben) is niet toevallig. Zonder de legitimiteit van de extremisten die immers strijden voor ‘democratie en Europese waarden’ zou de oorlog in Oekraïne binnen twee dagen voorbij zijn. Zonder het geld van de oligarch, de propaganda, de troepen uit de VS, zonder de steun van Polen, de herbewapening van Oekraïne en de steun aan neonazi's en neo-Bandera-extremisten zou alles binnen een week zijn geëindigd. Geen van de zogenaamde normale Oekraïners zou naar welke oorlog dan ook gaan, wat zelfs na het mislukken van de algemene mobilisatie te zien is. Zonder de nationalistische vlam aan te wakkeren zou Oekraïne zeer snel ophouden met branden en weer normaal worden. Dit scenario past echter niet bij degenen die nu ‘democratische processen’ in gang zetten, zoals voorheen in Libië en Syrië enz.
De neonazi- en Bandera-ideologie is nodig om de oorlog te kunnen voortzetten en moet daarom worden gelegitimeerd. Hoewel het op de lange termijn onnodig en schadelijk is voor de VS. Polen moet in deze context een hulpbasis blijven voor de VS die 'democratische processen' tegen Oekraïne uitvoeren, bekend uit het Midden-Oosten. Het is volkomen secundair of Rusland een bedreiging voor Polen vormt. Polen vertegenwoordigt de belangen van de VS
Polen: de logistieke basis van de NAVO
Door Konrad Stachnio
http://journal-neo.org/2015/03/31/poland-nato-s-logistics-base/
De etnische zuiveringsacties in Kiev na de staatsgreep tegen de etnisch Russische bevolking van Oost-Oekraïne lopen parallel met de zuivering van Poolse burgers uit West-Oekraïne tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Ivan Katchanovski, Ph.D. was Visiting Scholar aan het Davis Center for Russian and Euraziatische Studies van de Harvard Universiteit. Zijn onderzoek richtte zich op vergelijkende politiek in postcommunistische landen.
In ‘Terroristen of nationale helden? Politiek van de OUN en de UPA in Oekraïne (2010)
http://www.cpsa-acsp.ca/papers-2010/katchanovski.pdf Katchanovski concludeerde het volgende:
“De kwestie van politieke rehabilitatie en heroïisering van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten en het Oekraïense Opstandelingenleger werd een van de centrale politieke kwesties in Oekraïne na de ‘Oranje Revolutie’. Het veroorzaakte grote politieke controverses en debatten onder historici in Oekraïne en andere landen. President Joesjtsjenko, nationalistische partijen en veel Oekraïense historici probeerden de OUN en de UPA te herschrijven als een populaire nationale bevrijdingsbeweging, die zowel tegen nazi-Duitsland als de Sovjet-Unie vocht, en om de leiders van de OUN en de UPA als nationale helden voor te stellen. Ze werden ontkend of gerechtvaardigd door de pro-onafhankelijkheidsstrijd, de betrokkenheid van de OUN en de UPA bij het terrorisme, de nazi-genocide en de etnische zuiveringen.
“Uit historische studies en archiefdocumenten blijkt echter dat de OUN zich baseerde op terrorisme en samenwerkte met nazi-Duitsland aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. De OUN-B (Stepan Bandera-fractie) was door middel van haar controle over de UPA het brein achter een campagne van etnische zuivering van Polen in Wolhynië tijdens de oorlog en zette na de oorlog een anti-Sovjet-terreurcampagne op in West-Oekraïne. Deze nationalistische organisaties, voornamelijk gevestigd in West-Oekraïne, voornamelijk in Galicië, waren ook betrokken bij de massamoord op Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog.â€
De massamoorden op Polen in Wolhynië en Oost-Galicië (Pools: rzeź woÅ‚yÅ„ska, letterlijk: Wolhynische slachting; Oekraïens: Ð'Ð¾Ð»Ð¸Ð½Ñ ÑŒÐºÐ° трагедіÑ, Volyn-tragedie) maakten deel uit van een etnische zuiveringsoperatie die werd uitgevoerd in het door nazi-Duitsland bezette Polen door het Noordelijke Commando van het Oekraïense Opstandelingenleger (UPA) in de regio's Wolhynië (Reichskommissariat Oekraïne) en hun Zuidelijke Commando in Oost-Galicië (Algemeen Bestuur). maart 1943 en duurde tot eind 1944.
Het hoogtepunt van de bloedbaden vond plaats in juli en augustus 1943. De meeste slachtoffers waren vrouwen en kinderen. De acties van de UPA resulteerden in 35,000 tot 60,000 Poolse doden in Wolhynië en 25,000 tot 40,000 in Oost-Galicië.
De moorden hielden rechtstreeks verband met het beleid van de Bandera-factie van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten en haar militaire tak, het Oekraïense Opstandelingenleger, wier doel werd gespecificeerd op de Tweede Conferentie van de Stepan Bandera-factie van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN-B). ) tussen 17 en 23 februari 1943 (of maart 1943) was bedoeld om alle niet-Oekraïners te zuiveren van de toekomstige Oekraïense staat. De UPA beperkte hun activiteiten niet tot het zuiveren van Poolse burgers, maar wilde ook alle sporen van de Poolse aanwezigheid in het gebied uitwissen.
Er bestaat een algemene consensus onder westerse en Poolse historici dat de Poolse burgerslachtoffers van de UPA in Wolhynië variëren van 35,000 tot 60,000.
Volgens Katchanovski is “de ondergrens van deze schattingen [35,000] betrouwbaarder dan hogere schattingen die gebaseerd zijn op de veronderstelling dat de Poolse bevolking in de regio een aantal malen minder kans had om om te komen als gevolg van het genocidale beleid van de nazi’s in vergelijking met andere regio's van Polen en vergeleken met de Oekraïense bevolking van Wolhynië.â€
De vermelding door Stachnio van de “Wolhynische bloedbaden waarbij Oekraïners ongeveer 200,000 Poolse burgers doodden” is waarschijnlijk een verwijzing naar de hogere schattingen van de bloedbaden op Polen in zowel Wolhynië als Oost-Galicië in 1943-1944, gepubliceerd door de Poolse historici Lucyna KuliÅ„ska in 2009 en CzesÅ‚aw Partacz in 2010.
Ik heb veel geleerd door dit essay te lezen. Dit is bijvoorbeeld:
“Polen wordt al overspoeld door vluchtelingen en economische immigranten uit Oekraïne...”
De “seksuele aanvallen” in Duitsland hebben tegenstrijdige verklaringen in de verhalen die ik heb gelezen.
“Polen heeft ook snel een ‘we hebben het je toch gezegd’ standpunt ingenomen naar aanleiding van het massale geweld en seksueel geweld op oudejaarsavond, gepleegd door jongeren uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten, inclusief asielzoekers, buiten de hoofdstraat van Keulen. treinstation in Duitsland.”
Eén versie legt de schuld bij de slechte en schaamteloze vluchtelingen uit het Midden-Oosten. Een andere is dat de lokale criminelen allerlei technieken gebruiken – waaronder het betasten van vrouwen – om de slachtoffers af te leiden van het feit dat ze worden beroofd. Ik heb altijd begrepen dat een beetje 'gedrang' helpt bij zakkenrollerswerk.
“Vóór de verkiezingen heeft Kaczynski bijvoorbeeld alarm geslagen over de mogelijkheid dat vluchtelingen uit het Midden-Oosten ziekten met zich mee zouden kunnen dragen. “Er zijn al tekenen die wijzen op de opkomst van ziekten die zeer gevaarlijk zijn en al lange tijd niet meer in Europa zijn waargenomen: cholera op de Griekse eilanden, dysenterie in Wenen. Er wordt ook gesproken over andere, zelfs ernstiger ziekten”, zei hij, hoewel de Europese gezondheidsautoriteiten geen wijdverbreide uitbraak van infectieziekten hebben gemeld die verband houden met de migranten.”
Het is volkomen schaamteloos om de vluchtelingen de schuld te geven van potentiële of daadwerkelijke epidemieën. Wat verwachtten zij van de Duitse verkrachting van Griekenland – dat de gezondheidszorg zou verbeteren? Ik weet niets over dysenterie in Wenen, maar ik durf te wedden dat het meer verband houdt met de privatisering van de watervoorziening (en mogelijk met slap overheidstoezicht) dan met eventuele vluchtelingen. Particuliere bedrijven zijn alleen bezorgd over winst, en zij geven alles en iedereen de schuld in plaats van zelf de schuld op zich te nemen. Natuurlijk is dat slechts een vermoeden, maar denk eens aan de corruptie in Flint, Michigan, en hoe deze eindigde met lood in de watervoorziening. Een corrupte cent-knijpende overheid heeft dezelfde schadelijke gevolgen als haar eigen spiegelbeeld. Het maakt ook niet uit of iemand anders de schuld krijgt.
De pogingen in Groot-Brittannië om het nationale gezondheidszorgsysteem te vernietigen zodat het geprivatiseerd kan worden, hebben dramatische gevolgen gehad voor de gezondheid van de burgers daar.
“Er is een enorme stijging van roodvonk geweest – 14,000 [vermoedelijke] gevallen in het afgelopen jaar, het hoogste aantal sinds de jaren zestig”, zegt Dr. Nuria Martinez-Alier, een Londense immunoloog. “We hebben een stijging gezien in het aantal gevallen van tuberculose, we hebben een stijging gezien in het aantal gevallen van kinkhoest, we hebben de afgelopen tien jaar meer mazelen gezien dan in de afgelopen tien jaar daarvoor”, waarschuwt ze.
http://www.cnn.com/2015/12/22/health/victorian-diseases-england-comeback/
Het blijkt dat het in Pennsylvania staatsbeleid is om gevangenen dure gezondheidszorg te ontzeggen.
“Politieke gevangene klaagt aan wegens weigering van behandeling tegen hepatitis C”
Denk aan de VA-ziekenhuizen in de VS die zieke veteranen bleven verzetten voor hun afspraken totdat ze (hopelijk) stierven? Gewoon een andere manier om geld te besparen.
De schuld geven aan de ziektekiemen, criminelen en terroristen die Europa treffen voor elk kwaad dat Europa treft, is een goede manier om de schuld af te leiden van de mensen die werkelijk de schade aanrichten – de top 01% Elites.
Zachary Smith —
Het blijkt dat het in Pennsylvania staatsbeleid is om gevangenen dure gezondheidszorg te ontzeggen.
“Politieke gevangene klaagt aan wegens weigering van behandeling tegen hepatitis C“
Denk aan de VA-ziekenhuizen in de VS die zieke veteranen bleven verzetten voor hun afspraken totdat ze (hopelijk) stierven? Gewoon een andere manier om geld te besparen.
De schuld geven aan de ziektekiemen, criminelen en terroristen die Europa treffen voor elk kwaad dat Europa treft, is een goede manier om de schuld af te leiden van de mensen die werkelijk de schade aanrichten – de top 01% Elites.
.
(de dood en wedergeboorte van het fascisme is tegenwoordig duidelijk van kracht...)
.
De man die de wereld verkocht
David Bowie
We liepen de trap op en spraken over was en wanneer
Hoewel ik er niet was, zei hij dat ik zijn vriend was
Wat als een verrassing kwam, sprak ik in zijn ogen
Ik dacht dat je lang geleden alleen stierf
O nee, ik niet
Ik verloor nooit de controle
Je staat oog in oog
Met de man die de wereld verkocht
Ik lachte, schudde hem de hand en liep terug naar huis
Ik zocht naar vorm en land, jarenlang zwierf ik rond
Ik staarde starend naar alle miljoenen hier
We moeten lang geleden alleen zijn gestorven
Wie weet? niet ik
We zijn nooit de controle kwijtgeraakt
Je staat oog in oog
Met de man die de wereld verkocht
Als een heilige koe strompel ik de stad in
Visioenen van swastika's in mijn hoofd
Plannen voor iedereen
David Bowie, “China Girl” uit Let's Dance (1983)
https://www.youtube.com/watch?v=J3gHgP-Evqs
Het lijkt erop, mijnheer Doctorow, dat het ‘Neocon’-geschenk van ‘regimeverandering’ het geschenk is dat maar blijft geven en hartzeer, tragedie, lijden en chaos over de hele wereld verspreidt.
Mogen we allemaal de ‘Neocon’s bedanken, en al het prachtige werk dat ze doen… de wereld zo veel beter maken, vandaag, dan gisteren.
Hieperdepiep hoera !
Ik zou dit niet alleen over de ruggen van de neoconservanten heen schuiven. Er is genoeg schuld om rond te gaan.