Exclusief: Hillary Clinton ziet de Libische ‘regimeverandering’ van 2011 nog steeds als een veer op haar pet als minister van Buitenlandse Zaken, maar de gewelddadige verdrijving van Muammar Gaddafi heeft Libië tot een badlands gemaakt voor islamitische terroristen die hun moordzucht wijd en zijd hebben verspreid, net zoals Gaddafi dat deed. gewaarschuwd, zegt Jonathan Marshall.
Door Jonathan Marshall
De bloedige terroristische aanslagen in Parijs vonden niet alleen hun oorsprong in de arme islamitische buitenwijken van Frankrijk en België, en op de slagvelden van Syrië, maar ook in de NAVO-operatie om Muammar Gaddafi in 2011 omver te werpen. De Libische sterke man waarschuwde het Westen tijdens de bijeenkomst terecht. tijd dat zijn verdrijving een enorme impuls zou geven aan radicale jihadisten. Omdat niemand aan de macht luisterde, zijn duizenden mensen omgekomen in Libië, Syrië, Irak, Mali en nu ook in Frankrijk.
Onder de vele extremistische groeperingen die vandaag de dag in Libië losbarsten, bevindt zich Islamitische Staat (ook bekend als ISIS, ISIL of Daesh). Het hoofdkantoor is gevestigd in de stad Sirte, de geboorteplaats van wijlen kolonel Gaddafi aan de centrale Middellandse Zeekust.de ISIS-kolonie herbergt nu maar liefst 3,000 buitenlandse strijders die hun ijzeren heerschappij over een 150 kilometer lange strook van de kust van het land handhaven. ISIS heeft ook een sterke aanwezigheid in het noordoosten van Libië, rond de steden Derna en Benghazi.
Afgezette Libische leider Muammar Gaddafi kort voordat hij op 20 oktober 2011 werd vermoord.
Sinds de val van Gaddafi in 2011 heeft Libië duizenden van zijn eigen extremisten geëxporteerd om de jihad in andere landen te ondersteunen. In Syrië droeg een groep Libische aanhangers van ISIS de naam Katibat al-Battar al Libi. Eén van de leiders was niemand minder dan Abdelhamid Abaaoud, de vermoedelijke organisator van de recente aanslagen in Parijs.
Zijn connectie met die Libische strijders in Syrië was de eerste gevestigd in januari, vóór de moorden in Parijs, door de Belgische onderzoeker Pieter van Ostaeyen. Op 15 januari doodde de Belgische politie twee leden van de radicale organisatie in de stad Verviers, waar ze zich bevonden gezegd van plan te zijn een grote terroristische aanslag.
“Na de verijdelde aanslagen in het Belgische Verviers”, schreef Van Ostaeyen, “werd duidelijk dat de hoofdverdachte Abdelhamid Abaaoud rechtstreeks in verband kan worden gebracht met deze groep. Zijn kleine broertje Younes (14 jaar oud en daarmee waarschijnlijk de jongste buitenlandse strijder in Syrië) is meerdere keren geportretteerd in de gelederen van Libische strijders in Syrië.”
Foto's op de blog van Van Ostaeyen tonen grijnzende, bebaarde Belgische strijders die poseerden voor groepsportretten in Syrië, alsof ze op vakantie waren. Hij onlangs opgemerkt dat veel Belgische jihadisten zich tot Katibat al-Battar aangetrokken voelden omdat ze emigreerden vanuit Oost-Marokko, waar ze een dialect spreken dat lijkt op dat in Libië.
Vorig jaar zei onderzoeker Aymenn Jawad Al-Tamimi uit Washington belde de groep “de Libische divisie van de Islamitische Staat Irak.” Hij voegde eraan toe: “Libië zelf is de afgelopen tien jaar een grote bron van muhajireen geweest in zowel Irak als Syrië, dus het feit dat er een bataljon is dat zich bezighoudt met het rekruteren van Libische strijders mag geen verrassing zijn. Het bestaan van Katiba al-Bittar al-Libi als frontgroep voor ISIS weerspiegelt misschien een bredere pro-ISIS-trend in centraal Noord-Afrika.”
Het verspreiden van geweld
In een volgend rapport van twee leden van de Carnegie Endowment for International Peace werd commentaar gegeven op de rol van Libische jihadisten die uit Syrië naar huis terugkeerden om wreedheden te begaan namens ISIS, waaronder autobomaanslagen, aanvallen op hotels en ambassades, en een brute slachting van Egyptische Kopten. . De analisten herleidden een groot deel van het geweld tot veteranen van Katibat al-Battar, die actief waren in Derna en Benghazi:
“Libiërs waren in 2011 al begonnen met reizen om te vechten in Syrië, waarbij ze zich bij bestaande jihadistische facties aansloten of hun eigen facties begonnen. In 2012 verklaarde een groep Libiërs in Syrië de oprichting van de Battar Brigade in een verklaring vol anti-sjiitische sektarisme. De oprichters van de Battar Brigade bedankten ook ‘de burgers van Derna’, een stad in het noordoosten van Libië die al lang bekend stond als een broeinest van radicaal islamisme, voor hun steun aan de strijd in Syrië.
“Later zouden de strijders van de Battar Brigade in Syrië trouw beloven aan de Islamitische Staat, en ervoor vechten in zowel Syrië als Irak, inclusief tegen zijn Al-Qaeda-rivalen. . . In het voorjaar van 2014 keerden veel strijders van de Battar Brigade terug naar Libië. In Derna reorganiseerden ze zichzelf als de Islamic Youth Shura Council (IYSC). In september kwam een delegatie van Islamitische Staat. . . in Libië aangekomen. Nadat ze door de IYSC waren ontvangen, verzamelden ze van . . . strijders in Derna. Vervolgens verklaarden ze Oost-Libië tot een provincie van Islamitische Staat.”
De geschatte 800 veteranen van de Battar Brigade in Derna ging over tot het executeren van lokale rechters, journalisten, legerofficieren en iedereen die als niet-islamitisch werd beschouwd. Ze stuurden zelfmoordterroristen naar Tobruk, het tijdelijke hoofdkwartier van het Libische nationale parlement, naar Benghazi en naar de ambassades van Egypte en de Verenigde Arabische Emiraten in Tripoli.
New Yorker correspondent Jon Lee Anderson gerapporteerd dat “een rivaliserende militie die loyaal is aan Al Qaeda” deze zomer de controle over Derna heeft ontnomen aan de veteranen van de Battar Brigade. “De overwinnaars zouden de gevangengenomen ISIS-commandant naakt door de straten hebben gemarcheerd voordat ze hem executeerden. ISIS is Derna kwijtgeraakt, maar de afgelopen maanden hebben ze Qaddafi's geboortestad Sirte en omliggende gebieden in de 'Oil Crescent' van Libië ingenomen en zijn ze begonnen met aanvallen op de buitenste verdedigingswerken van de stad Misrata.'
In maart 2011 waarschuwde kolonel Gaddafi, terwijl hij vocht tegen de vijanden van zijn regime, dat een dergelijke chaos zou kunnen volgen op zijn nederlaag. Hij vertelde een Franse krant,,Het verbaast mij dat niemand begrijpt dat dit een strijd tegen terrorisme is.'' Als zijn tegenstanders de overhand zouden krijgen, voorspelde Gaddafi: “Er zou een islamitische jihad voor je liggen in de Middellandse Zee.” Hij had gelijk.
De Franse president Nicolas Sarkozy koos ervoor dergelijke waarschuwingen te negeren en, net als de Britse premier David Cameron, sleepte een onwillige president Barack Obama mee in naam van humanitaire motieven de NAVO-aanvallen tegen Gaddafi te steunen.
Maar in flagrante schending van het mandaat van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, dat het gebruik van geweld alleen goedkeurt om burgers te beschermen, gaven Sarkozy, Cameron en Obama in een opiniestuk op 14 april 2011 dat hun echte agenda het ‘voorgoed’ verdrijven van Gaddafi was, zodat ‘een nieuwe generatie leiders’ het roer kon overnemen.
De opschepperij van Hillary Clinton
De NAVO-leiders zegevierden nadat tegenstanders Gaddafi op 20 oktober 2011 hadden vermoord. In de beruchte woorden van de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton, in navolging van Julius Caesar: “We kwamen, we zagen, hij stierf.”
Met de publicatie van de e-mails van Hillary Clinton we weten het nu dat ze van een adviseur had vernomen dat Frankrijk de opstand aanwakkerde om een “nieuwe regering van Libië op te leggen om Franse bedrijven en nationale belangen te bevoordelen, vooral met betrekking tot de olie-industrie in Libië.” Frankrijk gebruikte humanitaire vluchten om leidinggevenden van toonaangevende olie-, bouw- en ruimtevaartbedrijven naar het land te vervoeren om met de oppositie te onderhandelen, zodat zij konden profiteren van de nieuwe orde.
Tot op de dag van vandaag blijft Clinton onbeschaamd over haar sterke pleidooi voor Amerikaanse interventie. Toch is Libië een wetteloos land geworden waar 1,700 gewapende groepen en milities om vechten. Minstens een derde van de bevolking van het land is getroffen door de gevechten en heeft volgens de Verenigde Naties geen adequate toegang tot gezondheidszorg.
“Het Libië is vandaag de dag, ondanks de verwachtingen die we hadden ten tijde van de revolutie, veel, veel erger”, zegt een deskundige uit het Midden-Oosten. vertelde PBS Frontline. “De criminaliteit neemt explosief toe. De onzekerheid is alomtegenwoordig. Er zijn geen banen. Het is moeilijk om aan voedsel en elektriciteit te komen. Er wordt gevochten, er is angst. Ik zie weinig lichtpuntjes.”
Buiten Libië was het resultaat van de westerse interventie de verspreiding van jihadisme en dodelijke wapens over heel Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Het Noord-Afrikaanse filiaal van Al Qaeda heeft dat verkregen enorme winkels van raketaangedreven antitankgranaten, zware machinegeweren, explosieven en zelfs schouderafgevuurde grond-luchtraketten uit Gaddafi's wapenkamers.
Bruce Hoffman, directeur van het Center for Security Studies aan de Universiteit van Georgetown, zei Islamistische milities in de regio werden na de ineenstorting van Libië “bijna bewapend tot de omvang van een klein leger”.
In Mali gebruikte een afdeling van Al Qaeda hun nieuwe vuurkracht om de noordelijke helft van het land te bezetten, de strikte sharia-wetgeving op te leggen en een groot deel van de historische stad Timboektoe te veroveren en te vernietigen. In november bestormden Al Qaeda-strijders een luxe hotel in de hoofdstad van Mali, waarbij meer dan twintig gevangenen omkwamen voordat Franse en Malinese troepen de terroristen verdreven.
Elders in Noord-Afrika, zo berichtte Jon Lee Anderson, “waren gewapende mannen die met ISIS trainden in Libië betrokken bij de moord op twintig buitenlandse toeristen in een museum in Tunesië in maart, en nog eens achtendertig toeristen, de meesten van hen Britten, in een badplaats. in Tunesië in juni.”
En dan is er nog Syrië, waar de Libiërs samenstroomden om hun vechtvaardigheden aan te scherpen. In 2012 voorspelde de Defense Intelligence Agency, die de opkomst van ISIS in Syrië voorspelde, bekend dat jihadisten na de val van Gaddafi wapens uit voormalige Libische militaire voorraden naar Syrië hebben verscheept om salafistische rebellen te bewapenen.
Een van de belangrijkste taken van het CIA-station in Benghazi, vóór de verwoestende aanval van 11 september 2012 op de Amerikaanse missie daar, was het volgen van die wapentransporten. De groep achter die aanval, Ansar al-Sharia Benhazi, werd in 2014 door de Verenigde Naties op de zwarte lijst gezet vanwege ‘banden met Al-Qaeda en voor het runnen van kampen voor de islamitische staatsgroep’. volgens aan de Dagelijks telegram.
Eerst Irak, daarna Libië, nu Syrië: de westerse leiders hebben, samen met hun bondgenoten in de Arabische staten en Israël, meerdere monsters gecreëerd die onze samenlevingen nog jarenlang zullen bedreigen. Laten we in ieder geval de misdaden van deze terroristen tegen onschuldige burgers veroordelen, waar ze ook wonen. Maar laten we de medeplichtigheid van onze leiders niet vergeten in hun hulp om ze op ons los te laten.
Jonathan Marshall is een onafhankelijke onderzoeker en woont in San Anselmo, Californië. Enkele van zijn eerdere artikelen voor Consortiumnews waren “Riskante terugslag van Russische sancties""Neoconservatieven willen regimeverandering in Iran""Saudi Cash wint de gunst van Frankrijk""De gekwetste gevoelens van de Saoedi's""Het nucleaire geweld van Saoedi-Arabië""De VS leveren de Syrische puinhoop in”; en "Verborgen oorsprong van de Syrische burgeroorlog."]
Als ik me niet vergis had Libië tegen het einde van het Gaddafi-tijdperk de beste welzijnscijfers van alle landen op het Afrikaanse continent. Het is een tijdje geleden dat ik de gegevens heb gezien, maar ik geloof dat de gezondheidszorgniveaus, het opleidingsniveau en andere indicatoren opmerkelijk waren. Ik ben teleurgesteld dat meneer Marshall dit niet heeft vermeld. Onze destabilisatie van zo'n goed geordend land is een schande, en degenen die nu over de chaos daar praten, moeten dit contrasteren met het hoge welzijnsniveau van een paar jaar geleden. De wereld zou de feiten moeten krijgen over wat we hebben vernietigd; wat een ramp.
Jaren vóór de NAVO-omverwerping van Gaddafi en de opkomst van de Islamitische Staat in Syrië reisde een groot aantal Libische islamitische militanten naar Irak om de door de VS geleide strijdkrachten daar te bestrijden. Dat bleek een nuttig oefenterrein voor latere aanvallen in Libië, Syrië en elders.
Robert Parry schreef in april van dit jaar over die Al-Qaeda-militanten:
“Al-Qaeda broeinest
Op dezelfde manier werd er in de Amerikaanse media weinig aandacht besteed aan bewijzen dat Oost-Libië, het hart van de anti-Gaddafi-opstand, inderdaad een broeinest was voor islamitische strijdbaarheid, waarbij die regio per hoofd van de bevolking de meeste militanten leverde die tegen de Amerikaanse troepen in Irak vochten, vaak onder druk van de Amerikaanse troepen. het vaandel van Al-Qaeda.
Ondanks dat bewijs werd Gaddafi's bewering dat hij tegen islamitische terroristen in de regio Benghazi vocht, bespot of genegeerd. Het maakte niet eens uit dat zijn bewering werd bevestigd door een rapport van de Amerikaanse analisten Joseph Felter en Brian Fishman van het Combating Terrorism Center van West Point.
In hun rapport ‘Al-Qaeda’s Foreign Fighters in Iraq’ analyseerden Felter en Fishman Al-Qaeda-documenten die in 2007 waren buitgemaakt en die personeelsdossiers bevatten van militanten die naar Irak waren getrokken voor de oorlog tegen de Amerikanen. Uit de documenten bleek dat Oost-Libië een verrassend aantal zelfmoordterroristen leverde die naar Irak reisden om Amerikaanse troepen te doden.
Felter en Fishman schreven dat deze zogenaamde Sinjar Records onthulden dat, hoewel de Saoedi's het grootste aantal buitenlandse strijders in Irak vormden, de Libiërs verreweg het grootste contingent per hoofd van de bevolking vertegenwoordigden. Die Libiërs kwamen voor het overgrote deel uit dorpen en steden in het oosten.
“De overgrote meerderheid van de Libische strijders waarvan hun geboorteplaats in de Sinjar Records was opgenomen, woonde in het noordoosten van het land, met name de kuststeden Darnah (60.2% (53)) en Benghazi 23.9% (21),’ schreven Felter en Fishman. , eraan toevoegend dat Abu Layth al Libi, emir van de Libische Islamitische Vechtende Groep (LIFG), “het belang van Benghazi en Darnah voor de Libische jihadisten versterkte in zijn aankondiging dat de LIFG zich bij Al Qa’ida had aangesloten.”
https://consortiumnews.com/2015/04/21/the-us-hand-in-libyas-tragedy/
De bevindingen van dat rapport uit 2007 werden bevestigd door Libische contacten van de Amerikaanse ambassade in Tripoli. Chris Stevens, een van de doden bij de aanslag in Benghazi in 2012, stuurde een aantal telegrammen over dit onderwerp, die openbaar werden gemaakt door Wikileaks.
In 2008 schreef hij dat een van die contacten “opmerkte dat een meerderheid van degenen in Derna die de kwestie ter sprake brachten trots leken te zijn op het feit dat hun kleine stad onevenredig veel had bijgedragen aan de jihad tegen de coalitietroepen in Irak.”
Dit klinkt allemaal heel bekend. Islamitische extremisten, met gevechtservaring in Irak, financiële steun van de Golfstaten en militaire steun van de VS, worden voorgesteld als gematigde rebellen die zichzelf proberen te bevrijden van een dictator die zijn eigen volk afslacht.
De westerse media en politici merken de overeenkomsten tussen Libië en Syrië misschien niet op, maar de Russen wel.
Het ironische is dat ik niet echt geloof dat hij weg is.
Ik denk dat hij ondergedoken is en ik neem het hem niet kwalijk dat hij zich verstopt heeft.
Ik denk dat ze zijn dubbelganger hebben vermoord. De tandheelkundige gegevens zijn hierbij de sleutel.
Over één ding had hij gelijk. Het vacuüm dat door zijn vertrek was ontstaan, veroorzaakte de huidige puinhoop.
Hij was een zeer krachtig, meedogenloos individu, dat deed wat nodig was om de boel bij elkaar te houden. Zelfs tot de executie van leden van zijn eigen familie.
Die man had een tijger bij de staart en elke poging om uit die situatie los te komen was fataal. Dat was de nachtmerrie.
Als hij nog leeft, ben ik er zeker van dat hij geen verlangen heeft om weer aan de macht te komen.
De hoop op gerechtigheid voor dit alles? Niet in dit leven.
De machtsgroep achter de democraten denkt nog steeds dat Hilliary kan winnen en president van dit land kan worden. Anders zou het allemaal voorbij zijn en zou ze in de gevangenis belanden. Het alternatief van de Republikeinse kant zal het in de huidige stand van zaken niet redden bij het publiek. Als het Donald Trump is, staat de hel op het punt los te breken.
Als het iemand conservatiever is? Wie weet wat er gebeurt nadat ze in functie zijn bevestigd. Meer van hetzelfde?
Dit alles speelt zich af tegen de achtergrond van een zeer onstabiele wereld van terroristische religieuze fanatici die bereid zijn vrijwel alles te doen, waar en wanneer dan ook.
Er zijn momenteel vier wereldmachten en de vierde is verantwoordelijk voor het grootste deel van de terreur. Ik stel voor dat voordat het voorbij is, de drie machtigste landen ter wereld samen zullen komen en de terroristen zullen bestrijden.
Ik heb nog nooit in mijn leven een religie vernietigd zien worden.
Maar dat is wat er gaat gebeuren.
Die religieuze groepering gebruikt een hersenspoeltechniek om terroristen over de hele planeet te produceren. Het bestaat al sinds de groep begon in de 9e eeuw of daaromtrent. Ongeveer 1/8e van de bevolking van de planeet gelooft dit.
Het derde land in deze lijst is China. En als ze in het conflict terechtkomen, zal de hel losbarsten.
Geweldig artikel, het laat opnieuw de destabiliserende krachten van de VS/NAVO zien, alleen maar om een staatshoofd te liquideren omdat hij de doelstellingen van Washington in het geval van Libië niet volgde, vooral zijn socialistische voordelen voor de bevolking van Libië, hij hield van hen en zorgde voor hen in tegenstelling tot de ‘American Way’ Om maar een paar voordelen te noemen waar IEDEREEN ter wereld jaloers op zou zijn, vooral Amerikanen:
– Werkloosheidsuitkering $730,00 per maand
– salaris verpleegkundige $ 1000,00 per maand
– opstartsteun voor jonge gezinnen $ 65,000,00
– Steun voor het opstarten van een bedrijf $ 20,000,00
– onderwijs incl. universiteit GRATIS
– Gezondheidszorg GRATIS
In tegenstelling tot de 1% rijken in de VS, die steeds rijker worden dan de armen en arbeiders in het land, deelt Gaddafi de olie-inkomsten met zijn volk. Een slecht voorbeeld voor de slogans van de Amerikaanse democratie en om die reden moest hij worden vermoord. Libië zal nooit meer hetzelfde zijn en lijdt onder een burgeroorlog die alleen maar ten goede komt aan corrupte functionarissen, de Amerikaanse defensie-industrie, Amerikaanse presidenten en lobbyisten. In Irak, Syrië, Libië en Oekraïne betalen mensen echter met hun leven.
Er is herhaaldelijk melding gemaakt van een zeer merkwaardig feit over de ‘opstand’ tegen Gaddafi en zijn onmiddellijke prioriteiten:
Ik heb nog nooit eerder gehoord dat er in slechts enkele weken tijd een centrale bank werd opgericht na een volksopstand. Dit suggereert dat we iets meer hebben dan een stelletje rebellen die rondrennen en dat er een aantal behoorlijk verfijnde invloeden zijn.
Robert Wenzel, Economisch Beleidsblad
In een vorige week vrijgegeven verklaring rapporteerden de rebellen over de resultaten van een bijeenkomst op 19 maart. Onder andere kondigden de zogenaamde revolutionairen de ‘aanwijzing van de Centrale Bank van Benghazi aan als een monetaire autoriteit die bevoegd is monetair beleid in Libië en de benoeming van een gouverneur van de Centrale Bank van Libië, met een tijdelijk hoofdkantoor in Benghazi.”
Alex Newman, nieuwe Amerikaan
Newman citeerde John Carney, senior redacteur van CNBC, die vroeg: “Is dit de eerste keer dat een revolutionaire groep een centrale bank heeft opgericht terwijl deze nog midden in de strijd zit tegen de diepgewortelde politieke macht? Het lijkt er zeker op te wijzen hoe buitengewoon krachtig centrale bankiers in onze tijd zijn geworden.”
Het is logisch om wijlen kolonel Gaddafi een sterke man te noemen, denk ik –
maar hij had een revolutie te beschermen.
“Zelfs” Wikipedia kan het niet helpen om het succes van zijn economisch beleid te prijzen:
https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Libya_under_Muammar_Gaddafi#Economic_reforms
Iets anders dat nu onbeschermd is, is Gaddafi's zogenaamde Great Manmade River-project, gestart in 1984 en puttend uit grote bronnen van fossiel water uit het Nubische Sandstone Aquifer System; het pompte grote hoeveelheden water naar zowel de stedelijke bevolking als naar nieuwe irrigatieprojecten in het hele land, maar was ook bedoeld om de wijdere regio ten goede te komen.
Zeker, financiële belangen hebben nu ook voorrang op dit project.
Zodra het systeem gerepareerd is, zal het een krachtige geostrategische factor blijken te zijn.
Bij een verdere verslechtering van het klimaat zou dit water wel eens het kostbaarste toekomstige goed van Libië kunnen worden, vóór olie en al het andere.
Maar het zal niet meer in de handen van het Libische volk zijn.
Bovendien lijkt niemand te weten wie de 144 ton goud van de kolonel heeft gestolen...
Vergeet niet dat we op een waterplaneet leven. Wanneer wij, de mensen op Planeet Aarde, besluiten ons verstand, onze wetenschap en technologie te gebruiken, en samen te werken om in onze behoeften aan leven en welvaart te voorzien, en ons af te wenden van geopolitieke oorlogsvoering op deze planeet (aangezien er geen daadwerkelijke BEHOEFTE is aan oorlog), zullen we al het water hebben dat we nodig hebben, en al het andere ook. De oorlog is een oorlog tegen het ideaal van een moderne, progressieve, seculiere, democratische, vredelievende republiek, die OVERAL tegen het volk wordt gevoerd, door de Deep State Oligarchie. Ze willen ons ALLEMAAL veranderen in louter goederen (menselijke hulpbronnen) in hun portefeuilles van imperiale macht… een nieuw feodalisme worstelt om herboren te worden, en het is ook een heel ruw beest.
We moeten de oorlogsmachine goed gevoed houden, zodat ze politici kunnen blijven kopen die de oorlog steunen. Zie: Hillary Clinton. “Regimeverandering” is in Irak, Afghanistan, Libië, Oekraïne en Syrië net zo goed verlopen als in Korea, Vietnam, Chili, Honduras, El Salvador, Guatemala en Nicaragua.
WORD AMERIKA WAKKER.
De enige manier waarop al het door de Amerikanen geïnstigeerde geweld zin heeft, is door te beseffen dat het militair-industriële complex en de winsten daarvan op de eerste plaats komen.
Het doden van miljoenen doet er simpelweg niet toe.
Een eerlijkere en accuratere titel zou zijn: ‘Hoe ontketende terreur Gaddafi verdreef’.
In 2003 zagen we hoe de ontketende terreur Hoessein in Irak verdreef. Het volk van Irak heeft sindsdien te lijden gehad onder golf na golf van terreur.
De terreur die door de Verenigde Staten en zijn ‘coalitie van bereidwillige’ bondgenoten op Irak werd losgelaten, was een asymmetrische oorlogsvoering, een hybride van ‘shock and awe’ militaire aanvallen en de donkerste kant van COIN (counter-insurgency).
Counter-insurgency wordt uitgevoerd als een combinatie van conventionele militaire operaties en andere middelen, zoals propaganda, psy-ops en moordaanslagen. Counter-insurgency-operaties omvatten veel verschillende facetten: militaire, paramilitaire, politieke, economische, psychologische en civiele acties die worden ondernomen om de oppositie te verslaan.
Opgemerkt moet worden dat de enorme omvang van het Amerikaanse leger betekent dat alle Amerikaanse oorlogen redelijkerwijs kunnen worden geclassificeerd als asymmetrische oorlogsvoering en dat alle oppositie tegen de Amerikaanse militaire hegemonie (inclusief binnenlandse en buitenlandse ‘geallieerde’ sociale en politieke oppositie) kan worden geclassificeerd als onderwerp van opstand. aan COIN-maatregelen.
De verschillende versies van Al-Qaeda waren en zijn een counter-insurgency-project van het Amerikaanse militaire establishment. Amerikaanse en geallieerde burgerslachtoffers en militaire slachtoffers worden uiteraard als een noodzakelijke investering in dit project beschouwd.
In 2013 zagen we hoe de ontketende terreur Janoekovitsj in Oekraïne verdreef.
Sinds 2011 heeft ontketende terreur geprobeerd Assad in Syrië te verdrijven, met escalerende COIN-operaties in Europese hoofdsteden.
Heb je GLADIO? https://www.youtube.com/watch?v=46fEIGOrNGc
Hillary heeft niet alleen opgeschept over haar criminele steun voor de moord op Gaddafi, maar heeft ook een sleutelrol gespeeld bij de leugenachtige doofpotaffaire van de aanval op Benghazi op 11 september 2012, waarbij drie Amerikanen werden gedood. Door mee te gaan met het valse verhaal over een ‘mislukte demonstratie’ heeft zij op verzoek van Obama, samen met Susan Rice en anderen, willens en wetens een vals beeld aan het Amerikaanse publiek gegeven, in plaats van de daadwerkelijke aanval met voorbedachten rade door de jihadisten met wie zij hadden geallieerd.
De Obama/Clinton-capriolen in Libië waren volgens Hillary “slimme macht op zijn best”.
Serieus, ze zei dat tijdens de debatten … en noch Bernie, noch de ook-rans daagden haar uit.
Kan er enige twijfel bestaan dat ze krankzinnig is? En dat Bernie op zijn best een verwarde debater is en incompetent om buitenlands beleid te voeren? De Republikeinen zijn over het algemeen weinig beter: weinigen waren tegen het Libische beleid van Obama/Clinton, behalve dat ze beweerden dat het niet agressief genoeg was voor hun moorddadige smaak. De enige uitzondering is Rand Paul, maar zelfs hij buigt zich voor de elites van het militair-industriële complex.
Hillary gek? Nee. Gevaarlijk? Zeker.
Ik denk eerlijk gezegd dat een presidentschap van Hillary slechter zou zijn dan welke Republikein dan ook in het Witte Huis.
De Republikeinen zullen ons met stront voeden.
Hillary en de Democraten zullen ons ook stront voeden – maar ze zullen het eerst met honing bedekken om het beter te laten vallen.
De reden waarom ik niet volledig achter Sanders sta, zijn zijn standpunten op het gebied van het buitenlands beleid en zijn bereidheid om Hillary te steunen nadat hij de nominatie heeft verloren.
Onder leiding van de ‘neocons’ die de USG besturen, lanceerde de NAVO luchtaanvallen op het konvooi van Muammar Gaddhafi, waardoor het kwetsbaar werd voor de hinderlaag van hun jihadistische huurlingen. Kamer in de kelder van het Witte Huis. Toen Gaddhafi door deze terroristen werd gevangengenomen en op brute wijze werd doodgemarteld, kakelde Hillary als de boze heks van het Westen uit de film 'The Wizard of Oz', terwijl ze zei: 'We kwamen, we zagen, hij stierf'.
Als je denkt dat Obama slecht is, en dat is hij ook, stel je dan Hillary voor als president, dan zou zij nog veel erger zijn. Ze is nu al een van de slechtste ministers van Buitenlandse Zaken in de Amerikaanse geschiedenis en overtreft zelfs Madeleine Albright. Hillary's gedrag tijdens de terroristische aanval op het Amerikaanse consulaat was absoluut crimineel. De aanval op het consulaat was een wraakactie voor een “video” die werd vrijgegeven, waarin de islam en zijn profeet Mohammed werden belasterd.
Hillary hoort achter de tralies en voert geen campagne voor het Witte Huis, vanwege alle misdaden die ze heeft begaan, inclusief de e-mailschandalen. De NAVO-luchtaanval op Libië, gevolgd door de verdrijving en moord op Kadhafi, heeft ongekende terreur ontketend over Libië, ooit het meest geavanceerde, rijkste land in Noord-Afrika... en nu een land in puin, waarbij de Islamitische Staat terrein wint en zaken doet. slechter.
“Geleid door de ‘neocons’ die de USG besturen”, zoals hierboven, van Eileen
Alle acties zoals deze zullen doorgaan totdat mensen overal ter wereld ophouden de daders van al deze misdaden te noemen, ja, allemaal neoconservatieven en ze worden genoemd wat ze werkelijk zijn: Zionisten, stuk voor stuk.
Achter elk besluit dat de VS met de dag tot een minder land maakt, zijn de zionisten, de vijfde colonne, de AIPAC-sycofanten en de medereizigers waar Clinton elk vakje aanvinkt, net als waarschijnlijk 60% van het Congres van de Verenigde Staten.
In vijftig jaar tijd zijn de Verenigde Staten volledig eigendom geworden van een parasitaire staat uit het Midden-Oosten
Die 60% in het Congres moet genoemd worden, hun achterban, de Adelson's, Koch, Goldman Sachs en alle corrupte ambtenaren die betaald worden door Amerikaanse belastingen, de burgemeesters zoals Emmanuel in Chicago, de filmindustrie en hun eindeloze propaganda en de leden van de zielige, door zionisten gecontroleerde Senaat.
Als je dat stadium bereikt, heb je een kans. Tot die tijd zullen de VS dag in dag uit door Israël worden verkracht. Ze weten het, maar doen niets.
In het verleden zijn de Libische regimeverandering, het USS Liberty-schandaal en de US Humiliation Day, 3 maart 2015, (de triomfantelijke conferentie van AIPAC/Netanyahu), toen de VS hun status als Israëls grootste marionet bevestigden, allemaal de beslissende momenten geweest in de strijd tegen Israël. de val van de eens zo gerespecteerde VS. Niet langer gerespecteerd, nooit meer en nu onherstelbaar.
Apathie viert nu de boventoon.
Kijk maar eens naar wie zich kandidaat stelt als Democratische kandidaat en de reden wordt duidelijk. Het is Amerika, 2015, een schaduw van zijn vroegere zelf.
De mensen moeten beseffen dat de psychotische staat Israël het grootste kwaad ter wereld is.